Wat als je kinderen hoogbegaafd zijn?

Haar kinderen waren altijd ‘anders dan anders’. Maar wat het was, daar kon ze niet echt de vinger op leggen. Tot dat uit een onderzoek bleek dat haar 2 zoons hoogbegaafd zijn. Wat een opluchting! Of toch niet? In dit gastblog artikel deelt Kris Korzelius, haar verhaal en ook een paar tips voor wanneer je zelf kinderen hebt die (misschien) hoogbegaafd zijn.

Het lukte niet meer en ons kind had daar ernstig last van.

Stan (2006), onze oudste zoon, was altijd al anders dan anderen. Heel alert vanaf zijn geboorte, moeite met alleen in slaap vallen. Hij kon al vroeg praten, eerder dan lopen, en sprak vrijwel direct met ingewikkelde woorden. Al vonden wij dat destijds vooral wat Stan Stan maakte.

Er veranderde veel toen Seb (2011) geboren werd. Waar Stan rustig was en vooral op de achtergrond bleef, was Seb vanaf het moment dat hij er was, aanwezig. Stan was onze ideale baby, peuter en kleuter. Hij was intelligent en gevoelig, maar ook heel eenduidig. Wanneer we Stan voorbereidden op wat er komen ging, kon hij daar prima mee om gaan.

Bij Seb daarentegen werkte het iedere keer anders. Onze ‘methode’ die bij Stan prima werkte, ging voor Seb niet meer op. Hij liep continu tegen de klippen op. Wij twijfelden aan onszelf en onze opvoeding. Het keerpunt kwam toen Seb met zijn net 3 jaar oud tegen ons zei dat ‘het wel stom was dat hij altijd boos was’. Toen heb ik contact opgenomen met JGZ (Jeugd en Gezinszorg). Schoorvoetend. Het voelde als een behoorlijke drempel om over te gaan, want daarmee gaven we aan dat we het zelf niet konden.

De test uitslag? Onze 2 zoons zijn hoogbegaafd.

Bij de JGZ troffen we een ouder-kindcoach. We hebben eerst gesprekken gehad over het ouderschap en onze opvoeding. Deze coach was vanuit haar privésituatie bekend met hoogbegaafdheid en na het observeren van Seb heeft ze ons aangeraden hem te laten testen bij een in hoogbegaafdheid gespecialiseerde orthopedagoog.

De orthopedagoog testte Seb zowel op intelligentie als op sociaal vlak. Twee weken later hadden we een behoorlijk dik rapport in onze handen waaruit bleek dat hij een bovengemiddeld IQ had waardoor zijn hoofd en lijf onvoldoende in harmonie waren. Daardoor voelde hij zich continu gefrustreerd. Gelukkig ontvingen we ook een soort ‘handleiding’ waarin begeleiding van Seb aan moest voldoen.

Toen we dat rapport in handen hadden wisten we dat we Stan ook bij deze orthopedagoge zouden laten testen. Inmiddels zat hij in groep 6 en hij had al meerdere keren, in verschillende schooljaren, aangegeven dat hij niet blij was op school omdat hij zich zo verveelde. De uitslag van de test gaf dan ook hetzelfde resultaat; hoogbegaafd.

Hoogbegaafdheid behelst veel meer dan een bepaald IQ.

Hoogbegaafdheid is een combinatie van intelligentie, creativiteit en doorzettingsvermogen. In Nederland geldt dat je hoogbegaafd bent wanneer je IQ hoger is dan 130. Veelal wordt deze IQ grens nog altijd als leidend gezien. Terwijl inmiddels bekend is dat hoogbegaafdheid veel meer behelst dan een bepaald IQ. Wie met hoogbegaafdheid te maken krijgt zal zich vooral herkennen in een combinatie van anders denken, een analytisch brein, een onderzoekende levensstijl en een hoge mate van gevoeligheid.

Onze opvoeding? Wij zijn enorm flexibel.

Bij ons thuis zullen we nooit ‘netjes’ bij één onderwerp blijven. Er bestaat niet zoiets als ‘de kern’. Ontdekkend leren is ook iets wat aan de orde van de dag is. Seb was 4 jaar oud toen hij ‘s ochtends op de eettafel stond om er vanaf te springen omdat hij de zwaartekracht wilde testen.

In het begin is het behoorlijk schakelen geweest. Niet omdat de jongens hoogbegaafd bleken te zijn, maar omdat we door die hoogbegaafdheid en de onbekendheid daarvan bij ons en in onze omgeving wel met een nieuwe, verse blik naar onze kinderen gingen kijken.

We moesten als ouders samen, en ook ieder voor zich, veel van onze denkbeelden en patronen loslaten. Dingen waarvan we voordat we kinderen hadden zeiden, ‘nou, apart koken gaan wij echt niet doen. Ze eten maar lekker mee.’ Totdat we erachter kwamen dat Stan geen verschillende texturen in zijn mond kon verdragen en hij kokhalzend boven elke maaltijd zat.

Sociaal zijn bij anderen mensen en gelegenheden zoals verjaardagen, direct antwoord geven als iets gevraagd wordt, mensen aankijken als je met ze praat. Maar ook straffen en belonen. Er zijn legio dingen die ons al van jongs af aan zijn bijgebracht door onze ouders en de maatschappij waarin we leven als ‘dat wat hoort’. Dit bleek in onze opvoeding en begeleiding van onze kinderen totaal niet passend te zijn.

Wat we vooral geleerd hebben van de jongens is hoe we met hen in verbinding kunnen staan. Dat kan alleen maar als we ons eerst met onszelf verbinden. Dat is niet ingewikkeld maar vraagt wel oefening en aandacht.

Over Kris Korzelius

Kris is de oprichtster van Moxie&Sam. Als energetisch jongerencoach helpt zij jongeren inzicht te krijgen in hoe energie werkt en helpt zij hen om hiermee te leren werken. Meer informatie kun je vinden op haar website en Instagram. 

Wil je meer weten over hoogbegaafdheid of heb je een andere vraag aan Kris? Laat dan gerust een reactie achter onder dit blog artikel.