Ik heb altijd geweten dat ik borstvoeding wilde geven. Toch liep het niet vanzelf en heb ik er heel veel liefde en doorzettingsvermogen in gestopt. Met resultaat! Want ik heb ons meisje 14 maanden lang mogen voeden. Tot dat de 2de borstontsteking voor de deur stond en ik aan alles merkte dat het oké was om te stoppen. Afbouwen lukte alleen niet en daarom ging ik naar de dokter toe voor het medicijn Dostinex. In dit blog artikel deel ik mijn ervaring met je omdat ik er zelf online niks over kon vinden en mij ook regelmatig eenzaam heb gevoeld. Want starten met borstvoeding wordt overal gepromoot, maar het lijkt wel alsof er op afbouwen een taboe rust…
Mijn borstvoedingsverhaal
Ik ben er enorm trots op dat ik Lana 14 maanden lang zelf heb mogen voeden. Want het ging niet gemakkelijk. In de kraamtijd bleek namelijk dat Lana een ‘luie drinker’ was, waardoor ze niet genoeg melk binnenkreeg om op te kunnen groeien. Omdat ik echt wilde dat ze mijn melk kreeg, heb ik alles op alles gezet en ben ik fulltime gaan kolven.
De eerste maanden minimaal 12x per dag en soms wel vaker! En dat had resultaat. Want op de 9de dag begon ze eindelijk aan te komen. Dit was ook het moment dat ze ‘boob valley’ met rust liet en de voorkeur gaf voor de fles. Iets wat ik trouwens nooit erg vond. Voor mij was het altijd het belangrijkste dat ze zou groeien en dat ik haar het allerbeste kon geven in de vorm van mijn melk.
De maanden vlogen voorbij en Lana is verandert in een smikkelkontje
De eerste hapjes; wat een feest! Eten is, net zoals voor ons, super belangrijk voor Lana. Als het maar vers en gezond is, dan is er bijna niets wat ze niet lust. Vanaf 8 maanden oud zijn het niet alleen meer vluchtige hapjes of snacks, maar ontbijt, luncht en dineert ons meisje gezellig met ons mee. Vanaf 10 maanden oud, zijn we haar ook een flesje water gaan geven en al snel verving dit flesje water, haar flesje melk. Eigenlijk verloopt alles super natuurlijk en volgen we Lana helemaal in haar flow. Melk wordt minder belangrijk en is vooral een traktatie en helpt daarnaast bij het in slaap vallen.
Het moment is daar; mijn productie mag omlaag. Woehoeee!
Op mijn verjaardag (20 februari) dit jaar, krijg ik een borstontsteking. Zware koorts, Lana niet meer kunnen dragen, onwijs pijnlijke borsten, niet meer kunnen bewegen of liggen… Wat een hel. Echt niet leuk. Ik krijg een antibiotica kuur en na een week heb ik het gevoel weer een beetje terug te zijn. Vanaf dat moment speel ik regelmatig met de gedachten om te willen stoppen met borstvoeding.
We experimenteren met vegan kunstvoedingsmelk, maar Lana lijkt niets lekker te vinden. Tot dat we haar in april een flesje Alpro groeimelk op basis van sojamelk geven. Ze lijkt het net zo lekker te vinden als borstvoedingsmelk en geniet er zichtbaar van. Woehoeee! Inmiddels ben ik al weken bezig om mijn productie omlaag te krijgen. Want 2 liter melk, dat drinkt Lana al lang niet meer. Ik kolf steeds een beetje minder. Maar ik blijf hangen op 1,5 liter per dag.
Kan iemand mij helpen?
Ik klop bij het Consultatiebureau aan en de huisarts. Maar iedereen geeft hetzelfde advies; ‘’je doet het super goed! Blijf iedere dag voelen en probeer minder te kolven.’’ Tot ruim een maand geleden de 2de borstontsteking om de hoek kwam kijken. Ik was het zo zat. Ziek worden zonder reden, zo voelde het een beetje. Inmiddels eet Lana namelijk geweldig en ook het groeimelkje van Alpro doet het perfect.
Met 13 maanden kolf ik nog steeds 5x per dag. Als ik het minder vaak doe, dan krijg ik last van harde schijven en plekken. Geen pretje. En daarom klop ik opnieuw aan bij de huisarts. Ik had zelf al wat onderzoek gedaan en hoewel ik geen ervaringsverhalen kon vinden, las ik wel iets over Dostinex.
Ik vroeg aan de huisarts of dit een oplossing op mijn probleem zou kunnen zijn. Zonder daar echt antwoord op te kunnen geven (hij moest het zelf ook Google-en), kreeg ik het medicijn mee. 2 kleine pilletjes verdeeld over 2 dagen. In de gebruikershandleiding las ik over gemene bijwerkingen maar ik besloot hier niet teveel naar te kijken. Ik wilde af van de pijn en de borstontsteking die om de hoek keek, voor zijn. Dus bottoms up, op goed geluk!
Slik, de bijwerkingen van Dostinex.. En ik heb nog steeds last van stuwing
Omdat ik de Dostinex slik terwijl ik tegen een borstontsteking aan zit, heeft de huisarts geadviseerd om wel 1-2 keer per dag te blijven kolven. Het medicijn schijnt zo krachtig te zijn, dat het de melkproductie gewoon kan stoppen ook wanneer je doorgaat met kolven. Ik volg dan ook braaf zijn advies op.
Wel krijg ik vrij snel last van een aantal bijwerkingen die Dostinex met zich mee brengt. Zoals slaperigheid, totaal van de wereld zijn, vergeetachtig, somber/depressief voelen, hoofdpijn, duizeligheid en misselijkheid. Ook heb ik het gevoel dat mijn hormonen alle kanten op vliegen. Vreselijk. Maar het is voor een goed doel! Na de 2de dag merk ik trouwens dat mijn productie aan het verminderen is. Alleen kom ik maar niet af van die stuwing. Ik besluit het even aan te kijken.
Nog maar net genezen en dan kijkt de 3de borstontsteking om de hoek
Eindelijk was ik af van de harde plekken en schijven. Maar een kleine 2 weken later wordt ik wakker en verga ik van de pijn. ‘’Sh*t, daar gaan we weer’’. Ik voel aan mijn borsten en jawel, harde schijven en plekken. Ik ben net 3 dagen gestopt met kolven omdat ik het gevoel kreeg dat ik de productie juist alleen maar aan het verhogen was. In alle eerlijkheid schiet ik in de paniek.
Ik heb geen vertrouwen meer in mijn huisarts, bij het ziekenhuis heb ik geen goed gevoel omdat ze geen eens kennis hadden over hoe borstvoeding te geven (laat staan afbouwen) en bij het Consultatiebureau zeggen ze eerlijk mij niet verder te kunnen helpen. Wel krijg ik een lijst met adressen van verschillende lactatiekundige. Zal er dan toch iemand zijn die mij kan helpen?
De eerste 7 telefoonnummers zijn buiten gebruik of nemen niet op. Dan uiteindelijk krijg ik een lactatiekundige uit Amsterdam te pakken. Ze verteld dat ze nog in haar pyjama zit en dat ze sinds corona niet gewerkt heeft. Ze vraagt of ik verzekerd ben, heeft het alleen maar over geld en of ik het kan betalen en noemt geen bedragen.. Maar ik besluit door te zetten. Ik vraag aan haar wat ik in deze situatie kan en moet doen. Ze geeft mij het advies om opnieuw naar de huisarts te gaan en een nieuwe kuur Dostinex te vragen. Dat was trouwens een gratis advies…
Met lood in mijn schoenen…
Direct na het telefoongesprek met de lactatiekundige, bel ik de huisarts op en maak ik een afspraak. Dit keer met een vrouwelijke dokter die ik nog niet eerder gezien heb. Tijdens de afspraak blijkt dat we niet echt een klik hebben. Zo schat ze Lana in als een 2 maanden oude baby (terwijl ze echt 14 maanden oud is) en blijkt ook zij geen kennis te hebben over borstvoeding. De Dostinex krijg ik dan ook gewoon mee. Baat het niet dan schaad het niet, toch??
Direct zodra ik thuis ben besluit ik toch nog een andere lactatiekundige te bellen. Ik krijg direct gehoor en dit keer heb ik een goede klik. Ik leg mijn verhaal uit en vraag om een second opinion. Ze geeft aan dat een 2de keer Dostinex een goed idee is en adviseert mij daarnaast om zo veel mogelijk te koelen met koolbladeren.
Heb ik hier wel verstandig aan gedaan?
Direct nadat ik het eerste halve pilletje heb geslikt, krijg ik alle bijwerkingen die ik de vorige keer ook had. Al moet ik toegeven dat ik mij nog depressiever en somberder voel. Alles lijkt teveel en ik huil enorm veel. Ik twijfel of ik er wel verstandig aan heb gedaan om te stoppen. En om te stoppen met borstvoeding te geven. Had ik dit niet anders aan kunnen pakken? Meer holistisch, zoals we eigenlijk alles doen?
De 2de keer Dostinex heeft ervoor gezorgd dat de ergste stuwing weg is, alleen zijn de harde schijven en plekken nog niet helemaal weg. Net zoals de pijn. Ik slik nu alweer een week Naproxen. Dat helpt gelukkig enorm om de scherpe randjes van de pijn af te halen. Wat ook weer helpt bij mijn humeur.
Want jeetje, wat heb ik de afgelopen tijd een hoop troep binnengekregen. En dat terwijl ik anders nooit naar de dokter toe ga of medicijnen slik. Nu maar hopen dat ik overal snel vanaf ben. In de vriezer heb ik nog een paar zakjes van mijn melk. Als smikkelt Lana er nog steeds lekker op los en geniet ze ook enorm van haar Alpro groeimelk en water.
Ik ben super benieuwd naar jouw ervaring(en) met en zonder Dostinex! Hoe heb jij het afbouwen met borstvoeding aangepakt en wat is jouw verhaal?
