Bevallingsverhalen en tips van andere bloggers : deel 1

Ik kan er momenteel geen genoeg van krijgen; bevallingsverhalen inclusief tips. Aan de ene kant vind ik het namelijk zo magisch mooi maar aan de andere kant vind ik het ook doodeng. Want wat als mijn ergste nachtmerrie van compleet uitscheuren uitkomt (de horror!!!)? Hoog tijd om een aantal bloggers te vragen naar hun bevallingsverhalen en tips! Hopelijk kunnen ze mij en andere zwangere vrouwen een beetje gerust stellen… In dit eerste blog artikel is Ellen van MamaScrapelle aan het woord, Linda van Go-or-No-Go, Rosanne van Life by Rosie, Jasmina van Sparkles Inside en Debbie blogt voor Mamaplaats.nl. Heel veel lees- en inspiratieplezier!

Voordat we gaan beginnen…

Super leuk dat je op het punt staat om dit blog artikel te lezen! Zoals je weet is Claire’s Mission een lifestyle blog met een missie en is deze heerlijke reeks met bevallingsverhalen en tips, compleet iets anders dan dat je van mij gewend bent. Maar aangezien ik in verwachting ben van een wonder, is dit wel iets wat ik ook enorm graag met je wil delen. En ik ben gezegend met prachtige vrouwen, geweldige bloggers en fantastische mama’s die één voor één hun verhaal en tips met je willen delen. In totaal bestaat deze reeks uit 3 artikelen die ik de komende weken online zal zetten.

Heb je vragen? Stel ze gerust! Dit mag onderaan het artikel, op social media of rechtstreeks aan de blogger.

Laten we van start gaan 😀 …

Ellen van MamaScrapelle :

‘’Het was 3 dagen voor de uitgerekende datum toen ik mijn ‘vluchtkoffer’ meenam naar het ziekenhuis. Nadat ik was geïnstalleerd kreeg ik al snel het eerste pilletje met prostaglandine ingebracht om de baarmoedermond voor te bereiden. Daarna lag ik een uur aan het CTG om te kijken of er weeën kwamen. Die bleven uit gedurende 3 dagen! Zelfs een onaangekondigde stripactie (au die is mij bij gebleven) mocht niet helpen. Na het maximale aantal tabletten gekregen te hebben, recordhouder zonder resultaat aldus de verpleegkundige, werd er besloten tot een keizersnede. Daar was ik blij mee want hoogzwanger op een afdeling rondjes wandelen, 40 spelletjes Rummikub met manlief om de dagen door te komen en de een na de ander die bij je op de zaal ligt en wel gaat bevallen is geen pretje! Na 3 dagen inleiding en een geplande keizersnede mochten we 24 maart ons dochter ontmoeten.

Mijn tips : neem in je bevallingsplan op dat je alles van te voren wilt doorpraten, als ze je willen strippen laat ze toestemming vragen. Het is jouw lijf! En neem een spelletje mee voor het geval je net als ik een paar dagen moet wachten tot je je kleine wonder in je armen mag sluiten.’’

Linda van Go-or-No-Go.nl :

‘’Ik ben met 38 weken natuurlijk en in ongeveer 12 uur bevallen van onze tweeling. Wat mij het meeste is bijgebleven is dat de bevalling zwaar is, maar wel écht goed te doen was. Ik heb overigens wel een ruggenprik gekregen om de pijn tijdens de voor weeën iets dragelijker te maken. Tijdens het bevallen had ik veel steun aan mijn man, die bij mij zat en zei dat ik het goed deed. Een pufcursus heb ik niet gevolgd en ik merkte ook dat ik die niet nodig had: ik volgde het ritme van mijn man die rustig ademde. Dat hielp mij enorm!

Wat vooral bijzonder was aan mijn tweelingbevalling is het moment toen ik van mijn eerste kindje was bevallen. Ik kreeg hem in mijn armen en zat volledig op een roze wolk. Ik hoorde na vijf minuten dat mijn tweede zoon op komst was en of ik wilde persen. Dat deed ik en 11 minuten na mijn eerste zoon was daar dan ook mijn tweede zoon. En heel eerlijk: zover ik weet was dat echt zonder pijn en ging het vanzelf. Maar dat kan natuurlijk ook komen omdat ik lekker weg lag te dromen met mijn eerste zoon al in mijn armen.

Mijn tip? Benoem duidelijk naar je partner toe dat het jou helpt als hij of zij rustig blijft. Dat helpt echt!’’

Rosanne van Life by Rosie :

‘’Mijn tips : wat je ook doet; zorg dat je je voorbereid. Je wilt er natuurlijk positief in staan, en dat is ook heel goed, maar praat ook over afwijkende scenario’s met je partner en leg dingen vast in een bevallingsplan. Denk er bijvoorbeeld aan of je medicatie wilt maar ook aan dingen als het laten uitkloppen van de navelstreng, welke houdingen wil je aannemen tijdens het opvangen van de weeën etc. Tijdens je bevalling is het maken van keuzes bijna niet te doen, denk vooraf na over wat je wel en niet wilt. Jij bent de baas over jouw lichaam, informeer je dus goed en laat je niks aanpraten.’’ 

Jasmina van Sparkles Inside :

‘’Wij hebben 8 jaar op ons kleine meisje moeten wachten. Tijdens mijn weeën, zei mijn man ‘we hadden nooit gedacht dat dit zou lukken, misschien kunnen we ook proberen om voor een

2^de te gaan?’ Mijn antwoord; ‘de dag dat jij kunt bevallen, gaan we voor een 2^de’ 😛 .

Mijn tips :

• Doe iets lekkers in je koffer voor tijdens de nachten (als je in het ziekenhuis moet blijven). Je slaapt amper dus dan is er wat te snacken. Neem ook druivensuiker of dadels mee, die zul je tijdens de bevalling wel nodig hebben.
• Beperk daarnaast het bezoek voor de eerste dag. Ik mocht vanwege mijn complexe bevalling niet meteen bezoek ontvangen. Het resultaat? De 2^de dag heb ik de hele dag door bezoek gehad en was ik kapot.
• Neem onderbroeken maatje oma mee en een nachthemd met knopen als je borstvoeding wilt gaan geven. Je krijgt in het ziekenhuis van die wegwerp onderbroeken die heel erg lekker en elastisch zijn + die je amper voelt. Ook maatje tent overigens. Toen ik naar huis toe ging heb ik er 2 meegevraagd en telkens gewassen want damn (!) wat zaten die dingen heerlijk.
• Schrijf in je geboorte plan wat je wel en niet wilt, ook of je wel of geen stagiaires aan je bed wilt.
• Pak de setjes babykleding in en doe ze in een zipperlockerbag met alles wat er bij hoort. Dus mutsje, pakje, sokjes, etc. Mannen zijn nou eenmaal niet echt altijd sterren in combineren. Ik had daarom ook op de zipperlockerbags geschreven: eerste pakje, 2e pakje etc. etc.
• Vertel niemand de exact datum dat je uitgerekend bent, reken er maar op dat je gestalkt wordt als de datum nadert.
• Maak een briefje voor je man met daarop wie hij moet bellen na de bevalling en wat te doen (kraamhulp bellen, zorgverzekering etc.)
• En dan nog een paar tips voor het meenemen van spullen. Neem niet alleen babykleding in maat 50 mee, maar ook maat 56. Onze meid paste met ruim 8 pond niet alle kleding. Neem iets mee voor je lippen, die van mij waren kurkdroog. Neem je voedingskussen mee om comfortabel op te kunnen liggen, die in het ziekenhuis zijn 10x niks. Neem muntgeld mee voor de rolstoel.
• Schaf niet teveel luiers in maat 0 en 1 aan, mijn dochter heeft maat 0 nooit gepast en maat 1 max 2 weken.
• Tip voor de man: praat niet teveel en stel al helemaal geen moeilijke vragen tijdens de weeën.’’

Debbie blogt voor Mamaplaats.nl :

‘’Op 23 oktober 2019 ben ik bevallen van mijn tweede kindje, heel bijzonder omdat ons eerste kindje geboren is op 23 oktober (ja dezelfde datum!) 2017. De eerste keer was het een geplande keizersnede, omdat mijn placenta tegen de baarmoedermond aan lag. De 2^de keer mocht ik wel gewoon op een natuurlijke manier bevallen, wat alles nog een stuk spannender maakte.

We zijn er met 16 weken zwangerschap achter gekomen dat ons kindje een schisis heeft; een lip, kaak en gehemeltespleet. Dit maakte het nog spannender, ook omdat we heel benieuwd waren hoe hij eruit zou zien.

Op 23 oktober was onze dochter jarig. Ik had ’s nachts wat voor weeën gehad, maar die zakten wel weer weg. We zijn daarom gewoon naar de kerstshow van de Intratuin gegaan en eenmaal weer thuis heb ik even gelegen omdat ik moe was. Daarna tegen half 5 toch maar het ziekenhuis gebeld, omdat ik de hele dag al wel wat krampen had en ook wat bloedverlies had. Mijn schoonvader kwam onze oudste opvangen en omdat het nu toch wel serieuzere krampen werden gingen we bepakt met alle spullen naar het ziekenhuis toe. Eenmaal daar bleek dat ik inderdaad al echte weeën had en bij de eerste keer toucheren bleek ik al op 5 cm te zitten. Ik had een week eerder al 3 cm, maar het schoot dus al op.

Eenmaal op de kamer na een beetje geïnstalleerd te zijn, ging het toch wel erg rap. Ik had meteen regelmatige weeën. Ik dacht nog dat hij wel na 12 uur, dus een dag later zou komen, maar ik weet nog goed dat na anderhalf uur de verloskundige zei dat hij toch echt vandaag nog wel zou komen. Ik dacht echt ‘huh? Zo snel? Maar dat kan toch niet?’ Maar blijkbaar kon het wel. Ik heb ongeveer 3 uur weeën gehad en daarna een half uurtje geperst en toe was hij er al. Het ging allemaal zo snel dat ik geen moment aan pijnstilling heb gedacht. Ik zat er goed in, ontspande zoveel dat kon tussen de weeën door en deed mijn uiterste best tijdens het persen.

Het mooiste moment was toen hij er was, ik hem vast hield, hem bekeek en geen moment ben geschrokken van zijn schisis. Hij was prachtig, het hoort bij hem en het was gewoon zo. Dat vond ik echt heel bijzonder en zo mooi.

Ik wil anderen vooral mee geven niet bang te zijn, dingen lopen zoals ze lopen. Vind je eigen rust en leg je erbij neer. Je kunt dit!’’

Volgende week donderdag komt deel 2 online, met daarin de bevallingsverhalen en tips van andere bloggers. Ik kan niet wachten! En jij?