Waarom maak ik het mezelf soms toch zo moeilijk? Deadlines, stapels met to-do-lijsten, heimwee kriebels. Maar er gebeurde ook zoveel moois deze week! Ik maakte promotie (nog in mijn proeftijd), liep een dag (nog een dag in het vooruitzicht, woehoeeee!) mee bij Animal Sanctuary de Nobele Hoeve, deed mijn allereerste Facebook live en ik leerde zoveel! Ben je benieuwd naar mijn week van dag tot dag?
Maandag 19 augustus 2019
Vorige week was een week van rennen, vliegen en vooral heel veel werken. Ook het hele weekend ben ik druk bezig geweest en vandaag voel ik dat. Ik heb een hele lange to-do-lijst met dingen die ik nog moet en wil doen. Hoewel ik lekker bezig ben en steeds meer dingen kan afvinken, blijf ik dat benauwde gevoel houden van een deadline die ik vandaag zou moeten gaan halen maar waarvan ik nu al weet dat dit niet realistisch is. Ik probeer het te relativeren, rustig te blijven en niet te hard te gaan stressen maar het is een uitdaging.
Na een paar uur keihard thuis werken aan mijn blog, mail en alle workshops & lessen die ik geef, spring ik in de auto voor een massage bij Mariza die bij Movement Matters werkt (het bedrijf van mijn goede vriendin Mariëlle). Hoewel de massage prima is, is de ervaring iets minder. Waarschijnlijk ook omdat mijn verwachtingen zo hoog zijn omdat Mariëlle namelijk de allerbeste, leukste en fijnste masseuse is die ik ken. Voortaan ga ik weer naar haar toe 🙂 .
Direct na de massage ga ik weer snel naar huis toe, even snel eten en dan op naar werk toe. Vandaag werk ik weer van 18:00-1:00 uur in de bioscoop. Super leuk!
Dinsdag 20 augustus 2019
In de ochtend laat mijn schoonvader Lily en Jaimy uit zodat ik kan proberen aan mijn 8 uur slaap te komen. Zo lief! Om 12:00 uur begin ik weer met werken, dit keer tot 19:00 uur. Dat betekent dat ik kan fietsen. Jeeeej!
Tussen de middag lunch ik voor de eerste keer in 5 jaar tijd, bij de Subway. Ze hebben een vegan broodje die ik al heel lang wil uitproberen. Voor mij staat alleen een man die werkelijk ieder stuk vlees dat mogelijk is op zijn broodje gooit. Wanneer ik aan de beurt ben en de Subway dude met dezelfde handschoenen mijn broodje wil vastpakken, ga ik bijna over mijn nek en vraag ik vriendelijk doch dringend of hij een ander paar handschoenen aan kan trekken. Maar in alle eerlijkheid is het kwaad al geschiet en ben ik er zo onpasselijk van geworden dat ik mijn broodje maar met moeite naar binnen krijg. Wel weer goed voor de lijn dit.
Wanneer het tijd is om naar huis toe te gaan, spring ik weer op mijn fiets. Ik vind het zo fijn dat het weer wat beter is! Dat zorgt ervoor dat de 45 minuten durende rit naar huis toe magisch fijn is.
Woensdag 21 augustus 2019
Deadlines, deadlines, deadlines. Dat was het enigste waar ik vannacht aan kon denken. Zoveel dingen te doen, zoveel dingen te realiseren. Ondertussen was ik naast hele lijstjes druk bezig om de pijn in mijn benen niet te voelen. Ik ben zo ontzettend moe.
De wekker gaat vanmorgen veel en veel te vroeg. Ik ben moe. Heb geen zin. Nog één dag werken. Vandaag werk ik van 10:00-18:00 uur. Hoewel ik werken in de bioscoop echt zooooo leuk vind, is vandaag gewoon mijn dag niet. De tijd lijkt dan ook wel extra langzaam te gaan..
Wel super fijn dat ik vandaag weer lekker kon fietsen! Hoewel de pijn in mijn voeten en benen vandaag toen ik thuis kwam, bijna tranen in mijn ogen brachten, was het het wel meer dan waard.
Roy werkt vanavond over, dus kijk ik met mijn schoonvader een onwijs mooie film. Song for Marion. Prachtig!
Donderdag 22 augustus 2019
Yes! Vandaag ben ik vrij! Dat betekent dat ik eindelijk aan de slag kan gaan met mijn to-do-list, deadlines kan gaan halen en mijn overvolle mailbox kan gaan bijwerken. Daarnaast moet ik nog wassen, opruimen en boodschappen doen. Het is vandaag aan alle kanten rennen en vliegen. Geen moment om stil te staan. Maar het resultaat mag er ook zijn. Ik heb nog 2 deadlines van de 5 en mijn mailbox is zo goed als leeg. Woehoeee!
Zodra Roy thuis is, stop ik er mee. Hoog tijd voor wat quality time. We eten, kijken een film en zodra we in bed liggen is het tijd voor onze guilty pleasure; Temptation Island. Daarna stuiteren we allebei en kost het weer heel veel tijd om in slaap te vallen, maar het was het waard.
Vrijdag 23 augustus 2019
Vandaag ben ik nog een dagje vrij, maar toch voelt het niet helemaal zo. Ik heb weer een hele to-do-lijst gemaakt en met mijn hoofd ben ik al in Brabant. Zondag is het namelijk eindelijk zo ver en mag ik 2 daagjes gaan meekijken bij Animal Sanctuary, de Nobele Hoeve. Zo leuk (en spannend)! Maar voordat het zo ver is, moet ik nog wassen, het huis in orde maken en een deadline wegwerken. Vandaag is het dus weer een beetje rennen, vliegen en er is weinig tijd voor rust.
Daarnaast kan ik mij altijd zo druk maken als ik ergens heen ga zonder Roy en onze kindjes, vooral wanneer ik ergens alleen blijf overnachten. Het is echt zeldzaam wanneer dit gebeurt, maar als het dan gebeurt dan begin ik al heimwee kriebels te krijgen zonder dat ik weg ben. Ken je dat?
Zodra Roy thuis is tafelen we uitgebreid met zijn 3e. Vervolgens gaat Roy aan de slag met een huiswerkopdracht voor zijn coaching opleiding en ik tank op bed bij met een aflevering van Outlander.
Zaterdag 24 augustus 2019
Vandaag werk ik van 10:00 tot 16:00 uur bij de bioscoop. En… Ik heb gisteren onwijs leuk nieuws gehad! Ik heb, nog binnen mijn proeftijd, promotie gemaakt en mag mezelf vanaf volgende week zaterdag officieel ‘supervisor’ noemen. Woehoeeee! En dat door gewoon mezelf te zijn. Ik ben zo blij en dankbaar dat ik zo snel mag groeien en dat beloftes ook direct worden waargemaakt. Heel veel liefde! Vandaag is dan ook een heerlijke dag op werk. De tijd vliegt. Er is tijd voor klusjes waar we anders niet aan toekomen en ik voel mij helemaal in mijn sas.
Hoewel het vandaag heerlijk weer is en ik normaal gesproken dolgraag op mijn fiets spring, heb ik Roy gevraagd om mij vandaag te brengen en halen naar werk toe. We zijn er beide letterlijk ziek van dat ik morgen helemaal alleen een nachtje ga logeren in de Bed & Breakfast bij de Nobele Hoeve. Het is zo moeilijk om niet samen te zijn, we zijn zo met elkaar samengesmolten. Maar het is voor een heel goed doel! Mijn missie en onze toekomstdroom.
Zondag 25 augustus 2019
THE DAY! Vandaag is het eindelijk zo ver! Mijn wekker gaat heerlijk vroeg want het is best een lange autorit. Om 10 uur mag ik bij Margarit aanbellen van de Nobele Hoeve. Ze heeft een prachtige Animal Sanctuary opgericht in Strijbeek, Brabant. We hebben via de mail contact gehad en ik heb haar, in al mijn kwetsbaarheid, gevraagd of ik mee mag lopen en zij mijn mentor wil zijn. Want soms heb ik het gevoel dat ik vast loop in mijn wens en droom van het oprichten van een Animal Sanctuary. Binnen een paar uur gaf ze antwoord en was ik direct welkom. Zoveel liefde!
En vanaf het allereerste moment voel ik mij zo welkom! Ik heb zelfs mijn allereerste Facebook live hier gedaan.
Alle dieren, Margarit, de Animal Sanctuary. Het is zo magisch en bijzonder. Ik leer zoveel over het Universum, dat geld energie is en dat het komt wanneer je vertrouwen hebt, hoe het is om een Animal Sanctuary te runnen en wat leer ik veel over mijn huwelijk en over mezelf. Het is heel bijzonder hoe alles in lijn met elkaar lijkt te komen. Het gevoel alsof alle puzzelstukjes zijn gaan zweven en langzaam in elkaar passen. Het begint allemaal zo kristalhelder te worden. Wat ben ik een bijzonder rijk en gelukkig mens. Wat ben ik gezegend en dankbaar! Wat een week!
En nu in het holst van de avond, terwijl het buiten pikkedonker is, de dieren slapen maar met Pluk aan mijn voeten schrijf ik de allerlaatste woorden van het weekoverzicht van deze week.
Dankjewel dat ik mijn leven met je mag delen! En vergeet niet dat ik er ook altijd voor jou ben en je mij altijd een berichtje mag sturen.
In liefde zijn we allemaal verbonden.
2 reacties
Wat een heerlijk verhaal, elke keer zit ik stilletjes van je blogs te genieten! Een prachtige droom en een heerlijke schrijfstijl!
Lieve Kelly,
Dankjewel voor je onwijs lieve reactie!
Ik ben er helemaal stil van. Dankjewel!
Dikke knuffel en liefs,
Claire