Claire's Mission
  • Categorieën
    • Ouderschap
    • Thuisonderwijs
    • Persoonlijke ontwikkeling & Spiritualiteit
    • Reizen
    • Duurzaam thuis, groen & DIY
    • Dierenliefde
    • Reviews
    • Ondernemerschap & geld
    • Mode
    • Vegan cosmetica
    • Interviews
  • Mediakit
  • Favorieten
  • Claire’s bloggers bestand
  • Op avontuur met kids
  • Contact
    • Privacyverklaring
Zoekresultaten voor

"animal sanctuary"

De eerste stappen naar mijn Animal Sanctuary

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh april 30, 2018
De eerste stappen naar mijn Animal Sanctuary

Ik krijg regelmatig de vraag hoe het gaat met mijn plannen voor het starten van een animal sanctuary. En daar ben ik onwijs dankbaar voor! Deze vraag geeft mij namelijk heel veel energie om door te gaan maar ook alle tips en adviezen die ik hierdoor ontvang zijn ontzettend waardevol. Dus ik dacht, hoog tijd om een artikel te schrijven over de fase waar ik nu in zit en welke stappen ik aan het zetten ben. En heb je adviezen en/of tips? Deel ze dan met mij 😀 !

Nadat mijn hubby en ik een paar maanden geleden een bezoek hebben gebracht aan The Gentle Barn in Los Angeles, wist ik het zeker. Ik ga een animal sanctuary starten in Nederland. En direct bij thuiskomst ben ik een lijst gaan maken van dingen die er moesten gebeuren om mijn droom te realiseren.

  • Opleidingen volgen zodat ik alle dieren op een holistische wijze kan helen en verzorgen (naast de reguliere gezondheidszorg).
  • Opleidingen volgen zodat ik meer kennis in huis heb over het gedrag en de type verzorging die ieder diertje nodig heeft.
  • Mijn eigen leven 100% in het teken zetten van de dieren en het werk wat ik doe 100% veganizen zodat ik voldoende energie overhoud om mij 100% te focussen op het starten van een animal sanctuary.
  • Heel veel boeken lezen om nog meer kennis te vergaren.
  • Uitgebreid onderzoek doen en een ondernemingsplan maken.

Een ondernemersplan maken.

Vervolgens door naar de praktische kant… Het maken van een ondernemersplan dat ook weer geen onderneming is, maar waarvoor je wel een plan nodig hebt voor wanneer je bijvoorbeeld een crowdfund campagne wilt opzetten. Ik heb het geluk dat er in de afgelopen jaren enorm veel ondernemersplannen van andere ondernemers door mijn handen zijn gegaan en dat ik precies weet hoe een goed ondernemersplan eruitziet. Maar in alle eerlijkheid, valt het niet mee om dit voor jezelf op te zetten. Want waar begin je? Na enorm veel gestruggeld te hebben, kwam ik er achter dat wat ik wil, hoe ik van plan ben om er voldoende geld mee te verdienen zodat ik de dieren kan verzorgen en mezelf fulltime op hun verzorging kan focussen + de missie, als een huis staat. Alleen nu nog alle financiële zaken en weten hoe het zit met de wetgeving in Nederland.

IMG 7463 e1509828576439

UpWork.

Toen ik zo aan het struggelen was, begon ik het boek Een werkweek van 4 uur geschreven door Timothy Ferriss te lezen. En in dit boek is een heel hoofdstuk gewijd aan zaken uitbesteden naar landen zoals India, Canada en Amerika. Het gaat hierbij om taken die weggezet kunnen worden als VA (virtual assistent) taken, denk hierbij aan onderzoek doen, financiële zaken regelen + grafieken maken, marktonderzoeken doen tot aan de telefoon beantwoorden en meer. Ook was er een hele lijst met platformen die dit soort diensten aanbieden. Ik maakte hier een top 3 van, onderzocht ze en ik koos uiteindelijk voor UpWork.

UpWork is een platform uit Amerika waar je gratis jobs op mag posten en waar freelancers vervolgens op kunnen pitchen. Pas wanneer je een pitch geweldig goed vindt en je besluit om de opdracht uit handen te willen geven, dan maak je een afspraak over de fee en op welke manier deze wordt uitbetaald.

Uiteindelijk reageerden er 15 freelancers op de job die ik had gepost;

Hi there! My name is Claire and it’s my dream to open a animal sanctuary in the Netherlands. I’ve done a lot of research and I have some amazing contacts worldwide with founders of animal sanctuaries and vegan societies. I know what my mission is, how I can save animals and how I can make a little bit of profit so I can have a great team and marketing budget. But I need help to complete my business plan. I’m looking for a virtual assistant who can help me with:

  • Doing a worldwide online market research; who are my competitors, how many animals do they save on a monthly base, how do they make a living and how do they market their animal sanctuary?
  • A finance plan; doing research and finding the answer to the question ‘what kind of capital do I need to start a animal sanctuary and where is this based on?’
  • Legal Affairs; what kind of laws are there in the Netherlands that I have to consider? Are there laws on keeping animals and there care? Are there laws about the land and where the animals can live? Are there licenses I got to have? Are there insurances I need to have? What about laws on food (for animals) and the vegan catering industry? Are the other issues that I need to know?

I would love it if the results can be given to me in a clear research paper including sources (in Dutch or English) and Excel spreadsheet.

It’s my mission to end animal cruelty worldwide. That’s why I’m looking for a VA who shares this mission and has my best interests at heart. It’s a preference that a VA is going to be a longtime partner who shares in my success as well. For now I have a small budget. If you would like to collaborate with me, please let me know if you can help me with all three projects or one of them. Can you also share with me what your previous experience is? And how many hours you need to complete the project and what your hourly rate including tax is? I’m looking forward to your pitch :-)!

En toen kwam het keuze moment, met wie wilde ik gaan werken? Er waren 3 freelancers die mij het meeste aanspraken, dus ik besloot met hen kennis te willen maken. 2 van de freelancers kwamen uit India en 1 uit Nederland. Al snel ontdekte ik dat ik met de 2 freelancers uit India een kleine taal- en cultuur barrière had die ik wilde oplossen.

Fairlingo.

Toen ik ging Googlen op een goed vertaalbureau kwam ik vrij snel uit bij Fairlingo voor bedrijven uit Haarlem. Met Fairlingo upload je de teksten in hun cloud en kun je live volgen hoe de gecertificeerde vertalers ermee aan de slag gaan. Zo heb je ook de kans om direct feedback te geven. Super fijn! En na het vertalen wordt de tekst door één van de revisors nagekeken. Wat mij helemaal overtuigde was het feit dat wanneer je niet tevreden bent met het eindresultaat, je een kwaliteitsgarantie tot maar liefst 30 dagen na levering van de vertaling ontvangt. Daarnaast zijn ze ook nog eens met een 9,3 beoordeeld. Wat ook leuk is om te weten is dat ook Vertaalbureau Perfect onderdeel uit maakt van Fairlingo. Dus, check! Een geweldig vertaalbureau gevonden, hopelijk helpt dit in het versoepelen van de communicatie met de freelancers.

Alleen…

Toen de 3de Skype afspraak weer niet door ging met één van mijn favoriete freelancers, besloot ik de handdoek in de ring te gooien. Ik nam afscheid van 2 freelancers en ik besloot door te gaan met 1 freelancer die mij voor $5 wilde gaan helpen met het doen van wat online research. Uiteindelijk heb ik van hem een aantal interessante linkjes ontvangen.

Wat ik in de afgelopen maanden heb gedaan.

Ik heb 5 boeken uitgelezen, ik mag mezelf Usui & Kundalini Reiki Master noemen, ik ben begonnen met een opleiding kristaltherapie en ik volg online de opleiding Animal Behaviour and Welfare bij The University of Edinburgh. Daarnaast ben ik ook nog met een massage opleiding begonnen in de hoop dat ik de technieken ook bij dieren kan gebruiken. Dus qua opleidingen; check, ik ben lekker bezig 😀 . Daarnaast heb ik mijn werk 100% kunnen veganizen. Ik werk nu bij de Nederlandse Vereniging voor Veganisme als fondsen- en ledewerver en ik ben in Nederland de vertegenwoordiger van het Vegan Keurmerk, ook ben ik gaan werken bij Meatless District in Amsterdam en doe ik zelfs nog wat vrijwilligerswerk voor Jane Goodall Instituut Nederland. Last but certainly not least, heb ik een enorm goed begin gemaakt met het marktonderzoek. Het is mijn doel dat ik eind december 2018 al het onderzoek afgerond heb en een perfect ondernemingsplan heb gemaakt, zodat 2019 het jaar wordt waarin ik het perfecte stuk grond vind en de crowdfund campagne kan gaan opzetten.

Waar ik nog steeds hulp mee kan gebruiken.

Ik heb besloten zelf het complete marktonderzoek te gaan doen. Waar ik alleen nog steeds tegenaan loop zijn alle financiële zaken en hoe het in Nederland is geregeld met betrekking tot wetgeving. Kun je mij daarmee helpen of ken je iemand die hier helemaal in thuis is? Laat het mij dan alsjeblieft weten. Dat mag onderaan dit artikel of via de mail (info@clairesmission.com). Ook andere tips en adviezen zijn van harte welkom.

cow 1544320 1920

Vinden jullie het leuk als ik jullie op de hoogte hou van alle ontwikkelingen?

april 30, 2018 12 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappThreadsBlueskyEmail
Dierenliefde

Foto reportage : De Nobele Hoeve

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh oktober 23, 2019

Er zijn in Nederland niet veel Animal Sanctuary’s. Sterker nog, op dit moment is er maar één waar ik persoonlijk een goed gevoel bij heb; de Nobele Hoeve. Dus toen ik vastliep met het realiseren van mijn droom, trok ik de stoute schoenen aan en klopte ik aan bij Margarit met de vraag of zij mijn mentor wil zijn. En dat wilde ze! Inmiddels is het alweer ruim een maand geleden dat ik 2 dagen mee heb gelopen bij de Nobele Hoeve. Maar wat heb ik onwijs veel gezien, geleerd en magische dingen meegemaakt. In dit verslag neem ik je mee en laat ik je deelgenoot zijn van mijn hele bijzondere verblijf. Enjoy!

Margarit als mentor

Ik houd van mensen die puur, eerlijk en helemaal zichzelf zijn. Margarit is zo iemand. Ze heeft het hart op haar tong en een hard van goud. Na jaren yoga docente te zijn geweest, heeft zij op een dag het roer om gegooid om haar leven 100% in het teken te zetten van dieren.

IMG 1769

Margarit gelooft er in dat educatie en bewustwording de sleutel is tot een dierenleed vrije wereld. Dit is één van de redenen waarom zij er juist samen met haar man voor heeft gekozen om in Strijbeek te gaan wonen. Een klein plaatsje in Brabant, dichtbij varkenshel Boxtel. Hun prachtige huis en magische Animal Sanctuary ligt aan een weg waar dagelijks het varkenstransport langs rijd met op de heen weg volle vrachtwagens met soms gillende varkens en op de terug weg lege vrachtwagens. De Nobele Hoeve is letterlijk een lichtje in deze pikzwarte plek waar ook jagers regelmatig te vinden zijn.

Dagelijks ziet Margarit het met leden ogen aan, vaak zelfs wanneer ze voor haar van de slacht geredde varkentjes Mila en Eefje zorgt. Maar juist deze grimmigheid en weerzinwekkende waarheid, zorgt ervoor dat Margarit iedere dag weer met vol gas verder gaat. Ze organiseert huiskamerdiners, workshops, open dagen en andere mooie activiteiten die volledig in het teken staan van het creëren van meer bewustwording. Want een plantaardige wereld, waarin we allemaal compassie voelen voor dieren en veganistisch eten, is makkelijker te realiseren dan dat we denken.

IMG 1826

Over de Nobele Hoeve

De Nobele Hoeve is letterlijk het kindje van Margarit. Het is geen Animal Sanctuary waarin je naar de dieren toe kunt rennen om ze te knuffelen. Het is wel een Animal Sanctuary die het welzijn van alle dieren op de eerste plaats zet.

IMG 1851

Alle dieren van de Nobele Hoeve, zijn dieren gered uit de slachtindustrie of met een ander verschrikkelijk verleden. Zonder Margarit zouden dit stuk voor stuk dieren zijn geweest die er niet meer zouden zijn. En wanneer je al die lieve snoetjes ziet en hun verhalen hoort, dan kun je niet anders dan intens verdrietig worden en tegelijkertijd ongelofelijk dankbaar zijn dat er mensen zoals Margarit zijn.

IMG 1857

De Nobele Hoeve is geen plek waar je gewoon even aan belt. Het is namelijk ook gewoon de plek waar Margarit samen met haar man woont. Regelmatig zetten zij de deuren open voor het organiseren van een event en mag je overnachten in hun heerlijke B&B. Op dat moment is de Nobele Hoeve ook voor publiek toegankelijk en mogen de dieren op afstand bekeken en bewonderd worden. Pas wanneer één van haar dieren aangeeft een knuffel of een aai te willen ontvangen, mag je dit geven. Dit zorgt er ook voor dat alle dieren, met ieder een traumatisch verhaal, zich volledig veilig voelen en vol zelfvertrouwen zijn.

IMG 1762

Op dit moment zit de Nobele Hoeve aan haar mestbeleid. Dit betekent dat er voorlopig geen ruimte is voor het redden en een thuis geven aan nieuwe dieren. Maar dit is ook niet het doel van de Nobele Hoeve. Uiteindelijk draait alles om bewustwording en mensen te laten zien wat de kwaliteiten zijn van ieder dier. Hoe ze liefhebben en hoe wij hun lief kunnen hebben. Daar zijn niet heel veel dieren voor nodig.

Magische gesprekken

Ik bewonder Margarit enorm. Ze heeft het niet altijd makkelijk gehad in haar leven en veel dingen op eigen kracht gedaan. We hebben veel met elkaar gemeen en dat heeft ook voor een spiegel gezorgd. Ik weet nu veel beter wat ik wel wil en niet wil.

Toen ik wist dat ik een nachtje mocht logeren in de B&B en 2 dagen mocht gaan meelopen met Margarit, heb ik een hele lijst met vragen gemaakt waar ik op dit moment tegen aan loop. Margarit heeft echt de tijd genomen om iedere vraag te beantwoorden. Daar ben ik echt zo dankbaar voor!

IMG 1689

De geredde dieren

Inmiddels leven er ongeveer 30 dieren op de Nobele Hoeve. Van kippetjes tot aan varkens, van stieren tot aan paarden, van honden tot aan katten en van konijnen tot aan geiten en rammen. Voor Margarit is ieder dier gelijk. Iedereen krijgt liefde, aandacht en alles wat ze nodig hebben qua eten en verzorging.

IMG 1608

Toch zijn er een paar dieren waar ik persoonlijk helemaal verliefd op ben geworden. Je hebt in een aantal weekoverzichten al kunnen lezen over de super lieve Pluckje. Ook Max heeft mijn hart veroverd, net zoals Pip, Finn, Willem, Timo, Flo, Otje en Mek. En uiteraard ook alle andere lieve dieren van de Nobele Hoeve. Voor hun verhaal klik hier.     

IMG 1816 1
IMG 1921 1
IMG 1679 1

Wat ik trouwens heel mooi vindt, is dat ook Margarit enorm gelooft in de holistische manier en we daarin allebei hetzelfde denken. Ook zij communiceert met haar dieren en weet precies wat ze op welk moment nodig hebben. Margarit maakt zelf de combinatie tussen holistische geneeswijzen en ze heeft een vaste dierenarts wanneer problemen verder gaan dan zij ze kan oplossen. Een mooie combinatie die ik ook zelf graag wil gaan toepassen.

IMG 1631

Donaties zijn welkom!

Margarit doet alles op eigen kracht en de Nobele Hoeve is 100% afhankelijk van donaties. Dus als je wilt mee helpen om deze magische plek en dieren te verzorgen, dan kan dit heel eenvoudig door geld over te maken naar NL49TRIO 0338 6348 86 t.n.v. Stichting de Nobele Hoeve of door maandelijks EUR 1,00 over te maken door mee te doen met Teaming. Voor meer informatie klik hier. Iedere euro helpt en ik heb zelf gezien hoe dankbaar Margarit hier voor is.

IMG 1820 1
IMG 1899 1
IMG 1705 1

Woehoeeee: groen licht!

Er zijn wekelijks meerdere mensen die bij Margarit aankloppen omdat ze met een Animal Sanctuary willen beginnen. Toch gaat ze lang niet met iedereen in gesprek en zodra ze dit wel doet, zijn er altijd mensen bij wie ze haar twijfels heeft. Het hebben van een Animal Sanctuary is namelijk niet romantisch. Maar zoals Margarit het zo mooi zegt ‘’het is RAUW met O en een A’’.  Gelukkig heeft Margarit aangegeven alle vertrouwen te hebben in mijn plannen, ideeën en dromen. Dus… Op naar fase 2: op zoek naar grond! 😀


oktober 23, 2019 7 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappThreadsBlueskyEmail
Persoonlijke ontwikkeling & Spiritualiteit

Weekoverzicht: Waar ik dankbaar voor ben

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh augustus 26, 2019
Nobele Hoeve

Waarom maak ik het mezelf soms toch zo moeilijk? Deadlines, stapels met to-do-lijsten, heimwee kriebels. Maar er gebeurde ook zoveel moois deze week! Ik maakte promotie (nog in mijn proeftijd), liep een dag (nog een dag in het vooruitzicht, woehoeeee!) mee bij Animal Sanctuary de Nobele Hoeve, deed mijn allereerste Facebook live en ik leerde zoveel! Ben je benieuwd naar mijn week van dag tot dag?

Maandag 19 augustus 2019

Vorige week was een week van rennen, vliegen en vooral heel veel werken. Ook het hele weekend ben ik druk bezig geweest en vandaag voel ik dat. Ik heb een hele lange to-do-lijst met dingen die ik nog moet en wil doen. Hoewel ik lekker bezig ben en steeds meer dingen kan afvinken, blijf ik dat benauwde gevoel houden van een deadline die ik vandaag zou moeten gaan halen maar waarvan ik nu al weet dat dit niet realistisch is. Ik probeer het te relativeren, rustig te blijven en niet te hard te gaan stressen maar het is een uitdaging.

Na een paar uur keihard thuis werken aan mijn blog, mail en alle workshops & lessen die ik geef, spring ik in de auto voor een massage bij Mariza die bij Movement Matters werkt (het bedrijf van mijn goede vriendin Mariëlle). Hoewel de massage prima is, is de ervaring iets minder. Waarschijnlijk ook omdat mijn verwachtingen zo hoog zijn omdat Mariëlle namelijk de allerbeste, leukste en fijnste masseuse is die ik ken. Voortaan ga ik weer naar haar toe 🙂 .

Direct na de massage ga ik weer snel naar huis toe, even snel eten en dan op naar werk toe. Vandaag werk ik weer van 18:00-1:00 uur in de bioscoop. Super leuk!

Dinsdag 20 augustus 2019

In de ochtend laat mijn schoonvader Lily en Jaimy uit zodat ik kan proberen aan mijn 8 uur slaap te komen. Zo lief! Om 12:00 uur begin ik weer met werken, dit keer tot 19:00 uur. Dat betekent dat ik kan fietsen. Jeeeej!

Tussen de middag lunch ik voor de eerste keer in 5 jaar tijd, bij de Subway. Ze hebben een vegan broodje die ik al heel lang wil uitproberen. Voor mij staat alleen een man die werkelijk ieder stuk vlees dat mogelijk is op zijn broodje gooit. Wanneer ik aan de beurt ben en de Subway dude met dezelfde handschoenen mijn broodje wil vastpakken, ga ik bijna over mijn nek en vraag ik vriendelijk doch dringend of hij een ander paar handschoenen aan kan trekken. Maar in alle eerlijkheid is het kwaad al geschiet en ben ik er zo onpasselijk van geworden dat ik mijn broodje maar met moeite naar binnen krijg. Wel weer goed voor de lijn dit.

Wanneer het tijd is om naar huis toe te gaan, spring ik weer op mijn fiets. Ik vind het zo fijn dat het weer wat beter is! Dat zorgt ervoor dat de 45 minuten durende rit naar huis toe magisch fijn is.

IMG 20190820 192526

Woensdag 21 augustus 2019

Deadlines, deadlines, deadlines. Dat was het enigste waar ik vannacht aan kon denken. Zoveel dingen te doen, zoveel dingen te realiseren. Ondertussen was ik naast hele lijstjes druk bezig om de pijn in mijn benen niet te voelen. Ik ben zo ontzettend moe.

De wekker gaat vanmorgen veel en veel te vroeg. Ik ben moe. Heb geen zin. Nog één dag werken. Vandaag werk ik van 10:00-18:00 uur. Hoewel ik werken in de bioscoop echt zooooo leuk vind, is vandaag gewoon mijn dag niet. De tijd lijkt dan ook wel extra langzaam te gaan..

Wel super fijn dat ik vandaag weer lekker kon fietsen! Hoewel de pijn in mijn voeten en benen vandaag toen ik thuis kwam, bijna tranen in mijn ogen brachten, was het het wel meer dan waard.

Roy werkt vanavond over, dus kijk ik met mijn schoonvader een onwijs mooie film. Song for Marion. Prachtig!

Donderdag 22 augustus 2019

Yes! Vandaag ben ik vrij! Dat betekent dat ik eindelijk aan de slag kan gaan met mijn to-do-list, deadlines kan gaan halen en mijn overvolle mailbox kan gaan bijwerken. Daarnaast moet ik nog wassen, opruimen en boodschappen doen. Het is vandaag aan alle kanten rennen en vliegen. Geen moment om stil te staan. Maar het resultaat mag er ook zijn. Ik heb nog 2 deadlines van de 5 en mijn mailbox is zo goed als leeg. Woehoeee!

Zodra Roy thuis is, stop ik er mee. Hoog tijd voor wat quality time. We eten, kijken een film en zodra we in bed liggen is het tijd voor onze guilty pleasure; Temptation Island. Daarna stuiteren we allebei en kost het weer heel veel tijd om in slaap te vallen, maar het was het waard.

FB IMG 1566547085633
Mooiste quote van deze week.

Vrijdag 23 augustus 2019

Vandaag ben ik nog een dagje vrij, maar toch voelt het niet helemaal zo. Ik heb weer een hele to-do-lijst gemaakt en met mijn hoofd ben ik al in Brabant. Zondag is het namelijk eindelijk zo ver en mag ik 2 daagjes gaan meekijken bij Animal Sanctuary, de Nobele Hoeve. Zo leuk (en spannend)! Maar voordat het zo ver is, moet ik nog wassen, het huis in orde maken en een deadline wegwerken. Vandaag is het dus weer een beetje rennen, vliegen en er is weinig tijd voor rust.

Daarnaast kan ik mij altijd zo druk maken als ik ergens heen ga zonder Roy en onze kindjes, vooral wanneer ik ergens alleen blijf overnachten. Het is echt zeldzaam wanneer dit gebeurt, maar als het dan gebeurt dan begin ik al heimwee kriebels te krijgen zonder dat ik weg ben. Ken je dat?

Zodra Roy thuis is tafelen we uitgebreid met zijn 3e. Vervolgens gaat Roy aan de slag met een huiswerkopdracht voor zijn coaching opleiding en ik tank op bed bij met een aflevering van Outlander.

Zaterdag 24 augustus 2019

Vandaag werk ik van 10:00 tot 16:00 uur bij de bioscoop. En… Ik heb gisteren onwijs leuk nieuws gehad! Ik heb, nog binnen mijn proeftijd, promotie gemaakt en mag mezelf vanaf volgende week zaterdag officieel ‘supervisor’ noemen. Woehoeeee! En dat door gewoon mezelf te zijn. Ik ben zo blij en dankbaar dat ik zo snel mag groeien en dat beloftes ook direct worden waargemaakt. Heel veel liefde! Vandaag is dan ook een heerlijke dag op werk. De tijd vliegt. Er is tijd voor klusjes waar we anders niet aan toekomen en ik voel mij helemaal in mijn sas.

Hoewel het vandaag heerlijk weer is en ik normaal gesproken dolgraag op mijn fiets spring, heb ik Roy gevraagd om mij vandaag te brengen en halen naar werk toe. We zijn er beide letterlijk ziek van dat ik morgen helemaal alleen een nachtje ga logeren in de Bed & Breakfast bij de Nobele Hoeve. Het is zo moeilijk om niet samen te zijn, we zijn zo met elkaar samengesmolten. Maar het is voor een heel goed doel! Mijn missie en onze toekomstdroom.   

IMG 20190823 125612

Zondag 25 augustus 2019

THE DAY! Vandaag is het eindelijk zo ver! Mijn wekker gaat heerlijk vroeg want het is best een lange autorit. Om 10 uur mag ik bij Margarit aanbellen van de Nobele Hoeve. Ze heeft een prachtige Animal Sanctuary opgericht in Strijbeek, Brabant. We hebben via de mail contact gehad en ik heb haar, in al mijn kwetsbaarheid, gevraagd of ik mee mag lopen en zij mijn mentor wil zijn. Want soms heb ik het gevoel dat ik vast loop in mijn wens en droom van het oprichten van een Animal Sanctuary. Binnen een paar uur gaf ze antwoord en was ik direct welkom. Zoveel liefde!

En vanaf het allereerste moment voel ik mij zo welkom! Ik heb zelfs mijn allereerste Facebook live hier gedaan.

Alle dieren, Margarit, de Animal Sanctuary. Het is zo magisch en bijzonder. Ik leer zoveel over het Universum, dat geld energie is en dat het komt wanneer je vertrouwen hebt, hoe het is om een Animal Sanctuary te runnen en wat leer ik veel over mijn huwelijk en over mezelf. Het is heel bijzonder hoe alles in lijn met elkaar lijkt te komen. Het gevoel alsof alle puzzelstukjes zijn gaan zweven en langzaam in elkaar passen. Het begint allemaal zo kristalhelder te worden. Wat ben ik een bijzonder rijk en gelukkig mens. Wat ben ik gezegend en dankbaar! Wat een week!

En nu in het holst van de avond, terwijl het buiten pikkedonker is, de dieren slapen maar met Pluk aan mijn voeten schrijf ik de allerlaatste woorden van het weekoverzicht van deze week.

Dankjewel dat ik mijn leven met je mag delen! En vergeet niet dat ik er ook altijd voor jou ben en je mij altijd een berichtje mag sturen.

In liefde zijn we allemaal verbonden.


Vond je het leuk om dit weekoverzicht te lezen? Let me know! Ik ben ook heel erg benieuwd waar jij de afgelopen week dankbaar voor bent geweest. Laat je het mij weten in een reactie?

Liefs!

augustus 26, 2019 2 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappThreadsBlueskyEmail

Update: Hoe gaat het nu met mij?

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh oktober 9, 2018
Claire Richardson-van Vrijberghe de Coningh

De zomer schijnt er om bekend te staan; drastische wijzigingen, keuzes maken en een compleet nieuwe koers varen. Regelmatig ontvang ik de vraag hoe het nu eigenlijk gaat met mij, mijn plannen voor een animal sanctuary, blog en waar ik op dit moment allemaal mee bezig ben. Super lief! Hoog tijd dus voor een blog artikel waarin ik met je deel hoe het werkelijk met mij gaat en waar ik op dit moment allemaal mee bezig ben. En be prepared, ik heb de afgelopen maanden in een gigantische rollercoaster gezeten en er is heel veel gebeurd. Dus hier komt het dan, mijn update. ♥

 

 

Keuzes maken en ontslag nemen.

Pffff, wat waren de afgelopen maanden (mei, juni, juli) stressvol. Ondanks dat het werk dat ik deed bij de Nederlandse Vereniging voor Veganisme en Meatless District, 100% vegan was, kreeg ik er zo geen energie meer van. Iedere dag dat ik wakker werd, kon ik niet wachten om weer te gaan slapen. Alles leek gezeik te zijn, op te leveren en nog meer stress te genereren. Ik haalde behalve uit mijn hondenkinderen, hubby en alle lieverds op social, totaal geen voldoening meer uit mijn leven. Na een paar maanden het op zijn beloop te laten, besloot ik in juli dan ook om officieel te stekker te trekken uit mijn werk bij de Nederlandse Vereniging voor Veganisme als fondsen- en ledenwerver. Ik had verwacht dat ik er enorm ziek van zou zijn omdat het wel vegan is en grotendeels iets is waar ik achter sta (niet met alles), maar het tegendeel was waar. Ik voelde mij zo opgelucht! Een maand later was ook de emmer officieel vol met Meatless District. In augustus nam ik ontslag. Vanaf dat moment sprak ik met mezelf af dat ik nog steeds vegan werk wilde gaan doen, maar dat het er niet zo dik meer bovenop hoefde te liggen.

 

 42734930 175906426630923 8354869107744571392 n

 

 

Een switch van hardcore vegan naar mindful dierenmens.

Ik ben inmiddels al een aantal jaar vegan voor de dieren en ik voelde mij altijd enorm thuis in de wereld van hardcore dierenactivisten. En nog steeds plaats ik mezelf graag in dit hokje. Ik word alleen heel erg moe van alle negatieve discussies die er worden gevoerd en waarbij mensen persoonlijk worden aangevallen. Daar sta ik niet achter. Dat ik vegan ben betekent niet dat ik niet van mensen houd. Sterker nog, waar ik mijzelf hard voor maak is dat mensen zich realiseren dat we niet meer of minder waard zijn dan andere dieren, maar dat we allemaal gelijk zijn. Alles is energie. En om die reden heb ik ervoor gekozen om een stapje terug te doen als het aankomt op ‘hardcore activisme’. Ik geloof nog steeds heilig in het doel, maar dit is niet de juiste weg voor mij. Dus vandaar dat je op Claire’s Mission steeds meer artikelen vindt die rechtstreeks uit mijn hart komen, die mindful zijn maar ook nog steeds vegan. De interviews blijven, want ik bel dol op mensen en ik plaats ze graag op een podium wanneer we beide dromen van een wereld zonder dierenleed. Ik ben alleen niet meer actief in alle Facebook groepen en als er heftige discussies zijn dan ben ik stil. Ook kies ik ervoor om mensen te ontvolgen die heftig dierenleed posten. Dit omdat ik er diep ongelukkig van wordt en het ervoor zorgt dat ik blokkeer. Ik focus mij liever op positief activisme.

 

 

Een plotselinge verhuizing.

Ik en mijn hubby zijn allebei enorme gevoelsmensen. Toen we in juli hoorde dat de hond van mijn schoonvader een epileptische aanval had gekregen, stonden we direct op scherp. Ondanks dat mijn schoonvader al 80 jaar is, werkt hij nog steeds met heel veel liefde bij een autodealer. Pepper (zijn hond) is dan ook regelmatig een paar uurtjes per dag alleen thuis. Toen we eind augustus hoorde dat het ook niet echt goed ging met mijn schoonvader, besloten we direct om onze spullen naar een Shugard te brengen en de huur op te zeggen. Inmiddels wonen we tijdelijk (tot dat we een groot huis, met hopelijk wat grond) hebben bij mijn schoonvader en Pepper zodat we voor hun kunnen zorgen. Zij verhuizen ook direct met ons mee, zodra we een huis hebben gevonden die voldoet aan onze voorwaarden. Anyhow, we zijn in augustus in 2 weken tijd volledig verhuist van Almere naar een lief dorpje in de buurt van Schiphol.

 

 

Een eigen YouTube zender + online programma.

Hebben jullie al mijn Instagram stories gezien deze zomer? Hierin deelde ik super enthousiast over 2 opleidingen waar ik mee zou beginnen voor het starten van een YouTube zender. Uiteindelijk werd ik (blijft een bummer) voor één opleiding niet ingeloot en de andere opleiding bleek helaas toch oplichterij te zijn. Maar no worries! Want ik ben nog steeds van plan om te gaan starten met een YouTube zender inclusief een online meditatieprogramma. De vraag is alleen waar en wanneer. Ik struggle op dit moment namelijk een beetje met de ideeën die ik heb en om deze ook werkelijk uit te voeren. Mochten jullie tips hebben of mij een schop onder mijn kont willen geven? Please do! Je kunt mij bereiken op Instagram, Facebook, Twitter en natuurlijk ook gewoon via de mail of door een reactie achter te laten onder dit artikel. 😀

 

 

42592202 1969797106402753 3916271461051924480 n

 

Iedere zaterdag op het veld omringt door honden.

Ik ben al een aantal jaar betrokken bij de Dierenbescherming als donateur, ook heb ik jaren geleden vrijwilligerswerk gedaan bij Dierenbeschermingscentrum Amersfoort. Ik vind het een hele mooie organisatie en ik ben altijd trots geweest op onze verbinding. Door onze plotselinge verhuizing, vond ik het ook heel erg belangrijk om een beetje te gaan wortelen in Haarlemmermeer. Dit is namelijk wel waar wij willen blijven en waar ik een animal sanctuary wil gaan oprichten. Toen ik de Gehoorzame Huishond Aalsmeer vond, was het dan ook direct liefde op het eerste gezicht! Ik ben met zo onwijs veel liefde en warmte ontvangen, dat ik mij direct thuis ben ga voelen. En nu sta ik iedere zaterdag op het veld omringt door honden, die ik aan het bestuderen ben. I love it! Ik ben op dit moment aspirant hondentrainer. In ben al begonnen met de hondentrainer opleiding van de Dierenbescherming en in april 2019 doe ik examen. Can’t wait!

 

 

Wat ik zo mooi en bijzonder vind aan de Gehoorzame Huishond is dat er vooral gekeken wordt naar hoe eventueel probleemgedrag direct in goede banen geleid kan worden, waardoor (onnodig) terugbrengen van de hond naar het asiel wordt voorkomen. Iets waar ik 100% achter sta 🙂 . Voor meer informatie klik hier.

 

 

Een nieuwe baan.

Het was even een zoektocht naar een nieuwe baan. Ik had namelijk best een enorm wensenlijstje. Een paar voorbeelden;

  • Kunnen fietsen naar mijn werk.
  • Ik wil op praktische uren werken waardoor er altijd iemand thuis is voor alle 3 de hondenkinderen.
  • Een fulltime salaris voor parttime werk.
  • Ik wil dat het werk vegan is, zonder dat hier de nadruk op ligt.
  • Lekker flexibel werk, waarbij geen dag hetzelfde is.
  • Ik wil iedere dag blij wakker worden en met heel veel plezier naar mijn werk toe gaan.

En ben ik geslaagd? Ja, en hoe! Ik heb echt mijn droombaan gevonden! Ik word namelijk de hele dag omringt door prachtige boeken, lieve mensen en heel veel vrolijkheid. Mijn wensenlijstje is uitgekomen en daarbovenop heb ik nog zoveel extra’s ontvangen. Ik heb al helemaal mijn draai gevonden en loop de hele tijd met een grijns van oor tot oor (ondanks dat ik snipverkouden ben geworden). Sinds een kleine drie weken werk ik namelijk 28 uur per week bij… De bibliotheek Haarlemmermeer als Servicemedewerker Publieke Dienst 😀 !

 

 

Flink geschrokken door een moedervlek.

Ik heb in mijn leven al behoorlijk wat moedervlekken laten verwijderen. Ze werden te groot, veranderde van vorm of ik vond ze simpelweg niet mooi. Mijn moeder heeft mij altijd geleerd dat het belangrijk is om moedervlekken in de gaten te houden ook omdat er in onze familie kanker voor komt. Toen ik van de één op andere dag voelde dat een moedervlek begon te jeuken, was ik nog niet echt gealarmeerd. Ik ben namelijk niet iemand die graag en snel naar de huisarts toe gaat. Eigenlijk lost ieder probleem zich altijd vanzelf wel weer op (volg mijn voorbeeld alsjeblieft niet). Alleen dit keer had ik misschien beter gelijk naar de huisarts kunnen gaan. In 3 weken tijd groeide de moedervlek namelijk explosief erg. Zo erg, dat ik het gevoel kreeg dat het niet anders dan kwaadaardig kon zijn. Ik heb vorige week donderdag de moedervlek laten verwijderen bij een geweldig lieve dermatoloog in Amstelveen. Zij heeft de moedervlek opgestuurd naar het lab. Maandag 15 oktober a.s. mag ik bellen voor de uitslag. Ze heeft mij gerustgesteld dat het waarschijnlijk niets is. Fingers crossed, ik hoop het zo.

 

 

Focus voor de komende tijd.

Ik ga de zomer zo missen! Wat een heerlijke maanden hebben we gehad qua weer. Wat dat betreft verheug ik mij niet op de herfst en winter, maar ik ben wel heel dankbaar voor nieuwe seizoenen en een mooie tijd om mij op te verheugen. Ik kan niet wachten tot dat we ons droomhuis met een stuk land hebben gevonden! Dit zou een perfecte start kunnen zijn voor mijn animal sanctuary. Tot die tijd ga ik heerlijk mee met de flow waarin ik mij nu bevind. Ik ben onwijs happy met mijn vrijwilligerswerk en nieuwe baan. Het gaat heerlijk met Claire’s Mission en ik bruis weer van de ideeën. Ik hoop dat ik in de komende tijd echt vorm kan gaan geven aan het YouTube kanaal en online programma wat ik in gedachten heb. Ook wil ik meer tijd gaan investeren in social en offline contacten. Ik heb soms namelijk best het gevoel dat ik jullie verwaarloos, terwijl ik in gedachten altijd bij jullie ben.

 

42600704 2358958810810814 6671765729039089664 n

 

 

Anyhow, dit was mijn update voor vandaag. En dan nu de belangrijkste vraag… 😀

 

 

Hoe gaat het met jou?

 

[separator]

 

oktober 9, 2018 4 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappThreadsBlueskyEmail
Mijn verhaal

Claire’s Mission: mama met een missie

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh mei 29, 2025
Claire’s Mission: mama met een missie

Daar ben ik weer! Terug van weggeweest. Letterlijk. Want vorige week zaten we nog in de Griekse zon. En nu zijn we thuis op Belgische grond. En wat is er de afgelopen tijd een hoop gebeurt! Ik heb het gevoel dat ik opnieuw ben ontwaakt en mijn missie is vuriger dan ooit tevoren. Ik ben wakker! En in dit blog artikel deel ik met je hoe dit zich gaat uiten op Claire’s Mission en wat je mag verwachten van deze mama met een missie.

Claire’s Mission: mijn missie

In 2017 heb ik Claire’s Mission opgericht met een vrij activistische boodschap; een einde maken aan dierenleed wereldwijd. En hoewel deze missie en wens, ook nadat ik moeder ben geworden, nooit weg is geweest. Merkte ik wel dat het niet meer klikte.

Voor het oprichten van een animal sanctuary had ik namelijk zoooooo veel onderzoek gedaan, mensen gesproken (zelfs met dr. Jane Goodall) en kwam ik tot de ontdekking dat het te groots was. Onhaalbaar zelfs in dit leven.

En ik ben niet iemand die klein denkt of opgeeft. Maar ik raakte wel verloren op mijn weg. Want wat kan ik doen? Wat kan ik betekenen? Kan ik überhaupt van betekenis zijn?

Iedere ziel telt

En toen werd ik ook nog ziek en heb ik momenten gehad dat ik dacht dat mijn lichtje compleet zou doven. En storten onze werelden ook nog in op andere vlakken. Ik maakte kennis met de enorme vergankelijkheid van dit leven. De korte duur. En het belang om niet vooruit te kijken maar vooral in dit moment met aandacht te leven. Te omarmen wat er is. En daar de vreugde en schoonheid in te zien.

Ik ontdekte en leerde het grote web kennen. Het enorme Universum. Dat alles en iedereen met elkaar verbind. Maar tegelijkertijd ook iedere ziel een lichtje in het grote geheel laat zijn.

Ik heb altijd geweten dat mensen niet boven dieren staan, het plantenrijk niet onder doet voor het dierenrijk en vice versa. Maar dat juist alles één geheel is. Gelijk. Iedere ziel waardevol is. En dat alles een ziel heeft.

Wereldverbeteraars

Wij kiezen er heel bewust voor om te vertragen en onze kinderen dagelijks in aanraking te brengen met al het moois wat de wereld te bieden heeft. Van reizen tot in de natuur duiken, kennis maken met het dierenrijk en zoveel meer. Alle schatten. Bijzonderheden. En meer.

Daarom waren wij vorige week in Zakynthos. Om onze kinderen kennis te laten maken met de natuurlijke habitat van de zeeschildpadden, kennis te laten maken met de Griekse kruiden en ook de Griekse keuken. Te laten zien hoe je olijfolie kunt maken en welke planten en bomen er op het eiland groeien. En stiekem ook om te vieren dat mama weer helemaal gezond is en geen last meer heeft van nierstenen (hoeraaaa!).

We hadden alleen nooit maar dan ook nooit verwacht juist hier, op dit prachtige idyllische Griekse eiland dat zo dichtbij huis, in aanraking te komen met de Plastic Soep.

Zo waren de stranden ontzettend vervuild, met plastic tassen, flessen, maar ook met grote en kleine stukken plastic. Die de zee soms uit spuugde op het strand. En ook in de zee dreef vrij veel plastic.

Natuurlijk brachten we ook een bezoek aan het Zakynthos Turtle Rescue & Information Center, waar we tot de schrikbarende ontdekking kwamen dat de zeeschildpadden op Zakynthos aan het uitsterven zijn door massatoerisme. Het eiland is zelfs compleet opgegeven als zeeschildpadden thuis. En naar verwachting zal er vanaf volgend jaar geen zeeschildpad meer te zien zijn op de stranden en in de zee.

Claire’s Mission: mama met een missie
Zakynthos turtle centre
Zakynthos turtle centre
Claire’s Mission: mama met een missie

Impact maken

En dat opende mijn ogen. Onze ogen, moet ik eerlijk toegeven. Want al vanaf het moment dat ze in mijn buik zaten, voeden wij Lana en Lyam op als wereldverbeteraars. Ik heb dit eigenlijk steeds minder tot nauwelijks online gedeeld. Omdat ik onzeker was. Want voordat ik in verwachting was van onze prachtige dochter, was ik zo activistisch en had ik echt een medium gecreëerd wat een stem had. Wat zelfs boeren en jagers soms zo op de kast joeg, dat ik doodsbedreigingen ontving via social media.

En toen raakte ik in verwachting en koos ik ervoor om stiller te worden en onze veiligheid prioriteit te maken. En natuurlijk, zorgde het moederschap er ook voor dat ik zachter en voorzichtiger werd.

Dus in plaats van mensen op de kast te jagen en discussies aan te gaan, koos ik ervoor om in alle rust onze kinderen te laten zien hoe wij impact kunnen maken. Zo hebben we in Zakynthos de stranden opgeruimd en plastic uit de zee gevist. Onze kinderen zacht de kennis gegeven, van wat zij waarnamen. En thuis hebben wij dit verder doorgepakt.

Zo hebben Lana en Lyam nu een eigen actiepagina bij het WWF om geld op te halen (voor onder andere de zeeschildpadden) en heb ik een Facebook groep voor ze opgericht waar ze bijvoorbeeld knutsels verkopen, acties en andere dingen kunnen delen die zij doen voor de dieren en goede doelen (wil je lid worden? Stuur dan gerust een berichtje).

En dit zijn eigenlijk maar hele kleine voorbeelden. Zo heb ik nog niet eens met je gedeeld dat ik eind vorig jaar samen met de kinderen in samenwerking met het dierenasiel Lommel een grootschalige actie heb opgezet en alle zwerfpoezen en katten in onze buurt te laten steriliseren/castreren, de 7 zwerfpoezen en katten die wij dagelijks voerde een warm mandje hebben kunnen geven (waarvan we zelf ook een poesje en katertje hebben gehouden) en dat we regelmatig de natuur intrekken met een vuilniszak en een afvalgrijper. Dat we een paar weken geleden volop bijen-, vlinder- en vogelzaden hebben gestrooid in de natuur zodat er straks overal bloemen in overvloed groeien. En nog veel meer.

Want daarnaast zetten wij ons ook vol in voor mensen die bijvoorbeeld geen eten hebben of bepaalde dingen waaronder luiers kunnen kopen. Ook zij zijn welkom en staan regelmatig voor onze deur.

En dat is hoe wij impact maken. Het is niets om over op te scheppen. Verre van. Maar ik denk dat ik het toch met je wil gaan delen. Omdat kleine dingen doen, voor een ander een enorme impact kan maken. Want dat ene pak luiers weggeven, kan ervoor zorgen dat er geld overblijft voor een maaltijd. Boeken weggeven die anders in de boekenkast blijven staan, kunnen voor een ander een hele nieuwe wereld betekenen. Een stuk plastic opruimen van het strand, kan een leven redden.

Mama met een missie

Dus ik ben er weer. Eigenlijk terug van nooit weggeweest. Maar ik ben klaar om met je te delen wat wij doen, hoe wij het doen en om je uit te nodigen om met ons mee te doen. Want samen staan we sterk. Maken we impact. En zorgen we ervoor dat wij ieder lichtje, iedere ziel, laten stralen.


Doe je met ons mee? En ben je ook een mama met een missie? Deel het gerust in een reactie onderaan dit blog artikel. Super fijn om elkaar te leren kennen en inspireren!

mei 29, 2025 11 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappThreadsBlueskyEmail
Dierenliefde

Koeien; 7 fascinerende feiten over deze prachtige wezens!

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh mei 2, 2024
koeien fascinerende feiten

Ik ben dol op koeien! En als het aan mij ligt, dan wonen we binnenkort op een plek waar wij een wei vol met Schotse hooglanders (één van mijn lievelingsdieren) hebben. Want die vind ik zo mooi en ontzettend lief (net zoals andere koeien trouwens)! En daarom besloot ik een blog artikel te schrijven met 7 fascinerende feiten over deze prachtige wezens!

Sociale dieren

Wist je dat koeien ontzettend sociale wezens zijn? Ze maken vrienden, hebben een hekel aan ruzie en voelen zich het prettigst in een groep. Koeien kunnen zelfs stress ervaren als ze van hun sociale groep worden gescheiden. Ook hechten ze veel waarde aan het hebben van een naam, en kunnen ze met gemak al hun vrienden onderscheiden van elkaar.

Maar slapen dat doen ze liever op hun eigen plekje (wel bij elkaar in de buurt). En daar komt het hebben van een goede stalinrichting goed bij van pas. Zo hebben alle koeien uit de kudde een plekje waar ze zich lekker kunnen terugtrekken om bij te komen van een dagje sociaal zijn.

Koeientaal: loeien met betekenis

Koeien communiceren met elkaar door te loeien, en dat loeien is veelzeggender dan je misschien denkt. Onderzoek heeft aangetoond dat ze verschillende emoties kunnen uitdrukken via hun geloei, van stress of angst tot opwinding en zelfs ontspanning. Iedere koe heeft haar eigen unieke stem, waardoor ze elkaar gemakkelijk kunnen herkennen.

Ze hebben een geweldig geheugen

Koeien hebben een uitstekend geheugen. Ze kunnen gezichten herinneren en navigeren door complexe labyrinten. Onderzoek toont zelfs aan dat ze zich emotionele ervaringen kunnen herinneren, zowel goede als slechte.

Vier magen

Technisch gezien heeft een koe één maag met vier compartimenten. Deze unieke maagstructuur helpt koeien om plantenmateriaal af te breken dat voor veel andere dieren onverteerbaar zou zijn. Het proces van herkauwen is fascinerend: zo eten ze eerst hun voedsel, dat vervolgens in de eerste twee delen van de maag wordt opgeslagen. Later halen ze het terug naar hun mond om nog een keer te kauwen. Wow! Gesproken over mindful eten 😉 !

Het perfecte gazon

Heb je je ooit afgevraagd hoe die prachtige, groene weiden er zo perfect uitzien? Nou, daar mogen we deze prachtige mooie wezens dankbaar voor zijn. Hun natuurlijke gedrag van grazen helpt het landschap te onderhouden en stimuleert de groei van nieuwe planten. Bovendien zorgt hun mest voor een natuurlijke bemesting van de bodem.

Modderbaden

En, last but not least, koeien houden net zoveel van een goede spa-dag als wij. Zo nemen ze graag modderbaden om zichzelf te koelen en te beschermen tegen parasieten en zonnebrand. Het is een essentieel onderdeel van hun zelfzorg routine. Wie had gedacht dat modderbaden niet alleen voor mensen waren?

Knuffelen met koeien

Koeien zijn net zoals wij, dol op liefde en het ontvangen van knuffels. Een fijne borstelsessie is hierbij ook zeker één van hun liefdestalen. Ben je op zoek naar een plek waar je dat kunt doen? Neem dan een kijkje bij een animal sanctuary of een koeienrusthuis. Je hebt er in Nederland een paar. Maar ook in het buitenland. Zo heb ik zelf magische momenten beleefd bij The Gentle Barn in Los Angeles in Amerika.

Tot slot… 

Zo zie je maar, wat een prachtige, mooie en liefdevolle wezens koeien zijn. Ik hoop dan ook dat dit artikel je heeft geïnspireerd om ze de liefde en waardering te geven die ze zo verdienen. Want ze maken de wereld zoveel mooier! En groener, gezelliger en liefdevoller.


Voel jij ook zoveel liefde voor deze prachtige wezens? Deel het gerust in een reactie onder dit blog artikel. Ik ben super benieuwd naar je mooie liefdevolle verhalen en ervaringen. En als je een goede plek weet om met koeien te knuffelen, laat je het mij dan weten?


Samenwerken met Claire's Mission
mei 2, 2024 5 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappThreadsBlueskyEmail
Persoonlijke ontwikkeling & Spiritualiteit

Ben ik nog een wereldverbeteraar?

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh januari 9, 2020
zwanger eerste kindje

Er is zoveel leed in de wereld. Zoveel dierenleed waardoor ik dagelijks op meerdere momenten mijn ogen ten hemel sla en mezelf afvraag of ik ooit mijn levensmissie zal gaan realiseren. Een einde maken aan dierenleed wereldwijd; hoe haalbaar is dat nog? In dit blog artikel neem ik je mee in mijn dagelijkse struggle van een wereldverbeteraar willen zijn. Benieuwd naar mijn pieken en dalen?

Zwanger zijn en een missie hebben.

De afgelopen jaren hebben non-stop in het teken gestaan van mijn levensmissie. Ik deed vegan werk dat bijdroeg aan een dierenleedvrije wereld creëren, daarnaast gebruikte ik ieder vrij uurtje om vrijwilligerswerk te doen, blogde en interviewde ik ook wekelijks over mijn missie en was ik dagelijks druk bezig met het realiseren van mijn droom voor het opzetten van een animal sanctuary. Is mijn leven veranderd sinds ik zwanger ben? Zeker. Ik doe geen vrijwilligerswerk meer, ik ben helemaal niet meer activistisch bezig, ik werk fulltime vanuit huis en ben alleen nog maar bezig met mindful dingen. Maar toch is mijn drang voor het realiseren van mijn levensmissie nog nooit zo groot geweest als nu.

Dierenleed; het is overal.

Nog nooit ben ik zo ontvankelijk geweest voor het voelen van de pijn die dieren voelen als nu. Van Nederland tot aan Australië en ver daarbuiten. Mijn hart huilt dagelijks op zoveel momenten. Het lijkt wel of het niet uitmaakt waar je kijkt, overal is dierenleed. Maar toch kies ik ervoor om mijn lijden niet van jou te maken. Daarom deel ik de dingen die ik zie, voel en hoor niet op mijn blog en niet op social media. Dat is mijn persoonlijke keuze.

Liever stroop ik mijn eigen mouwen op en onderneem ik zelf activiteiten die zorgen dat dierenleed verdwijnt. En bij voorkeur; dierenliefde weer terug in de maatschappij gebracht wordt zodat dierenleed verdwijnt.

Activiteiten ondernemen wanneer je 24 + 6 weken zwanger bent.

Als je mij zou vragen wat ik op dit moment het allerliefste zou doen, dan zou ik zeggen in een vliegtuig stappen en naar Australië toegaan. Ik zou de dieren letterlijk willen gaan redden uit de branden en wanneer ze gewond zijn, willen verzorgen.

Maar.. Ik ben nu 24 + 6 weken zwanger en hoewel ik absoluut niets te klagen heb want ik geniet intens van het wonder dat in mijn buik beweegt, is even op en neer naar Australië gaan nu niet haalbaar. Het is ook niet haalbaar om allerlei acties te gaan organiseren en letterlijk dingen te gaan doen. Want lang stilstaan en veel bewegen wordt steeds een beetje lastiger. Kan ik dan alleen maar toekijken en niets doen?

Je bent toch vegan?

Ik heb jarenlang gedacht door vegan te zijn, ik automatisch toe werkte naar een dierenleedvrije wereld. Maar als er iets is wat ik heb geleerd de afgelopen jaren is dat alleen vegan zijn niet betekent dat je automatisch een wereldverbeteraar bent. Want ondanks dat je zelf geen bijdrage meer levert aan dierenleed, zorgt het er niet voor dat dierenleed verdwijnt. De druppel is te klein. Want je kunt nog zo hard roepen hoe duivels de slachtindustrie, bontindustrie, jachtindustrie etc. is, het probleem is dat veel mensen gewoonweg geen idee meer hebben wat dierenliefde is en daarom de pijn ook niet meer voelen.

Ik ben zelf vegan en zal ook nooit meer de stap terug zetten, maar ik ben opener en liefdevoller geworden voor dierenvrienden die vegetarisch zijn of af en toe nog vlees eten omdat ik erin geloof dat we samen sterker staan. En natuurlijk juich ik het nog steeds toe wanneer iemand kiest voor een veganistische levensstijl, het is alleen niet meer mijn doel an sich.

Dingen die ik wél doe.

Naast dat ik dagelijks voor mezelf en onze kleine wereldverbeteraar to be zorg, ben ik ook druk bezig met het smeden van plannen. Mijn droom voor het openen van een animal sanctuary is nog steeds heel groot. Dagelijks ben ik dan ook nog steeds bezig met het lezen van boeken om meer informatie te verzamelen en doe ik onderzoek.

Volgende maand ga ik samen met Roy naar de Emigratiebeurs om nieuwe ideeën en contacten op te doen. Daarnaast ben ik druk bezig met het uitstippelen van acties en vrijwilligersprojecten die ik ga oppakken zodra de kleine in april geboren is. Ik heb een heerlijke idealistisch beeld waarin ik de kleine overal met mij naar toe ga nemen in een draagdoek. Ik weet nu al zeker dat hij of zij net zoveel van dieren houdt als ik. Al tijdens de zwangerschap is ons kleintje namelijk in contact gebracht met heel veel verschillende soorten dieren en daar gaan we strakjes gewoon mee verder. 😀

IMG 2620

Ook zijn er kleine praktische dingen die ik doe (naast vegan zijn), zo ben ik bezig met afval scheiden, verspillen we zo min mogelijk eten en leven we zo duurzaam mogelijk. Oh, en ik blog natuurlijk!

Mag ik mezelf nog wel een wereldverbeteraar noemen?

Ondanks de dingen die ik wél doe, voelt het dagelijks als een struggle waarin ik vind dat ik te weinig doe. Al vanaf een hele jonge leeftijd zei mijn moeder tegen mij dat ik het leed van de wereld op mijn schouders draag en nu ik strakjes verantwoordelijk ben voor het leven van ons kleintje, lijkt die last alleen maar zwaarder geworden te zijn. Want ik heb tijdens mijn leven een hoop leed moeten zien en een hoop dieren zien uitsterven, hoe zal dat straks wel niet zijn voor ons kleintje?

Bewustzijn en intenties zetten.

Ik mediteer nog steeds dagelijks en tijdens deze momenten van bewustzijn, bundel ik de mooie energie en stuur ik deze naar alle dieren toe. Ik geef ze reiki, mijn mooiste hartenwensen en intenties. Alles is energie. En ik wil graag geloven dat ze deze warmte en liefde voelen. Om die reden leer ik ook andere om te mediteren en hoe ze dit kunnen doen. Wie weet ga ik daar binnenkort een filmpje over maken. Zou jij dat interessant vinden?

IMG 20190608 WA0033

Welke dingen doe jij om de wereld mooier te maken en zie jij jezelf als wereldverbeteraar?

januari 9, 2020 0 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappThreadsBlueskyEmail
Persoonlijke ontwikkeling & Spiritualiteit

Een terugblik op 2019 & goede voornemens voor 2020

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh december 31, 2019

Ondanks dat we echt nét verhuist zijn en op dit moment tussen de dozen zitten, kon ik het niet laten om toch even de tijd te nemen voor het schrijven van mijn terugblik op 2019 en goede voornemens voor 2020. Want jeetje wat een jaar! Een jaar vol verrassingen, veranderingen en nieuwe dingen. Zoveel moois! In dit blog artikel neem ik je mee naar mijn 2019, met mijn hoogte- en dieptepunten van dit jaar. Ook deel ik mijn goede voornemens voor 2020. Het jaar waarin ik officieel mama mag gaan worden van ons wonder. Ik kan niet wachten! Ik wens je alvast een hele fijne jaarwisseling toe en een magisch 2020! ♥

Heerlijk meditatief.

Als ik 2019 in één woord zou moeten samenvatten zou dit zonder twijfel ‘meditatief’ zijn. Hoewel ik al sinds mijn 18de dagelijks mediteer en het zen boeddhisme in de praktijk breng, heb ik dit jaar zo ontzettend veel gedaan en geleerd. Zo deed ik in januari mee met een wandel- en meditatiedag van WanderMind (klik hier voor de review). Waar ik mezelf op de Veluwe enorm tegenkwam maar ook zoveel mocht leren. Niet lang daarna kreeg ik tijdens het mediteren het inzicht dat de tijd is aangebroken om ook zelf meditatielessen, yoga nidra en kintsugi workshops te gaan geven. Het gevoel dat ik er helemaal klaar voor ben om alles wat ik zelf heb geleerd tijdens al die jaren beoefening door te mogen geven, was (en is!) zo bijzonder en magisch! In maart ben ik dan ook mijn eerste lessen en workshops gaan geven in kintsugi, (boeddhistische) meditatie, mindfulness en yoga nidra. Verder waren we dit jaar enorm lang en vaak buiten te vinden samen en met de hondenkindjes. Zo maakte we lange wandelingen op het strand en in het bos. Heerlijk!

Lid van de dertigersclub.

Op 20 februari was het dan echt gebeurd met mijn leven en ben ik 30 jaar geworden… Haha! Nee, hoor! Uiteindelijk viel het allemaal reuze mee en bleek dit een leeftijd te zijn waarin ik zoveel meer rust vond. Het begon al met de locatie waar we mijn verjaardag vierde; in een idyllisch huisje middenin het bos van Berg en Dal (klik hier voor alle foto’s). En ik moet toegeven dat alles wat ze zeggen over dertigers waar is. Zo ben ik lang niet meer zo onzeker, heb ik veel meer zelfvertrouwen, weet ik precies wat ik wel en niet wil én… Ik ben dit jaar gewoon zwanger geraakt!

55632739 711542369240981 962834940804726784 n

En toen crashte mijn website…

In maart 2019 kwam mijn ergste nachtmerrie als blogger uit; mijn website crashte. Ik schreef er een heel artikel over (klik hier). Uiteindelijk was het één van de grootste drama’s van 2019 waaruit ik enorm waardevolle lessen haalde. Waaronder hoeveel ik nog steeds van bloggen houd! Ik kan mij gewoon geen leven zonder schrijven en bloggen voorstellen. Het was dan ook een enorm groot cadeau toen mijn website weer stond! Mooier en beter dan ooit. Ik ben er nog steeds heel erg blij mee.

Yoga, suppen en fit zijn.

Maanden heb ik het volgehouden dit jaar; 4x per week naar yogales en in de zomer waren we ook bijna dagelijks op het water te vinden om intens te genieten tijdens het suppen. Nog nooit eerder heb ik mij zo fit en lekker in mijn lijf gevoeld. Hoewel ik er sinds september (de maand dat we erachter kwamen in verwachting te zijn) compleet mee ben gestopt, ga ik het zeker weer oppakken zodra de kleine geboren is. Maar tot die tijd ga ik even lekker genieten van alle activiteiten in mijn buik en het compleet oké vinden dat de kilo’s eraan vliegen (ik heb mij laten vertellen dat deze er net zo hard weer vanaf gaan zodra je borstvoeding gaat geven).

P1011233

Wij zijn in verwachting!

Het allergrootste en mooiste cadeau van 2019 is zonder twijfel ons kleintje. We hadden nooit meer durven dromen en wensen dat we dit ooit nog mochten meemaken (klik hier voor ons verhaal). Juist daarom genieten we er zo intens van. Toen ik ooit de boeddhistische uitspraak hoorde ‘kinderen krijg je pas wanneer het raam openstaat en de ouders er klaar voor zijn’ voelde het altijd zo dubbel omdat ik altijd heb gedacht dat we er klaar voor waren. Maar nu we zo gezegend zijn, kan ik deze uitspraak enorm goed plaatsen. We zijn nu met alles zo zen en mindful, kunnen nu intens genieten. Als het ons een paar jaar geleden was overkomen, waren we waarschijnlijk heel angstig geworden; bang voor onze vrijheid en de extra verantwoordelijkheden. Maar nu voelt alles alsof het zo heeft moeten zijn. En ik weet zeker dat we geweldige ouders zullen zijn.

Edit blog

Bloggen.

Naast een nieuwe website, maakte ik qua blogger dit jaar best wel wat veranderingen door. Gelukkig is dat één van de voordelen van een ‘lifestyle’ blogger zijn; je kunt gewoon heerlijk met de stroom mee dobberen en doen wat goed voelt. Zo maakte ik de switch van een activistisch vegan blogger zijn naar mindful dierenvriend blogger en nu langzaam steeds meer naar mindful mama blogger met een missie. Want mijn missie is nog steeds iets wat zelfs in al die jaren tijd onveranderd is gebleven.

Animal Sanctuary.

Vorig jaar schreef ik nog dat ik vastliep in mijn droom voor het starten van een Animal Sanctuary, maar gelukkig kon ik daar dit jaar verandering in brengen. Zo liep ik mee met Margarit van de Nobele Hoeve aan wie ik al mijn vragen mocht stellen. Het was een magisch weekend waarin ik zoveel heb geleerd! Later kwam ik er trouwens achter dat ik al een paar weekjes zwanger was toen ik bij Margarit logeerde. Zo’n bijzondere gedachten dat ik mijn missie en levenswerk nu al mag gaan mee geven aan ons kleintje. Ik ben trouwens ook niet van plan om te stoppen met mijn missie en droom voor het openen van een Animal Sanctuary. Ik vind het namelijk heel erg belangrijk om ons kleintje vanaf dag 1 mee te nemen en op te voeden als een wereldverbeteraar.

Verhuizen en op afstand mantelzorger zijn.

Wij sluiten dit jaar af in ons nieuwe huisje waar we net in zijn getrokken. Hoewel we op dit moment nog tussen de dozen zitten, weet ik zeker dat we ons hier zo thuis mogen gaan voelen. Ik ben Roy, mijn mama en oma ook zo intens dankbaar voor alles!

Mijn schoonvader woont op 15 minuten afstand. Als mantelzorger zullen we er dan ook nog steeds voor hem zijn, maar hoe dat er in 2020 precies uit gaat zien dat laten we volledig op ons af komen.   

Goede voornemens voor 2020.

Mama worden.

Hoewel ik mij al jaren mama voel van onze hondenkinderen Lily Lotus en Jaimy Jessey, staat er in 2020 toch iets heel bijzonders op onze planning. In dit jaar mogen wij mama en papa gaan worden van ons mensenkind wonder. Iets waarvan we nooit verwacht hadden dat het nog zou mogen gebeuren. Wij zijn zo intens dankbaar! Iedere dag leven we steeds een beetje meer toe naar onze uitgerekende datum; 24 april 2020. Ik ben zo onwijs benieuwd!

IMG 20191229 144115
Ik ben nu 23 weekjes zwanger.

Gezond blijven en opnieuw fit worden.

Ik heb mezelf voorgenomen dat ik zodra de kleine geboren is, direct weer begin met fit worden en lekker gaan suppen. Niet alleen voor mezelf, maar ook omdat ik heel graag gezond wil blijven en een leuke fitte mama wil zijn. En.. Ik mis het water! Ik kan niet wachten om weer mooie tours te gaan maken en ook lekker te gaan zwemmen. Wie weet, nemen we de kleine wel een keer mee.

Fulltime voor mezelf blijven werken.

In 2020 wil ik 100% fulltime voor mezelf werken. In 2019 heb ik toch weer een aantal parttime banen in loondienst gehad, maar zodra de kleine geboren is wil ik er gewoon fulltime voor hem/haar kunnen zijn. Ik ben van plan om mij grotendeels op mijn blog te focussen en daarnaast door te gaan met het geven van meditatielessen, yoga nidra, kintsugi workshops en meer. Daar haal ik zoveel voldoening uit!

IMG 20191026 133714

Bloggen.

In 2020 wil ik nog veel meer artikelen gaan schrijven en een betere planning maken zodat er nog vaker artikelen online komen te staan. Ook wil ik het maken van weekoverzichten weer oppakken en heb ik eindelijk een manier gevonden waardoor ik vaker nieuwe foto’s van mezelf en dierbaren kan maken. En wie weet ga ik toch eindelijk beginnen met YouTube…

Ik wil vooral in de flow blijven van mijn hart volgen en doorgaan met het maken van mooie content. Ik sta enorm open voor samenwerkingen met andere bloggers en nieuwe opdrachtgevers. Maar ondanks al deze veranderingen blijf ik natuurlijk dichtbij mezelf en mijn missie; een einde maken aan dierenleed wereldwijd (als mindful mama).

Liefde, vrienden en familie.

Eén ding is zeker, in 2020 wordt ik een nog groter huismusje dan dat ik al ben. Misschien komt het door de hormonen, maar ik kan niet wachten om nog meer tijd door te brengen samen met al mijn geliefde. 2020 start trouwens heerlijk voor Roy en mij, we hebben een babymoon vakantie cadeau gekregen van mijn mama en haar vriend. We gaan in januari heerlijk een midweekje genieten van elkaar samen met de hondenkinderen in een heel fijn huisje op loopafstand van het strand in Zeeland. Ik heb er zoveel zin in!

IMG 20190421 203747

Animal Sanctuary.

Ook in 2020 ga ik door met het realiseren van mijn droom voor het openen van een animal sanctuary. In februari ga ik opnieuw samen met Roy naar de emigratiebeurs toe en gaan we ons verder oriënteren op stukken land. We zijn nooit uit gedroomd. Wie wat 2020 ons allemaal gaat brengen!


En dit was ‘m dan weer! Traditiegetrouw, mijn terugblik en goede voornemens. Hoe zagen jouw hoogte- en dieptepunten eruit dit jaar? En wat zijn jouw goede voornemens voor 2020?


Ik wens jullie allemaal een magisch 2020 toe waarin de wereld weer een stukje mooier is en waarin je al je dromen werkelijkheid mag gaan maken!

december 31, 2019 2 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappThreadsBlueskyEmail
Ouderschap

Een geweldloze zwangerschap

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh november 5, 2019

Direct nadat we waren bijgekomen van het geweldige
nieuws dat we in verwachting zijn van een wonder zei ik tegen Roy ‘’lieverd, ik wil ons kleintje nu al op geen enkele manier meer in aanraking laten komen met geweld en leed. Ik wil dat ons kleintje vanaf nu alleen maar voelt dat het leven mooi is, dat unicorns bestaan, je dromen kunt realiseren en dat dierenliefde je ultiem gelukkig kan maken.’’ Zo gezegd, zo gedaan. In dit blog artikel deel ik met je hoe ik alle vormen van leed en geweld uit mijn leven heb verbannen. Van horrorfilms tot aan nieuws en dierenleed. Maar ook dichterbij, zo vertel ik je over de deur naar mijn verleden die ik (voor nu) op slot heb gedaan.

Dag horrorfilms, thrillers en andere gewelddadige films en series.

Stiekem is het al jaren een guilty pleasure.. Er is namelijk vrijwel geen horrorfilm die ik niet gezien heb en ook zijn er maar weinig thrillers en andere heftige series en films die geheimen voor ons hebben. Ik knipper niet snel bij het zien van afgescheurde lichaamsdelen, mensen die worden opgejaagd en verhalen zoals The Purge en Final Destination.

Zodra dieren veilig zijn, dan zit ik goed en is er eigenlijk niets waar ik ziek van wordt. Toch was het voor mij een no brainer dat ik dit alles niet meer wilde zien nu we in verwachting zijn van ons kleintje. Ondanks dat er geweldig goede films uit zijn gekomen die we zo graag wilde zien (waaronder IT: Chapter 2 en Scary Stories to tell in the dark).

De reden? Ik moet er niet aan denken dat ons kleintje ook maar iets mee krijgt van de verhalen. Stiekem is het misschien ook wel omdat ik mij soms schaam dat ik zo kan genieten van verhalen die zo rauw, sadistisch en hard zijn. Het past namelijk totaal niet bij wie ik ben en waar ik voor sta. Laat staan iets is wat ik met trots mee wil geven.

Maar eerlijk is eerlijk… Ik ben niet perfect. Er zijn namelijk 3 uitzonderingen die ik op deze regel maak;

  • Films en series over vampiers; ik vind het gewoon iets magisch en romantisch hebben.
  • Films en series over dieren die wraak nemen op mensen; denk aan haaienfilms.
  • Films en series die magisch zijn; goed voor mijn creativiteit en voor die van ons kleintje.

Een tijdelijke stop op mijn onderzoek naar het vergroten van dierenliefde.

Dierenleed is wat mij betreft het allerergste, lelijkste en gemeenste wat zich op deze wereld afspeelt. Het is ook niet voor niets dat het mijn levensmissie is om een einde te maken aan dierenleed wereldwijd. Met het doen van mijn onderzoek naar het vergroten van dierenliefde, hoop ik op basis van verschillende factoren manieren te vinden die hierbij helpen. Eén van deze manieren kennen jullie uiteraard al. Zo droom ik erover en ben ik druk bezig met het openen van mijn eigen animal sanctuary.

Toch ben ik dagelijks nog steeds bezig met het vinden van nieuwe manieren en oplossingen. Hiervoor lees ik nieuws items en duik ik soms ook in de wereld die ik zo ontzettend verafschuw. Ik kan je niet vertellen wat voor gevoelens dit in mij los maakt, het is zo intens. De tranen stromen over mijn wangen en ik moet oppassen dat ik niet gevangen wordt in het gevoel van machteloosheid. Gevoelens die ik niet graag door wil geven aan ons kleintje. Ik hoop namelijk zo dat ik mijn levensmissie in dit leven kan realiseren en dat ik het stokje kan overdragen aan ons kleintje en dat hij/zij ervoor kan waken dat de wereld ooit weer zo’n donkere plek wordt.

Ontvolgen en ontvrienden.

Op social media volg ik onwijs veel mensen die net zoals ik niet tegen dierenleed kunnen en die zich hierin vaak machteloos voelen. Uiteraard zijn er ook mensen die het verschil maken en enorm inspirerend zijn! Maar voor nu zijn de posts van de eerste groep, de beelden die ik op geen enkele manier tot mij wil nemen, te veel. Ik kan de foto’s van dieren die volledig misbruikt, met geweld om het leven zijn gebracht en nog zoveel meer gewoon echt niet verdragen. Letterlijk.

Want naast de tranen is het mijn lichaam die ook in protest gaat en zich direct wil ontdoen van al het eten wat ik binnen heb. En daarom kies ik er juist nu voor om mensen te ontvolgen (wanneer ik ze verder wel leuk vindt) en te ontvrienden voor wanneer ik eigenlijk ook gewoon geen klik voel.

FB IMG 1572210872145

Dit knuffelmonster is voorzichtiger geworden.

In één van de allereerste dagen van onze zwangerschap (toen we zelf ook nog nergens iets vanaf wisten), heb ik iets heel erg naars meegemaakt. Misschien herinner je je het nog wel (ik schreef erover in dit weekoverzicht). Speciaal voor Animal Rights Nederland organiseerde ik samen met Melissa een event ‘Mediteren voor de dieren’. Eén van de deelnemers bleef maar om mij heen lopen en aan de energie voelde ik al dat het niet lekker zat. Maar wat kan er mis gaan als je met alleen maar veganisten samen bent toch?

Dus gaf ik hem een kans en knoopte hij een gesprek met mij aan. Het bleek een hels gesprek te worden waarin hij uit de doeken deed hoe hij al sinds een klein jongetje van 4 jaar oud katten en honden mishandelt. Veel spijt bleek hij ook niet te hebben gezien de grapjes die hij maakte. Ik voelde mij verschrikkelijk. Mijn maag draaide om, mijn ogen liepen vol en ik heb direct afstand genomen. Maar na afloop wist hij het toch voor elkaar te krijgen om mij een knuffel te geven. Iets wat ik compleet onbegrijpelijk vindt van mezelf, want hoe dan?!

Dit moment heeft voor mij heel veel veranderd. Sindsdien ben ik toch een heel stuk afstandelijker geworden en knuffel ik pas met iemand wanneer ik echt voel dat de energie goed zit. En niet omdat het zo hoort of omdat iedereen een knuffel verdient. Door te knuffelen deel je namelijk energie, vooral nu met de kleine, wil ik dat alleen nog maar doen wanneer alles zuiver voelt.

Ik kies voor het nieuwe leven.

Ondanks alles, ben ik mijn hele leven bezig geweest met als nog een band te krijgen met een vader die alcohol altijd belangrijker heeft gevonden. Daar ben ik mee gestopt. Ik verdien het om gelukkig te zijn en ons kleintje verdient het om omringt te worden door mensen die enorm veel van hem of haar houden en het allerbeste voor hebben. Dat mijn vader daar niet bij hoort is heel pijnlijk, maar tegelijkertijd ook oké. Hij heeft zijn keuze gemaakt en ik kies met volle overgave voor het nieuwe leven dat in mij groeit.

Unicorns and Rainbows.

Voor ons kleintje wens ik niets meer dan heel veel Unicorns and Rainbows. Het leven kan namelijk zo onwijs mooi zijn! Dat is ook iets wat ik zo belangrijk vind om mee te geven. Ik kies er dan ook voor om tijdens onze zwangerschap (en daarna) super gelukkig te zijn en alleen maar bezig te zijn met positieve en mooie dingen. Het is namelijk zo’n wonder dat we dit mee mogen maken!

Unicorn

Wat betekent een geweldloos leven voor jou?

november 5, 2019 1 reactie
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappThreadsBlueskyEmail
Persoonlijke ontwikkeling & Spiritualiteit

Weekoverzicht: Waar ik dankbaar voor ben.

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh augustus 12, 2019
Claire Richardson-van Vrijberghe de Coningh

Deze week staat vooral in het teken van heel veel leuke dingen doen samen met mijn hubby. En… Hij is deze week 36 jaar geworden! Woehoeee! Behalve alle leuke dingen, heb ik ook een minder fijne update gekregen over mijn vader en deel ik in dit weekoverzicht een heel kwetsbaar gedicht met je dat ik hierover schreef. Benieuwd naar mijn week van dag tot dag?

Maandag 5 augustus 2019

Het is Roy’s laatste vrije week van dit jaar en ook ik heb wat vrije dagen opgenomen deze week. Ik kan er echt zo aan wennen om iedere dag samen met hem te zijn. We dagdromen er ook steeds vaker samen over hoe wij dieren redden, aan onze sanctuary bouwen, retreats geven en zo veel meer.

Vandaag slapen we even lekker uit en relaxen we zodra we wakker worden op de bank met Netflix. Onze hondenkindjes liggen helemaal tegen ons opgerold. Intens genieten.

Om 14:45 uur start ik met mijn shift bij het viersterrenhotel in Hoofddorp. Het is vandaag heel stil waardoor de tijd zo langzaam lijkt te gaan.. Maar terwijl ik dat zeg krijg ik de opdracht om met een hele grote bus, automaat, naar Amsterdam toe te rijden. Hoewel de heenweg goed ging, was de terug weg een heel avontuur wat mij bijna een hartstilstand heeft gegeven. Maar goed, ik kan nu zeggen dat ik in een automaat heb gereden en in een bus voor 10 personen.

IMG 20190805 153924

Om 23 uur staat Roy weer op mij te wachten. Zo fijn! Thuis aangekomen, drinken we thee en praten we tot diep in de nacht.

Dinsdag 6 augustus 2019

Mijn wekker gaat om 8 uur. Echt uitslapen was er niet bij, want ik heb een afspraak gemaakt bij de Kinki Kapper in Amstelveen. Het is alweer een jaar geleden dat ik mijn haar heb laten knippen. Niet zonder reden, want ik vind naar de kapper gaan sinds het 3x volledig fout is gegaan, echt een nachtmerrie. Maar naar deze kapper ben ik weleens eerder gegaan om de onderkant van mijn haar roze te laten verven en mijn haar te laten knippen. Toen was ik super tevreden, hopelijk gaat het vandaag ook goed…

Woehoeeee! Ik ben blij met mijn haar! Hoewel ik moet wennen aan mijn lok, ben ik super blij dat de krullen weer terug in mijn haar zijn. Het is zo fijn om eindelijk weer een positieve ervaring te hebben  na die paar nachtmerries.

IMG 20190806 102635

Thuis aangekomen is Roy super blij en enthousiast over mijn haar. De lieverd!

We eten even snel wat en daarna gaan we samen naar de Eyewish om voor Roy een nieuwe bril te kopen. Uiteindelijk vinden we echt een prachtig exemplaar! Stoer, sexy en casual chique. Het heeft iets weg van een pilotenbril. Helemaal hij! Ik ben zo blij! En het leuke is dat hij ook nog een zonnebril op sterkte mag uitzoeken die hij gratis krijgt. De keuze was niet lastig. Hij heeft een hele mooie pilotenbril uitgekozen en de glazen gepersonaliseerd. Echt prachtig!

In de avond gaan we samen uit eten met twee nieuwe vrienden, Jordi & Romy, bij Waku Waku in Utrecht. Daar spot en knuffel ik met Maaike. Zo fijn om haar weer te zien!

Hoewel het super fijn en gezellig is met Jordi en Romy, is het restaurant echt heel erg teleurstellend. We hebben ruim 2 uur moeten wachten op ons voorgerecht en toen nog een uur op ons hoofdgerecht. Terwijl we aan het eten waren gingen de laatste gasten al weg en was het personeel bezig om de toko te sluiten. Het eten zelf was trouwens smakeloos en niet erg origineel. Nooit meer. De volgende keer gaan we ergens anders eten.

Woensdag 7 augustus 2019

In de ochtend werk ik eindelijk mijn mail weer bij. Ik verlang er zo naar om meer te doen en weer lekker aan de slag te gaan met het schrijven van blog artikelen, maar het komt er gewoon even niet uit. Na een paar uur achter mijn laptop, geef ik het op en duik ik samen met Roy op de bank om een beetje te Netflixen.

Om 15 uur begin ik met werken bij de bioscoop. Ik heb er zoooooooo veel zin in!

Donderdag 8 augustus 2019

Morgen is mijn lieve hubby jarig. Ik heb een paar verassingen gepland staan en ik kan het bijna niet meer geheim houden. Het wordt zo leuk!

In de ochtend kruip ik achter mijn laptop om weer wat mail weg te werken. Ook maak ik foto’s voor een nieuwe samenwerking en ga ik aan de slag met het maken van een nieuwe planning. Volgende week wil ik echt weer minimaal 2 blog artikelen posten.

In de late middag bel ik met de woonbegeleider van mijn vader voor een update. Hij is vandaag naar de dokter gegaan. Ze vertelde dat er meerdere problemen waren. Naast korsakov, evenwichtsproblemen waardoor hij continu valt, zijn ook zijn ogen helemaal geel en is er het vermoeden dat er naast zijn lever iets met zijn darmen aan de hand is. Daarom wordt hij doorverwezen naar een internist. Zijn moeder, broer en zusje hebben alle drie darmkanker gehad. Hoewel hij 2 jaar geleden ‘kankervrij’ in zijn keel is verklaard, zou het zeker met zijn lifestyle niet gek zijn als er meer aan de hand is. In mijn pijn schreef ik vandaag een gedicht wat ik graag met je wil delen. Misschien kan het je herkenning bieden of het gevoel van niet alleen zijn wanneer je net als ik een ouder hebt die verslaafd is.


Het kleine meisje dat in de regen wacht.

Met iedere slok verwelkom je de dood. Waar je vroeger zo van genoot, is nu veranderd in vergif en wordt je dood. Met iedere slok wordt je zieker en zieker. Het is heel geniepig. Want je hebt het niet door. Herinneringen verdwijnen, je valt, laat alles lopen en de wereld om je heen verdwijnt. Als een boze droom wat in een slok vervaagt in niets. In dat zachte en warme gevoel wat je altijd hebt gezien als liefde.

Ik ben je dochter. Je hebt altijd gevochten in mijn naam. Vocht je maar voor mijn bestaan. Stond je er maar wanneer je het beloofde. In plaats van mij in de regen te laten staan toen ik 7 jaar was en wachten op het treinstation. Toen kwam je niet omdat je bleef hangen in de kroeg omdat een ‘lekker wijf’ dat aan je vroeg.

En in je kater belde je mij de volgende dag met de mededeling dat je wilde springen vanaf het hotel waar je terecht was gekomen. Geen idee meer hoe en waar. Het leven viel je zwaar.

Alle mooie herinneringen van ons samen kan ik tellen op 1 hand maar toch papa, ben ik nooit gestopt om er voor je te zijn. Ik ben je nummer 1 wanneer je verdriet hebt of pijn. Wanneer je gelukkig bent mag ik er niet zijn.

Maar nu gaat het slecht en ben ik weer op mijn best. Ik vertel je dat ik van je hou en je mis. Ik zoek naar woorden om je duidelijk te maken hoeveel pijn het mij doet om mijn stoere papa nu te zien. Klein, teer en een schimp van wie hij ooit was. Alsof alle zelfmoordpogingen je hebben ingehaald en je een levende geest hebben gemaakt. Mijn hoop is dood. Mijn pijn intens groot. Het besef komt binnen. Ik zal altijd dat kleine meisje zijn dat in de regen staat en op je wacht.


Ik ben zo gezegend met Roy, mijn lieve hubby. Hij weet altijd precies hoe hij moet reageren wanneer ik mij down voel. Een paar jaar geleden had ik er ontzettend veel moeite mee om alles te delen. Maar sinds hij NLP Master is, sleept hij mij werkelijk overal doorheen. Hoe gek het ook klinkt, ben ik ook gewoon heel dankbaar dat hij mijn vader heeft gezien en meegemaakt. Dat hij begrijpt waarom ik het niet los kan laten maar er tegelijkertijd niet teveel betrokken bij kan zijn.

In de avond gaan we daarom wat leuks doen. Een beetje afleiding. Maar ook gewoon om samen te zijn. We zijn eindelijk naar The Lion King gegaan (in 3D). Hoewel de film een beetje tegenviel, vond ik de liedjes geweldig en vond ik het tweede deel super leuk!  

Vrijdag 9 augustus 2019

Woehoeeeeeee! Roy is vandaag jarig! Hiep hiep hoeraaaaa! 36 jaar! Wat een mooie leeftijd! In de ochtend maak ik hem lekker vroeg wakker. Ik heb een lief kaartje voor hem, een mooi boek geschreven door een piloot over zijn avonturen en ik ben geslaagd voor een mooie spaarpot waar ik geld in heb gedaan dat hij kan gebruiken voor een vliegles of een nieuwe tattoo.

Verder heb ik vandaag een verassingsdagje gepland… We gaan lekker samen naar de Veluwse Bron! Lekker een dagje sauna’s hoppen, zwemmen en snoezelen. Dat laatste is ook echt een aanrader! Het is een nieuwe behandeling waarbij je in een staat tussen zijn en slapen wordt gebracht door middel van verschillende zintuig prikkelende behandelingen. Zoals een heerlijke aromatische geur, mooie producten en kleine massages. Echt zo fijn!

FB IMG 1565213627550
Mooiste quote van deze week.

Verder eten we thuis, kijken in de avond een mooie film en gaan heerlijk slapen.

Zaterdag 10 augustus 2019

Vandaag staat lekker lui zijn op de agenda. Hoewel we allebei niets liever willen dan lekker naar buiten toe gaan om te gaan SUPPEN, is de wind te heftig. Roy heeft een paar mooie films gescoord, dus blijven we vandaag een dagje thuis om op de bank van elkaar te genieten. Ook super fijn!

Zondag 11 augustus 2019

Direct wanneer ik wakker ben (de hondenkindjes zijn al uit geweest) spring ik achter mijn laptop, voor het schrijven van dit weekoverzicht. Deze week is mij meerdere keren gevraagd of ik niet nog meer mensen zou willen inspireren, juist ook met mijn verleden en omdat ik er goed ben uitgekomen. Hoewel ik het compliment onwijs lief en mooi vindt, blijf ik liever dichtbij mijn missie. Dit omdat het al een hele uitdaging is om dat in dit leven te realiseren. Maar toch zijn er wel kleine dingen die ik wil doen. Zoals af en toe een gedicht delen, een hersenspinsel of speciale meditatielessen en workshops creëren. Ik ben mij er van bewust dat ik niet met een hele steen een rivier stil kan leggen, maar als ik een rimpel kan veroorzaken dan zorg ik er al voor dat het in beweging is. Hoewel dierenleed mijn grootste focus heeft, help ik ook heel graag mensen die een bepaald trauma hebben. Dat is ook één van de redenen dat ik Kintsugi workshops ben gaan geven. Maar het mooie is dat binnenkort alles wat meer in balans komt. We gaan binnenkort verschillende huizen bezichtigen in Nederland met grond en ik ga over een kleine 2 weekjes stage lopen bij een bestaande animal sanctuary. Ik kan niet wachten!


Vond je het leuk om dit weekoverzicht te lezen? Let me know! Ik ben ook heel erg benieuwd waar jij de afgelopen week dankbaar voor bent geweest. Laat je het mij weten in een reactie?

Liefs!

augustus 12, 2019 0 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappThreadsBlueskyEmail
  • 1
  • 2
  • 3

Ik ben op zoek naar…

Over Claire

Over Claire

Hi! Mijn naam is Claire en ik ben het gezicht achter Claire's Mission! Ik ben een mindful mama die de wereld een stukje mooier wil maken en daar blog ik met liefde over. Zo kun je op Claire's Mission allerlei blog artikelen lezen van ouderschap tot aan spiritualiteit, thuisonderwijs, reizen, huis & tuin en nog veel meer! Ik hoop je te kunnen inspireren en door de wekelijkse win acties, heerlijk in het zonnetje te zetten. Liefs!

Facebook Twitter Instagram Pinterest Linkedin Email
Bol AlgemeenBol Algemeen
300 x 250 algemeen
  • Facebook
  • Twitter
  • Instagram
  • Pinterest
  • Linkedin
  • Email

Copyright © 2017 - 2025 door Claire Richardson-van Vrijberghe de Coningh (alle content inclusief foto's op de website vallen onder onze copyright)


Terug naar boven
Deze website maakt gebruik van vegan cookies om je ervaring te verbeteren. Is dat oké? Klik dan op akkoord. Afmelden is ook mogelijk.
Claire's Mission
  • Categorieën
    • Ouderschap
    • Thuisonderwijs
    • Persoonlijke ontwikkeling & Spiritualiteit
    • Reizen
    • Duurzaam thuis, groen & DIY
    • Dierenliefde
    • Reviews
    • Ondernemerschap & geld
    • Mode
    • Vegan cosmetica
    • Interviews
  • Mediakit
  • Favorieten
  • Claire’s bloggers bestand
  • Op avontuur met kids
  • Contact
    • Privacyverklaring