Na het lezen van zijn boek ‘How to Create a Vegan World’, vroeg ik mij af wie Tobias Leenaert is en wat zijn drijfveren zijn? Dus ik trok de stoute schoenen aan en ik vroeg hem of ik hem mocht interviewen. En tadaaa, dit is het eindresultaat. Het komt niet vaak voor dat iemand zich zo kwetsbaar en eerlijk op durft te stellen. Wil je Tobias echt leren kennen? Lees dan snel verder en laat je inspireren.
Inhoud verberg
Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?
Ik denk dat ik vooral energie krijg van positieve contacten met andere mensen en het gevoel te hebben dat ik anderen kan helpen of inspireer. Wanneer ik lezingen geef heb ik heel veel energie en ben ik helemaal in the moment. Daarnaast krijg ik ook een goed gevoel wanneer ik iets gecreëerd heb. Dat kan een blogpost zijn, of een nieuwe presentatie, of wat dan ook…
Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?
Ik was ongeveer tien jaar toen ik mij afvroeg wat het relevante verschil was tussen de hond bij onze stoof en de koe op de wei in de regen. Ik vroeg mij af welk verschil precies kon rechtvaardigen dat ik de ene streelde en de andere opat. Ik vond geen verschil en realiseerde mij dat ik eigenlijk zou moeten stoppen met dieren eten. Maar ik at zo graag vlees. Ik koos er altijd voor bij een restaurant en ik protesteerde altijd wanneer mijn moeder iets vegetarisch kookte (zij wou gezond eten maar sprak niet over dierenleed). Uiteindelijk heb ik pas aan de universiteit iemand leren kennen die mij het boek Animal Liberation van Peter Singer gaf. En daarna ben ik, nog steeds stap voor stap, geëvolueerd. Eerst naar pescatariër, toen vegetariër en daarna naar veganist.
Om welke reden ben je vegan geworden?
Voor mij was het allemaal om dieren te doen, maar de andere voordelen voor de planeet en het milieu neem ik er graag bij. Ik vind gewoon niet dat we dieren moeten laten lijden en doden als we perfect zonder kunnen. Vroeger was dat misschien te rechtvaardigen, maar het past volgens mij niet meer bij het gevoel voor moraal dat we vandaag ontwikkeld hebben.
Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?
Die zijn verdeeld tussen de supermarkt en een natuurvoedingswinkel. Ik kook heel graag (en volgens mijn vriendin niet slecht) en ik heb graag van alles in huis om mee te experimenteren. Ik geniet ook van een glas goede wijn. Ik probeer de ongezonde dingen te beperken, maar ik slaag er lang niet altijd in.
Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?
De mensen die dicht bij mij staan zijn inderdaad voor het grootste deel mee geëvolueerd: mijn broer, mijn moeder, mijn vader, vrienden… Maar een meer structurele impact heb ik denk ik met de lezingen die ik geef en de dingen die ik schrijf.
Je bent de co-founder van ProVeg International, co-director van Centre for Effective Vegan Advocacy (CEVA), founder van EVA en auteur van het boek ‘How to Create a Vegan World’. Hoe combineer je dit alles en hoe zorg je ervoor dat je alles evenveel aandacht geeft?
Dat gaat allemaal organisch. Vroeger was ik directeur van EVA en had ik veel meer verantwoordelijkheid: over het budget, over onze plannen, over mensen… Sinds ik een burn-out heb gehad en EVA verlaten heb, probeer ik het met iets minder stress en deadlines te doen. Het is zoeken naar een evenwicht tussen enerzijds het gevoel voldoende te doen voor dieren en anderzijds mijn eigen gemoedsrust.
Wat betekent vegan advocacy voor jou? En kun je ons meer vertellen over het Centre for Effective Vegan Advocacy (CEVA)?
Vegan advocacy gaat uiteraard over het verspreiden van de blijde vegan boodschap, of het op een of andere manier meewerken aan de verdere verplantaardiging van de wereld. Bij EVA heb ik zo’n vijftien jaar gewerkt met allerhande stakeholders (ik noem ze “steakholders”) en heb ik veel ervaring opgedaan omtrent communicatie met mensen en groepen die nog niet aan boord zijn met ons idee. Na EVA ben ik mij gaan richten op het doorgeven van mijn opgedane ervaring en kennis aan andere vegans. Als de mensen die al aan boord zijn, de boodschap kunnen verspreiden op een efficiënte manier, dan zou dat enorm helpen. Ik vond dat daar werk aan de winkel was en dat veel vegans teveel communiceren vanuit hun eigen waarde, positie, ervaringen zonder voldoende rekening te houden met hun publiek. Rekening houden met je publiek is het centrale punt van wat ik vertel.
Hoe is de samenwerking met jou en Melanie Joy, de andere co-director van Centre for Effective Vegan Advocacy (CEVA), tot stand gekomen?
Ik was al langer bevriend met de man die later haar echtgenoot zou worden: Sebastian Zoesch, directeur van de Duitse veggie vereniging VEBU (nu van naam veranderd naar ProVeg). Hij heeft mij aan Melanie voorgesteld. We hebben op een bepaald moment samen een training gegeven in Berlijn en dat viel zo goed dat we besloten dit verder op te zetten en structureel samen te werken. Momenteel reizen we dus de wereld rond met onze trainingen.
Wat zijn de 3 meest bijzondere momenten die je samen met Melanie Joy hebt meegemaakt tijdens jullie vegan advocacy werk?
We ontmoeten geweldige mensen en een bloeiende beweging waar we ook komen: van Argentinië tot Australië, van Helsinki tot Kaapstad. Ons meest recente reis naar Taiwan was een van de mooiste tot nu toe. De host organisatie was een boeddhistische spirituele groep. Die mensen waren niet alleen heel liefdevol, maar ook nog eens enorm goed georganiseerd. Als je je over niets zorgen moet maken, alles vlekkeloos verloopt, en je je kan focussen op je taak en de deelnemers het beste van jezelf kan geven dan geeft dat een geweldig gevoel.
Ook ben je de co-founder van ProVeg International. Hoe ziet jouw rol eruit en waar staat ProVeg International voor?
ProVeg International is een nieuwe vegan organisatie, die eigenlijk een rebranding is van het vroegere Duitse Vebu (VegetarierBund Deutschland). ProVeg is ontstaan toen Sebastian – de directeur – en ik lang geleden het idee hadden om een soort van Greenpeace van het veganisme op te richten: een organisatie die in vele landen onder dezelfde vlag zou opereren. Dat bestond nog niet, in elk land was er een aparte organisatie – wat veel nadelen heeft. Vandaag is ProVeg, een dik jaar na zijn ontstaan, al aanwezig in vijf landen en we groeien heel snel. De organisatie heeft nu bijna honderd medewerkers. Ons hoofddoel is de halvering van de productie en consumptie van dierlijke producten tegen 2040. Mijn rol is vooral strategisch. Ik geef advies bij het grotere plaatje en vertegenwoordig de organisatie ook naar buiten toe, op congressen, festivals en tijdens lezingen. Ik bemoei mij niet met de dagelijkse werking.
Daarnaast heb je net je eerste boek geschreven ‘How to Create a Vegan World’. Ik heb hem uiteraard direct gekocht en gelezen. De titel alleen al is erg interessant! Kun je er nog wat meer over vertellen voor iedereen die nog niet eerder van jouw boek heeft gehoord?
Het boek is bedoeld voor mensen die al aan boord zijn met het vegan idee en beantwoordt niet de vraag waarom, maar hoe. Ik argumenteer dat pragmatisch te werk gaan vandaag meer zoden aan de dijk zal zetten dan al te idealistisch denken en communiceren. Ik leg uit hoe vleesvermindering, om welke reden dan ook, ons kan brengen naar een vegan wereld. Ik heb het ook over het belang van onze omgeving en vooral de bedrijfswereld die alternatieven creëert. En er is een groot hoofdstuk over hoe vegans beter kunnen communiceren met de buitenwereld. Het meest controversiële is wellicht het stuk over de definitie van veganisme en hoe te rigide denken daarover ons niet helpt.
Hoe heeft het schrijfproces eruit gezien?
Dat was vooral lang. Ik dacht op een bepaald moment dat het boek klaar was, mailde het manuscript naar de uitgever, maar kreeg te horen dat het duidelijk nog in “the early stages” was. Ik was zo ontmoedigd dat ik het een jaar liet liggen en pas daarna heb verder gewerkt. Schrijven vraagt heel veel discipline. De ene dag heb ik daar meer van dan de andere. In ieder geval ben ik blij dat het boek er nu is en vooral dat het zo positief ontvangen wordt.
Je aanpak is vrij soft wanneer we het hebben over vegan advocacy. Je geeft aan dat we bijvoorbeeld meer dierenlevens kunnen redden wanneer we mensen motiveren om een dag geen vlees te eten, flexitariër worden in plaats van dat we mensen oproepen om vegan te worden. Ben je nooit bang geweest voor kritiek? Wat is de ergste kritiek die je hebt ontvangen en hoe ben je daarmee omgegaan?
Er is kritiek ja. Ik ben er niet bang voor, maar die kan wel pijn doen. Als je probeert een goed mens te zijn en je inzet om de wereld beter te maken, en je doet dat bijna helemaal vrijwillig, dan doet het soms pijn wanneer mensen zeggen dat het om je ego, of geld, of wat dan ook te doen is. En die pijn komt van een ontgoocheling in hoe andere mensen – die eigenlijk in je kamp zitten – zo snel kunnen oordelen, hoe ze zo snel kunnen denken je te kennen. Alsof ze je gedachten kunnen lezen. Hoe ik ermee omga? Als ze grof blijven, blokkeer ik ze op Facebook, want ze maken mij niet gelukkiger. En voor de rest probeer ik ze te begrijpen, mij te realiseren dat ze het allemaal goed bedoelen en ook van dieren houden, en tenminste om iets geven.
Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?
Er zijn veel mensen die ik inspirerend vind. Om er maar één te noemen: de onlangs overleden Marshall Rosenberg, grondlegger van “geweldloze communicatie”. Ik vind het leren communiceren met elkaar, vooral wanneer we van mening verschillen, ontzettend belangrijk. Als we dat niet kunnen leren, zijn we verloren. Rosenberg heeft een poging gedaan een systeem te ontwerpen om beter met elkaar te kunnen communiceren. Het is niet makkelijk en niet perfect, maar het stemt tot nadenken en het inspireert.
Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?
- Doe het op je eigen tempo.
- Laat je niet wijsmaken dat het alles of niets is of dat je perfect moet zijn.
- Houdt je geest open. Veganisme betekent stoppen met dierlijke producten. Het betekent niet stoppen met denken.
- Zorg dat het makkelijk is om lekkere dingen te eten.
Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?
Ik wil ooit fictieboeken gaan schrijven. Het zouden vreemde mengelingen zijn van filosofie, technologie, futurisme, spiritualiteit en paranormale dingen.
Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?
Los van een vegan wereld en wereldvrede en het einde van het lijden? Hier zijn er een paar:
- Dat mensen trager zouden zijn in het vormen van meningen en oordelen. Ik noem het “slow opinion”. Meer nadenken, meer luisteren, minder over alles een opinie willen hebben.
- Dat we er beter in slagen om het hart en het hoofd (empathie en rationaliteit) te combineren met elkaar.
- Dat er morgen goedaardige aliens landen die onze maatschappij naar het volgende level tillen.
Ben je gelukkig?
Doorgaans scoor ik een acht tot tien op dat gebied. Wat mijn omstandigheden betreft heb ik een fantastisch leven. Ik heb een geweldige vriendin, woon in een mooi huis (dat van haar is), heb een super job, hoef mij geen zorgen te maken over geld, ben kindvrij, en heb van alles meer dan genoeg. Alleen is het in mijn hoofd soms allemaal zeer complex en word ik soms een beetje gek van teveel nadenken. En ja, ik heb al veel geprobeerd ook mediteren, maar dat heeft nog geen vruchten afgeworpen.
Wat is jouw definitie van succes?
Ik denk dat ik dat zou definiëren als een combinatie van gelukkig (of tevreden) zijn enerzijds, en anderzijds een significante positieve impact hebben voor andere wezens. Als er één van de twee ontbreekt zou ik mezelf niet succesvol vinden. Daarnaast denk ik ook dat het te maken heeft met realiseren van je eigen potentieel. Sommige mensen kunnen nu eenmaal meer dan andere en misschien dat ik van hen meer zou verwachten voordat ik hen succesvol zou noemen.
Gedeeld: Mijn lijst met positieve quotes.
Op momenten dat ik teveel nadenk of extra inspiratie kan gebruiken, lees ik mijn lijst met positieve quotes. Deze wil ik graag met jullie delen (klik hier). ♥
[separator]