Samen met Sander reist Danique de wereld rond, hun vegan avonturen zijn te lezen op haar blog, De Reizende Vegetariër. Benieuwd hoe zij dit doen, wat haar favoriete reis is, welke landen zij nog willen bezoeken, waarom het blog niet De Reizende Vegan heet en nog veel meer? Lees dan snel verder. Enjoy 😀 !
Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?
Iedere keer weer nieuwe dingen ontdekken vind ik fantastisch. De wereld heeft zoveel moois. Ook zijn er heel veel mensen die bijzondere dingen doen, voor hun werk, vanuit hun passie gewoon omdat ze dat zo voelen. Mensen die altijd hun hart volgen inspireren mij. Ik zorg daarom dat ik altijd in contact ben met mensen die (in mijn ogen) hun hart volgen. En ga ik op zoek naar nieuwe uitdagingen. Zo heb ik vrijwilligerswerk gedaan in Thailand, Mongolië en ga ik ook wel eens via Workaway weg. Zo zat ik bijvoorbeeld 2 weken geleden in Spanje bij een ontzettende inspirerende vrouw.
Wat mij ook energie geeft is het werken als freelance marketingcommunicatie-adviseur. Iedere keer weer nieuwe opdrachtgevers en andere invalshoeken. Zo interessant! Ik zei mijn baan eind februari op en vanaf april dit jaar ben ik fulltime als freelancer aan de slag.
Mijn rituelen zijn met name voor het ontbijt. Zo vind ik het heerlijk om eerst een paar zonnegroeten te doen (ok, soms schieten die er wel eens bij in) om vervolgens onder de douche te duiken en daarna een ontbijtje te maken. Het liefst eet ik dit op in een ochtendzonnetje. Ook vind ik het lekker om soms heel vroeg op te staan. De ochtend (voor 6:30 uur) is heerlijk, zeker in de zomer. Daarom houd ik zo van het warme weer. Het maakt dat je veel makkelijker je bed uitkomt. Een ander ritueel is dat ik (bijna) altijd ervoor zorg dat ik een nieuwe reis gepland heb staan wanneer ik thuis kom na een reis. Het geef mij rust om dat te doen.
Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?
Na jarenlang flexitariër te zijn geweest, stapte ik ruim vier jaar geleden over op vegetarisch eten. Dat beviel heel goed. Totdat ik mij meer ging verdiepen in de zuivel – & eierindustrie. Ik ging yoghurt vervangen door sojayoghurt en melk dronk ik sowieso niet. Ook sloeg ik groots amandelmelk en sojamelk in voor mijn havermoutontbijtje. Dat ging goed, maarja die kaas en eieren hé. Ik at dus 3 jaar lang als flexinist.
Maar na die drie jaar ben ik helemaal plantaardig gaan eten. Het laatste duwtje kregen we toen Sander hoorde dat zijn cholesterol veel te hoog was. Hij dronk geen melk en at geen yoghurt meer, maar wel vaak kaas en eieren. Lekker kaasje in het weekendje, wijntje je kent het wel. Hij schrok en we besloten samen om helemaal plantaardig te gaan eten. Sindsdien eet ik thuis altijd plantaardig. Thuis is dat dus ook heel goed te doen.
Buiten de deur vegan eten daarentegen vind ik nog steeds een uitdaging. Gelukkig zijn er steeds meer plekken waar je tegenwoordig plant-based kunt eten. Afhankelijk waar je bent kijken mensen je soms nog wel raar aan. “Shall I get you some fish”? Is dan vaak de reactie. Of…geen eieren en geen melk? Hoe overleef je dan? Wat mij opvalt is dat in landen waar je het niet verwacht ineens heel veel mogelijk is. Zo was ik dit jaar in Sofia (Bulgarije) en ik was verrast hoeveel keuze er eigenlijk was. Er was zelfs een hele pagina in het menu van een sushirestaurant gewijd aan vegan sushi! Dat geluk heb ik niet overal. Zo hebben we uren rondgelopen in een dorpje aan de kust in Iran voor wat eten. Tja, dan wordt het er ook niet gezelliger van kan ik je vertellen. En daarom ben ik op reis ook flexibeler én neem ik altijd zelf wat mee in mijn tas. Wanneer ik voor de zoveelste keer een rondje loop om ergens te kunnen eten en ik gewoon op ben, dan eet ik wel eens iets waarvan ik van te voren niet weet of er een vleugje melkpoeder zit. Ik vind het voor mijzelf niet realistisch om te zeggen dat je 100% overal ter wereld uitsluitend vegan eet. Wél vegetarisch uiteraard.
Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?
Van de ene supermarkt lopen naar de andere. En ik heb mazzel hoor. We hebben écht praktisch alle soorten supermarkten in de buurt. Een toko, paar grote supermarkten, de goedkopere maar ook een groene winkel enz. Alles dus in de buurt. Bovendien heb ik ook iedere dinsdag en zaterdag de markt om de hoek. Eén groot feest dus 😉 . En omdat ik veel producten niet wil eten, is het meestal alleen de groente-afdeling die ik bezoek.
Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?
Vriendinnen, bekenden of collega’s zeggen dat ze bewuster kiezen en geïnspireerd raken door mijn keuze en De Reizende Vegetariër. Ook houd ik ervan om niemand te pushen dus ik zal nooit tegen iemand zeggen dat hij of zij verkeerd bezig is. Ik heb jarenlang zelf ook dierlijke producten gegeten. Dus wie ben ik om iemand de les te lezen.
Door te laten zien hoe leuk en lekker het is, hoop ik dat mensen eerder hun stukje vlees, vis of eieren laten staan. Zelf kies ik ervoor om onze kat niet vegetarisch of veganistisch te laten eten. Ik snap heel goed wanneer mensen daar wél voor kiezen. Wat ik meeneem in mijn overwegingen is dat een kat gebouwd is voor vlees. En een kat er niks aan kan doen dat wij als mensheid zo omgaan met bepaalde diersoorten en onze wereld. Wel kreeg ze altijd biologisch/ecologisch voer. Maar wat doet onze prinses? Die haalt haar neus op voor biologisch kattenvoer. Ze wilt het niet. Alleen het meest commerciële.…dat is wel even slikken. Nu mixen we het maar regelmatig.
Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?
Eén groot voorbeeld, die heb ik niet echt. Er zijn meerdere mensen op verschillende vlakken die ik inspirerend vind. Of waar ik veel steun en support van krijg. Zoals mijn ouders, die vinden het fantastisch dat ik zoveel van de wereld zie omdat zij dat niet doen. Mijn beste vriendinnen die altijd klaarstaan met steun en goede raad. Vriendinnen die mij inspireren en stimuleren om mijn hart altijd te volgen, ook in moeilijke tijden. En van Sander heb ik onder andere geleerd om je minder aan te trekken van wat anderen denken. Dat werkt heel bevrijdend, al vind ik dat soms nog wel moeilijk hoor.
Uit al die inspiratievolle mensen haal ik het volgende: het belangrijkste is dat je altijd probeert om bij jezelf te blijven. Waar word je gelukkig van? Het is natuurlijk een utopie dat je altijd gelukkig kunt zijn, maar door bepaalde (enge) keuzes te nemen, kun je het geluk wel een handje helpen. En het is verschrikkelijk moeilijk, maar met de juiste mensen om je heen kom je daar wel. Hoe dan ook. Als je maar wilt. Daar geloof ik in. En wacht niet totdat het te laat is, stel niet te lang uit.
Hoe is het idee voor je blog, De Reizende Vegetariër, ontstaan en wat maakt jou als blogger uniek?
Toen ik op mijn 23ste,tien jaar geleden, naar Thailand afreisde (mijn eerst grote reis buiten Europa) voor 4 maanden hield ik al een blog bij. Om mijn vrienden en familie op de hoogte te houden. Ze waren enthousiast over de foto’s en mijn verhalen. Destijds zag ik het als een eenvoudige manier om mijn ervaringen te delen zonder iedereen afzonderlijk te moeten e-mailen. Daarna stopte ik ermee, want ja geen tijd met mijn grote mensenbaan. Totdat ik in 2011 weer wegging. Deze keer ruim 5 maanden in mijn uppie naar Mongolië, Cambodja, Vietnam, Maleisië, Australië en Nieuw Zeeland. Ook weer een blog die na terugkomst een stille dood stierf.
Toen Sander en ik een stel werden hadden we het er regelmatig over dat we graag mensen willen inspireren om meer vegetarisch te eten en ook te laten zien dat het geen belemmering is om te reizen. Tadaa….De Reizende Vegetariër is born.
Het idee is van ons samen maar ik ben diegene die de boel in gang heeft gezet zoals de website maken en de reisblogs schrijft. Sander is de beste kok van ons twee en beleeft er ook heel veel plezier aan. Hij bedenkt en maakt regelmatig recepten en doet altijd op al onze stukken een korte spellingcheck. Al het andere doe ik J . Dus van communicatie, marketing, webdesign, webonderhoud. Heel leerzaam en ik blijf het maar leuk vinden!
Wat maakt mij uniek: mijn ontembare drang naar het onbekende. Nieuwe avonturen aangaan en mijzelf niet tegen laten houden door allerlei soorten beren op de weg. Dat in combinatie met mijn affiniteit voor fotografie, liefde voor dieren, professionele kennis, vrijheidsgevoel, sociale contacten heel belangrijk vinden en doorzettingsvermogen maakt mij denk ik uniek.
Waarom heet je blog De Reizende Vegetariër en niet De Reizende Vegan?
Het leven is één grote reis. En dat blijkt maar weer, want ik startte als reizende vegetariër en inmiddels eet ik alleen nog maar plantaardig en zou het inderdaad De Reizende Vegan moeten heten. Door mijn ervaringen de afgelopen jaren denk ik alleen dat De Reizende Vegetariër toegankelijker blijft en helpt om mensen te inspireren om geen vlees en vis te eten. Dat we tegenwoordig alleen nog maar vegan recepten online zetten, helpt om mensen zelfs te verleiden naar geheel plantaardig. Tenminste dat hoop ik dan 😉 .
Wat is de mooiste reis die je ooit hebt gemaakt en wat heb je ervan geleerd?
Mijn mooiste reis is die van bijna vijf maanden toen ik alleen ging backpacken. Ik startte in Mongolië, daalde af naar Vietnam en Cambodja om vervolgens naar Australië en New Zeeland te gaan. Tijdens deze reis ben ik mijzelf behoorlijk tegengekomen en leerde ik heel veel mensen kennen. Deze herinneringen neemt niemand mij meer af.
Kortere reizen ben ik vooral onder de indruk van Iran, Colombia en Kazachstan.
Waar in de wereld en op welke plek voel jij je echt thuis?
Waar er dieren zijn, warmte, zon en ik makkelijk contact kan hebben en/of onderhouden met vrienden, familie én nieuwe mensen kan ontmoeten.
Welke landen zou je nog allemaal willen bezoeken?
Omdat ik inmiddels best wat gezien heb, is de drang wel iets minder geworden de laatste tijd om hele tijd op pad te zijn. Maar er zijn altijd nog een aantal landen/gebieden die ik graag wil bezoeken. Denk aan: Midden-Amerika, Bolivia, Ethiopië, Rwanda, Madagaskar en Uganda. Op een of andere manier zou ik daar nog wel een keer heen willen. Merk ook dat ik liever wil gaan slow travelen. Dus misschien minder vaak weg, maar dan langer.
Waar komt je passie voor reizen vandaan en hoe zorg je ervoor dat je je hart kunt altijd volgt?
Al voor dat ik ging studeren wilde ik al heel graag op ontdekkingstocht. De wereld zien. Misschien omdat mijn opa tot aan zijn pensioen bij KLM heeft gewerkt, maar dus NOOIT heeft gevlogen. Terwijl hij voor een appel en een ei de wereld over kon. Hij maakte de technische handleidingen en zei altijd: “er kan veel te veel misgaan, mij krijg je niet in zo’n ding”. Tja….mij dus wel 😉 .
Mijn hart blijven volgen is soms lastig. Soms heb je even hulp van buitenaf nodig om weer op het juiste pad te komen of te blijven. Daarom zijn de mensen die dicht bij mij staan erg belangrijk. Zo zorg ik dat ik ‘on track’ blijf.
Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een vegetarische of veganistische lifestyle?
Jazeker! Geef jezelf de tijd. Ga op zoek naar lekkere recepten, kook erop los en wees niet te hard voor jezelf. Het gaat altijd om je intenties. Je hoeft ook echt niet, vind ik dan, direct al je leren schoenen weg te doen. Doe wat goed voelt en door veel te lezen over veganisme, merk je dat je beetje bij beetje dingen gaat aanpassen. En dan besluit je waarschijnlijk dat je niet meer die leren schoenen koopt 😉 .
Probeer vooral niet mensen om je heen te pushen dat zij ook vegan moeten gaan eten en/of leven. Mijn ervaring is dat dat juist averechts werkt. Deel je successen en wees enthousiast, maar zeg nooit tegen iemand dat hij of zij een slecht mens is omdat die persoon nog wel dierlijke producten eet. Tenminste, dat is wat ik zou doen J .
Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?
Er zijn heel veel dromen! Ik ben momenteel bezig met het onderzoeken van de haalbaarheid van één van die dromen. Ik houd het voorlopig nog even geheim 😉 .
Qua samenwerkingen zou ik het heel gaaf vinden om met diervriendelijke en bewuste organisaties samen te werken. Of met mensen die ook van dieren, vegan eten en reizen houden.
Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?
Nummer één is natuurlijk dat er geen dierenleed meer is. In welke vorm dan ook. Daarbij ook dat er gelijke kansen zijn voor alle mensen in de wereld, zonder dat daar de natuur de dupe van wordt. En als laatste: een fantastische zonnige plek ergens op deze wereld waar ik lang en gezond kan wonen en leven met leuke en lieve vrienden/familie/dieren om mij heen.
Ben je gelukkig?
Het gelukkig ‘zijn’ is voor mij niet een doel op zich. Graag wil ik juist zo in het leven staan, meer dus als levensvisie in plaats van een doel. Dus iedere keer kun je kiezen hoe je bepaalde situaties benadert: vanuit woede, onzekerheid, angst of vanuit compassie. Ik kies zoveel mogelijk voor het laatste. Dus dat betekent dat je je soms ook ongelukkig voelt, maar dat hoort erbij. Dat is wel lastig hoor, maar brengt minder stress en geeft meer rust. Uiteindelijk ben je altijd zelf verantwoordelijk voor jezelf en niemand anders.
Wat is jouw definitie van succes?
Wanneer je ergens zit en voelt: Ja, dit is precies zoals ik dat wil.
Gedeeld: 3 tips
TIP voor reizen: Ik was jarenlang in loondienst, maar toch reisde ik heel vaak. Hoe ik dat deed? Lees mijn tips.
TIP voor yoga: houd je van yoga? Denk dan eens aan: Yoga Festival op Lamu in Kenia. Iin 2018 wordt dit voor de 5de keer georganiseerd!
TIP voor koken: wil je tempeh nu écht lekker klaarmaken? Probeer dit recept, aanrader!
[separator]
PS: De profielfoto van Danique is gemaakt door Iris Zaagman. ♥
[separator]
