Kan een kleindochter van een slager ooit een veganist worden? Lisette Weustenenk van de Groene Gewichtsconsulent heeft een ontzettend mooi en inspirerend verhaal over haar reis naar een vegan leven. Nu is ze niet alleen een vegan gewichtsconsulent maar ook mama van 3 prachtige kinderen. Laat je inspireren door dit heerlijke lieve vrolijke mens. Heel veel lees plezier!

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Ik krijg energie van zoveel dingen! Wakker worden met fluitende vogels buiten mijn raam (Ja! Ze zijn terug, het is weer lente!!!). Uiteraard (pas op, cliché heading your way!) van de kinderen die elkaar na een nachtje slapen helemaal gemist hebben en elkaar ’s ochtends vroeg uitgebreid begroeten. I kid you not! Dat doen ze echt alsof ze elkaar al weken niet gezien hebben ofzo. Geen idee wat die allemaal uitspoken in hun dromen 😉 . En uiteraard last but not least, heerlijk gezond en plantaardig eten! Ik krijg er vrij letterlijk natuurlijke energie van, maar ik word ook gewoon heel erg blij van lekker en gezond eten en ik houd er van als het dan ook nog een beetje mooi gepresenteerd kan worden. Daar doe ik dus wel mijn best voor. Ik zorg bijvoorbeeld dat Alpro yoghurt met muesli en fruit er leuk uit ziet. Dingen hoeven niet 100% insta-waardig te zijn, maar het oog wil ook wat en dat doe ik dus wel. Helemaal omdat het ongeveer 1 seconde extra werk is. Ik ben namelijk helemaal geen perfectionist. Een beetje leuk en ongeveer mooi is ook al gauw goed genoeg. En dan word ik er evengoed blij van!

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Als echte Twentse en slagers kleindochter was ik gek op vlees! En kaas, en zuivel en wat ook niet. Heerlijk. Heftig hè om daar aan terug te denken. Maar ik maakte nooit echt de koppeling dat wat op mijn bord lag ook echt van ‘iemand’ af kwam. Die daar voor gestorven was. Niet dat ik dat niet wist, maar ja dat ‘hoorde’ gewoon zo en ik dacht er verder niet over na. Plus als ik door de weilanden naar school fietste zag dat er ook best prima uit voor die beesten. Wist ik veel. Maar als je ouder wordt dan ga je toch wat meer nadenken. Ik kwam ook in aanraking met vriendinnen die vegetarisch waren (stel je niet zo aan dacht ik nog). Maar dit soort dingen hebben even tijd nodig in je hoofd. Toen ik mijn man EINDELIJK zo ver had om vega dagen in te lassen duurde het niet lang voordat wij helemaal vegetarisch aten. Thuis dan. Uit eten aten we nog wel vlees en vis. Want ja. Dat kleine beetje…

We hebben een aantal jaren in het buitenland gewoond, waaronder in Kopenhagen en daar is vlees en vis zo’n beetje 2x per dag de hoofdmaaltijd. Mijn zoontje kreeg op de kinderopvang regelmatig roggebrood met haring of met leverpastei en gebakken uitjes. Toen was hij 1 jaar oud. Anyway, thuis aten we dat toen al niet meer. Maar ik voelde me bezwaart om anderen veel moeite voor ons te laten doen, dus het bleef bij de aanpassing thuis. Wel merkte ik dat ik toen wij vegetarisch werden er steeds meer kaas en eieren doorheen gingen. Want daar hebben geen dieren voor geleden; dacht ik. Ongelofelijk hé dat je als volwassen (en ik zou graag willen denken) vrij intelligent persoon nog de koppeling niet legt. Totdat wij weer terug kwamen naar Nederland eind 2016 en mijn vriendin Irene mij mee nam naar de veggie beurs in Utrecht. We woonden een lezing bij waarvan ik helemaal niets meer onthouden heb, behalve één ding.. De spreker zei: ‘maar waar blijven alle zoons, broertjes, papa’s, ooms en opa’s dan?’ En toen dacht ik hè? Hoe kan ik zo stom zijn! Daar heb ik echt nog nooit over nagedacht! Natuurlijk worden er ook evengoed onschuldige dieren vermoord voor mijn vegetarische eten. Wat een eye opener was dat en ik schaamde me enorm dat ik me dat niet eerder gerealiseerd had. Zo ingebakken zit de vlees en zuivel cultuur.

Irene en ik schreven ons direct in voor de Vegan Challenge van april 2017. Elke dag stuurden we elkaar Whattsapjes over ons eten (we waren sowieso altijd al heel erg gek op lekker en veel eten). Lang verhaal kort. Ik heb de Vegan Challenge gedaan en heb nooit meer omgekeken. Het leuke was dat ik op dat moment mijn opleiding tot gewichtsconsulent aan het afronden was. Dus uiteraard was ik op de hoogte van de voordelen van plantaardige voeding, maar zoals het in Nederland wel geadviseerd wordt (in combinatie met dierlijke producten zoals de schijf van 5). Ik ben mij toen verder gaan verdiepen in de gezondheidsvoordelen van plantaardige voeding. Ik heb de boeken ‘Hoe overleef je’ en ‘Hoe overleef je – het kookboek’ aangeschaft en mij aangemeld voor alle mogelijke updates van de site Nutritionfacts. Ook luister ik graag hun podcasts.

Ik heb mijn hele toenmalige bedrijfsplan omgegooid en ben meteen gestart als een 100% plantaardige gewichtsconsulent en dat was de beste beslissing ooit. Alleen hier kan ik met zo veel passie informatie over geven en energie voor opbrengen.

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Meestal bestel ik boodschappen online en dan haal ik wat ik vergeten ben (want ja mensen, ik vergeet eigenlijk altijd wel wat) nog even snel met de kids. Wij hebben 3 jonge kinderen. Mads is 4, Indy is 2 en Vik is 8 maanden. Grote boodschappen doen met hun alle drie vind ik echt een hel 😀 . Dus dat voorkom ik koste wat kost. Maar met 1 of 2 van hun naar de supermarkt is best gezellig. Meestal zoeken ze een fruitje uit de bak die er staat voor kids en nemen ze hun eigen wagentje mee. Dan mogen ze ook zelf dingen kiezen die ze willen eten voor fruit, snack groente, avondeten of broodbeleg bijvoorbeeld. Dat is altijd wel heel gezellig.

Ik probeer altijd voor ongeveer een hele week in 1 keer online te halen. Maar met dus de vergeten spulletjes waar ik nog voor terug moet gaan.

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Zeker. Mijn gezin is ook plantaardig nu. Ik heb samen met mijn man de documentaires Forks Over Knives en What The Health gekeken. Ik weet dat er op de laatste wat kritiek is, maar met een gezonde dosis boerenverstand kun je echt wel de juiste informatie pakken en dat is: plantaardig eten is gezond voor jou, voor het milieu en het bespaard een shitload aan dierenleed. Ik ben nogal een watje, dus docu’s als Earthlings en Dominion begin ik niet aan. Dat ik dat niet wilde zien was trouwens wel dé drijfveer om ook meteen cold turkey vegan te gaan. Want als ik het niet eens op tv wil bekijken, waarom zou ik het dan iemand in real life aan willen doen? Afschuwelijk. Daarnaast heeft het natuurlijk invloed op mijn omgeving. Vrienden en familie houden eigenlijk automatisch heel veel rekening met ons en zorgen op een verjaardag/feestje altijd voor hapjes en opties voor ons. Ook wanneer we uit eten gaan dan wordt er graag mee gedacht voor vegan friendly restaurants. Mijn man krijgt eigenlijk de meeste vragen op zijn werk en van zijn vrienden over plantaardig eten. Hij is best groot en sport erg veel (gemiddeld 5x per week cross fit). Dus mensen vragen zich wel eens af hoe hij dat doet met een plantaardige voeding. Daarnaast wordt het vaak echt heel komisch gevonden hoeveel eten hij naar binnen werkt tijdens de lunch op kantoor 😉 Overall heel positief dus!

Je bent de oprichter van de Groene Gewichtsconsulent. Hoe is het idee voor deze onderneming ontstaan en wat maakt jou zo uniek?

Ik ben de opleiding tot gewichtsconsulent gestart omdat ik zelf altijd veel geschommeld heb in gewicht. Dat vond ik vreselijk irritant. Ik was altijd bezig met voeding en hoeveel kcal en koolhydraten ergens in zaten. Terwijl super slanke vriendinnen van mij gewoon precies aten waar ze zin in hadden. Hoe kan dat nou? Ik begreep dat nooit. Toen ik zwanger werd van Mads woog ik zo’n 70 kilo. Dat was al een beetje meer dan tijdens mijn bruiloft waar ik 64 kilo woog. Aan het einde van de zwangerschap woog ik 105 kilo de laatste keer dat ik op de weegschaal woog. Het was echt vreselijk! Alles bleef aan mij kleven. Toen besloot ik dat het zo niet verder kon. Of, ik wilde dit zo niet meer, laat ik het zo zeggen. Elke keer viel ik van de ene hype in de andere. Calorieën tellen, geen koolhydraten eten. Net wat op dat moment ‘in’ was. Ik wilde leren voor mezelf en voor mijn gezin wat ‘echt’ gezond eten was. Zodat ik niet meer afhankelijk was van informatie van een ander, maar zodat ik zelf de kennis in huis had om een gezonde voeding samen te stellen. Ik begon de opleiding puur uit eigen interesse, maar gaandeweg begon ik het meer als omscholing te zien. Ik werd er zo enthousiast van dat ik er mijn werk van wilde maken! Want waar ik zelf zo mee geworsteld had, daar wilde ik anderen ook bij helpen om mijn fouten te voorkomen. Nooit meer op dieet, niet meer krampachtig tellen, maar eten om je lijf te voeden. Lekker eten dat toch gezond en voedzaam is.

Nadat ik mij meer in plantaardige voeding verdiept had, dan kan je gewoon niet anders dan een plantaardige gewichtsconsulente zijn. Dr. Kim Alan Williams (MD, en nog een hele rits aan titels) zei: ‘There’s two types of cardiologists. Vegans and those who haven’t read the data.’ Deze uitspraak is even zo goed toepasbaar op voedingscoaches. Wil je echt vanuit de grond van je hart iemand helpen gezonder te leven en de juiste keuzes te maken? Dan adviseer je diegene NIET om een bak kwark naar binnen te werken met ’s avonds een steak of kipfilet.

Welke mensen help je graag?

Ik ben ‘hulpverlener’ in hart en nieren. Voordat ik gewichtsconsulent werd en voordat ik naar het buitenland verhuisde werkte ik in de kinder- en jeugdpsychiatrie. Fantastisch en inspirerend werk! Heftig, maar het geeft zo veel voldoening om er juist voor diegenen te zijn waarvan de maatschappij eigenlijk geen idee heeft wat ze er mee aan moeten of zelfs willen. Mijn hele hart en elke vezel in mijn lijf schreeuwt dan ook, ‘ik wil iedereen helpen’! Maar ik heb wel geleerd in al mijn ‘hulpverleningsjaren’ dat je niemand kan helpen die niet geholpen wil worden. Als hulpverlener kan je alleen ‘faciliteren’ en een ondersteunende rol bieden. Klinkt dat stom? Haha. Het is toch echt zo. Ik kan het niet over nemen van iemand. Iedereen moet het zelf doen, maar ik ben er graag voor je om het je zo gemakkelijk mogelijk te maken. Dat betekent dat ik dus graag mensen help die proactief zijn. Die fouten hebben gemaakt en weer opgestaan zijn. Die hun toekomst in eigen handen willen nemen. Die hun eigen kennisbank willen zijn. Mensen die onafhankelijk willen worden van mij en mijn collega’s. Mijn ‘hulp’ aan jou is geslaagd als je aan het einde van ons traject tegen mij zegt: ‘Hey, Lisette, het was gezellig, maar nu kan ik het verder zelf wel hé! Dooeiiii!!!’ Dat maakt mij intens gelukkig (-> Dit is overigens niet het beste business model dus als ondernemer niet de slimste keuze hahaha.. Maar who cares 😉 )

Betekent plantaardig eten ook altijd gezond eten?

Zeker niet. Er is zat ongezond plantaardig eten. Daarbij kan je denken als vleesvervangers zoals vegan cordon bleu (niet alle vleesvervangers zijn even ongezond jongens. De kipstuckjes of rulgehackt vallen reuze mee. Er zit wat zout in, maar oké, dus je kan niet alles over één kam scheren, maar er zitten zeker ongezonde varianten bij). En natuurlijk heb je ook nog de oreo’s, friet (mits in plantaardige olie gebakken natuurlijk), Ben en Jerry’s en zelfs Magnum heeft pas vegan Magnums gelanceerd. Ik ben super blij met deze ontwikkelingen, want het betekent dat veganisme voor een groter publiek aantrekkelijker wordt. Je hoeft zeker niet een super healthy vegan te zijn. Hoewel bij mij de focus natuurlijk wel op gezond eten en een gezonde uitgebalanceerde voeding ligt. Daar past soms best een Oreo in.. Ssshhht… Als het maar heel soms is 😉

Hoe ziet een goed gezond plantaardig dieet er uit?

Tsja, veel variatie. Eigenlijk weten de meeste mensen wel hoe een gezonde voeding eruit ziet à veel groente en fruit, peulvruchten, noten en zaden, volkoren granen en veel vocht. Toch is het lastig om dit in de praktijk te brengen en niet alleen gezonde, maar ook lekkere maaltijden te verzinnen voor jezelf. En dan bedoel ik niet voor een dag, maar als standaard eetpatroon. De meest gehoorde reactie die ik krijg als ik het eerste weekmenu op stuur naar mijn klanten is: ‘ohhh, maar dat valt reuze mee!’.

Wat betekent eten voor jou?

Ik vind eten lekker en gezellig. Ik hou enorm van eten en sla dan ook nooit een maaltijd over. Zelfs vakanties kiezen wij met regelmaat uit om de keuken van het land. Ik vind het heel leuk om te koken (wel haalbare gerechten, want ik heb ook geen tijd om 4 uur in de keuken te staan) en ik vind het ook super gezellig als mensen komen eten. We nodigen graag vrienden uit om een hapje te eten en meestal wordt dat dankbaar aangenomen. Eten is voor mij dus niet alleen een eerste levensbehoefte, maar het brengt ook veel op sociaal en emotioneel vlak.

Wat zijn de 3 mooiste reacties die je van klanten ontvangen hebt?

Toke volgde de online training bij mij en zij vertelde dat ze het zo lekker praktisch toepasbaar vond en dat haar hele gezin nu genoot van een gezondere en plantaardige maaltijd. Dat vond ik natuurlijk wel geweldig om te horen. Daar doe je het toch voor! Die kleintjes zo lekker aan het smikkelen van heerlijke plantbased voeding! En ook zij en haar man waren erg blij met de overstap die ze gemaakt hadden.

Milou (een actieve crossfitster) volgde het persoonlijk begeleidingstraject en zij vertelde dat zij dankzij de plantaardige voeding zich fitter voelt dan ooit en meer energie heeft dan voorheen plus minder hersteltijd nodig heeft tussen trainingen. Als sporter is dat natuurlijk perfect!

Ivanca volgde ook het persoonlijk begeleidingstraject en zij vertelde dat ze het nu zo prettig vindt dat ze zelf in staat is om een gezonde en uitgebalanceerde plantaardige voeding samen te stellen. Ze hoeft hier niet meer voor op internet te zoeken en is daarmee dus niet meer afhankelijk van diëten of de een of andere nieuwe goeroe die beweert te weten wat gezond is en niet. Heerlijk toch als je zelf het kaf van het koren kan scheiden en je eigen kennisbank bent wat betreft een gezonde voeding!

Die reacties vind ik natuurlijk echt geweldig. Ik vind het heerlijk om te ervaren dat ik zo’n grote steun in de rug mag zijn en nog beter vind ik het om te horen als iemand na afloop zegt: ‘oké, bedankt, het was heel fijn, maar nu kan ik het zelf!’.

Ontvang je ook weleens kritiek en zo ja, hoe ga je hiermee om?

Zeker. Mensen mogen absoluut vragen of opmerkingen hebben. Gelukkig heb ik een dikke huid en sta ik ook open voor kritiek. Er gaat spellingtechnisch nog wel eens iets fout. En vooral wanneer ik een blog schrijf, dan krijg ik daar wel berichtjes over. Dat vind ik eigenlijk alleen maar fijn, want het staat ook een beetje slordig. Ik moet zeggen dat nadat wij een aantal jaren in het buitenland gewoond hebben en helemaal na Denemarken waar bij de woorden zo op elkaar lijken, maar net anders geschreven worden, ik nog wel eens een fout maak met d’s of t’s.

Daarnaast stuurde iemand mij eens een berichtje (ik snapte de vraag wel, maar moest toch even tot 10 tellen). ‘Hey, Lisette, ik zie op jouw foto’s dat je niet de aller slankste bent. Waarom zou je mij dan wel kunnen helpen afvallen’. Tsja een foto is natuurlijk een moment opname. Daaraan kan je niet iemands proces aflezen. [lees, 3 jaar geleden en 2 kinderen minder woog ik bijna 20kg meer dan nu]. Daarnaast gaan mensen bij mij ook niet op dieet. Ze leren een gezonde plantaardige voeding samen te stellen waaruit vanzelf (op den duur) een gezond gewicht volgt. Zo doe ik dat ook voor mijzelf. Want geloof mij, ik ken de verleiding van crash diëten. Snel nog even die kilo’s eraf voor de zomer. Ik heb het gedaan en ik heb de gevolgen ervan ook ervaren. Want serieus, hoeveel mensen kennen we die dit gedaan hebben en waarbij de kilo’s er ook afgebleven zijn? Crash diëten werkt doorgaans alleen maar tijdelijk en ik wil mensen graag helpen met blijvende veranderingen zodat er een gezonde toekomst in het verschiet ligt. Dat wil ik namelijk ook graag voor mezelf en mijn eigen gezin. Gelukkig krijg ik veel vaker de reactie dat mensen het prettig vinden om met een ‘ervaringsdeskundige’ te praten.

Heb je tips voor andere vegans die graag een vegan onderneming willen oprichten?

Ja. Gewoon doen! We hebben je nodig! Vegan moet de norm worden en niet de dierlijke variant. Want zeg nou zelf, als we mooie producten kunnen maken (denk aan meubels, kleding, make up etc), heerlijk en gezond kunnen eten. Zowel cheat meals als gezonde maaltijden. Als we geen dierlijke producten nodig hebben om te groeien en te bloeien als persoon, WAAROM zouden we het dan doen? Ons lijf gaat er aan onderdoor, maar ook onze aarde. De bio-industrie is de nummer 1 drijfveer achter de opwarming van de aarde en dierlijke producten zijn grotendeels verantwoordelijk voor de belangrijkste ziekten waar mensen in de Westerse wereld aan overlijden. Denk daarbij aan hart en vaatziekten en verschillende vormen van kanker. Om het maar niet te hebben over het vreselijke leed wat we die dieren aan doen die helemaal niets misdaan hebben behalve geboren te worden. Kalfjes die meteen bij hun moeder weggehaald worden en of naar de slacht gaan of ook als melkkoe misbruikt worden. Kuikens die door de blender gaan of massaal vergast of gestikt. Varkens die weken achter elkaar in een metalen hek zonder beweegruimte moeten liggen om de biggen te zeugen. Het is te gek om op te noemen. Dit kán zo niet langer en we moeten met zijn allen hier een halt toe roepen. De beste manier om dat te doen is met onze portemonnee, want elke keer dat jij geld uit geeft maak je een keuze over wat voor wereld je in wilt leven.

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Ik volg andere (plantaardige) diëtisten en gewichtsconsulenten. Ik vind het interessant om te zien wat zij doen en we steken zo ook wat van elkaar op. Daarbij kijk ik ook graag speeches van bijvoorbeeld James Aspey, wat ik een heerlijke vent vind (vrij letterlijk hahaha). En luister ik graag naar de podcasts van Nutritionfacts. Ik ben wel echt een beetje fan van dr Michael Greger. Iets minder ‘heerlijke’ vent, maar geweldig qua humor en de manier waarop hij wetenschappelijke onderzoeken in een paar minuten in gewone mensentaal kan uitleggen vind ik fantastisch!

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Jazeker. Maak je niet al te druk over of je wel letterlijk ALLE voedingsstoffen optimaal binnenkrijgt. Waarschijnlijk ga je sowieso al vooruit in je inname van vitamines en mineralen als je meer plantaardig gaat eten. Volg leuke mensen met echt verstand van eten (niet de hypes en goeroes die claimen te weten wat gezond is). Er zijn zat leuke social media pagina’s waar je tips en tricks kunt vinden en je kan ook lid worden van Facebook groepen zodat je tips kan vragen aan anderen die plantaardig eten. Dé tip die ik aan iedereen mee geef om het allemaal een beetje makkelijk en overzichtelijk te houden: eet voldoende en gevarieerd. Eet alle kleuren van de regenboog, want dan zit je wel zo’n beetje goed. En neem uiteraard een vitamine B12 supplement.

Jullie hebben ook een tijd in Kopenhagen gewoond. Wat gaaf! Hoe ging het emigreren? Hebben jullie advies voor iedereen die naar Denemarken zou willen verhuizen?

Jaaaa!!! Kopenhagen is leuk! We woonde in een appartementsgebouw vlakbij het centrum en aan het water. Er waren ook wat andere Nederlandse en buitenlandse stellen en met hen was het het makkelijkste contact maken. Daarnaast volgden we een poosje Deense les en kwamen we ook veel mensen tegen met de hond uit laten. Integreren was geen probleem. Mijn man zwom in het weekend in de winter mee met de buren in het water voor ons huis en dat ging dan gepaard met Schnaps en wat lekkers en soms huurden ze een sauna. Zo gezellig! Ik ben blij om weer in Nederland te wonen, maar ik mis Kopenhagen nog steeds. De sfeer die daar heerst. De rust, vrijheid, relaxedheid, nuchterheid, dat is echt heel fijn! Ik kan het iedereen aanraden om er naartoe te gaan! De Denen zijn heel fijne mensen. Ze hebben even nodig om warm te lopen, maar daarna heb je vrienden voor het leven 😀 .

Wat bracht jullie terug naar Nederland toe? En is er ook iets wat jullie missen uit de Deense cultuur?

We hadden inmiddels kinderen gekregen en ik miste mijn vrienden en familie te erg. Ik wilde dat samen met hen beleven dat ons gezin opgroeide. Wat we vooral missen aan de Deense cultuur is hoe relaxed en nuchter mensen zijn. Ze staan overal voor open en zeggen ook altijd alles wat op hun hart ligt. Heerlijk vind ik dat. Daarnaast zijn het echt gezelligheidsdieren en wordt het gezinsleven helemaal geïntegreerd in de samenleving. Dat mis ik hier nog wel eens. Jonge kinderen worden vaak een beetje apart gehouden en soms voel ik me in Nederland stil staan met jonge kinderen totdat ze groot zijn. In Denemarken is dat helemaal niet zo. Kinderen worden overal bij betrokken en doen in alles mee. Het is moeilijk om uit te leggen omdat de dingen gewoon zo gaan, snap je? Er wordt niet echt over nagedacht, maar het is gewoon zo. Daarbij is Kopenhagen gewoon een hele fijne stad. Er is altijd wat te beleven en de parken en speeltuinen en alles is er gewoon heel fijn.

Voeden jullie de kinderen ook veganistisch op? En zo ja, hoe is dat? Hebben jullie tips voor andere ouders die hun kinderen graag veganistisch willen opvoeden?

Jazeker. Toen wij de oudste kregen waren wij flexitariër, bij de tweede vegetariër en bij de laatste veganist. Toen ik zwanger was van Vik was mijn hele zwangerschap ook plantaardig (en de meest relaxte en ongecompliceerde zwangerschap van alle drie 😉 ) Niet dat dat nou helemaal aan het plantaardige eten te wijten valt. Een case studie van 1 zegt niet zo veel. Maar voor mijn omgeving was het wel heel fijn. Die vonden het toch wel een beetje spannend zo’n veganistische zwangerschap. Toen Vik geboren werd en hij was kerngezond met zo’n ruim 4 kilo (terwijl Mads en Indy allebei maar 2,8 kg wogen) waren de twijfels gelukkig wel weg en was iedereen weer gerustgesteld dat ik mijn kind niet vreselijk tekort had gedaan haha.

Tsja tips.. Onze kinderen zijn nog heel jong dus veel keuzes maken wij nog voor hen. Dat maakt het makkelijker hen veganistisch op te voeden. Ik moet er wel bij zeggen dat ik de keuze bij feestjes of traktaties aan hen laat. Mads is 4,5 jaar en die kan al wel echt een afweging maken als ik uitleg waar iets van gemaakt is. Vaak zegt hij dan dat het van koetjesmelk is en dat hij het niet hoeft, maar soms wil hij het toch proeven. Als hij elders is mag dat van mij. Ik wil graag in de toekomst dat de keuze van hen om plantaardig te leven vanuit henzelf komt en niet opgelegd wordt door mij. Ze weten dat papa en mama niets kopen waar diertjes voor gebruikt zijn. Laatst was er op zijn basisschool een thema: ‘gezondheid’ en toen hebben we samen ook iets verteld over plantaardig eten en daarna allemaal lekkers uitgedeeld en een smoothie gemaakt voor de klas. Dat was heel gezellig.

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Wat grappig dat je hiernaar vraagt. Ik ben juist aan het nadenken over een samenwerking en op welke manier ik dat vorm wil geven. Ik mis het hebben van collega’s heel erg en merk ook dat ik in mijn eentje niet de tijd en energie heb om voldoende aandacht aan mijn bedrijf te besteden om het zo te laten groeien zoals ik zelf wil en dan ook nog genoeg tijd over houdt voor bestaande klanten. Want die gaan voor natuurlijk. Daarom zou ik juist heel graag een samenwerkingsverband opzoeken nu met ander plantaardige gewichtsconsulentes. Maar hoe ik dat ga doen, daar ben ik nog niet over uit.

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

1. Natuurlijk een volledig plantaardige en cruelty vrije wereld! Hoe mooi zou dat zijn! Dat we allemaal met respect en in harmonie om zouden gaan met alle levende wezens op onze aarde.
2. [cliché 😛 ] Dat mijn kinderen natuurlijk gelukkig en gezond op mogen groeien tot mooie eigenwijze en zelfverzekerde mensen.
3. Dat er altijd wat te wensen over blijft 😀 . Ik ben gezegend met een gelukkig leven en veel meer dan wat wij nu al hebben heb ik oprecht niet te wensen, maar dromen kan altijd!

Ben je gelukkig?

Ja zeker! Gelukkig wel. Ik heb geluk. Ik ben gezond, mijn kinderen zijn gezond. We hebben een gelukkig en compleet gezin. Wat wil je nog meer? De rest is bijzaak.

Wat is jouw definitie van succes?

Ik denk dat je gelukkig bent met jezelf en wat je doet. Dat je mensen om je heen hebt verzameld die je stimuleren en steunen en dat je uitdaging vindt in je activiteiten. Of dat nou werk of sport of je gezin of wat dan ook is.

Gedeeld: mijn mindset

Ik probeer altijd een beetje een mindset te hebben zoals Pippi Langkous. Soms kunnen we allemaal wel een beetje extra Pippi gebruiken. ‘Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk dat ik het wel kan’ – zei Pippi.

---