Wat een eer! Ik mocht Kayleigh Lee-On van poppysmic interviewen en wat een lieve, zachte en inspirerende vrouw is zij! In dit interview verteld ze meer over poppysmic, een prachtig nieuw vegan chocolademerk. Ook deelt ze haar tips voor het beginnen met een vegan lifestyle en nog veel meer. En… Ik deel mijn mening over deze yummie chocolade. Heel veel lees plezier!
Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?
Praten met familie en vrienden. Het klinkt raar, maar daar kan ik heel enthousiast en energiek van worden. Ik vind het enorm fijn om bij mensen te zijn waarvan ik houd en om te weten wat er in hun leven speelt. Ik houd van samen lachen, eten, geluk en verdriet delen. Het is zo puur.
Ondanks dat ik echt een gewoontedier ben, heb ik niet echt rituelen. Ik probeer wel iedere dag dankbaar te zijn en te visualiseren wat ik graag zou willen voor die dag en op lange termijn. Daarbij denk ik dan onder andere aan hoe ik beter kan connecten met mensen waarvan ik houd en hoe ik meer voor hen kan betekenen.
Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?
Rond mijn twintigste at ik twee jaar vegetarisch. Door ernstig B12 tekort adviseerde mijn huisarts weer vlees te gaan eten. Hij had natuurlijk moeten adviseren om te suppleren. Little did I know, dus volgde ik zijn advies. Achteraf heb ik daar veel spijt van, maar misschien was ik nu geen veganist als ik deze weg niet had afgelegd. Ik ben in maart (2019) veganistisch geworden. Mijn zoontje Fynn van drie jaar bleek allergisch te zijn voor koemelk. Ik ben toen op zoek gegaan naar informatie over koemelk en de productie van koemelk. Tijdens die zoektocht kwam ik verschrikkelijke beelden en informatie tegen over het leed dat schuilt achter koemelk. Als moeder en vrouw kan ik deze feiten niet negeren. Ik heb zelf borstvoeding gegeven en soms in de nacht ook gekolfd. Het is onterecht als ik nu zeg dat ik mij kan voorstellen hoe het moet zijn voor melkkoeien, gezien ik maar een fractie van mijn leven (2-3 jaar) borstvoeding heb gegeven en het ook nog aan mijn eigen kind vrijwillig kon geven. Ik heb op hetzelfde moment nog besloten om meteen veganistisch te gaan eten. Gewoon meteen de knop omgezet. Veel mensen in mijn omgeving begrepen niet hoe ik zo abrupt kon veranderen. Ook krijg ik weleens de vraag: “Maar Kayleigh mis je dit niet of dat niet?”. Ik ben vegan voor de dieren en handel vanuit mijn gevoel. Als dierenleed je ooit diep heeft geëmotioneerd, dan kun je niet meer terug. Dat betekent dat ik dieren ook heel anders ben gaan waarderen en zien, waardoor ik ook niet naar bepaalde gerechten verlang. Ik zou nooit meer dieren kunnen zien als voedsel.
Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?
Ik maak vaak een boodschappenlijstje in de app Listonic, maar kan ook wel goed dingen onthouden. Dus vaak komt het erop neer dat ik in mijn hoofd een lijstje bijhoud, maar Listonic is een heel handige app die ervoor zorgt dat je samen met iemand anders hetzelfde boodschappenlijstje kan aanvullen of wijzigen. Soort van Google Drive, maar dan nog simpeler. In het begin was het als newbie veganist even zoeken en veel vragen stellen aan andere veganisten. En ondanks dat ik wel een boodschappenlijst bijhoud, ben ik best een impulsieve koker. Daardoor kies ik vaak ter plaatse wat ik die dag wil eten. Ik heb wel wat favorieten, ben dol op de linzenburgers van de AH, de kipstuckjes van De Vegetarische Slager en de krokante schnitzels van Vivera. Die kun je vrijwel overal kopen. Maar ik kook daarnaast ook vaak sojabonenstengels, curry, tofu ofcourse, dahl en bonenschotels. Ik maak meestal Surinaamse, Chinese, Nederlandse, Italiaanse en Indiase gerechten. Ik merk dat ik nog zoveel moet leren en er nog een hoop lekkere veganistische opties zijn. Zo gaf een veganistische vriend van mij een tijdje geleden zijn eigen recept voor een bonenburger. Dat moet ik dus nog steeds uitproberen! Het lijkt mij zo fijn om steeds puurder te gaan eten, maar met twee kleine kids merk ik toch dat ik daar niet de tijd voor neem. Dus we hebben afgesproken om een keer gezellig samen vegan burgers from scratch te gaan maken!
Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?
Ongetwijfeld! Mijn kinderen worden nu veganistisch opgevoed. Mijn familie houdt ook heel veel rekening, waardoor we altijd tijdens feestjes wel lekkere vegan snacks hebben. Zo vroeg mijn zus ook wat ze voor ons kon kopen en voorbereiden voor haar housewarming. Dat er zoveel begrip is, is zo enorm fijn! Ik vind het bijvoorbeeld ook leuk om te horen dat mijn zusje een vegan dag heeft ingelast. Zo zo zo trots op haar!
Je bent de oprichter van poppysmic. Hoe is het idee hiervoor ontstaan?
We wilden goede vegan varianten hebben op bepaalde producten, waaronder melkchocolade voor kinderen. Doordat ik zelf mijn hele leven een koemelkallergie heb (alhoewel ik niet meer geloof in een allergie maar gewoon in dat het niet bestemd is voor ons als mens om borstvoeding van een koe te drinken), wist ik welke ingrediënten en dus producten moest uit sluiten. Alleen bleef daardoor niet echt veel over wat betreft de chocolade. We probeerden dus eerst pure chocolade te geven aan mijn zoontje. Dat was alles behalve een succes. En dan heb je nog wel vegan chocoladerepen, alleen zijn die vrij saai voor een jongen van drie. Zoals met Pasen. Bij binnenkomst van een supermarkt staren de paashazen en de paaseieren mijn zoontje aan. Dan is het als ouder heel pijnlijk om te weigeren. Ik vroeg mij ook direct af: hoe kan het dat er nog geen enkele leuke chocoladevorm is voor vegan kinderen? Vanuit die gedachte is poppysmic ontstaan. Tijdens iedere nieuwe vorm en mal vragen we aan onze grootste criticus, onze zoon, wat hij ervan vindt. Voor de lancering van de webshop hebben we ook een testpanel samengesteld bestaande uit een aantal veganisten. Zo konden we goed kijken naar de wensen en ontvingen we goede feedback. Onze webshop is in juni gelanceerd met een aantal verschillende chocoladevormen voor kinderen en volwassenen. We hebben al heel leuke reacties ontvangen van veganisten en moeders waarvan hun kinderen geen koemelkeiwit of lactose kunnen verdragen. Dat raakte mij diep, omdat dat ook de reden is waarom wij ook ons merk zijn gestart; iedereen moet weer lekkere en eerlijke chocolade kunnen eten.
Melkvrije chocolade, heerlijk! Hoe is het recept ontstaan? Was het lastig om de juiste receptuur te ontwikkelen?
We hebben veel fabrikanten benaderd en veel gesproken over wat wij belangrijk vonden. Doordat we zelf chocoladeliefhebbers zijn vanaf dag één, wisten wij welke smaak we wilden, namelijk de smaak van echte melkchocolade maar dan zonder de melk. En dat was nogal tricky. Het lijkt heel simpel, maar je moet toch voorkomen dat er een bepaalde nasmaak is die zodanig afwijkt van wat consumenten gewend zijn. Ik wilde absoluut niet een mint of bitter nasmaak. Dus na veel proeven (hè, wat vervelend!), hebben we gekozen voor een subtiele smaak waar de kracht van cacao goed te proeven is. Ook hebben wij gekeken naar de bite, de kwaliteit en de textuur van de chocolade.
Wat maakt poppysmic uniek?
In onze slogan vind je het antwoord op deze vraag: ‘Het is alleen lekker als het eerlijk is!’. Chocolade gaat niet alleen over smaak, maar ook over mensen, dieren en het milieu. We kijken dus naar alle details binnen het proces. Onze chocolade moet niet alleen eerlijk zijn in de productie, maar ook de verpakking moet eerlijk zijn. Wij gebruiken daarom veganistische stickers en volledig composteerbaar en natuurlijk afbreekbaar opvulmateriaal voor in de verzenddozen. Ook zijn onze pakbonnen geprint op 100% gerecycled papier, maken wij klimaatneutraal shoppen mogelijk bij het afrekenen en gebruiken wij uitsluitend recyclebare verpakkingen en FSC gecertificeerde verzenddozen. Poppysmic is ook uniek in dat het een vegan chocolademerk is dat zich met name richt op kinderen. Wij vinden dat kinderen geen chocolade moeten maken voor kinderen. Daarom komt onze cacao van Cocoa Horizons boeren. Cocoa Horizons Foundation is een non-profit die zich bezighoudt met drie belangrijke pijlers: productiviteit, milieu en gemeenschap. De cacaoboeren krijgen uitgebreide trainingen om hun productie, snoeitechnieken, schaduwcontrole en oogstmomenten te optimaliseren. Ook krijgen zij informatie over welke maatregelen zij kunnen treffen als gevolg van de klimaatveranderingen. Doordat de cacaoboeren duurzamer en effectiever produceren met deze kennis, hoeven hun kinderen niet mee te helpen. Cocoa Horizons verbiedt ook kinderarbeid en richt zich op het ’empoweren’ van vrouwen. Als ondernemende vrouw met een behoorlijk feministische kijk op het leven kan ik dat alleen maar toejuichen!
En de figuurtjes, zo leuk! Kun je hier wat meer over vertellen?
Ik wist meteen dat kinderen chocolade zoals in de vorm van dierenfiguren (Dierenvriendjes) of smileys (Gekke bekjes) te gek zouden vinden. Mijn 3-jarig zoontje vond repen namelijk nooit lekker en chocoladevormen wel. Vanuit die gedachte ben ik gaan nadenken wat we in ons assortiment moesten opnemen. Ik ben enorm trots dat we als startup al een bescheiden collectie aan vegan chocoladevormen kunnen aanbieden!
Kun je wat meer vertellen over jullie toekomstplannen en ideeën?
We willen met de feestdagen en met name Sinterklaas gaan uitpakken. De exacte plannen daarvan kan ik helaas nog niet delen, maar het wordt echt zo leuk en lekker. Voor volwassenen en kinderen! We hebben sinds kort ook hazelnootrepen waar ik zelf echt helemaal gek van word zodra ik ze zie en proef. En ik zou heel graag in de toekomst met meer smaken en vullingen willen gaan experimenteren.
Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?
Ja, absoluut. Ik ambieer samenwerking met gepassioneerde vegan brands en bedrijven, zodat we een grotere doelgroep kunnen bereiken en meer consumenten kunnen inspireren om een veganistische levensstijl aan te nemen.
Heb je tips voor andere vegans die graag een vegan onderneming willen oprichten?
Mijn lieve zus Véronique, ik noem haar Moei, vertelde eens over een workshop van Remco Claassen die ze had gevolgd op haar werk. Remco zei dat je je als mens moet afvragen waarvan je staart gaat kwispelen. Nadat ze dit aan mij vertelde, dacht ik: er is geen betere tip dan dit, toepasbaar op heel je leven! Het is zo simpel; kijk diep in je hart, zonder meningen van anderen, zonder te denken aan financiën, zonder te denken aan beren op de weg en stel jezelf dan die vraag. Ik geloof namelijk dat als je gepassioneerd bent en 100% voor een onderneming gaat, geen droom te groot is. Daar begint het. Die lange dagen en emotionele of financiële struggles zijn alleen te overleven als je ergens passie voor hebt.
Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?
Jim Kwik heeft helemaal niets met veganisme te maken, maar hij laat wel zien hoe een brein werkt en hoe je daar zelf invloed op kunt uitoefenen. Nu besef ik mij ineens dat hij toch wel een link heeft, omdat gedragsverandering juist alles te maken heeft met veganisme en dus ook het brein. Ik raak altijd geïnspireerd van gedragsbeïnvloeding, omdat je daarmee feitelijk alles kunt bereiken. Met je brein kun je ook allerlei emoties en gedrag stimuleren of juist deactiveren. Ik geloof ook dat je leven door jezelf is gevormd en dat het allemaal is begonnen met je eigen kijk op de wereld.
Wat is het mooiste boek dat je ooit gelezen hebt en waarom is juist dat boek je bij gebleven?
Gebr. van Ted van Lieshout heb ik gelezen toen ik mijn master volgde. Tijdens het vak Jeugdliteratuur stond dat boek op de leeslijst. Dat verhaal heeft nooit mijn hart verlaten om meerdere redenen. Ik heb op jonge leeftijd ook iemand verloren. Dat had een behoorlijke impact op mijn eigen leven. Eigenlijk heb ik daar tot op heden nog last van, maar het is wel één van de oorzaken geweest waarom ik zo gevoelig ben. En Ted omschrijft homoseksuele gevoelens als geen ander, zo prachtig verwoord! Ook heb ik een enorm hechte band met mijn zussen en kan ik dus ieder verhaal met siblings waarderen.
Ooit had ik ook een boekje met gedichten en teksten van oorlogsweduwen. Dat boekje zit ergens in een doos op zolder, omdat ik dit na de verhuizing (van twee jaar geleden, I know!) nog niet eruit heb gehaald. Helaas weet ik daarvan niet de titel. Die teksten uit dat boekje raken 10.000 zielen met enkele woorden. Bijzonder mooi geschreven door de vrouwen zelf!
Ik houd van diepe emoties waar ook het verhaal je eigen leven verrijkt. En ik probeer vaak boeken te lezen met onderwerpen die juist ver van mij afstaan, zodat ik anderen beter leer begrijpen.
Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?
Ik raad geïnteresseerden aan om naar een outreach te gaan van The Save Movement. Je kunt de outreach data vinden op Facebook. Tijdens een outreach staan lieve activisten klaar voor je om alle vragen te beantwoorden en een leuk gesprek aan te gaan over veganisme. Ook is het belangrijk om te beseffen dat er tegenwoordig online van alles wordt geschreven en geroepen. Daarom adviseer ik om informatie over veganisme van betrouwbare websites af te halen, zoals veganisme.org van de Nederlandse Vereniging voor Veganisme. Ook sociaal gezien is het aan te raden om te connecten met andere veganisten. Ik voelde mij bijvoorbeeld in het begin heel erg eenzaam als enige veganist in mijn familie en vriendengroep. Nu heb ik het geluk dat ik er een aantal ken, waarvan twee al goede vrienden zijn geworden. Als het lastig is om in de directe omgeving andere veganisten te vinden, dan kun je altijd op Facebook kijken naar openbare events of potlucks waarbij je andere veganisten kan ontmoeten.
Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?
Allereerst wil ik even zeggen dat ik het enorm gul vind. Haha! En dat is niet grappig bedoeld hoor, maar met één wens zou ik al zo dankbaar zijn. Het is heel lastig, want aan de ene kant heb ik veel wensen omdat ik denk dat er nog zoveel te halen valt wat betreft gelijke rechten. Aan de andere kant denk ik toch dat we alles samen als mens kunnen oplossen, dus dan zijn wensen, al is het er maar één, overbodig. Maar here we go:
- Ieder kind kan naar school en is uitgezonderd van kinderarbeid; van alle problemen raak ik het meest geëmotioneerd van kinderarbeid. In de vorm van slavernij, dwangarbeid en vooral in de vorm van prostitutie. Dat heb ik al sinds ik jong ben en een keer iets op televisie zag over kinderprostitutie. Hartverscheurend.
- Iedereen wordt veganistisch; misschien is dit een beetje overbodig om uit te leggen, maar dierenleed staat voor mij gelijk aan mensenleed. Daarom zie ik een veganistische levensstijl als de enige levensstijl waarin volledige liefde kan worden gegeven. Ook heb ik van mezelf ontdekt dat deze levensstijl mij niet alleen bewust heeft gemaakt van wat ik consumeer maar ook hoe ik denk over alle andere gevoelige onderwerpen. Onderwerpen die uit het oog zijn verloren zonder dat ik dat wilde. En dat zorgt wel even voor wat gerommel in mijn leven, maar het pakt uiteindelijk positief uit.
- Iedereen leeft duurzaam; ik hoop dat meer mensen zullen beseffen dat zij, hoe miniem dan ook, kunnen bijdragen aan een gezonder milieu. Dat ieder beetje helpt, hoe stom het ook klinkt. Dat we dit toch echt met z’n allen moeten waarmaken. Dat vingertjes wijzen geen nut heeft als we zo verder blijven omgaan met ons enige thuis als we straks alleen kunnen wijzen naar een volledig uitgestorven planeet.
Ben je gelukkig?
Ik vind deze vraag heel lastig op dit moment in mijn leven, omdat dit een zakelijk interview is en tegelijkertijd wil ik wel voldoen aan mijn eigen bedrijfsslogan waarin eerlijkheid wordt genoemd. Daarom wil ik eerlijk aangeven dat ik absoluut niet gelukkig ben in mijn huidige woonomgeving en dat ik heel graag wil verhuizen naar Amsterdam. Daar ben ik opgegroeid, wonen mijn familieleden en voel ik mij thuis. Ik vind mijn geluk nu onder andere in mijn kindjes als ik ze samen zie knuffelen. Zo schattig is dat! Als ik dat zie, voel ik mij de hele dag als een weggesmolten waterijsje op een hete tuintegel.
Wat is jouw definitie van succes?
Succes is het eindstation van een gelukkig proces. Als je tijdens het proces op weg naar ‘succes’ niet geniet, niet leeft, niet deelt en niet geeft om, dan is succes slechts tijdelijk. Ik ontving kortgeleden een berichtje via Facebook van een moeder over dat haar dochter eindelijk eens lekkere chocolade kon eten en hoe intens blij zij als moeder was met poppysmic. Dat doet mij als mens, moeder en bedrijfseigenaar echt heel veel en zie ik als succes.
Gedeeld: Claire’s review
”Ik ben fan van Kayleigh! Zoals je hebt kunnen lezen in het interview is zij zo’n lief, mooi en oprecht mens. Dat vertaald zich ook door in de chocolade. Echt overal is aan gedacht. De stickers zijn prachtig, het logo lekker fris en ik ben verliefd op de mooie vormpjes! Daarnaast is de chocolade echt heeeeeeeerlijk! Je hebt die echte smaak van melkchocolade zonder de vegan nasmaak. Daarnaast is ook de bite en hoe het smelt op je tong, subliem! Absoluut een aanrader! Mijn favoriet? De dierenvriendjes. Kijk nou, zo cute!”
