Woehoeeeee! Het aftellen is begonnen! We zijn deze week alweer 27 weken in verwachting en dat betekent dat we officieel het 3de trimester zijn ingegaan. In dit blog artikel praat ik je helemaal bij over onze zwangerschap en deel ik met je hoe wij het 2de trimester ervaren hebben en wat er allemaal is gebeurt. Van verhuizen, harde buiken tot aan ultiem gelukkig zijn, cadeautjes en genieten van een babymoon naar Zeeland. Heel veel lees plezier!
Bruisen van de energie.
Na week 14 werd ik plotseling verrast; de moeheid maakte plaats voor meer energie, de misselijkheid werd steeds minder en ik kreeg mijn liefde voor lekker eten terug. Hoewel het eerste trimester magisch mooi was en we van iedere seconde genoten hebben, was ik zo blij toen het tweede trimester begon. Eindelijk begon ik weer te bruisen van de energie! Ook voelde het zo fijn om uit de meest spannende periode te zijn.
20 weken echo.
Al was er in het tweede trimester wel iets waar ik aan de ene kant enorm tegenop zag, maar waar wij ons tegelijkertijd enorm op verheugde; de 20 weken echo. Dit wordt ook wel een medische echo genoemd omdat de echoscopist naar alle zichtbare organen en structuren van de baby kijkt, naar de groei van de baby en naar de hoeveelheid vruchtwater. Zodra er grote afwijkingen zijn, dan kunnen ze hierbij zichtbaar worden. Hoewel wij er bewust voor hebben gekozen om geen testen te doen, wilde wij wel graag voor de 20 weken echo gaan omdat als er situaties zijn die levensbedreigend zijn, de artsen tijdens de geboorte op tijd hulp kunnen bieden als dit nodig is.
Na anderhalf uur flink onderzocht te zijn, met een druk trappelende baby en een volle blaas, kregen we geweldig nieuws; alles is goed! De kleine is perfect! En nu al heel eigenwijs, super bewegelijk en actief. Zo lief!
Verhuizen en klussen; hoe is het gegaan?
Zoals je vast hebt gelezen in dit blog artikel was december voor ons een absolute rollercoaster waarin wij gedwongen werden om per direct een woning te vinden en… Wonder boven wonder is dat gelukt! En wat zijn wij dankbaar voor alle hulp die we hebben gekregen! Uiteindelijk hebben de vele handen licht werk gemaakt en kwam ik erachter dat ik toch mocht helpen met verven omdat we een latex hebben gekozen op waterbasis. Jeeeeej!
Inmiddels wonen we alweer een maand in ons nieuwe nestje en zijn wij er zo intens gelukkig mee! Er zijn nog steeds een aantal dingen die moeten gebeuren. Zo moeten de plintjes op hun plek gebracht worden, moet er van alles opgehangen worden en zijn wij aan het sparen voor 2 kasten. Maar.. Er is nu een project die écht prioriteit heeft; de babykamer 😀 (zeg ik met een enorme glimlach, want YES! Het is nu echt zover)!
Ik en stilzitten…
Nu ben ik altijd al een spring in het veld geweest die het moeilijk vind om stil te zitten, maar dat is helemaal een ding wanneer je verhuist en niet zo heel veel mag doen. Wat vind ik het moeilijk om stil te zitten! Maar… Er kan er momenteel maar één zijn die super veel beweegt; en dat is ons kleintje. Regelmatig werd ik dan ook teruggeroepen omdat ik last kreeg van een enorm harde buik, pijn in mijn rug en voeten. Hoewel dit aan het begin van het tweede trimester redelijk onschuldig was, kreeg ik hier verder in het trimester toch wel echt last van. Teveel doen is er gewoon niet meer bij. Al blijf ik het lastig vinden om die grens te bewaken van dingen doen die ik kan en teveel doen. Het blijft een work in progress… Toch hoop ik wel door wat rustiger aan doen enge dingen als zwangerschapsvergiftiging en Hellp-syndroom te kunnen voorkomen.
Een keuze maken; thuis bevallen of in het ziekenhuis?
Hoewel ik nooit had verwacht dat ik iemand zou worden die vrijwillig naar informatie avonden zou gaan over bevallen, gaf ik mezelf er compleet aan over tijdens het tweede trimester. En… Ik sleepte Roy overal mee naar toe. Haha! Nee zonder gekkigheid, we hebben een geweldig informatieve avond gehad bij de verloskundige over bevallen en alle mogelijkheden. Dit was voor mij ook een reden om ons in te schrijven bij 2 ziekenhuizen voor een informatie avond en om de ‘bevalsuites’ te bekijken. De eerste avond was in het Alrijne Ziekenhuis in Leiderdorp omdat ik verliefd was geworden op hun bevalsuite en beval bad. Alleen werden we hier zo slecht ontvangen en waren er een aantal hele chagrijnige zusters, waardoor Roy mij aan mijn mouw trok en we met gierende banden weg zijn gereden. De tweede avond beleefde we in het Ziekenhuis in Amstelveen waar ik ook zelf ben geboren. Hoewel het verre van ideaal is, heeft het ons wel geholpen met het maken van onze beslissing. Wij willen het allerliefste thuis gaan bevallen. En als dit om wat voor reden dan ook niet kan, dan zien we wel waar de ambulance ons heen brengt. Maar.. Fingers crossed dat alles goed gaat, want we hebben het bevalbad voor thuis al gereserveerd! 😀
Overladen worden met cadeautjes.
Hoewel veel mensen in het eerste trimester toch nog een beetje voorzichtig waren, ging iedereen in het tweede trimester helemaal los. We zijn en worden nog steeds overladen met onwijs veel cadeautjes. Echt zoooooooo onwijs leuk en lief!! Het is echt zo bijzonder om te zien hoeveel harten ons kleintje nu al aan het veroveren is. Vooral van zijn/haar oma, opa en overgroot oma. Zo hartverwarmend!
Ook zijn er enorm veel mooie merken en bedrijven die ons regelmatig cadeautjes sturen waar ik weer over mag bloggen. Zo leuk en fijn! De komende weken zit ik dan ook zeker niet stil met het schrijven van reviews en andere toffe blog artikelen.
Met zijn 4tjes genieten van een babymoon naar… Zeeland!
Met kerst werden we verrast met een onwijs groot cadeau van mijn mama en haar vriend; een vakantie van 5 dagen naar Zeeland toe! We zijn net weer terug van onze babymoon, die Roy en ik samen met de hondenkinderen hebben doorgebracht. En wat hebben we intens genoten! Heerlijke lange wandelingen met onze hondenkinderen, een super mooi strand, bubbelen in een bubbelbad, Doggywash, zwemmen, genieten van een regendouche, goddelijk eten en echt even samen zijn. Het was magisch mooi! En… Precies de goede timing! Want wat met onwijs veel energie begon werd steeds ietsje minder. We zitten nu officieel in het laatste trimester van onze zwangerschap. Jeetje, wat is de tijd voorbij gevlogen!
Hoe gaat het nu?
We zijn intens gelukkig en genieten van iedere seconde! Terwijl ik dit artikel schrijf, beweegt de kleine er driftig op los alsof hij/zij jullie nu alvast wil groeten. Zo lief! Wel merk ik dat ik langzaam steeds een beetje vermoeider raak en zorgt het extra gewicht ervoor dat ik steeds wat minder lang kan staan en minder ver kan lopen. De periode van rustiger aan doen is weer aangebroken. Iets waar ik mij compleet aan probeer over te geven omdat harde buiken nu serieus niet grappig meer zijn en erg pijnlijk (oh god, dat belooft wat). Inmiddels staan de laatste 2 Kintsugi workshops voor mijn verlof ingepland op zaterdag 1 februari en 15 februari.
De focus voor de komende periode ligt vooral op mijn blog, ons huisje helemaal klaar maken voor de baby, onze babyuitzet verder in orde maken, er zijn nog een aantal boeken die ik graag wil lezen en rustig aan doen. Het aftellen is begonnen!! ♥
Zijn er blog artikelen die je de komende periode graag zou willen lezen?
