Ze is moeder, ondernemer en veganist. In dit interview laat Jessica Moreno Avila van Het dieet van de liefde zien hoe haar leven er uit ziet. Ze deelt haar tips en tricks over hoe je kinderen vegan kunt opvoeden. Ook deelt zij hoe zij denkt over vaccineren. Ben je daarnaast benieuwd wat het veganisme voor Jessica betekent en wat haar dagelijkse rituelen zijn? Lees dan snel verder. Heel veel lees plezier!

 

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Echt energie krijg ik van kundalini yoga, bepaalde muziek en naar buiten gaan.

 

We wonen in de stad dus we proberen in het weekend wel de natuur op te zoeken, maar ook van het dagelijkse fietstochtje naar school krijg ik al energie. Voor mij werkt het beter om dagelijks iets van beweging te hebben dan 2x per week naar de sportschool te gaan.

 

1 avond in de week heb ik yoga les en ik probeer momenteel een korte practice te ontwikkelen die ik in mijn dagelijkse activiteiten kan integreren.

 

Tijdens huishoudelijke klusjes of werk luister ik naar mijn favoriete muziek via Spotify.

 

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Ik ben veganist geworden in 2011 na een wandelvakantie. Op dat moment was ik al enkele jaren af en aan vegetariër. Ik had ook al eens een ayurvedisch dieet gevolgd dat 100% plantaardig was maar dat besefte ik toen niet, dat deed ik meer voor mijn gezondheid. Ik was vaak erg moe en volgde dit dieet als een soort kuur voor meer energie.

 

Maar ik werd veganist vanwege de dieren. Tijdens die vakantie zag ik koeien met kalfjes in de natuur en ik besefte plotseling heel goed dat ik dat bij ons in de buurt nooit zag. Ik woonde tegenover een melkveehouderij en daar stonden de kalfjes in van die kleine witte hokken.

 

De koeien kwamen wel buiten maar de wat grotere kalveren stonden op een stukje land achterin, ver weg van de kudde. Hoewel ik dit eigenlijk wel wist, ik dronk bijvoorbeeld al jaren geen melk meer vanuit het besef dat melk borstvoeding voor kalfjes is, kwam het op dat moment om de één of andere reden keihard binnen.

 

Na die vakantie ging ik het veganisme onderzoeken. Ik kende helemaal niemand die zo at en de eerste persoon die ik over mijn plannen vertelde deed het af als een of andere puberale ‘fase’ (ik was 33, ahum).

 

Ik besloot er 3 maanden helemaal voor te gaan, en als ik dan daarna nog twijfelde zou ik af en toe kaas mogen eten. Kaas vond ik namelijk het aller moeilijkste om los te laten. En ik twijfelde in die periode ook of het wel gezond was. Net als iedere andere Nederlander was ik opgegroeid met het belang van vlees voor ijzer en eiwitten en zuivel voor de calcium etc.

 

Omdat gezondheid heel belangrijk voor mij was ging ik op zoek naar blogs en kookboeken die vooral over gezond plantaardig eten gingen. In die tijd waren er nog niet zo veel als nu en ik kwam uit bij de Happy Herbivore (Lindsay Nixon). Haar recepten waren eenvoudig, snel klaar en ze gebruikte alleen maar eenvoudige ingrediënten die ik gewoon bij mijn buurt supermarkt kon kopen. Voor mij als alleenstaande moeder met een klein budget was dat ook heel belangrijk. Als iemand dus zegt dat veganist zijn duur is kan ik het tegendeel bewijzen!

 

Maar om een lang verhaal iets korter te maken: er ging een wereld voor mij open!

 

Ik was altijd al dol op koken geweest maar zat wel een beetje vast in al het traditionele, at veel geitenkaas en zo. Nu ontdekte ik dat je met de juiste kruiden en specerijen de heerlijkste maaltijden kon bereiden met puur plantaardige ingrediënten. Ik vond het een groot feest!

 

Omdat Lindsay Nixon recepten maakte gebaseerd op de aanbevelingen van plant based dokters zoals Dr. Fuhrman en Dr.McDougall was al het eten ook nog eens gezond en kookte ik zonder olie zonder dat ik het eigenlijk doorhad.

 

Hierdoor viel ik zonder het te willen eindelijk al die kilo’s af waar ik al jaren vanaf wilde.

 

In die tijd waren er ook nog weinig vegan vleesvervangers beschikbaar en aan tofu en tempé moest ik nog erg wennen. Eigenlijk ben ik die pas veel later meer gaan eten. Ik at eigenlijk heel basic; groente, fruit, peulvruchten, aardappelen en wat soja yoghurt of plantaardige melk/room door een recept. Dus ook het idee dat je als veganist heel veel soja moet eten is een grote misvatting!

 

Na een paar jaar ging het een beetje ‘mis’. Er kwamen toen steeds meer veganistische producten op de markt en uit enthousiasme wilde ik die allemaal proberen. Zoals vegan smeerworst, kroketten, shoarma, mayonaise…. Een geweldige ontwikkeling natuurlijk maar niet allemaal even gezond en vaak heel vet en zout dus slecht voor de lijn. Er kwamen wat kilo’s aan die ik er ook met geen mogelijkheid meer af kreeg en mijn eetpatroon raakte er door verstoord.

 

Dr. Lisle zegt: you crave what you eat. En ik heb ervaren hoe waar dat is.

 

In de tijd dat ik eigenlijk op een enkele uitzondering na, altijd gezond at, had ik ook altijd zin in gezond voedsel. Ik bakte zonder problemen patat voor mijn kinderen en at zelf een salade. Vanaf het moment dat ik mijn lichaam en brein meer genotsvoedsel gaf werd het steeds moeilijker.

 

Dit triggerde mij echter om nog meer te leren over plantaardige voeding en voedingspsychologie. Ik volgde de opleiding plant based nutrition bij Cornell University en dook in het werk van Dr. Lysle, oa auteur van de Pleasure trap.

 

Op dit moment zijn de meeste kilo’s er weer af maar ik heb nog altijd wel wat moeite met gezond eten. Maar juist omdat ik de valkuilen en moeilijkheden ken als moeder in een gezin van 5, en ik het een enorme uitdaging vind om toch de oplossingen te vinden, weet ik wat er ook bij anderen speelt en kan ik ze helpen vanuit ervaring. Dat is wat ik op mijn blog probeer te doen.

 

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Ongeveer 1x per twee weken bestel ik bij de AH en voor de rest heb ik zo mijn vaste adresjes. Het moet voor mij vooral gemakkelijk zijn, dus ga ik meestal naar de supermarkt op de route van school naar huis. Voor sommige dingen ga ik naar de Natuurwinkel en ook de Holland & Barret heeft soms goede aanbiedingen. Het liefste zou ik al mijn eten op de biologische markt halen en zo weinig mogelijk afval produceren, maar op dit moment laat mijn budget dit nog niet toe.

 

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Mijn vriend was vegetariër toen ik hem ontmoette en inmiddels voor 98% veganist. Ik merk dat veel mensen al met het veganisme in contact zijn gekomen en het feit dat ze dan iemand kennen zoals ik, maakt de stap vaak nog net even kleiner. Vooral ook omdat ik er erg van houd om mensen te verwennen met heerlijke eten als ze langs komen 😉 .

 

 

Je bent de oprichter van Het dieet van de liefde. Hoe is de naam en het idee hiervoor ontstaan?

Ik was mijn werk helemaal beu en mijn vriend zei op een dag; ‘’waarom doe je eigenlijk niet iets met eten? JE weet er veel van, bent er altijd mee bezig.’’ Het was super logisch maar het duurde nog een hele tijd voor ik het ook zo zag. Het was meer een hobby, iets voor mezelf, iets waarvoor ik eindeloos veel interesse had. Op een gegeven moment besloot ik er toch voor te gaan en ontwikkelde ik een online programma. Ik schreef ook een e-book, ik noemde dat PUUR voor jou, en de ondertitel werd: kies het Dieet van de Liefde.

 

 

De reden was dat ik plantaardig eten ook zo zie. Wanneer je eet vanuit liefde voor jezelf maak je makkelijker de juiste keuzes. Maar veganistisch eten doe je ook uit liefde voor de dieren en de planeet en zelfs je medemens. Het was dus eigenlijk ‘maar’ een ondertitel maar het bleek precies te verwoorden wat ik probeer uit te dragen. Op dit moment ben ik daarom bezig met het maken van een nieuwe website: www.dieetvandeliefde.nl.

 

 

Hoe zien de recepten en weekmenu’s eruit?

Ik probeer het zo eenvoudig mogelijk te houden, wat nog niet altijd makkelijk is. Ik ben vaak bang dat mensen het saai zullen vinden. Mijn ervaring is dat hoe langer je basic en onbewerkt eet hoe meer je smaakpapillen zich aanpassen en hoe lekkerder de eenvoudigste dingen zullen smaken. Maar je wil natuurlijk ook dat iemand die gewend is aan bewerkt voedsel het lekker vind en niet meteen afknapt. Hierin is het soms nog zoeken geweest, maar ik kies nu toch steeds meer en duidelijker voor minimalistisch eten. Dit is gewoon op lange termijn het beste voor je lichaam, de aarde en goed voor je budget. Wie meer te besteden heeft kan voor duurdere en biologische ingrediënten kiezen.

 

 

Wat betekent eten voor jou?

Eten is voeding maar ook gezelligheid, creativiteit, samen zijn, huiselijkheid. Feest! Het eerste blog dat ik ooit begon heette Veganfeest 🙂

 

 

Hoe kom je aan inspiratie voor het continu ontwikkelen van nieuwe vegan recepten?

Soms gewoon doordat ik op zondag een soepje in elkaar gooi en mijn vriend zegt: ‘’Wow, dit is ECHT lekker.’’ Dan schrijf ik het snel op en wordt dit een recept. Soms heb ik iets in huis en heb ik alleen een vaag idee van wat ik er mee zou willen. Dan ga ik soms gewoon Googlen, en dan juist niet alleen op vegan recepten. Zo kom ik vaak op nieuwe ideeën. Ik heb ook een tijdje recepten uit de Allerhande geveganiseerd.

Verder heb ik ook weer favoriete blogs, soms zie ik daar iets voorbij komen dat mij dan weer inspireert.

 

 

Je voedt je kinderen ook veganistisch op. Hoe ziet dit er in de praktijk uit?

Ik heb 3 kinderen, de oudste twee hebben een andere vader. Bij hun vader eten ze alles. Dat is soms wel lastig, maar je kan niet anders dan het accepteren en hopen dat wat je ze meegeeft en voorleeft van invloed zal zijn op de keuzes die ze straks zelf gaan maken. De oudste is inmiddels uit zichzelf vegetariër, ook bij zijn vader en anderen.

 

De jongste wordt dus wel veganistisch opgevoed. In de praktijk betekent dat gewoon dat hij zo veel mogelijk met de pot mee eet. Hij is net als iedere andere peuter gek op zoetigheid, maar ook fruit. Hij eet havermout, drinkt smoothies maar is ook gek op boterhammen met hagelslag.

 

 

Ben je voor of tegen vaccineren?

Ik ben niet voor en niet tegen. Ik ben wel voor eerlijke informatie. Op dit moment gaat de discussie heel erg twee kanten op. De tegenstanders doen alsof je je kind vermoord wanneer je het vaccineert, de voorstanders juist als je het NIET doet. De waarheid ligt waarschijnlijk ergens in het midden. Ik geloof niet in complotten maar ik denk ook dat het heel erg naïef is om te denken dat een industrie zo groot als de farmaceutische, waar zo ontzettend veel geld in om gaat, geen invloed zou hebben op beleid en onderzoek.

 

Ik hoop dat de kritiek van de anti-vaccers daar invloed op zal hebben. Want zeg nou zelf, vaccinaties zijn het perfecte verdienmodel. Het verplicht stellen van vaccinaties vind ik wel echt veel te ver gaan. Ik vind vooral dat beide kanten goede voorlichting moeten krijgen. Zo hoeven mensen echt niet bang te zijn voor een niet-gevaccineerd kind. En kunnen anderen weer beter de keuze maken om wél te vaccineren omdat ze zeker weten dat ze eerlijke en onbevooroordeelde informatie zullen krijgen in plaats van een praatje van een arts die bij voorhand vooral jou wil overtuigen het wél te doen. Dat werkt bij mij tenminste het beste.

 

 

Heb je tips voor andere vegans die hun kinderen graag veganistisch willen opvoeden?

Gewoon doen, en je niet te veel zorgen maken. Ik zie ouders vaak tot in het kleinste detail letten of de juiste voedingsstoffen wel naar binnen gaan. Maar mijn oudste twee eten zeker niet altijd super gezond en zijn grote, sterke jongens hoor. Gezonde voeding is zeker belangrijk maar het gaat vooral om het patroon dat je meegeeft. Het beste is wanneer kinderen helemaal niet met bewerkte voeding in aanraking komen, die kinderen behouden echte smaak en zullen de beste keuzes maken omdat ze simpelweg niet anders kennen. De meeste problemen die we hebben met voeding komt door al die kunstmatige voeding die onze smaak papillen als het ware lam legt voor echte smaak.

 

Dit is echter ontzettend lastig, zeker als je ook nog een sociaal leven wilt hebben en je kinderen naar school en feestjes gaan. Ik zelf laat het daarom dus maar een beetje los en probeer ze steeds meer van het goede mee te geven.

 

Als het gaat om lekkere dingen is het steeds makkelijker geworden. Veganistisch kinderen kunnen ook tosti’s eten, taart, patat met een kroket, bitterballen, loempia’s en saté broodjes. En er komt langzaam maar zeker steeds meer. Dus je hoeft als vegan kind echt niet meer op een wortel te knabbelen terwijl de rest aan het snoepen is.

 

 

 

Wat zijn de 3 mooiste reacties die je ooit ontvangen hebt n.a.v. een recept?

Wanneer mensen het zo lekker vinden dat ze het spontaan delen met anderen, of dat ik ergens in een Facebook groep zie dat iemand een recept van mij deelt. Dat vind ik echt de leukste reacties.

 

 

Krijg je ook weleens kritiek en zo ja, hoe ga je hiermee om?

Jazeker, met name op het feit of het wel of niet gezond is. Zelf zit ik inmiddels best in een vegan bubbel met mensen die heel goed weten dat vegan eten heel gezond is. Ik schrik er dan ook best wel van wanneer iemand opeens zegt dat ik kinderen in gevaar breng met mijn adviezen. Dan denk ik echt van Huh? Van welke planeet kom jij? Maar er zijn dus nog gewoon heel veel mensen die denken dat dierlijke producten onontbeerlijk zijn voor een goede gezondheid.

 

Ik probeer meestal gewoon rustig te reageren en eventueel wat goede bronnen te tonen die laten zien dat een plantaardig dieet wel degelijk gezond is voor kinderen. Maar ik heb wel geleerd dat je dat soort mensen niet moet proberen te overtuigen dus ik stop er liever niet te veel energie in.

 

 

Wat voor type veganist ben je?

Wat een grappige vraag! Nou, ik ben in de eerste plaats vooral mezelf. Plantaardig eten is één van de keuzes die ik maak in mijn leven. Ik ben geen activist of zo. Ik wil mensen vooral bewust maken van welke invloed hun eetpatroon heeft op henzelf en ook hun omgeving. Wat je in je mond stopt maakt uit! Waar we ons geld aan uitgeven heeft enorm veel invloed, kijk maar eens hoe het veganistisch aanbod gegroeid is. Die bewustwording, daar help ik graag aan mee.

 

Verder maak ik elke dag weer keuzes, en probeer ik vooral een positieve kijk te behouden.

 

Er is al zo veel veranderd! Maar ik begrijp het wel dat sommige mensen er soms moedeloos van worden wanneer de zoveelste video aan het licht komt met de horror van de bio industrie. Dan snap je gewoon echt niet dat mensen daar nog steeds aan mee werken, dat er nog steeds mensen de link niet leggen tussen hun eigen gedrag en de industrie.

 

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Oei! Dat is een lastige! Mag ik er ook een paar noemen?

Lindsay Nixon, omdat ze mij met haar recepten zo goed op weg heeft geholpen en omdat ze volledig haar eigen koers vaart ondanks dat ze ontzettend veel kritiek heeft gekregen uit de vegan gemeenschap.

 

 

Dr. McDougall, omdat hij als arts durft te zeggen dat voeding de oplossing is voor veel voorkomende gezondheid problemen. En hij deed dit al zo’n 30 jaar geleden toen veganisme nog amper bestond. Inmiddels heeft hij ook de sprong gemaakt van gezondheid naar de milieu en ethische aspecten van veganisme. Hij blijft zichzelf vernieuwen op latere leeftijd, en ik hoop dat ik dat ook zal kunnen doen.

 

En last but not least: Gary Yourofsky, zijn speech raakte mij recht in het hart 7 jaar geleden en ik heb enorm veel bewondering voor zijn passie en daadkracht.

 

 

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Geef jezelf in ieder geval de tijd om te wennen en geef niet op als iets niet lekker is. Ga ook niet te veel dingen vervangen. Vegan kaas smaakt niet als kaas. Het is niet anders. Maar als je een tijdje geen kaas meer hebt gegeten kan een tosti met vegan kaas best heel lekker zijn.

 

Zie het als een leuk experiment en een ontdekkingstocht. Ga vooral niet te veel denken aan alles wat je niet meer ‘mag’ en wees niet te hard voor jezelf als het eens mis gaat.

 

En Educate yourself! Oftewel, zorg ervoor dat je blijft leren over het hoe en waarom van veganisme. Je hebt mensen die veganist worden in eerste instantie vanwege de dieren, of gezondheid of het milieu. Maar uiteindelijk denk ik dat je alle drie de redenen nodig hebt om het op de lange termijn vol te houden. Dus wat je reden ook is, leer erover. Dit zorgt voor een sterke basis en daardoor zal je niet snel van je stuk gebracht worden.

 

Spreek ook met jezelf af welke keuzes je maakt op bijvoorbeeld feestjes en vakanties. Blijf je strikt veganist of laat je de touwtjes wat vieren?

 

Zorg dat je dit duidelijk hebt voor jezelf. En bereid jezelf goed voor. Dat is makkelijker dan elke keer weer de keuze te moeten maken. Ga ik wel of niet zondigen op dat feestje? En voorkomt dat je overvallen wordt door lastige situaties.

 

Weet wat die lastige momenten zijn en zorg ervoor dat je alternatieven hebt.

 

En tenslotte, één van de beste tips die ik ooit hoorde: van een middag niet eten of weinig opties hebben ga je niet DOOD. Sommige mensen zijn helemaal overstuur als er ergens geen vegan opties zijn. Ze voelen zich dan ofwel vreselijk of ze zwichten voor niet vegan food want ze MOETEN eten, toch? Nou nee dus, als je het echt niet wilt eten, dan kan dat een prima keuze zijn.

Als jij normaal gesproken voldoende eet ga je echt niet flauw vallen van een middagje overleven op een appel en een stukje stokbrood of zo. Je kan er natuurlijk ook voor kiezen om buiten de deur minder strikt te zijn maar denk daar van te voren goed over na zodat je geen keuzes maakt waar je later spijt van krijgt. En als het een keer mis gaat, geef jezelf dan niet teveel op je kop. Morgen is weer nieuwe dag en je gaat geen dieren redden door je rot te voelen.

 

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Ik droom van mooie retreats waar plantaardig eten, radical self-love, yoga en meditatie samen komen. De samenwerkingen hiervoor heb ik al in mijn hoofd. Ik wil een plek creëren waar je werkelijk gevoed en opgeladen weer vandaan komt.

 

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

Mijn eerste wens zou zijn dat gezonde voeding een ettelijk recht zou zijn. Ik vind het vreselijk wanneer ik hoor dat kinderen van arme ouders niet gezond kunnen eten omdat ouders bijvoorbeeld afhankelijk zijn van de voedselbank. Als ik rijk was, dan zou ik daar iets aan doen. Dus misschien moet ik vooral wensen dat ik heel rijk wordt 😉 .

 

Mijn tweede wens is uiteraard dat er een einde komt aan de uitbuiting, opsluiting, verkrachting en moord van miljoenen dieren. Elk jaar weer.

 

Mijn derde wens is dat er binnen het onderwijs meer ruimte komt voor lessen in bewustwording voor kinderen. Dat gelukkig zijn het grootste goed wordt.

 

 

Ben je gelukkig?

Ha! Meestal wel, soms niet. Maar ik ben zeker gelukkig met hoe mijn leven zich op dit moment aan het ontwikkelen is.

 

 

Wat is jouw definitie van succes?

Het lastige met woorden als succes vind ik dat er dus ook een tegenhanger is. Bij succes denk je al snel aan ergens goed in zijn, geslaagd zijn, geld verdienen misschien ook wel. Je kunt in de ogen van anderen heel succesvol zijn maar niet gelukkig.

 

Ik denk dat ik mij succesvol voel wanneer het mij lukt om in steeds meer gebieden van het leven echt mijn hart te volgen. En een leven te leiden waarin ik elke dag kan doen wat ik leuk, inspirerend en vervullend vind. En mij vrij voel om volledig mezelf te zijn.

 

 

Gedeeld: Een inspirerende video.

 

 

Deze video heeft mijn kijk op ons eet gedrag totaal veranderd. Veel mensen denken dat een behoefte aan bepaald voedsel een behoefte weergeeft, ik denk dat onze werkelijke behoeftes bedolven zijn onder allerlei opgedane informatie en ontwikkelde gewoonten. Het is echt super handig om te weten wanneer je veranderingen wilt doorvoeren in je leven en dat dit in eerste instantie dus totaal niet prettig kan voelen. Het verklaard ook waarom we zo kunnen snakken naar ongezonde dingen en we vaak moeten leren om gezond te eten.

 

Dr. Lisle is ook verbonden aan het TrueNorth Health Centre waar mensen met chronische ziekten en overgewicht, door middel van gezonde voeding en vasten geholpen worden. Erg inspirerend.

 

 

 

[separator]

Ik ben zo blij! Vandaag kan ik eindelijk het interview wat ik had met Stephan Stegeman met jullie delen! Ik leerde Stephan een tijd geleden kennen toen ik werkte bij de Nederlandse Vereniging voor Veganisme. Sinds kort heeft hij samen met zijn vrouw Kim en zakenpartner Alex, een waanzinnig mooie start-up opgericht namelijk; Shop Like You Give a Damn! In dit interview deelt hij hoe het met hem gaat, hoe het is om funding op te halen, tips en tricks om ook een succesvolle vegan onderneming op te richten en nog veeeeeeeel meer. Ik wens je dan ook heel veel lees plezier toe! 😀

 

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Waarschijnlijk ben ik een vreemde eend in de bijt, maar ik krijg energie van werken. Het is echt mijn hobby. Werk verwerken in mijn dagelijkse leven is dus niet zo heel moeilijk, want werken moeten we bijna allemaal. De uitdaging zit meer in mijn vrouw, vrienden, familie, sport en Magic The Gathering genoeg ruimte geven in mijn volle agenda. Maar gelukkig gaat dat met strak planwerk tegenwoordig helemaal goed 🙂 .

 

In alle drukte is ontbijten met havermoutpap, elke avond flossen en op maandag-, woensdag- en vrijdagochtend voor het werk met een vriend sporten in het Vondelpark rituelen die ik wanneer mogelijk altijd probeer te na te leven. Hier hecht ik veel waarde aan want het houd mij fris en fruitig tijdens drukke dagen.

 

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Mijn reis begon toen ik besloot mijn overgewicht structureel aan te pakken. Ik woog 108 kilo en werd elke maand een beetje zwaarder. Ik leefde ontzettend ongezond en wist dat ik het roer drastisch moest omgooien om mezelf onder controle te krijgen.

 

Ik besloot om alcohol, brood en vlees tijdelijk uit mijn leven te bannen (vis at ik vanwege de smaak al sinds mijn achtste niet meer). De reden hiervoor was dat ik tot dat moment bijna dagelijks bier en burgers verslond en wist dat als ik alleen daarmee zou stoppen, ik het zou vervangen met wijn en broodjes falafel.

 

Het resultaat verbaasde mij enorm. Na 3 maanden was ik al 15 kilo kwijt. Trappen lopen ging gemakkelijker, ik was scherper en stond in het geheel lichter in het leven. Toch lonkte de gezelligheid van glaasjes bier en broodjes. Het vlees miste ik echter helemaal niet. Ik besloot toen om één keer per maand alcohol te nuttigen, brood als een delicatesse te behandelen en vlees gewoon niet meer te eten. En het werkte. Ik bleef perfect op gewicht en was ineens vegetariër voor mijn gezondheid.

 

Het vegetarisme was echter nieuw voor me. Ik had geen enkel idee of ik nu voedingsstoffen zou missen, of dat er andere nadelen aan zouden kleven. Dus ik begon met lezen. Hoe meer ik las, hoe meer bevestiging ik vond voor mijn besluit. Ik had geen vlees of vis nodig om gezond te leven. En toen kreeg ik het boek De deugden van de tafel: een filosofie van het eten van filosoof Julian Baggini als cadeau.

 

Ergens in het boek stond iets in de trant van vegetariërs zijn sukkels, een zin die mij hard trof gezien ik op dat moment vegetariër was. Het verhaal dat op die zin volgde ging vooral over hoeveel leed je een dier alsnog aandoet als je vegetarisch eet. Hij schreef iets als: als je echt geeft om dieren en de wereld: eet dan veganistisch.

 

De term veganisme was op dat punt voor mij een onbekend begrip. Maar ik was getriggerd. Ik las mij verder in op veganisme en werd hard geraakt door het boek Dieren eten van Jonathan Safran Foer. Toen ik vervolgens de speech van Gary Yourofsky zag was ik om: ik werd veganist. Dit was in oktober 2015.

 

Wat ik kan aanbevelen is: verdiep je in het onderwerp. Lees boeken en blogs en bekijk documentaires en vlogs. Praat met mensen die er verstand van hebben. En zorg ervoor dat je een vegan buddy zoekt, want dat maakt het vegan leven zoveel leuker 🙂 .

 

Wat ik kan afraden is meteen als een terror-vegan door het leven te vliegen. De kans is namelijk groot dat je, eenmaal op de hoogte van hoe alles er in de dieronvriendelijke industrieën aan toe gaat, erg boos wordt op een hele hoop mensen en bedrijven. Bijna elke vegan gaat door dit proces. Probeer met compassie te blijven communiceren en houd in je achterhoofd: niet al te lang geleden was ook jij geen vegan.

 

En de gouden tip: doe mee aan de VeganChallenge in januari, april of oktober!

 

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Ik woon momenteel met mijn vrouw Kim in Amsterdam. We hebben twee supermarkten op 5 minuten loopafstand en halen boodschappen wanneer we iets nodig hebben. Hier zit verder niet echt een structuur in. We bedenken op de dag zelf in wat voor avondeten we zin hebben, huppelen dan naar de supermarkt en halen ons hapje.

 

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Zeker! Twee weken nadat ik vegan werd besloot Kim na het zien van Cowspiracy om ook als vegan door het leven te gaan. Haar keuze verdiepte mijn liefde voor haar en ik wist toen zeker: haar ga ik ten huwelijk vragen. Inmiddels zijn we 3 jaar verder en gelukkig getrouwd.

Over de jaren heen merk ik dat ik toch meer naar vegan (friendly) mensen begin toe te trekken. In het begin had ik dat niet, maar het wordt steeds lastiger om met iemand uit eten te gaan die een dier op zijn/haar bord heeft liggen. Je merkt dan toch dat je (op dat moment) op belangrijke fundamentele normen en waarden verschilt. En dat wringt iets teveel.

 

Daar staat tegenover dat ik via het veganisme ontzettend veel leuke mensen heb leren kennen. Mensen die ik nu als goede vrienden beschouw. Het verbaasd mij nog steeds hoe leuk een gemiddelde veganist is. Blijkbaar zijn het toch de liefste mensen die compassion over convenience kiezen.

 

 

Je hebt samen met je vrouw Kim en zakenpartner Alex, Shop Like You Give a Damn, opgericht. Hoe is het idee voor deze onderneming ontstaan?

Dat klopt! Ik zat met Alex en een goede vriend een kopje koffie te drinken op een terrasje in Berlijn. We spraken over onze frustratie dat er nergens een plek was waar je een grote collectie vegan producten kon vinden. Het vinden van een mooie vegan spijkerbroek of nette vegan schoenen was gewoon een hele klus. En toen ging het lampje branden: waarom bouwen wij zo’n warenhuis niet als het er nog niet is? En zo geschiedde 🙂 .

 

 

 

Waar staat Shop Like You Give a Damn voor en wat is jullie missie?

Wij bestaan omdat wij dromen van een wereld waarin veganisme niet de uitzondering, maar de regel is. Een wereld waarin een dierenleven niet bestaat om de mens te dienen. Een wereld waarin mens en dier in harmonie leven.

 

Daar komt bij dat het voor een nieuwe vegan erg complex en overweldigend kan zijn om passende vegan kleding of cosmetica te vinden. Er is zoveel nieuws om rekening mee te houden! Daarom wilden wij de drempel om vegan te worden graag verlagen door het zo gemakkelijk mogelijk te maken om de items de vinden die je zoekt.

 

Sterker, onze missie is om diervriendelijk shoppen zó gemakkelijk te maken, dat het raar voelt om het niet te doen. Op deze manier dragen wij ons steentje bij. Zo komt die wereld waar we van dromen met elke aankoop een beetje dichterbij.

 

 

Wat voor producten verkopen jullie?

Onze hoofdcategorieën zijn kleding, schoenen, tassen, accessoires, cosmetica, eten en dierenproducten zoals dierenvoer. Momenteel zijn we ook druk bezig met het toevoegen van vegan supplementen zoals vitamine b12 en vitamine d. We willen het compleetste online vegan warenhuis van Nederland zijn waar je voor alles terecht kunt.

 

 

Welke merken staan er op jullie verlanglijstje en zouden jullie graag willen gaan verkopen?

We hebben onszelf ten doel gesteld om alle in Nederland leverbare vegan producten te omsluiten in ons warenhuis. Ons verlanglijstje is daarom echt ontzettend lang haha. Als iemand tips heeft voor een specifiek merk dat we nog niet voeren, laat het ons vooral weten!

 

 

Hoe is het om een vegan start-up te hebben?

Bijzonder! Want hoewel een vegan start-up natuurlijk ‘gewoon’ een start-up is, merk je dat er een enorme bereidwilligheid is vanuit de vegan community om te helpen.

 

Persoonlijk haal ik er een drive uit die ik hiervoor nooit heb gekend. Hard werken vond ik altijd al leuk, maar ik voelde nooit de urgentie en passie voor het einddoel zoals ik dat nu voel. Elke minuut die ik in Shop Like You Give a Damn stop, investeer ik in een toekomstbeeld waar ik voor sta. En dat is iets waar ik heel erg blij van word.

 

 

Wat zijn de 3 mooiste reacties die jullie van klanten ontvangen hebben?

We zijn natuurlijk nog maar net live, maar we hebben al zoveel leuke berichten gehad! Mensen die wilden weten wanneer onze offline winkel open ging, mensen die eindelijk eens lekker konden rondneuzen in een groot aanbod of mensen die een tof item vonden waar ze al lang naar op zoek waren 😀 .

 

 

Ontvangen jullie ook weleens kritiek en zo ja, hoe gaan jullie hiermee om?

Wij doen ons uiterste best om ervoor te zorgen dat er geen non-vegan items in onze shop terecht komen. Maar ook wij zijn maar mensen. Een tijdje geleden werden we door een bezoeker op vriendelijke wijze gewezen op het feit dat een merk dat we aanboden een paar jaar geleden op een nare manier dieren had gebruikt om hun product te promoten. We waren deze bezoeker uiteraard heel erg dankbaar en haalden het merk direct offline.

 

Maar zelfs als mensen op een enorm onvriendelijke manier waardevolle feedback/kritiek geven zullen we ze bedanken voor het meedenken. Uiteindelijk gaat het erom dat we de wereld helpen met ons warenhuis, en dan moet je jezelf niet verstoppen voor kritiek.

 

 

Jullie zijn ook op zoek naar funding. Kun je daar wat meer over vertellen?

Dat klopt! Het is voor ons alle drie de eerste keer dat we funding willen ophalen. Een nieuwe wereld voor ons. Eén van de eerste dingen waar ik achter kwam is dat funding ophalen praktisch een fulltime job is. Wat een werk!

 

Wat mij in positieve zin heel erg verbaasd aan het proces, is dat het sleutelen aan financiële prognoses inzichten met zich meebrengt die nu al een positieve impact hebben gehad op onze strategie. Ik kan met recht zeggen dat we zelfs als we geen funding zouden ophalen veel hebben gehad aan het proces tot nu toe.

 

Direct na onze huwelijksreis zijn we onze allereerste investeringsmeetings ooit ingedoken. Meteen drie in één week. Wat was dat leerzaam zeg! Maar het was vooral ook ontzettend leuk. Andere mensen hebben zich verdiept in jouw idee, stellen geïnteresseerde vragen en proberen gaten te schieten in iets dat je zelf graag waterdicht wilt hebben. Het is gewoon een feest.

 

Momenteel zitten we midden in onze eerste investeringsronde. Er is nog niets zeker, maar we ontmoeten een hoop leuke mensen. We gaan er vol voor en er is momenteel nog steeds ruimte in onze ronde, dus vegan investors: laat je horen!

 

 

Heb je tips voor andere vegans die graag een vegan onderneming willen oprichten?

Een vegan onderneming is net als elke onderneming gewoon een onderneming. Er moet geld verdiend worden. Veganisme is echter nog steeds een kleine niche in Nederland, dus zorg ervoor dat je met je onderneming goed hebt nagedacht over je margestructuur in relatie tot de omvang van je doelgroep.

 

Verder zou ik zeggen: praat met andere vegan ondernemers! Stel vragen, luister naar de fouten die ze hebben gemaakt en welke keuzes ze maakten die juist tot succes hebben geleid. Ook het commerciële vegan wiel hoef je niet zelf uit te vinden 🙂 .

 

 

Wat voor type veganist ben je?

Een ethische vegan die houdt van het leven. Verder heb ik mij ooit door een Facebook quiz laten vertellen dat ik een fat vegan ben haha. Ik houd ervan om samen met vrienden en familie te genieten van al het vegan lekkers dat de wereld te bieden heeft. Zo zoeken wij als we op vakantie gaan eerst een land uit waarvan we weten dat we er lekker vegan kunnen eten en plannen we vervolgens onze vakantie daar omheen.

 

Daarnaast vind ik het belangrijk om naast vegan te leven, ook actief bij te dragen aan het veganizen van de wereld. Ik geloof daarbij dat je altijd moet doen waar je goed in bent en blij van wordt. Zo gaat de één op straat flyeren, de ander meedoen aan een Cube en weer een ander helpen om de VeganChallenge soepel te laten verlopen. Mijn kracht zit hem in online marketing. Vandaar dat ik Shop Like You Give a Damn ben gestart.

 

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Ik denk niet dat ik een grootste voorbeeld heb. Wel zijn er een hele hoop mensen waar ik tegenop kijk. Zo is Kim in vele opzichten mijn grote voorbeeld. Ik kan nog veel van haar leren wat betreft openheid, kritisch en analytisch denken en compassievol communiceren.

 

Mensen als Steve Jobs, Elon Musk en Gary Vaynerchuk zijn alle drie een inspiratie voor mij geweest op start-up vlak. De boeken The Seven Habits of Highly effective people van Steven Covey en Getting Things Done van David Allen hebben mij structuur bijgebracht in zakelijke context en de Dalai Lama heeft mij met zijn teachings het licht laten zien in een donkere periode. En zo kan ik nog wel even doorgaan.

 

 

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Het grote verschil tussen een vegan en een non-vegan is vaak het kennisverschil over hoe er in de huidige economie omgegaan wordt met dieren in de vlees-, vis-, ei- en zuivelindustrie. Wat ik zelf heb gemerkt is dat als je overweegt om over te stappen naar een vegan lifestyle, het veruit het gemakkelijkst is om met een kritische blik naar deze industrieën te kijken.

 

Stel vragen, lees boeken, kijk docu’s en ga zelf eens langs bij boerderijen, fabrieken en slachterijen. Zodra je doorgrond hoe die industrieën te werk gaan wil je er zelf niet meer aan bijdragen. Dan hoef je ook niets te laten. You’ll simply choose compassion over convenience 🙂 .

 

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Er is momenteel nergens een overzichtelijk warenhuis waar je alle PETA Approved producten bij elkaar vind. Het zijn enkel lijstjes met links. Weinig inspirerend of gebruiksvriendelijk. Wat ik geweldig zou vinden, is als we alle PETA Approved merken en items in Shop Like You Give a Damn zouden hebben staan en dat we dit voor PETA mogen regelen.

 

Een andere te gekke samenwerking zou zijn om samen met Miley Cyrus een campagne te doen haha, zij is echt heel cool. Ze zet zich in voor ontzettend veel belangrijke zaken en heeft een heerlijk unieke persoonlijkheid.

 

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

Een vegan wereld is wens nummer 1. Dan zouden de dieren niet meer lijden, zou er bijna geen honger meer zijn in de wereld en zou onze natuur weer hertellen. Maar dat is iets wat ik in mijn leven hoogstwaarschijnlijk niet meer ga meemaken. Wel heb ik hoop dat als ik in de 80 ben, zo’n 50% van de wereld de vegan lifestyle heeft geadopteerd.

 

Wens nummer twee is dat Shop Like You Give a Damn een echte impact gaat hebben op het shopgedrag van mensen. Hoe groter wij worden hoe minder leed er in de wereld is 🙂 .

 

Wens nummer drie is een egoïstische, want om wens 1 en 2 mogelijk te maken is het belangrijk dat ik en mijn naasten een lange tijd gezond blijven. Dan wens ik onszelf en ieder ander grondig toe.

 

 

Ben je gelukkig?

Heel erg! Ik ben getrouwd met de vrouw van mijn dromen, ben gezond, heb geweldige vrienden, woon in het prachtige Amsterdam en mag mijn tijd grotendeels investeren in mijn vegan start-up. What’s not to like?

 

 

Wat is jouw definitie van succes?

Ik denk dat de definitie van succes voor iedereen anders is. Ik zie succes als een ambitieus maar haalbaar lange termijn doel voor jezelf formuleren en deze halen. En dat zonder je gezondheid, vrienden en familie uit het oog te verliezen.

 

Op persoonlijk vlak probeer ik al zo’n 10 jaar een halve marathon te lopen. Het probleem is dat ik een blessure heb die dit heel erg bemoeilijkt. Ooit was ik op 18.5 kilometer, voordat mijn blessure weer roet in het eten gooide. Momenteel ben ik weer aan het opbouwen en probeer ik pijnvrij meer dan 3 kilometer in 1 keer te lopen. Hier komt een hoop begeleiding, vele vormen van fysio en andere activiteiten bij kijken. Maar ik geef niet op! Ooit zal ik succesvol zijn 🙂 .

 

Op zakelijk vlak is mijn huidige doel om Shop Like You Give a Damn uit te bouwen tot een bedrijf dat commercieel de eigen broek kan ophouden en vanuit die positie kan bijdragen aan een beter milieu, het verminderen van dierenleed en het terugbrengen van honger in de wereld.

 

Als ik dat voor elkaar krijg, dan ben ik volgens mijn eigen definitie succesvol. Totdat ik weer nieuwe doelen heb gesteld 😉 .

 

 

Gedeeld: Halloween: tricks & treats!

Wij zijn als dierliefhebbende vegans allesbehalve uit op bloed, toch is er één dag in het jaar waarop we de synthetische variant willen zien spetteren: Halloween! Het Allerheiligenfeest wordt steeds populairder in Nederland en bij elk feest horen natuurlijk de nodige versnaperingen. Shop Like You Give a Damn geeft je een paar gruwelijk plantaardige Tricks & Treats, om het feestweekend cruelty free door te komen, met een smakelijke dosis schrik. Klik hier voor het lezen van het hele blog artikel. 😀

 

 

[separator]