Claire's Mission
  • Categorieën
    • Ouderschap
    • Thuisonderwijs
    • Persoonlijke ontwikkeling & Spiritualiteit
    • Reizen
    • Duurzaam thuis, groen & DIY
    • Dierenliefde
    • Reviews
    • Ondernemerschap & geld
    • Mode
    • Vegan cosmetica
    • Interviews
  • Mediakit
  • Favorieten
  • Claire’s bloggers bestand
  • Op avontuur met kids
  • Contact
    • Privacyverklaring
Tag:

blogger

Pers events, cadeautjes, nieuwe kennismakingen; het leven van een blogger gaat echt over rozen. Onder deze tag geef ik je dan ook graag een kijkje in de wereld van een blogger. En niet alleen van mijzelf maar ook van collega bloggers en meer.

World Letter Writing Day

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh september 1, 2018
World Letter Writing Day

Toen Viking contact met mij opnam met de vraag of ik mee wilde doen aan #VikingInternationalPenPals hoefde ik geen moment na te denken; ‘Natuurlijk!’. Ik schrijf al jaren brieven en kaarten voor mensen over de hele wereld met Postcrossing. Het geeft onwijs veel voldoening om te doen en het is ook onwijs leuk om post te ontvangen van iemand die je niet kent. Viking heeft mij gematched aan een hele leuke blogger én ik ontving een onwijs leuk pakket zodat ik de mooiste brieven kan schrijven op deze bijzondere World Letter Writing Day. Benieuwd? Lees dan snel verder 😀 !

 

Viking’s World Letter Writing Day pakket

‘’To write is human, to receive a letter: Devine!’’ – Susan Lendroth

 

Op 1 september vieren mensen wereldwijd World Letter Writing Day. Een bijzondere dag die is opgericht door Richard Simpkin om mensen weer bewust te maken van het geschreven woord in de vorm van een brief en/of kaart. En hoe onwijs leuk is het om vandaag de dag een brief of kaart te ontvangen van iemand die je wel of juist helemaal niet kent 😀 ! Om deze dag te vieren heeft Viking een speciaal pakket samengesteld. Dit zat er allemaal in mijn pakket:

 

  • Gepersonaliseerd briefpapier (waar ik helemaal verliefd op ben geworden ♥).
  • Enveloppen.
  • Kalligrafeerpen in de vorm van een kunststof veer met inktpotje.
  • Fineliner handwriting pen.
  • Gekleurde stiften.
  • Stempels en een stempeldoos.
  • Washi tape.
  • Gepersonaliseerde wassen stempel.
  • Postzegels.

 

IMG 3581

 

 

Julia Lotz van missfoxyreads.de

En de blogger met wie Viking mij heeft gematched is… Julia Lotz van missfoxyreads.de! Onwijs leuk! Ik kende Julia nog niet, maar haar blog ga ik zeker volgen. Julia woont in Duitsland en schrijft mooie artikelen over boeken (haar grote passie). Easy peasy voor mij, want ook ik ben een enorme boekenworm. De brief was dan ook al snel af. 😀

 

 

For Julia: If you’re reading this, I was just telling everyone how awesome you’re blog is and how cool it is that reading and writing about books is your passion. I totally get that 😀 . It was awesome that Viking linked us together. I had a lot of fun writing you a letter.

 

IMG 3792

 

 

Wie ik vandaag nog meer een brief stuur.

Ik heb een beetje ruzie gekregen met de kalligrafeerpen in de vorm van een veer met inktpotje. Het ziet er onwijs lief en leuk uit! Alleen… Zitten mijn hele handen onder de zwarte inkt dat er onmogelijk af lijkt te gaan! Hahaha #writerstroubles 😛 . Maar ik ben onwijs blij met de fineliner handwriting pen, het gepersonaliseerde briefpapier en de prachtige wassen stempel. Ik had echt het gevoel dat ik weer even terug de tijd in ging terwijl ik de was boven een waxinekaarsje aan het smelten was en dit langzaam op de envelop liet druppelen en vervolgens mijn stempel erin drukte. En wat ben ik verliefd op de stempel en hoe Viking het gepersonaliseerd heeft! Niet alleen staat mijn voorletter erin, maar ook is mijn lievelingsgetal (lucky number 7) erin verwerkt. Zo mooi! Ik kon dan ook niet anders dan trots een brief schrijven aan mijn oma en moeder. Ik ben onwijs benieuwd wat ze er van vinden!

 

IMG 3743

 

 

Postcrossing, ideaal om nieuwe vrienden te maken.

Ik ben zo blij en dankbaar dat Viking aandacht wil schenken aan hoe leuk en mooi het is om andere mensen een brief/kaart te versturen. Het geeft mij ook al jaren enorm veel voldoening. Ook heb ik enorm mooie vriendschappen mogen opbouwen met penpals. In 2010 heb ik zelfs een penvriendin waar ik jaren mee schreef in real life ontmoet. Ze ging vanuit Hong Kong een aantal weken op vakantie in Europa en heeft een paar dagen bij mij gelogeerd toen ze in Nederland was. Een onwijs mooie en bijzondere ontmoeting! Steeds vaker hoor ik mensen om mij heen zich afvragen hoe ze nieuwe mensen en vrienden kunnen ontmoeten. Postcrossing is voor mij één van die manieren. Ik ontmoet er mensen waar ik eenmalig een kaart naar stuur, scholen wereldwijd die willen snuffelen aan andere culturen (zo heb ik pasgeleden een basisschool in Rusland kunnen laten zien waarom dieren net zo belangrijk zijn als mensen en waarom ik vegan ben) en zijn er mensen met wie ik al jaren schrijf (we wisselen soms zelfs cadeautjes uit). Anyhow, mocht je nieuwsgierig zijn geworden; https://www.postcrossing.com/. Het is gratis (geen sponsoring).

 

 

Last but certainly not least… Liefde voor Viking

Voor dit project heb ik heel veel contact gehad met Saskia van Viking. En het mag best gezegd worden; wat een onwijs fijn en lief mens is zij! De communicatie is altijd vol liefde en enthousiasme. Ik word daar heel erg blij van. Al vanaf de allereerste dag dat ik begonnen ben met ondernemen op 5 december 2011, shop ik al mijn kantoorartikelen bij Viking. Van papier, inktcartridges, ordners tot aan grote artikelen zoals printers, een bureaustoel en whiteboard. Ik ben altijd super tevreden geweest over de levering, prijs/kwaliteit van het product en de betalingsmogelijkheden. Dit is geen sponsoring, maar gewoon wat liefde omdat het kan.

 

 

Enthousiast geworden maar geen idee waar je over moet schrijven?

Ik ben begonnen met Postcrossing omdat een vriendin, die ik leerde kennen tijdens vrijwilligerswerk bij de Dierenbescherming, het ook deed. In het begin heeft het mij best wel wat gepieker opgeleverd. Want waar schrijf je over wanneer je iemand nog helemaal niet kent? Nu ik een paar jaar verder en wat ervaring rijker ben, heb ik wat onderwerpen verzameld. Dit is wat ik zelf vaak deel;

  • Ik vraag altijd hoe het met iemand gaat.
  • Ik vraag altijd door op hobby’s of passies die iemand heeft. Julia is bijvoorbeeld dol op boeken, dus heb ik haar gevraagd wat haar favoriete boek is als ze er maar één mag kiezen.
  • Ik vertel altijd wat over mijzelf. Wie ik ben, hoe oud, waarvandaan en wat ik belangrijk vindt in het leven. Ook vertel ik soms wat over mijn hobby’s.
  • Ik kies altijd een kaart uit met een afbeelding waar ik de ontvanger blij mee maak (denk en hoop ik). Soms vertel ik dan ook waarom ik juist deze kaart heb uitgezocht.
  • Wanneer ik heel veel raakvlakken in iemands profiel zien (we houden bijvoorbeeld beide heel veel van dieren) dan vraag ik eigenlijk altijd of iemand het leuk vindt om vaker kaarten/brieven uit te wisselen.

En dat is eigenlijk alles 😀 . Je zult zien, hoe vaker je het doet, hoe makkelijker en leuker het wordt.

 

IMG 3805

 

 

[separator]

Wie ga jij vandaag met World Letter Writing Day een kaart of brief sturen?

[separator]

 

september 1, 2018 0 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappEmail

Interview: Kirsten Bloemen van Geen blaadje sla

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh augustus 28, 2018
Interview Kirsten Bloemen van Geen blaadje sla

Toen ik haar blog voor de allereerste keer zag was ik direct verliefd op de mooie vormgeving en de heerlijk eenvoudige gerechten. Hoog tijd dus om Kirsten Bloemen van Geen blaadje sla eens te interviewen! Benieuwd hoe zij veganist is geworden, haar tips en hoe haar leven er als freelance schrijver uit ziet? Lees dan snel verder. Heel veel lees plezier!

 

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Ik leef mij ‘s ochtends graag uit in de sportschool (als m’n wekker gaat word ik hier niet perse heel gelukkig van hoor, maar als ik klaar ben voel ik mij lekker energiek en fit voor de dag), douchen, schrijven voor mijn blog of andere freelance klussen doen, een dutje rond 16.00, daarna lekker koken en eten met mijn vent, oftewel: mijn dag helemaal kunnen indelen hoe ik dat wil. Daar word ik echt blij en energiek van.

 

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Hoewel ik vlees heel lekker vond, ging het eten daarvan mij steeds meer tegenstaan. Hoe vaker ik erover nadacht, hoe meer ik inzag hoe belachelijk het eigenlijk is. Want waarom worden we met zijn allen panisch als we horen dat ze in Aziatische landen honden eten, maar eten we zelf wel op grote schaal koeien, varkens, kippen, lammetjes en vis? Waarom denken wij mensen dat we zo met dieren om kunnen gaan? Maar vooral: waarom deed ik, als XXL-dierenvriend, hier in godsnaam aan mee? Drie jaar geleden nam ik daarom van de één op andere dag de stap naar vegetariër. Ik wilde niet meer meedoen aan dat dierenleed.

 

 

Als vegetariër kwam ik via blogs op Instagram steeds meer in aanraking met het veganisme. Eerst wist ik nog niet wat er mis was met mijn bakkie kwark, maar door deze blogs leerde ik steeds meer over de zuivel- en ei-industrie. Ook allemaal verre van best. Stap voor stap schrapte ik daarom ook zuivel en ei van ’t menu en 1 januari besloot ik dan toch echt helemaal full vegan te gaan. Mijn beste goede voornemen ooit.

 

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Ik maak thuis altijd een lijst, anders raak ik het overzicht kwijt en ga ik sowieso dingen vergeten. Ik ga eerst naar de Lidl (want goedkoop en goede producten), en alles wat ze daar niet hebben haal ik bij de Jumbo. Ik heb hier een Jumbo Foodmarkt in het dorp zitten. Geweldig, ze hebben daar alles. Op de een of andere manier vind ik boodschappen sowieso heel leuk om te doen – tenzij het heel druk is in de supermarkt. Dan ben ik al overprikkeld voordat ik de groenteafdeling voorbij ben. :’)

 

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Ja! Best wel veel mensen in mijn omgeving eten nu steeds vaker vega(n). Zo lachte mijn broer – die dan ook de bijnaam Brammetje Biefstuk had – mij vierkant uit toen ik drie jaar geleden zei dat ik vegetariër werd. Nu eet hij vijf dagen in de week vegetarisch! Mama knipt voortaan altijd de veganistische recepten uit de Libelle en die gaat ze dan proberen. En laatst vroeg mijn beste vriendin of ik haar wilde helpen, want ze wilde een week vega(n) eten. Zulke dingen. Daar word ik superblij van.

 

 

Je blogt op Geen blaadje sla. Hoe is de naam en het idee hiervoor ontstaan?

Toen ik vegetariër werd, sloeg ik lekkere vegetarische recepten op in mijn notities of ik schreef zelfverzonnen recepten op. Toen die ene broer dus uiteindelijk ook vaker vegetarisch wilde eten, vroeg hij of ik die recepten in een Google Drive bestandje wilde zetten zodat hij ze ook kon zien. En toen wilde mijn andere broer ook graag toegang. En mijn vriendinnen ook. En de collega van mijn broer ook. En de buurvrouw van mama ook. En de huisgenoot van een vriend ook. Buiten dit documentje trokken ook steeds meer andere vrienden bij mij aan de bel als ze een vegetarisch receptje zochten. Ik vond het superleuk om deze mensen te helpen en inspireren, dus toen is eigenlijk het idee van een lekker toegankelijke vega(n) foodblog gaan broeien. Toen ik ook nog eens 100% vegan werd, besloot ik dan ook maar meteen de stoute schoenen aan te trekken en ben ik een site gaan bouwen. De naam is gebaseerd op het stereotype dat er heerst over veganisten: die eten alleen maar blaadjes sla. En wortels. Valt dus reuze mee als je geenblaadjesla.nl checkt!

 

 

Wat betekent eten voor jou?

Veel! Ik kan ontzettend genieten van lekker eten. Natuurlijk in goed gezelschap, maar ook als ik in mijn eentje ben. Zelfs dan mompel ik regelmatig tegen mezelf: ‘Kirsten, wat heb je toch weer lekker staan koken meid’, of zit ik hardop te mmm-en. Ja, ik weet het. Ik ben echt een ei soms. :’)

 

 gevulde avocado

 

 

Hoe kom je aan inspiratie voor het continu ontwikkelen van nieuwe vegan recepten?

Ik denk aan non-vegan recepten die ik vroeger lekker vond, ik zie iets lekkers in/op een menukaart/uithangbord/tijdschrift/Pinterest of ik denk ‘hey, daar kan ik ook wel iets lekkers van maken’ als ik bepaalde producten in de supermarkt zie liggen. Maar het vaakst nog komt er zomaar iets m’n hoofd binnen ploppen.

 

 

Waar blog je naast eten, nog meer over?

Het is bij mij wel allemaal eten-gerelateerd, maar naast recepten blog ik ook over waarom ik vegan ben geworden, wat er allemaal achter dierlijke producten schuilgaat en tips over hoe je als vegan kan overleven op een festival, op vakantie, tijdens uiteten, etc.

 

 

Wat zijn de 3 mooiste reacties die je ooit op je blogs ontvangen hebt?

Dit klinkt lekker nat, maar elke positieve reactie die ik krijg vind ik mooi en lief. Echt zo. Ik krijg bijvoorbeeld regelmatig te horen dat mensen moeten lachen om mijn posts of dat ik zo leuk schrijf. Dat is ook mijn doel: mensen op een lekker positieve, toegankelijke manier kennis laten maken met veganistische receptjes. Niet al te moeilijk, nuchter, beetje humor d’r bij. Zo ben ik ook als persoon.

Ik vind het ook al heel leuk als ik hoor dat iemand mijn recept maakt. Laatst was ik op een festival en kwam er een meisje naar mij toe die ik via via vaag ken. Zij vertelde dat ze zelf geen vegan is maar wel mijn blog volgt en al verschillende receptjes van mij heeft gemaakt. Ze vond het heerlijk. Daar word ik dan ook helemaal happy van.

 

 

Krijg je ook weleens kritiek en zo ja, hoe ga je hiermee om?

O ja, meer dan eens. Van mijn kritische broers bijvoorbeeld, of bourgondische Brabanders hier in de omgeving. Hoe ik hiermee omga ligt ook aan de persoon en wat hij/zij zegt. Ik leg graag uit waarom ik plantaardig eet, maar als ik merk dat de ander totaal niet luistert en niet eens openstaat voor mijn verhaal, begin ik er niet eens aan. Ik heb wel meer te doen in m’n leven. Ik heb bijvoorbeeld nog een hele familie op Sims die ik moet onderhouden.

 

 

Wat voor type veganist ben je?

Ik eet gezond, maar niet overdreven gezond. Door de weeks eet ik over het algemeen gezonde maaltjes en in het weekend vaak iets van frietjes, chips en/of pizza. En drankjes. Ik hou mij, net als toen ik nog vlees at, aan de 80-20 regel: 80% gezond, 20% wat minder gezond. Ik ben niet zo’n gezonde whole plantbased vegan dus – waar overigens helemaal niks mis mee is. Ik zou willen dat ik de discipline had, maar ik hou nou eenmaal teveel van friet en chips. Sorry bips.

 

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Pfoe, lastig. Ik ben niet zo van de voorbeelden. Ik weet wel dat mijn eerste positieve kennismaking met veganisme door Lisa Goes Vegan kwam. Ik had op internet weleens wat gelezen over veganisme (mijn reactie: ‘oh my god helemaal géén dierlijke producten, wat overdreven’) maar dankzij Lisa kwam ik op een hele positieve en chille manier meer te weten over waarom veganisten deze keuzes maken. Ik had geen idee! Lisa Goes Vegan was dan ook de eerste vegan blogster die mijn volgje kreeg op Instagram.

 

 

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Pak een kop koffie of thee – of een bel wijn, wat maakt mij het uit – erbij, kruip op de bank en ga lekker Googlen; lekkere recepten, handige tips, welke producten je als vegan in huis moet hebben (Remia Mayolijn bijvoorbeeld), etc. Sla alles op. Plan vervolgens wat je de hele week gaat eten (ontbijt, lunch, diner en tussendoortjes) en stel een boodschappenlijst samen. Zo’n eetplanning kan in het begin een hele fijne houvast zijn, en een volle voorraadkast zorgt ervoor dat je minder snel naar een dierlijk product grijpt. En als je hulp wil: vraag! De meeste vegans vinden het leuk om mensen te helpen. Ik krijg ook regelmatig berichtjes van mensen die niet weten hoe ze bepaalde dingen precies aan moeten pakken en ik help deze mensen dan met alle liefde en plezier.

 

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Qua Geen blaadje sla hoop ik dat mijn blog nog veel groter mag worden en dat ik daarmee heel veel mensen en bedrijven inspireer. Mijn eerstvolgende droom op korte termijn is het uitbrengen van het e-book waar ik momenteel mee bezig. Dit wordt een e-book met hele concrete handvaten voor mensen die graag de overstap naar vega(n) willen maken, maar niet zo goed weten hoe.

Verder hoop ik dat ik ooit mijn eigen boek ga uitgeven (mag over eten gaan, maar ik heb nog veel meer andere ideeën) en droom ik van een eigen gezinnetje en een gezellige bankrekening.

 

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

  • Met stip op één: dat mensen stoppen met het mishandelen en eten van dieren. Het is gewoon niet nodig, het is slecht voor de dieren, je gezondheid én het milieu. Ik hoop zo erg dat alle mensen dit een keer in gaan zien. Of ik dit nog ga meemaken weet ik niet, maar ik hoop het wel.
  • Oké, gedeelde eerste plaats dan: dat mijn familie en vrienden ­­– en vooruit, ikzelf ook – gezond en gelukkig zijn en blijven. Lekker cliché, maar dit vind ik belangrijker dan wat dan ook.
  • Dat ik dadelijk mijn geld kan verdienen met hetgeen wat ik leuk vind: schrijven. Ik ben net afgestudeerd, dus ik ben nu mijn freelance opdrachten aan het uitbouwen zodat ik uiteindelijk fulltime bezig kan zijn met mijn blog en deze freelance schrijfopdrachten. Ik ben dus al goed op weg!

PS mocht je dit lezen en nog een goede, creatieve en gezellige tekstschrijfster nodig hebben: I’m your woman.

 

 

Ben je gelukkig?

Ja, eigenlijk wel. En daar mag ik best eens vaker bij stilstaan, nu ik er zo over nadenk. Er zijn altijd dingen die beter kunnen, doelen die je nog niet behaald hebt of kutsituaties die opeens opdoemen. Je focus ligt dan al gauw daarop, maar ik heb de leukste boyfriend ever, mijn lijf is gezond, werkt naar behoren en ziet er ook nog eens prima uit, ik heb hele lieve (en hilarische) vriend(inn)en, een gezellige familie, een supermooi huisje en er ligt regelmatig naturel ribbelchips in de kast. Volgens mij heb ik niks te zeuren.

 

 

Wat is jouw definitie van succes?

Mijn gestelde doelen behalen, of in ieder geval goed op weg zijn om deze te behalen. Helemaal doen waar je gelukkig van wordt en daar je geld mee kunnen verdienen – en nee, ik hoef niet perse miljoenen op de bank te hebben staan. Al is het natuurlijk altijd welkom.

 

Gedeeld: Favoriete recept.

Elke friet-met-stoofvlees-lover moet deze vegan versie geprobeerd hebben. Echt. Morgen sporten we het er wel weer af.

 

file

 

 

[separator]

 

augustus 28, 2018 0 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappEmail

Interview: Daisy van Poelje van homeofdaisies.nl

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh augustus 7, 2018
Interview Daisy van Poelje van homeofdaisies.nl

Daisy van Poelje van homeofdaisies.nl blogt en vlogt over alles wat haar blij maakt; van bloemen, vrolijkheid, lente en sproetjes tot aan beauty, travel, wonen en gezondheid. En dat alles 100% vegan! Ik ben verliefd op haar labrador Bentley, asielkat Bailey en Daisy’s geweldige verhaal! Wat haar zo inspirerend maakt? Je komt het te weten in dit interview. Heel veel lees plezier!

 

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Ik ben naast een bezig bijtje ook chronisch ziek. Energie is daarom voor mij erg belangrijk, want ik heb dagelijks pijn en ben snel moe. Dit jaar heb ik besloten mijn werkdagen anders in te delen. Daardoor heb ik meer tijd en ruimte voor mezelf, mijn blog en fotografie. Maar het meest energie krijg ik van lekker buiten zijn en wandelen met onze labrador Bentley van anderhalf. Daar ga ik meteen als ik van mijn werk kom uitgebreid mee wandelen door het bos of langs de zee. Daarna is het tijd om even te rusten en een kopje koffie te drinken voordat ik eventueel nog wat werk voor mijzelf (blog, vlog of fotografie) ga doen.

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Vorig jaar september ben ik veganistisch gaan eten. Ik at al een paar jaar weinig tot geen vlees meer en was mij steeds meer gaan inlezen over het veganisme. Toen kwam ik voor het eerst bij een osteopaat die mij vroeg naar mijn zuivelgebruik. Slik… Ik dronk zonder problemen een latte en een grote beker melk per dag, om nog maar te zwijgen over mijn liefde voor kaas. Toen ze mij adviseerde daar eens mee te minderen (zuivel kan reumatische klachten verergeren) ging voor mij de knop om. Dan maar veganistisch! Eerst nam ik mij voor het een periode te proberen, maar toen het mij heel makkelijk af bleek te gaan heb ik het doorgezet. Thuis eet ik 100% veganistisch. Buiten de deur (ik woon in Zeeland, niet de meest vooruitstrevende provincie) probeer ik zo goed mogelijk veganistisch te eten. Als het niet lukt wil ik nog wel eens spijbelen met iets van kaas of vis. Ik probeer het mezelf – en mijn omgeving – vooral niet te moeilijk te maken. Ik doe mijn best, maar ga ook weer niet op een blaadje sla leven als er geen vegan opties zijn. Dat laatste is dan ook mijn tip: probeer het voor jezelf niet ál te moeilijk te maken. Doe je best en als het een keer niet lukt is dat ook oké.

 

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Eigenlijk niet heel veel anders. In het begin ben je wel wat langer onderweg omdat je letterlijk elke verpakking controleert op de ingrediënten. Maar naar verloop van tijd weet je – in elk geval met je vaste prik artikelen – wel wat wel en niet vegan is. Gelukkig hebben we in mijn stad diverse supermarkten, waar ik verschillende vervangers haal. Jumbo is favoriet voor de eigen merk vleesvervangers, waarvan de meeste vegan zijn. Daarbij is de linzenburger mijn lievelings! Bij Dirk shop ik Vivera en Alpro producten (die zijn een stuk goedkoper dan bij AH of Jumbo). Verder eet ik extra veel groenten en gebruik ik in recepten vaak noten.

 

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Mijn moeder schoot met kerst wel even in de stress. Want gourmetten met een vegan, HOE DAN?! Gelukkig heb ik haar gerust gesteld en zelf voor mijn producten gezorgd. Zelf burgertjes gekocht, mijn eigen vegan kruidenboter en andere brood smeersels gemaakt. Van die burgers had ik er behoorlijk wat over, die ik de dag erna meenam naar mijn schoonfamilie. Mijn neefje van 10 vroeg of hij eens zo’n burger mocht proeven. “Lekker! Mag ik er nog één?” was zijn oordeel. Nog meer mensen proefden en iedereen reageerde ontzettend enthousiast. Ik vertel graag over waarom ik vegan eet, hoe makkelijk het eigenlijk is en wat de voordelen voor onder meer het milieu zijn als je al 1 dag in de week geen vlees eet. Daar heb ik tot nu toe alleen maar positieve reacties op gehad. Ik ben geen type die mensen wil overhalen het ook te doen, dat moet je namelijk helemaal zelf weten. Maar het feit dat steeds meer mensen er over nadenken wat vlees en zuivel met dieren en het milieu doen en hoe zij daar zelf een positieve bijdrage kunnen geven is voor mij al voldoende.

Je blogt op homeofdaisies.nl. Hoe is de naam en het idee hiervoor ontstaan?

Bijna 4 jaar geleden kwam het idee om (weer) te gaan bloggen. Omdat ik héél veel dingen leuk vind, vond ik het lastig om een naam te verzinnen die de lading dekt. Ik heb er echt hele brainstormsessies met mezelf aan gewijd haha en uiteindelijk kwam ik op dit. Home of Daisies staat voor een huis vol dingen waar ik (Daisy) blij van wordt. Bloemen, vrolijkheid, lente, sproetjes. Personal lifestyle met een vleugje beauty, travel, wonen en gezondheid.

Waar blog en vlog je allemaal over?

In de loop der jaren is het steeds meer een personal lifestyle website geworden. De dingen dus waar ik vrolijk van word en die ik wil delen. Dit kan gaan over beauty, reizen, boeken, reviews, eten/recepten, wonen. Van alles! Daarbij vlog ik al zo’n 3 jaar, waarvan ruim 2 jaar in de vorm van weekvlogs. Ik film mijn leven, wat ik allemaal onderneem, waar ik mee zit, fotosessies die ik doe, feestjes die ik bezoek. Mijn man Jochem en mijn harige kinderen (labrador Bentley en asielkat Bailey) hebben hier ook vaak een hoofdrol in. Maar soms ga ik ook meer de serieuze kant op. Zo heb ik best wat gedeeld over mijn chronische ziektes Hypermobiliteitssyndroom en Fibromyalgie, mijn zoektocht naar een goede anticonceptie en de depressie die ik had.

 

 

Wat zijn de 3 mooiste reacties die je ooit op je blogs en vlogs ontvangen hebt?

Dat waren sowieso de reacties die ik kreeg op de eerste blog die ik schreef over mijn depressie. Achteraf gezien heb ik die heel lang gehad, maar toen ik (eindelijk!) de diagnose kreeg voelde ik mij bijna geroepen dit openbaar te maken. Moeilijk? Zeker! Heel erg moeilijk zelfs. Maar de reacties waren het meer dan waard. Zoveel berichten van steun en herkenning. Ik kreeg veel comments onder mijn blog, maar minstens zoveel in privéberichtjes op Facebook en Instagram. Zoveel liefde! Weten dat je niet de enige bent, dat er meer mensen zijn en dat jouw stap voor het openbaar maken van hetgeen waar jij mee zit zoveel los maakt bij anderen. Dat vind ik mooi. En ik hoop dat er iemand zich geroepen heeft gevoeld hulp te zoeken na het lezen van mijn verhaal.

 

 

Krijg je ook weleens kritiek en zo ja, hoe ga je hiermee om?

Helaas wel. Mensen hebben altijd een mening en sommigen vinden het nodig om dit te ventileren. In het begin ging ik nog wel eens de discussie aan, maar daar ben ik mee gestopt. Onnodige energieverspilling. Van sommigen krijg ik wel buikpijn of slaap ik een nacht slecht. Maar dat zie ik voor mezelf ook als leerproces. Niet iedereen kan het altijd eens zijn met hoe jij je leven leidt of hoe jij de dingen aanpakt. Jammer dan. Ieder z’n ding. Weg met die telefoon en naast je neer leggen. Of als het lelijke scheldkanonnen zijn, lekker verwijderen.

 

 

Naast je blog, ben je ook werkzaam als freelance fotograaf. Hoe omschrijf je je stijl?

Dat klopt! Ik ben altijd wel bezig geweest met fotograferen, maar nu sinds een goed jaar bezig als zelfstandige. Of ik een vaste stijl heb durf ik niet te zeggen, dat ben ik misschien nog aan het ontdekken. Ik ben wel dol op gekleurde luchten, wapperende haren en lachende gezichten. Een moment vastleggen die niet geposeerd of gestileerd is. Maar anderzijds vind ik de sfeer van zwart-wit fotografie ook fantastisch. En het is natuurlijk ook afhankelijk van de opdrachtgever, wat die wil zien. Zo maak ik foto’s voor een bedrijf dat barbecues verkoopt. Dat is weer wat meer stoer qua materialen en styling, tegenover verliefde stelletjes op het strand. Dat contrast vind ik tof en past ook bij wie ik ben. Ik pas ook niet in een hokje.

Wat is de mooiste foto die je ooit hebt gemaakt en welk verhaal zit er achter deze foto?

Wat een gemene vraag! Alsof je moet kiezen wie van jouw kinderen favoriet is hahaha! Maar als het écht moet denk ik dat ik ga voor de zwart-wit foto van de handen. Ik was gevraagd om een fotoshoot te doen van een 13-jarig trouwjubileum. De vrouw kon na al die tijd nog steeds haar trouwjurk aan (hoe knap?!) en wilde haar man verrassen, samen met hun 3 kinderen. We fotografeerden in de kerk waar zij getrouwd zijn. De sfeer was heel gemoedelijk en fijn en ondanks dat ik best zenuwachtig was ging het super goed. Deze foto toont voor mij de liefde en samenhang tussen de leden van dit gezin weer, zonder dat je hun gezichten ziet.

 

 29187198 1741722909222447 6495072960620003328 n

Wat voor type veganist ben je?

Ik denk nog een ontdekkende. Thuis eten gaat super goed en makkelijk. Ik vind het geen probleem om oude recepten om te bouwen tot vegan gerechten. Maar ik ben nog steeds nieuwe producten aan het ontdekken, manieren om op algehele gezondheid beter om te gaan met voeding. Daarnaast zou ik in de toekomst bijvoorbeeld ook qua kleding en verzorging meer vegan willen gaan. Gelukkig wordt het steeds makkelijker gemaakt, zoals de vegan huidverzoringslijn van Kruidvat die ook nog eens super betaalbaar is!

 

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Mijn oma was mijn grote voorbeeld, zij is afgelopen januari overleden. Zij vond het belangrijk er goed uit te zien en gaf mij altijd tips. Dat ik mijn wenkbrauwen moest bijtekenen en moest stoppen met die dikke zwarte eyeliner op mijn waterlijn. Hoe ik het beste koopjes kon scoren in de stad en welke kleding mijn figuur beter deed uitkomen. Daarnaast was ze dol op koken (mijn moeder totaal niet haha!) en leerde ze mij op dat gebied nieuwe dingen kennen door te proeven en te proberen. Oh en dat niemand ooit slechter is geworden van hard werken! Dat was haar motto.

 

 

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Zelf heb ik vooraf goed ingelezen op waar je qua voeding allemaal op moet letten, bijvoorbeeld B12 (die ik zelf niet blijk op te nemen en sinds januari geïnjecteerd krijg) en calcium. En ik was blij met de tip dat havermelk lekker is voor in je latte. Die is overigens ook heerlijk in je pannenkoek! En voor mij persoonlijk geldt: doe je best, maar wees niet te streng voor jezelf als het een keer niet lukt om een vegan koffie te scoren of om vegan te lunchen als je onverwacht buiten de deur eet.

 

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Mijn grootste droom is niet eens werk gerelateerd haha! Ik zou heel graag willen verhuizen naar een huisje met een lap grond, zodat ik meer dieren kan houden. Wakker worden met uitzicht op een weiland vol geitjes, schaapjes en misschien zelfs ezels en paarden. Lijkt me fantastisch! En dan komen er sowieso meer katten en ga ik mijn man heel hard overhalen voor nog een hond.

 

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

  • Een nieuw huis om al mijn huisdierendromen te laten uitkomen.
  • Kunnen leven van mijn fotografie (en/of blog), mede omdat ik dan nog beter mijn eigen tijd kan indelen voor mijn gezondheid en mijn dieren. En omdat ik dan voor mijn gevoel nooit meer hoef te werken!
  • Minder last hebben van chronische ziekten. Minder pijn, minder moe. Of gewoon helemaal niet meer ziek zijn, maar dat is natuurlijk een utopie.

 

Ben je gelukkig?

Als je mij dit een jaar geleden had gevraagd had ik ‘nee’ moeten antwoorden. Maar ik ben heel blij dat ik deze vraag nu met ‘ja’ kan beantwoorden! 😀

 

 

Wat is jouw definitie van succes?

Vroeger was ik daar heel zwart-wit in. Of je bent succesvol of je hebt gefaald. Ik ben ‘succesvol’ zijn veel minder belangrijk gaan vinden. Het gaat uiteindelijk om gelukkig zijn en jezelf omringen met mensen (en dieren!) die je blij maken. Dat je dan een keer niet die verre reis kan maken of de mooiste kledingstukken kunt kopen omdat je moeite hebt met het vinden van een baan, betekent niet meer dat je gefaald hebt. Meer dan je best kun je niet doen.

 

Gedeeld: hotspot tip!

Graag zet ik mijn lieve vriendinnen en harige vriendjes van Kattencafé Kat&Schotel in Goes in het zonnetje! Wat begon als een grapje tussen 2 chronisch zieke dames met een voorliefde voor katten, eindigde nog geen jaar later in de opening van het 10de kattencafé van Nederland. Hier wonen 8 schattige kattenkinders die veelal lange periode in het asiel hebben gezeten. Stuk voor stuk lieverds (al is Angel a.k.a. Eendo stiekem mijn favorietje) met een eigen karakter die in het café hun forever home hebben gevonden. Oh én ze hebben sojamelk voor capo’s en latte’s en vegan broodjes op de menukaart staan. Aanradertje! Ik ben kind aan huis in elk geval.

bwDSC 0787 1

[separator]

augustus 7, 2018 1 reactie
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappEmail

Tips voor wanneer je de enige veganist in je familie bent.

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh augustus 2, 2018
Tips voor wanneer je de enige veganist in je familie bent

Hoi! Mijn naam is Ashley, ik ben 22 jaar. Sinds mijn 19de ben ik veganist. Een veganistische levensstijl is voor mij inmiddels zo normaal geworden, dat ik het als vanzelfsprekend zie. Toch is het niet zo vanzelfsprekend als dat het lijkt. Ik ben namelijk de enige in mijn familie die geen vlees eet. Ondanks dat ik dit zelf niet als een probleem ervaar, kan ik mij voorstellen dat er mensen zijn die het lastig vinden om ‘anders’ te zijn dan hun familieleden en daarom de stap naar veganisme niet durven te zetten. Daarom deel ik in deze blogpost een aantal handige tips met jullie en vertel ik hoe mijn weg naar veganisme er uit heeft gezien. 

Sta voor je eigen idealen!

Ik ben altijd al eigenwijs geweest. Als iemand iets op een bepaalde manier deed, deed ik precies het tegenovergestelde. Leren fietsen zonder zijwieltjes heb ik mijzelf aangeleerd, omdat ik dat zelf wilde doen 😉 . Ook op het gebied van eten wilde ik mijn eigen keuzes gaan maken. Toen ik 9 jaar was wilde ik vegetariër worden, omdat ik mij niet fijn voelde bij het idee dat ik dode dieren moest eten. Helaas vonden mijn ouders dit toen geen goed idee. Zij dachten dat het slecht voor mijn ontwikkeling zou zijn, en bovendien vonden ze het lastig. Ondanks dat ik vlees uit mijn maaltijden sorteerde en de vleeswaren van mijn brood afhaalde, gaven mijn ouders niet toe. Daarom besloot ik mijn (eerste) poging op te geven. Toch ben ik vol blijven houden en uiteindelijk op mijn 14de alsnog vegetariër geworden. Ik liet mijn ouders inzien dat ik dit écht graag wilde, waardoor ik hen uiteindelijk heb kunnen overtuigen.

Maak het niet te ingewikkeld.

Voor mijn ouders was het vooral in het begin wennen dat ik geen vlees meer at. Omdat ik als enige vegetariër was, werd er voor mij een apart pannetje met eten gekookt. Gelukkig ontdekten mijn ouders dat het niet lastig was om een gerecht te maken zonder vlees. Aten zij iets met gehakt? Dan kochten zij voor mij vega gehakt. Gingen we barbecueën? Dan kochten ze vegaburgers voor mij.

Voor veel producten zijn inmiddels plantaardige alternatieven te vinden (denk aan sojayoghurt, plantaardige melk, vegan kaas etc.) Mijn tip is dan ook om zeker in het begin bij de basis te blijven en om te kijken naar hoe je de maaltijden die je al at kunt ‘veganizen’. Laat zien dat veganisme niet ingewikkeld is!

Accepteer en laat los.

In de jaren daarna ben ik mij meer gaan verdiepen in de ethische aspecten van een vegetarisch eetpatroon. Hierdoor ben ik er achter gekomen dat de ei- en zuivelindustrie niet zo duurzaam waren als dat ik dacht. In de jaren dat ik vegetariër was, stond ik hier niet bij stil. ‘Gewoon’, omdat ik simpelweg niet anders wist. Toch heeft het een aantal jaren geduurd voordat ik veganist werd. Dit kwam vooral doordat mijn familie veganisme als iets extreems zag.

Toch kon ik het niet langer over mijn hart verkrijgen om dierlijke producten te consumeren zonder mij hier schuldig over te voelen. Daarom besloten mijn moeder en ik een compromis te sluiten. De maaltijden die ik zelf bereidde (ontbijt, lunch, tussendoortjes) maakte ik veganistisch, en de avondmaaltijden waren vegetarisch. Hierdoor hoefde mijn moeder niet anders te koken dan voorheen en at ik meer plantaardig.

Ondanks dat ik liever volledig veganistisch wilde leven, kon ik accepteren dat dat er op dat moment niet inzat. Door een verleden met een jarenlange eetstoornis werd er altijd goed op mijn eetpatroon gelet, en ik kon mij voorstellen dat alle dierlijke producten uit mijn eetpatroon schrappen als iets eetgestoords werd gezien. Daarom besloot ik te accepteren dat ik niet volledig veganistisch kon leven op dat moment.

Mijn tip: accepteer dat verandering tijd kost. Zowel bij jezelf als bij jouw omgeving. Het aannemen van een nieuwe levensstijl is en blijft een grote verandering en hoeft niet van de één op de andere dag plaats te vinden. Ook kleine stapjes tellen!

DSC 0239 35

Leer & inspireer!

Langzaam maar zeker verving ik meer dierlijke producen door plantaardige varianten en ben ik volledig veganistisch gaan eten. Doordat het een langzaam proces is geweest, voelde het niet als iets extreems en kreeg ook mijn familie de tijd om aan mijn nieuwe levensstijl te wennen. Daarnaast kookte en bakte ik veganistische maaltijden om hen te laten zien dat je ook als vegan genoeg lekkere en voedzame dingen kunt eten.

Als mijn moeder boodschappen deed, dan maakte ik lijstjes met veganistische producten zodat zij niet alle etiketten in de winkels hoefde te lezen. Als er een verjaardag was, stelde ik voor om een plantaardige taart te maken. Als mijn familie ’s avonds een gerecht met dierlijke producten at wat niet makkelijk te ‘veganizen’ was, dan kookte ik voor mijzelf.

Tip: laat zien dat je als vegan genoeg mogelijkheden hebt en neem zelf initiatief. Als je opgroeit in een gezin waarin veganisme (of zelfs vegetariër zijn) niet de standaard is, zul je moeten accepteren dat jij hier soms alleen in staat. Kook lekkere maaltijden voor jezelf en zie het juist als een mooie uitdaging om anderen te inspireren wanneer de rest iets anders eet.

Was het dan nooit lastig om de enige veganist in jouw omgeving te zijn?

Lastig heb ik het nooit gevonden. Ik sta volledig achter mijn levensstijl en ik wil nooit meer anders. Natuurlijk heb ik wel situaties meegemaakt waarvan ik had gehoopte dat het anders was gegaan. Toen er met een familiedag een catering werd geregeld en tegen mij werd gezegd ‘neem je eigen eten maar mee’ vond ik dat natuurlijk jammer. Toch probeer ik dit soort situaties tot iets positiefs om te zetten. Ik heb toen bijvoorbeeld lekkere vegan sushi gemaakt. Ik kreeg van een aantal mensen zelfs de vraag waar ik die sushi toch vandaan had gehaald, omdat zij dat ook wel hadden gewild .

Inmiddels woon ik samen met mijn lieve (vegan!) vriend en hebben wij een volledig vegan huishouden. Voor mijn familie en vrienden is het inmiddels normaal geworden dat ik vegan ben. Wanneer ik bij mijn moeder thuis ben, kookt ze veganistisch en als ik uiteten ga met vrienden zoeken we een restaurant uit met zowel dierlijke als plantaardige opties. Ik probeer los te laten dat mijn familie en vrienden ervoor kiezen om niet veganistisch te leven, en ik focus me vooral op mijn eigen proces.

Ik ben overtuigd van mijn eigen idealen en zal daar altijd achter staan. En ik hoop daarmee anderen uiteindelijk te kunnen inspireren om hetzelfde te doen.

Liefs,

Ashley

PS: Genoten van dit gastblog? Laat het ons dan weten! Lieve mails voor Ashley worden direct doorgestuurd.

augustus 2, 2018 1 reactie
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappEmail

Interview: Natascha van Plantaardiger

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh mei 8, 2018
Interview Natascha van Plantaardiger

Het heeft even geduurd maar eindelijk heb ik mijn vriendinnetje Natascha van Plantaardiger geïnterviewd. SHE ROCKS! Benieuwd waarom ik dat vind en wil je kennis maken met een ontzettend mooi mens die dol is op tuinieren, fotograferen, dieren, activisme en bloggen? Lees dan snel verder en laat je inspireren. ♥

  

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Ik krijg de meeste energie van dingen doen waar mijn hart ligt, zoals het veganisme, moestuinieren, bloggen en activisme.  Maar ook put ik heel veel energie uit de natuur. Wanneer ik een uurtje ga wildplukken op de hei of in het bos kom ik terug alsof ik een weekendje wellness achter de rug heb. Dat is zeker de moeite waard om even helemaal op te laden, vooral wanneer ik dit op mijn blote voetjes kan doen. En wat mij ook energie geeft is vriendelijk zijn. Iets kleins doen voor een ander, al is het maar een glimlach of een knipoog. Dat is iets wat ik het laatste jaar beoefen. Hoeveel je krijgt, wanneer je gaat geven, dat is voor mij echt een eyeopener.

 

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Ik ben nu 1 jaar veganist en daarvoor was ik 2 jaar vegetariër en daarvoor kocht ik alleen biologisch vlees. Eigenlijk ben ik altijd bezig geweest met dieren eten en dat ik het op een ‘zo goed mogelijke wijze ‘ wilde doen. Als kind van 4 jaar wilde ik het al niet en toch door sociale druk en mijn omgeving, begon ik steeds weer met vlees eten. Ik ben wel 20 keer vegetarisch geweest. Of ik zorgde dat ik wegliep van mijn  gevoelens terwijl ik bijvoorbeeld kipfilet klaarmaakte, dat is mij ook heel bekend, dan moest er echt een knopje om. En toen wist ik nog niet dat je ook gewoon helemaal zonder dierlijke producten kunt leven! Nu hoef ik mij nooit meer schuldig te voelen over wat ik koop, eet en draag. Ik kwam er vorig jaar achter wat er met koeien gebeurd in de melk industrie, dat daar dus kalfjes voor sterven. Daar ben ik zo van geschrokken dat ik besloot te stoppen met melk en zo kwam ik achter steeds meer waarheden.

 

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Ik maak thuis een lijstje waar ik mij dan strikt aan probeer te houden in de winkel, zodat ik niets impulsief koop. Ik probeer namelijk te sparen. Ik neem mijn eigen groentezakjes en boodschappentasjes mee en ik doe het zo kalm mogelijk en één keer in de week. Ik let op dat de producten die ik koop niet hebben bijgedragen aan dierenleed en dat ze grotendeels biologisch zijn. Dat vind ik ook heel belangrijk namelijk, onbespoten groenten en fruit.

 

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Jazeker. De mensen die het dichtste bij mij staan zijn nu ook veganist en sommige nog in de overgang van vega naar vegan. En met vrienden heb ik veel gesprekken, gelukkig is er veel respect momenteel, dat was in het begin wel anders. Toen werd ik vaak aangevallen op mijn veganist zijn.

 

 

Je blogt op Plantaardiger. Hoe is de naam en het idee hiervoor ontstaan?

Ik begon in 2016 een Instagram account en wilde dit alleen voor mijn moestuintje gaan bijhouden en misschien wat vega recepten., in het begin van mijn account was ik vegetariër. Plantaardig. Plantaardiger, dat werd binnen een minuut bedacht eigenlijk, uit het niets. En nog steeds ben ik er heel blij mee.

 

 

Je hebt een onwijs goed initiatief opgezet namelijk 30 dagen 30 vragen. Kun je hier wat meer over vertellen?

Ik krijg als vegan Instagrammer en blogger best wel wat vragen over het veganisme. Zoals:  ‘hoe kom je aan je eiwitten? ‘ Of   ‘wat is er mis met eieren? ‘ het leek mij goed en leuk om in 30 dagen 30 vragen over het veganisme te gaan beantwoorden in de vorm van blogposts. Nu is het mij alleen niet in deze 30 dagen gelukt, maar het resultaat, daar ben ik blij mee, ik heb veel positieve reacties ontvangen en ook best wel wat mensen die nu het veganisme gaan proberen hierdoor! En ook voor andere veganisten kunnen mijn artikelen handig zijn wanneer ze zich willen uitleggen naar anderen toe. Ik heb mij voor dit initiatief laten inspireren door Earthling Ed (ik ben een groot fan van hem!).

 

 

Wat zijn de 3 mooiste reacties die je ooit op je blogs ontvangen hebt?

Ik vind berichtjes van mensen die ik heb mogen inspireren het mooiste. Oorspronkelijk heb ik een moestuin blog en daardoor heb ik veel lezers en volgers die niet vegan zijn. Nu ik zelf wel vegan ben geworden, neem ik deze mensen erin mee en nu kan ik veel mensen kennis laten maken met hoe leuk, lekker en gemakkelijk vegan zijn is. En ik kan hen uitleggen waarom het zo belangrijk is. En het aller mooiste vind ik dat er mensen zijn die vegan zijn geworden door mijn artikelen. Dat ik ze heb mogen inspiratie, dat ze de connectie met de dieren op hun bord hebben gemaakt. Dat is denk ik het beste gevoel wat er bestaat. Ik krijg momenteel wekelijks wel zo’n bericht. Het meeste bijgebleven is een lezeres die eerst vol tegen mijn artikel over vlees eten in ging, ze vond dat ik te veel mijn mening opdrong. Maar na een aantal keer heen en weer mailen met elkaar, waar er ruimte was voor elkaars argumenten, zijn we nu best wel dicht naar elkaar toe gegroeid en ondertussen maakt zij zelf een transitie mee van vlees naar vega. Maar ook mensen die het ineens aandurven om een tuintje te gaan beginnen blijven ontzettend mooi.

 

 

Krijg je ook weleens kritiek en zo ja, hoe ga je hiermee om?

All the time 🙂 . Ik wil graag iedereen te vriend houden. Ik wil dat de hele wereld vegan word en ik vertel graag de waarheid over de bio industrie, maar tegelijkertijd wil ik ook alle vlees etende volgers behouden. Juist omdat ik denk dat ik hen iets kan inspireren. Dat gaat niet altijd. Ook krijg ik feedback op mijn spelfouten, wat volkomen terecht is, ik ben heel slordig en heb weinig geduld om artikelen een aantal keer door te lezen voordat ik ze online zet, iets waar ik nog beter in kan worden, soms vergeet ik dat er nog een paar duizend mensen mee lezen. Ik laat kritiek niet een te grote rol spelen overigens, ik blijf doen waar ik mij goed en prettig bij voel, ik kan niet iedereen tevreden houden natuurlijk.

 

 

En gesproken over je verhaal doen. Je doet ook vrijwilligerswerk bij o.a. Anonymous for the Voiceless. Wat betekent vegan outreach voor jou en waarom vindt je het zo belangrijk?

Toen ik veganist werd, dacht ik dat dit het beste was wat ik kon doen voor de dieren, maar toen werd ik dus actief en nu weet ik dat dit het beste is wat ik kan doen. Dieren kunnen niet praten en dus heb ik besloten dit voor ze te doen. Als ik in hun positie had gestaan, had ik ook graag gewild dat er iemand voor mij zou opstaan. Outreach betekent voor mij mensen in contact brengen met hun gevoel, met hun compassie voor dieren, 90% van de mensen die ik spreek vinden het verschrikkelijk voor dieren en steken juist daarom het hoofd in het zand, omdat het pijnlijk is. Ik vind het heel erg belangrijk dat iedereen op aarde veganist wordt, omdat ik vind dat iedereen recht op een eigen leven heeft. Dieren zijn hier op de wereld met ons, niet voor ons. We hebben geen dierlijke producten nodig om te overleven, sterker nog het maakt ons en de planeet ziek. Mijn doel is om bewustzijn en liefde te creëren.

 

 

Wat voor kwaliteiten moeten iemand hebben om een goede dierenactivist/vegan advocate te zijn? Heb je hier ook tips voor?

Iedereen die vegan is kan een activist zijn, je kunt op zoveel manieren actief zijn! Door veganisme te promoten, door folders  te verspreiden, door met cupcakes in de winkelstraat te staan, door met een megafoon in een winkel te staan, door mee te doen aan campagnes, door te bloggen, door een boek te schrijven, maar ook door je aan te melden bij Anonymous of The Voiceless. Waar je beelden laat zien van de bio-industrie en met het publiek in gesprek gaat. Hiervoor heb je alleen wat lef nodig, vooral in het begin kan het spannend zijn, spreken tegen vreemde mensen. Maar zolang je vanuit je hart spreekt, kan er eigenlijk niets mis gaan. En vragen stellen is altijd beter dan een oordeel geven. Dus:  ‘waarom denkt u dat deze kalfjes doodgemaakt worden?’; in plaats van: ‘doordat u melk drinkt, gaan al die kalfjes dood’. Het doel is om mensen richting het veganisme te krijgen en niet om ze weg te duwen. Maar dat groeit vanzelf.  Het is een fantastisch gevoel dat je meer kan betekenen. Bovendien zijn alle mensen die hier aan mee doen, zo lief, je voelt je meteen thuis en mensen (the vegan family zoals het ook wel wordt genoemd) zal je steunen, aanmoedigen en helpen. Ik vind het heel belangrijk dat veganisten gaan opstaan voor waar ze in geloven, de dieren hebben ons nodig!

 

 

Wat voor type veganist ben je?

Ik denk dat ik een veganist ben die dit uit ethische redenen is geworden. Ik vind dat ieder leven telt en waardevol is. Ik probeer geen boze veganist te zijn, al maakt al het geweld tegen dieren mij wel boos. Ik probeer dit niet af te reageren op mensen die geen veganist zijn. Ik probeer ze juist te begrijpen, ik bedoel niet heel lang geleden at ik ook nog dieren en dat terwijl ik altijd echt van dieren heb gehouden. Ik probeer begrip op te brengen voor de psychologie achter carnisme en met mensen in gesprek te blijven, op een respectvolle wijze. Dit lukt me steeds beter.

 

 

En voordat ik het vergeet… Ik heb je alweer een hele tijd geleden leren kennen. Vooral ook als planten vrouwtje en de go to person op het gebied van (moes)tuinieren. Hoe en wanneer is je liefde voor de natuur ontstaan?

Een paar jaar geleden ben ik erg depressief geweest. Ik heb inmiddels een persoonlijke groei door gemaakt. Ik wil er niet al te diep op ingaan, maar ik heb echt in conflict met mezelf gezeten en toen ik op zoek was naar wie ik nu was en wat ik wilde in het leven, probeerde ik veel hobby’s uit. Borduren, schilderen, sporten en de moestuintjes van de AH. Dat was het wel voor mij. Wat begon met een paar plantjes, is nu uitgegroeid tot een obsessie van ongeveer 200 m2 🙂 . Door mijn urban farm kwam ik veel buiten en was ik tot laat in mijn tuintje bezig. Dan kom je in contact met de aarde, met de planten, bomen, met alle kleine diertjes, met vogels, met vlinders, bijtjes, spinnen en kikkers. Ik begon steeds meer verbintenis te voelen met de natuur, mij thuis te voelen, de natuur stelt geen eisen aan hoe je bent of aan wat je doet. Alles is precies goed zoals het is. Hierdoor begon ik mezelf steeds minder belangrijk te gaan vinden en vanuit daar is ook bij mij het veganisme begonnen, dat weet ik zeker. Ik zag de wereld met andere ogen ineens.

 

 

Wat voor groentes en kruiden ben je op dit moment aan het verbouwen en kweken?

Ik heb heel veel ruimte momenteel en op dit moment kweek ik; andijvie, 3 soorten sla, radijsjes, wortels, aardappelen, meloenen, komkommers, tomaten, augurken, courgettes, luffa, boontjes, doperwtjes, eetbare bloemen, laurier, peterselie, anijs, venkel, dille, basillicum, pompoenen, aubergines, peper en paprika’s.

 

 

Hoe en wanneer is Kas & Co op je pad gekomen?

Op de urban farm waar ik bij aangesloten ben, wordt helaas nog wel eens wat vernield. Een vrouw de bij een andere tuin zit wist hier van en zij mailde mij met de volgende tekst: ‘’Natascha, kun jij vrijdag om 12.00 uur komen op de Kromme rade 5 in Kortenhoef, denk aan: nieuwe kansen.’’ Toen ik daar kwam zag ik een gigantische kas en zij heeft mij in contact gebracht met de oude kwekerij en ik kon meteen een stuk van de kas krijgen (tegen betaling hoor, maar als nog, een droom die uitkomt!).

 

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Het is geen persoon maar ik denk dat ik het meeste geleerd heb van moestuinieren. Dit leert mij geduldig te zijn, dat er voor alles een tijd is en ook dat niets voor altijd is. Dat ik moet genieten en in het hier en nu moet leven en niet in het verleden of in de verre toekomst. Bovendien zorgt tuinieren ervoor dat ik mindful blijf en helpt het bij tijden van stress en zorgt het voor heel veel geluk en ontspanning, ondanks alle moeite die je doet. Zo mooi!

 

 

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

De hoofdgedachte van veganisme is eigenlijk simpel, dat je geen kwaad wilt doen. Maar hoe doe je dat? Voor dat je iets doet of zegt kun je bij jezelf nagaan, ‘Zal ik met deze actie, een ander kwaad doen?’  Op een bewust niveau handel je dan al naar je wens om niet kwaad te willen doen.

 

Het kan een kleine handeling zijn, zoals een vlieg buiten te zetten in plaats van het dood te maken. En een wesp in je glas toch te redden, in plaats van het glas te schudden. Maar het kan ook zijn dat je twee keer nadenkt voor je iets kwetsend zegt tegen iemand die je liefhebt.  En door dat je geen kwaad wil doen, zul je merken dat je steeds meer keuzes zult maken die minder kwaad doen. Veganisme is daar een logische stap in en je zult merken dat je zelf veranderingen gaat maken wanneer je hier klaar voor bent.

 

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Ik wil voor mijn 40ste  dolgraag emigreren naar Curaçao en daar een bed & breakfast met moestuintje beginnen. Lekker ontbijt met vers fruit uit eigen tuintje aanbieden. En diertjes opvangen die dat nodig hebben. Ik ben niet perse op zoek naar samenwerkingen, maar sta wel overal voor open!

 

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

Dat zou fantastisch zijn! Ik ga meteen voor grote wensen dan 😉 .

 

  1. Dat alle wezens verlost zijn van lijden
  2. Dat er vrede is voor al dat leeft
  3. Dat elk wezen gelukkig is en vrij

 

 

Ben je gelukkig?

Ja ik ben enorm gelukkig! Zelfs wanneer dingen niet lopen zoals ik dat voor ogen had, kan ik dit prima accepteren en vertrouw ik erop dat alles uiteindelijk goed komt en dat ik precies zal krijgen wat ik nodig heb, in plaats van te krijgen wat ik wil.

 

 

Wat is jouw definitie van succes?

Ik zou zeggen geluk. En dat is voor iedereen anders. Een carrière of veel geld heeft mij nooit getrokken. Maar vrijheid om te doen wat ik leuk vind wel.

 

 

Gedeeld: 30 dagen 30 vragen

Ik wil iedereen uitnodigen om de artikelen in de 30 dagen 30 vragen te lezen. Ook wanneer je al vegan bent, kan het je helpen om antwoorden te geven aan mensen in je omgeving. Klik hier voor meer informatie.

 

 

27971983 1642336252470802 1633805349211911904 n

 

[separator]

 

 

mei 8, 2018 3 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappEmail

Interview: Mitu Zaman

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh januari 16, 2018
Interview Mitu Zaman

Het is haar missie om jou te inspireren met heerlijk vegan en voedzaam eten. Maak kennis met vegan blogger Mitu Zaman! Ze blogt op Mitu’s Meatless Food. Haar recepten zijn plantaardig én vol smaak, zonder te koken uit pakjes en zakjes. In dit interview deelt zij onder andere wat haar goede voornemens zijn, wat sport voor haar betekent, een goddelijk recept en nog veel meer. Enjoy!

 

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Sporten heeft mij altijd al veel energie gegeven. Ik was een fanatieke bezoeker van de sportschool en hou van krachttraining. Tot het uiterste gaan en je spieren voelen werken. Sinds ik begin 2017 ben gestart met bloggen, sport ik minder en dat is enerzijds jammer. Aan de andere kant krijg ik enorm veel energie van bloggen en bezig zijn met mijn passie. Nu ruim een jaar later probeer ik het bloggen en sporten beter te combineren en er betere balans in te krijgen. Zo fotografeer en schrijf ik vaak recepten op mijn vrije dag en weekenden en probeer ik er de rest van de dagen geen tijd aan te besteden, maar ga ik juist naar de sportschool. Dat werkt best goed, moet ik zeggen. Eerder liep het allemaal door elkaar heen en had ik uiteindelijk te weinig tijd om te sporten.

 

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

In juni 2017. Daarvoor at al ik twee jaar geen vlees, nauwelijks vis, kaas en zuivel. De reden is door al het dierenleed dat gepaard gaat met de vlees-, ei- en zuivelindustrie. Ik werd zo verdrietig en boos bij het lezen en kijken van alle informatie die ik tegen kwam. Dan is de bio-industrie ook nog eens de grootste vervuiler van onze planeet dat bij elkaar zorgde ervoor dat ik veganistisch ben geworden.

 

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Elke week lijstjes maken met wat ik allemaal wil uitproberen, maken en eten. Zo loop ik de supermarkt in. En toch vergeet ik altijd wel wat of bedenk ik later in de week dat ik heel wat anders wil maken. Boodschappen doe ik daardoor dus bijna elke dag, echt erg haha.

 

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Dat denk ik wel, vooral op de mensen om mij heen. Mijn beste vriendin is ook vegan geworden, tegelijkertijd met mij. Het merendeel van mijn vrienden eet geen vlees of ze proberen zo vaak mogelijk vegetarisch te eten. Daar word ik blij van want alle kleine beetjes helpen. Het betekent ook dat ik op dezelfde golflengte zit met mijn vrienden. Ze begrijpen waarom ik vegan ben en denken ook over die zaken na.

 

 

Je roots liggen oorspronkelijk in Bangladesh. Was het voor je familie eenvoudig te accepteren dat je plantaardige eet?

Mijn ouders waren het gewend dat ik geen vlees en vis at. Toch vond ik het spannend om te vertellen dat ik veganistisch was geworden. Ze reageerden positief, niet oordelend of afkeurend en dat was heel fijn. Als mijn vriend en ik bij mijn ouders eten, staat de tafel vol met veganistische curry’s. Ze zetten nooit vlees en vis op tafel en eten het zelf ook veel minder. Dat komt omdat ik ze vaak vertel over waarom ik veganistisch eet. Dat beïnvloedt ze op een positieve manier.

 

Je bent blogt op Mitu’s Meatless Food. Hoe is het idee hiervoor ontstaan?

Het begon eigenlijk allemaal met Instagram. Ik begon foodfoto’s te posten en dat sloeg aan, bovendien vond ik het leuk. Eindelijk delen waar ik zo veel mee bezig ben: voedzaam en lekker voedsel maken, zo puur mogelijk en dat met de rest delen.

 

 

Waar blog je allemaal over?

Het merendeel van mijn posts bestaat uit recepten. Daarnaast post ik elke maandag een ‘wat ik eet op een dag’ zodat mensen makkelijke inspiratie kunnen opdoen voor gezonde en snelle gerechten. Ik post ook over mijn favoriete producten en ingrediënten in My Meatless Favorites. En zo nu en dan schrijf ik een persoonlijke blog over een bepaald onderwerp.

 

 

Wat is de leukste reactie die je ooit op je blog hebt ontvangen?

Ik ontving een mail van een persoon op mijn werk die ik niet kende. Ze volgde mijn blog en had een hoofd- en nagerecht van mijn blog gemaakt voor vrienden die op bezoek kwamen. Ze hadden genoten, zei ze, en vonden het ‘chefwaardig’. Dat is een heel mooi compliment.

 

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Oef, lastige. Ik heb niet 1 voorbeeld. Ik heb meerdere mensen die mij inspireren. Mijn vriend inspireert mij door hoe hij over het leven denkt en in het leven staat. Hij is een mooi persoon en haalt mooie dingen in mij naar boven. Mijn beste vriendin inspireert mij doordat ze zo fantastisch en mooi omgaat met het moederschap. Verder ben ik enorm geïnspireerd door Mo Gawdat, schrijver van ‘De logica van geluk‘. Dat boek heeft wat met mij gedaan. Ik heb geleerd dat geluk niet afhangt van succes, prestaties of wat de maatschappij ons onbewust oplegt. Geluk hangt af van kleine maar belangrijkere factoren. Het klinkt afgezaagd, maar geluk is in het hier en nu zijn. Je bewust zijn van je omgeving, genieten van de kleinste dingen en focus op wat je wel hebt in plaats van niet.

 

 

Wat zou je fulltime willen gaan doen als geld geen rol zou spelen?

Precies dit. Bloggen, recepten ontwikkelen en schrijven over alles wat daarbij hoort. Toffe samenwerkingen met bedrijven aangaan over food gerelateerde onderwerpen en foodvideo’s vloggen.

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Een grote Do is gewoon doen! Hoe meer je erover nadenkt, hoe lastiger het lijkt namelijk. Dan ga je jezelf vragen stellen als ‘maar wat kan ik dan niet meer eten wat ik oooh zo lekker vind?’ of ‘hoe moet het op verjaardagen en etentjes?’ Don’t worry, begin gewoon en je lost vanzelf de problemen in die nieuwe situaties op. Denk vooral niet aan wat je niet meer mag, maar denk altijd in wat je wel mag en wat er aan vegan vervangers is. Geloof mij, we leven in een tijdperk waar de keuze reuze is. Werkelijk voor alles is wel een plantaardig alternatief EN lekker ook nog.

 

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Ik heb wel grote dromen en dat is goed. Ik focus mij er alleen niet op, ik blijf gewoon bezig en mijn ding doen. Qua samenwerkingen sta ik open voor heel veel dingen, kan er nu niet specifiek één bedenken.

 

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

  1. Geen oorlog meer, nergens meer. Ik denk dat ik dit niet hoef uit te leggen.
  2. Meer liefde, compassie en inlevingsvermogen naar elkaar en minder zelfzuchtigheid en liefde voor materiële dingen.
  3. Hoge accijns op vlees in plaats van groenten. Hoe hoger de accijns hoe minder mensen veel vlees gaan kopen. Minder vlees betekent minder dierenleed maar ook minder CO2 uitstoot door vee-industrie. En accijns betekent ook nog eens dat de overheid er wat aan verdient. In plaats daarvan is de BTW over groenten juist duurder geworden. Ik snap soms niks van deze gekke wereld.

 

Ben je gelukkig?

Er zijn genoeg momenten geweest dat ik het afgelopen jaar moe, overwerkt of gestressed was. Maar ik kan wel oprecht zeggen dat ik gelukkig ben. Ik mag keihard in mijn handjes knijpen met mijn relatie, ik ben een lucky lady. Ik ben dankbaar voor mijn vriendschappen die veel diepte en liefde kennen. Ik ben blij met mijn leventje, de mensen om mij heen en ik ben blij met hoe ik ben. Ik voel mij de laatste jaren steeds blijer met steeds minder en maak mij steeds minder druk om dingen waarvan ik eigenlijk altijd al wist dat ze niet zo belangrijk zijn.

 

 

Wat is jouw definitie van succes?

In ieder geval geen dingen als geld of spullen. Dat laat niet zien of je ergens succes in hebt gehad, alleen dat iets geslaagd is en dat je ervoor beloond bent. Succes is denk ik als je iets hebt gepresteerd of gedaan wat voor positieve invloed zorgt of iets teweeg brengt. Succes is als je anderen inspireert. Succes is in mijn ogen zorgen voor een positieve verandering, in welke vorm dan ook.

 

Wat zijn je goede voornemens voor dit jaar?

Na mijn vakantie naar Bali ben ik alweer begonnen met regelmatig sporten. Dat wil ik aanhouden. Verder moet ik echt leren minder te snacken in de avonden, haha. Verder hoop ik meer mensen te bereiken en ze te inspireren om over te gaan tot een plantaardig(er) eetpatroon. Dat is mijn doel en missie.

 

 

Gedeeld: Recept nasi met eigen kruidenmix en snoepsambal

Ik deel graag een van mijn laatste en easy peasy recepten: nasi met eigen kruidenmix omdat dat lekkerder is 😉 Met snoepsambal van Ketjap Semarang. Echt mega lekker :-). Voor het recept, klik hier.

 

 

nasi2 1024x585

 

[separator]

 

januari 16, 2018 1 reactie
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappEmail

Interview: Suzanne den Toom

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh januari 9, 2018
Interview Suzanne den Toom van wat eet je dan wel

Suzanne den Toom van Wat eet je dan wel, is één van mijn favoriete bloggers. Ik check haar blog wekelijks voor nieuwe recepten en ook haar Instagram volg ik dagelijks. Ben je benieuwd wat ik zo leuk aan haar vind, wat haar goede voornemen zijn, het goede nieuws wat ze met je wil delen, haar rituelen en nog veeeeeeeel meer? Lees dan snel verder. Enjoy!

 

Wat zijn je goede voornemens voor dit jaar?

Een wat dikkere huid kweken: mij minder aantrekken van wat anderen vinden en meer naar mijn eigen stem luisteren.

 

 

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Heel apart misschien, maar ik krijg energie van opruimen en schoonmaken. Hoewel het alles behalve mijn hobby is, schept  het zoveel orde en rust in mijn hoofd: heerlijk! Het liefst luister ik tijdens deze klus naar een podcast.

 

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Op mijn tiende zag ik op tv een documentaire over een slachthuis. Dat greep mij zo aan, dat ik diezelfde avond aan tafel meedeelde dat ik vegetariër werd. In tegenstelling tot wat meestal het geval is (dat het duurt tot het eerstvolgende bezoek aan de McDonalds) nam ik sinds die dag geen hap vlees meer. Ik kon niet begrijpen hoe je zo’n lief mooi dier kon eten en eigenlijk begrijp ik dat nog steeds niet. Tot mijn veertiende at ik wel vis, maar dat kon ik op een gegeven moment ook niet meer wegkrijgen. Rond mijn dertigste werd ik mij steeds bewuster van dierlijke ingrediënten en schrapte zaken als gelatine. Veganisme leek mij een te grote stap om te maken, toch zette ik ‘m. Nadat ik in april 2017 voor de tweede keer mee deed aan de VeganChallenge, waarbij je 30 dagen plantaardig eet en drinkt besloot ik om het roer om te gooien. Het is bij mij in stappen gegaan. Sommige mensen kiezen er voor om in één keer veganistisch te gaan leven, sommigen doen er jaren over. Ik denk dat het voor iedereen weer anders is en zou adviseren je gevoel te volgen. En vooral: zie het niet als dieet, maar als een levensstijl. Ik zou niet meer terug willen!

 

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Dat wende heel snel. Er zijn een paar producten die het veganisme voor mij zoveel makkelijker maken. Op nummer 1 staat daarbij absoluut havermelk. Ik ben dol op mijn dagelijkse koppen koffie met opgeklopt schuim. Tijdens de VeganChallenges had ik daar flink moeite mee; de plantaardige melk die ik probeerde op te kloppen zakten in en sommigen smaakten muf. Ik miste mijn lekkere cappuccino’s! Tot ik via social media de tip kreeg om eens de barista versie van Oatly havermelk te proberen. Sindsdien wil ik niet anders meer, wat geeft dat heerlijk stevig schuim en de smaak is helemaal in orde! Zelfs mijn niet-vega vriend is fan. Zo leuk! Onlangs was de melk eventjes niet leverbaar, hij switchte terug op gewone melk en concludeerde dat hij de havermelk zoveel lekkerder vindt. Verder gebruik ik veel edelgistvlokken die gerechten een kazige smaak geven. En ik doe vaker boodschappen bij de Azatische supermarkt: daar kun je voordelig tofu en tempeh kopen en iets dat ik onlangs heb ontdekt: TVP. Dat is een soort vleesvervanger op basis van soja die ontzettend veel op vlees lijkt. Ik heb er al heerlijke stoofpotjes mee gemaakt!

 

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Eigenlijk alleen voor mijn vriend, die geen vegetariër of veganist is. Hij eet echter altijd met mij mee, op een enkele keer na wanneer hij iets voor zichzelf maakt. Ik vind het geen probleem dat hij vlees eet en andersom respecteert hij ook mijn keuze om geen dierlijke producten te eten.

 

 

Je bent de oprichter van Wat eet je dan wel. Hoe is het idee voor je blog ontstaan?

Ik wilde laten zien dat vegetarisch eten helemaal niet zo ingewikkeld hoeft te zijn als veel mensen nog steeds denken. In mijn leven heb ik al heel wat keren de vraag ‘wat eet je dan wel?’ gekregen, dus leek me dat een passende blognaam. Ik laat in woord en beeld zien wat je als vega(n) allemaal wél kunt eten!

 

 

Waar blog je allemaal over?

Hoofdzakelijk over vegan eten en drinken, maar ook steeds meer over lifestyle onderwerpen en beauty en af en toe een persoonlijk stukje.

 

 

Wat is de leukste reactie die je ooit op je blog hebt ontvangen?

Dat zijn er meerdere. Ik ontvang zulke lieve en leuke berichten! Wat ik een erg leuke vond was onlangs, dat iemand mij graag volgde omdat ik zo gewoon ben en niet ‘hipster’. En dat is ook precies wat ik hoop uit te stralen: doe maar gewoon. Geen fake poeha of fancy filters: ik doe me niet anders voor.

 

 

Hoe zorg je ervoor dat je blog gelezen wordt en dat mensen je volgen op social media?

Ik merk dat hoe minder ik mij daar mee bezig hou, hoe meer het vanzelf gebeurt allemaal. Echt!

 

 

Je werkt sinds kort samen met een mediabureau. Kun je hier wat meer over vertellen?

Ik ben veel, maar niet zakelijk. Totaal niet zelfs. Ik heb een hekel aan onderhandelen en alles wat daarbij komt kijken. Laat mij me maar lekker richten op mijn blog en leuke en lekkere content maken! Het is fijn om het sales gedeelte nu uit handen te geven aan anderen die daar weer beter in zijn. Des te meer tijd voor mij om te richten op dingen die ik leuk vind!

 

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Ik heb niet echt een groot voorbeeld. Sinds kort heb ik wel een YouTuber ontdekt die ik als voorbeeld zie: Lauren Toyota van Hot for Food. Naast het waanzinnige vegan food dat ze maakt komt ze op mij over als powervrouw die alles onder controle heeft. Hoe ze omgaat met negatieve reacties bijvoorbeeld neem ik echt als voorbeeld. Schouders ophalen en bij jezelf blijven. Ik vind haar zo tof!

 

 

Wat zou je fulltime willen gaan doen als geld geen rol zou spelen?

Bloggen! Dat doe ik nu parttime, maar het lijkt mij geweldig om het punt te bereiken wanneer ik er echt van kan leven.

 

 

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Wees niet te streng voor jezelf. Zelf maakte ik in het begin een paar keer wat ‘fouten’, dan besefte ik mij halverwege een golden milk dat er honing in zat. Sta er niet te lang bij stil, haal je schouders op en ga gewoon weer verder. Niemand is perfect! En een don’t: ga niet in discussie met mensen over jouw keuze. Niet iedereen zal het begrijpen, prima. Jij hoeft je tegen niemand te verdedigen waarom je de keuze maakt om veganist te worden. Ik ga zelf dan ook niet meer in discussie met mensen waarvan ik aanvoel dat ze het toch nooit zullen begrijpen.

 

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Het lijkt mij mooi om samen te werken met grote supermarkten in Nederland. Om een recept te veganizen bijvoorbeeld, te laten zien aan een groot publiek dat veganistische voeding écht heel lekker kan zijn. Ik sta verder open voor alle samenwerkingen, zolang het maar aansluit bij mijn blog en waar ik voor sta. Ik zal nooit een samenwerking aan gaan met een merk dat op dieren test, bijvoorbeeld.

  

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

Sorry. Ik ben super bijgelovig! Ik ga deze vraag dan ook niet beantwoorden, haha!

 

 

Ben je gelukkig?

Ja, absoluut! En sorry: bijgeloof. Ik ga niet uitspreken hoe of wat. Erg he? *klopt af op onbehandeld hout*

 

 

Wat is jouw definitie van succes?

Om bezig te zijn met dat waar jij blij van wordt.

 

 

Gedeeld: Goed nieuws!

De komende tijd ga ik bloggen voor Metronieuws! Het eerste artikel is afgelopen vrijdag online gegaan en hierna volgen nog 3 blogs rondom veganisme. Daar ben ik hartstikke trots op en vind het super om op zo’n groot platform zoveel mensen te kunnen informeren over dit onderwerp!

 

 

 

[separator]

 

 

 

januari 9, 2018 0 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappEmail

Interview: Quirine Smit

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh december 19, 2017
Interview Quirine Smit

Twee weken geleden organiseerde ik een bloggers meetup @ VeggieWorld Winter Fair. Naast Janneke, Cilla en Tom, nodigde ik ook Quirine Smit uit. Ze werkt voor Abbot Kinney’s en blogt daarnaast op Quirines.nl. Benieuwd naar haar vegan reizen en meer? Lees dan snel verder. Enjoy!

 

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten?

Ah, zoveel! Op nummer één staat reizen. Dit hoeft niet altijd naar de andere kant van de wereld te zijn. Ik word net zo enthousiast van een weekendje Berlijn of een weekje wintersport. Ik heb twee keer een reis van een halfjaar mogen maken en dat is zo gaaf. Ik kan dit niet iedere dag doen, maar ik plan wel altijd een reis(je) zodat ik iets heb om naar uit te kijken. Verder geeft mijn blog, Quirines.nl, mij veel energie. Dagelijks mensen informeren en inspireren om (vaker) plantaardig te eten. Daarnaast hou ik van lekker eten, ben ik het liefst omringd door mijn vriend & vrienden en dans ik de hele nacht in een club. Om in balans te blijven doe ik dagelijks aan meditatie en doe ik aan yoga.

 

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Ruim twee jaar geleden ben ik veganist geworden. Om precies te zijn was dat in Duitsland, waar ik een jaar heb gewoond. In Duitsland zijn alle contrasten een stuk groter dan in Nederland: zo is het vlees soms goedkoper dan een broccoli, maar je hebt wel gigantische biologische supermarkten vól met vegan producten. Ik ben een grote dierenvriend en ik voelde mij steeds meer schuldig naar hen toe. In Duitsland at ik steeds minder vlees en vis. Ik hoefde geen rekening meer te houden met mijn ouders, huisgenoten en mijn vriend. Mijn vriend werkte in andere steden waardoor we elkaar alleen in het weekend zagen. Automatisch at ik steeds meer vegetarisch. Ik zocht naar lekkere recepten en ontdekte leuke, vegan blogs. Een dag voordat de VeganChallenge begon, kwam ik dit tegen op social media. Ik dacht: why not?! Ik ben dit een maand gaan doen and the rest is history.

 

 

Waar ik tegen aanliep was het sociale aspect. Dat vond ik echt lastig. Doordat ik in Duitsland woonde, zag ik mijn vrienden en familie een stuk minder. Wel kon ik hen langzaam laten wennen aan het idee. In het begin werden er grappen gemaakt en dachten zij dat dit een bevlieging was. Inmiddels zien zij in dat dit geen gek dieet is, maar dat ik heb gekozen voor deze levensstijl. Het leuke is, is dat nu wekelijks vragen krijg of ik nog leuke vegan restaurants of lekkere recepten weet.

 

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Ik heb voor mezelf een routine ontwikkeld. Ik neem, meestal in het weekend, mijn agenda door voor de komende week. Ik zie dan hoeveel avonden ik thuis ben en wanneer niet. Ik bedenk een aantal gerechten. Eén keer per week ga ik naar de markt waar ik al mijn groenten en fruit haal en de overige boodschappen haal ik bij de supermarkt. Soms moet ik doordeweeks nog wel naar de AH voor ontbijtingrediënten, maar over het algemeen sla ik de supermarkt doordeweeks over. Scheelt veel tijd na het werk en ik eet gezond. In de supermarkt kan ik ¾ van de schappen kan overslaan, dus ik ben zo klaar.

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Jep! Hier had ik niet over nagedacht. Ik verwachtte ook niet dat het zó een grote invloed zou hebben op mijn omgeving. Zeker in het begin was er weerstand. Vrienden en familie maakten zich zorgen; krijg ik wel genoeg voedingsstoffen binnen etc. Ook namen ze het niet serieus. Gelukkig zien zij in dat het écht beter is voor mens en milieu. Ik heb ontzettend geluk met mijn vriend. Niels is geen veganist, maar thuis eten we alleen plantaardig. Ook hij is bewust bezig met zijn voeding: vlees en vis hoeft hij bijna niet meer en hij kan heel lekker vegan koken.

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Ik heb geen voorbeeld.

 

 

Hoe is het idee voor je blog, Quirines.nl, ontstaan en wat maakt jou als blogger uniek?

Ik ben altijd bezig geweest met schrijven en dan vooral online. Ik heb de studie Media & Communicatie afgerond, verschillende stages gelopen op redacties en ik schreef voor GezondNU en de VeganChallenge. Ik liep lang rond met het idee om een blog te beginnen, maar ik had geen idee waarover. Tot ik plantaardig ging eten en ik vond dat IEDEREEN daarvan op de hoogte moest zijn. Nee, eerlijk: het eerste halfjaar wist alleen Niels dat ik een blog had. Ik vond het doodeng om Quirines.nl te delen.

 

Inmiddels niet meer. Ik ben heel blij hoe het met Quirines.nl gaat en dat mijn blog iedere maand door duizenden mensen wordt gelezen. Mijn blog is een handleiding voor iedereen die wil beginnen met plantaardig eten, maar ik hoop ook ‘veteranen’ te inspireren met recepten, interviews, restaurants en mijn reizen. Dat laatste maakt mij blog echt uniek: ik reis veel en ik kon geen goede blogs vinden van vegans hoe zij dit aanpakte. Een paar weken geleden gaf ik op VegFest een lezing over dit onderwerp, zo leuk!
 

Wat is de mooiste reis die je ooit hebt gemaakt en wat heb je ervan geleerd?

Dat is absoluut mijn laatste reis door Zuid-Amerika. De natuur, de dieren en het lekkere eten. Ja, zelfs vegan! Ik heb geleerd dat wanneer ik in Zuid-Amerika een halfjaar plantaardig kan eten, het over de hele wereld mogelijk is ;). Tijdens deze reis heb ik de Galápagos eilanden bezocht en ik deed vrijwilligerswerk in Peru. Compleet afgesloten van de buitenwereld (er was geen elektriciteit) verzorgde ik de meest prachtige dieren. Doordat ik weken in de Amazone woonde, heb ik nog meer respect gekregen voor de natuur. Ik probeer minder palmolie te gebruiken en ik ben nog meer gemotiveerd om mensen te inspireren om vaker dierlijke producten te laten staan.

 

 

En daarnaast werk je als Content & Marketing Manager voor Abbot Kinney’s. Gaaf! Kun je hier iets meer over vertellen?

Jazeker! Abbot Kinney’s is zó tof merk en ik ben heel blij dat ik hier werk. Wij maken plantaardige zuivelalternatieven zoals yoghurt en ijs op basis van kokosmelk en amandelen. Ik verzorg de content en marketing voor alle landen waar wij liggen, op dit moment staat de teller op tien. Al mijn passies komen samen in deze functie: veganisme, lekker eten en (online) communicatie.

 

 

Wat zou je fulltime willen gaan doen als geld geen rol zou spelen?

Quirines.nl en mijn Instagram verder uitbouwen. Ik wil niet alleen bloggen, maar ook op andere manieren mensen inspireren. Wat dat precies is, weet ik nog niet. Ik werk dan niet alleen vanuit mijn huis in Amsterdam, maar over de heel wereld. Ik heb nog een waslijst aan landen die ik graag wil bezoeken, dus daaraan geen gebrek.
 

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een vegetarische of veganistische lifestyle?

Genoeg! Ik heb hierover een uitgebreid artikel geschreven. Mijn vijf belangrijkste tips:

  1. Doe mee aan de VeganChallenge.
  2. Weet waarom je dit wilt doen.
  3. Neem de tijd: boodschappen duurt in het begin langer en je brengt veel tijd door in de keuken.
  4. Plan de maaltijden (zo kom je niet voor verrassingen te staan).
  5. Ontspan en blijf positief (niemand wilt een zure veganist zijn).

 

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Ik heb heel veel dromen en op werkgebied ben ik behoorlijk ambitieus. Het lijkt mij fantastisch als ik van Quirines.nl mijn fulltime baan kan maken. Twee jaar geleden was dit niet mijn insteek (lijkt mij ook niet de juiste instelling), maar omdat het nu zo goed gaat wil ik hier meer mee. Het lijkt mij waanzinnig om samen te werken met een reisorganisatie waarvoor ik toffe reizen mag maken. Verder ben ik de laatste tijd meer met vegan mode bezig en ik droom over een samenwerking met Stella McCartney (hé, dromen mag toch?), Matt & Nat en Dr. Martens. Ik wil ook op een andere manier mijn steentje bijdragen om de dieren te helpen, bijvoorbeeld samenwerken met een goed doel.

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn?

  1. Dat ik nog altijd happy in love met Niels blijf.
  2. Dat Quirines.nl mijn fulltime baan wordt en dat ik daar genoeg mee verdien.
  3. Reizen over de hele wereld.

 

Ben je gelukkig?

Ja, op dit moment ben ik gelukkig. Ik krijg altijd de kriebels van het woord ‘dankbaar’, maar als ik denk aan alles wat ik heb, kan ik geen beter woord verzinnen.
 

 

Wat is jouw definitie van succes?

Lastig, want ik ben niet snel tevreden. Voor mij moet het altijd beter en ik wil altijd meer. Geen goede eigenschap, maar daar ging deze vraag niet over. Als ik hier goed over nadenk, is voor mij succes geen resultaat. Succesvol zijn is bezig zijn met de juiste dingen waar je energie van krijgt. Niet alleen op werkgebied, maar ook in de liefde en met vrienden en familie. Dat je lekker bezig bent, genoeg geld verdient en een fijn huis hebt.
 

 

Gedeeld: Mijn 3 favoriete blogs die ik zelf heb geschreven.

Ik zit al helemaal in de kerstsferen en daarom geef ik 10 tips hoe je als vegan de kerst overleeft.

 

Mijn favoriete recept is een vegan sushi bowl. Ook in de winter eet ik dit wekelijks. Dit is het recept.

 

Vegan op reis 2.0 is een uitgebreid artikel hoe je als vegan een (lange) reis kunt voorbereiden.

 

IMG 4934

[separator]

 

 

december 19, 2017 0 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappEmail

Interview: Giulia Califano-de Waal

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh december 12, 2017
Interview Giulia Califano-de Waal

Hoog tijd voor een interview met mijn blog vriendinnetje, Giulia Califano-de Waal! We ontmoette elkaar een maand geleden tijdens het 5 jarig jubileum event van Biobites. Sindsdien spreken we elkaar iedere dag via social en vieren we a.s. zaterdag samen met een aantal andere Instagram vriendinnetjes een eigen kerstfeestje. Het moraal van dit intro verhaal? Giulia is super leuk, inspirerend, positief en geweldig gezelschap. Geniet van dit bruisende interview! 😀

 

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Het geeft mij energie om andere mensen te inspireren. Dat is ook één van de belangrijkste redenen waarom ik mij al mijn hele leven bezighoud met teksten schrijven. Via mijn teksten hoop ik mensen te raken, ze inzichten te geven. Ik krijg energie van de reacties van mensen als ze door mij geïnspireerd zijn: deelnemers die mijn yoga- en meditatielessen zo ontspannend vinden, volgers die mijn recepten maken of lezers die reageren op een artikel omdat ze zich erin herkennen. Voor mij is het dan ook belangrijk elke dag stil te staan bij dit soort momentjes en hier tijd aan te besteden. Ik lees al mijn reacties op Instagram, Facebook en mijn blog en bedank voor de reacties middels een opmerking of like. Wat heel belangrijk is voor mij om dat gevoel vast te houden is mijn avondritueel: elke avond noteer ik via een app de kleine geluksmomentjes van die dag waar ik dankbaar voor ben. Elke week pik ik een aantal van deze dankbare herinneringen uit om te verwerken in mijn ‘Hartjes’ die elke maandagochtend op mijn blog verschijnen. Voor mij is dat een geweldige manier om te reflecteren op hoe mooi de kleine dingen in het leven kunnen zijn en dat geeft mij elke dag en elke week weer enorm veel energie!

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Ruim twee jaar geleden, in november 2015, maakte ik de stap om veganistisch te eten. Vrij abrupt en zonder overgang, maar voor mij toch moeiteloos. Voor lactose ben ik al jaren intolerant dus alles met veel melk vermeed ik al en vlees heb ik nooit echt lekker gevonden. Op mijn menu stond vóór november 2015 dus vooral vis, kip en ei. In de zomer probeerde ik al eens veganistisch te eten omdat ik had gelezen dat het goed voor je gezondheid zou zijn. Aangezien ik veel last had van mijn darmen en altijd moe was, leek het mij de moeite waard de uitdaging aan te gaan. Dat hield ik niet lang vol. Na zo’n anderhalve week raakte ik gedemotiveerd en liet de uitdaging los. Het idee echter niet, dat bleef maar in mijn hoofd rondspoken. Steeds vaker las ik artikelen of zag ik documentaires die me ervan overtuigden dat er alleen maar voordelen zitten aan veganistisch eten. Op een bepaald moment was ik verzadigd en kon ik voor mijn idee niet meer verantwoorden dierlijke producten te eten, tenminste niet voor een goede gezondheid. De knop was om! Ondertussen bleef ik mezelf informeren met artikelen en documentaires. Zo leerde ik na verloop van tijd pas écht hoe dierlijke industrieën functioneren. Aanvankelijk werd ik veganist vanwege mijn gezondheid, maar na het zien van een aantal schrijnende documentaires kon ik het gewoon echt niet meer over mijn hart verkrijgen iets van die machteloze lieve dieren te eten. Ik besef mij ook goed dat dierlijke industrieën het milieu vele malen meer schaden dan een plantaardig dieet, dus ben ik blij dat ik ook daaraan mijn steentje bijdraag. Inmiddels zijn we twee jaar verder en sta ik er soms even bij stil dat veganist worden één van de beste keuzes is die ik ooit in mijn leven heb gemaakt!

  

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Boodschappen doen is een feestje! Ik vind het altijd leuk om nieuwe producten te ontdekken en houd van een goed gevulde koelkast. Ongeveer één keer per maand bestellen wij online boodschappen, omdat we dan meer keuze hebben uit producten die bij ons in de stad niet verkrijgbaar zijn. Voor de overige boodschappen maak ik altijd vooraf een briefje in mijn telefoon zodat ik de boodschappen in de supermarkt kan afvinken zodra ze in mijn mandje liggen. Opvallend is dat ik meestal één of twee dingen uit de schappen nodig heb en voor al het andere op de versafdeling moet zijn. Heel gemakkelijk boodschappen doen zo!

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Zeker weten! Ik zal nooit mijn veganisme aan iemand opdringen, maar ik denk dat dat nu juist de sleutel is tot overtuiging. Door mensen te laten zien hoe gemakkelijk en lekker het is, door te vertellen over je beweegredenen zonder te pushen en door zelf met trots je levensstijl uit te dragen raken mensen vanzelf geïnspireerd. Mijn webshop die sinds 1 april open is draait op volle toeren: talloze mensen in onze stad genieten inmiddels wekelijks van mijn granola, arretjescake of tiramisu. Allemaal vegan! Laatst mocht ik een workshop geven aan 33 vrouwen die mij stomverbaasd aankeken toen ik vertelde dat al het lekkers dat ze proefden volledig plantaardig is: ze wisten niet dat het mogelijk was!

Het leven van dieren om mij heen is niet zozeer veranderd, wel mijn manier van omgaan met de dieren. Ik voel mij meer verbonden met dieren, in alle soorten en maten. Tijdens onze huwelijksreis zagen we veel leguanen en zelfs die kon ik nu in de ogen kijken en liefhebben, terwijl ik vroeger nooit iets met die dieren zou hebben gehad. We zijn allemaal prachtige unieke wezens op deze ene wereldbol en als we zo gezamenlijk leven in plaats van elkaar onnodig op te eten, creëren we een hele speciale band.

Je hebt Italiaanse roots. Wat vindt je familie ervan dat je vegan en bent en wat vindt je van de vegan mogelijkheden in Italië?

Davvero! Je schat het goed in dat het moeilijk is voor een Italiaanse familie om te accepteren dat iemand geen dierlijke producten eet. Toch viel het mij mee! Ook in Italië dringen het vegetarisme en het veganisme steeds verder door. Twee van mijn nichtjes eten vegetarisch en het begrip ‘veganisme’ is ze niet onbekend. Bovendien is het beeld dat wij Nederlanders van Italianen hebben niet helemaal terecht: ze eten helemaal niet veel vlees. Meestal is het vlees een klein onderdeel van een maaltijd en ligt het los van de groenten. Ik kan dus heel gemakkelijk zeggen dat ik het vlees niet eet. Pasta’s zijn vaak compleet veganistisch, tot er Parmezaanse kaas overheen gaat. Die weiger ik dus eenvoudig. Alleen de toetjes, die bevatten natuurlijk vaak ei en boter. Gelukkig smaakt het fruit in Italië minstens net zo lekker! Veganistisch eten is in Italië dus helemaal niet zo moeilijk en als je maar sterk genoeg in je schoenen staat, accepteren ze alles. Je familie houdt van jou, niet van je dieetvoorkeuren.

 

Je blogt op Renmeisje. Hoe is het idee hiervoor ontstaan?

Al sinds wij thuis een computer hadden schreef ik regelmatig blogs. Op Hyves, Partyflock, Girlscene en wat je toen ook allemaal had. Later werden dat amateuristische eigen websites waarop ik een paar maanden blogde en dan weer stopte. Dat bleef zo doorgaan, tot ik in 2016 voor de tweede keer voor een marathon ging trainen. Het zou je prestaties bevorderen om verslagen van je trainingen te schrijven, dus besloot ik een blog op te zetten om over elke training een artikel te kunnen publiceren. Zo gezegd, zo gedaan. Na verloopt van tijd merkte ik dat ik soms zin had om iets anders te schrijven en zodoende kropen er stiekem af en toe wat andere artikelen tussendoor. Dat werden er meer en meer, zeker toen ik zo nu en dan via Instagram een kleine samenwerking mocht doen. Op het moment dat mijn marathontraining wegens blessures helaas staakte, was Renmeisje allang niet meer alleen een hardloopblog. Er was dan ook geen reden om te stoppen met bloggen en Renmeisje veranderde meer in een lifestyleblog voor de bewuste lezer. Soms twijfel ik of Renmeisje nog wel een geschikte naam is omdat het de suggestie wekt dat de blog alleen over hardlopen gaat, maar toch sta ik nog steeds achter deze naam: ik ben een meisje dat rent en juist het rennen laat mij reflecteren op al die andere dingen waarover ik schrijf.

 

Waar blog je allemaal over?

Soms over hardlopen, maar stiekem dus helemaal niet vaak meer! Op mijn blog vind je vooral veel lekkere plantaardige recepten, maar ook veel artikelen over duurzaam leven, meditatie, nieuwe producten waar ik enthousiast over ben, boeken, dankbaarheid en persoonlijke verhalen.

  

Wat is de leukste reactie die je ooit op je blog hebt ontvangen?

“Bedankt Giulia Califano voor dit heerlijke recept!!! Ik neem dit mee naar mijn familie-weekend morgen om iedereen te laten proeven hoe lekker vegan kan zijn! 🙂 ”

  

Naast het bloggen, maak je ook heerlijke gerechten en heb je een onderneming genaamd Schrijfmeisje. Kun je wat meer vertellen over de diensten en producten die je allemaal aanbied?

Inderdaad, ik ben van alle markten thuis! 😉 Aanvankelijk schreef ik mij in bij de Kamer van Koophandel als Schrijfmeisje, om aan de slag te gaan als zelfstandig tekstschrijver. Dit is immers waarvoor ik gestudeerd heb en waar ik hoop over een tijdje mijn brood mee te kunnen verdienen! Als tekstschrijver ben ik vanzelfsprekend in te huren voor het schrijven van teksten. Denk aan blogs, webpagina’s, folders, persberichten, nieuwsbrieven, etc. Bedrijven kunnen mij eenmalig of langdurig inzetten om teksten voor hun bedrijf te schrijven, die we dan samen gaan vormgeven. Daarnaast is het ook mogelijk om een workshop bij mij af te nemen waarin ik bijvoorbeeld een afdeling van een bedrijf tips geef over hoe om te gaan met sociale media of hoe zakelijke e-mails op te stellen.

Renmeisje is in feite een uit de hand gelopen hobby, maar minstens net zo leuk als Schrijfmeisje! In maart 2017 besloot ik Renmeisje als handelsnaam aan mijn ondernemerschap toe te voegen omdat ik steeds vaker de vraag kreeg van mensen of ze mijn recepten niet op bestelling konden krijgen. Na verloop van tijd gebeurde dit zo vaak dat ik dacht: waarom ook niet?! In maart trof ik daarom alle voorbereidingen om op 1 april mijn webshop te openen. Inmiddels heb ik al meer dan 100 bestellingen mogen leveren aan enthousiaste klanten! Zo blijft het balletje rollen en heb ik ook al een aantal keren een mooie workshop mogen verzorgen waarmee ik in één keer een grote groep mensen kan inspireren. Die dienst is sinds kort dus ook aan mijn portfolio toegevoegd! Wie weet wat de toekomst brengt, ik laat mij verrassen. Een jaar geleden had ik nooit durven dromen te staan waar ik nu sta, dus ik ga er vanuit dat ik over een jaar weer hetzelfde roep!

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Een groot voorbeeld zou ik niet kunnen noemen, maar dat is ook helemaal niet nodig. Ik haal mijn lessen meer uit het unieke van ieder mens. Niemand is perfect, maar iedereen heeft wel iets waar je van kunt leren. Zo leerde ik van mijn man ruim 7 jaar geleden meer te genieten van het leven, terwijl ik tot die tijd altijd maar bezig was met studeren, werken en geld besparen. Hij leerde mij dat je nu leeft en dat het dagelijkse leven veel leuker wordt als je tussendoor af en toe extra geniet! Dat betekent niet dat hij wat dat betreft het perfecte voorbeeld is: hij leerde juist van mij om iets serieuzer te zijn en ook aan de toekomst te denken. Zo houden we elkaar dus ideaal in balans!

Van iedereen die dicht bij mij staat leer ik eigenlijk wel iets. Sommige mensen komen onverwachts op mijn pad en blijken me achteraf een belangrijke levensles te hebben geleerd. Zo mooi kan het lopen! Wat ik in ieder geval als belangrijkste les van de meeste mensen leer is genieten van het leven. Als kind had ik daar al de grootste moeite mee en nog steeds is het mijn grootste struikelblok. Telkens wanneer er iemand op mijn pad komt die mij een bepaald inzicht biedt of een duwtje in de goede richting geeft, zet ik wel weer een stapje vooruit! Niet voor niets deel ik mijn ervaringen over gelukkig leven en genieten op mijn blog: het zijn mijn eigen leermomenten 😉 .

 

Wat zou je fulltime willen gaan doen als geld geen rol zou spelen?

Dan zou er wellicht niet eens zoveel veranderen in mijn leven: ik ben al heel gelukkig met wat ik nu doe! Bloggen en schrijven zou ik zeker blijven doen, omdat het me zoveel energie geeft mensen te inspireren en het mij zelf ook helpt bepaalde zaken te verwerken of op een rijtje te zetten. Wel zou ik veel meer gaan reizen! Tot onze huwelijksreis had ik daar niet eens zoveel behoefte aan, maar nu we hebben ervaren hoe fantastisch het is om de wereld te ontdekken vanaf een cruiseschip zouden we soms toch wensen dat we de loterij winnen zodat we regelmatig op avontuur zouden kunnen gaan.

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

De belangrijkste tip is wat mij betreft: wees lief voor jezelf. Je maakt deze stap waarschijnlijk vanuit liefde voor dieren, je omgeving en/of je eigen gezondheid. Geef jezelf dan vooral die liefde! Wees niet te streng, maak het jezelf gemakkelijk en wees trots op wat je al bereikt. Vaak zie je dat mensen direct alles perfect willen doen, daar niet in slagen en dan al snel opgeven. Zonde! Veganistisch leven is hartstikke eenvoudig, maar overstappen naar een veganistische lifestyle is dat niet. De overstap kost tijd, energie en frustratie. Je gaat fouten maken, je gaat moeilijke sociale situaties meemaken en je gaat soms heel boos worden op jezelf of op de wereld. Dat is allemaal oké. Jij hoeft alleen maar in je achterhoofd te houden waarom je deze stap maakt en jezelf de liefde te geven om te accepteren dat elke stap richting jouw doel er eentje is om apetrots op te zijn!

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Mijn grootste droom op carrièregebied is om volledig zelfstandig mijn brood te kunnen verdienen met Renmeisje en Schrijfmeisje. Momenteel werk ik parttime in een sportschool, waar ik het overigens ontzettend naar mijn zin heb, maar mijn uiteindelijke doel is om daar alleen een paar uur les te geven en verder volledig zelfstandig te werken. Dat kost ontzettend veel tijd en energie, maar het hele proces is al een fantastische beleving!

Natuurlijk helpen samenwerkingen bij het bereiken van dat doel én helpen ze mij mensen te inspireren. Het leukste vind ik samenwerkingen waarbij ik mijn volgers een cadeautje mag geven in de vorm van een win actie of kortingscode. Zo wordt de drempel extra laag om de producten waar ik enthousiast over ben uit te proberen en kan ik dus veel meer mensen inspireren! De mens-, dier- en natuurvriendelijke producten zijn overduidelijk in opmars, maar er moet nog veel gebeuren om ze echt de markt te laten veroveren. Samenwerkingen waarbij ik daaraan een steentje kan bijdragen, daar sta ik altijd voor open!

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

Ten eerste natuurlijk hét cliché: vrede op aarde. Dan bedoel ik natuurlijk niet alleen van mens tot mens, maar ook van mens tot dier! Dat we allemaal elkaar respecteren om wie we zijn en elkaar in onze waarde laten. Als we dat zouden bereiken, zouden alle mensen gelijke kansen hebben en zou iedereen het recht hebben zijn of haar eigen geluk te bepalen. Dat klinkt toch fantastisch?!

Daarnaast zou ik wensen dat we allemaal de kans krijgen gezond te eten en tot het inzicht komen welk effect dat op onze gezondheid heeft. Ik ben ervan overtuigd dat we miljoenen euro’s en een heleboel ellende in de medische wereld kunnen besparen als we in staat zijn gezond te leven.

Ten slotte wens ik voor mij persoonlijk natuurlijk dat ik gezond en gelukkig oud mag worden samen met mijn man, dat we een hecht gezinnetje mogen stichten en altijd omringd zullen zijn door lieve mensen en dieren!

Ben je gelukkig?

Het antwoord op deze vraag vind ik altijd dubieus omdat de definitie van ‘gelukkig’ voor iedereen anders is. Voor mij persoonlijk houdt het in dat ik tevreden ben met de dingen die de meeste tijd en ruimte in mijn leven innemen. Als je het zo definieert, is je eigen geluk dus maakbaar! Je kunt er tot op zekere hoogte namelijk zelf voor kiezen hoeveel tijd en ruimte jij bepaalde aspecten van je leven gunt. Ik kies er momenteel voor om mijn eigen ondernemingen meer tijd te gunnen, ondanks dat dat betekent dat ik in feite ruim 50 uur per week werk. Dat maakt echter niet uit, omdat het me zoveel energie geeft! Daarnaast kies ik ervoor om meer dan vroeger ruimte vrij te maken voor vrienden en familie. Vroeger had ik het altijd maar te druk, terwijl ik nu merk hoeveel warmte en energie het me geeft tijd met de mensen waarvan ik houd door te brengen. Wat de activiteiten die momenteel de meeste tijd en energie van mij vragen betreft, ben ik op dit moment dus zeker gelukkig!

 

Wat is jouw definitie van succes?

Succes is voor mij datgene doen wat je meer energie geeft dan dat je erin hoeft te steken. Een simpel rekensommetje, waarvan de uitkomst voor jou persoonlijk positief uitvalt!

  

Gedeeld: een dringende boodschap aan mezelf en tiramisu.

Nu we het al zo veel over geluk hebben gehad, vind ik het wel mooi om een blog te delen die ik onlangs heb geschreven over dit onderwerp. Dit artikel schreef ik als een dringende boodschap aan mezelf, waarmee ik natuurlijk tevens hoop ook jou te mogen inspireren.

Als ik een extra tip mag geven, dan kan ik aanraden mijn tiramisu eens te maken! Stiekem hoor ik van veel mensen, vegan of niet, dat ze deze plantaardige variant zelfs lekkerder vinden dan de echte tiramisu.. Een mooie tip voor het kerstdiner!

24313173 1551936844895923 4195058818217956216 o

december 12, 2017 1 reactie
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappEmail

Interview: Debbie Haveman

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh november 28, 2017
Interview: Debbie Haveman

Ik ken niemand anders die zo eerlijk durft te zijn over de rauwe kant van het leven. Debbie blogt onder andere over haar depressie, burn-out, haar twee prachtige zoons waarvan de oudste gehandicapt is. Ze doet er alles aan om zich weer happy te voelen. Daarom is ze vegan geworden en deelt ze haar weg naar geluk. Haar puurheid en ontwapendheid raakt mij enorm. Maak kennis met deze krachtige en mooie vrouw. ♥

 

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Hardlopen geeft mij energie, dat probeer ik dan ook om de dag te doen. Yoga kalmeert mij, ik volg wekelijks yoga in een groep. Koud douchen geeft energie, ik probeer dat dagelijks minstens een minuut vol te houden. Een geslaagde blogpost schrijven geeft mij ook energie, net als iets creëren zoals schilderen op een canvas, zelf een meubelstuk maken en een geslaagd recept bedenken.

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Ruim 4 jaar geleden ben ik uitgevallen op mijn werk door een burn-out en een depressie. Vechtend tegen mijzelf en de depressie probeer ik álles waarvan men zegt dat het kan helpen de depressie boven te komen, zoals gezond eten, sporten, yoga, koud douchen etc. Natuurlijk heb ik ook wekelijks therapie en slik ik medicatie, zonder dat was ik er niet meer geweest durf ik wel te stellen.

 

In de zoektocht naar de remedie tegen de depressie en burn-out ben ik mij gaan verdiepen in alles wat zou kunnen helpen. Op Netflix staan veel documentaires die ik ben gaan kijken, zoals onder andere Cowspiracy, What the health, Living on one dollar en Fat, sick and nearly dead.

 

De onrechtvaardigheid over hoe de welvaart op onze planeet verdeeld is, dat mensen sterven van de honger omdat men in de rijke landen perse vlees en zuivel wil eten, hoe groot de impact van de veeteelt op de planeet is, hoe slecht dierlijke producten eigenlijk zijn voor je, hoe vreselijk de dieren behandeld worden, dat er zoveel bijkomende schade is bij het produceren van zuivel, dat daar ook dieren voor sterven en dat vegetarisch leven echt niet voldoende is dus, dit alles maakte dat ik niet anders kon dan overstappen op een plantaardig dieet.

 

Ik loop er zelf regelmatig tegen aan hoe onrechtvaardig de wereld is, of het nou komt dat ik daar gevoeliger voor ben geworden door mijn depressie, doordat ik zo aan het zoeken ben naar mijn identiteit (wie ben ik, wat wil ik, wat kan ik; ik ben mijn baan kwijt inmiddels en ben tijdelijk afgekeurd, dat heeft mijn eigenwaarde flink doen dalen), doordat ik er continu tegen aan loop in de zoektocht naar wat het beste is voor mijn kind (mijn oudste zoon is gehandicapt, hij heeft klassiek autisme, een verstandelijke beperking en fikse ADHD. Niets is meer vanzelfsprekend in ons leven met hem, we moeten veel vechten tegen stigma’s en om de juiste zorg en ondersteuning te krijgen voor hem), ik weet niet wat precies de trigger was, maar als eenmaal je ogen zijn geopend kun je ze niet meer sluiten.

 

Ik wil bijdragen aan een betere wereld voor mijn kinderen, voor mij hoort bij bewust leven een veganistische levensstijl. Ik probeer mijn ecologische voetprint zover praktisch haalbaar zo klein mogelijk te houden door te consuminderen, voor mij is dat alleen kopen wat je écht nodig hebt, duurzame producten kopen, tweedehands te kopen en weg te geven wat ik niet gebruik. Ik wil niet meer meedoen naar de race om de grootste, mooiste en duurste spullen, maar mij bezighouden met wat er écht toe doet.

 

De wereld mooier willen maken heeft altijd wel meegespeeld in mijn keuzes maar meer op de achtergrond. Ik ben leerkracht geworden om actief iets te kunnen bijdragen aan de maatschappij,  veganisme is een logisch gevolg van mijn gevoel om iets te moeten doen om een positieve bijdrage te leveren aan de wereld.

 

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Boodschappen doe ik bij de supermarkt, over het algemeen degene die het dichtste bij mijn huis in de buurt is. Ook ga ik graag op maandag naar de markt in de stad om voordelig groente en fruit van het seizoen te kopen.

 

In de supermarkt ben ik nog steeds bezig met etiketten lezen, maar inmiddels heb ik al favoriete producten waarvan ik weet dat ze vegan-proof zijn. Zelf alles maken is natuurlijk het beste, dat doe ik ook regelmatig, toch ga ik ook graag voor het gemak van vleesvervangers, ook omdat mijn kinderen het dan makkelijker eten.

 

Ik vind het heerlijk om te experimenteren met nieuwe producten en ingrediënten, zodra er een nieuw vegan product te vinden is in de supermarkt ga ik het zeker proberen.

 

Ik heb het geluk vlakbij de grens van Duitsland te wonen, daar ga ik dan ook minstens eens per kwartaal boodschappen doen in een plaats net over de grens. Het aanbod voor vegan en bio is daar veel groter en vaak ook voordeliger.

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Jazeker. Voor mijn kinderen natuurlijk, maar ook voor mijn katten. Niet dat mijn katten een vegan dieet hebben, maar ik ben wel gaan nadenken over het voer. Voorheen kocht ik het voer bij de Action, high premium voer voor mijn kieskeurige katten met een gevoelig gestel. Maar toen ik daar echt over na ging denken vond ik dat niet passen in de filosofie om producten lokaal te kopen. Ik sponsor liever de lokale dierenwinkel dan een groot concern als Action. Dat betekent wel dat ik ruim 3 maal zoveel kwijt ben aan het voer, maar het zij zo. De katten zijn me erg dankbaar.

 

Mijn kinderen probeer ik vegan op te voeden. En ik deel graag recepten, producten en inzichten op mijn blog om te laten zien dat vegan leven niet moeilijk is of een opoffering hoeft te zijn. Op verjaardagen bij ons thuis maak ik fantastische vegan taarten en hapjes, als er visite komt eten schotel ik ze vegan eten voor. Zo ervaren mensen hoe lekker het kan zijn en gaan ze (hopelijk) nadenken over hun keuzes.

 

Je blogt op Look for stars. Hoe is het idee hiervoor ontstaan?

Ik ben begonnen met mijn blog als uitlaatklep en om een inzicht te bieden in het leven van een kind met beperkingen en moeder met depressie & burn-out en de invloed van dit alles op het gezin. Ik deel waar we tegenaan lopen maar vooral hoe mooi juist de kleine dingen kunnen zijn. Lichtpuntjes verzamelen die er altijd zijn, ook wanneer het donker is. Ik kocht ooit een tekstbordje: “When it rains, look for rainbows. When it’s dark, look for stars”. Vast erg cliché, maar voor mij handvatten om mij aan vast te houden. Door te kijken naar wat er wél allemaal is train je jezelf in dankbaar zijn, dat  is volgens mij een stap dichter naar herstel.

 

 

Waar blog je allemaal over?

Mijn kind met autisme, verstandelijke beperking en ADHD. Hoe hij de wereld beleeft, zijn ontwikkeling die alles behalve standaard verloopt. De rouw en het verdriet wat hierbij komt kijken. De pure en mooie kanten van hem. De strijd voor de juiste zorg en ondersteuning. De blijdschap bij behaalde mijlpalen.

 

Zijn broertje, het brusje. Wat is de impact van zo’n broer hebben op hem? En een zieke moeder hebben? Hoe bijzonder het is dat het broertje zo slim, zacht, open en creatief is en hoe moeilijk het soms is dat broertje zijn grote broer op alle vlakken al voorbij gestreefd is.

 

Mijn depressie, het verloop ervan en hoe we daarmee omgaan.

 

Mijn zoektocht naar gezond en plantaardig eten, ik experimenteer graag en deel mijn geslaagde recepten.

 

Hoe we leuk kunnen leven met een niet al te groot budget. Doordat ik mijn baan kwijt ben en tijdelijk een WIA heb, hebben we een flinke daling in inkomsten gehad. De kinderen worden groter, de kosten worden meer; ik deel budgettips en DIY ideeën die met een klein budget haalbaar zijn. Ik kan met heel weinig heel veel doen en maken.

 

 

Je hebt 2 prachtige zoons die je beide vegan opvoed (en waar je over schrijft), kun je hier wat meer over vertellen?

Ik heb 2 zoons, van 5 en van 8 jaar. Ik vind het lastig om mij altijd te moeten verdedigen dat ik graag wil dat mijn kinderen ook vegan eten, ik wil het ze ook niet opleggen maar omdat ze niet een bewuste keuze kunnen maken doe ik dat voor ze. Als ze bij opa en oma zijn en daar een plakje worst krijgen vind ik dat prima, ik ben bang dat als ik er té veel nadruk op leg, vooral bij wat er allemaal niet mag, ze zich gaan afzetten en het ervaren als een last, dat vegan zijn.

 

Wel heb ik alle dierlijke producten vervangen thuis. Boter is margarine, melk in de Brinta is nu havermelk (dat was nogal een zoektocht naar de juiste vervanger, mijn oudste zoon is een zeer moeilijke en kieskeurige eter door zijn autisme, iets nieuws proberen is héél lastig voor hem), chocopasta is nu de pure variant, de hagelslag is ook de pure variant, kaas op de pasta en pizza is nu Wilmersburger, pannenkoeken zijn eenvoudig te maken zonder dierlijke producten, de mayo is vervangen door Remia mayolijn, de vleeswaren zijn vervangen door vegan boterhamworst en paté van de Vegetarische Slager.

 

Mijn partner wil wel vlees eten, ik maak dus vervangers bij de maaltijd die lijken op wat papa eet voor de kinderen. Nu doe ik dit vooral voor mijzelf en om mijn partner te laten zien dat het wel eenvoudig achterwege gelaten kan worden.

 

Kleding koop ik meestal tweedehands voor de kinderen. Ook heb ik het geluk wel eens iets te krijgen van een kennis en voor mijn jongste heb ik alles van de oudste nog liggen. Ook voor hen maak ik bewuste keuzes met zo min mogelijk impact op de planeet waar mogelijk.

 

Wat is de leukste reactie die je ooit op je blog hebt ontvangen?

De reacties van herkenning, van dankbaarheid dat ik zo open over mijn depressie durf te zijn. Dit doet mij erg goed.

 

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Mijn oma. Op haar 80ste is ze nog erg sportief, bewust bezig met voeding en probeert ze graag nieuwe producten uit en reist ze met de trein om ergens anders dan haar woonplaats rond te wandelen en te kijken. Trouw blijven aan jezelf en niet altijd maar pleasen zodat mensen je leuk vinden, dat leer ik van haar. Ook dat het belangrijk is om van jezelf te leren houden.

 

 

Wat zou je fulltime willen gaan doen als geld geen rol zou spelen?

Haha, daar fantaseren vriendlief en ik regelmatig over. Ik zou fulltime willen gaan bloggen omdat ik dat heerlijk vind om te doen. Nog meer bewustwording creëren, een professionele website bouwen en meer mensen stimuleren en laten zien hoe zij ook een kleinere ecologische voetprint kunnen maken.

 

 

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Vegan kookboeken die toegankelijk zijn vind ik prettig om te hebben en af en toe open te slaan voor inspiratie. Er zijn een aantal groepen te vinden op Facebook voor veganisten of mensen die ermee bezig zijn, maar dat moet je liggen. Ik kan niet zo goed tegen de hardheid die daar wel eens gebruikt wordt naar de niet-vegans. Ik hou niet van het veroordelen, al snap ik het wel.

 

Ik zou starten met alle dagelijkse producten te vervangen door een vegan product. Denk hierbij aan kleding, verzorging en alle dingen die je in huis hebt. Ga ook vooral lekker uit eten bij alle vegan hotspots, voor inspiratie en omdat het ook lekker is om eens een avond niet te hoeven puzzelen met wat op tafel te zetten.

 

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Dat lijkt mij erg leuk, ik weet alleen niet zo goed wat ik te bieden heb. Ik was ook erg overdonderd door jouw vraag of ik mee wilde werken aan een interview. Ik vind mezelf niet zo bijzonder (lees ik vind mezelf knap waardeloos). Ik denk dat ik eerst wat meer aan mijzelf moet werken om echt iets te kunnen bieden voor een samenwerking, ik kan nu tegen geen enkele vorm van druk. En dat ga ik mijzelf wél opleggen vrees ik.

 

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

  1. Financiële onafhankelijkheid. Om mijn kinderen de zorg en begeleiding te kunnen bieden die nodig is. Om niet meer afhankelijk te hoeven zijn van instanties en van anderen. Om zelf een (klimaat neutrale) woongroep te bouwen voor gezinnen zoals de onze, waar mijn oudste later kan wonen, met een opvang voor afgedankte dieren, een moestuin en een atelier/werkplaats.
  2. De hele mensheid plantaardig. Zou wel leuk zijn als de mensheid een intolerantie zou ontwikkelen voor dierlijke producten. Dat zou zoveel voordelen hebben en mensen en dieren redden. En vooral de weg van de minste weerstand zijn, haha.
  3. Een inclusieve maatschappij, overal ter wereld. Dat niemand meer buitengesloten wordt om zijn stoornis / ziekte / handicap / geslacht / huidskleur / geloof / geaardheid / intelligentie / sociale status / inkomen. Dat iedereen gelijkwaardig is en de kans krijgt om zich op een voor hem optimale manier te ontwikkelen.

 

Ben je gelukkig?

Ja, regelmatig wel.

 

Geluk zit in heel kleine dingen, je moet er ook oog voor hebben en er naar op zoek gaan is mijn ervaring. Ik sta bewust stil bij #blijmakers, datgene wat mij een goed gevoel geeft. Een mooie tweedehands vondst, mijn zoon die bloemetjes plukt voor mij, de prachtige uitspraken van mijn kinderen, spontane bezoekjes, samen een wijntje drinken, vegan lunchen met mijn oma bij een broodjeshuis in onze woonplaats (waar ze sinds ik vroeg waarom er geen vegan keuze was en in gesprek ging hierover nu een broodje hummus op de kaart hebben gezet!), een dag op pad gaan met vriendlief en een oppas hebben voor de kinderen, iets creëren wat ook lukt.

 

Wat is jouw definitie van succes?

Poeh, mijn eerste ingeving is je status, inkomen, aantal volgers op social media. Wat je presteert dus eigenlijk. Dat is mijn grote valkuil, het willen presteren, omdat ik anders niet succesvol ben en geen bestaansrecht heb. Dat zegt mijn depressie tegen me. Ik denk dat succes zit in het kunnen doen wat je gelukkig maakt. Je bent succesvol als dat wat je doet om inkomen te genereren bijdraagt aan je geluk in plaats van beslag te leggen op dat geluk.

 

Gedeeld: een tip!

Maak een gedetailleerd overzicht van je inkomsten en uitgaven (liefst jaarlijks of wanneer er iets veranderd).

 

Kijk kritisch naar de uitgaven. Is het echt nodig? Kun je ook zonder? Word je er gelukkiger door?

 

Schrap waar je zonder kan en wat je uit gewoonte misschien nog hebt (vaste telefoon, krant, tijdschrift, postcodeloterij abonnement etc.). De controle hebben over de financiën en minder nodig hebben werkt voor mij erg bevrijdend. Bij tegenslagen ben je niet onmiddellijk het overzicht kwijt en kom je sneller tot een oplossing.

 

Maak vooral een spaardoel! Dagje weg? Uit eten? Dagje sauna? Een mooi kledingstuk van dat ietwat prijzige maar wel duurzame vegan merk (voor mijn zijn dat bijv. een jurk van  Miss Green of Armed Angels, tof shirt van Paala, een paar vegan Dr. Martens)?

 

Doe vooral dingen die je nog niet eerder gedaan hebt, van nieuwe ervaringen groei je. Falen mag, ook daar leer je van. Ervaringen gaan langer mee dan spullen.

 

En de sauna moet je echt eens proberen, stap over je schaamte heen, iedereen is naakt, iedereen heeft een lichaam, elk lijf is anders en dat is juist heel mooi. Ontspannen is heel belangrijk voor mijn herstel roept iedereen steeds, maar het is verrekte lastig om te doen, ontspannen. De enige plek waar het mij altijd lukt om even alles los te laten om te kunnen relaxen is in de sauna.

 

debbie

 

[separator]

 

november 28, 2017 2 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappEmail
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4

Ik ben op zoek naar…

Over Claire

Over Claire

Hi! Mijn naam is Claire en ik ben het gezicht achter Claire's Mission! Ik ben een mindful mama die de wereld een stukje mooier wil maken en daar blog ik met liefde over. Zo kun je op Claire's Mission allerlei blog artikelen lezen van ouderschap tot aan spiritualiteit, thuisonderwijs, reizen, huis & tuin en nog veel meer! Ik hoop je te kunnen inspireren en door de wekelijkse win acties, heerlijk in het zonnetje te zetten. Liefs!

Facebook Twitter Instagram Pinterest Linkedin Email
Bol AlgemeenBol Algemeen
300 x 250 algemeen
  • Facebook
  • Twitter
  • Instagram
  • Pinterest
  • Linkedin
  • Email

Copyright © 2017 - 2024 door Claire Richardson-van Vrijberghe de Coningh (alle content inclusief foto's op de website vallen onder onze copyright)


Terug naar boven
Deze website maakt gebruik van vegan cookies om je ervaring te verbeteren. Is dat oké? Klik dan op akkoord. Afmelden is ook mogelijk.
Claire's Mission
  • Categorieën
    • Ouderschap
    • Thuisonderwijs
    • Persoonlijke ontwikkeling & Spiritualiteit
    • Reizen
    • Duurzaam thuis, groen & DIY
    • Dierenliefde
    • Reviews
    • Ondernemerschap & geld
    • Mode
    • Vegan cosmetica
    • Interviews
  • Mediakit
  • Favorieten
  • Claire’s bloggers bestand
  • Op avontuur met kids
  • Contact
    • Privacyverklaring