Tag

veganist

Browsing
In Interviews

Interview met Lisette Weustenenk, de Groene Gewichtsconsulent

Geen reacties

Kan een kleindochter van een slager ooit een veganist worden? Lisette Weustenenk van de Groene Gewichtsconsulent heeft een ontzettend mooi en inspirerend verhaal over haar reis naar een vegan leven. Nu is ze niet alleen een vegan gewichtsconsulent maar ook mama van 3 prachtige kinderen. Laat je inspireren door dit heerlijke lieve vrolijke mens. Heel veel lees plezier!

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Ik krijg energie van zoveel dingen! Wakker worden met fluitende vogels buiten mijn raam (Ja! Ze zijn terug, het is weer lente!!!). Uiteraard (pas op, cliché heading your way!) van de kinderen die elkaar na een nachtje slapen helemaal gemist hebben en elkaar ’s ochtends vroeg uitgebreid begroeten. I kid you not! Dat doen ze echt alsof ze elkaar al weken niet gezien hebben ofzo. Geen idee wat die allemaal uitspoken in hun dromen 😉 . En uiteraard last but not least, heerlijk gezond en plantaardig eten! Ik krijg er vrij letterlijk natuurlijke energie van, maar ik word ook gewoon heel erg blij van lekker en gezond eten en ik houd er van als het dan ook nog een beetje mooi gepresenteerd kan worden. Daar doe ik dus wel mijn best voor. Ik zorg bijvoorbeeld dat Alpro yoghurt met muesli en fruit er leuk uit ziet. Dingen hoeven niet 100% insta-waardig te zijn, maar het oog wil ook wat en dat doe ik dus wel. Helemaal omdat het ongeveer 1 seconde extra werk is. Ik ben namelijk helemaal geen perfectionist. Een beetje leuk en ongeveer mooi is ook al gauw goed genoeg. En dan word ik er evengoed blij van!

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Als echte Twentse en slagers kleindochter was ik gek op vlees! En kaas, en zuivel en wat ook niet. Heerlijk. Heftig hè om daar aan terug te denken. Maar ik maakte nooit echt de koppeling dat wat op mijn bord lag ook echt van ‘iemand’ af kwam. Die daar voor gestorven was. Niet dat ik dat niet wist, maar ja dat ‘hoorde’ gewoon zo en ik dacht er verder niet over na. Plus als ik door de weilanden naar school fietste zag dat er ook best prima uit voor die beesten. Wist ik veel. Maar als je ouder wordt dan ga je toch wat meer nadenken. Ik kwam ook in aanraking met vriendinnen die vegetarisch waren (stel je niet zo aan dacht ik nog). Maar dit soort dingen hebben even tijd nodig in je hoofd. Toen ik mijn man EINDELIJK zo ver had om vega dagen in te lassen duurde het niet lang voordat wij helemaal vegetarisch aten. Thuis dan. Uit eten aten we nog wel vlees en vis. Want ja. Dat kleine beetje…

We hebben een aantal jaren in het buitenland gewoond, waaronder in Kopenhagen en daar is vlees en vis zo’n beetje 2x per dag de hoofdmaaltijd. Mijn zoontje kreeg op de kinderopvang regelmatig roggebrood met haring of met leverpastei en gebakken uitjes. Toen was hij 1 jaar oud. Anyway, thuis aten we dat toen al niet meer. Maar ik voelde me bezwaart om anderen veel moeite voor ons te laten doen, dus het bleef bij de aanpassing thuis. Wel merkte ik dat ik toen wij vegetarisch werden er steeds meer kaas en eieren doorheen gingen. Want daar hebben geen dieren voor geleden; dacht ik. Ongelofelijk hé dat je als volwassen (en ik zou graag willen denken) vrij intelligent persoon nog de koppeling niet legt. Totdat wij weer terug kwamen naar Nederland eind 2016 en mijn vriendin Irene mij mee nam naar de veggie beurs in Utrecht. We woonden een lezing bij waarvan ik helemaal niets meer onthouden heb, behalve één ding.. De spreker zei: ‘maar waar blijven alle zoons, broertjes, papa’s, ooms en opa’s dan?’ En toen dacht ik hè? Hoe kan ik zo stom zijn! Daar heb ik echt nog nooit over nagedacht! Natuurlijk worden er ook evengoed onschuldige dieren vermoord voor mijn vegetarische eten. Wat een eye opener was dat en ik schaamde me enorm dat ik me dat niet eerder gerealiseerd had. Zo ingebakken zit de vlees en zuivel cultuur.

Irene en ik schreven ons direct in voor de Vegan Challenge van april 2017. Elke dag stuurden we elkaar Whattsapjes over ons eten (we waren sowieso altijd al heel erg gek op lekker en veel eten). Lang verhaal kort. Ik heb de Vegan Challenge gedaan en heb nooit meer omgekeken. Het leuke was dat ik op dat moment mijn opleiding tot gewichtsconsulent aan het afronden was. Dus uiteraard was ik op de hoogte van de voordelen van plantaardige voeding, maar zoals het in Nederland wel geadviseerd wordt (in combinatie met dierlijke producten zoals de schijf van 5). Ik ben mij toen verder gaan verdiepen in de gezondheidsvoordelen van plantaardige voeding. Ik heb de boeken ‘Hoe overleef je’ en ‘Hoe overleef je – het kookboek’ aangeschaft en mij aangemeld voor alle mogelijke updates van de site Nutritionfacts. Ook luister ik graag hun podcasts.

Ik heb mijn hele toenmalige bedrijfsplan omgegooid en ben meteen gestart als een 100% plantaardige gewichtsconsulent en dat was de beste beslissing ooit. Alleen hier kan ik met zo veel passie informatie over geven en energie voor opbrengen.

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Meestal bestel ik boodschappen online en dan haal ik wat ik vergeten ben (want ja mensen, ik vergeet eigenlijk altijd wel wat) nog even snel met de kids. Wij hebben 3 jonge kinderen. Mads is 4, Indy is 2 en Vik is 8 maanden. Grote boodschappen doen met hun alle drie vind ik echt een hel 😀 . Dus dat voorkom ik koste wat kost. Maar met 1 of 2 van hun naar de supermarkt is best gezellig. Meestal zoeken ze een fruitje uit de bak die er staat voor kids en nemen ze hun eigen wagentje mee. Dan mogen ze ook zelf dingen kiezen die ze willen eten voor fruit, snack groente, avondeten of broodbeleg bijvoorbeeld. Dat is altijd wel heel gezellig.

Ik probeer altijd voor ongeveer een hele week in 1 keer online te halen. Maar met dus de vergeten spulletjes waar ik nog voor terug moet gaan.

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Zeker. Mijn gezin is ook plantaardig nu. Ik heb samen met mijn man de documentaires Forks Over Knives en What The Health gekeken. Ik weet dat er op de laatste wat kritiek is, maar met een gezonde dosis boerenverstand kun je echt wel de juiste informatie pakken en dat is: plantaardig eten is gezond voor jou, voor het milieu en het bespaard een shitload aan dierenleed. Ik ben nogal een watje, dus docu’s als Earthlings en Dominion begin ik niet aan. Dat ik dat niet wilde zien was trouwens wel dé drijfveer om ook meteen cold turkey vegan te gaan. Want als ik het niet eens op tv wil bekijken, waarom zou ik het dan iemand in real life aan willen doen? Afschuwelijk. Daarnaast heeft het natuurlijk invloed op mijn omgeving. Vrienden en familie houden eigenlijk automatisch heel veel rekening met ons en zorgen op een verjaardag/feestje altijd voor hapjes en opties voor ons. Ook wanneer we uit eten gaan dan wordt er graag mee gedacht voor vegan friendly restaurants. Mijn man krijgt eigenlijk de meeste vragen op zijn werk en van zijn vrienden over plantaardig eten. Hij is best groot en sport erg veel (gemiddeld 5x per week cross fit). Dus mensen vragen zich wel eens af hoe hij dat doet met een plantaardige voeding. Daarnaast wordt het vaak echt heel komisch gevonden hoeveel eten hij naar binnen werkt tijdens de lunch op kantoor 😉 Overall heel positief dus!

Je bent de oprichter van de Groene Gewichtsconsulent. Hoe is het idee voor deze onderneming ontstaan en wat maakt jou zo uniek?

Ik ben de opleiding tot gewichtsconsulent gestart omdat ik zelf altijd veel geschommeld heb in gewicht. Dat vond ik vreselijk irritant. Ik was altijd bezig met voeding en hoeveel kcal en koolhydraten ergens in zaten. Terwijl super slanke vriendinnen van mij gewoon precies aten waar ze zin in hadden. Hoe kan dat nou? Ik begreep dat nooit. Toen ik zwanger werd van Mads woog ik zo’n 70 kilo. Dat was al een beetje meer dan tijdens mijn bruiloft waar ik 64 kilo woog. Aan het einde van de zwangerschap woog ik 105 kilo de laatste keer dat ik op de weegschaal woog. Het was echt vreselijk! Alles bleef aan mij kleven. Toen besloot ik dat het zo niet verder kon. Of, ik wilde dit zo niet meer, laat ik het zo zeggen. Elke keer viel ik van de ene hype in de andere. Calorieën tellen, geen koolhydraten eten. Net wat op dat moment ‘in’ was. Ik wilde leren voor mezelf en voor mijn gezin wat ‘echt’ gezond eten was. Zodat ik niet meer afhankelijk was van informatie van een ander, maar zodat ik zelf de kennis in huis had om een gezonde voeding samen te stellen. Ik begon de opleiding puur uit eigen interesse, maar gaandeweg begon ik het meer als omscholing te zien. Ik werd er zo enthousiast van dat ik er mijn werk van wilde maken! Want waar ik zelf zo mee geworsteld had, daar wilde ik anderen ook bij helpen om mijn fouten te voorkomen. Nooit meer op dieet, niet meer krampachtig tellen, maar eten om je lijf te voeden. Lekker eten dat toch gezond en voedzaam is.

Nadat ik mij meer in plantaardige voeding verdiept had, dan kan je gewoon niet anders dan een plantaardige gewichtsconsulente zijn. Dr. Kim Alan Williams (MD, en nog een hele rits aan titels) zei: ‘There’s two types of cardiologists. Vegans and those who haven’t read the data.’ Deze uitspraak is even zo goed toepasbaar op voedingscoaches. Wil je echt vanuit de grond van je hart iemand helpen gezonder te leven en de juiste keuzes te maken? Dan adviseer je diegene NIET om een bak kwark naar binnen te werken met ’s avonds een steak of kipfilet.

Welke mensen help je graag?

Ik ben ‘hulpverlener’ in hart en nieren. Voordat ik gewichtsconsulent werd en voordat ik naar het buitenland verhuisde werkte ik in de kinder- en jeugdpsychiatrie. Fantastisch en inspirerend werk! Heftig, maar het geeft zo veel voldoening om er juist voor diegenen te zijn waarvan de maatschappij eigenlijk geen idee heeft wat ze er mee aan moeten of zelfs willen. Mijn hele hart en elke vezel in mijn lijf schreeuwt dan ook, ‘ik wil iedereen helpen’! Maar ik heb wel geleerd in al mijn ‘hulpverleningsjaren’ dat je niemand kan helpen die niet geholpen wil worden. Als hulpverlener kan je alleen ‘faciliteren’ en een ondersteunende rol bieden. Klinkt dat stom? Haha. Het is toch echt zo. Ik kan het niet over nemen van iemand. Iedereen moet het zelf doen, maar ik ben er graag voor je om het je zo gemakkelijk mogelijk te maken. Dat betekent dat ik dus graag mensen help die proactief zijn. Die fouten hebben gemaakt en weer opgestaan zijn. Die hun toekomst in eigen handen willen nemen. Die hun eigen kennisbank willen zijn. Mensen die onafhankelijk willen worden van mij en mijn collega’s. Mijn ‘hulp’ aan jou is geslaagd als je aan het einde van ons traject tegen mij zegt: ‘Hey, Lisette, het was gezellig, maar nu kan ik het verder zelf wel hé! Dooeiiii!!!’ Dat maakt mij intens gelukkig (-> Dit is overigens niet het beste business model dus als ondernemer niet de slimste keuze hahaha.. Maar who cares 😉 )

Betekent plantaardig eten ook altijd gezond eten?

Zeker niet. Er is zat ongezond plantaardig eten. Daarbij kan je denken als vleesvervangers zoals vegan cordon bleu (niet alle vleesvervangers zijn even ongezond jongens. De kipstuckjes of rulgehackt vallen reuze mee. Er zit wat zout in, maar oké, dus je kan niet alles over één kam scheren, maar er zitten zeker ongezonde varianten bij). En natuurlijk heb je ook nog de oreo’s, friet (mits in plantaardige olie gebakken natuurlijk), Ben en Jerry’s en zelfs Magnum heeft pas vegan Magnums gelanceerd. Ik ben super blij met deze ontwikkelingen, want het betekent dat veganisme voor een groter publiek aantrekkelijker wordt. Je hoeft zeker niet een super healthy vegan te zijn. Hoewel bij mij de focus natuurlijk wel op gezond eten en een gezonde uitgebalanceerde voeding ligt. Daar past soms best een Oreo in.. Ssshhht… Als het maar heel soms is 😉

Hoe ziet een goed gezond plantaardig dieet er uit?

Tsja, veel variatie. Eigenlijk weten de meeste mensen wel hoe een gezonde voeding eruit ziet à veel groente en fruit, peulvruchten, noten en zaden, volkoren granen en veel vocht. Toch is het lastig om dit in de praktijk te brengen en niet alleen gezonde, maar ook lekkere maaltijden te verzinnen voor jezelf. En dan bedoel ik niet voor een dag, maar als standaard eetpatroon. De meest gehoorde reactie die ik krijg als ik het eerste weekmenu op stuur naar mijn klanten is: ‘ohhh, maar dat valt reuze mee!’.

Wat betekent eten voor jou?

Ik vind eten lekker en gezellig. Ik hou enorm van eten en sla dan ook nooit een maaltijd over. Zelfs vakanties kiezen wij met regelmaat uit om de keuken van het land. Ik vind het heel leuk om te koken (wel haalbare gerechten, want ik heb ook geen tijd om 4 uur in de keuken te staan) en ik vind het ook super gezellig als mensen komen eten. We nodigen graag vrienden uit om een hapje te eten en meestal wordt dat dankbaar aangenomen. Eten is voor mij dus niet alleen een eerste levensbehoefte, maar het brengt ook veel op sociaal en emotioneel vlak.

Wat zijn de 3 mooiste reacties die je van klanten ontvangen hebt?

Toke volgde de online training bij mij en zij vertelde dat ze het zo lekker praktisch toepasbaar vond en dat haar hele gezin nu genoot van een gezondere en plantaardige maaltijd. Dat vond ik natuurlijk wel geweldig om te horen. Daar doe je het toch voor! Die kleintjes zo lekker aan het smikkelen van heerlijke plantbased voeding! En ook zij en haar man waren erg blij met de overstap die ze gemaakt hadden.

Milou (een actieve crossfitster) volgde het persoonlijk begeleidingstraject en zij vertelde dat zij dankzij de plantaardige voeding zich fitter voelt dan ooit en meer energie heeft dan voorheen plus minder hersteltijd nodig heeft tussen trainingen. Als sporter is dat natuurlijk perfect!

Ivanca volgde ook het persoonlijk begeleidingstraject en zij vertelde dat ze het nu zo prettig vindt dat ze zelf in staat is om een gezonde en uitgebalanceerde plantaardige voeding samen te stellen. Ze hoeft hier niet meer voor op internet te zoeken en is daarmee dus niet meer afhankelijk van diëten of de een of andere nieuwe goeroe die beweert te weten wat gezond is en niet. Heerlijk toch als je zelf het kaf van het koren kan scheiden en je eigen kennisbank bent wat betreft een gezonde voeding!

Die reacties vind ik natuurlijk echt geweldig. Ik vind het heerlijk om te ervaren dat ik zo’n grote steun in de rug mag zijn en nog beter vind ik het om te horen als iemand na afloop zegt: ‘oké, bedankt, het was heel fijn, maar nu kan ik het zelf!’.

Ontvang je ook weleens kritiek en zo ja, hoe ga je hiermee om?

Zeker. Mensen mogen absoluut vragen of opmerkingen hebben. Gelukkig heb ik een dikke huid en sta ik ook open voor kritiek. Er gaat spellingtechnisch nog wel eens iets fout. En vooral wanneer ik een blog schrijf, dan krijg ik daar wel berichtjes over. Dat vind ik eigenlijk alleen maar fijn, want het staat ook een beetje slordig. Ik moet zeggen dat nadat wij een aantal jaren in het buitenland gewoond hebben en helemaal na Denemarken waar bij de woorden zo op elkaar lijken, maar net anders geschreven worden, ik nog wel eens een fout maak met d’s of t’s.

Daarnaast stuurde iemand mij eens een berichtje (ik snapte de vraag wel, maar moest toch even tot 10 tellen). ‘Hey, Lisette, ik zie op jouw foto’s dat je niet de aller slankste bent. Waarom zou je mij dan wel kunnen helpen afvallen’. Tsja een foto is natuurlijk een moment opname. Daaraan kan je niet iemands proces aflezen. [lees, 3 jaar geleden en 2 kinderen minder woog ik bijna 20kg meer dan nu]. Daarnaast gaan mensen bij mij ook niet op dieet. Ze leren een gezonde plantaardige voeding samen te stellen waaruit vanzelf (op den duur) een gezond gewicht volgt. Zo doe ik dat ook voor mijzelf. Want geloof mij, ik ken de verleiding van crash diëten. Snel nog even die kilo’s eraf voor de zomer. Ik heb het gedaan en ik heb de gevolgen ervan ook ervaren. Want serieus, hoeveel mensen kennen we die dit gedaan hebben en waarbij de kilo’s er ook afgebleven zijn? Crash diëten werkt doorgaans alleen maar tijdelijk en ik wil mensen graag helpen met blijvende veranderingen zodat er een gezonde toekomst in het verschiet ligt. Dat wil ik namelijk ook graag voor mezelf en mijn eigen gezin. Gelukkig krijg ik veel vaker de reactie dat mensen het prettig vinden om met een ‘ervaringsdeskundige’ te praten.

Heb je tips voor andere vegans die graag een vegan onderneming willen oprichten?

Ja. Gewoon doen! We hebben je nodig! Vegan moet de norm worden en niet de dierlijke variant. Want zeg nou zelf, als we mooie producten kunnen maken (denk aan meubels, kleding, make up etc), heerlijk en gezond kunnen eten. Zowel cheat meals als gezonde maaltijden. Als we geen dierlijke producten nodig hebben om te groeien en te bloeien als persoon, WAAROM zouden we het dan doen? Ons lijf gaat er aan onderdoor, maar ook onze aarde. De bio-industrie is de nummer 1 drijfveer achter de opwarming van de aarde en dierlijke producten zijn grotendeels verantwoordelijk voor de belangrijkste ziekten waar mensen in de Westerse wereld aan overlijden. Denk daarbij aan hart en vaatziekten en verschillende vormen van kanker. Om het maar niet te hebben over het vreselijke leed wat we die dieren aan doen die helemaal niets misdaan hebben behalve geboren te worden. Kalfjes die meteen bij hun moeder weggehaald worden en of naar de slacht gaan of ook als melkkoe misbruikt worden. Kuikens die door de blender gaan of massaal vergast of gestikt. Varkens die weken achter elkaar in een metalen hek zonder beweegruimte moeten liggen om de biggen te zeugen. Het is te gek om op te noemen. Dit kán zo niet langer en we moeten met zijn allen hier een halt toe roepen. De beste manier om dat te doen is met onze portemonnee, want elke keer dat jij geld uit geeft maak je een keuze over wat voor wereld je in wilt leven.

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Ik volg andere (plantaardige) diëtisten en gewichtsconsulenten. Ik vind het interessant om te zien wat zij doen en we steken zo ook wat van elkaar op. Daarbij kijk ik ook graag speeches van bijvoorbeeld James Aspey, wat ik een heerlijke vent vind (vrij letterlijk hahaha). En luister ik graag naar de podcasts van Nutritionfacts. Ik ben wel echt een beetje fan van dr Michael Greger. Iets minder ‘heerlijke’ vent, maar geweldig qua humor en de manier waarop hij wetenschappelijke onderzoeken in een paar minuten in gewone mensentaal kan uitleggen vind ik fantastisch!

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Jazeker. Maak je niet al te druk over of je wel letterlijk ALLE voedingsstoffen optimaal binnenkrijgt. Waarschijnlijk ga je sowieso al vooruit in je inname van vitamines en mineralen als je meer plantaardig gaat eten. Volg leuke mensen met echt verstand van eten (niet de hypes en goeroes die claimen te weten wat gezond is). Er zijn zat leuke social media pagina’s waar je tips en tricks kunt vinden en je kan ook lid worden van Facebook groepen zodat je tips kan vragen aan anderen die plantaardig eten. Dé tip die ik aan iedereen mee geef om het allemaal een beetje makkelijk en overzichtelijk te houden: eet voldoende en gevarieerd. Eet alle kleuren van de regenboog, want dan zit je wel zo’n beetje goed. En neem uiteraard een vitamine B12 supplement.

Jullie hebben ook een tijd in Kopenhagen gewoond. Wat gaaf! Hoe ging het emigreren? Hebben jullie advies voor iedereen die naar Denemarken zou willen verhuizen?

Jaaaa!!! Kopenhagen is leuk! We woonde in een appartementsgebouw vlakbij het centrum en aan het water. Er waren ook wat andere Nederlandse en buitenlandse stellen en met hen was het het makkelijkste contact maken. Daarnaast volgden we een poosje Deense les en kwamen we ook veel mensen tegen met de hond uit laten. Integreren was geen probleem. Mijn man zwom in het weekend in de winter mee met de buren in het water voor ons huis en dat ging dan gepaard met Schnaps en wat lekkers en soms huurden ze een sauna. Zo gezellig! Ik ben blij om weer in Nederland te wonen, maar ik mis Kopenhagen nog steeds. De sfeer die daar heerst. De rust, vrijheid, relaxedheid, nuchterheid, dat is echt heel fijn! Ik kan het iedereen aanraden om er naartoe te gaan! De Denen zijn heel fijne mensen. Ze hebben even nodig om warm te lopen, maar daarna heb je vrienden voor het leven 😀 .

Wat bracht jullie terug naar Nederland toe? En is er ook iets wat jullie missen uit de Deense cultuur?

We hadden inmiddels kinderen gekregen en ik miste mijn vrienden en familie te erg. Ik wilde dat samen met hen beleven dat ons gezin opgroeide. Wat we vooral missen aan de Deense cultuur is hoe relaxed en nuchter mensen zijn. Ze staan overal voor open en zeggen ook altijd alles wat op hun hart ligt. Heerlijk vind ik dat. Daarnaast zijn het echt gezelligheidsdieren en wordt het gezinsleven helemaal geïntegreerd in de samenleving. Dat mis ik hier nog wel eens. Jonge kinderen worden vaak een beetje apart gehouden en soms voel ik me in Nederland stil staan met jonge kinderen totdat ze groot zijn. In Denemarken is dat helemaal niet zo. Kinderen worden overal bij betrokken en doen in alles mee. Het is moeilijk om uit te leggen omdat de dingen gewoon zo gaan, snap je? Er wordt niet echt over nagedacht, maar het is gewoon zo. Daarbij is Kopenhagen gewoon een hele fijne stad. Er is altijd wat te beleven en de parken en speeltuinen en alles is er gewoon heel fijn.

Voeden jullie de kinderen ook veganistisch op? En zo ja, hoe is dat? Hebben jullie tips voor andere ouders die hun kinderen graag veganistisch willen opvoeden?

Jazeker. Toen wij de oudste kregen waren wij flexitariër, bij de tweede vegetariër en bij de laatste veganist. Toen ik zwanger was van Vik was mijn hele zwangerschap ook plantaardig (en de meest relaxte en ongecompliceerde zwangerschap van alle drie 😉 ) Niet dat dat nou helemaal aan het plantaardige eten te wijten valt. Een case studie van 1 zegt niet zo veel. Maar voor mijn omgeving was het wel heel fijn. Die vonden het toch wel een beetje spannend zo’n veganistische zwangerschap. Toen Vik geboren werd en hij was kerngezond met zo’n ruim 4 kilo (terwijl Mads en Indy allebei maar 2,8 kg wogen) waren de twijfels gelukkig wel weg en was iedereen weer gerustgesteld dat ik mijn kind niet vreselijk tekort had gedaan haha.


Tsja tips.. Onze kinderen zijn nog heel jong dus veel keuzes maken wij nog voor hen. Dat maakt het makkelijker hen veganistisch op te voeden. Ik moet er wel bij zeggen dat ik de keuze bij feestjes of traktaties aan hen laat. Mads is 4,5 jaar en die kan al wel echt een afweging maken als ik uitleg waar iets van gemaakt is. Vaak zegt hij dan dat het van koetjesmelk is en dat hij het niet hoeft, maar soms wil hij het toch proeven. Als hij elders is mag dat van mij. Ik wil graag in de toekomst dat de keuze van hen om plantaardig te leven vanuit henzelf komt en niet opgelegd wordt door mij. Ze weten dat papa en mama niets kopen waar diertjes voor gebruikt zijn. Laatst was er op zijn basisschool een thema: ‘gezondheid’ en toen hebben we samen ook iets verteld over plantaardig eten en daarna allemaal lekkers uitgedeeld en een smoothie gemaakt voor de klas. Dat was heel gezellig.

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Wat grappig dat je hiernaar vraagt. Ik ben juist aan het nadenken over een samenwerking en op welke manier ik dat vorm wil geven. Ik mis het hebben van collega’s heel erg en merk ook dat ik in mijn eentje niet de tijd en energie heb om voldoende aandacht aan mijn bedrijf te besteden om het zo te laten groeien zoals ik zelf wil en dan ook nog genoeg tijd over houdt voor bestaande klanten. Want die gaan voor natuurlijk. Daarom zou ik juist heel graag een samenwerkingsverband opzoeken nu met ander plantaardige gewichtsconsulentes. Maar hoe ik dat ga doen, daar ben ik nog niet over uit.

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

  1. Natuurlijk een volledig plantaardige en cruelty vrije wereld! Hoe mooi zou dat zijn! Dat we allemaal met respect en in harmonie om zouden gaan met alle levende wezens op onze aarde.
  2. [cliché 😛 ] Dat mijn kinderen natuurlijk gelukkig en gezond op mogen groeien tot mooie eigenwijze en zelfverzekerde mensen.
  3. Dat er altijd wat te wensen over blijft 😀 . Ik ben gezegend met een gelukkig leven en veel meer dan wat wij nu al hebben heb ik oprecht niet te wensen, maar dromen kan altijd!

Ben je gelukkig?

Ja zeker! Gelukkig wel. Ik heb geluk. Ik ben gezond, mijn kinderen zijn gezond. We hebben een gelukkig en compleet gezin. Wat wil je nog meer? De rest is bijzaak.

Wat is jouw definitie van succes?

Ik denk dat je gelukkig bent met jezelf en wat je doet. Dat je mensen om je heen hebt verzameld die je stimuleren en steunen en dat je uitdaging vindt in je activiteiten. Of dat nou werk of sport of je gezin of wat dan ook is.

Gedeeld: mijn mindset

Ik probeer altijd een beetje een mindset te hebben zoals Pippi Langkous. Soms kunnen we allemaal wel een beetje extra Pippi gebruiken. ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’ – zei Pippi.

Continue Reading
By
In Interviews

Interview met Natasja de Veth van Happy and Vegan

2 reacties

Ik ben nog nooit zo blij met een logo geweest als nu. Wat een plaatje! Het kunstwerk is gemaakt door Natasja de Veth. Naast haar onderneming Natasja de Veth Illustration, blogt zij op Happy and Vegan. Ik ben onwijs blij dat dit mooie en getalenteerde mens in mijn leven is gekomen en daarom geef ik haar met liefde dit podium. Maak kennis met Natasja, een vrouw die mijn missie deelt en de allermooiste dingen creëert. Ik wens je heel veel lees plezier toe en… Maak kans op haar geweldige cadeau!

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Buiten zijn, sporten en creatief bezig zijn geeft mij energie. Het buiten zijn doe ik helaas niet zo vaak als dat ik zelf zou willen, wel probeer ik ieder weekend te wandelen in het mooie natuurgebied hier vlakbij. Creatief bezig zijn moet ik iedere dag met mijn werk als beeldend therapeut maar ook met het maken van illustraties, dus dat is een win win! Sporten doe ik waar mogelijk drie keer per week.

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Het is ongeveer 2,5 jaar geleden dat ik veganist ben geworden. Dit gebeurde terwijl mijn vriend een week weg was naar het buitenland. Ik volgde onder andere de Groene Meisjes en ik wilde wel eens een week plantaardig eten. Tijdens die week ben ik mij ook gaan verdiepen in de ethische kant van veganisme en kon toen mijn vriend terug kwam niet anders meer. Ik kan aanbevelen om mensen op hun eigen moment bewust te laten worden, Hier bedoel ik mee dat – zeker als ‘verse’ veganist – je het liefste de wereld zou veranderen. Maar verandering komt uit mensen zelf, wel kan je antwoorden geven op vragen.

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Al jaren is het mijn taakje in het huishouden om de boodschappen en bijpassende gerechten voor de komende week te bedenken. Dit doe ik altijd op woensdag. Ik haal vrijdag de boodschappen op na het werk. Ik probeer altijd een week vooruit te plannen om kosten en verspilling van eten tegen te gaan. Inmiddels ben ik hier heel goed in geworden. 😉

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Mijn keuze heeft vooral invloed gehad op het leven van mijn vriend. Toen hij terug kwam van zijn reis uit het buitenland schrok hij van mijn beslissing om veganist te worden. Langzaam maar zeker draaide hij ook bij en begon te begrijpen waarom. Bij hem gebeurde dit na de video van het slachthuis uit België. Wat betreft dieren ben ik mij steeds meer bewust geworden van bijvoorbeeld de fok van dieren. Ik zou nu bijvoorbeeld graag een legkip of een beagle willen redden in de toekomst, waar ik eerder misschien zou nadenken over het kopen van een dier. ‘Adopt don’t shop’ vind ik dan ook een mooie uitspraak.

Je bent de oprichter van Natasja de Veth Illustration. Hoe is het idee voor deze onderneming ontstaan en wat maakt jou zo uniek?

Cliché maar waar, al sinds kinds af aan ben ik creatief bezig. Toen de keuze kwam voor een opleiding ben ik dan ook gestart op de kunstacademie maar heb snel de switch gemaakt naar de opleiding tot beeldend therapeut. Echter bleef het zelf creatief bezig zijn ook knagen en zo ben ik gestart met het delen van mijn illustraties op internet.

Je hebt een kunst diploma én een diploma als beeldend therapeut. Dat laatste hoor je niet zo vaak. Kun je daar wat meer over vertellen? Wat houd beeldende therapie precies in en wie help je graag?

Beeldende therapie is een vorm van therapie waarbij je creatieve middelen inzet. Dit betekent dat je niet alleen aan het praten bent, maar ook aan het doen. Daarom heet het ook wel een ervaringsgerichte therapie. Waarbij voelen centraal staat, in plaats van alleen praten over gevoel. Op deze manier kan je uiting geven aan gevoelens waar je misschien (nog) niet over kan praten, oefenen met het uiten en reguleren van emoties of bijvoorbeeld werken aan je zelfvertrouwen door beelden te maken. Ik werk op het moment in de GGZ als beeldend therapeut met volwassenen met voornamelijk depressie en-of angstklachten en kinderen met gedragsproblemen en een licht verstandelijke beperking.

Hoe is het om kunstenares en vegan te zijn?

Ik merk vooral dat dieren een grote inspiratiebron zijn voor de werken die ik maak. Ik leg graag de focus op de voor mij bijzondere dingen in het leven. Dieren spelen daarbij een belangrijke rol, net als de natuur.

Ik ben enorm fan van jouw illustraties en werk. Voor Claire’s Mission heb je ook een prachtig nieuw logo gemaakt. Ik ben er zo blij mee! Hoe vindt je onze samenwerking?

Ik vond onze samenwerking heel fijn. Vegans unite! Haha. Je weet volgens mij heel goed wat je wilt en dat is een mooie eigenschap.

Wat voor illustraties maak je graag? En zijn er illustraties die je heel graag voor anderen zou willen maken?

Zoals ik hierboven al een beetje zei, maak ik graag illustraties die gaan over de kleine dingen die mij blij maken. Ik denk dat we hier tegenwoordig te weinig aandacht aan geven terwijl een knuffel van een poes of een lekker kopje koffie in de zon zo fijn kunnen zijn.

Wat betekent kunst voor jou?

Kunst betekent voor mij jezelf uiten en ontspanning. Aan veel dingen kan je geen woorden geven maar wel een beeld. Wanneer ik iets maak kan ik alles maken wat ik maar wil, dat geeft een vrij gevoel.

Wat zijn de 3 mooiste reacties die je van klanten ontvangen hebt?

De mooiste reacties die ik heb gehad gingen vooral over de sfeer die mijn werken uit kunnen stralen, warmte. Een mooier compliment kun je mij niet geven.

Ontvang je ook weleens kritiek en zo ja, hoe ga je hiermee om?

Ik heb eigenlijk nog nooit direct kritiek ontvangen over de werken die ik maak. Als het gaat om een opdracht, zie ik het meer als een gesprek waarbij we elkaar moeten begrijpen.

Heb je tips voor andere vegans die graag een vegan onderneming willen oprichten?

Gewoon doen! Je kan wachten tot het juiste moment, maar dat is er in mijn ogen nooit. Je hoeft er niet direct van te leven, begin klein en wie weet groeit het uit tot iets groots. 🙂

Je hebt een onwijs leuk en mooi blog; Happy and Vegan. Wat betekent bloggen voor jou?

Ik ben begonnen met bloggen omdat ik mijn kersverse reis als vegan graag vast wilde leggen, en dan vooral de lekkere recepten die ik uit probeerde of verzon. Mijn blog is daarom stiekem nog steeds een naslagwerk op sommige momenten in de keuken.

Wat voor blog artikelen schrijf je graag?

Ik schrijf graag positieve artikelen die mensen misschien een beetje kunnen bewegen om ook (gedeeltelijk) plantaardig te gaan leven. Lekkere recepten en het niet ingewikkelder maken, spelen hierbij een grote rol. Wie wil er nou niet lekker eten maar zonder leed?

Wat is het mooiste boek dat je ooit gelezen hebt en waarom is juist dat boek je bij gebleven?

Het is even geleden dat ik heb gelezen maar een van de boeken die ik mij direct kan herinneren is Er komt een vrouw bij dokter van Kluun en PAAZ van Mirthe van der Meer. Beide zware verhalen die veel indruk op mij hebben gemaakt. Om de een of andere reden lees ik nooit luchtige verhalen. Het eerste boek heeft indruk gemaakt omdat ik zo’n bewondering heb voor de vrouwelijke hoofdpersoon in het verhaal. Het tweede boek omdat ik tijdens de start van mijn werk heb gewerkt op een PAAZ afdeling van het ziekenhuis, ik was benieuwd naar de ervaring van iemand die er is verbleven.

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Do’s: niet te streng op je eten letten maar vooral lekker genieten van al het lekkers wat een vegan lifestyle te bieden heeft! Verwacht ook niet alleen maar af te vallen want er is genoeg junkfood waar je van kunt genieten.

Don’t: probeer niet de hele wereld te veranderen. Verandering begint bij jezelf, zaadjes planten kan daar in tegen geen kwaad.

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Jazeker! Een eigen (kook)boek lijkt mij erg leuk om te schrijven en te illustreren. Ook zou ik heel graag nog een keer iets maken voor het tijdschrift Flow.

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

  • Heel de wereld vegan uiteraard.
  • Dat dieren zouden kunnen praten.
  • Een afgelegen boerderijtje waar ik zou kunnen leven met mijn vriend en onze dieren.

Ben je gelukkig?

Gelukkig vindt ik altijd zo’n ‘ultiem’ iets. Ik denk dat ik mezelf meestal wel tevreden kan noemen.

Wat is jouw definitie van succes?

Tevreden kunnen zijn met wat je hebt.

Gedeeld: Win!

Ik wil heel graag een gesigneerde a3 print en een setje kaarten naar keuze weg geven. Mag ik jou met één van deze twee cadeaus blij maken? Neem dan een kijkje op mijn website (http://www.natasjadeveth.com), volg mij op Instagram en reageer op mijn laatste post OF stuur Claire een mail waarin je deelt welk design jou het meeste aanspreekt. Volgende week woensdag, op 3 april, ontvangt de winnaar een persoonlijk mailtje. 😀

Daarnaast ontvangt iedereen die deze week een aankoop doet in de webshop van Natasja 10% korting door de code ‘vegan’.

Continue Reading
By
In

Interview: Natasja de Veth van Happy and Vegan

Geen reacties

Ik ben nog nooit zo blij met een logo geweest als nu. Wat een plaatje! Het kunstwerk is gemaakt door Natasja de Veth. Naast haar onderneming Natasja de Veth Illustration, blogt zij op Happy and Vegan. Ik ben onwijs blij dat dit mooie en getalenteerde mens in mijn leven is gekomen en daarom geef ik haar met liefde dit podium. Maak kennis met Natasja, een vrouw die mijn missie deelt en de allermooiste dingen creëert. Ik wens je heel veel lees plezier toe en… Maak kans op haar geweldige cadeau!

 

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Buiten zijn, sporten en creatief bezig zijn geeft mij energie. Het buiten zijn doe ik helaas niet zo vaak als dat ik zelf zou willen, wel probeer ik ieder weekend te wandelen in het mooie natuurgebied hier vlakbij. Creatief bezig zijn moet ik iedere dag met mijn werk als beeldend therapeut maar ook met het maken van illustraties, dus dat is een win win! Sporten doe ik waar mogelijk drie keer per week.

 

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Het is ongeveer 2,5 jaar geleden dat ik veganist ben geworden. Dit gebeurde terwijl mijn vriend een week weg was naar het buitenland. Ik volgde onder andere de Groene Meisjes en ik wilde wel eens een week plantaardig eten. Tijdens die week ben ik mij ook gaan verdiepen in de ethische kant van veganisme en kon toen mijn vriend terug kwam niet anders meer. Ik kan aanbevelen om mensen op hun eigen moment bewust te laten worden, Hier bedoel ik mee dat – zeker als ‘verse’ veganist – je het liefste de wereld zou veranderen. Maar verandering komt uit mensen zelf, wel kan je antwoorden geven op vragen.

 

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Al jaren is het mijn taakje in het huishouden om de boodschappen en bijpassende gerechten voor de komende week te bedenken. Dit doe ik altijd op woensdag. Ik haal vrijdag de boodschappen op na het werk. Ik probeer altijd een week vooruit te plannen om kosten en verspilling van eten tegen te gaan. Inmiddels ben ik hier heel goed in geworden. 😉

 

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Mijn keuze heeft vooral invloed gehad op het leven van mijn vriend. Toen hij terug kwam van zijn reis uit het buitenland schrok hij van mijn beslissing om veganist te worden. Langzaam maar zeker draaide hij ook bij en begon te begrijpen waarom. Bij hem gebeurde dit na de video van het slachthuis uit België. Wat betreft dieren ben ik mij steeds meer bewust geworden van bijvoorbeeld de fok van dieren. Ik zou nu bijvoorbeeld graag een legkip of een beagle willen redden in de toekomst, waar ik eerder misschien zou nadenken over het kopen van een dier. ‘Adopt don’t shop’ vind ik dan ook een mooie uitspraak.

 

Je bent de oprichter van Natasja de Veth Illustration. Hoe is het idee voor deze onderneming ontstaan en wat maakt jou zo uniek?

Cliché maar waar, al sinds kinds af aan ben ik creatief bezig. Toen de keuze kwam voor een opleiding ben ik dan ook gestart op de kunstacademie maar heb snel de switch gemaakt naar de opleiding tot beeldend therapeut. Echter bleef het zelf creatief bezig zijn ook knagen en zo ben ik gestart met het delen van mijn illustraties op internet.

 

 

Je hebt een kunst diploma én een diploma als beeldend therapeut. Dat laatste hoor je niet zo vaak. Kun je daar wat meer over vertellen? Wat houd beeldende therapie precies in en wie help je graag?

Beeldende therapie is een vorm van therapie waarbij je creatieve middelen inzet. Dit betekent dat je niet alleen aan het praten bent, maar ook aan het doen. Daarom heet het ook wel een ervaringsgerichte therapie. Waarbij voelen centraal staat, in plaats van alleen praten over gevoel. Op deze manier kan je uiting geven aan gevoelens waar je misschien (nog) niet over kan praten, oefenen met het uiten en reguleren van emoties of bijvoorbeeld werken aan je zelfvertrouwen door beelden te maken. Ik werk op het moment in de GGZ als beeldend therapeut met volwassenen met voornamelijk depressie en-of angstklachten en kinderen met gedragsproblemen en een licht verstandelijke beperking.

 

 

Hoe is het om kunstenares en vegan te zijn?

Ik merk vooral dat dieren een grote inspiratiebron zijn voor de werken die ik maak. Ik leg graag de focus op de voor mij bijzondere dingen in het leven. Dieren spelen daarbij een belangrijke rol, net als de natuur.

 

 

Ik ben enorm fan van jouw illustraties en werk. Voor Claire’s Mission heb je ook een prachtig nieuw logo gemaakt. Ik ben er zo blij mee! Hoe vindt je onze samenwerking?

Ik vond onze samenwerking heel fijn. Vegans unite! Haha. Je weet volgens mij heel goed wat je wilt en dat is een mooie eigenschap.

 

 

 

 

 

 

Wat voor illustraties maak je graag? En zijn er illustraties die je heel graag voor anderen zou willen maken?

Zoals ik hierboven al een beetje zei, maak ik graag illustraties die gaan over de kleine dingen die mij blij maken. Ik denk dat we hier tegenwoordig te weinig aandacht aan geven terwijl een knuffel van een poes of een lekker kopje koffie in de zon zo fijn kunnen zijn.

 

 

Wat betekent kunst voor jou?

Kunst betekent voor mij jezelf uiten en ontspanning. Aan veel dingen kan je geen woorden geven maar wel een beeld. Wanneer ik iets maak kan ik alles maken wat ik maar wil, dat geeft een vrij gevoel.

 

 

Wat zijn de 3 mooiste reacties die je van klanten ontvangen hebt?

De mooiste reacties die ik heb gehad gingen vooral over de sfeer die mijn werken uit kunnen stralen, warmte. Een mooier compliment kun je mij niet geven.

 

 

Ontvang je ook weleens kritiek en zo ja, hoe ga je hiermee om?

Ik heb eigenlijk nog nooit direct kritiek ontvangen over de werken die ik maak. Als het gaat om een opdracht, zie ik het meer als een gesprek waarbij we elkaar moeten begrijpen.

 

 

Heb je tips voor andere vegans die graag een vegan onderneming willen oprichten?

Gewoon doen! Je kan wachten tot het juiste moment, maar dat is er in mijn ogen nooit. Je hoeft er niet direct van te leven, begin klein en wie weet groeit het uit tot iets groots. 🙂

 

 

Je hebt een onwijs leuk en mooi blog; Happy and Vegan. Wat betekent bloggen voor jou?

Ik ben begonnen met bloggen omdat ik mijn kersverse reis als vegan graag vast wilde leggen, en dan vooral de lekkere recepten die ik uit probeerde of verzon. Mijn blog is daarom stiekem nog steeds een naslagwerk op sommige momenten in de keuken.

 

 

Wat voor blog artikelen schrijf je graag?

Ik schrijf graag positieve artikelen die mensen misschien een beetje kunnen bewegen om ook (gedeeltelijk) plantaardig te gaan leven. Lekkere recepten en het niet ingewikkelder maken, spelen hierbij een grote rol. Wie wil er nou niet lekker eten maar zonder leed?

 

 

Wat is het mooiste boek dat je ooit gelezen hebt en waarom is juist dat boek je bij gebleven?

Het is even geleden dat ik heb gelezen maar een van de boeken die ik mij direct kan herinneren is Er komt een vrouw bij dokter van Kluun en PAAZ van Mirthe van der Meer. Beide zware verhalen die veel indruk op mij hebben gemaakt. Om de een of andere reden lees ik nooit luchtige verhalen. Het eerste boek heeft indruk gemaakt omdat ik zo’n bewondering heb voor de vrouwelijke hoofdpersoon in het verhaal. Het tweede boek omdat ik tijdens de start van mijn werk heb gewerkt op een PAAZ afdeling van het ziekenhuis, ik was benieuwd naar de ervaring van iemand die er is verbleven.

 

 

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Do’s: niet te streng op je eten letten maar vooral lekker genieten van al het lekkers wat een vegan lifestyle te bieden heeft! Verwacht ook niet alleen maar af te vallen want er is genoeg junkfood waar je van kunt genieten.

 

Don’t: probeer niet de hele wereld te veranderen. Verandering begint bij jezelf, zaadjes planten kan daar in tegen geen kwaad.

 

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Jazeker! Een eigen (kook)boek lijkt mij erg leuk om te schrijven en te illustreren. Ook zou ik heel graag nog een keer iets maken voor het tijdschrift Flow.

 

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

  • Heel de wereld vegan uiteraard.
  • Dat dieren zouden kunnen praten.
  • Een afgelegen boerderijtje waar ik zou kunnen leven met mijn vriend en onze dieren.

 

 

Ben je gelukkig?

Gelukkig vindt ik altijd zo’n ‘ultiem’ iets. Ik denk dat ik mezelf meestal wel tevreden kan noemen.

 

 

Wat is jouw definitie van succes?

Tevreden kunnen zijn met wat je hebt.

 

 

Gedeeld: Win!

Ik wil heel graag een gesigneerde a3 print en een setje kaarten naar keuze weg geven. Mag ik jou met één van deze twee cadeaus blij maken? Neem dan een kijkje op mijn website (http://www.natasjadeveth.com), volg mij op Instagram en reageer op mijn laatste post OF stuur Claire een mail waarin je deelt welk design jou het meeste aanspreekt. Volgende week woensdag ontvangt de winnaar een persoonlijk mailtje. 😀

 

Daarnaast ontvangt iedereen die deze week een aankoop doet in de webshop van Natasja 10% korting door de code ‘vegan’.

 

 

 

 

[separator]

 

 

 

Continue Reading
By
In

Interview: Nanneke Schreurs van Optimal Health Studio

2 reacties

Een tijd geleden was ik uitgenodigd door Nanneke voor de lancering van haar boek ‘Fit Vega(n) Food’. En direct bij onze eerste ontmoeting was ik onder de indruk van haar. Wat een onwijs lief, mooi en inspirerend mens! Naast dat ze diverse boeken heeft geschreven, is zij ook de oprichtster van Optimal Health Studio in Mijdrecht. Maak kennis met een geweldige vrouw die zeker indruk op je gaat maken. En… Ze heeft ook nog een geweldig cadeau voor je! Wil je kans maken op een maand gratis yoga lessen in haar studio? Lees dan snel verder. Ik wens je heel veel lees plezier toe!

 

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Lichamelijk energie krijg ik van het toevoegen van heel veel verschillende groenten en fruit aan mijn dagelijkse voeding. Ik merk het meteen als ik daar veel aandacht aan besteed en de hele dag veel waardevolle voedingsstoffen binnen krijg. Daarnaast doe ik veel aan Intermittent Fasting (periodiek vasten) en koudetraining (ik zwem wekelijks 2-3 keer buiten in de Vinkeveens Plassen; ook in de winter) en merk dat dat beide een enorme energy boost geeft.

 

 

Geestelijke energie krijg ik onder andere van het geven van de yogalessen in mijn studio en als mensen blij en tevreden zijn na een bezoek aan mijn studio. Maar ook een gezellig etentje met familie en vrienden geeft mij energie.

 

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Ongeveer 2 jaar geleden ging ik op survival tocht met mijn oudste zoon in de Spaanse Bergen. We sliepen buiten, hadden geen eten of drinken bij ons en moesten overleven met beperkte middelen. We kwamen toen uit op de vraag of je een dier zou kunnen doden voor je eigen maaltijd. Bij mij was het antwoord overduidelijk ‘nee’, tenzij het noodzakelijk zou zijn voor mijn overleving. Dat zette mij aan het denken en resulteerde in een ‘experiment’ waarin ik 20 dagen volledig plantaardig at en daar blogs over schreef. Hoe meer ik mij verdiepte in dit onderwerp hoe meer ik ervan overtuigd was dat ik volledig vegan zou blijven. Door mijn kennis van voeding en gezondheid was het voor mij geen moeilijke overgang en reis. Maar anderen zou ik aanbevelen om niet te hard voor jezelf te zijn als je per ongeluk toch eens iets eet wat niet vegan is. Alles wat je al doet draagt bij aan een betere wereld. Je hoeft niet alles in één keer ‘perfect’ te doen.

 

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Ik heb de luxe dat zowel mijn man als ik over een professionele keuken beschikken in onze bedrijven (ik in mijn studio; mijn man in zijn restaurant) en dat we bijna alles bestellen bij de biologische groothandel. Voor boodschappen die ik nog mis ga ik naar de plaatselijke natuurvoedingswinkel.

 

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Ja, mijn honden zijn meer van mij gaan houden, hahaha 😉

 

Ik heb veel mensen om mij heen wel aan het nadenken gezet door mijn keuzes en levenswijze. Van een aantal mensen heb ik al gehoord dat ze door mij geïnspireerd zijn geraakt om ook vegan te worden. Dat vind ik een waanzinnig mooi compliment.

 

 

Je bent de oprichtster van Optimal Health Studio. Hoe is het idee hier voor ontstaan?

Een aantal jaren geleden ben ik gestart met een eigen praktijk als voedingsdeskundige en Orthomoleculair therapeut. Daarnaast werk ik al sinds mijn 16de in de fitnesswereld. Ik wilde een plek waar ik mensen kon begeleiden op het gebied van zowel voeding als ook de training en ontspanning. Zo ben ik begonnen op de eerste verdieping van het pand. Al snel groeiden we uit ons jasje en kwam gelukkig de ruimte op de begane grond vrij. Zo heb ik de studio uit kunnen breiden naar wat het nu is. De Health Bar in de studio doen mijn man en ik samen; ik maak de recepten en bedenk wat daar allemaal gebeurt. Hij is van het logistieke gedeelte van de keuken. Eén van zijn chef-koks staat hier 2 dagen per week de gezonde meeneemmaaltijden te bereiden. Een hele fijne samenwerking dus.

 

 

Waar staat Optimal Health Studio voor en wat is jullie missie?

Optimal Health staat voor een optimale gezondheid door voeding, training en ontspanning. Alle drie de pijlers zijn even belangrijk. Mijn missie is om mensen in een fijne omgeving de beste versie van zichzelf te laten worden; positief, fit en vol energie. Ook wil ik dat als mensen hier komen ze zich thuis voelen en dit als een plek voelen waar ze zichzelf even kunnen ‘resetten’ en opladen van hun (meestal) hectische drukke leven.

 

 

Wat betekent Optimal Health Studio voor jou?

De studio is de plek waar voor mij alles samen komt; al mijn ervaringen (zowel persoonlijk als op werkgebied), mijn inspiratie, creativiteit en persoonlijkheid. Optimal Health Studio is een stukje van mijzelf waar ik mensen iets van mee wil geven.

 

 

Wat voor lessen en diensten bieden jullie aan?

Verschillende vormen van yoga zoals Bikram (Hot) Yoga, Yin Yoga en Aerial Yoga. Daarnaast ook Pilates, Personal Training en Bodytec Training, Massage, Voedingsadvies en Orthomoleculaire Therapie, Beauty behandelingen en workshops. In onze Health Bar kun je terecht voor verse sappen en gezonde maaltijden.

 

 

Kun je daarnaast iets meer vertellen over de health bar en de maaltijden die jullie maken?

Elke week hebben we 2 verschillende gezonde meeneem maaltijden die gemaakt worden naar een recept van mij. Er is altijd minimaal 1 maaltijd glutenvrij en 1 vegan (soms/vaak zijn ze het beiden). Daarnaast verkopen we zelfgemaakte granola, bananenbrood, gefermenteerde producten zoals kefir en kombucha en slowjuices.

 

 

Naast een geweldige ondernemer, ben je ook auteur van de boeken Fit Vega(n) Food, Eet je fit en Gezond aan tafel. Heb je tips voor mensen die graag een boek zouden willen schrijven?

Zorg dat je een uitgever vindt die iets in jouw idee ziet. Heel vaak heb ik mensen horen zeggen dat ze graag een boek willen schrijven. Uiteraard kun je ook zelf een boek uitbrengen, maar daar komt meer bij kijken dan je zou denken. Wanneer je een uitgever hebt die iets in jou en je idee ziet kun je aan de slag en zullen zij je ook helpen in het hele proces.

 

 

 

Hoe belangrijk is het voor jou om je te blijven ontwikkelen?

Een eerste levensbehoefte eigenlijk. Ik vind het elke keer weer leuk om nieuwe uitdagingen aan te gaan en weer nieuwe dingen te leren.

 

 

Wat betekent yoga en meditatie voor jou? En wanneer doe je het?

Yoga en meditatie zijn onlosmakelijk verbonden met mijn werk en leven. Omdat ik bijna dagelijks lessen geef heb ik soms minder tijd voor mijn eigen practice; wat ik in vakanties dan vaak weer inhaal.

 

 

Heb je tips voor iedereen die consequenter zou willen gaan sporten?

Zet het in je agenda. Maak een afspraak met jezelf en maak die afspraak net zo belangrijk als je andere afspraken.

 

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Er zijn meerdere mensen waar ik een groot respect en bewondering voor heb. Eén daarvan is Wim Hof. Hij is altijd op zijn gevoel afgegaan en heeft zich niks aangetrokken van (voor)oordelen van anderen. Hij is authentiek en volledig zichzelf.

 

 

Wat is het mooiste boek dat je ooit gelezen hebt en waarom is juist dat boek je bij gebleven?

Mijn huis staat vol met boeken en ik heb altijd al heel veel gelezen. Maar het meest recente boek wat indruk op mij maakte was What doesn’t kill us van Scott Carney. Dit gaat over koudetraining, zijn samenzijn met Wim Hof en wat hem dat heeft opgeleverd (mentaal en fysiek). Heel inspirerend.

 

Daarnaast is het boek Eat and Run van Scott Jurek één van de boeken die mij heeft geïnspireerd op mijn vegan levenspad.

 

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Ooit zou ik wel een eigen vegan kookprogramma op televisie willen!! Dat lijkt mij geweldig en een waanzinnig mooie manier om aan heel veel mensen te laten zien hoe je lekker vegan kunt koken.

 

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

  1. Gezondheid en geluk voor al mijn dierbaren en ikzelf.
  2. Dat alle wereldbewoners duurzaam en diervriendelijk gaan leven zodat onze wereld en natuur behouden blijft.
  3. Dat de studio een gezond en goed lopend bedrijf blijft.

  

Voel je je weleens eenzaam? En zo ja, hoe ga je hier mee om?

Eigenlijk, gelukkig, niet. Natuurlijk heb ik ook zo mijn ups en downs in het leven. Maar eenzaamheid hoort daar gelukkig niet bij.

 

 

Ben je gelukkig?

Daar kan ik een volmondig ‘Ja’ op antwoorden. 😀

 

 

Wat is jouw definitie van succes?

Dat kun je op heel veel manieren definiëren… dus lastig om daar op te antwoorden. Succes kun je op persoonlijk vlak ervaren, als je lekker in je vel zit, je kunt ontwikkelen, etc.

 

Werk gerelateerd zie ik dat als je doet waar je gelukkig van wordt, er blij van wordt en het ook iets oplevert.

 

 

Gedeeld: Win een maand gratis yoga lessen!

Ik wil graag een maand yoga lessen cadeau geven aan één persoon in Optimal Health Studio in Mijdrecht. Wil je hier kans op maken? Laat dan een reactie achter onder dit interview met je mailadres. Aanstaande donderdag maken wij de winnaar bekend. 😀

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

[separator]

 

 

 

 

 

Continue Reading
By
In

Interview: Noor Veenhoven van Project Cece

Geen reacties

Vorige week schreef ik al een blog artikel over hun geweldige campagne ‘Not Just A Shirt’. En vandaag laat ik je verder kennis maken met één van de gezichten achter Project Cece; Noor Veenhoven. In dit interview deelt Noor hoe zij veganistisch is geworden dankzij haar vriend, wat fair fashion voor haar betekent, haar favorieten fantasy/sci-fi boeken en nog veel meer. Ik wens je heel veel lees plezier toe!

 

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Het gevoel hebben dat ik een verschil maak, dat geeft mij energie. Met Project Cece proberen we het zo gemakkelijk mogelijk te maken om eerlijke en duurzame kleding te vinden. Elke keer als we een bericht krijgen dat iemand ons platform gebruikt om de stap naar duurzaam shoppen te maken zit ik te stuiteren op mijn stoel. Het gevoel dat je iemand geholpen hebt en ook bijdraagt aan een betere wereld is het beste gevoel dat je kunt hebben!

 

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Ik heb eigenlijk vroeger best wel veel vlees gegeten. Het was altijd mijn favoriete onderdeel van de maaltijd en ik vond het van huis uit ook super vanzelfsprekend om altijd vlees te eten bij het avondeten. Toen ik ging samenwonen met mijn vriend (bijna 6 jaar geleden) kwam daar verandering in. Hij vond vlees helemaal niet zo lekker en vond ‘groenten, aardappels en vlees’ niet een echte maaltijd. Ik ben door hem veel meer Italiaans, Aziatisch en Mexicaans gaan koken. Vlees lieten we steeds vaker uit de maaltijd weg.

 

Mijn vriend was degene die uiteindelijk de knoop door hakte, we wisten allebei dat het eten van dieren heel slecht voor het milieu was en hij vond het ook nog eens heel zielig voor de dieren. Dat had ik eerst wat minder. Ik weet nog goed met welke zin hij mij overhaalde: ‘We hebben het niet nodig om dieren te eten, de absoluut enige reden om dieren te eten is omdat je het lekker vindt. Vind je dat genoeg reden om een dier te doden?’ Het antwoord was duidelijk: Nee.

 

Ik begon met alleen thuis vegetarisch te eten, maar niet als ik bij andere mensen thuis at. Doordat we alleen nog maar vegetarisch aten ging ik wel op onderzoek uit. Op zoek naar lekkere recepten kwam ik een hoop vegetarische en veganistische bloggers tegen. Daardoor vond ik niet alleen goede recepten maar werd ik mij ook steeds meer bewust van het probleem. Ik kwam erachter hoe slim dieren eigenlijk zijn en dat er ook voor zuivel en eieren veel dieren worden gedood. Deze redenen overtuigde mij ervan dat het tijd was om veganist te worden… ook al had ik hier wel weer mijn vriend voor nodig om de knoop door te hakken. Ik heb eerst nog een tijdje een uitzondering gemaakt voor verjaardagstaart, maar ook daar ben ik op een gegeven moment mee gestopt. Als ik bij vrienden of familie ga eten koken ze veganistisch voor mij en dat vinden ze helemaal niet erg. Ik ben dus heel tevreden met mijn veganistische leven nu.

 

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Ik kan niet zover vooruit plannen dus ik doe altijd boodschappen vlak voordat ik ga koken. Ik ga altijd naar de Albert Heijn (5 min lopen van mijn huis) en doe daar gewoon boodschappen. Soms ga ik naar de Biolicious of de Marqt die er zo’n beetje naast zitten om veganistische Mayo te halen of Edelgist. We kennen inmiddels bijna alle producten die veganistisch zijn dus we hoeven niet meer heel lang naar de labels te staren. Laatst had ik mij wel verkeken op een vegaburger… Toen stuurde mijn vriend mij terug naar de supermarkt om het terug te brengen (hij is keihard :-p ). We hebben wel sinds kort besloten dat we ook geen palmolie meer willen eten. Dat maakt het wel moeilijk want er is geen snoep meer te vinden… Alleen de vegan chocolade kunnen we nog eten.

 

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

In de vriendengroep waar ik het meest mee omga is bijna iedereen vegetariër of vegan, we hebben elkaar wel een beetje ge-peer-pressured hier in, maar voor het goede doel 😉 . Samen eten we eigenlijk altijd veganistisch dus dat maakt het wel lekker makkelijk. Mijn ouders zijn ook een stuk minder vlees gaan eten en moedigen het veganisme alleen maar aan. Iedereen in mijn omgeving zegt eigenlijk altijd alleen maar hoe goed ze het vinden dat ik veganist ben. Dus dat maakt het wel makkelijk.

 

 

Je hebt samen met Melissa en Marcella, Project Cece opgericht. Hoe is het idee voor deze onderneming ontstaan?

Het idee is een beetje ontstaan uit luiheid en irritatie. Het idee is ontstaan toen Marcella en ik huisgenoten waren en nog samen natuurkunde studeerden. We waren allebei bezig met duurzaamheid maar kleding was soms nog een moeilijk punt. Op een dag kwam Marcella thuis en zei ze tegen mij: ‘Ik wil wel duurzaam kopen, maar ik kan online zo moeilijk vinden wat ik zoek. Er zijn meer dan genoeg webwinkels, maar als ik op zoek ben naar een bepaald topje dan moet ik wel bij tientallen webshops kijken voordat ik vind wat ik zoek. Zo eindig ik iedere keer weer bij de H&M. Maar ik weet een oplossing: Ik kan het aanbod van alle webshops samenvoegen op één website zodat je in één keer het overzicht hebt van alle producten.’

 

Marcella kan heel goed programmeren, dus ze kon deze website ook werkelijk bouwen. Ik was meteen enthousiast en vroeg of ik kon helpen. Marcella had het idee ook al met haar zusje Melissa besproken en die was ook enthousiast. Zo begonnen we Project Cece.

 

 

Waar staat Project Cece voor en wat is jullie missie?

Project Cece staat voor Project Concious clothing, met extra e’s er tussen om er een naam van te maken. Onze missie is om het zo makkelijk en leuk te maken om duurzame kleding te kopen dat er geen reden meer is om andere kleding te kopen. Het is onze missie om iedereen ervan te overtuigen duurzaam te kopen, zodat de grote kledingfabrikanten niet anders kunnen dan hun productieprocessen aanpassen. Op die manier willen we duurzame kleding de norm maken.

 

 

 

Jullie hebben ook een hele mooie campagne opgericht; Not Just A Shirt. Kun je daar wat meer over vertellen?

Met de Not Just A Shirt campagne proberen we meer bewustzijn te creëren in dat kleding meer is dan alleen hoe het er uit ziet. Achter elk kledingstuk gaat een verhaal schuil van de mensen die het hebben gemaakt en de reis die het kledingstuk heeft afgelegd. Helaas zijn de meeste kledingstukken niet onder eerlijke, veilige en milieuvriendelijke omstandigheden gemaakt. Slechts 1% van alle kleding wordt gemaakt onder eerlijke omstandigheden en de mode industrie is één van de meest vervuilende industrieën ter wereld. Daarom proberen we met onze campagne te laten zien dat het ook anders kan en dat je dus niet alleen een shirt moet kopen vanwege het uiterlijk, maar ook voor het verhaal erachter. Als wij met zijn allen besluiten dat we alleen nog maar kleding kopen met een mooi verhaal erachter, dan kunnen we dat soort kleding de nieuwe norm maken.

 

 

Wat voor producten verkopen jullie?

Wij richten ons nu alleen op kleding, schoenen en accessoires. We verkopen ze alleen niet. We laten alleen alle producten zien op onze website, met alle informatie erbij die je nodig hebt om de bewuste keuze te maken. Als je bij ons klikt op ‘Bestel nu’, dan wordt je doorverwezen naar de website waar je het ook echt kunt kopen.

 

 

Welke merken staan er op jullie verlanglijstje en zouden jullie graag willen gaan verkopen?

Wij willen al best lang Kings of Indigo en daar zijn we nu in gesprek mee dus hopelijk komen die binnenkort naar onze website! We hebben ook The Reformation op ons verlanglijstje staan, maar helaas zitten die voor nu alleen in Amerika. We willen ook al een tijdje NAE Vegan, een prachtig schoenenmerk, maar daar zijn we ook mee in gesprek, dus waarschijnlijk komen die ook snel naar onze site.

 

 

Wat zijn de 3 mooiste reacties die jullie van klanten ontvangen hebben?

We ontvangen best vaak reacties van klanten die zeggen dat ze altijd wel duurzame kleding wilde kopen maar het niet konden vinden en dat Project Cece dus echt een uitkomst biedt. Dat zijn echt de berichten waar we even een vreugde dansje van doen, want dat is precies waarom we met Project Cece begonnen zijn.

 

 

Ontvangen jullie ook weleens kritiek en zo ja, hoe gaan jullie hiermee om?

Zeker! Aan de ene kant over dat onze kleding niet duurzaam genoeg is. Een andere kritiek die we wel eens krijgen is over de werking van de website. Soms zijn er functionaliteiten die niet optimaal werken etc. Met deze kritiek zijn we altijd alleen maar heel blij omdat het ons de mogelijkheid geeft tot verbetering. Wij zijn constant bezig met het verbeteren van onze website en dan is extra input alleen maar welkom.

 

 

Heb je tips voor andere vegans die graag een vegan onderneming willen oprichten?

Maak gebruik van de community! Veel vegans zijn zoekende naar producten en services die aansluiten bij een levensstijl, maar ze willen ook altijd andere helpen deze producten weer te vinden. De vegan community en trouwens ook de duurzame community is enorm welwillend en er zit veel goodwill. We willen allemaal samen de wereld veranderen en een betere plek maken dus er zijn sowieso mensen die je willen helpen. Maak daar gebruik van.

 

 

 

Wat voor type veganist ben je?

Ik weet niet helemaal wat je hiermee bedoelt… Een positieve? Ik geloof dat als we goede vervangers hebben voor dierlijke producten veel meer mensen vegan zullen worden. Ik geloof er echt in dat vroeg of laat we in zijn geheel afstappen van dierlijke producten.

 

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Ik denk toch wel mijn ouders, omdat zij mij altijd hebben geleerd om kritisch te zijn en alleen maar dingen te doen waar ik zelf helemaal achter sta.

 

 

Wat is het mooiste boek dat je ooit gelezen hebt en waarom is juist dat boek je bij gebleven?

Moeilijk… Ik heb een hoop boeken gelezen die ik fantastisch vond maar ik zou niet zeggen dat ik echt een favoriet heb. Ik moet hier even toegeven dat ik een echte fantasy/sci-fi nerd ben… Ik vond daarom The name of the Wind van Patrick Rothfuss echt super, natuurlijk alle boeken van Game of Thrones, The Hitchhikers Guide to the Galaxy was geniaal… Zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik ben nu Homo Deus aan het lezen. Ook heel interessant en zeker een aanrader! Er staan ook hele goede argumenten in voor waarom je veganist zou moeten zijn.

 

 

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Niet alles hoeft in één keer perfect. Begin met de dingen die niet moeilijk zijn. Zoals sojamelk in je koffie in plaats van koemelk. Als je het langzaam in stapjes doet dan zal je zien dat het allemaal niet zo heel ingewikkeld is en er is een gigantische community aan vegans die je willen helpen met het geven van tips. Vegan worden hoef je echt niet in je eentje te doen en het hoeft ook niet in één keer. Samen staan we sterk.

 

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Ik droom er van dat onze website goed wordt gebruikt en dat we zoveel bezoekers hebben dat de fast-fashion industrie niet anders kan dan zich aanpassen. We staan altijd open voor samenwerkingen om dit doel te bereiken.

 

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

  • Dat de mensheid de kennis heeft om alle problemen die we hebben op te lossen.
  • Dat de mensheid de coöperatie skills heeft om vervolgens de problemen op te lossen.
  • Dat iedereen gelukkig is.

 

 

Ben je gelukkig?

Ja! Heel erg 😀 !

 

 

Wat is jouw definitie van succes?

Als je na afloop geen spijt hebt van hoe iets is gegaan dan is het een succes.

 

 

Gedeeld: Not Just A Shirt

Claire heeft vorige week een artikel geschreven over onze Not Just A Shirt campagne. Klik hier om het artikel te lezen.

 

 

[separator]

 

 

Continue Reading
By
In

Interview: Jessica Moreno Avila van Het dieet van de liefde

Geen reacties

Ze is moeder, ondernemer en veganist. In dit interview laat Jessica Moreno Avila van Het dieet van de liefde zien hoe haar leven er uit ziet. Ze deelt haar tips en tricks over hoe je kinderen vegan kunt opvoeden. Ook deelt zij hoe zij denkt over vaccineren. Ben je daarnaast benieuwd wat het veganisme voor Jessica betekent en wat haar dagelijkse rituelen zijn? Lees dan snel verder. Heel veel lees plezier!

 

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Echt energie krijg ik van kundalini yoga, bepaalde muziek en naar buiten gaan.

 

We wonen in de stad dus we proberen in het weekend wel de natuur op te zoeken, maar ook van het dagelijkse fietstochtje naar school krijg ik al energie. Voor mij werkt het beter om dagelijks iets van beweging te hebben dan 2x per week naar de sportschool te gaan.

 

1 avond in de week heb ik yoga les en ik probeer momenteel een korte practice te ontwikkelen die ik in mijn dagelijkse activiteiten kan integreren.

 

Tijdens huishoudelijke klusjes of werk luister ik naar mijn favoriete muziek via Spotify.

 

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Ik ben veganist geworden in 2011 na een wandelvakantie. Op dat moment was ik al enkele jaren af en aan vegetariër. Ik had ook al eens een ayurvedisch dieet gevolgd dat 100% plantaardig was maar dat besefte ik toen niet, dat deed ik meer voor mijn gezondheid. Ik was vaak erg moe en volgde dit dieet als een soort kuur voor meer energie.

 

Maar ik werd veganist vanwege de dieren. Tijdens die vakantie zag ik koeien met kalfjes in de natuur en ik besefte plotseling heel goed dat ik dat bij ons in de buurt nooit zag. Ik woonde tegenover een melkveehouderij en daar stonden de kalfjes in van die kleine witte hokken.

 

De koeien kwamen wel buiten maar de wat grotere kalveren stonden op een stukje land achterin, ver weg van de kudde. Hoewel ik dit eigenlijk wel wist, ik dronk bijvoorbeeld al jaren geen melk meer vanuit het besef dat melk borstvoeding voor kalfjes is, kwam het op dat moment om de één of andere reden keihard binnen.

 

Na die vakantie ging ik het veganisme onderzoeken. Ik kende helemaal niemand die zo at en de eerste persoon die ik over mijn plannen vertelde deed het af als een of andere puberale ‘fase’ (ik was 33, ahum).

 

Ik besloot er 3 maanden helemaal voor te gaan, en als ik dan daarna nog twijfelde zou ik af en toe kaas mogen eten. Kaas vond ik namelijk het aller moeilijkste om los te laten. En ik twijfelde in die periode ook of het wel gezond was. Net als iedere andere Nederlander was ik opgegroeid met het belang van vlees voor ijzer en eiwitten en zuivel voor de calcium etc.

 

Omdat gezondheid heel belangrijk voor mij was ging ik op zoek naar blogs en kookboeken die vooral over gezond plantaardig eten gingen. In die tijd waren er nog niet zo veel als nu en ik kwam uit bij de Happy Herbivore (Lindsay Nixon). Haar recepten waren eenvoudig, snel klaar en ze gebruikte alleen maar eenvoudige ingrediënten die ik gewoon bij mijn buurt supermarkt kon kopen. Voor mij als alleenstaande moeder met een klein budget was dat ook heel belangrijk. Als iemand dus zegt dat veganist zijn duur is kan ik het tegendeel bewijzen!

 

Maar om een lang verhaal iets korter te maken: er ging een wereld voor mij open!

 

Ik was altijd al dol op koken geweest maar zat wel een beetje vast in al het traditionele, at veel geitenkaas en zo. Nu ontdekte ik dat je met de juiste kruiden en specerijen de heerlijkste maaltijden kon bereiden met puur plantaardige ingrediënten. Ik vond het een groot feest!

 

Omdat Lindsay Nixon recepten maakte gebaseerd op de aanbevelingen van plant based dokters zoals Dr. Fuhrman en Dr.McDougall was al het eten ook nog eens gezond en kookte ik zonder olie zonder dat ik het eigenlijk doorhad.

 

Hierdoor viel ik zonder het te willen eindelijk al die kilo’s af waar ik al jaren vanaf wilde.

 

In die tijd waren er ook nog weinig vegan vleesvervangers beschikbaar en aan tofu en tempé moest ik nog erg wennen. Eigenlijk ben ik die pas veel later meer gaan eten. Ik at eigenlijk heel basic; groente, fruit, peulvruchten, aardappelen en wat soja yoghurt of plantaardige melk/room door een recept. Dus ook het idee dat je als veganist heel veel soja moet eten is een grote misvatting!

 

Na een paar jaar ging het een beetje ‘mis’. Er kwamen toen steeds meer veganistische producten op de markt en uit enthousiasme wilde ik die allemaal proberen. Zoals vegan smeerworst, kroketten, shoarma, mayonaise…. Een geweldige ontwikkeling natuurlijk maar niet allemaal even gezond en vaak heel vet en zout dus slecht voor de lijn. Er kwamen wat kilo’s aan die ik er ook met geen mogelijkheid meer af kreeg en mijn eetpatroon raakte er door verstoord.

 

Dr. Lisle zegt: you crave what you eat. En ik heb ervaren hoe waar dat is.

 

In de tijd dat ik eigenlijk op een enkele uitzondering na, altijd gezond at, had ik ook altijd zin in gezond voedsel. Ik bakte zonder problemen patat voor mijn kinderen en at zelf een salade. Vanaf het moment dat ik mijn lichaam en brein meer genotsvoedsel gaf werd het steeds moeilijker.

 

Dit triggerde mij echter om nog meer te leren over plantaardige voeding en voedingspsychologie. Ik volgde de opleiding plant based nutrition bij Cornell University en dook in het werk van Dr. Lysle, oa auteur van de Pleasure trap.

 

Op dit moment zijn de meeste kilo’s er weer af maar ik heb nog altijd wel wat moeite met gezond eten. Maar juist omdat ik de valkuilen en moeilijkheden ken als moeder in een gezin van 5, en ik het een enorme uitdaging vind om toch de oplossingen te vinden, weet ik wat er ook bij anderen speelt en kan ik ze helpen vanuit ervaring. Dat is wat ik op mijn blog probeer te doen.

 

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Ongeveer 1x per twee weken bestel ik bij de AH en voor de rest heb ik zo mijn vaste adresjes. Het moet voor mij vooral gemakkelijk zijn, dus ga ik meestal naar de supermarkt op de route van school naar huis. Voor sommige dingen ga ik naar de Natuurwinkel en ook de Holland & Barret heeft soms goede aanbiedingen. Het liefste zou ik al mijn eten op de biologische markt halen en zo weinig mogelijk afval produceren, maar op dit moment laat mijn budget dit nog niet toe.

 

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Mijn vriend was vegetariër toen ik hem ontmoette en inmiddels voor 98% veganist. Ik merk dat veel mensen al met het veganisme in contact zijn gekomen en het feit dat ze dan iemand kennen zoals ik, maakt de stap vaak nog net even kleiner. Vooral ook omdat ik er erg van houd om mensen te verwennen met heerlijke eten als ze langs komen 😉 .

 

 

Je bent de oprichter van Het dieet van de liefde. Hoe is de naam en het idee hiervoor ontstaan?

Ik was mijn werk helemaal beu en mijn vriend zei op een dag; ‘’waarom doe je eigenlijk niet iets met eten? JE weet er veel van, bent er altijd mee bezig.’’ Het was super logisch maar het duurde nog een hele tijd voor ik het ook zo zag. Het was meer een hobby, iets voor mezelf, iets waarvoor ik eindeloos veel interesse had. Op een gegeven moment besloot ik er toch voor te gaan en ontwikkelde ik een online programma. Ik schreef ook een e-book, ik noemde dat PUUR voor jou, en de ondertitel werd: kies het Dieet van de Liefde.

 

 

De reden was dat ik plantaardig eten ook zo zie. Wanneer je eet vanuit liefde voor jezelf maak je makkelijker de juiste keuzes. Maar veganistisch eten doe je ook uit liefde voor de dieren en de planeet en zelfs je medemens. Het was dus eigenlijk ‘maar’ een ondertitel maar het bleek precies te verwoorden wat ik probeer uit te dragen. Op dit moment ben ik daarom bezig met het maken van een nieuwe website: www.dieetvandeliefde.nl.

 

 

Hoe zien de recepten en weekmenu’s eruit?

Ik probeer het zo eenvoudig mogelijk te houden, wat nog niet altijd makkelijk is. Ik ben vaak bang dat mensen het saai zullen vinden. Mijn ervaring is dat hoe langer je basic en onbewerkt eet hoe meer je smaakpapillen zich aanpassen en hoe lekkerder de eenvoudigste dingen zullen smaken. Maar je wil natuurlijk ook dat iemand die gewend is aan bewerkt voedsel het lekker vind en niet meteen afknapt. Hierin is het soms nog zoeken geweest, maar ik kies nu toch steeds meer en duidelijker voor minimalistisch eten. Dit is gewoon op lange termijn het beste voor je lichaam, de aarde en goed voor je budget. Wie meer te besteden heeft kan voor duurdere en biologische ingrediënten kiezen.

 

 

Wat betekent eten voor jou?

Eten is voeding maar ook gezelligheid, creativiteit, samen zijn, huiselijkheid. Feest! Het eerste blog dat ik ooit begon heette Veganfeest 🙂

 

 

Hoe kom je aan inspiratie voor het continu ontwikkelen van nieuwe vegan recepten?

Soms gewoon doordat ik op zondag een soepje in elkaar gooi en mijn vriend zegt: ‘’Wow, dit is ECHT lekker.’’ Dan schrijf ik het snel op en wordt dit een recept. Soms heb ik iets in huis en heb ik alleen een vaag idee van wat ik er mee zou willen. Dan ga ik soms gewoon Googlen, en dan juist niet alleen op vegan recepten. Zo kom ik vaak op nieuwe ideeën. Ik heb ook een tijdje recepten uit de Allerhande geveganiseerd.

Verder heb ik ook weer favoriete blogs, soms zie ik daar iets voorbij komen dat mij dan weer inspireert.

 

 

Je voedt je kinderen ook veganistisch op. Hoe ziet dit er in de praktijk uit?

Ik heb 3 kinderen, de oudste twee hebben een andere vader. Bij hun vader eten ze alles. Dat is soms wel lastig, maar je kan niet anders dan het accepteren en hopen dat wat je ze meegeeft en voorleeft van invloed zal zijn op de keuzes die ze straks zelf gaan maken. De oudste is inmiddels uit zichzelf vegetariër, ook bij zijn vader en anderen.

 

De jongste wordt dus wel veganistisch opgevoed. In de praktijk betekent dat gewoon dat hij zo veel mogelijk met de pot mee eet. Hij is net als iedere andere peuter gek op zoetigheid, maar ook fruit. Hij eet havermout, drinkt smoothies maar is ook gek op boterhammen met hagelslag.

 

 

Ben je voor of tegen vaccineren?

Ik ben niet voor en niet tegen. Ik ben wel voor eerlijke informatie. Op dit moment gaat de discussie heel erg twee kanten op. De tegenstanders doen alsof je je kind vermoord wanneer je het vaccineert, de voorstanders juist als je het NIET doet. De waarheid ligt waarschijnlijk ergens in het midden. Ik geloof niet in complotten maar ik denk ook dat het heel erg naïef is om te denken dat een industrie zo groot als de farmaceutische, waar zo ontzettend veel geld in om gaat, geen invloed zou hebben op beleid en onderzoek.

 

Ik hoop dat de kritiek van de anti-vaccers daar invloed op zal hebben. Want zeg nou zelf, vaccinaties zijn het perfecte verdienmodel. Het verplicht stellen van vaccinaties vind ik wel echt veel te ver gaan. Ik vind vooral dat beide kanten goede voorlichting moeten krijgen. Zo hoeven mensen echt niet bang te zijn voor een niet-gevaccineerd kind. En kunnen anderen weer beter de keuze maken om wél te vaccineren omdat ze zeker weten dat ze eerlijke en onbevooroordeelde informatie zullen krijgen in plaats van een praatje van een arts die bij voorhand vooral jou wil overtuigen het wél te doen. Dat werkt bij mij tenminste het beste.

 

 

Heb je tips voor andere vegans die hun kinderen graag veganistisch willen opvoeden?

Gewoon doen, en je niet te veel zorgen maken. Ik zie ouders vaak tot in het kleinste detail letten of de juiste voedingsstoffen wel naar binnen gaan. Maar mijn oudste twee eten zeker niet altijd super gezond en zijn grote, sterke jongens hoor. Gezonde voeding is zeker belangrijk maar het gaat vooral om het patroon dat je meegeeft. Het beste is wanneer kinderen helemaal niet met bewerkte voeding in aanraking komen, die kinderen behouden echte smaak en zullen de beste keuzes maken omdat ze simpelweg niet anders kennen. De meeste problemen die we hebben met voeding komt door al die kunstmatige voeding die onze smaak papillen als het ware lam legt voor echte smaak.

 

Dit is echter ontzettend lastig, zeker als je ook nog een sociaal leven wilt hebben en je kinderen naar school en feestjes gaan. Ik zelf laat het daarom dus maar een beetje los en probeer ze steeds meer van het goede mee te geven.

 

Als het gaat om lekkere dingen is het steeds makkelijker geworden. Veganistisch kinderen kunnen ook tosti’s eten, taart, patat met een kroket, bitterballen, loempia’s en saté broodjes. En er komt langzaam maar zeker steeds meer. Dus je hoeft als vegan kind echt niet meer op een wortel te knabbelen terwijl de rest aan het snoepen is.

 

 

 

Wat zijn de 3 mooiste reacties die je ooit ontvangen hebt n.a.v. een recept?

Wanneer mensen het zo lekker vinden dat ze het spontaan delen met anderen, of dat ik ergens in een Facebook groep zie dat iemand een recept van mij deelt. Dat vind ik echt de leukste reacties.

 

 

Krijg je ook weleens kritiek en zo ja, hoe ga je hiermee om?

Jazeker, met name op het feit of het wel of niet gezond is. Zelf zit ik inmiddels best in een vegan bubbel met mensen die heel goed weten dat vegan eten heel gezond is. Ik schrik er dan ook best wel van wanneer iemand opeens zegt dat ik kinderen in gevaar breng met mijn adviezen. Dan denk ik echt van Huh? Van welke planeet kom jij? Maar er zijn dus nog gewoon heel veel mensen die denken dat dierlijke producten onontbeerlijk zijn voor een goede gezondheid.

 

Ik probeer meestal gewoon rustig te reageren en eventueel wat goede bronnen te tonen die laten zien dat een plantaardig dieet wel degelijk gezond is voor kinderen. Maar ik heb wel geleerd dat je dat soort mensen niet moet proberen te overtuigen dus ik stop er liever niet te veel energie in.

 

 

Wat voor type veganist ben je?

Wat een grappige vraag! Nou, ik ben in de eerste plaats vooral mezelf. Plantaardig eten is één van de keuzes die ik maak in mijn leven. Ik ben geen activist of zo. Ik wil mensen vooral bewust maken van welke invloed hun eetpatroon heeft op henzelf en ook hun omgeving. Wat je in je mond stopt maakt uit! Waar we ons geld aan uitgeven heeft enorm veel invloed, kijk maar eens hoe het veganistisch aanbod gegroeid is. Die bewustwording, daar help ik graag aan mee.

 

Verder maak ik elke dag weer keuzes, en probeer ik vooral een positieve kijk te behouden.

 

Er is al zo veel veranderd! Maar ik begrijp het wel dat sommige mensen er soms moedeloos van worden wanneer de zoveelste video aan het licht komt met de horror van de bio industrie. Dan snap je gewoon echt niet dat mensen daar nog steeds aan mee werken, dat er nog steeds mensen de link niet leggen tussen hun eigen gedrag en de industrie.

 

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Oei! Dat is een lastige! Mag ik er ook een paar noemen?

Lindsay Nixon, omdat ze mij met haar recepten zo goed op weg heeft geholpen en omdat ze volledig haar eigen koers vaart ondanks dat ze ontzettend veel kritiek heeft gekregen uit de vegan gemeenschap.

 

 

Dr. McDougall, omdat hij als arts durft te zeggen dat voeding de oplossing is voor veel voorkomende gezondheid problemen. En hij deed dit al zo’n 30 jaar geleden toen veganisme nog amper bestond. Inmiddels heeft hij ook de sprong gemaakt van gezondheid naar de milieu en ethische aspecten van veganisme. Hij blijft zichzelf vernieuwen op latere leeftijd, en ik hoop dat ik dat ook zal kunnen doen.

 

En last but not least: Gary Yourofsky, zijn speech raakte mij recht in het hart 7 jaar geleden en ik heb enorm veel bewondering voor zijn passie en daadkracht.

 

 

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Geef jezelf in ieder geval de tijd om te wennen en geef niet op als iets niet lekker is. Ga ook niet te veel dingen vervangen. Vegan kaas smaakt niet als kaas. Het is niet anders. Maar als je een tijdje geen kaas meer hebt gegeten kan een tosti met vegan kaas best heel lekker zijn.

 

Zie het als een leuk experiment en een ontdekkingstocht. Ga vooral niet te veel denken aan alles wat je niet meer ‘mag’ en wees niet te hard voor jezelf als het eens mis gaat.

 

En Educate yourself! Oftewel, zorg ervoor dat je blijft leren over het hoe en waarom van veganisme. Je hebt mensen die veganist worden in eerste instantie vanwege de dieren, of gezondheid of het milieu. Maar uiteindelijk denk ik dat je alle drie de redenen nodig hebt om het op de lange termijn vol te houden. Dus wat je reden ook is, leer erover. Dit zorgt voor een sterke basis en daardoor zal je niet snel van je stuk gebracht worden.

 

Spreek ook met jezelf af welke keuzes je maakt op bijvoorbeeld feestjes en vakanties. Blijf je strikt veganist of laat je de touwtjes wat vieren?

 

Zorg dat je dit duidelijk hebt voor jezelf. En bereid jezelf goed voor. Dat is makkelijker dan elke keer weer de keuze te moeten maken. Ga ik wel of niet zondigen op dat feestje? En voorkomt dat je overvallen wordt door lastige situaties.

 

Weet wat die lastige momenten zijn en zorg ervoor dat je alternatieven hebt.

 

En tenslotte, één van de beste tips die ik ooit hoorde: van een middag niet eten of weinig opties hebben ga je niet DOOD. Sommige mensen zijn helemaal overstuur als er ergens geen vegan opties zijn. Ze voelen zich dan ofwel vreselijk of ze zwichten voor niet vegan food want ze MOETEN eten, toch? Nou nee dus, als je het echt niet wilt eten, dan kan dat een prima keuze zijn.

Als jij normaal gesproken voldoende eet ga je echt niet flauw vallen van een middagje overleven op een appel en een stukje stokbrood of zo. Je kan er natuurlijk ook voor kiezen om buiten de deur minder strikt te zijn maar denk daar van te voren goed over na zodat je geen keuzes maakt waar je later spijt van krijgt. En als het een keer mis gaat, geef jezelf dan niet teveel op je kop. Morgen is weer nieuwe dag en je gaat geen dieren redden door je rot te voelen.

 

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Ik droom van mooie retreats waar plantaardig eten, radical self-love, yoga en meditatie samen komen. De samenwerkingen hiervoor heb ik al in mijn hoofd. Ik wil een plek creëren waar je werkelijk gevoed en opgeladen weer vandaan komt.

 

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

Mijn eerste wens zou zijn dat gezonde voeding een ettelijk recht zou zijn. Ik vind het vreselijk wanneer ik hoor dat kinderen van arme ouders niet gezond kunnen eten omdat ouders bijvoorbeeld afhankelijk zijn van de voedselbank. Als ik rijk was, dan zou ik daar iets aan doen. Dus misschien moet ik vooral wensen dat ik heel rijk wordt 😉 .

 

Mijn tweede wens is uiteraard dat er een einde komt aan de uitbuiting, opsluiting, verkrachting en moord van miljoenen dieren. Elk jaar weer.

 

Mijn derde wens is dat er binnen het onderwijs meer ruimte komt voor lessen in bewustwording voor kinderen. Dat gelukkig zijn het grootste goed wordt.

 

 

Ben je gelukkig?

Ha! Meestal wel, soms niet. Maar ik ben zeker gelukkig met hoe mijn leven zich op dit moment aan het ontwikkelen is.

 

 

Wat is jouw definitie van succes?

Het lastige met woorden als succes vind ik dat er dus ook een tegenhanger is. Bij succes denk je al snel aan ergens goed in zijn, geslaagd zijn, geld verdienen misschien ook wel. Je kunt in de ogen van anderen heel succesvol zijn maar niet gelukkig.

 

Ik denk dat ik mij succesvol voel wanneer het mij lukt om in steeds meer gebieden van het leven echt mijn hart te volgen. En een leven te leiden waarin ik elke dag kan doen wat ik leuk, inspirerend en vervullend vind. En mij vrij voel om volledig mezelf te zijn.

 

 

Gedeeld: Een inspirerende video.

 

 

Deze video heeft mijn kijk op ons eet gedrag totaal veranderd. Veel mensen denken dat een behoefte aan bepaald voedsel een behoefte weergeeft, ik denk dat onze werkelijke behoeftes bedolven zijn onder allerlei opgedane informatie en ontwikkelde gewoonten. Het is echt super handig om te weten wanneer je veranderingen wilt doorvoeren in je leven en dat dit in eerste instantie dus totaal niet prettig kan voelen. Het verklaard ook waarom we zo kunnen snakken naar ongezonde dingen en we vaak moeten leren om gezond te eten.

 

Dr. Lisle is ook verbonden aan het TrueNorth Health Centre waar mensen met chronische ziekten en overgewicht, door middel van gezonde voeding en vasten geholpen worden. Erg inspirerend.

 

 

 

[separator]

Continue Reading
By
In

Interview: Sandra Tetenburg van Animal Rights Nederland

7 reacties

Ik ken haar alleen via Facebook & Instagram maar wat houd ik van deze vrouw! Zij is één van de liefste mensen die ik ken. Sandra Tetenburg van Animal Rights Nederland zet zich dagelijks in om de wereld mooier te maken voor de dieren en mensen. In dit interview deelt zij onder andere tips hoe je een goede dierenactivist kunt worden. Laat je verrassen, inspireren en motiveren. Ik wens je heel veel lees plezier toe! ♥

 

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

De natuur! Ik geniet iedere dag weer van de natuur, zelfs al is het maar een vogel op mijn kleine balkonnetje. Minstens één keer per week moet ik even het bos in of het strand op. Helaas lukt dat niet altijd. Vooral de laatste tijd is het erg druk, waardoor ik er niet aan toe kom en dan ben ik ook snel uit balans. Meestal ga ik in het weekend met mijn vriend naar zijn bijen. Hij is imker zonder ook maar iets van ze af te nemen. Puur om de bijen te helpen en daar genieten we samen van. En iedere avond ben ik online op zoek naar mooie dierenfoto’s die ik dan weer op Facebook plaats. Puur om al die ellende die ik daar zie weer van mijn netvlies te krijgen.

 

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Nu zo’n 8 jaar geleden. Ik werkte in Vogelopvang de Wulp en mijn collega John Galstaun (nu eigenaar en kok van Veggies on Fire) nam wel eens lekkere veganistische hapjes mee. Ik was van jong meisje af aan al vegetarisch maar heb tussendoor ook een paar jaar vlees gegeten. Ik had geen idee wat veganisme was, tot dat mijn interesse door John werd gewekt. Een andere collega en goede vriendin van mij vroeg mij of ik eens mee wilde naar een demo van de Anti Dierproeven Coalitie. Toen begon het muntje te vallen en ook dankzij de tips van die vriendin die vlak voor mij veganistisch is geworden, was ik binnen de kortste keren vegan.

 

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Boodschappen doen is wel eens lastig voor mij aangezien ik moet rondkomen van een Wajonguitkering. Eens per maand doe ik boodschappen bij verschillende winkels en natuurlijk ook bij de Veggie4U die gelukkig dichtbij is. Ik kook dan voor een weeshuis en vries porties in die ik dan gedurende de maand alleen op hoef te warmen. Tussendoor koop ik wat verse groenten en fruit en ik krijg gelukkig ook veel van mijn moedertje. Mijn vriend neemt mij regelmatig mee uit eten.

 

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Mijn vriendenkring en collega’s bestaan uit veganisten dus ik heb de luxe om mij volledig te kunnen ontspannen bij hun. Mijn familie houdt wel rekening met mij met eten en dat is niet zo moeilijk voor hun aangezien mijn stiefvader al zijn hele leven vegetariër is. Er staat altijd een potje edelgist en Mayolijn bij moeders.

 

Ik hoor vaak op Facebook dat mensen veganist zijn geworden door de plaatjes en verhalen die ik daar deel. Dat blijf ik daarom ook doen, al ben ik soms wel Facebook-moe.

 

 

Je maakt onderdeel uit van het team van Animal Rights Nederland. Hoe ziet jouw rol en functie er uit?

Met een klein groepje mensen waaronder Robert Molenaar, Nadine Lucas en Chris Breedveld zijn we een jaar of 3 – 4 geleden, Animal Rights gestart. Met zo’n klein groepje doet iedereen alles. Aangezien ik volledig ben afgekeurd zocht ik naar werkzaamheden die lichamelijk en psychisch niet te zwaar zouden zijn. Al snel kreeg ik de taak om de webshop te beheren. Eerst nog vanaf mijn huis en toen we later een kantoor kregen, vanaf daar. Ook deed ik het vervoer naar de acties, stands en evenementen maar door gezondheidsproblemen lukt dat de laatste tijd wat minder. Daarnaast had ik wat hand en spandiensten, zo nam ik de postbus en boodschappen voor mijn rekening.

 

 

Wanneer en hoe ben je begonnen met het verdedigen van de rechten van ieder dier?

Als klein meisje ging ik al de deuren langs om handtekeningen te verzamelen tegen de zeehondenjacht. Onrecht heb ik nooit kunnen verdragen. Als ik een knuffelbeest uit mocht zoeken koos ik die imperfecte beer die niemand zou kiezen. Het idee dat die alleen zou achterblijven was toen al niet te verteren. 8 jaar geleden kwam veganisme en activisme op mijn pad. Vanuit de Wulp ging ik naar ADC als vrijwilliger en nu Animal Rights.

 

 

Aan welke acties van Animal Rights Nederland doe jij allemaal mee? Kun je daarnaast iets meer vertellen over alle verschillende acties?

Momenteel ben ik erg weinig bij acties maar ik hoop snel weer in staat te zijn ze bij te wonen. We doen regelmatig demonstraties om de onderwerpen onder de aandacht te brengen. Bij Animal Rights zetten we ons in tegen de jacht, de slacht, dierproeven en bont. We organiseren informatie en outreachstands, zowel in de stad als op festivals. We doen undercoveronderzoek in de bontindustrie en veehouderij en we organiseren acties tegen de jacht. Zelf verkoop ik merchandise in onze webshop en bij de stands, neem ik deel aan demonstraties en doe ik mee met acties tegen de jacht.

 

 

Wat is het meest heftige wat je ooit hebt mee gemaakt tijdens een actie?

Het meest heftige wat ik tijdens acties heb meegemaakt is de geur van angst en wanhoop van de dieren die het slachthuis worden ingereden. Dat doet echt wat met je en die geur zal ik nooit vergeten. Ook de bevrijding van 6 beagles uit een boerderij waar ze vanuit verkocht zouden worden aan proefdiercentra zal ik nooit vergeten. Daarnaast blijft het heftig om geconfronteerd te worden met jagers tijdens een huntsaboteur actie, die (soms) dreigend over willen komen om ons af te schrikken.

 

 

Wat betekend Animal Rights Nederland voor jou?

Animal Rights betekend veel voor mij. Met een klein groepje vrienden zijn we er mee begonnen en we groeien zo snel dat ik niet alle vrijwilligers meer ken. Het geeft een heleboel voldoening om met gelijkgezinden aan een doel te werken die de wereld toch wel wat mooier en vreedzamer maakt.

 

 

 

 

Wat voor kwaliteiten moeten iemand hebben om een goede dierenactivist te zijn? Heb je hier ook tips voor?

Een goede dierenactivist zou in de eerste plaats vegan moeten zijn anders zou het hypocriet worden. Daarnaast is het essentieel om de balans tussen rust/ontspanning en actie voeren te bewaren. Je hebt echt positieve en voedende afleiding nodig om het vol te kunnen houden. Ik heb helaas al heel wat goede activisten naar de klote zien gaan omdat ze die balans niet vonden. Ik denk ook dat je geen dierenactivist kan zijn zonder je ook met mensen en milieurechten bezig te houden. Het één kan niet zonder het ander en staat ook in verband met elkaar. Ook geduld, een lange adem en positiviteit uitstralen wil helpen. En, ook niet onbelangrijk, zoek gelijkgezinden.

 

 

Je ziet enorm veel dierenleed en maakt ontelbaar veel traumatische gebeurtenissen mee. Hoe verwerk je dit?

De ene keer lukt dat beter dan de andere keer. Meestal kan ik mijn verdriet met andere activisten delen. Na een actie met veel dierenleed heb ik even genoeg van mensen en sluit ik mij een dagje thuis op, knuffel mijn kat Lucky wat extra of duik de natuur in. Soms neem ik ook een break op social media.

 

 

Welke 3 gebeurtenissen zijn je het meeste bij gebleven en waarom?

De gebeurtenissen die mij het meest zijn bijgebleven zijn:

  • Het overlijden van mijn hondje Idéfix in 2006 heeft werkelijk mijn hart gebroken. We hadden een unieke sterke band en we waren onafscheidelijk.
  • De bevrijding van 6 beagles uit een boerderij in Escharen waaruit ze verkocht zouden worden aan proefdiercentra. Ze waren nog maar pups en zouden na een hoop pijn en angst uiteindelijk in plakjes onder een microscoop komen. Dat is onacceptabel. Nu zijn het heerlijke, blije en soms ondeugende hondjes die terecht zijn gekomen bij fantastische opvanggezinnen.
  • Tijdens een actie tegen de jacht kwam één van de jagers met een geladen geweer op de openbare weg, dreigend onze kant op. Hij liep met een waanzinnige blik in zijn ogen achter ons te provoceren. Dat was zo’n moment dat je wel even staat te bibberen.

 

 

 

Hoe ga je om met kritiek?

Als iemand kritiek heeft probeer ik uit te vogelen wat er achter zit en ga ik een gesprek met iemand aan, indien dat mogelijk is. Niemand heeft alle wijsheid in pacht dus als het op een prettige manier wordt gebracht kan ik er misschien iets van leren. Maar kritiek puur om te zieken raakt mij amper nog. Wat je vindt mag je houden, denk ik dan.

 

 

Zijn er ook nog initiatieven naast Animal Rights Nederland waar je je mee bezighoud en waar je je voor inzet?

Mensenrechten en milieurechten waar ik kan. Daarnaast help ik soms mensen met PTSS die er zelf niet uit komen. Door mijn eigen ervaringen en de lange weg die ik heb afgelegd om er verder mee te kunnen leven heb ik een jaar of vijf lang een jonge dame begeleid tot ze de juiste zorg had en zelfstandig kon leven.

 

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Het zijn meerdere mensen, te veel om ze allemaal op te noemen. Maar bijvoorbeeld Robert Molenaar. Hij vertelde mij ooit dat ik nooit moest vergeten hoe ik dacht toen ik nog vlees en dergelijke at. Door dat te onthouden weet je ook dat je iemand op een vriendelijke manier over veganisme kan vertellen. Op die manier staan mensen veel meer open voor jouw informatie dan wanneer je het ze in hun strot duwt. Het is af en toe niet makkelijk maar het werkt wel.

 

 

Wat is het mooiste boek dat je ooit gelezen hebt en waarom is juist dat boek je bij gebleven?

Ik lees zelden romans maar lees wel veel informatieve boeken. Jan Geurtz is mijn favoriete schrijver. Ik heb veel geleerd van zijn methodes en die maken mijn leven een stuk prettiger.

 

 

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Don’ts:

  • Iedereen afzeiken die niet vegan is.
  • Opgeven als je de motivatie verliest.

 

Do’s:

  • Op jouw eigen tempo veganist worden.
  • De één heeft wat langer de tijd nodig dan de ander.
  • Je hoeft niet meteen alles perfect te doen en iedereen maakt wel eens een fout. Heel af en toe neem ik ook nog wel eens per ongeluk iets mee wat niet vegan is. Dan ben ik mijn bril weer eens vergeten en kan ik de ingrediënten niet lezen. Ik geef dat dan weer weg aan niet-veganisten.
  • Mocht je even de motivatie kwijt zijn, lees dan weer hoeveel leed er achter het stuk kaas of vlees en dergelijke steekt. Dan weet je weer waar je het voor doet.
  • Denk niet dat je moet stoppen met de medicatie die je echt nodig hebt. Als veganist doe je alles wat je kan en wat binnen jouw mogelijkheden ligt en sommige mensen hebben echt medicatie nodig. Niemand heeft er iets aan als je ziek wordt of dood gaat omdat je jouw medicatie niet kan nemen.

 

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Natuurlijk droom ik over die vegan planeet maar dat ga ik helaas niet meer mee maken. Ik zou graag willen dat er een organisatie zou komen die alle dierenstichtingen en dierenartsen controleert. Er moeten door heel Nederland vaste dierenartsprijzen komen en er moet controle zijn. Momenteel doet iedereen maar wat lijkt het soms. Daar zou ik graag iets mee willen doen.

 

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

Mijn drie wensen zijn:

  1. Iedereen vegan!
  2. Mijn eigen opvang voor dieren en een tuintje waar ik mijn eigen groenten en dergelijke kan verbouwen.
  3. Een wereld zonder angst, haat en machtswellustelingen.

 

 

Ben je gelukkig?

Ik heb gelukkige momenten, maar niemand is altijd gelukkig. Tevredenheid is het hoogst haalbare doel.

 

 

Wat is jouw definitie van succes?

Genoeg inkomen hebben om zelfstandig en prettig te kunnen leven en de dieren en mensen te kunnen helpen.

 

 

Gedeeld: Mijn favoriete liedje.

 

[separator]

 

Continue Reading
By
In

Interview: Stephan Stegeman van Shop Like You Give a Damn

Geen reacties

Ik ben zo blij! Vandaag kan ik eindelijk het interview wat ik had met Stephan Stegeman met jullie delen! Ik leerde Stephan een tijd geleden kennen toen ik werkte bij de Nederlandse Vereniging voor Veganisme. Sinds kort heeft hij samen met zijn vrouw Kim en zakenpartner Alex, een waanzinnig mooie start-up opgericht namelijk; Shop Like You Give a Damn! In dit interview deelt hij hoe het met hem gaat, hoe het is om funding op te halen, tips en tricks om ook een succesvolle vegan onderneming op te richten en nog veeeeeeeel meer. Ik wens je dan ook heel veel lees plezier toe! 😀

 

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Waarschijnlijk ben ik een vreemde eend in de bijt, maar ik krijg energie van werken. Het is echt mijn hobby. Werk verwerken in mijn dagelijkse leven is dus niet zo heel moeilijk, want werken moeten we bijna allemaal. De uitdaging zit meer in mijn vrouw, vrienden, familie, sport en Magic The Gathering genoeg ruimte geven in mijn volle agenda. Maar gelukkig gaat dat met strak planwerk tegenwoordig helemaal goed 🙂 .

 

In alle drukte is ontbijten met havermoutpap, elke avond flossen en op maandag-, woensdag- en vrijdagochtend voor het werk met een vriend sporten in het Vondelpark rituelen die ik wanneer mogelijk altijd probeer te na te leven. Hier hecht ik veel waarde aan want het houd mij fris en fruitig tijdens drukke dagen.

 

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Mijn reis begon toen ik besloot mijn overgewicht structureel aan te pakken. Ik woog 108 kilo en werd elke maand een beetje zwaarder. Ik leefde ontzettend ongezond en wist dat ik het roer drastisch moest omgooien om mezelf onder controle te krijgen.

 

Ik besloot om alcohol, brood en vlees tijdelijk uit mijn leven te bannen (vis at ik vanwege de smaak al sinds mijn achtste niet meer). De reden hiervoor was dat ik tot dat moment bijna dagelijks bier en burgers verslond en wist dat als ik alleen daarmee zou stoppen, ik het zou vervangen met wijn en broodjes falafel.

 

Het resultaat verbaasde mij enorm. Na 3 maanden was ik al 15 kilo kwijt. Trappen lopen ging gemakkelijker, ik was scherper en stond in het geheel lichter in het leven. Toch lonkte de gezelligheid van glaasjes bier en broodjes. Het vlees miste ik echter helemaal niet. Ik besloot toen om één keer per maand alcohol te nuttigen, brood als een delicatesse te behandelen en vlees gewoon niet meer te eten. En het werkte. Ik bleef perfect op gewicht en was ineens vegetariër voor mijn gezondheid.

 

Het vegetarisme was echter nieuw voor me. Ik had geen enkel idee of ik nu voedingsstoffen zou missen, of dat er andere nadelen aan zouden kleven. Dus ik begon met lezen. Hoe meer ik las, hoe meer bevestiging ik vond voor mijn besluit. Ik had geen vlees of vis nodig om gezond te leven. En toen kreeg ik het boek De deugden van de tafel: een filosofie van het eten van filosoof Julian Baggini als cadeau.

 

Ergens in het boek stond iets in de trant van vegetariërs zijn sukkels, een zin die mij hard trof gezien ik op dat moment vegetariër was. Het verhaal dat op die zin volgde ging vooral over hoeveel leed je een dier alsnog aandoet als je vegetarisch eet. Hij schreef iets als: als je echt geeft om dieren en de wereld: eet dan veganistisch.

 

De term veganisme was op dat punt voor mij een onbekend begrip. Maar ik was getriggerd. Ik las mij verder in op veganisme en werd hard geraakt door het boek Dieren eten van Jonathan Safran Foer. Toen ik vervolgens de speech van Gary Yourofsky zag was ik om: ik werd veganist. Dit was in oktober 2015.

 

Wat ik kan aanbevelen is: verdiep je in het onderwerp. Lees boeken en blogs en bekijk documentaires en vlogs. Praat met mensen die er verstand van hebben. En zorg ervoor dat je een vegan buddy zoekt, want dat maakt het vegan leven zoveel leuker 🙂 .

 

Wat ik kan afraden is meteen als een terror-vegan door het leven te vliegen. De kans is namelijk groot dat je, eenmaal op de hoogte van hoe alles er in de dieronvriendelijke industrieën aan toe gaat, erg boos wordt op een hele hoop mensen en bedrijven. Bijna elke vegan gaat door dit proces. Probeer met compassie te blijven communiceren en houd in je achterhoofd: niet al te lang geleden was ook jij geen vegan.

 

En de gouden tip: doe mee aan de VeganChallenge in januari, april of oktober!

 

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Ik woon momenteel met mijn vrouw Kim in Amsterdam. We hebben twee supermarkten op 5 minuten loopafstand en halen boodschappen wanneer we iets nodig hebben. Hier zit verder niet echt een structuur in. We bedenken op de dag zelf in wat voor avondeten we zin hebben, huppelen dan naar de supermarkt en halen ons hapje.

 

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Zeker! Twee weken nadat ik vegan werd besloot Kim na het zien van Cowspiracy om ook als vegan door het leven te gaan. Haar keuze verdiepte mijn liefde voor haar en ik wist toen zeker: haar ga ik ten huwelijk vragen. Inmiddels zijn we 3 jaar verder en gelukkig getrouwd.

Over de jaren heen merk ik dat ik toch meer naar vegan (friendly) mensen begin toe te trekken. In het begin had ik dat niet, maar het wordt steeds lastiger om met iemand uit eten te gaan die een dier op zijn/haar bord heeft liggen. Je merkt dan toch dat je (op dat moment) op belangrijke fundamentele normen en waarden verschilt. En dat wringt iets teveel.

 

Daar staat tegenover dat ik via het veganisme ontzettend veel leuke mensen heb leren kennen. Mensen die ik nu als goede vrienden beschouw. Het verbaasd mij nog steeds hoe leuk een gemiddelde veganist is. Blijkbaar zijn het toch de liefste mensen die compassion over convenience kiezen.

 

 

Je hebt samen met je vrouw Kim en zakenpartner Alex, Shop Like You Give a Damn, opgericht. Hoe is het idee voor deze onderneming ontstaan?

Dat klopt! Ik zat met Alex en een goede vriend een kopje koffie te drinken op een terrasje in Berlijn. We spraken over onze frustratie dat er nergens een plek was waar je een grote collectie vegan producten kon vinden. Het vinden van een mooie vegan spijkerbroek of nette vegan schoenen was gewoon een hele klus. En toen ging het lampje branden: waarom bouwen wij zo’n warenhuis niet als het er nog niet is? En zo geschiedde 🙂 .

 

 

 

Waar staat Shop Like You Give a Damn voor en wat is jullie missie?

Wij bestaan omdat wij dromen van een wereld waarin veganisme niet de uitzondering, maar de regel is. Een wereld waarin een dierenleven niet bestaat om de mens te dienen. Een wereld waarin mens en dier in harmonie leven.

 

Daar komt bij dat het voor een nieuwe vegan erg complex en overweldigend kan zijn om passende vegan kleding of cosmetica te vinden. Er is zoveel nieuws om rekening mee te houden! Daarom wilden wij de drempel om vegan te worden graag verlagen door het zo gemakkelijk mogelijk te maken om de items de vinden die je zoekt.

 

Sterker, onze missie is om diervriendelijk shoppen zó gemakkelijk te maken, dat het raar voelt om het niet te doen. Op deze manier dragen wij ons steentje bij. Zo komt die wereld waar we van dromen met elke aankoop een beetje dichterbij.

 

 

Wat voor producten verkopen jullie?

Onze hoofdcategorieën zijn kleding, schoenen, tassen, accessoires, cosmetica, eten en dierenproducten zoals dierenvoer. Momenteel zijn we ook druk bezig met het toevoegen van vegan supplementen zoals vitamine b12 en vitamine d. We willen het compleetste online vegan warenhuis van Nederland zijn waar je voor alles terecht kunt.

 

 

Welke merken staan er op jullie verlanglijstje en zouden jullie graag willen gaan verkopen?

We hebben onszelf ten doel gesteld om alle in Nederland leverbare vegan producten te omsluiten in ons warenhuis. Ons verlanglijstje is daarom echt ontzettend lang haha. Als iemand tips heeft voor een specifiek merk dat we nog niet voeren, laat het ons vooral weten!

 

 

Hoe is het om een vegan start-up te hebben?

Bijzonder! Want hoewel een vegan start-up natuurlijk ‘gewoon’ een start-up is, merk je dat er een enorme bereidwilligheid is vanuit de vegan community om te helpen.

 

Persoonlijk haal ik er een drive uit die ik hiervoor nooit heb gekend. Hard werken vond ik altijd al leuk, maar ik voelde nooit de urgentie en passie voor het einddoel zoals ik dat nu voel. Elke minuut die ik in Shop Like You Give a Damn stop, investeer ik in een toekomstbeeld waar ik voor sta. En dat is iets waar ik heel erg blij van word.

 

 

Wat zijn de 3 mooiste reacties die jullie van klanten ontvangen hebben?

We zijn natuurlijk nog maar net live, maar we hebben al zoveel leuke berichten gehad! Mensen die wilden weten wanneer onze offline winkel open ging, mensen die eindelijk eens lekker konden rondneuzen in een groot aanbod of mensen die een tof item vonden waar ze al lang naar op zoek waren 😀 .

 

 

Ontvangen jullie ook weleens kritiek en zo ja, hoe gaan jullie hiermee om?

Wij doen ons uiterste best om ervoor te zorgen dat er geen non-vegan items in onze shop terecht komen. Maar ook wij zijn maar mensen. Een tijdje geleden werden we door een bezoeker op vriendelijke wijze gewezen op het feit dat een merk dat we aanboden een paar jaar geleden op een nare manier dieren had gebruikt om hun product te promoten. We waren deze bezoeker uiteraard heel erg dankbaar en haalden het merk direct offline.

 

Maar zelfs als mensen op een enorm onvriendelijke manier waardevolle feedback/kritiek geven zullen we ze bedanken voor het meedenken. Uiteindelijk gaat het erom dat we de wereld helpen met ons warenhuis, en dan moet je jezelf niet verstoppen voor kritiek.

 

 

Jullie zijn ook op zoek naar funding. Kun je daar wat meer over vertellen?

Dat klopt! Het is voor ons alle drie de eerste keer dat we funding willen ophalen. Een nieuwe wereld voor ons. Eén van de eerste dingen waar ik achter kwam is dat funding ophalen praktisch een fulltime job is. Wat een werk!

 

Wat mij in positieve zin heel erg verbaasd aan het proces, is dat het sleutelen aan financiële prognoses inzichten met zich meebrengt die nu al een positieve impact hebben gehad op onze strategie. Ik kan met recht zeggen dat we zelfs als we geen funding zouden ophalen veel hebben gehad aan het proces tot nu toe.

 

Direct na onze huwelijksreis zijn we onze allereerste investeringsmeetings ooit ingedoken. Meteen drie in één week. Wat was dat leerzaam zeg! Maar het was vooral ook ontzettend leuk. Andere mensen hebben zich verdiept in jouw idee, stellen geïnteresseerde vragen en proberen gaten te schieten in iets dat je zelf graag waterdicht wilt hebben. Het is gewoon een feest.

 

Momenteel zitten we midden in onze eerste investeringsronde. Er is nog niets zeker, maar we ontmoeten een hoop leuke mensen. We gaan er vol voor en er is momenteel nog steeds ruimte in onze ronde, dus vegan investors: laat je horen!

 

 

Heb je tips voor andere vegans die graag een vegan onderneming willen oprichten?

Een vegan onderneming is net als elke onderneming gewoon een onderneming. Er moet geld verdiend worden. Veganisme is echter nog steeds een kleine niche in Nederland, dus zorg ervoor dat je met je onderneming goed hebt nagedacht over je margestructuur in relatie tot de omvang van je doelgroep.

 

Verder zou ik zeggen: praat met andere vegan ondernemers! Stel vragen, luister naar de fouten die ze hebben gemaakt en welke keuzes ze maakten die juist tot succes hebben geleid. Ook het commerciële vegan wiel hoef je niet zelf uit te vinden 🙂 .

 

 

Wat voor type veganist ben je?

Een ethische vegan die houdt van het leven. Verder heb ik mij ooit door een Facebook quiz laten vertellen dat ik een fat vegan ben haha. Ik houd ervan om samen met vrienden en familie te genieten van al het vegan lekkers dat de wereld te bieden heeft. Zo zoeken wij als we op vakantie gaan eerst een land uit waarvan we weten dat we er lekker vegan kunnen eten en plannen we vervolgens onze vakantie daar omheen.

 

Daarnaast vind ik het belangrijk om naast vegan te leven, ook actief bij te dragen aan het veganizen van de wereld. Ik geloof daarbij dat je altijd moet doen waar je goed in bent en blij van wordt. Zo gaat de één op straat flyeren, de ander meedoen aan een Cube en weer een ander helpen om de VeganChallenge soepel te laten verlopen. Mijn kracht zit hem in online marketing. Vandaar dat ik Shop Like You Give a Damn ben gestart.

 

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Ik denk niet dat ik een grootste voorbeeld heb. Wel zijn er een hele hoop mensen waar ik tegenop kijk. Zo is Kim in vele opzichten mijn grote voorbeeld. Ik kan nog veel van haar leren wat betreft openheid, kritisch en analytisch denken en compassievol communiceren.

 

Mensen als Steve Jobs, Elon Musk en Gary Vaynerchuk zijn alle drie een inspiratie voor mij geweest op start-up vlak. De boeken The Seven Habits of Highly effective people van Steven Covey en Getting Things Done van David Allen hebben mij structuur bijgebracht in zakelijke context en de Dalai Lama heeft mij met zijn teachings het licht laten zien in een donkere periode. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

 

 

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Het grote verschil tussen een vegan en een non-vegan is vaak het kennisverschil over hoe er in de huidige economie omgegaan wordt met dieren in de vlees-, vis-, ei- en zuivelindustrie. Wat ik zelf heb gemerkt is dat als je overweegt om over te stappen naar een vegan lifestyle, het veruit het gemakkelijkst is om met een kritische blik naar deze industrieën te kijken.

 

Stel vragen, lees boeken, kijk docu’s en ga zelf eens langs bij boerderijen, fabrieken en slachterijen. Zodra je doorgrond hoe die industrieën te werk gaan wil je er zelf niet meer aan bijdragen. Dan hoef je ook niets te laten. You’ll simply choose compassion over convenience 🙂 .

 

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Er is momenteel nergens een overzichtelijk warenhuis waar je alle PETA Approved producten bij elkaar vind. Het zijn enkel lijstjes met links. Weinig inspirerend of gebruiksvriendelijk. Wat ik geweldig zou vinden, is als we alle PETA Approved merken en items in Shop Like You Give a Damn zouden hebben staan en dat we dit voor PETA mogen regelen.

 

Een andere te gekke samenwerking zou zijn om samen met Miley Cyrus een campagne te doen haha, zij is echt heel cool. Ze zet zich in voor ontzettend veel belangrijke zaken en heeft een heerlijk unieke persoonlijkheid.

 

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

Een vegan wereld is wens nummer 1. Dan zouden de dieren niet meer lijden, zou er bijna geen honger meer zijn in de wereld en zou onze natuur weer hertellen. Maar dat is iets wat ik in mijn leven hoogstwaarschijnlijk niet meer ga meemaken. Wel heb ik hoop dat als ik in de 80 ben, zo’n 50% van de wereld de vegan lifestyle heeft geadopteerd.

 

Wens nummer twee is dat Shop Like You Give a Damn een echte impact gaat hebben op het shopgedrag van mensen. Hoe groter wij worden hoe minder leed er in de wereld is 🙂 .

 

Wens nummer drie is een egoïstische, want om wens 1 en 2 mogelijk te maken is het belangrijk dat ik en mijn naasten een lange tijd gezond blijven. Dan wens ik onszelf en ieder ander grondig toe.

 

 

Ben je gelukkig?

Heel erg! Ik ben getrouwd met de vrouw van mijn dromen, ben gezond, heb geweldige vrienden, woon in het prachtige Amsterdam en mag mijn tijd grotendeels investeren in mijn vegan start-up. What’s not to like?

 

 

Wat is jouw definitie van succes?

Ik denk dat de definitie van succes voor iedereen anders is. Ik zie succes als een ambitieus maar haalbaar lange termijn doel voor jezelf formuleren en deze halen. En dat zonder je gezondheid, vrienden en familie uit het oog te verliezen.

 

Op persoonlijk vlak probeer ik al zo’n 10 jaar een halve marathon te lopen. Het probleem is dat ik een blessure heb die dit heel erg bemoeilijkt. Ooit was ik op 18.5 kilometer, voordat mijn blessure weer roet in het eten gooide. Momenteel ben ik weer aan het opbouwen en probeer ik pijnvrij meer dan 3 kilometer in 1 keer te lopen. Hier komt een hoop begeleiding, vele vormen van fysio en andere activiteiten bij kijken. Maar ik geef niet op! Ooit zal ik succesvol zijn 🙂 .

 

Op zakelijk vlak is mijn huidige doel om Shop Like You Give a Damn uit te bouwen tot een bedrijf dat commercieel de eigen broek kan ophouden en vanuit die positie kan bijdragen aan een beter milieu, het verminderen van dierenleed en het terugbrengen van honger in de wereld.

 

Als ik dat voor elkaar krijg, dan ben ik volgens mijn eigen definitie succesvol. Totdat ik weer nieuwe doelen heb gesteld 😉 .

 

 

Gedeeld: Halloween: tricks & treats!

Wij zijn als dierliefhebbende vegans allesbehalve uit op bloed, toch is er één dag in het jaar waarop we de synthetische variant willen zien spetteren: Halloween! Het Allerheiligenfeest wordt steeds populairder in Nederland en bij elk feest horen natuurlijk de nodige versnaperingen. Shop Like You Give a Damn geeft je een paar gruwelijk plantaardige Tricks & Treats, om het feestweekend cruelty free door te komen, met een smakelijke dosis schrik. Klik hier voor het lezen van het hele blog artikel. 😀

 

 

[separator]

 

Continue Reading
By
In

Interview: Lianne Benning van Geendierenindekeuken.nl

Geen reacties

Lianne Benning is dit jaar begonnen met haar blog; Geendierenindekeuken.nl. Ze deelt heerlijke recepten, inspiratie en haar verhaal. Lianne heeft sinds vier jaar namelijk last van het chronisch vermoeidheidssyndroom. In dit interview deelt zij hoe de vegan lifestyle haar leven heeft verbeterd, wat bloggen voor haar betekent, waar zij energie van krijgt en nog veel meer. Maak kennis met deze nieuwe ambitieuze blogger 🙂 !

 

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Energie heb ik niet zoveel haha! Maar waar ik energie uit haal zijn bijvoorbeeld positieve boeken: ik ben echt fan van zelfhulpboeken. Leuke dingen doen met mijn vriend en familie, vooral met mijn baby nichtje. Ook krijg ik veel energie van mijn hond, van zijn blijdschap. Ik hou van projecten: iets beginnen en afronden, iets waar ik mijn creativiteit in kwijt kan. En natuurlijk lekker koken en bakken, fotograferen en bloggen, dat doe ik heel graag. Ik hou van dingen leren, ontdekken. Dat brengt mij veel energie.

 

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Juli 2017 werd ik veganistisch. Eigenlijk van de één op de andere dag. Al een tijdje was ik op zoek naar een dieet dat goed was voor mijn lichaam – ik heb sinds vier jaar chronisch vermoeidheidssyndroom en ik wilde met voedsel mijn lichaam het beste ondersteunen als ik kon. Omdat mijn moeder opmerkte dat ik als baby al moeite had met koeienmelk, dacht ik dat dit dieet misschien veel zou opleveren. En dat was ook zo. Mijn energie schoot omhoog na anderhalve week op dit dieet en ik heb sindsdien veel minder pijn. Ik ben dus een vegan die begonnen is vanwege de gezondheidsvoordelen, maar ik ben veganistisch gebleven omdat ik ervan overtuigd ben dat dit de juiste manier is om zo min mogelijk pijn en lijden in de wereld te creëren en dat vind ik ontzettend belangrijk. Ik wist niets van de ellende in de melk- en ei-industrie. Ik had het kunnen weten, maar ik koos ervoor om mijn ogen ervoor te sluiten omdat ik dacht dat het er nu eenmaal bij hoorde. Ik wou dat ik het eerder had geweten.

 

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Wij bestellen onze boodschappen bij de AH. Eerst ging ik altijd met mijn moeder boodschappen doen bij de Lidl, maar dat kost nu te veel energie. Omdat mijn vriend fulltime studeert en stage loopt, kunnen wij eigenlijk niet anders dan bestellen. Het enige waar ik moeite mee heb is dat je dan weinig kunt doen aan je plasticverbruik (echt álles komt in plastic), maar voor de rest vind ik de service superfijn!

 

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Absoluut! Ik ben niet iemand die anderen graag dingen oplegt of vertelt wat goed voor ze is, maar ik geef wel eerlijk antwoord als mensen vragen naar mijn redenen om veganistisch te eten. Ik heb gemerkt dat deze aanpak werkt: mensen voelen zich niet op hun huid gezeten maar weten wel waar ze moeten zijn als ze vragen hebben over wat nou een lekkere vleesvervanger is, of hoe ze ei moeten vervangen in een baksel. Ik denk dat ik mensen heb geïnspireerd om verder te kijken en na te denken over hun eetpatroon. Vriendinnen zeggen dat ze nu vaker vleesvervangers eten en dat dat bevalt. Super! Ik juich dat alleen maar toe. Nooit zal je mij horen zeggen dat het pas telt als je 100% veganistisch bent. Ik denk dat alle stappen in die richting tellen.

Mijn zusje is ook veganistisch gaan eten. Totdat ze besloot dat het toch te lastig was en weer dierlijke producten ging eten. Mij hoor je dan niet. Maar ik deel wel mijn recepten en wat ik aan eten voor je klaarmaak zal altijd veganistisch zijn. Nu is ze opnieuw veganistisch gaan eten, met de uitzondering dat ze buiten de deur eet waar ze op dat moment zin in heeft. En dat gaat prima, want daar staat ze helemaal achter. Nu gaan we samen uit ons dak als een pizzeria onverwacht vegan kaas heeft. Ik vind dat soort dingen heel cool, om te zien hoe mensen ontwikkelen en gaan nadenken over wat belangrijk is voor henzelf en de wereld waarvan ze deel uitmaken.

Mijn vriend is ook veganistisch gaan eten, hij is er nu strenger in dan ik! Hij is het er altijd mee eens geweest dat ik veganistisch ging eten, maar deed het zelf nog niet. Toen ik net een maand vegan at, regelde hij voor mijn verjaardag een veganistische én suikervrije taart als verrassing, zo lief (zie foto)! Een jaar geleden haalde ik gewoon zijn melk en kaas (hij at al vegetarisch sinds zijn veertiende), maar sinds een paar maanden is ons huishouden volledig veganistisch (mijn huisdieren trouwens niet), ook van zijn kant. Hij heeft er helemaal geen moeite mee. Mijn vader heeft de linzenburgers helemaal ontdekt en ik krijg regelmatig foto’s van maaltijden die toevallig of bewust veganistisch zijn. Heel leuk vind ik dat!

 

 

Je blogt op Geendierenindekeuken.nl. Hoe is de naam en het idee hiervoor ontstaan?

Ik zag een keer een meme over een man die in een stuk vlees stond te snijden en met een vies gezicht de hond wegstuurde uit de keuken, omdat dat smerig en onhygiënisch was. Dat vond ik zo treffend, omdat het eigenlijk heel raar is: het ene dier is vies, maar het andere dier stop je zonder erover na te denken in je lichaam. Dat geeft te denken.

 

 

Waar blog je allemaal over?

Ik blog over allerlei dingen, maar voornamelijk over veganistisch eten, recepten en over mijn leven met een chronische ziekte. Eerst wilde ik het strikt gescheiden houden: het kookdeel en het ziek-zijn-deel, maar het heeft gewoon zoveel invloed op elkaar dat ik van dat idee afgestapt ben. Ik schrijf nu over alles wat in mij opkomt en ik zie dat mensen dat waarderen. Het heeft ook een therapeutisch effect.

 

 

Hoe kom je aan alle inspiratie voor je blog?

Ik haal veel inspiratie uit de gerechten van mijn collega-bloggers. Verder vind ik het heel inspirerend om te kijken hoe je met kleine handelingen de wereld een beetje beter kunt maken, zelfs als je aan huis gebonden bent. Ik probeer mezelf te omringen met positieve energie: mensen, boeken, podcasts, filmpjes. Ook als je in bed ligt, zoals bij mij geregeld het geval is, kun je de wereld nog een heel klein beetje positief beïnvloeden, zoals bijvoorbeeld een voornemen te hebben om één persoon per dag aan het lachen te maken door iemand te taggen in een grappig hondenfilmpje, of een lekker recept te delen die iemand die normaal gesproken niet veganistisch eet weleens wil gaan proberen. Als veganist zie je zoveel ellende en wil je het liefst dat alles NU goedkomt, maar zo werkt het helaas niet. Ik probeer te inspireren via mijn blog en mijn sociale media en in de gesprekken die ik voer. Zo kun je op kleine schaal iets goeds doen, wat fijn is voor jezelf én voor de wereld.

 

 

 

Wat maakt jou als blogger uniek?

Ik ben begonnen als foodblogger, maar heb er uiteindelijk voor gekozen om mijn leven met een chronische ziekte er ook bij te betrekken. Ik denk veel na over hoe ik mijn leven wil invullen en hoe ik dat moet doen. Meestal heb ik de antwoorden niet, maar het helpt om erover te schrijven. Verder zie ik er ook helemaal niet ziek uit als je mij ergens tegenkomt, dus het kan lastig zijn om je voor te stellen dat ik écht ziek en écht arbeidsongeschikt ben, in ieder geval voor nu. Als je mijn blog leest, snap je dat misschien een beetje meer. Dat je onzichtbaar ziek kunt zijn. Ik vind het belangrijk om erover te vertellen, omdat het jou ook zomaar kan overkomen. Ik ben ziek geworden in ieder geval voor een deel omdat ik alles gaf wat ik had. Dat is niet goed, dat hou je niet vol, ook niet als je jong bent. Werk niet te hard. Wees lief voor jezelf. Eet gezonde dingen. Hou jezelf in de gaten. Rust! Het is zó belangrijk. Ik probeer alles een beetje te combineren, foodblog en alle andere dingen, dus het is best wel gevarieerd.

 

 

Wat zijn de 3 mooiste reacties die je ooit op je blogs ontvangen hebt?

Omdat ik nog niet zo lang blog, heb ik nog niet heel veel reacties ontvangen op de website zelf, maar volgers van mijn Instagram vinden het fijn dat ik nu meer open ben over mijn ziekte, zeggen dat dat helpt. Ze mogen mij ook alles vragen. Ik probeer positief en eerlijk in het leven te staan en dat uit te dragen. Dat vinden mensen fijn, dat inspireert hen dan ook weer. Laatst had ik een beetje een moeilijke periode. Ook daar ben ik open over geweest. Een volger die ik eigenlijk niet goed kende, heeft mij toen plantjes cadeau gedaan die hoog op mijn verlanglijstje stonden (ik ben echt een plantenvrouwtje). Dat vond ik zó lief, vooral omdat zij het zelf ook niet makkelijk had. Je komt zulke mooie mensen tegen als open en eerlijk bent over wie je bent.

 

 

Krijg je ook weleens kritiek en zo ja, hoe ga je hiermee om?

Ik ben eigenlijk nog maar net écht begonnen, in de zin van dat ik mijn eigen stem heb gevonden in plaats van te doen wat iedereen doet, dus nog niet. Ik denk dat ik het wel lastig zou vinden. Momenteel ben ik erg bezig met mezelf ervan overtuigen dat het goed is om je eigen ding te doen en dat niet iedereen dat leuk hoeft te vinden. Het liefst wil ik door iedereen aardig en interessant gevonden worden, maar dat gaat nu eenmaal niet, vooral als je echt ergens voor wil staan. Laatst kwam ik bijvoorbeeld iemand tegen in een Facebookgroep die op een lelijke manier zei dat ik een bepaalde behandeling wel uit mijn hoofd kon zetten. Ze kwam ontzettend bitter over, omdat ze zelf al lang ziek was en niets hielp. Heel sneu natuurlijk, maar haar negativiteit kwam erg bij mij binnen. Eerst voelde ik mij persoonlijk aangevallen en dat vind ik altijd wel even moeilijk. Maar toen realiseerde ik dat ik voornamelijk schrok van haar bittere houding tegenover de wereld, mensen, dokters, het leven zelf. En dat ik dat nooit bij mezelf wil laten gebeuren, hoe lastig dingen ook kunnen zijn. Ik heb er veel van geleerd uiteindelijk, puur omdat het mij zo dwars bleef zitten en ik wilde weten waarom.

 

 

Wat voor type veganist ben je?

Ik ben niet zo activistisch. Ik sta niet op straat met maskers en laptops, al heb ik veel respect voor mensen die dat wel doen. Het lijkt mij namelijk best wel spannend. Hoewel, bloggen over veganisme heeft misschien ook wel iets te maken met activisme, want je probeert wel echt iets te doen aan het probleem dat je ziet.

Ik ben een positief ingestelde veganist: ik wil graag inspireren, mensen blij maken, de fijne dingen van een bewuste, plantaardige levensstijl laten zien. Tobias Leenaert’s benadering vind ik heel goed: wees praktisch, kijk wat werkt in plaats van wat je wilt dat werkt. Ik benadruk de positieve invloed op je gezondheid die een plantaardig dieet kan hebben. Ik deel vrolijke filmpjes van koeien die met een bal spelen, of varkens in de modder, om te laten zien dat die kant ook bestaat, dat dat is hoe dieren eigenlijk zijn, dat ze meer zijn dan wat je op je bord hebt. Nare filmpjes deel ik niet zo snel, alleen als het bijzonder veel met mij doet. Ik vind het zelf erg naar om te zien en word er natuurlijk verdrietig van. Ik probeer zoveel mogelijk op mijn aankopen en eten te letten, maar als er eens geen goede plantaardige optie is wanneer we buiten de deur eten, dan eet ik vegetarisch. Daar heb ik soms moeite mee, soms minder. Nooit zal ik meer vlees of vis eten, daar ligt echt een harde grens.

 

 

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Poeh, dat is een lastige. Momenteel ben ik fan van Mel Robbins. Zij is een ‘motivational’ speaker (tussen haakjes omdat ze eigenlijk zegt dat motivatie onzin is en je daar niet op moet wachten) die ik op YouTube tegenkwam. Ik vind haar zo’n gaaf mens. Op Instagram is ze elke ochtend (Amerikaanse tijd) live met Coffeetalk, waarin ze haar volgens een peptalk geeft voor de komende dag. Ik vind het mooi als mensen zo volledig zichzelf durven zijn, dat is wat ik in haar waardeer.

 

 

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Kijk wat voor jou werkt. Sommige mensen vinden een all-or-nothing aanpak fijn, anderen doen het graag wat langzamer. Er is niets mis mee om bijvoorbeeld eerst je ontbijt te veganizen, dan je lunch enzovoort. Wees niet te streng voor jezelf. Als je toch een keertje kaas eet, begin dan weer gewoon overnieuw bij het volgende eetmoment of de volgende dag. Het moet geen straf zijn om veganistisch te eten, ik vind het juist heel leuk en uitdagend. Als het een keer niet lukt, no big deal. Begin gewoon weer opnieuw.

 

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Ik sta zeker open voor samenwerkingen! Mits ze relevant zijn voor mijn blog en sociale media. Ik wil mijn energie niet stoppen in iets waar ik niet honderd procent achter sta of enthousiast over ben. Mijn droom is een goedlopende blog waar mensen blij van worden. Iets a la De Groene Meisjes of Lisa Goes Vegan. Dromen mag altijd, hè?

 

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

Lastige! Allereerst zou ik een goede gezondheid wensen, want daar begint alles toch mee. Met energie kun je veel doen en veel bereiken. Voor mezelf is dat eigenlijk alles wat ik wens. Ik hoop mijn ouders nog lang bij mij te hebben en ik wil dat iedereen van wie ik hou gelukkig en gezond is. Natuurlijk zou ik ook heel graag willen dat de wereld een fijnere plek is, voor mens, dier en natuur, maar dat is ook weer zo’n cliché antwoord. Ik zou willen dat iedereen (inclusief ikzelf) meer ons best deed om goed voor de wereld te zorgen. Veel van ons zijn al goed bezig, maar we kunnen natuurlijk altijd meer doen. Ik hoop dat de (wereld)leiders zien dat er echt iets moet gebeuren en daar hun uiterste best voor doen. Maar het zit ‘m ook in de kleine dingen. In mijn woonomgeving bijvoorbeeld wordt er geregeld van alles op straat gegooid. Het is zelfs zo erg dat de moskee zich geroepen voelt om nu met een groepje kinderen wekelijks de straat op te gaan (wat een superinitiatief is!) om de troep van de volwassenen en tieners op te ruimen (wat natuurlijk heel gênant is). Daar zit dus echt nog veel ruimte voor verbetering.  Ook worden vuilniszakken en winkelwagentjes gewoon in de sloot gesodemieterd. Alsof het allemaal niets uitmaakt. Als ik zoiets zie, ben ik heel bang dat we een stuk minder goed op weg zijn dan ik dacht of hoopte. We kunnen nog veel meer aan ons plasticverbruik doen bijvoorbeeld, maar ik denk dat het ook van hogerop moet komen. Daar zou ik dus ook een wens aan besteden, al weet ik nog niet goed hoe ik dat zou verwoorden.

 

 

Ben je gelukkig?

Ja en nee. Dat verschilt nog weleens. Ik heb natuurlijk die chronische ziekte die mij erg beperkt en daar kan ik heel verdrietig van worden. Het is een doorlopend rouwproces. Ik word erg ongelukkig van mezelf constant tegen moeten houden terwijl ik zoveel wil. Maar in principe, ook met die stomme ziekte, ben ik erg blij dat ik leef. Ik vind het leven heerlijk! Ik zou alleen meer de kans willen hebben om alles eruit te halen wat erin zit. Maar als ik om mij heen kijk, ben ik heel gelukkig met wat ik zie.

 

 

Wat is jouw definitie van succes?

Mijn definitie van succes… Nou, ik zou best graag wat geld willen verdienen. Maar wat ik graag wil is dat mensen blij worden van de dingen die ik schrijf. Dat ze geïnspireerd raken om hun eigen leven aan te pakken, om te doen wat ze écht willen doen en zijn wie ze echt zijn, zonder dat te verhullen. En dat ze goed voor zichzelf zorgen. Dat zou ik fijn vinden. Dat je toch een verschil maakt in iemands leven en daarmee in de wereld. Misschien ook in boekvorm.

 

 

Gedeeld: Een filmpje waar ik veel aan heb gehad.

De must-see speech van Mel Robbins. Ik heb er veel aan gehad.

 

 

[separator]

 

 

Continue Reading
By
In

Interview: Marisa Plaisier – Ban de Jacht van Animal Rights

Geen reacties

Ze werkt voor één van de allermooiste organisaties die we in Nederland rijk zijn; Animal Rights. Een tijd geleden interviewde ik haar vriend en nu is het tijd om Marisa Plaisier in een schijnwerper te zetten. Zelden ontmoet ik mensen die zo puur, vol liefde en eerlijkheid zijn als haar. Ik ben zelf dan ook enorm onder de indruk van dit mooie en kwetsbare interview. Laat je inspireren. Heel veel leesplezier!

 

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Ik haal mijn energie voornamelijk uit kleine dingen. Ik vind het heerlijk om bij onze kippen in de tuin te zitten, de leuke contacten die ik heb tijdens het werk met mens en dier, in het weekend samen ontbijten met lekkere broodjes en een smoothie, een lekker nummer waardoor je zin krijgt om te dansen, een mars of demonstratie waarbij je gelijkgestemden treft, lekker bezig zijn in onze tuin en ondertussen allerlei dieren spotten.

 

Actie voeren geeft mij ook energie, wat er ook gebeurt, iets positiefs of negatiefs, het geeft altijd een boost om door te gaan met actie voeren..

 

Heel de dag door heb ik mijn vaste rituelen, maar de fijnste rituelen vind ik als ik na het werk thuiskom, en de kippen mij staan op te wachten, een warme kop thee voor het slapen gaan en na het douchen lezen in bed.

 

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Van kleins af aan ben ik al dol op dieren. Als klein meisje besloot ik samen met een vriendinnetje om een vieze sloot vol plastic e.d. schoon te maken voor de dieren. Dierenleed vond ik verschrikkelijk. Ik herinner mij nog dat ik in de jaren 90 op vakantie in Spanje was met mijn toenmalige vriend en wij dierenleed tegenkwamen in diverse dierenparken. Dan werd er een telefooncel gezocht zodat ik het thuisfront kon bellen met de vraag of er iets geregeld kon worden. En in al die jaren heb nooit de link gelegd met de dieren die op mijn bord lagen. Pas op latere leeftijd zag ik een beetje het licht en besloot ik vegetarisch te gaan eten. Gaandeweg ontdekte ik dat je als vegetariër nog steeds producten in je winkelmandje stopt waar dieren voor misbruikt en gedood worden. Voor mij was dit de reden om over te stappen naar plantaardig eten. Dit was nog niet zo heel erg makkelijk, omdat ik een moeilijke eter was met vaste veilige eetgewoontes. Zo at ik voorheen als ontbijt muesli met melk, als veganist heb ik de eerste weken droge muesli gegeten omdat de stap naar plantaardige melk voor mij nog te groot was. Het grappige is dat juist door deze levensstijl ik veel meer nieuwe dingen heb geproefd dan als voorheen. In het begin is het zoeken naar wat wel en niet kan, maar gaandeweg word je er handiger in. Ook komen er heel veel plantaardige producten op de markt.

 

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Ik maak sowieso een boodschappenlijstje, ook al zijn er producten die standaard elke week in mijn mandje belanden. Ik ga ook naar winkels waar afgekeurd of op de datum voedsel word verkocht. Op deze manier ga ik voedselverspilling tegen en het scheelt mij natuurlijk ook veel geld. Vaak als ik een nieuw product zie liggen in de supermarkt wat veganistisch is beland dat ook in mijn mandje. Mijn vriend en ik gaan ook om de zoveel tijd naar Duitsland toe, daar is de keuze voor veganistische producten zoveel groter. Ik vind het altijd een feestje om in Duitsland boodschappen te gaan doen.

 

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Ik probeer mensen bewust te maken welk leed er achter hun maaltijd zit, dat kan door een opmerking of een gesprek die ik heb met die persoon, een magazine die ik aanbied of ik plak een provocerende sticker op een plek waar men niet omheen kan. Soms tonen mensen interesse, maar het merendeel houd liever oogkleppen op. Voor sommige zal ik wel “die irritante veganist zijn” die haar mond open trekt, maar dat boeit mij niet zo. Ik ben blij dat mijn ogen geopend zijn, ik wou dat ik een veganist was tegengekomen zodat mijn oogkleppen eerder af waren gegaan. Mijn partner is gelukkig ook veganist, ik zou het vreselijk vinden als mijn partner nog dierlijke producten zou eten. Onze katten staan sinds een jaar deels op veganistische brokken. Ze vinden de brokken lekker en ze doen het er goed op. Helemaal overstappen op alleen brokken vind ik niet ideaal, ik ben destijds niet voor niets gestopt met het geven van alleen maar brokken aan de katten.

 

 

Je zit in het comité van Ban de Jacht van Animal Rights Nederland. Hoe ziet je rol eruit?

Mijn rol bestaat uit het verkopen van merchandise en daarnaast zoek ik waar er op dieren word gejaagd. Het is belangrijk om het gedrag van de dieren te kennen, om zo een passende anti jachtmethode te bepalen. Ook met dat laatste draag ik mijn steentje bij met nieuwe tactieken te bedenken om de jacht te kunnen dwarsbomen. Er is momenteel veel gaande binnen de organisatie van de Hunt Saboteurs. Hoe de nieuwe rollen eruit gaan zien, moet nog worden besproken.

 

 

Wanneer en hoe ben je begonnen met het verdedigen van de rechten van ieder dier?

1.5 jaar geleden ben ik pas echt actief geworden. Ik heb een aantal demonstraties bijgewoond en de mars in Brussel gelopen. Bij één van deze acties werden mijn partner en ik uitgenodigd voor een gesprek op het kantoor van AR voor een meeting m.b.t ban de jacht campagne. Na deze meeting besloten wij om mee te doen en zo volgde onze eerste actie.

 

 

Hoe ziet een Ban de Jacht actie eruit?

Vroeg in de ochtend verzamelen wij met een groep activisten, na de briefing verdelen wij de activisten over de auto’s en gaan op zoek naar jacht partijen. Als iemand een locatie gespot heeft word dat doorgegeven zodat de andere activisten naar de gevonden jachtlocatie kunnen rijden. Daar zorgen wij dat er beeldmateriaal geschoten word via foto/videocamera of per drone, en als het nodig is gebruiken wij toeters om de dieren te waarschuwen. Na het actie voeren verzamelen wij weer en praten nog na met een lekker bakje koffie en meestal is er ook wel iets lekkers te eten.

 

 

Wat is het meest heftige wat je ooit hebt mee gemaakt met Ban de Jacht?

Het is altijd vreselijk om te zien hoe dieren worden neergeschoten. Zo zijn wij getuigen geweest van ganzen die uit de lucht worden geschoten, of hazen die door een drijfjacht geen kant op kunnen en daardoor worden neergeschoten. Of jachthonden die spelen met neergeschoten maar nog levende dieren.

 

 

Wat betekend Animal Rights Nederland voor jou?

Animal Rights is een stichting die zich 100% inzet tegen dierenleed. Een stichting met een gedreven groep vrijwilligers die op allerlei manieren het dierenleed in kaart en onder de aandacht brengt. Veganisten die nog niet actief zijn, kan ik aanraden om een keer mee te doen met een actie van Animal Rights.

 

 

 

 

Wat voor kwaliteiten moeten iemand hebben om een goede dierenactivist te zijn? Heb je hier ook tips voor?

Dat ligt sowieso aan de soort acties. Bij een ban de jacht actie is het belangrijk om je emoties niet de vrije hand te geven. Zo kan je niet een veld inrennen om een jager te grazen te nemen of om dieren bij de jagers weg te nemen. Je moet je niets aantrekken van de provocerende opmerkingen van sommige jagers/pro jacht mensen die je tegenkomt tijdens de acties. Oog voor detail is ook handig om jagers te spotten. Wil je meedoen met een actie, schroom niet om je aan te melden. We hebben een leuk team met vrijwilligers die je welkom heten.

 

 

Je ziet enorm veel dierenleed en maakt ontelbaar veel traumatische gebeurtenissen mee. Hoe verwerk je dit?

Het word mij ook wel eens even te veel. Naast de ban de jacht acties zie ik ook nog veel leed via social media voorbij komen. Je voelt je vaak zo ontzettend machteloos. Het raakt je en je wilt zo graag dat het allemaal ophoud. Dan kan het gebeuren dat ik overprikkeld raak en dan gaat het niet zo lekker. Ik heb er (nog) niet echt een oplossing voor om dat wat makkelijker los te laten, ik ben mij gewoon heel erg bewust van de wreedheden die elke dag plaatsvinden. Mijn eigen kipjes en reuzenslakken, en alle varkens die ik weleens ergens kan knuffelen geven mij de rust die ik vaak niet zo goed kan vinden. Zij zorgen dat ik rust in mijn koppie krijg en laten mij de nare dingen even vergeten.

 

 

Welke 3 gebeurtenissen zijn je het meeste bij gebleven en waarom?

Tijdens de Hunt Sabs krijg je vaak te maken met dierenleed. Het is moeilijk om daar 3 gebeurtenissen in te benoemen omdat het altijd vreselijk is om dieren te zien die worden afgeschoten en/of lijden. Wij maken ook mee dat er dieren juist niet neer geschoten worden, en ook dat blijft je bij. Hoe mooi is het als een haas kans ziet van de jagers weg te vluchten richting een veilige plek. Of als de ganzen door ons getoeter verder vliegen en zo weer even veilig zijn.

 

 

Hoe ga je om met kritiek?

Kritiek krijgen vind ik lastig. Maar dat heeft meer met mijn eigen onzekerheid te maken. Het ligt er ook aan wie kritiek geeft en hoe het gebracht word. Of je nou word afgebrand of opbouwend kritiek krijgt is nogal een verschil. Maar vaak schiet ik te snel in de verdediging. Voor mij is kritiek krijgen nog een leerpunt, het is net als met complimenten krijgen best wel lastig.

 

 

Daarnaast ben je ook verantwoordelijk voor de verkoop van merchandise artikelen. Kun je hier wat meer over vertellen?

Ik heb een aantal artikelen hier thuis op voorraad liggen. Voor een Hunt Sabs actie word er gevraagd of er interesse is, zodat ik dat kan reserveren en meenemen naar de actie. Als er nieuwe vrijwilligers bij zijn neem ik een voorraad merchandise mee. En wie wil er nou niet een Hunt Saboteurs longsleeve! Deze zijn te bestellen, naast vele andere mooie artikelen in de webshop van Animal Rights.

 

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Eerlijk gezegd heb ik niet een specifiek iemand. Ik heb verschillende mensen leren kennen die op een bepaalde manier wel een voorbeeld voor mij zijn. Dat kan bijvoorbeeld op het gebied van actie voeren zijn, contact met mensen, hoe iemand in het leven staat. Er zijn ook mensen waar ik van heb geleerd hoe ik juist niet wil zijn. Elk mens die op je pad komt heeft wel een reden.

 

 

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Denk vooral niet dat veganistisch leven enorm lastig is, wees niet bang dat je niets meer kan eten. In het begin is het misschien zoeken, maar gaandeweg word het zoveel makkelijker om veganistische producten te vinden. Er is van alles te koop, volgens mij is er voor alles wel een alternatief, van etenswaren, kleding, tot dagelijkse verzorging. Zie het als een ontdekkingsreis, er gaat een hele nieuwe wereld voor je open. Ga eens naar een veganistische beurs waar je van alles kan ontdekken en proeven. Leer mensen kennen die ook zoekende zijn, of vraag advies aan mensen die al verder zijn. Neem die eerste stap op weg naar een veganistisch leven, voor de dieren, de aarde en jezelf. Ik wou dat ik zelf eerder de stap had genomen om veganistisch te leven.

 

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Het zou mooi zijn als de Hunt Sabs acties en andere acties/demonstraties niet meer nodig zijn, mensen respect zouden hebben voor alles wat leeft en er gewoon geen leed meer zou zijn. Dat is een     droom, waar velen veganisten en activisten aan meewerken om die uit te laten komen. Tot die tijd zou het geweldig zijn als onze Hunt Saboteurs vrijwilligersgroep groter en groter word. Zodat wij makkelijker op diverse locaties actie kunnen voeren. Samenwerking met provincies voor duurzame en diervriendelijke oplossingen zou ook erg fijn zijn.

 

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

Mijn eerste wens is dat alle mensen respect hebben voor alles wat leeft, en dat iedereen veganistisch word. Zodat dierenleed een woord word die wij niet meer hoeven te gebruiken.

 

Mijn tweede wens is een klein, simpel huisje met heel veel grond voor dieren, met een moestuin en zoveel mogelijk zelfvoorzienend zijn om los te komen van de maatschappij. Met eventueel een plek voor mensen die op zoek zijn naar rust, zodat zij kunnen opladen, genieten van de dieren en heerlijk veganistisch eten.

 

Mijn derde wens is dat ik bepaalde dingen uit het verleden een plek kan geven en persoonlijke groei omdat ik op bepaalde vlakken nu stil sta.

 

 

Ben je gelukkig?

Ik hoop hier ooit volmondig ja op te kunnen zeggen. Er zijn echt wel momenten of dagen dat ik geluk ervaar. Maar ik worstel nog met wat dingen uit het verleden, ook het vele dierenleed werkt hier niet aan mee. Ook daar moet ik mijn weg nog in zien te vinden om dat een plek te kunnen geven.

 

 

Wat is jouw definitie van succes.

Succes is voor mij niet een hoog banksaldo of een carrière. Het gaat er om dat je gelukkig bent met wat je doet en wie je bent. Zodra je dat hebt bereikt, kan je spreken van succes. Wat heb je aan een hoog banksaldo als je ongelukkig bent met wat je doet of wie je bent?

 

 

Gedeeld: Mijn lijfspreuk.

Fear can hold you prisoner,  hope can set you free!

 

 

 

[separator]

 

Continue Reading
By
Pin It