Moeder worden; het mooiste, puurste en meest kwetsbare wat ik ooit mee heb mogen maken. Het heeft ervoor gezorgd dat ik de wereld anders ben gaan bekijken. Mooier, magischer maar ook rauwer en angstiger. Want in wat voor wereld groeit onze dochter op? In wat voor wereld willen wij dat ze opgroeit? In dit blog artikel deel ik mijn struggle van de afgelopen maanden met je en wat voor nieuw hoofdstuk ik met mijn missie en blog ga inslaan.
Ik lig er wakker van…
Blijft er wel een wereld over om door te geven aan onze dochter? Zijn er nog wilde dieren die vrij leven in de natuur, blijven er nog bomen over, zal er ooit een einde komen aan al het verschrikkelijke dierenleed, zal het koraal herstellen en hoe zit het nu op dit moment? Hoe kunnen we allemaal gezond blijven? Lana, wij, familie en vrienden… Ja, ik lig er momenteel vaak wakker van. Vooral omdat ik het gevoel heb alleen te staan in mijn strijd om de wereld diervriendelijker te maken en Moeder Aarde te beschermen.
De wereld is toe aan rolmodellen.
‘’Ik ben op zoek naar activistische ouders die de wereld iedere dag een beetje mooier maken, maar help; waar vind ik die!?’’ De afgelopen maanden heb ik mijn eigen vraag geprobeerd te beantwoorden maar jeetje wat is dit lastig! Hoewel ik wel een paar mensen gevonden heb (later meer hierover) verbaas ik mij erover hoe weinig rolmodellen er eigenlijk zijn. En dat in een tijd dat we ze juist nodig hebben!
Wat als ik zelf het goede voorbeeld geef?
Ik zet mij dagelijks in voor dierenrechten en Moeder Aarde. Wij voeden onze dochter bewust holistisch, mindful en als wereldverbeteraar op. Stiekem ben ik de persoon al waar ik naar op zoek ben. Ik leef vegan, besteed dagelijks uren in de natuur, één van de eerste dingen die Lana heeft geleerd is hoe ze zachtjes dieren kan aaien en met ze kan communiceren. En we vertellen haar dagelijks over alle wonderen die Moeder Aarde geeft en hoe we op onze beurt voor haar en alle dieren kunnen zorgen. Voor ons is het super belangrijk dat we Lana het allerbeste voorbeeld geven wat ze haar maar kan wensen. En dat ze weet wat ze kan doen om de dieren en Moeder Aarde te redden, helpen en lief te hebben. Ik heb mijzelf altijd schuldig gevoelt (en nog) omdat ik het gevoel heb dat het niet genoeg is. Dierenleed lijkt alleen maar erger te worden en Moeder Aarde krijgt het steeds zwaarder. Ik hoop dat ik Lana dit gevoel kan besparen, dat zij in haar leven de shift ziet en dat mijn levensmissie (een einde maken aan dierenleed wereldwijd) uitkomt.
Ben ik perfect?
Maar dat betekent niet dat ik perfect ben! Ik wil daarom stoppen met mezelf te labelen. Ja, ik ben nog steeds vegan maar dat betekent niet dat ik er ben. Zo struggle ik zelf bijvoorbeeld enorm met mijn plasticverbruik en zijn ook veel dingen die wij kopen (wel vegan) maar niet natuurlijk of duurzaam. Nu wil ik mij daar niet dagelijks schuldig over voelen. Liever vier ik de stappen vooruit die ik (en wij als gezin) zet(ten). Wanneer ik bijvoorbeeld iets vervang voor een duurzamer exemplaar of wanneer ik bewust kies voor houten speelgoed in plaats van plastic. Dat is voor mij één van de grootste lessen die ik in de afgelopen maanden heb geleerd. Het doet er niet toe wat voor label je jezelf geeft of dat je bijvoorbeeld cold turkey switcht. De kleine stapjes maken ook een wereld van verschil! En met deze positieve kijk, hoop ik andere te inspireren om ook iedere dag een stapje in de goede richting te zetten.
Ik wil geen typische ‘influencer’ zijn.
De mooiste foto’s die goed geshopt zijn, thuispassen in een feed met een zelfde filter en sfeer, de juiste hashtags… In alle eerlijkheid ben ik altijd al een waardeloze influencer geweest. Hoewel ik jaren mijn best heb gedaan om toch te scoren met veel volgers en interactie, ga ik daar nu mee stoppen. Ik wil gewoon dingen posten waar ik blij van wordt. Mijn social media platformen gaan dan ook gewoon lekker op gevoel gevuld worden. Dat kan dus betekenen dat ik de ene week super actief ben en de andere week stil ben, maar als ik online ben dan ben ik er wel met volle aandacht. Ik zit er ook over na te denken om met Pinterest te beginnen. Juist omdat de sfeer hier zo positief en bruisend is. Dat vind ik heel belangrijk!
Waar ik over ga bloggen.
Eén van de dingen waar ik zelf de afgelopen maanden naar gezocht heb zijn blogs van activistische ouders die lekker positief zijn. Ik weet als geen ander wat er allemaal speelt, ik wil dan ook niet geconfronteerd worden met alle narigheid. Ik wil gewoon op een positieve en fijne manier geïnspireerd worden. En dat is precies wat ik wil gaan doen; ik wil en ga meer inspireren. Er komen meer inhoudelijke artikelen online en de interviews die ik deel zullen zijn met mensen die ik inspirerend vindt en die de wereld op hun manier verbeteren. Producten die ik review blijven vegan en diervriendelijk. Ook mijn missie (een einde maken aan dierenleed wereldwijd) blijft onveranderd. Wat er wel veranderd is dat ik wil gaan schrijven voor mensen (met in het bijzonder ouders) die de wereld mooier willen maken voor zichzelf en hun kinderen maar geen idee hebben hoe. En daar passen ook DIY knutselprojectjes bij, mooie boeken, activiteiten, reizen en nog veel meer.
Wat verandert er nog meer?
Eén van de dingen die mijn blog zo uniek maakt, is dat ieder blog artikel uit minimaal 1000 woorden bestaat. Deze ‘beperking’ ga ik loslaten. Want er is zoveel moois en leuks te delen! En soms kan dat in veel minder woorden. Hopelijk betekent dit ook dat ik vaker blog artikelen online kan zetten.
Tot slot…
Ik ben super blij en dankbaar dat je dit blog artikel helemaal hebt gelezen! En ik wil ook jou dolgraag beter leren kennen. Wat houdt je bezig? Naar wat voor inspiratie ben je op zoek? Heb je tips of zijn er mensen die ik echt moet gaan volgen? Je mag mij altijd mailen (info@clairesmission.com) en ook op reacties onder dit blog artikel of social media reageer ik altijd. Ik wil je heel graag beter leren kennen.
Wat voor blog artikelen zou jij op Claire’s Mission willen lezen?
PS: De foto’s in dit blog artikel zijn gemaakt door Daniel Vinke. Een geweldig lief, inspirerend en mooi mens. Binnenkort komt er ook een interview met hem online te staan.
2 reacties
Ik snap je struggles wel, maar je doet al zoveel voor de wereld. Meer dan je denkt, de kleine dingen doen het hem. Daarnaast maak je al zoveel mensen bewust met je blog. Je bent echt al goed bezig hoor! Maar loslaten is altijd een goed idee, dan ga je het ook veel positiever ervaren allemaal. Geniet dat is ook heel belangrijk
Dankjewel voor je onwijs mooie en lieve woorden! Ik waardeer het enorm. Dikke knuffel!