Claire's Mission
  • Categorieën
    • Ouderschap
    • Thuisonderwijs
    • Persoonlijke ontwikkeling & Spiritualiteit
    • Reizen
    • Duurzaam thuis, groen & DIY
    • Dierenliefde
    • Reviews
    • Ondernemerschap & geld
    • Mode
    • Vegan cosmetica
    • Interviews
  • Mediakit
  • Favorieten
  • Claire’s bloggers bestand
  • Op avontuur met kids
  • Contact
    • Privacyverklaring
Dagelijkse archieven

oktober 30, 2020

Persoonlijke ontwikkeling & Spiritualiteit

5 tips om eenzaamheid te overwinnen

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh oktober 30, 2020
tips om eenzaamheid te overwinnen

De geboorte van Lana, ouders mogen zijn, thuiswerken en lekker knus samen thuis zijn; wij genieten er intens van! Wat dat betreft zit 2020 voor ons vol met cadeautjes. En daar zijn wij ontzettend dankbaar voor! Vooral omdat wij om ons heen zoveel andere verhalen horen. Regelmatig deel ik op mijn blog mindful tips en tricks met je. Vandaag staat in het teken van eenzaamheid. Want hoe kun je dit overwinnen? In dit blog artikel deel ik mijn 5 tips met je inclusief een meditatie oefening.

Tip 1: zoek verbinding op andere manieren.

Ik ben een enorme knuffelbeer maar door de hele corona crisis ben ook ik gedwongen om na te denken over andere manieren om in verbinding te staan met mensen. En weet je wat; dat gaat eigenlijk prima telefonisch! Het was ook voor mij even wennen maar inmiddels vind ik het heerlijk om te videobellen met vrienden en familie. Je kunt elkaar toch zien en horen + belangrijke momenten met elkaar delen. Echt een aanrader!

Investeer alleen wel in een goed telefoon abonnement zodat je zeker weet dat je niet voor onverwachte kosten komt te staan en een goede verbinding hebt. Fijn aan Ben is ook dat je maandelijks je bundel kunt aanpassen, het netwerk als beste getest is en je maandelijks je contract kunt opzeggen.

Tip 2: investeer in persoonlijke ontwikkeling.

Wanneer je meer tijd vrij hebt; investeer het in jezelf! Pak een goed boek, doe een (kintsugi) workshop of maak iets jezelf eigen wat je eigenlijk al heel lang wilt leren. We zitten wat dat betreft ook nog eens in een heerlijke maand. Want hoe heerlijk is het om wanneer het regent, lekker warm binnen te zitten?

Tip 3: leer relativeren.

Eerlijk is eerlijk; ik heb op dit moment makkelijk praten. Ik voel mij on top of the world en ben intens gelukkig. Het moederschap is namelijk nog zoveel mooier dan dat ik ooit had durven dromen! Maar natuurlijk is het ook voor mij niet alleen maar zonnestralen en mooi weer. En ook dat is oké! Juist door hier bij stil te staan, ontstaat er ook ruimte om dingen te relativeren. Dit kan bijvoorbeeld door een dankbaarheidsoefening te doen of gewoon even iedere dag stil te staan bij alle momenten die plaats hebben gevonden. Wat ging goed, wat ging minder? Zie dan ook hoe alles uiteindelijk in balans is met elkaar.

photo 1444703686981 a3abbc4d4fe3

Tip 4: doe iedere dag iets leuks.

Ik heb tijdens de eerste lockdown een super vrolijke familieplanner opgehangen in ons toilet. Niet alleen schrijf ik hier onze hele planning op, maar ook alle leuke dingen die we gaan doen of hebben gedaan. Wij zitten eigenlijk al sinds dag 1 van de pandemie in quarantaine en gaan alleen nog naar buiten toe om van de natuur te genieten. Door alle leuke dingen op te schrijven voelt ons leven nog steeds zo rijk en bruisend als voor de corona crisis.

Tip 5: neem een social media break.

Misschien voelt dit een beetje gek, vooral omdat mijn eerste tip was om juist meer met je telefoon te gaan doen. Maar ik heb gemerkt dat social media, vooral nu, een recept is voor eenzaamheid. Juist door in het moment te leven (klik hier voor een mooie meditatie oefening die hierbij helpt) en een social media break te nemen, ontstaat er ruimte voor nieuwe dingen.

Een meditatie oefening die helpt tegen eenzaamheid.

Iedere keer wanneer ik mij eenzaam voel, kies ik ervoor om terug naar binnen te gaan met deze meditatie oefening. Het zorgt ervoor dat weer positiever ben, liever voor mezelf en mijn eenzaamheid als sneeuw voor de zon verdwijnt.

Stap 1:

Zoek een plekje in huis op waar je je prettig voelt en waar je comfortabel kunt zitten. Dit mag op de grond zijn in een zee van kussens en dekens, op de bank, een stoel, in bed of juist heel ergens anders.

Stap 2:

Wanneer je comfortabel zit, adem dan 3x heel diep in via je neus en uit via je mond. Laat het met een grote zucht losssss. Dus in via je neus (verse lucht en nieuwe energie) en los met een zucht (dat wat je niet langer vast wilt houden).

Doe deze oefening minimaal 3x (dus 3x in en 3x uit), vaker mag natuurlijk ook.

Stap 3:

Sluit nu je ogen en concentreer je op je ademhaling. Voel hoe je inademt via je neus en ook weer uitademt via je neus. Voel waar de adem heen gaat. Hoe je longen zich vullen en legen. Hoe je buik in- en uitzet. Volg je ademhaling zonder er een oordeel aan te geven.

Stap 4:

Begin nu met inchecken in je eigen lichaam. Adem bewust vanaf het kruintje van je hoofd naar beneden tot aan je kleine teen en sta overal even bij stil. Wat voel je? Zijn er blokkades? Sensaties? Voelt alles hetzelfde of juist niet? Doe dit zonder er een oordeel of betekenis aan te willen geven.

Stap 5:

Verplaats nu je handen. Plaats een hand op je onderbuik en een hand op je hart. Plaats een grote glimlach op je gezicht. Visualiseer hoe de zon begint te schijnen en je hele lichaam opwarmt. Denk aan alle prachtige momenten die je samen met andere hebt beleefd. En voel hoe je glimlacht alleen maar breder en groter wordt. Voel hoe je hart verwarmt en hoe geluk je hele lichaam binnendringt. Blijf net zolang zitten tot fijn voelt.

Stap 6:

Zodra je er klaar voor bent mag je je handen in een Namasté houding plaatsen. Neem de tijd om hier een dankbaarheidsoefening van te maken. Bedank jezelf voor de tijd die je hebt genomen, voor het fijne gevoel dat je hebt gekregen, de mooie momenten die je dagelijks ervaart en bijvoorbeeld voor de fijne mensen in je leven. Zodra je klaar bent, maak je een buiging.

Stap 7:

Wanneer je er klaar voor bent mag je langzaam je ogen openen. Blijf nog even zitten en voel wat deze meditatie oefening met je heeft gedaan.

Stap 8:

Je mag nu opstaan en verder gaan met je dag.

IMG 6371

Wat doe jij om eenzaamheid te overwinnen of voorkomen?


Samenwerking

oktober 30, 2020 0 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappEmail
Ouderschap

Onze favoriete baby- en peuterboekjes van dit moment

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh juni 30, 2020
favoriete baby- en peuterboekjes

Voorlezen; ik krijg er geen genoeg van! Inmiddels heb ik ook mijn man aangestoken en lezen we dagelijks minimaal 2 boekjes voor aan Lana. Naast prentenboeken, horen daar natuurlijk ook baby- en peuterboekjes bij. In dit blog artikel deel ik onze favorieten met je! Heel veel leesplezier!

Onze top 8 van dit moment.

Het is alweer 8 maanden geleden dat ik in dit blog artikel de allereerste boekjes voor Lana met je deelde. Inmiddels is haar boekenkast al een heel stuk voller geworden. Niet alleen omdat wij heel veel boekjes voor haar kopen maar ook omdat ik regelmatig getrakteerd wordt door verschillende uitgevers. Daar ben ik zo dankbaar voor! Er zijn bijna geen leukere pakketjes om open te maken 😀 !

In deze top 8 deel ik de allernieuwste boeken waar ik fan van ben, die wij hebben gekregen van Uitgeverij De Fontein, Uitgeverij Leopold en De Vier Windstreken.

En dit zijn ze:

Welkom in de stad, lief kleintje

Zacht babyboekje met knisperende bladzijden. Ideaal kraamcadeau!

Naast Amsterdam en vele andere grote steden, brengt NOOX City Kids nu een zacht babyboekje uit om alle nieuwe stadsbewonertjes in Nederland te verwelkomen. Met knisperende bladzijden!

Het was nog nooit zo leuk om in de stad geboren te worden!

Waarom dit één van mijn favoriete boeken is.

Dit boekje is zo lekker zacht! Daarnaast zijn de illustraties heel mooi en zorgen de knisperende bladzijden voor grote oogjes bij ons meisje. Zo lief! Wat mij betreft dan ook een geweldig babyboekje om te hebben of om cadeau te geven.

Welkom in de stad, lief kleintje, telt 8 pagina’s, wordt aanbevolen voor kinderen van 0-12 maanden en kost €12,95.

De mooiste vis van de zee – badboekje

Dit zachte boekje, met een mooie boodschap over vriendschap en delen, is perfect voor in bad, in bed, eigenlijk overal!

• Gebaseerd op de tekst uit De mooiste vis van de zee (deel 1)
• Vrij van schadelijke stoffen, dus geschikt voor de allerkleinsten!

Waarom dit één van mijn favoriete boeken is.

Ik vind de boodschap van delen altijd zo lief en mooi! Dit badboekje bevat de kern van het ‘de mooiste vis van de zee’ verhaal en is heerlijk zacht. Perfect om mee te nemen naar bad! Maar daar moeten wij nog eventjes mee wachten tot dat ons meisje 6 maanden oud is…

De mooiste vis van de zee – badboekje, telt 6 pagina’s en kost €10,95.

Wie hoor ik daar?

In dit kartonboek zitten elf dieren verstopt, die elk een ander geluid maken. Weet jij welk dier er bij elk geluid hoort? Open de bijzondere flapjes en zie wie er tevoorschijn komt!

Waarom dit één van mijn favoriete boeken is.

Dit boekje zit zo onwijs leuk in elkaar! Heel creatief! De geluiden zijn geweldig en spreken tot de verbeelding. Daarnaast zijn de illustraties echt prachtig! Dit boekje is dan ook echt een aanwinst. Super leuk om zelf voor te lezen (inclusief gekke gezichten, geluiden en gebaren) maar ook om cadeau te geven. Absoluut een aanrader!

Wie hoor ik daar?, telt 22 pagina’s en kost €12,95.

IMG 6132

De wolf heeft honger

Een hongerige wolf,
een vogel,
een eekhoorn,
een kikker,
een konijn…
Als dat maar goed gaat!

Waarom dit één van mijn favoriete boeken is.

Dit boekje is echt geweldig! Er zit humor in, prachtige heldere illustraties en een leuk verhaal. Ik word hier super blij van! En… Het boekje is vegan friendly 😉 !

De wolf heeft honger, telt 16 pagina’s en kost €10,95.

Het vrolijke stadsdieren flapjesboek

Dikke duif en de andere dieren gaan op ontdekking in de stad. Ga jij met ze mee? In dit vrolijke flapjesboek leren kinderen spelenderwijs hun eigen omgeving en de verschillende stadsdieren kennen.

Til de flapjes op en ontdek wat de stadsdieren écht aan het doen zijn.

Waarom dit één van mijn favoriete boeken is.

Dit boekje is zo mooi geïllustreerd! Ik kan niet wachten tot dat Lana alle flapjes omhoog kan doen. Wanneer je op zoek bent naar een heel lief en mooi boekje, dan kan ik deze van harte aanbevelen!

Het vrolijke stadsdieren flapjesboek, telt 14 pagina’s, wordt aanbevolen voor kinderen van 1-4 jaar en kost €9,50.

Ik ga!

Op een mooie dag weet het vogeltje het zeker: “Ik ga!’ Mama geeft hem een trui mee voor als het koud wordt. En papa heeft nog een zaklamp voor als het laat wordt. Oma geeft koekjes mee en opa zijn pet tegen de zon. Grote zus leent haar boek uit. Eekhoorn zijn pluutje. En de buurvogel zijn radiootje zodat vogeltje zich niet alleen hoeft te voelen. Klaar voor de grote reis bedankt hij iedereen netjes. Maar waar gaat de reis naartoe?

Een grappig op-het-potje avontuur.

Waarom dit één van mijn favoriete boeken is.

Dit verhaal is zo speels en er is nog heel veel ruimte om hier zelf wendingen aan te geven, iets waar wij dol op zijn! En het einde… Dat is natuurlijk gewoon geweldig!

Ik ga! wordt aanbevolen voor kinderen van 1-4 jaar en kost €9,99.

IMG 6141

Kleuren

Groen als de Reuzenkrokodil, blauw als de Rolmopsvogel, paars als een flitspopper van de Grote Vriendelijke Reus… Alle kleuren van de regenboog komen voorbij in dit kartonboek voor de kleinsten.

Kinderen vanaf twee jaar kunnen nu kleuren leren met het kartonboek Kleuren, vol met de personages van meesterverteller Roald Dahl en prachtige illustraties van Quentin Blake.

Waarom dit één van mijn favoriete boeken is.

Ik houd van Roald Dahl! Ik ben dan ook zo blij dat Lana ook opgroeit met zijn verhalen. Dit boekje is ook weer een echte aanrader. Ik kan mij geen leukere manier bedenken om kleuren te leren! Hopelijk denkt onze dochter daar over 2 jaar net zo over… 😀

Kleuren, telt 16 pagina’s, wordt aanbevolen voor kinderen van 2-5 jaar en kost €13,99.

Tegenstellingen

Een grote olifant, een kleine muis; een krokodil overdag, een krokodil ’s nachts; de apen binnen in de kooi, de Rolmopsvogel erbuiten… Leer tegenstellingen met dit kartonboek voor de kleinsten.

Kinderen vanaf twee jaar kunnen nu tegenstellingen leren met het kartonboek Tegenstellingen, vol met de personages van meesterverteller Roald Dahl en prachtige illustraties van Quentin Blake.

Waarom dit één van mijn favoriete boeken is.

Dit boek zit zo mooi in elkaar! Echt weer een aanrader en typisch Roald Dahl verhaal. Ik ben fan!

Tegenstellingen, telt 16 pagina’s, wordt aanbevolen voor kinderen van 2-5 jaar en kost €13,99.

IMG 6163

Ben jij ook zo dol op voorlezen? En wat is jouw favoriete baby- en peuterboekjes van dit moment?


Affiliate links
juni 30, 2020 0 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappEmail
Ouderschap

Ons bevallingsverhaal

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh april 30, 2020
baby newborn slaapt

Eigenlijk was ik er de hele zwangerschap best wel een beetje bang voor; de bevalling. Het idee van medisch worden (vooral nu met de coronapandemie), knippen, uitscheuren en meer bezorgde mij regelmatig de kriebels. Toen de dag aanbrak en de weeën begonnen waren we dan ook helemaal klaar voor onze holistische thuisbevalling; het bad stond klaar, de birthing ball was opgeblazen, de muzieklijst stond aan en de kaarsjes op zijn plek. Maar na 24 uur weeën en maar 2 cm ontsluiting sloeg mijn meditatieve staat om in uitputting. Benieuwd hoe dit af is gelopen en hoe ons kleine meisje ter wereld is gekomen? Ik deel het met je in dit blog artikel.

Yes! Het is begonnen!

Ik merkte al een paar dagen dat het begon ‘te rommelen’. Het werd steeds lastiger om te zitten, de kleine was drukker dan normaal en ik had regelmatig harde buiken zonder dat daar echt een reden voor was. Samen met Roy keek ik vrijdagavond 10 april naar The Voice Kids en toen ik moest plassen kreeg ik de schrik van mijn leven; bloed. Roy had gelukkig onthouden dat dit positief nieuws betekende en ook de verloskundige bevestigde dit gelukkig. De bevalling is begonnen! En hoe! Vanaf dat moment kreeg ik direct heftige weeën. Ondanks dat ik geen enkele bevallingscursus heb gedaan, wist ik precies hoe ik moest handelen en welke ademhalingsoefeningen ik kon doen om de pijn te verzachten.

Uiteindelijk is de verloskundige die zelfde avond nog langsgekomen om te checken hoe alles ging met mij en de kleine. Ze gaf aan dat de echte bevalling nog wel even kon duren en dat het belangrijk was dat ik probeerde te slapen. Een bijna onmogelijke opgave, omdat alle houdingen pijnlijk waren. Maar… Met de gedachte dat we ons kleintje in no time vast konden houden was het de adrenaline die overwon. Yes! Het is begonnen! Nog even!

IMG 20200409 151948
De laatste ‘buik foto’…

24 uur later…

Inmiddels was de verloskundige al 3x langs gekomen. De weeën werden namelijk steeds heftiger en zaten al een tijd in de ontsluitingsfase, alleen kwam de ontsluiting maar niet op gang. Na 24 uur zat ik nog steeds op maar 2 cm (je hebt 10 cm nodig om te mogen gaan persen). Heel voorzichtig gaf de verloskundige dan ook aan dat het moment was aangebroken om na te denken over een andere optie. Gezien mijn pijn, het feit dat ik al 24 uur niet had geslapen en ik uitgeput begon te raken zou het een goed idee zijn om naar het ziekenhuis te gaan voor de bevalling en voor een ruggenprik te kiezen.

Medisch worden was mijn ergste nachtmerrie en ik barstte dan ook in tranen uit. De verloskundige gaf aan dat er nog één optie was wat we konden proberen. Namelijk een uur lang op de birthing ball gaan zitten onder een hele warme douche. Zij zou ondertussen in de woonkamer op ons wachten. Wanneer ik na dit uur meer ontsluiting zou hebben, dan zou ik groen licht krijgen om thuis door te mogen gaan met de bevalling.

Het heeft zo moeten zijn.

We wonen in een heerlijk duurzaam appartementencomplex en hebben zelfs onze eigen zonnepanelen. Hoewel we overal super blij en tevreden mee zijn, is er één heel groot nadeel. Het gebeurt regelmatig (vooral laat in de avond en nacht) dat we geen warm water hebben. Tien keer raden wat er na nog geen 5 minuten gebeurde toen ik op de birthing ball onder de douche zat… Yes.. Het water werd ijskoud. Ik wist direct dat dit een teken was.

Aangekleed en compleet van slag, moedigde Roy mij aan om nog even de tijd te nemen om mijn mama te bellen. Via de app hielde we haar samen met de opa to be continu op de hoogte. Toen ik haar belde wist ze dan ook al een beetje dat het ‘foute boel’ was. Rustig deed ik al puffend mijn hele verhaal. Waarop ze niet beter, liever en zorgzamer had kunnen reageren. De boodschap? Het maakt niet uit hoe de kleine ter wereld komt, zolang we beide maar gezond zouden zijn en blijven.

Toen we ophingen was er een hele waas van rust en acceptatie over mij heen gekomen. Ik deelde met iedereen dat ik er klaar voor was. Knuffelde met Lily en Jaimy, deed de laatste dingen in de bevallingstas (jeeeej, voor mijn checklist), trok mijn schoenen aan (met een beetje hulp) en samen waggelde we naar beneden richting de auto.

‘’Heeft u buikpijn?’’

Aangekomen bij het Amstelland Ziekenhuis in Amstelveen (waar ik zelf ook geboren ben), kwamen we in een hele surrealistische wereld terecht. De hoofdingang was gesloten, maar bij een zijingang stonden 2 witte tenten waar we ons moesten melden. De verloskundige had ons al geïnformeerd dat er een aantal vragen gesteld zouden worden om te controleren of we geen corona zouden hebben. Eén van die vragen was ‘’heeft u buikpijn?’’, ze heeft zeker 3x herhaald dat we dan resoluut ‘’NEE’’ moesten antwoorden ondanks de zware weeën.

Uiteindelijk duurde de vragenlijst en het wachten 10 minuten. Vervolgens werden we naar de verloskundige afdeling begeleid (al wandelend, want ik weigerde om in een rolstoel te gaan zitten).

Wat een liefde!

Aangekomen op de verloskundige afdeling ging alles eigenlijk super snel. We kregen direct onze eigen bevalling suite en ook het aanmelden + inschrijven ging heel erg vlot. Wat ik heel mooi en fijn vond, was dat er ook ruimte was voor ons verhaal. Ik had een heel bevallingsplan gemaakt en hoewel ik geaccepteerd had dat ik in het ziekenhuis terecht was gekomen, was het verre van de droom bevalling die ik zo graag had gewild. De verloskundige reageerde hier één voor één zo liefdevol op. Ze gaven allemaal aan dat ik er echt alles aan had gedaan en dat ik geen andere optie had.

IMG 20200411 234646
Onze eigen bevalling suite in het Amstelland Ziekenhuis.

Door de hevigheid van de weeën, de pijn en mijn vermoeidheid, werden de verschillende pijnstillingsmethoden direct doorgenomen. Iets wat ik thuis ook al had gedaan met de verloskundige die mij alle voor- en nadelen had gegeven. Hierdoor kon ik heel snel schakelen en wist ik al dat alleen de ruggenprik voor ons een optie was.

De anesthesioloog werd direct gebeld en ik denk dat het alles bij elkaar maximaal 45 minuten heeft geduurd toen ik met infuus en ruggenprik in bed lag met de boodschap; ‘’ga nu maar even een paar uurtjes slapen lieverd, morgen heb je de kleine in je armen.’’

De ruggenprik viel mij trouwens alles mee en heb ik op dat moment echt als een cadeautje tijdens de bevalling beschouwt! En we hebben gigantisch veel geluk gehad! Roy mocht namelijk de hele nacht (en bij de hele bevalling) blijven en heeft een heerlijk (slaapbank)bed gehad op de kamer.

Mee gaan met de flow.

Ondanks dat ik pijnvrij werd door de ruggenprik, lukte het mij niet om in slaap te komen. De gedachte aan ons kleintje die ik over een paar uur in mijn armen mocht houden en alle veranderingen die er in een korte tijd hadden plaatsgevonden, zorgde ervoor dat ik mij meer ontwaakt voelde dan ooit. Alle geluiden, bewegingen, de spanning die in de lucht hing en de onwetendheid voor wat komen ging, het had iets magisch. Alsof ik in die laatste uurtjes afscheid nam van de vrouw die ik was en de nieuwe versie van mezelf leerde kennen en omarmen.

In die momenten liet ik alles los en kwam ik in de flow van dat moment terecht. Gekscherend sprak ik met de dienstdoende verloskundige en zuster af, dat de kleine voor 8 uur in de ochtend geboren zou worden (tijdens hun shift). Uiteindelijk is dit niet gelukt, ik zat toen pas op 4 cm ontsluiting. Maar gelukkig werd hun shift overgenomen door ook weer een hele lieve en kundige verloskundige + zuster.

Met spoed een keizersnede of toch niet?

Niet lang daarna braken er een paar hele spannende uren aan. Ondanks de extra weeënopwekkers die ik al sinds de nacht ontving en de ontsluitingsweeën die ik zelf had, wilde het maar niet vlotte met de ontsluiting. Omdat de bevalling nu wel heel erg lang duurde, begon ook ons kleintje uitgeput te raken. Daarom werden haar MOD waardes regelmatig gecheckt (dit deden ze door een krasje op haar hoofdje te maken voor een bloed sample, die direct werd geanalyseerd). Bij de 4de keer werd het echt serieus. De waardes zakte en het zuurstof gehalte nam af. De gynaecoloog was inmiddels al op de hoogte en ook wij kregen nu het nieuws te horen; als er niet binnen nu en 10 minuten volledige ontsluiting is, dan gaan we over tot een spoed keizersnede.    

En toen gebeurde het wonder.. Opeens was ik binnen 10 minuten van 4,5 cm ontsluiting naar volledige ontsluiting gegaan. Ik mocht het zelf gaan doen!! Maar wel met een deadline. Binnen 30 minuten moesten we ervoor zorgen dat ons kleintje op mijn borst lag. Daarom werden de weeën opwekkers weer verhoogd en de ruggenprik uitgeschakeld. GO TIME!

Slik…

En dan voel je opeens alles weer en moet je als een gek gaan persen bij iedere wee die je voelt. Roy hield mijn hoofd vast en bracht het naar mijn borst. Ik sloot mijn ogen en probeerde in contact te blijven met ons kleintje, terwijl de verloskundige mij streng bleef toespreken. Mijn hemel, wat deed dit een pijn. De weeën zwakte af en maakte ruimte voor pijn. Ik kon niet meer. Compleet uitgeput. Maar ik moest. En door. En door. En door. Ik had het gevoel dat ik compleet uitscheurde. Maar toen ik hoorde dat ons kleintje het echt moeilijk kreeg, kwam er een oer gevoel los die ervoor zorgde dat ik alles gaf. Ik zei ‘’ja’’ tegen de vacuümpomp omdat ik wist dat dit haar leven zou kunnen redden en ‘’ja’’ tegen een knip. Alles voor ons kleintje.

En daar was ze! Lana Charlize Novalie Richardson, onze dochter.

Op het moment dat ik mijn ogen opende en naar de verloskundige keek zag ik de paniek in haar ogen. Op dat moment zei ze ‘’het is een sterrenkijker’’. Net toen ik in paniek wilde raken en wilde vragen wat dit inhield, kwam ons meisje ter wereld. Ik was de eerste die riep ‘’we hebben een dochter!’’. Ze werd op mijn borst gelegd en direct kreeg ik dat gevoel van thuiskomen. Intens gelukkig en verliefd. Zo van mij, zo van hem, zo van ons samen. Wat hebben we dit goed gedaan!

Dit bericht bekijken op Instagram

Welkom op de wereld lief kleintje! Nu al zo’n doorzetter, heerlijk expressief, sterk en met de mooiste glimlach van de hele wereld. Wat een enorme wereldverbeteraar zul jij later zijn. ~ Wij zijn intens gelukkig en onbeschrijfelijk trots dat onze liefde handjes en voetjes heeft gekregen. ~ Op 12-04-2020 om 12:26 uur is onze beeldschone dochter Lana Charlize Novalie Richardson geboren in Amstelveen. ~ Mocht je haar een kaartje willen sturen, vraag dan gerust ons adres. ❤️ ° ° #alleenmaarliefde #welkomliefmeisje #onzedochter #welcometothisworld #puresoul #yoursocute #loveatfirstsight #loveyou #liefde #ikhouvanjou #bevallen #nieuwleven

Een bericht gedeeld door Claire Richardson – vVdC (@clairesmission) op 15 Apr 2020 om 2:22 (PDT)

Opstartproblemen..

Gelukkig was er alle tijd voor het laten uitkloppen van Lana’s navelstreng en mocht Roy deze daarna doorknippen. Toch merkte we zelf ook al dat er iets niet helemaal goed ging. Ons meisje had moeite met ademhalen. Na een korte heerlijke huid op huid kennismaking met mij en Roy, werd ze direct meegenomen naar de couveuse afdeling voor meer onderzoeken en extra zuurstof. Roy ging mee en ik bleef alleen achter om gehecht te worden.

Pas op deze afdeling kregen we echt te maken met de corona maatregelen. Slechts 1 ouder was welkom, waardoor we af moesten wisselen in shifts en alleen ik mocht bij haar blijven slapen. Uiteindelijk is ze direct aan het zuurstof gelegd en aan allerlei monitoringsapparatuur, er is geprobeerd een infuus te prikken en er is meerdere keren in haar hieltjes geprikt om bloed af te nemen. Godzijdank werd ze in de nacht van het zuurstof gehaald en waren alle uitslagen goed. We waren dan ook super blij en dankbaar dat ze de volgende ochtend met ons mee naar huis toe mocht en alles in orde was. Ik gun het geen enkele ouder toe om je kleintje zo te zien struggelen.

Woehoeeee! Naar huis!

Wat is het een heerlijk gevoel om je kleintje in te pakken en samen naar huis te mogen gaan! Ik was zo blij dat Roy de draagdoek had meegenomen. Want.. We moesten via dezelfde uitgang naar buiten toe die we ook binnen waren gegaan. Ongelofelijk bizar, omdat we op dat moment moesten zigzaggen door mensen die buiten stonden met corona klachten. Heel surrealistisch. Ik denk dat geen enkele net bevallende vrouw zo hard heeft gelopen als ik op dat moment. Te bizar dat je daar met een kwetsbaar newborn baby’tje aan blootgesteld wordt.

To be continued…

Inmiddels zit onze kraamweek er op en hebben we ook al een heerlijke week samen met elkaar mogen genieten. We zijn zo intens dankbaar, verliefd en blessed! Toch was het niet een compleet zorgeloze periode. Maar dat is genoeg voer voor een nieuw blog artikel en… Die deel ik binnenkort met je! To be continued… 😀

Heel veel liefs van ons allemaal!


PS: Mocht je het leuk vinden om een kaartje te sturen naar Lana, vraag dan gerust naar ons adres. Door de heftige bevalling en omdat we momenteel geen visite ontvangen, verzamelen we kaartjes met lieve wensen die voor ons mooie meisje zijn als aandenken aan deze bijzondere tijd. ♥

april 30, 2020 9 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappEmail
Ouderschap

Bevallingsverhalen en tips van andere bloggers : deel 2

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh januari 30, 2020
Bevallingsverhalen bloggers

Wordt jij ook zo blij van bevallingsverhalen inclusief tips? Goed nieuws! Deel 2 staat vandaag online. In dit blog artikel delen Debby van Barcelonamom, Karin van Mama’s Meisje, Zahra van Trust Like The Birds, Ingrid van Blogs by Ingrid en Judith van Hip & Hot hun verhaal inclusief tips. Ben je net zoals ik in verwachting of mogen we jou altijd wakker maken voor dit soort verhalen? Lees dan snel verder. Heel veel lees- en inspiratieplezier!

Voordat we gaan beginnen…

Super leuk dat je op het punt staat om dit blog artikel te lezen! Zoals je weet is Claire’s Mission een lifestyle blog met een missie en is deze heerlijke reeks met bevallingsverhalen en tips, compleet iets anders dan dat je van mij gewend bent. Maar aangezien ik in verwachting ben van een wonder, is dit wel iets wat ik ook enorm graag met je wil delen. En ik ben gezegend met prachtige vrouwen, geweldige bloggers en fantastische mama’s die één voor één hun verhaal en tips met je willen delen. In totaal bestaat deze reeks uit 3 artikelen die ik de komende weken online zal zetten (klik hier voor deel 1).

Heb je vragen of tips? Stel/deel ze gerust! Dit mag onderaan het artikel, op social media of rechtstreeks aan de blogger.

Laten we van start gaan 😀 …

Debby van Barcelonamom :

‘’Ik ben mama van twee kindjes en heb dus twee keer een bevalling gehad. Aangezien ik weet dat er veel horror verhalen de ronde doen, vertel ik graag iets meer over de bevalling van mijn jongste. Dit om te laten zien dat een bevalling ook gewoon zonder problemen en erg snel kan gaan. Mijn totale bevalling duurde namelijk maar 3 uur! Ook bij de eerste bevalling heb ik eigenlijk geen problemen gehad hoor en verliep alles vlotjes. Bij de tweede had ik eigenlijk nergens last van, tot ´s morgens na het ontbijt mijn vliezen braken. En de weeën gelijk hevig los barsten. Ik woon in Barcelona, Spanje en daar beval je in het ziekenhuis. Dus vriendlief en ik stapten in de auto, nadat we eerst nog even ontbeten hadden. Aangezien we wisten dat we eenmaal in het ziekenhuis niet meer mochten eten, wilde ik niet met een lege maag aan de bevalling beginnen. Bij de spoedeisende hulp aangekomen werd ik gelijk geholpen en bleek ik al 5 cm ontsluiting te hebben. Aangezien de bevallingskamer nog bezet was, moest ik even op de spoedeisende hulp wachten. Wel aan de monitor om mijn weeën te controleren. Een uur later kreeg ik erge persdrang. Vriendlief riep dus snel de zuster die aangaf dat dit eigenlijk niet kon omdat er pas een uur verstreken was. Maar had zij het mis. Ik had volledige ontsluiting en de kleine had zin om met de wereld kennis te maken. 

Wat mij vooral is bijgebleven is dat ik bevallen ben in de medicijnkast. ‘Wat?’ denk je nu waarschijnlijk. Maar doordat alles zo snel ging en er geen tijd was om de bevallingskamer gereed te maken na de vorige bevalling, werd ik een geïmproviseerde bevallingskamer ingereden. Dit was ook de ruimte waar medicijnen bewaard werden. Tijdens de bevalling kwam er af en toe dus een zuster binnen om wat uit de kasten te pakken. Ik heb uiteindelijk niet lang in deze kamer gelegen, aangezien de bevalling zo snel is gegaan.

Mijn tips : Luister vooral naar wat de doktoren je aangeven. Ik had vooraf geen perscursus gedaan. En ik heb dit ook niet gemist. De doktoren gaven goed aan wanneer ik kon persen, hoe ik moest ademen en namen mij door het hele proces mee.’’

Karin van Mama’s Meisje :

‘’Ik ben mama van 2 meiden en inmiddels is meisje nummer 3 onderweg. Mijn eerste bevalling was álles was ik niet had verwacht. Ik hield enorm veel vocht vast (45 kilo aangekomen), kon op een bepaald moment niet meer bewegen zonder pijn en werd vanwege het risico op zwangerschapsvergiftiging ingeleid met 39 weken en 1 dag. Helaas was mijn lichaam daar helemaal niet klaar voor en heb ik na 3 helse dagen (met 39+4), inmiddels mét zwangerschapsvergiftiging en daardoor heel ziek, een spoedkeizersnede gehad. Dat bracht veel angst voor de tweede bevalling, maar met behulp van EMDR kwam ik over die angst heen. Ik besloot het deze keer, met toestemming van de gynaecoloog, zelf te proberen. Ik werd wederom ingeleid, deze keer vanwege de grootte van de baby. Met precies 40 weken kwam ik redelijk vlot tot 10 centimeter, maar daarna traden er complicaties op. Ik kreeg verschrikkelijke pijn op de plekken van de oude littekens en had bloed in mijn katheter. Binnen 20 minuten lag ik weer op de OK voor een spoedkeizersnede. Toch heb ik die tweede bevalling als positief ervaren, omdat ik ondanks alles zo ver gekomen was. Een soort bevestiging die ik nodig had! Voor de derde bevalling is alles veel relaxter, omdat ik nu weet dat ik een geplande keizersnede ga krijgen.

Bevalling spoedkeizersnede Mamas Meisje blog

Mijn tips : Probeer alles op je af te laten komen. Je kunt een heel scenario schrijven, maar de kans dat het zo gaat als jij je voorstelt is heel klein. Het voorkomt dat je teleurgesteld raakt omdat je je teveel vasthoudt aan een bepaald plaatje. Door het allemaal losser te laten, stap je meer ‘open’ in de ervaring en kun je beter anticiperen op allerlei dingen die tijdens zo’n bevalling op je pad kunnen komen.’’

Zahra van Trust Like The Birds :

‘’Mijn tips : ik heb veel baat gehad bij zwangerschapsgym en dan met name de informatie die er verstrekt werd. Wat mij erg hielp bij mijn bevalling is het mechanisme achter de bevalling te begrijpen. Wat gebeurt er precies met mijn lichaam en hoe zorg ik ervoor dat ik dat proces niet belemmer? De weeën dien je over je heen te laten komen en weg te puffen. Die zorgen namelijk voor de ontsluiting. De beste tip die ik kreeg was dat ik tijdens de bevalling goed naar de instructies van de verloskundige moest luisteren. Die tip geef ik dan ook graag door.’’

Ingrid van Blogs by Ingrid :

‘’De bevalling van onze eerste dochter weet ik nog goed. Ik had een prima zwangerschap zonder kwaaltjes. Ik was met verlof en de uitgerekende datum naderde. Maar mijn man had nog een belangrijke opdracht voor zijn werk. En daarvoor moest hij een paar dagen naar Friesland. Niet echt in de buurt. En dat zat mij niet helemaal lekker. Wat nou, als de bevalling zou beginnen en hij een paar uur verderop zou zitten? Gelukkig kwam hij wel elke avond thuis slapen. Ik heb zelfs ’s avonds laat nog geholpen met de voorbereidingen voor de volgende dag. Maar wat was ik blij en opgelucht toen de opdracht er op zat. En alsof het zo moest zijn begonnen die nacht de weeën. ’s Ochtends belden we de verloskundige. Ik wilde graag in het zorghotel bevallen. Dan waren we dichtbij de medici, mocht er wat misgaan. Dat vond ik een fijn gevoel. Rond 11 uur die ochtend reden we naar het ziekenhuis. Ik had inmiddels 7 cm ontsluiting. Best een heftig ritje met drempels en rotondes, dat al met al een kwartiertje duurde, schat ik. Eenmaal in het zorghotel mocht ik eigenlijk direct beginnen met persen. Dat was nog een hele klus en na 5 kwartier werd ze dan eindelijk geboren. Wat mij onder andere is bijgebleven is het feit dat ik ingeknipt moest worden. Dat klinkt heftiger dan dat het is. Maar laat je man niet kijken! Gelukkig voel je er niks van en ook het hechten na de bevalling en het herstel viel reuze mee. Ik had geen bevallingsplan, alleen de wens om in het zorghotel te bevallen. Achteraf vond ik het heel mooi en bijzonder dat de bevalling pas begon nadat mijn man thuis was en de opdracht af was.  Zo moest het zijn en ik ben van mening dat je dit onbewust misschien toch zelf kunt sturen. De eerste bevalling liet ik vooral op mij af komen. Ik wilde er niet te veel bij stilstaan. De natuur zou vanzelf zijn werk wel doen. Dat wil ik andere mama’s to be ook meegeven. Maak je niet te druk, you can do it!’’

juli2912 3

Judith van Hip & Hot :

‘’Ik had al veel voor weeën gehad, dus toen tegen kwart voor 1 ’s nachts ik wat lichte krampen voelde, dacht ik dat het weer loos alarm was. Het was ook heel onregelmatig, soms een kwartier niks, dan weer een soort wee, dan 5 minuten niks, dan 20 minuten niks.  Rond kwart voor 2 maakte ik mijn man wakker en besloot ik onder de douche te gaan staan. Ik dacht nog steeds niet dat het nu echt begonnen was, maar ik hoopte wel dat de warme douche misschien zou zorgen dat het ging doorzetten. Dat gebeurde ook, en hoe! Om kwart over 2 werden de weeën echt heftiger en had ik wel door dat het nu echt begonnen was. De tijd tussen de weeën was wel lang, soms nog steeds 5-10 minuten. Dat was ik van mijn eerdere bevallingen niet gewend.  De weeën werden wel steeds pijnlijker en krachtiger, ik kon niet meer rechtop blijven staan.  Mijn man wilde naar het ziekenhuis toe dus belde ik zijn ouders. Die waren er om half 3, zodat wij weg konden. Onderweg naar het ziekenhuis werden de weeën zo ontzettend heftig, dat ik bang was dat de baby in de auto zou komen.  Ik zat op handen en knieën en vroeg steeds waar we waren, want het kon mij niet snel genoeg gaan.  Om 10 over half 3 gingen we door de slagboom van het ziekenhuis, dit heb ik later terug gezien op het kaartje van het parkeren. Ik wist amper hoe ik de auto moest uitkomen, maar met wat hulp ging het.  De weeën waren zò sterk, ik voelde echt dat de baby elk moment kon komen. Het enige wat ik dacht was: ‘ik moet naar een bed, ik moet naar een bed!’ In ons ziekenhuis is de afdeling verloskunde op de eerste verdieping. Ik durfde niet met de lift, dus ging ik met de trap. Vlak voor ik die op liep, braken mijn vliezen. Tussen de weeën door ben ik echt de trap op gerend. Toen ik op de een-na-laatste tree stond, kwam er een wee en voelde ik ineens het hoofdje tussen mijn benen zakken. Ik gilde naar mijn man dat de baby kwam. Hij rende weg om hulp te halen. Ondertussen deed ik mijn joggingbroek naar beneden om de baby te pakken. Op dat moment viel de baby er helemaal uit. Omdat ik op de trap stond schrok ik daar enorm van. Ik gaf vanuit instinct de baby een tikje, zodat het niet van de trap af zou vallen, maar op de grond boven de laatste trede. Dat lukte. Na een minuut kwamen allerlei verpleegkundigen aanrennen die mij op een bed hielpen en mijn baby van de grond pakten. Daarna werd ik een verloskamer ingereden en werd mijn baby nagekeken. Gelukkig was alles in orde, maar de bevalling was verre van hoe ik mij deze had voorgesteld! Het ging super snel. Nu was het natuurlijk ook de vierde, maar dat het zo zou gaan had ik niet verwacht! Het is allemaal goed afgelopen en ze is inmiddels al bijna 5 jaar.

trap ziekenhuis
De trap waar Judith het leven schonk aan haar dochter.

Mijn tips : houd je handen open en maak geen vuisten. Veel vrouwen doen dat omdat ze zich verzetten tegen de pijn, maar dan duurt het langer.’’


Volgende week donderdag komt alweer het laatste deel van deze reeks online, met daarin de bevallingsverhalen en tips van andere bloggers. Ben jij ook al zo benieuwd?

januari 30, 2020 1 reactie
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappEmail

Ik ben op zoek naar…

Over Claire

Over Claire

Hi! Mijn naam is Claire en ik ben het gezicht achter Claire's Mission! Ik ben een mindful mama die de wereld een stukje mooier wil maken en daar blog ik met liefde over. Zo kun je op Claire's Mission allerlei blog artikelen lezen van ouderschap tot aan spiritualiteit, thuisonderwijs, reizen, huis & tuin en nog veel meer! Ik hoop je te kunnen inspireren en door de wekelijkse win acties, heerlijk in het zonnetje te zetten. Liefs!

Facebook Twitter Instagram Pinterest Linkedin Email
Bol AlgemeenBol Algemeen
300 x 250 algemeen
  • Facebook
  • Twitter
  • Instagram
  • Pinterest
  • Linkedin
  • Email

Copyright © 2017 - 2024 door Claire Richardson-van Vrijberghe de Coningh (alle content inclusief foto's op de website vallen onder onze copyright)


Terug naar boven
Deze website maakt gebruik van vegan cookies om je ervaring te verbeteren. Is dat oké? Klik dan op akkoord. Afmelden is ook mogelijk.
Claire's Mission
  • Categorieën
    • Ouderschap
    • Thuisonderwijs
    • Persoonlijke ontwikkeling & Spiritualiteit
    • Reizen
    • Duurzaam thuis, groen & DIY
    • Dierenliefde
    • Reviews
    • Ondernemerschap & geld
    • Mode
    • Vegan cosmetica
    • Interviews
  • Mediakit
  • Favorieten
  • Claire’s bloggers bestand
  • Op avontuur met kids
  • Contact
    • Privacyverklaring