activisme

Ze werkt voor één van de allermooiste organisaties die we in Nederland rijk zijn; Animal Rights. Een tijd geleden interviewde ik haar vriend en nu is het tijd om Marisa Plaisier in een schijnwerper te zetten. Zelden ontmoet ik mensen die zo puur, vol liefde en eerlijkheid zijn als haar. Ik ben zelf dan ook enorm onder de indruk van dit mooie en kwetsbare interview. Laat je inspireren. Heel veel leesplezier!

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Ik haal mijn energie voornamelijk uit kleine dingen. Ik vind het heerlijk om bij onze kippen in de tuin te zitten, de leuke contacten die ik heb tijdens het werk met mens en dier, in het weekend samen ontbijten met lekkere broodjes en een smoothie, een lekker nummer waardoor je zin krijgt om te dansen, een mars of demonstratie waarbij je gelijkgestemden treft, lekker bezig zijn in onze tuin en ondertussen allerlei dieren spotten.

Actie voeren geeft mij ook energie, wat er ook gebeurt, iets positiefs of negatiefs, het geeft altijd een boost om door te gaan met actie voeren..

Heel de dag door heb ik mijn vaste rituelen, maar de fijnste rituelen vind ik als ik na het werk thuiskom, en de kippen mij staan op te wachten, een warme kop thee voor het slapen gaan en na het douchen lezen in bed.

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Van kleins af aan ben ik al dol op dieren. Als klein meisje besloot ik samen met een vriendinnetje om een vieze sloot vol plastic e.d. schoon te maken voor de dieren. Dierenleed vond ik verschrikkelijk. Ik herinner mij nog dat ik in de jaren 90 op vakantie in Spanje was met mijn toenmalige vriend en wij dierenleed tegenkwamen in diverse dierenparken. Dan werd er een telefooncel gezocht zodat ik het thuisfront kon bellen met de vraag of er iets geregeld kon worden. En in al die jaren heb nooit de link gelegd met de dieren die op mijn bord lagen. Pas op latere leeftijd zag ik een beetje het licht en besloot ik vegetarisch te gaan eten. Gaandeweg ontdekte ik dat je als vegetariër nog steeds producten in je winkelmandje stopt waar dieren voor misbruikt en gedood worden. Voor mij was dit de reden om over te stappen naar plantaardig eten. Dit was nog niet zo heel erg makkelijk, omdat ik een moeilijke eter was met vaste veilige eetgewoontes. Zo at ik voorheen als ontbijt muesli met melk, als veganist heb ik de eerste weken droge muesli gegeten omdat de stap naar plantaardige melk voor mij nog te groot was. Het grappige is dat juist door deze levensstijl ik veel meer nieuwe dingen heb geproefd dan als voorheen. In het begin is het zoeken naar wat wel en niet kan, maar gaandeweg word je er handiger in. Ook komen er heel veel plantaardige producten op de markt.

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Ik maak sowieso een boodschappenlijstje, ook al zijn er producten die standaard elke week in mijn mandje belanden. Ik ga ook naar winkels waar afgekeurd of op de datum voedsel word verkocht. Op deze manier ga ik voedselverspilling tegen en het scheelt mij natuurlijk ook veel geld. Vaak als ik een nieuw product zie liggen in de supermarkt wat veganistisch is beland dat ook in mijn mandje. Mijn vriend en ik gaan ook om de zoveel tijd naar Duitsland toe, daar is de keuze voor veganistische producten zoveel groter. Ik vind het altijd een feestje om in Duitsland boodschappen te gaan doen.

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Ik probeer mensen bewust te maken welk leed er achter hun maaltijd zit, dat kan door een opmerking of een gesprek die ik heb met die persoon, een magazine die ik aanbied of ik plak een provocerende sticker op een plek waar men niet omheen kan. Soms tonen mensen interesse, maar het merendeel houd liever oogkleppen op. Voor sommige zal ik wel “die irritante veganist zijn” die haar mond open trekt, maar dat boeit mij niet zo. Ik ben blij dat mijn ogen geopend zijn, ik wou dat ik een veganist was tegengekomen zodat mijn oogkleppen eerder af waren gegaan. Mijn partner is gelukkig ook veganist, ik zou het vreselijk vinden als mijn partner nog dierlijke producten zou eten. Onze katten staan sinds een jaar deels op veganistische brokken. Ze vinden de brokken lekker en ze doen het er goed op. Helemaal overstappen op alleen brokken vind ik niet ideaal, ik ben destijds niet voor niets gestopt met het geven van alleen maar brokken aan de katten.

Je zit in het comité van Ban de Jacht van Animal Rights Nederland. Hoe ziet je rol eruit?

Mijn rol bestaat uit het verkopen van merchandise en daarnaast zoek ik waar er op dieren word gejaagd. Het is belangrijk om het gedrag van de dieren te kennen, om zo een passende anti jachtmethode te bepalen. Ook met dat laatste draag ik mijn steentje bij met nieuwe tactieken te bedenken om de jacht te kunnen dwarsbomen. Er is momenteel veel gaande binnen de organisatie van de Hunt Saboteurs. Hoe de nieuwe rollen eruit gaan zien, moet nog worden besproken.

Wanneer en hoe ben je begonnen met het verdedigen van de rechten van ieder dier?

1.5 jaar geleden ben ik pas echt actief geworden. Ik heb een aantal demonstraties bijgewoond en de mars in Brussel gelopen. Bij één van deze acties werden mijn partner en ik uitgenodigd voor een gesprek op het kantoor van AR voor een meeting m.b.t ban de jacht campagne. Na deze meeting besloten wij om mee te doen en zo volgde onze eerste actie.

Hoe ziet een Ban de Jacht actie eruit?

Vroeg in de ochtend verzamelen wij met een groep activisten, na de briefing verdelen wij de activisten over de auto’s en gaan op zoek naar jacht partijen. Als iemand een locatie gespot heeft word dat doorgegeven zodat de andere activisten naar de gevonden jachtlocatie kunnen rijden. Daar zorgen wij dat er beeldmateriaal geschoten word via foto/videocamera of per drone, en als het nodig is gebruiken wij toeters om de dieren te waarschuwen. Na het actie voeren verzamelen wij weer en praten nog na met een lekker bakje koffie en meestal is er ook wel iets lekkers te eten.

Wat is het meest heftige wat je ooit hebt mee gemaakt met Ban de Jacht?

Het is altijd vreselijk om te zien hoe dieren worden neergeschoten. Zo zijn wij getuigen geweest van ganzen die uit de lucht worden geschoten, of hazen die door een drijfjacht geen kant op kunnen en daardoor worden neergeschoten. Of jachthonden die spelen met neergeschoten maar nog levende dieren.

Wat betekend Animal Rights Nederland voor jou?

Animal Rights is een stichting die zich 100% inzet tegen dierenleed. Een stichting met een gedreven groep vrijwilligers die op allerlei manieren het dierenleed in kaart en onder de aandacht brengt. Veganisten die nog niet actief zijn, kan ik aanraden om een keer mee te doen met een actie van Animal Rights.

Wat voor kwaliteiten moeten iemand hebben om een goede dierenactivist te zijn? Heb je hier ook tips voor?

Dat ligt sowieso aan de soort acties. Bij een ban de jacht actie is het belangrijk om je emoties niet de vrije hand te geven. Zo kan je niet een veld inrennen om een jager te grazen te nemen of om dieren bij de jagers weg te nemen. Je moet je niets aantrekken van de provocerende opmerkingen van sommige jagers/pro jacht mensen die je tegenkomt tijdens de acties. Oog voor detail is ook handig om jagers te spotten. Wil je meedoen met een actie, schroom niet om je aan te melden. We hebben een leuk team met vrijwilligers die je welkom heten.

Je ziet enorm veel dierenleed en maakt ontelbaar veel traumatische gebeurtenissen mee. Hoe verwerk je dit?

Het word mij ook wel eens even te veel. Naast de ban de jacht acties zie ik ook nog veel leed via social media voorbij komen. Je voelt je vaak zo ontzettend machteloos. Het raakt je en je wilt zo graag dat het allemaal ophoud. Dan kan het gebeuren dat ik overprikkeld raak en dan gaat het niet zo lekker. Ik heb er (nog) niet echt een oplossing voor om dat wat makkelijker los te laten, ik ben mij gewoon heel erg bewust van de wreedheden die elke dag plaatsvinden. Mijn eigen kipjes en reuzenslakken, en alle varkens die ik weleens ergens kan knuffelen geven mij de rust die ik vaak niet zo goed kan vinden. Zij zorgen dat ik rust in mijn koppie krijg en laten mij de nare dingen even vergeten.

Welke 3 gebeurtenissen zijn je het meeste bij gebleven en waarom?

Tijdens de Hunt Sabs krijg je vaak te maken met dierenleed. Het is moeilijk om daar 3 gebeurtenissen in te benoemen omdat het altijd vreselijk is om dieren te zien die worden afgeschoten en/of lijden. Wij maken ook mee dat er dieren juist niet neer geschoten worden, en ook dat blijft je bij. Hoe mooi is het als een haas kans ziet van de jagers weg te vluchten richting een veilige plek. Of als de ganzen door ons getoeter verder vliegen en zo weer even veilig zijn.

Hoe ga je om met kritiek?

Kritiek krijgen vind ik lastig. Maar dat heeft meer met mijn eigen onzekerheid te maken. Het ligt er ook aan wie kritiek geeft en hoe het gebracht word. Of je nou word afgebrand of opbouwend kritiek krijgt is nogal een verschil. Maar vaak schiet ik te snel in de verdediging. Voor mij is kritiek krijgen nog een leerpunt, het is net als met complimenten krijgen best wel lastig.

Daarnaast ben je ook verantwoordelijk voor de verkoop van merchandise artikelen. Kun je hier wat meer over vertellen?

Ik heb een aantal artikelen hier thuis op voorraad liggen. Voor een Hunt Sabs actie word er gevraagd of er interesse is, zodat ik dat kan reserveren en meenemen naar de actie. Als er nieuwe vrijwilligers bij zijn neem ik een voorraad merchandise mee. En wie wil er nou niet een Hunt Saboteurs longsleeve! Deze zijn te bestellen, naast vele andere mooie artikelen in de webshop van Animal Rights.

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Eerlijk gezegd heb ik niet een specifiek iemand. Ik heb verschillende mensen leren kennen die op een bepaalde manier wel een voorbeeld voor mij zijn. Dat kan bijvoorbeeld op het gebied van actie voeren zijn, contact met mensen, hoe iemand in het leven staat. Er zijn ook mensen waar ik van heb geleerd hoe ik juist niet wil zijn. Elk mens die op je pad komt heeft wel een reden.

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Denk vooral niet dat veganistisch leven enorm lastig is, wees niet bang dat je niets meer kan eten. In het begin is het misschien zoeken, maar gaandeweg word het zoveel makkelijker om veganistische producten te vinden. Er is van alles te koop, volgens mij is er voor alles wel een alternatief, van etenswaren, kleding, tot dagelijkse verzorging. Zie het als een ontdekkingsreis, er gaat een hele nieuwe wereld voor je open. Ga eens naar een veganistische beurs waar je van alles kan ontdekken en proeven. Leer mensen kennen die ook zoekende zijn, of vraag advies aan mensen die al verder zijn. Neem die eerste stap op weg naar een veganistisch leven, voor de dieren, de aarde en jezelf. Ik wou dat ik zelf eerder de stap had genomen om veganistisch te leven.

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Het zou mooi zijn als de Hunt Sabs acties en andere acties/demonstraties niet meer nodig zijn, mensen respect zouden hebben voor alles wat leeft en er gewoon geen leed meer zou zijn. Dat is een     droom, waar velen veganisten en activisten aan meewerken om die uit te laten komen. Tot die tijd zou het geweldig zijn als onze Hunt Saboteurs vrijwilligersgroep groter en groter word. Zodat wij makkelijker op diverse locaties actie kunnen voeren. Samenwerking met provincies voor duurzame en diervriendelijke oplossingen zou ook erg fijn zijn.

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

Mijn eerste wens is dat alle mensen respect hebben voor alles wat leeft, en dat iedereen veganistisch word. Zodat dierenleed een woord word die wij niet meer hoeven te gebruiken.

Mijn tweede wens is een klein, simpel huisje met heel veel grond voor dieren, met een moestuin en zoveel mogelijk zelfvoorzienend zijn om los te komen van de maatschappij. Met eventueel een plek voor mensen die op zoek zijn naar rust, zodat zij kunnen opladen, genieten van de dieren en heerlijk veganistisch eten.

Mijn derde wens is dat ik bepaalde dingen uit het verleden een plek kan geven en persoonlijke groei omdat ik op bepaalde vlakken nu stil sta.

Ben je gelukkig?

Ik hoop hier ooit volmondig ja op te kunnen zeggen. Er zijn echt wel momenten of dagen dat ik geluk ervaar. Maar ik worstel nog met wat dingen uit het verleden, ook het vele dierenleed werkt hier niet aan mee. Ook daar moet ik mijn weg nog in zien te vinden om dat een plek te kunnen geven.

Wat is jouw definitie van succes.

Succes is voor mij niet een hoog banksaldo of een carrière. Het gaat er om dat je gelukkig bent met wat je doet en wie je bent. Zodra je dat hebt bereikt, kan je spreken van succes. Wat heb je aan een hoog banksaldo als je ongelukkig bent met wat je doet of wie je bent?

Gedeeld: Mijn lijfspreuk.

Fear can hold you prisoner,  hope can set you free!

[separator]

Ik heb Willo Schröer een tijdje geleden ontmoet via social media en een paar maanden geleden live tijdens een fotoshoot voor een cliënt van zijn bedrijf Vegan Casting. Ik bewonder Willo zijn zachte energie en dat hij zich vrijwillig iedere week laat confronteren met dierenleed. Hij is namelijk een dierenactivist in hart en nieren. In dit interview deelt hij hoe zijn reis eruit heeft gezien, hoe hij in sync is met het universum en hoe belangrijk het is dat we allemaal in actie komen en opstaan voor de idealen waar wij in geloven. Ik wens je dan ook heel veel leesplezier en inspiratie toe. Enjoy!

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten?

De meeste energie krijg ik van het helpen van anderen in het algemeen en het strijden tegen onrechtvaardigheid in het bijzonder. Ik ben sinds 2008 zelfstandig ondernemer. Ik heb een eigen bedrijf, het managementbureau ArtistMan, waarmee ik de zakelijke begeleiding verzorg van met name acteurs. In de entertainmentwereld krijgen creatieve talenten helaas niet altijd waar ze recht op hebben. En daar help ik hen graag bij. Met de ervaring die ik de afgelopen tien jaar heb opgedaan, weet ik inmiddels precies hoe ik hen het beste kan helpen met hun carrière. Ooit ben ik als elfjarig jochie in een videotheek gaan helpen. Die passie voor film en entertainment zat altijd al in mij. Ik ben enorm dankbaar dat ik van mijn hobby mijn beroep heb mogen maken.

Daarnaast krijg ik veel energie van kunst. Van bijvoorbeeld het luisteren naar muziek en het kijken naar films. Ik hou er echt van om nieuwe bandjes te ontdekken. Sommige liedjes kunnen mij zo intens ontroeren. Ik kan daar dan zo van genieten. Het inspireert mij ook weer om nieuwe stappen te zetten in mijn leven.

Tot slot krijg ik energie van het leven zelf. Ik ervaar het leven als één groot avontuur, waarin je van het universum continue verborgen aanwijzingen krijgt die je verder helpen. Hierdoor leer je jezelf en de wereld steeds beter kennen. Het is wel de kunst om alle aanwijzingen te zien. Daarbij vertrouw ik vooral op mijn intuïtie. Natuurlijk maak je ook keuzes die gebaseerd zijn op verstand, maar wanneer je teveel nadenkt gaat het voor mij mis. Dan ga ik ook bedenken wat andere mensen ervan zullen vinden en dan verlies ik mijn contact met de flow van het universum.

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan?

Ik ben vegan geworden op 2 mei 2018. Dat is nog maar heel erg kort. In april dit jaar werd ik een keer ’s ochtends vroeg wakker van keiharde knallen. Achteraf bleken dat geweerschoten te zijn van jagers die ganzen aan het doodschieten waren. Toen ik twee weken erna weer schoten hoorde, ben ik in mijn auto gestapt. Ik stuitte op drie jagers die in onze wijk op ganzen aan het schieten waren. Vanaf dat moment ben ik mij gaan verdiepen in dierenrechten. Ik kwam in eerste instantie al snel op de site van dierenrechtenorganisatie Animal Rights terecht. Ook keek ik op Netflix documentaires als ‘Cowspiracy’ en ‘Food Choices’. Op YouTube vond ik films als ‘Land of Hope and Glory’ over de Britse veehouderij en ‘Dairy is Scary’, waarin in vijf minuten de zuivelindustrie wordt uitgelegd. Ook kwam ik ‘Lucent’ tegen, een verschrikkelijk confronterende documentaire over de varkensindustrie in Australië. Geloof mij: als je die beelden hebt gezien, wil je nooit meer vlees, kaas en eieren eten of melk drinken!

Via social media kwam ik erachter dat er in Nederland naast Animal Rights ook andere groepen actief zijn, die zich inzetten voor dierenrechten, zoals The Save Movement, Anonymous for the Voiceless, Direct Action Everywhere (DxE) en Burning Souls. The Save Movement is een wereldwijd netwerk dat vreedzame acties voert bij slachthuizen. Mensen zijn daarbij getuige van dieren die op weg zijn naar de slacht. Op 2 mei organiseerden zij een zogeheten ‘vigil’ bij varkensslachterij Westfort in IJsselstein. Dat is bij mij om de hoek. En ik wist niet eens van het bestaan van die slachterij af. Hoewel ik op dat moment met mijn familie op vakantie was, wilde ik deze actie graag bijwonen. Ik kwam erachter dat daar elke dag meer dan 10.000 jonge varkens worden gedood. Deze varkens zijn meestal slechts zes maanden oud, terwijl een varken zo’n twaalf jaar oud kan worden. Toen ik naast een vrachtwagen vol varkens stond en het eerste dier in zijn ogen keek, brak mijn hart. Ik kreeg letterlijk een brok in mijn keel en kon niet meer praten, terwijl de tranen over mijn wangen rolden. Ik besloot ter plekke dat ik geen dierlijke producten meer wilde gebruiken. Ik kon geen enkele reden bedenken die het doden van zo’n prachtig dier voor mijn eten rechtvaardigt. Ik wilde hier absoluut geen deel meer van uitmaken en ben mij gaan verdiepen in het veganisme. Achteraf hoorde ik dat de andere activisten die bij de actie aanwezig waren het er met elkaar over hadden gehad dat er “een vleeseter bij de vigil was”. Dat was ik. Haha! Ik ben in de eerste plaats vegan voor de dieren, maar ik weet nu ook dat je hiermee een positieve bijdrage levert aan het milieu en dat het goed is voor je eigen gezondheid. Sinds ik vegan ben, ben ik zeven kilo afgevallen en voel ik mij enorm energiek.

Wanneer je eenmaal voor een vegan lifestyle kiest, kom je erachter dat er zoveel producten dierlijke elementen bevatten. Dat is echt zo bizar. Ik ben begonnen met het vermijden van dierlijke producten in mijn eten. Ook bij het kopen van nieuwe kleding is het niet heel moeilijk om te kiezen voor kleren zonder dierenleed. Voor alle overige producten, zoals tandpasta of deodorant, ben ik nog steeds op zoek naar de juiste vervangers.

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Zeker weten! Ik ben getrouwd en samen hebben we vier kinderen. Mijn twee dochters eten vegetarisch, maar ik ben de enige veganist in ons gezin. Dat is gevoelsmatig soms lastig, maar ik realiseer mij dat iedereen een eigen moment heeft waarop hij of zij de link legt tussen vlees en waar dat vlees vandaan komt. Ik krijg steun van de mensen in mijn naaste omgeving, dus dat is fijn. Hoe ik met dieren omga, is niet veranderd. Wel heb ik veel geleerd over bijvoorbeeld huisdieren en dieren op een kinderboerderij. Ik kijk daar nu anders naar. We hebben vier katten, maar als ik ooit nog een ander huisdier zal willen, zal die uit een asiel komen.

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Wij doen in principe één keer per week boodschappen. Dit doen we altijd bij de Albert Heijn. Specifieke dingen halen we bij EKO Plaza. Gelukkig zie je dat AH steeds meer vegan producten verkoopt. Ik ben niet iemand die thuis een boodschappenlijstje maakt. Ik zie het wel in de winkel. Ik hou ook absoluut niet van koken, dus dat maakt het er allemaal niet makkelijker op… Haha!

Je bent de oprichter van Vegan Casting; het allereerste vegan castingbureau. Hoe is het idee hiervoor ontstaan?

Nadat ik op 2 mei mijn eerste actie had bijgewoond, ging ik vrij kort daarna nadenken over mijn bedrijf. Ik vond het belangrijk om iets te doen met alles wat ik had geleerd. Ik zie mezelf in de eerste plaats als dierenactivist en niet zozeer als veganist. Dat ik geen dierlijke producten wil gebruiken, is voor mij een logisch gevolg van het feit dat ik mij inzet voor de rechten van dieren. Ik denk dat alle activisten hetzelfde meemaken. Zodra je de connectie maakt, wil je er alles aan doen om ervoor te zorgen dat het dierenleed stopt. Dat had ik ook en op dat moment kreeg ik het idee voor Vegan Casting.

Er bestond helemaal nog geen castingbureau voor vegan artiesten. Ik las dat grote bedrijven als Unilever over een paar jaar klimaatpositieve producten willen produceren. Ik dacht dat als er dan een commercial wordt gemaakt voor bijvoorbeeld een vegan biefstuk, het niet geloofwaardig zou zijn als daar een vleesetende acteur voor wordt ingezet. Het is veel sterker als je daar een vegan acteur voor cast. Ik merkte ook dat als mensen eenmaal vegan zijn, ze dit ook vaak graag willen laten zien op social media. Voor merken en bedrijven is het dan een win-winsituatie om vegan acteurs in te zetten om hun producten of diensten te promoten.

Welke mensen zijn er allemaal welkom bij Vegan Casting en wat voor opdrachten neem je onder andere aan?

In principe zijn alle talenten die de wereld willen inspireren met een positieve boodschap welkom. Daarbij gelden wel een aantal spelregels; iemand moet bijvoorbeeld professioneel zijn en de juiste opleiding of nodige ervaring hebben. We focussen ons op vegans, maar met vegetariërs of vleeseters die zich aantoonbaar inzetten voor een betere planeet, gaan we ook graag het gesprek aan. We nemen alle opdrachten aan van bedrijven en merken die hun vegan producten of diensten onder de aandacht van de consument willen brengen.

Zijn er bepaalde talenten waar je nog naar op zoek bent?

Nee, we zijn een platform voor alle professionele en bewuste talenten. Dat betekent dat we aanmeldingen krijgen van acteurs en modellen, maar ook bijvoorbeeld van social influencers, regisseurs, muzikanten, dansers en fotografen. Iedereen met een creatief talent is welkom. Gelet op onze beoogde opdrachtgevers, ligt onze focus op dit moment logischerwijs op acteurs en modellen.

Wat is de allerleukste opdracht die Vegan Casting tot nu heeft mogen uitvoeren?

Vegan Casting is pas een half jaar geleden gestart. Op dit moment concentreren we ons op het opbouwen van ons portfolio van talenten. Hiermee gaan we op korte termijn potentiële opdrachtgevers benaderen.

Wat is de mooiste reacties die je ooit van een talent hebt ontvangen?

Iemand zei: “Ik ben zo blij dat er eindelijk een bureau is die dezelfde normen en waarden heeft als ik. Opdrachten waarbij dierenleed betrokken is, wil ik niet aannemen. Soms kun je niet anders, omdat er ook geld verdiend moet worden.” Ik vond dat wel een heel mooi compliment en een bevestiging dat er wel degelijk behoefte is aan een gespecialiseerd bureau als Vegan Casting. Ik vind het zelf namelijk ook soms lastig dat onze maatschappij is ingericht op geld verdienen. Op een gegeven moment kan dat je tegenhouden om je dromen na te jagen.

Wat maakt Vegan Casting zo succesvol?

Ik weet niet of Vegan Casting succesvol is. Dat zal de komende jaren moeten blijken. Ik ga er in ieder geval alles aan doen om er een succes van te maken. Ik heb alleen geen idee of dat snel of langzaam zal gaan. Maar dat is ook niet belangrijk. Natuurlijk hoop ik dat het snel zal gaan, maar alles gebeurt op het tijdstip dat het moet gebeuren. Als je vertrouwen hebt en geniet van ieder moment, komt alles goed.

Heb je tips voor andere vegans die graag een vegan onderneming willen oprichten?

Ja, ik heb één belangrijke tip: gewoon DOEN!

Wat is jouw ultieme droom?

Mijn grootste droom is dat mens en dier in harmonie en met respect voor elkaar leven, waarbij iedereen zijn intuïtie volgt. Een wereld waarin niet geld, hebzucht of macht regeren, maar waarin compassie en liefde de manier van leven zijn. Liefde voor jezelf en voor alle andere levende wezens. Ik vecht voor een nieuwe wereld zonder het onrecht dat in onze huidige samenleving dieren, maar ook mensen, wordt aangedaan.

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Wow, dat is een moeilijke vraag. Ik denk dat ik meerdere grote voorbeelden heb. Als ik toch één iemand moet noemen, is dat de Engelse filosoof Alan Watts. Helaas is hij in 1973 overleden, maar gelukkig vind je op YouTube veel materiaal van hem. Watts schreef ruim 25 boeken en dacht na over bijvoorbeeld de zin van het leven en geluk. Hij heeft mij geleerd dat alles met elkaar verbonden is, dat je op je gevoel moet vertrouwen, dat geluk niet kan bestaan zonder ongeluk en dat je niet bang hoeft te zijn voor de dood. Hij legt uit dat je ook nooit klaar bent met leren. Alan Watts geeft mij persoonlijk vooral heel veel hoop, rust en vertrouwen.

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Mensen die erover nadenken om de stap naar veganisme te zetten, zou ik willen adviseren om zichzelf zoveel mogelijk te informeren. Er zijn heel veel websites met goede informatie beschikbaar en je kunt veel documentaires kijken.

Volg vooral je eigen gevoel en laat je daarbij niet leiden door wat anderen tegen je zeggen. Wees ook niet te hard voor jezelf. En dan heb ik het vooral tegen vegans die ook activist zijn. Alle activisten die ik spreek, vinden dat ze zelf niet genoeg doen om de wereld te veranderen. Dat komt omdat we nog steeds dagelijks geconfronteerd worden met zoveel dierenleed.

Ik vind trouwens dat alle vegans activist zouden moeten zijn. Op welke manier dan ook. Natuurlijk zijn er ook vegans die vegan zijn voor hun gezondheid of voor de planeet en helemaal niet voor de dieren. Als je eenmaal weet wat je weet, ben je het in mijn ogen aan de dieren verplicht om te handelen en actie te ondernemen om het dierenleed in de wereld te stoppen.

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Ik hoop dat bedrijven en merken er voor openstaan om samen te werken met Vegan Casting. Ik vertrouw erop dat over niet al te lange tijd veganisme de standaard is.

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

Ik heb altijd geleerd om je wensen niet hardop uit te spreken, omdat ze dan niet uitkomen. Dus dat ga ik nu ook mooi niet doen!

Ben je gelukkig?

Ja, meestal wel. De truc is denk ik om niet te streven naar geluk, maar om te genieten van het moment. Geluk moet je niet voor je uitduwen. Als je in het nu leeft en geniet, kom je erachter dat dát het echte geluk is.

Wat is jouw definitie van succes?

Succes is voor mij wanneer je jezelf ’s avonds in de spiegel aankijkt en je kunt zeggen dat je vandaag het goede hebt gedaan. Voor jezelf, maar ook voor anderen. Wat dat goede is, voel je in je hart en in je ziel. Wees bereid om daar te gaan zoeken naar wat je echt belangrijk vindt in het leven.

Ook is het cruciaal dat je gedachten, gevoelens en woorden overeenkomen met je daden. Zeg je bijvoorbeeld dat je van dieren houdt, handel daar dan ook naar. Dat maakt volgens mij iemand super succesvol.

Wees authentiek, maar sta open voor verandering. Pas dan kun je groeien. Het kan soms lastig zijn om afscheid te nemen van de dingen die je gewend bent. Dat was het voor mij ook. Als ik nu terugkijk, zie ik dat mijn leven positief is veranderd.

Gedeeld: Mijn favoriete nummer van dit moment.

[separator]

Gebroken botten, zware verwondingen en celstraf. Peter Janssen heeft het allemaal meegemaakt in zijn strijd tegen dierenleed. Hij zet zich 24/7 in om onder andere te zorgen voor een wettelijk verbod op het stierenvechten wereldwijd en het fokken van konijnen voor de vleesproductie. Ik vind het een enorme eer (en dat op mijn b-day 😀 ) dat ik dit mooie mens mag interviewen. Benieuwd naar het werk van de Vegan Strike Group, stichting Konijn in Nood en hoe het leven van een dierenactivist eruit ziet? Lees dan snel verder. Ik wens je heel veel inspiratie toe!

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Echte rituelen heb ik niet, maar ik ben wel erg streng voor me zelf. Vanuit mijn hardloopcarrière heb ik een vorm van discipline mee genomen in mijn activisme die erg goed werkt. Ik ben iemand die zowel met mijzelf als andere veel evalueert. Dingen die niet goed verlopen, of dat nou door eigen toedoen is of door externe factoren zoals geweld door stierenvechters en hun supporters, wil ik steeds verbeteren. Dat is ook de reden dat ik tegenwoordig stierengevechten verstoor met een helm op, om mijn hoofd te beschermen.

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Op mijn 12de werd ik met mijn broer vegetariër, pas toen ik 18 jaar was besloot ik om veganist te worden. Het dierenleed dat rondom mijn ouderlijk huis in de farms afspeelde en de vele veewagens waren voor mij de reden dat ik geen dierlijke producten meer wilden eten of drinken. Voor mij was het dan ook niet moeilijk om over te stappen, voor mijn lichamelijk gehandicapte moeder die dagelijks voor mij kookte was het een grotere opgave. Wel was het voor mij een uitdaging en een ontdekkingsreis om te zien waar dierlijke spullen allemaal in verwerkt zitten.

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Het ligt er maar helemaal aan waar ik mijn boodschappen doe, want door het jaar heen ben ik veel in het buitenland. Boodschappen doen in Mexico is bijvoorbeeld heel anders dan in Nederland. Bij ons in Nederland is het een verademing om een biologische winkel binnen te stappen, ik kom zelfs een beetje tot rust in een bio shop. Daarin tegen sprint ik door de normale supermarkten als de Aldi en de Plus want al het dierenleed hoef ik niet in verpakking te zien liggen.

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Toen ik op 1 maart 2008 de uitzending van Paul de Leeuw verstoorde om aandacht te vragen voor het leed dat dieren moeten ondergaan in de vleesindustrie, heb ik heel veel mensen aan het denken gezet. Ondanks dat Paul de Leeuw misbruik maakte van de situatie, dachten mensen wel na over mijn slogan op mijn rug: Vlees is moord.

Helaas is de media gericht op sensatie. Ik was meer gericht op het overbrengen van mijn boodschap. Toen ik doorhad dat de ludieke manier van een maatschappelijk probleem, het dierenleed, onder de aandacht brengen niet goed werd opgepakt ben ik in datzelfde jaar nog gestopt met streaken. De clowns tegen politie geweld waren mijn voorbeeld.

Je bent de oprichter van de Vegan Strike Group en stichting Konijn in Nood. Hoe is het idee voor beide stichtingen ontstaan? Waar zetten de stichtingen zich voor in?

De Vegan Strike Group heette voorheen Vegan Streaker Group, een verlengde van het streaken waar ik bekend mee ben geworden. We vonden het binnen de organisatie niet meer passen om deze naam te gebruiken omdat de actiemethode veranderd is. Vandaar dat we voor de naam Vegan Strike Group hebben gekozen. De doelstelling was al heel snel duidelijk; aandacht vragen op een zeer directe manier, voor de dieren die lijden voor vermaak van de mens. Namelijk de dolfijnen in de dolfinaria en de stieren en paarden in de Spaanse, Portugese, Zuid Franse, Mexicaanse en Colombiaanse arena’s.

Stichting Konijn in Nood hebben we opgericht in 2011. Op zoek naar een nertsenfokkerij kwamen we een konijnenfokkerij tegen, puur toeval. Ik wist niets van konijnen in de Nederlandse vee industrie af. Als dierenactivist heb je de taak om te weten waar je over praat, daarom heb ik vele jaren onderzoek naar de commerciële konijnenhouderij. Ik kwam er toen samen met verschillende dierenvrienden achter dat huidige dierenorganisaties heel weinig aandacht bestede aan het konijnenleed. Waarom is er een stichting Varkens in Nood? Omdat er extreem veel varkensleed in Nederland plaatsvind, en daar speciaal een organisatie voor moet zijn die voor deze doelgroep opkomt. Zo ook voor de konijnen in de Nederlandse konijnenhouderij. Supermarkten moeten er bewust van zijn dat het onethisch is om konijnenvlees te verkopen!

Wanneer en hoe ben je begonnen met het verdedigen van de rechten van ieder dier?

Op de boerderij waar ik woonde hadden we geen dieren, maar onze buren wel. Ik ben dus opgegroeid met hoe (sommige) boeren omgaan met dieren en hoe ze kijken naar de natuur in zijn geheel. We kregen als jonge jochies het aanbod om in de kersenboomgaard wat extra geld te verdienen door spreeuwen dood te schieten, dit omdat zij de kersen opaten. Dan begin je als jonge dierenvriend wel te denken, is dit een gek die alleen aan zijn opbrengst, de kersen, denkt? Of denken meer mensen zo over dieren.

In 2007 kwam ik voor het eerst in aanraking met het stierenvechten, dit heeft mij nooit meer los gelaten. Voor mijn strijd tegen het onrecht dat dieren wordt aangedaan heb ik al meerdere keren een hoge prijs betaald. Zo zit ik tijdens het geven van dit interview met een gebroken rechterarm en met een hersenschudding na het verstoren van een stierengevecht in Manizales, Colombia 11 januari 2018. Maar ook de kleine kamertjes achter de tralies zijn mij niet vreemd. Wereldwijd strijden mensen voor politieke en maatschappelijke verandering, zoals voor homo rechten, de milieu strijd en natuurlijk die van veel dierenvrienden namelijk die voor een veganistische samenleving, waarin we samen kunnen leven tussen mens en dier, zonder dood en verderf!

In Japan heb ik 20 dagen vast gezeten om aandacht te vragen voor het extreme leed dat dolfijnen in Taiji en in de dolfinaria moeten ondergaan.

Ook met de beslissing van de Nederlandse overheid om de nertsenboeren tot 2024 de tijd te geven waren we het niet mee eens. Resultaat, 5000 nertsen kregen een kans op leven en ik moest daar 240 uur dwangarbeid voor verrichten plus een celstraf van 3 maanden. Iets wat ik heb ondergaan voor de dieren.

Veel mensen zien jou als dé dierenactivist van Nederland. Ben je hier trots op je?

Veel dierenvrienden doen hun best om dieren op te vangen of zich op een andere manier direct in te zetten voor de rechten en vrijheden van de dieren. Dat ik bekend ben, heeft mij niet altijd goed gedaan. Maar wat ik wel erg belangrijk vind, is dat ik andere mensen inspireer. Zo was er niemand voor 2013 die een stierengevecht verstoorde in Spanje. Op dit moment zijn er in zeer veel verschillende steden activisten die mijn acties kopiëren. Dat doet mij goed!! Graag gebruik ik mijn bekendheid om in de media de stem te zijn voor de stemloze, zij die niet voor zich zelf kunnen opkomen. Dit heb ik gedaan bij verschillende programma’s als Nova met Twan Huys in 2008, Eva Jinek in de zomer van 2017 en in het programma van Pauw & Witterman. Door mijn bekendheid is het iets makkelijker om undercover beeldmateriaal van bijvoorbeeld konijnenleed op de Nederlandse tv te krijgen. Ik ben daarom ook erg trots op het undercover beeldmateriaal dat we samen met Omrop Fryslân in de Nederlandse konijnenfokkerijen hebben gemaakt. En dat al twee keer op NPO2 is uitgezonden.

Wat voor kwaliteiten moeten iemand hebben om een goede dierenactivist te zijn? Heb je hier ook tips voor?

Iedereen kan demonstrant worden, en zich aansluiten bij een organisatie! De trend van deze jaren is de ‘softe street action’ daarmee bedoel ik het informeren van het publiek op straat. Het is een geweldig fenomeen, om met een groep mensen op straat beelden te tonen met je laptop of tablet. Je hebt daar geen activisten voor nodig. Iedereen, ervaren of onervaren mensen, kunnen hier aan mee doen.

Om activist te zijn of te worden heb je discipline nodig en adviseer ik om ervaring op te doen bij mensen die al jarenlang dierenactivist zijn. Het zou namelijk jammer zijn als je foutjes maakt bij een nachtelijke bevrijding die je misschien niet was begaan als je spreekt met mensen die dit al jaren doen, bijvoorbeeld 269Life. Een andere eigenschap dat je nodig hebt als activist is doorzettingsvermogen, de dieren hebben niks aan je als je denkt; ‘we doen het wel een andere keer, het komt me nu niet zo goed uit.‘ Als je weet hoe vaak ik de trappen afloop op zoek naar mijn zitplaats in de stierenvechtarena, en denk ‘ik wil hier niet zijn, vandaag even niet! Het liefst keer ik mijn kont om en ga ik naar huis‘ maar wat hebben de paarden en stieren in de arena dan aan mij. HELEMAAL NIKS!

Je ziet enorm veel dierenleed en maakt ontelbaar veel traumatische gebeurtenissen mee. Hoe verwerk je dit?

Hoe ik mijn traumatische ervaringen verwerk? Door er veel over te praten met mensen, door er ’s nachts over te dromen (vele malen na een stierengevecht) maar ook sporten helpt mij om mijn verdriet en woede om het dierenleed kwijt te kunnen.

Hoe en wanneer heb je de knop omgezet en de keuze gemaakt om je gehele leven te geven aan het redden van dieren en het opkomen voor hun rechten?

Eigenlijk was dat wel in 2006 begin 2007, ik was natuurlijk al vele jaren vegetariër maar het actief saboteren van dierenleed kwam toen pas. Ik zag hoe effectief je dieren kunt helpen die in nood zijn. En wat voor liefde je ervoor terug krijgt. Dat deed mij echt heel goed!

Welke 3 gebeurtenissen zijn je het meeste bij gebleven en waarom?

Het geweld tegen mij, onder de tribunes, uit het oog van de camera is beangstigend en blijft mij vaak lang bij. Maar de winst in de rechtszaak tijdens een kortgeding dat Stichting Konijn in Nood had aangespannen in 2017 bleef mij ook lang bij. Maar het hoogte punt is toch wel als een supermarktketen met 460 winkels zoals de Aldi en de Plus in 2017 aangeven geen konijnenvlees meer te verkopen. Ja zulke successen blijven mij lang bij!

Hoe ga je om met kritiek?

Veel mensen bekritiseren mij, zowel de mensen van wie je het verwacht uit de stierenvechtindustrie als de konijnenfokkers, die het graag persoonlijk maken. Dit gaat volledig langs mij heen. Veganisten of dierenvrienden die mij bekritiseren, daar besteed ik wel graag tijd aan om het één en ander aan uit te leggen. Omdat ik dan hoop dat ze iets leren van de keuzes die ik maak. Maar vaak gaat de gezegde wel op ‘de beste stuurlui staan aan wal’. Zelf merk ik dat er ook veel jaloezie naar mij toe is. Daar kan ik niet veel mee, het beperkt de gene die dit gevoel hebben mij niet.

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Ik heb niet echt voorbeelden waar ik mij aan optrek of van leer, ik heb wel erg veel respect voor het doorzettingsvermogen van Martin Luther King, geweldloos maar direct verzet. Ondanks het geweld dat tegen hem en zijn demonstranten werd gebruikt. Ik adviseer elke dierenactivist of demonstrant om naar de film Selma te kijken. Zeer inspirerend.

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Jazeker heb ik tips voor vleesverlaters of vegetariërs die veganist wil worden. Als jij iets wilt moet je er voor gaan. Jouw overtuiging voor de dieren en je gezondheid is vele malen belangrijker dan de mening van een vleeseter die jou graag weg wilt zetten als een extreem iemand of als gek. Misschien ga je heerlijke dingen missen zoals ijs, taart of andere producten waar dieren voor geleden hebben. Maar ga lekker uit eten bij vegan restaurantjes of zoek recepten op, je kunt zulke heerlijke dingen maken zonder ei, zuivel of vlees! Wees vastberaden om te slagen als veganist en wees daar ook trots op. Net zoals een roker die is gestopt, vertel trots aan iedereen dat je al zoveel dagen/weken bent gestopt.

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Graag werken wij met de internationale Vegan Strike Group in verschillende landen achter de schermen samen, ofwel met politici ofwel met journalisten en lokale organisaties en activisten, om ons doel te bereiken.

Voor de buitenwereld is het niet altijd even duidelijk met wie Stichting Konijn in Nood samenwerkt en dat houden we ook graag zo. Een kiemplantje gedijt beter met de juiste omstandigheden. Zo ook onze organisatie! Wel is duidelijk dat we als Stichting Konijn in Nood veel sympathie hebben van dierenvrienden en mensen op straat die fel gekant zijn tegen het fokken van konijnen voor de vleesproductie.

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

Mijn drie wensen zijn:

1. Politici wordt eens wakker, volg niet de weg van de korte termijn en van het snelle geld (bezuinigingen) maar zet je in voor een betere wereld met veel meer gelijkheid voor mens en dier dan dat er nu is.
2. Een verbod op de productie en verkoop van het luxe product bont!
3. Een wettelijk verbod op het stierenvechten wereldwijd en het fokken van konijnen voor de vleesproductie.

Oeps dit zijn 4 wensen, haha.

Ben je gelukkig?

–

Gedeeld: Steun mijn werk, deel onze berichten en een tip!

Wil je na het lezen van dit interview mijn strijd tegen bijvoorbeeld het stierenvechten steunen? Jij kunt onze volgende actie in de arena mogelijk maken door een (kleine) donatie te doen op onze crowdfunding pagina (klik hier).

Met het delen van al onze berichten op Facebook, Twitter en instagram maak je ons ook erg blij!!

Zou ik je handtekening mogen hebben? Om één van mijn dromen te verwezenlijken. Klik hier.

Tot slot heb ik nog wel een kijktip voor je, de documentaire die over mijn werk voor de dieren is gemaakt is zeker de moeite waard om te kijken!

[separator]