Vorige week woensdag ontving ik een geweldig persbericht met daarin het nieuws dat Esther Kef aanstaande zondag samen met haar vrouw van start gaat met een langlauftocht van 1000 kilometer dwars door de Italiaanse Alpen. Ze willen hiermee aandacht vragen voor het varkensleed in de Nederlandse intensieve veehouderij. Als ze hun barre tocht volhouden tot aan de finish, zijn ze de eerste die Italië hebben door gekruist op de lange latten. Hoe gaaf en inspirerend! Speciaal voor jou vroeg ik Esther dan ook het hemd van het lijf. Laat je inspireren! Heel veel lees plezier!
Allereerst; wauw! Wat een geweldig initiatief! Hoe ben je op het idee gekomen voor deze actie?
Ik wilde eigenlijk al jaren iets doen om op te komen voor de miljoenen varkens die een afschuwelijk bestaan leiden. Dat het in een ontwikkeld land als Nederland volledig geaccepteerd is dat dieren als een ding worden gezien en volledig worden uitgebuit voor economische redenen, dat gaat mij te ver. Het gaat over ruim 12 miljoen dieren, die nooit het daglicht zien en daar heb ik nog niet eens de 30 miljoen biggen bij opgeteld die jaarlijks in Nederland worden geboren. Daar moet gewoon een einde aan komen. Ik wilde iets doen wat nog niemand gedaan heeft, om op die manier aandacht te kunnen vragen voor de leefomstandigheden van het varken. Mijn vrouw en ik langlaufen graag, maar het moest natuurlijk wel een behoorlijke uitdaging zijn, dus vandaar dat we 1000 kilometer gaan langlaufen.
Waarom zijn varkens zo bijzonder en speciaal voor jou?
Ik hou van alle dieren en ik vind dat elk dier het recht heeft om zijn natuurlijke eigenschappen te kunnen uiten, dus ik ben tegen elke vorm van intensieve veehouderij. Persoonlijk heb ik een zwak voor varkens, omdat ze heel empathisch zijn, ook naar mensen toe. Het zijn speelse en sociale dieren die heel intelligent zijn. Ik vind het vooral leuk dat ze zo speels zijn.
En gesproken over liefde… Langlaufen! Wat betekent dit voor jou?
Ik ben pas laat begonnen met langlaufen. De eerste keer vond ik het vreselijk zwaar en vond ik er niets aan. De tweede keer viel ik en brak ik mijn stuitje, ik kon toen maandenlang niet zitten, echt heel vervelend. Maar ineens had ik het te pakken en werd ik verliefd op de sport. Het is als een wandeling door het bos, weg van alles en iedereen, een moment van reflectie.
Waarom heb je gekozen voor de Italiaanse Alpen?
Wat mij enorm verbaasde is dat twee derde van het varkensvlees uit Nederland voor het buitenland bestemd is. Ik heb mij daar iets verder in verdiept en het blijkt dat Italië het grootste exportland van varkensvlees uit Nederland is. Ik wil dat mensen in Italië ook weten waar hun varkensvlees vandaan komt en daarom vragen we juist ook aandacht voor deze skitour in Italië. We hadden dit zelf niet verwacht, maar er is enorm veel belangstelling van de Italiaanse pers voor wat we aan het doen zijn.
Hoe heeft je voorbereiding eruit gezien?
Een professionele langlaufster die mee heeft gedaan aan de wereldkampioenschappen langlaufen heeft ons getraind. We zijn al een jaar bezig in de sportschool, vooral kracht training voor de armen en benen, afgewisseld door hardlopen en fietsen, want langlaufen is een sport waar je spierkracht voor nodig hebt, maar vooral ook een goede conditie.
Wat hoop je met jouw actie te bereiken?
Het is echt een droom van mij dat House of Animals een documentaire kan maken om te laten zien wat voor bijzonder dier het varken is en wat voor prachtige eigenschappen het heeft. Ik wil daarmee mensen inspireren om in te zien dat een varken geen product of ding is, maar een levend wezen dat net als wij emoties zoals pijn, angst en verdriet voelt. We hopen daarmee dat mensen gaan inzien dat het echt schandalig is dat we onze varkens zo afschuwelijk behandelen. Voor elke kilometer hopen we 10 Euro op te halen voor deze documentaire, dus 10.000 euro in totaal. Dus aan alle mensen thuis; steun ons alsjeblieft.
Hoe belangrijk is het creëren van meer bewustwording?
Dat is enorm belangrijk; we weten allemaal heel goed dat varkens een vreselijk leven hebben, maar veel mensen denken dat zij zelf geen invloed hebben op wat er met die dieren gebeurt. Mijn ouders zijn daar een goed voorbeeld van. Laatst zat ik met ze in een restaurant en ze vertelden mij hoe verschrikkelijk ze het vonden dat de dieren op zo’n massale schaal zo afschuwelijk behandeld worden en twee minuten later bestelden ze een zuiglam en een stuk kalfsbiefstuk. Die link tussen het dierenleed en onze eigen eetgewoontes, die is er gewoon vaak niet. Ik noem dit de knowing doing gap.
Ik vind wat je doet geweldig! En ik vind het een onwijs mooi initiatief! Zoals je misschien wel weet is het mijn persoonlijke levensmissie om een einde te maken aan dierenleed wereldwijd. Wat is volgens jou dé manier waarop we dit met elkaar kunnen gaan realiseren?
Deze vraag is niet zo eenvoudig te beantwoorden, maar het begint erbij dat mensen zich bewust worden m.b.t. de keuzes die ze maken en daarom ben ik zo blij dat ik bij House of Animals werk omdat een belangrijk onderdeel van deze stichting Animals Today is, dat het doel heeft om zo veel mogelijk mensen te bereiken m.b.t. dierenwelzijn issues.
Heb je nog laatste tips of is er iets wat je wilt delen?
De laatste tip is dat iedereen zich vooral moet realiseren dat je persoonlijk wat kunt doen om te strijden tegen dierenleed. En dan niet alleen met je eigen vork en mes, dus dat je nadenkt over wat je eigenlijk op je bord hebt liggen, maar ook door bijvoorbeeld het nieuws op Animals Today te delen.
Wil je meer te weten komen over Esther en haar geweldige actie? Goed nieuws! Esther gaat regelmatig een blog artikel plaatsen op haar blog over hun avontuur in Italië. Voor meer informatie klik hier.
