Samen met Mariëlle Kleyn Winkel van Movement Matters geef ik een hele bijzondere Kintsugi workshop waarin wij deelnemers leren hoe zij hun imperfecties kunnen omarmen. En omdat kwetsbaarheid van 2 kanten werkt, hebben Mariëlle en ik besloten om beide te vertellen hoe wij persoonlijk geleerd hebben om onze imperfecties te omarmen. In dit mooie en kwetsbare blog artikel deelt Mariëlle haar persoonlijke verhaal. Benieuwd naar haar tips en tricks?
Het belang van kwetsbaarheid.
Toen ik studeerde aan de theaterschool, maakte ik een voorstelling met dak- en thuislozen. Nooit eerder heb ik een groep mensen leren kennen die zo kwetsbaar durfde te zijn. Toen ik een keer aan één van de spelers vroeg waarom dit was, vertelde hij mij dat dit kwam omdat hij niets meer te verliezen had. Dit raakte mij.
Ik voel mij altijd op mijn gemak bij mensen die kwetsbaar durven te zijn. Dit omdat zij zichzelf durven te laten raken; de manier waarop wij ons levend kunnen voelen.
Maar ook ik houdt mij bezig met hoe ik er uit zie en wat voor indruk ik op iemand maak. Ik denk ook dat we dit laagje ‘imago’ in deze maatschappij nodig hebben. Ons ego is een overlevingsmechanisme geworden zodat wij mee kunnen draaien in de samenleving. Dat is eigenlijk enorm jammer, omdat juíst kwetsbaarheid en het loslaten van ons ego, heel veel mooie en goede dingen kan opleveren.
Waarom is een imperfectie niet perfect?
Alles om ons heen is perfect juist in zijn imperfectie. Maar toch voelen we onvrede bij de imperfecties van onszelf en ons leven. Want een imperfectie staat gelijk aan vergankelijkheid en vergankelijkheid staat gelijk aan dingen die breken. Dat is ook één van de redenen waarom wij mensen vaak mooi weer spelen of standaard ‘’goed’’ antwoorden op de vraag hoe het met ons gaat.
Wij vergeten weleens dat het leven heel dynamisch is, dat heb ik ook gezien toen ik een voorstelling maakte met dak- en thuislozen. Wat hun overkomt kan ons ook overkomen. Laten we nu eens zeggen ‘’ik zie je en ik ben daar ook ooit geweest’’. Met kwetsbaarheid laat je de echtheid zijn. Juist dit zorgt voor verbinding.
Wat een imperfectie voor mij betekent.
Ik heb een tijd in Berlijn gewoond. Ik houd van die stad! Veel dingen in Berlijn zijn rauw, onafgewerkt en in alle facetten imperfect. Maar daarom zie je dat het in beweging is, groeit. En dat is voor mij de perfectie in een imperfectie.
Mijn imperfecties.
Ook ik ben imperfect en heb daar soms last van, zowel qua uiterlijk als op innerlijk vlak. Zo heb ik mij jaren verschuilt achter spiritualiteit en dacht ik dat ik goed bezig was. Ik mediteerde dagelijks en beoefende yoga. Ondanks dat dit heel goed voor mij was, gebruikte ik het ook als façade. Er waren persoonlijke dingen die mij dwars zaten. Zo kon ik mij bijvoorbeeld onzeker in groepen voelen en in communicatie met anderen. Ook was ik heel hard voor mezelf. Regelmatig zei ik tegen mezelf dat ik niet moest zeuren, gewoon moest doorgaan, harder moest werken. En deze innerlijke criticus beloonde ik dan door nog harder te werken, nog meer te mediteren en nog vaker yoga te beoefenen in de hoop dat alles dan perfect zou worden.
Over mijn uiterlijk ben ik ook erg onzeker geweest. Vooral na de geboorte van mijn zoon Kik, veranderde mijn lichaam erg. Regelmatig dacht ik terug aan het lichaam wat ik had, toen ik geen kinderen. Toen zag ik er anders uit, maar was ik (vreemd genoeg) ook onzekerder.
Hoe ik mijn imperfecties heb leren omarmen.
Ik liep op een gegeven moment tegen een muur en toen wist ik dat het tijd was om hulp in te schakelen. En zoals dat vaak gebeurt, vond ik deze helpende hand dichtbij. Roy Richardson (de man van Claire) is een goede lifecoach waar ik regelmatig diepe gesprekken mee voer. Hij laat mij ook duidelijk zien dat ik niet altijd lief ben voor mezelf. En dat zie ik nu ook, waardoor ik er vriendelijker mee om kan gaan. Ook mediteer ik weer regelmatig. Dit alles zorgt er ook voor dat ik mij de laatste weken weer écht vrouw voel. Ik zit lekkerder in mijn vel. En daar helpt mijn beroep als masseur ook enorm bij. Dit geeft mij enorm veel voldoening! En de fitheid van mijn lijf, dat bewonder ik nu vaker. Dit doe ik ook door kleine dingen, door bijvoorbeeld soms letterlijk de tijd te nemen om mijn handen te verzorgen.
Wat Kintsugi voor mij betekent.
Tijd nemen om te kijken naar een imperfectie en deze juist zichtbaar maken, dat betekent Kintsugi voor mij. Dat iets niet meer heel is, brengt enorm veel emoties teweeg. Voor iedereen. De eerste reactie is vaak om het te repareren.
Goud schijnt door alles. Je hebt een scheur nodig, dat breekbare. Pas dan ontstaat er verbinding en dat is ook de menselijke kant. Ikzelf geloof er heilig in dat een liefdeskoppel samen komt door hun trauma. Ook al is dit niet altijd goed zichtbaar in het begin, maar later in je relatie kom je er vaak achter dat je best wat overeenkomsten met elkaar hebt. Met Kintsugi leer je te kijken naar de imperfectie en om juist dit te accentueren. Dit is niet altijd alleen maar in de vorm van een tastbare reparatie, maar ook op mind niveau hersteld het verbindingen die verbroken zijn maar die we opnieuw willen herstellen.
Wat ik nog wil leren lijmen met goudlijm.
Ik heb een dynamische gevoelskant in mij, waar ik mij soms voor schaam. En ook een kant die lijkt op dat van een onbezonnen kind. Soms betrap ik mij er juist op dat ik het leven leef op de automatische piloot. Dit is niet wat mij gelukkig maakt. Om die reden wil ik leren hoe ik er voor kan zorgen dat de speelse kant van mij gecultiveerd blijft maar zonder dat het te veel wordt meegevoerd door impulsiviteit en emoties die mij soms overspoelen.
Ook komt het weleens voor dat ik in paniek raak wanneer ik het overzicht kwijt ben, vooral bij financiële kwesties. Dan merk ik dat het weer tijd is om te aarden, anders stijg ik op in de lucht. Mijn kinderen hebben mij dit ook echt geleerd. Ik heb ook iemand nodig die van rust en structuur houd, die goed is in de praktische zaken. Dit heb ik gelukkig gevonden in mijn lief; Branko.
Mijn tips om te leren hoe je je imperfecties kunt omarmen.
Zie je imperfectie als een kunst zoals Kintsugi. Geniet ervan. Als je er naar kijkt. Je het aan elkaar lijmt. Het prachtige goud. Omarm het. Realiseer je dat het een enorm geluk is dat je dit leven hebt. Dat je dit leven hebt waar je iets van mag maken. Waar je mag oefenen.
Ik geloof dat alles energie is. Alles is met elkaar verbonden. Stel jezelf vragen:
- Wie ben ik?
- Wat dien ik?
- Waarom ben ik hier?
Geniet van de imperfecties in alles.
Over onze Kintsugi workshop.
Geduld, matigheid, rustig aan doen. Hoe uiteengevallen iets ook is, er valt altijd weer iets van te maken. Dat zijn een paar lessen die ik persoonlijk als docent heb geleerd van onze Kintsugi workshop. En dat is ook wat het zo krachtig maakt. Claire en ik leren onze deelnemers enorm veel, maar ontvangen daar zelf ook weer enorm mooie en waardevolle lessen uit. Zo heb ik geleerd dat je kwetsbaar durven opstellen niet tijd gebonden is. Onze workshop duurt maar 2 uur. Maar als je ziet wat er ontstaat, hoe intens geroerd en hersteld mensen naar huis toe gaan, dat is heel bijzonder. De unieke verbinding die wij maken met het lijf, meditatie en praktische bezig zijn, dat is ons succesgeheim. Zelf vind ik het ook heel mooi dat het lijmen ook een meditatie is. Dit zorgt voor dat sprankje boeddhistische zen meditatie, waar Claire al zoveel jaar in thuis is. Het is heel bijzonder hoe wij samen onze imperfecties aan elkaar verbinden waardoor er een, in al haar imperfecties, perfecte workshop ontstaat. Daar ben ik intens dankbaar voor!
