Sinds begin dit jaar zijn Anke Warmerdam en Anke Zegers de nieuwe eigenaren van de PresentChild Methode. Een bijzondere methodiek die Janita Venema, schrijfster van het boek Het Fluisterkind, heeft ontwikkeld. Wat de methode zo speciaal maakt is dat het je helpt je om de problemen die je bij je kind ervaart naar jezelf toe te spiegelen. Benieuwd hoe dit werkt? En wil je meer leren over deze bijzondere methode? In dit gastblog artikel deelt Anke Zegers er alles over inclusief haar persoonlijke ervaringen.
Over de PresentChild Methode
De PresentChild methode staat voor het ‘cadeau’ wat je kind jou als ouder wilt geven door je te raken met zijn of haar spiegel. Het kind laat met zijn problemen, of juist met iets wat je heel mooi vind bij je kind, zien wat de ouder bij zichzelf mag herontdekken. PresentChild staat ook voor het stilstaan in het nu bij dat wat er in jou afspeelt. Aanwezig zijn.
Kinderen weten haarfijn wat er in hun ouders afspeelt
Omdat we met dat stukje niet meer in contact staan. Het is iets wat we weggestopt hebben, en veroordelen in onszelf. Onbewuste, blinde delen van onszelf.
Kinderen weten haarfijn wat er in hun ouders afspeelt. En onbevangen als ze zijn, hebben ze de gave om met hun problemen door de muren of deksels van ouders heen te prikken. Dit doen ze onbewust en vanuit liefde. Die blinde vlek laat de kindertolk bij de ouders verdwijnen door dat wat het kind laat zien te vertalen.
Mijn persoonlijke ervaring
PresentChild kwam op mijn pad toen ik zelf in een burn-out zat. Ik was 13 jaar fysiotherapeute, maar ik liep vast in mijn beroep. Mensen van binnenuit in beweging krijgen, dat wilde ik. En binnen de fysiotherapie liep ik leeg omdat ik het gevoel had dat ik maar weinig mensen van binnenuit kon motiveren om voor zichzelf te zorgen. Wat hadden ze nodig? Wat zou hen helpen?
Gezonde zelfzorg begint voor mij bij goed in contact zijn met jezelf en je eigen behoeftes en verlangens. Maar hoe kun je die motor van binnenuit aanzetten, als je dat niet geleerd hebt?
Toen kreeg ik ‘toevallig’ via twee mensen tegelijkertijd te horen, kijk eens naar de opleiding tot kindertolk. En toen ging het lampje AAN.
Kinderen boren die motor namelijk aan met hun spiegels, want als het met je kind niet goed gaat dan word er ook aanspraak gedaan op je liefde voor je kind. En hierin heb ik met mijn jongste en oudste dochter hele mooie processen in mezelf mogen doorlopen.
De astma van mijn dochter heeft voor elkaar gekregen dat ik weer die dingen ging delen die voelde als zeuren. Dat ik mijn gevoelens van angst, schaamte, onveiligheid of ander ongemak om mij te uiten aanvaarde en mijn binnenwereld tóch uitte. Zonder haar astma spiegel was ik alles weg blijven stoppen en hield ik mezelf klein. Door haar ‘moest’ ik weer, want een leven met astma voor mijn dochter dat wilde ik echt niet. En zo kwam ik telkens meer en meer in contact met mijn pure kern.
Door weer contact te maken met dat meisje wat mijn dochter spiegelde verdween de astma van mijn dochter stapsgewijs. Het begon met het afbouwen en stoppen van de medicijnen. Vervolgens was er bijna geen ophoping meer van slijm en verdwenen de benauwdheidsaanvallen. En uiteindelijk zijn de klachten geheel verdwenen.
Mijn oudste heeft mij vooral gespiegeld met eten. Overdag at ze alles maar voor het diner aan tafel met ons wilde ze nagenoeg niet eten. In het kort hield het in dat ik bepaalde voeding die mijn ouders mij gaven (in brede zin) zelf niet tot mij nam en ook niet hoefde te nemen. Dit ging echt over zorgen voor mezelf, mezelf waardig genoeg vinden om grenzen te stellen in het contact met mijn gezin van herkomst. En sindsdien eet zij ook veel beter.
De beide spiegels van mijn kinderen waren mijn Aha! moment
Kippenvel krijg ik nog steeds als ik hierbij stilsta. Dat ik bij kon dragen aan hun gezondheid en andersom dat zij bijgedragen hebben aan mijn emotionele gezondheid. Dit heeft ook mijn innerlijke why gevormd om deze methode verder door Nederland te verspreiden.
Hoe ik te werk ga
Als kindertolk stel ik aan de ouders een aantal vragen over het probleem van hun kind. Daarbij maak ik de spiegel helder voor mezelf. Wat laat het kind de ouder zien? Vervolgens vertaal ik die spiegel via de PresentChild methode.
Daarna laat ik de ouder horen en vooral voelen wat er bij hen zichtbaar is en in beweging mag komen in hun leven. Als daar behoefte aan is, coach ik de ouders ook om dit daadwerkelijk in hun leven te integreren. Hierdoor vervalt de spiegel van het kind.
Tot slot nog een paar tips…
Kijk wat je kind wil laten zien. Wat doet het? Wat maakt het in je los?
En hierbij is het belangrijk dat als je geraakt wordt en emoties de overhand nemen, jezelf even een halt toe te roepen. Aanvaard dat wat je voelt. Vertraag. De heling zit echt in het moment dat het er mag zijn. En vervolgens kun je jezelf vragen wat jij nodig hebt als ouder hierin. En wat je kind nodig heeft.
Als het moment voorbij is, evalueer je je reactie. Werd je diep geraakt? Weet dan dat je vermoedelijk in een oud stuk van jezelf geraakt wordt. En mochten dezelfde spiegels terugkomen, raadpleeg een PresentChild Methode kindertolk. Het biedt echt een duurzame oplossing voor jou én je kind. En je kind hoeft niet eens op consult te komen.
Heb je weleens eerder van de PresentChild Methode gehoord? En wat is jouw ervaring? Heb je daarnaast een vraag aan Anke? Ik ben super benieuwd! Deel het gerust hieronder in een reactie. Anke zal ook meelezen om eventuele vragen te beantwoorden.
4 reacties
Ik had nog nooit van de PresentChild methode gehoord, maar wat klinkt het interessant en bijzonder!
Ik ken de methode niet, maar als hsper voel ik meestal al snel kinderen aan.
Wat een interessant artikel zeg! Ik had hier nog nooit van gehoord, maar het zet me wel aan het denken.
Erg interessant om te lezen over de PresentChild methode, zelf had ik hier nog nooit van gehord