Wist je dat de Stichting Plenty Food de enige ontwikkelingsorganisatie in Nederland is die zich uitsluitend richt op plantaardige voedselprojecten? In dit gastblog artikel deelt secretaris, Arjan Smits, meer over het fantastische werk dat Plenty Food doet en hoe je ze kunt helpen.
Opgericht door een groep vrienden vanuit vegan idealisme.
Stichting Plenty Food Nederland is in 2005 opgericht door een groep vrienden die vanuit hun vegan idealisme met lede ogen aan moesten zien hoe ontwikkelingsorganisaties met dierlijke projecten de negatieve spiraal van honger en gedegradeerde gronden alleen maar stimuleerden. De oprichters waren en zijn zich bewust dat een vegan levensstijl niet alleen beter is voor je gezondheid, dier en milieu, maar ook dat honger niet nodig is als er andere keuzes worden gemaakt. Op dit moment lijden ongeveer 700 miljoen mensen chronisch aan honger of ondervoeding, terwijl aan de andere kant ieder jaar 80 miljarden dieren (vissen niet meegerekend) voor vlees worden vetgemest met voer wat wij als mensen ook prima kunnen eten. Voor het verbouwen van gewassen en het laten grazen van dieren wordt maar liefst 80% van het landbouwareaal in de wereld gebruikt, dit terwijl je hier direct hoogwaardige plantaardig voedsel kunt verbouwen. Dat kan en moet anders!
Plantaardige voedselhulp is 5 tot 10 keer efficiënter dan dierlijke voedselhulp.
Een onderzoeker van de universiteit van Manitoba in Canada heeft in 2002 een onderzoek gepubliceerd in Elsevier over de omzetting van plantaardige voeding naar dierlijke productie, daar komen deze getallen vandaan. Voor de productie van vlees is respectievelijk 5, 9 en 25 kilogram voer nodig om 1 kilogram kip-/varken- en rundvlees te produceren. Met 10 keer zijn we dus eigenlijk nog bescheiden.
Een paar voorbeelden van onze projecten.
Zowel in Kenia als Haïti hebben we een fruitteeltproject, onze partners daar voorzien arme families met materiaal en training om hun eigen fruitteelt te ontwikkelen. In India en Oeganda hebben we moestuin projecten. In India werken we samen met een school voor gehandicapte kinderen en vroegtijdige schoolverlaters, in Oeganda werken we met een weeshuis voor veelal Aidswezen. Groenten die worden geoogst zijn voor het grootste deel om de kinderen een gezonde maaltijd te geven, een klein deel is voor verkoop op de markt. Sinds kort zijn we een nieuw voedselbos project gestart in West-Papoea, hierbij wordt met een arme gemeenschap een voedselbos ontwikkeld om ondervoeding tegen te gaan. Bij alle projecten hebben we lokale partners, dus een organisatie die al lang in het gebied actief is en een goede band heeft met de mensen waar wij ons op richten. Wij als bestuur van Plenty Food gaan dus niet zelf naar de projecten toe maar we hebben wel intensief contact met deze partner organisaties. Soms werken we ook met Nederlandse organisaties die voor hun projecten in de buurt moeten zijn en dan voor ons het project bezoeken.
In Nederland houden wij ons vooral bezig met voorlichting en fondsenwerving.
Zo staan wij normaal gesproken (lees buiten Coronatijd) op beurzen, geven we lezingen en steunen kleine initiatieven die gericht zijn op veganisme zoals de Diervriendelijke BBQ, De Vredesdienst voor Dieren etc. Ook hebben we een samenwerking met Biocyclische-Veganlandbouw waarbij we elkaars werk onder de aandacht brengen en met onze ervaringen elkaar versterken.
Iedereen die werkzaam is bij Plenty Food doet dit vrijwillig.
We proberen allemaal de kennis die wij hebben uit ons betaalde werk in te zetten voor dit ontwikkelingswerk. We hebben vrijwilligers die voor hun dagelijks werk in de handel, tuinbouw, de boekhouding, ICT of klantenservice zitten, allen hebben aspecten die we goed kunnen gebruiken voor onze stichting. De belangrijkste deler is dat we onze kennis willen delen om te werken aan een vreedzame wereld zonder honger.
Iedereen die zich aangetrokken voelt tot de idealen van onze stichting is welkom om zich te melden. Meestal geldt dat als er een wil is, is er een weg en komen vele vormen van kennis en kunde van pas. We zijn daarnaast ook specifiek op zoek naar een ‘relatiebeheerder bedrijven’ waarbij we Plenty Food meer bekendheid willen geven bij bedrijven en daarmee een samenwerking willen opzetten.
Soms heb je van die interviews waarvan je hoopt dat het nooit eindigt. Dat heb ik met dit super inspirerende en fijne interview met Yoshi Julia. Een vrouw die tegen het traditionele onderwijs is en een geweldige community heeft opgebouwd van moeders, die net zoals haar thuisonderwijs geven. En.. Ook nog met een heel bijzonder randje; op basis van het leven met de maan. Ze heeft een prachtige missie die ze deelt in dit interview inclusief een beeldschoon gedicht. Voordat ik teveel verklap; ga er even lekker voor zitten. Ik wens je heel veel leesplezier toe 😀 !
Kun je wat meer vertellen over jouw missie?
Mijn missie is ontstaan vanuit mijn hart en elke dag merk ik hoe erg het mij op het lijf geschreven is. Het voelt zo kloppend, het voelt zo in flow. Ik lag dus in bed, met mijn zoons naast mij. Zij sliepen al en ik lag te voelen en na te denken over wel of niet naar school en hoe het dan verder moest, want het voelde niet goed. Eigenlijk wilde ik altijd al thuisonderwijs geven. En ik weet niet eens meer precies hoe; Toen kwam ik dus ineens op het idee om te gaan leren met de maan. Oftewel maanthema’s.
Ik ging zitten en in één week heb ik eigenlijk de hele basis en structuur uitgewerkt, een aanmeldpagina gemaakt en gedeeld. Ik kon het zelf bijna niet geloven en nu voelt het alsof het nooit anders is geweest.
Mijn missie met de maanthema’s is ouders ondersteunen in het geven van thuisonderwijs ofwel ‘alternatief’ onderwijs. Ik merk dat er best veel ouders zijn die het graag zouden willen en het toch nog niet helemaal durven of denken dat het pittig is. En ja, je moet er wel wat voor regelen, maar het is echt wel haalbaar.
Het Maanthema is ook echt bedoeld voor de ouders. Ik geef informatie voor de ouders, ik doe wel suggesties voor ‘opdrachten’ of activiteiten die ze met hun kinderen kunnen doen en ik organiseer elke volle maan een live event waar we elkaar kunnen ontmoeten. Het maanthema wordt ervaren met ouder & kind en de kinderen kunnen dan met elkaar spelen.
In principe leert de ouder en kan de moeder of vader die het thuisonderwijs geeft de kennis doorgeven aan de kinderen op een manier die past bij hun kind. Ook ondersteun ik in het vinden van de vorm van de manier, door bijvoorbeeld Paardencoaching & Kernvisiecoaching aan te bieden als extra ondersteuning.
De Thema’s die ik kies zijn uniek (al lijken de namen soms heel gewoontjes) en wat ik deel zijn vaak dingen die niet meer algemeen bekend zijn. Waarvan ik voel dat het belangrijk is dat ouders en ook hun kinderen dit juist wél weten.
Als voorbeeld het lopende maanthema: Wetten & Regels. Hoeveel kinderen & ouders weten, en doorvoelen de zeven wetten van het universum? Hoeveel ouders weten die wetten ‘uit te leggen’. Op dit moment ken ik geen curriculum of ‘lesboeken’ laat staan activiteiten daarvoor, die ondersteunen om hier een meer doorgrond gevoel en weten van te krijgen. We leven in het universum, alles wat er daarbinnen bestaat voldoet aan de zeven wetten – die in essentie eigenlijk maar een wet is en voor ons ‘simpele’ driedimensionale brein is opgedeeld in zeven. Dus ja, in mijn ogen is het zeker goed om je daarover te informeren.
Daarnaast is het ook een soort ‘unschooling’ voor de ouder. Waar mogen zij hun ideeën laten gaan en vrijlaten. Onbewust hebben we toch een bepaald beeld van ‘hoe het moet’, ook als we denken dat we het écht anders doen. Als je die onbewuste dingen niet opruimt, creëer je niet meteen iets nieuws, je maakt het tegenovergestelde.
Stel je hebt een overtuiging vanuit je ouders meegekregen: dan ga je ofwel die overtuiging overnemen/kopiëren, ofwel je draait die overtuiging om. In feite zijn het twee dezelfde zijden van een munt. Als je echter opruimt, kan jouw overtuiging naar boven komen. Dan kan er écht iets heel nieuws ontstaan. Hierdoor denken we dus vaak dat we iets nieuws doen, dat we het anders doen, terwijl we eigenlijk hetzelfde doen op een andere manier.
Wat betekent bewust ouderschap voor jou?
Bewust ouderschap reikt voor mij heel ver. Het gaat mij echt om bewustwording. Kinderen, paarden, gebeurtenissen, ons leven spiegelt in wezen onze binnenwereld. Ouderschap betekent voor mij verantwoordelijkheid nemen voor je eigen pijn en/of emotie. Als er bijvoorbeeld onrust ontstaat in huis, of mijn kind doet zichzelf pijn, of er ontstaat een ‘vervelende’ situatie dan reflecteer ik. Ik stel mezelf vragen: Waarom gebeurt dit nu? Wat heeft dit te zeggen? Waar raakt het mij? Dit betekent niet dat je jezelf als moeder of vader overal de schuld van zou moeten geven, of dat jij verantwoordelijk bent voor alles wat erom je heen gebeurt. Het is veel meer je bewust worden van wat er om je heen gebeurt en jezelf dus de vraag stellen wat dit voor jou te zeggen heeft. Zelfs op die vraag of vragen hoef je niet meteen een antwoord te hebben, soms gaan daar weken overheen (of langer). Door het stellen van de vraag, stel je jezelf open. Je neemt een open en onvoorwaardelijke houding aan, waardoor er ruimte ontstaat voor het antwoord.
Ik leef dit ook echt, bijna ieder moment. De kunst is wel om er niet in door te slaan en je dus te beseffen dat het niet jou ‘schuld’ is. Maar, als je je bewust wordt van je pijn, kun je er wel verantwoordelijkheid voor nemen en het opruimen.
Waarom werkt het traditionele schoolsysteem volgens jou niet?
Het is te oubollig, niet meer van deze tijd, kinderen worden te veel hetzelfde behandeld. Als je kijkt naar met wat voor een bewustzijn kinderen op aarde komen, snap ik echt dat zij niet passen binnen het schoolsysteem. Denk aan hooggevoelige kinderen of kinderen die multidimensionaliteit ervaren.
In de opleiding tot kernvisiecoach heb ik bijvoorbeeld geleerd dat kinderen in ieder geval tot en met hun tiende vooral leren via gevoel – de rechterhersenhelft. Terwijl het grootste gedeelte van het schoolsysteem is ingericht op de logica – de linkerhersenhelft. Dat sluit al niet bij elkaar aan.
Net als dyslexie, dat is een term. Dyslexie ‘bestaat niet’. Als je kinderen met dyslexie op de juiste manier leert hoe zij leren, kunnen ze sneller leren dan leerlingen die het via de logica doen. Dit geldt ook voor dyscalculie of ADHD, of ADD.
Wat eigenlijk heel logisch is. Want ons ‘gevoel weten’, heeft wel 200.000 keer meer informatie dan onze logica. Met je gevoel ben je, als je goed weet hoe het in elkaar zit vele malen sneller. En dat is nou juist wat we precies niet leren op school. Om ons gevoel te gebruiken, om dat kompas te gebruiken. En eerlijk, dit is niet op alle scholen zo. Er zijn scholen die heel dichtbij komen en die het echt gaaf hebben aangepakt. Toch denk ik dat we te veel proberen onze kinderen in een systeem te proppen. Veel van de dingen die ze leren, zijn toch hetzelfde. In mijn ogen zijn essentiële zaken niet meegenomen: zoals bijvoorbeeld het besef van onze chakra’s, hoe het geldsysteem in elkaar zit en hoe onze binnenwereld werkt om er een paar te benoemen.
Wat is jouw ervaring met thuisonderwijs, unschooling, coöperatief onderwijs en alternatief onderwijs?
Ik denk dat er ondertussen wel meer ouders die ervaring hebben met thuisonderwijs, haha. Mijn ervaring ermee is tof. Ik moet eerlijk zeggen dat unschooling wel onder thuisonderwijs valt, maar een hele eigen manier van leren is. Het wordt ook wel gezien als een levenswijze. CPO of coöperatief passend onderwijs gaat echt over de brug slaan tussen het een en het ander, wat goed is voor het kind. Op dit moment staat mijn oudste zoon nog wel ingeschreven op school, dus ik moet nog een soort van samenwerken. Alternatief onderwijs is eigenlijk een vorm van passend onderwijs vinden. Eerlijk, ik hecht niet zoveel waarde aan namen. Ik mix en match ook best wel door elkaar.
Zo geloof ik zelf wel heel erg in zelfsturend leren. Onderzoek doen op basis van de vragen die je kinderen stellen, waaruit dan weer nieuwe vragen ontstaan. Dat is echt tof, dat is leuk. Tegelijkertijd geloof ik ook in het aanbieden van nieuwe stof, suggesties doen, prikkelen en echt een actieve houding innemen als je kind vragen stelt. Vandaar ook dat die maanthema’s voor mij zo goed voelen. Misschien als je er van buitenaf naar zou kijken dat ik dan voornamelijk unschooling doe. En zoals ik zei: ik hecht daar niet zo veel waarde aan.
Kan dit ook zomaar in Nederland? Hoe zit dit met leerplicht?
Ja, dit kan. Als je kind niet is ingeschreven op een school kun je je vrij gemakkelijk beroepen op artikel 5b, waarbij je richtingbezwaar doet. Richtingbezwaar houdt kort in dat jou levensovertuiging of geloofsovertuiging niet rijmt met de richtingen of denominaties op de scholen die 6,5 km bij jou vandaan wonen.
Ik heb er een heel uitgebreid blog over geschreven; ook over hoe je er eventueel wel uit het schoolsysteem zou kunnen komen. Het blog kun je hier lezen.
Hoe heb je het leven met de maan in je leven geïntegreerd?
Op veel manieren. Als kind was ik mij al erg bewust van de maan en voelde ik ook de maan aan. Mijn cyclus richt zich bijvoorbeeld op de maan. De ene keer bloed ik een paar maanden rond nieuwe maan, dan weer rond volle maan. Met nieuwe maan trek ik mij meer terug, neem ik meer ‘me time’ en ik voel dan ook vaak dat ik moe ben. Meestal slaap ik dan iets meer en langer.
Intuïtief maak ik rondom nieuwe maan vaak schoon, of als ik bijvoorbeeld bepaalde dingen te verwerken heb dan besteed ik daar rond nieuwe maan extra aandacht aan, omdat het gemakkelijker is om oude dingen vrij te laten rond nieuwe maan.
Ik organiseerde voor een tijdje ook bijeenkomsten tijdens de nieuwe maan, om met een groepje vrouwen dan naar de sauna te gaan, omdat het met nieuwe maan gemakkelijker is afvalstoffen af te voeren. Ik knip bijvoorbeeld mijn nagels ook meestal rond nieuwe maan en ik ben dit jaar begonnen met een minituintje. Dan let ik op de stand van de maan met bijvoorbeeld het zaaien van zaadjes.
Rond volle maan werk ik vaak tot laat door, wat mij dan ook echt totaal geen extra energie kost. Ik kan het dan doen op een paar uur slaap. Ik kan dan wel proberen te slapen, maar ik lig dan meestal toch wel in bed bomvol ideeën. Richting volle maan komen er nieuwe ideeën en rondom nieuwe maan kan ik ze dan uitwerken en reflecteren. Beter beslissingen maken over welke ideeën ik graag zou willen uitvoeren, want het kan niet allemaal tegelijk. k zat bijvoorbeeld lang te twijfelen over het volgende maanthema na Wetten & Regels en ineens, de ochtend voor nieuwe maan wist ik het zeker: Paardenkracht.
En hoe ziet het leren met de maan er in de praktijk uit?
De maanthema’s – intuïtief gekozen in flow met de maan, het seizoen en wat er speelt- die leef ik ook echt. De maanthema’s zijn voor mij een leidraad, een vertrekpunt. Want als je gaat onderzoeken kom je toch weer allemaal dingen tegen die misschien niet direct met het maanthema te maken hebben.
Dus met volle maan, wat voor vieren staat, dan is er dus een live event, een ontmoeting, een meeting. We gaan het ervaren en voelen.
Het laatste kwartier is meer kennis opdoen, je wat meer in het onderwerp verdiepen als ouder. Waarbij jij dit dan weer integreert of meeneemt naar je kinderen toe, of niet. Zo deed ik met het huidige maanthema: Tanden & kiezen een interview met de tandarts. Een paar dagen later liepen we door het bos. De tandarts had het ook over de sapstroom van de bomen, hoe die gelijk is aan de ‘sapstroom’ in onze kaken. Dus daar begon ik dan spontaan iets over te vertellen. Waardoor Riley daar weer op inhaakte en er zo een antwoord kwam. Of ik lees boeken voor over dat onderwerp of ik ga vragen stellen: Hee, wat voor tanden heeft een eend eigenlijk? Hebben alle dieren tanden? Als mijn kinderen erop ingaan – vaak wel – gaan we het uitzoeken. Als ze het niet doen, dan is dat ook oké. En zelf ontdek ik ook steeds meer, wat dan uiteindelijk, door het zelf te leven, weer bij je kinderen terechtkomt.
Met nieuwe maan schrijf ik een brief aan de ouders, met reflectie over het onderwerp. Om te voelen hoe en of ze dit verder willen onderzoeken. Het is dan vooral vragen stellen aan jezelf. Naar binnen gericht.
Met het eerste kwartier kun je nog verder de diepte in gaan, door gedetailleerdere vragen te stellen. Zo kun je bijvoorbeeld nog eens met een expert gaan praten, die ik voor dat thema inhuur. Dit is dan voor de ouders, online, of ik doe dat via een interview. Met sommige thema’s zal dat ook live zijn en dan kunnen kinderen ook vragen stellen.
En als afsluiting zorg ik voor een mooi verhaal. Het ziet ernaar uit dat ik die verhalen zelf ‘moet’ schrijven. Want ook in veel boeken wordt maar zo weinig informatie gedeeld over dingen die er écht toe doen. En veel boeken gaan ook over het geluk buiten jezelf. Terwijl ik juist kinderen wil herinneren en vooral het vertrouwen meegeven dat zij het zelf kunnen. Dat alles in henzelf al aanwezig is.
Kun je iets meer vertellen over de community die je aan het opbouwen bent?
Ja, de community die ik bouw is écht voor ouders die meer bewustzijn en bewustwording willen binnen zichzelf en hun gezin. In de ‘basis community’ deel ik ook inspirerende quotes, of filmpjes die ik tegenkom. En nuttige informatie.
Die community is er echt om dingen op een ‘veilige’ manier bespreekbaar te maken. Facebook, Telegram, Linkedin, Whatsapp, lezen in principe allemaal mee. Daarom heb ik de community ook bewust niet op één van die platformen, maar afgesloten. Ouders moeten zich veilig kunnen uiten over moeilijke onderwerpen, ik probeer deze ouders uit te nodigen en te verwelkomen. Ze eraan te herinneren dat zij het kunnen. En als ze mee willen doen met de maanthema’s is dat supergaaf. Als je wel aan de maanthema’s meedoet heb je natuurlijk een andere soort toegang tot de community dan de ‘standaard’ leden.
Wat betekent het moederschap voor jou?
Veel. Mijn zwangerschappen hebben mij zo veel gebracht. Mijn kinderen hebben mijn bewustwordingsproces enorm versneld. Ik was al redelijk bewust, maar door mijn kinderen ben ik ook echt op zoek gegaan om de dingen die er speelden echt te willen opruimen.
Het is voor mij ook flexibel blijven. Om niet dingen niet te doen, alleen maar omdat het niet in mijn plaatje of beeld past. Zo had mijn zoon laatst een minihutje gemaakt op de bank. Daar wilde hij graag in slapen. Logisch gezien en vanwege ritme en bla bla zeg je dan: nee, ga maar in je bed slapen. Dat komt dan als eerste bij je op. En dan denk ik verder en zeg ik tegen mezelf: maar waarom niet? Waarom zou het niet kunnen?
Waardoor je meestal tot de conclusie komt dat je het idee wilt afwijzen, omdat het niet past in jouw plaatje. Als je daar pas net mee begint, kan dat veel van je vragen. Want zoiets komt vaker voor dan dat je denkt, haha.
Wat zijn voor jou belangrijke dingen die je meegeeft in de opvoeding van je kind en wat voor voorbeeld wil je voor hem/haar zijn?
Best een aantal dingen. Mijn moeder zei toen ik kleiner was wel eens tegen mij: ‘’al zegt de koningin dat je het moet doen. Als het niet klopt, dan doe je het niet.’’
Niet dat je alle autoritaire personen in je leven moet negeren. Meer dat je kritische vragen mag stellen over een opdracht. Een regel opleggen of dat mijn kind iets moet doen omdat ik het zeg: dat vind ik heel erg moeilijk en voelt ook niet kloppend. Ik geloof eerder in afspraken maken. Helder communiceren. Eerlijk zijn naar anderen en vooral naar jezelf. Kinderen voelen feilloos aan hoe jij je voelt. Dus als ik een vraag krijg van mijn zoon: Mama, ben je verdrietig? Dan geef ik dat toe. Dan zeg ik ja. En als het er is laat ik mijn tranen stromen. Of als mijn andere zoon vraagt: Waarom ben je zo boos mama? Dat ik dat uitleg, vertel waarom ik gefrustreerd ben. Die vragen stel ik ook aan hen als zij emoties voelen. Ik ben blij als ze hun emotie uiten, omdat het betekent dat ze het niet gaan opkroppen en internaliseren, zoals wij dat bijvoorbeeld hebben gedaan als kind. Dat betekent niet dat ik alles gedoog. Ik probeer meer te sturen hoe ze het veilig kunnen uiten.
En weer opnieuw reflecteren: waarom doet mijn kind zo?
Riley kan soms erg explosief zijn of boos. Met behulp van een coach ben ik dat gaan opruimen. En toen dat daadwerkelijk was opgeruimd kwam er onder die boosheid, heel veel verdriet. Soms denk ik ook dat hij mij die boosheid liet zien, zodat ik mijn verdriet zou gaan voelen en uiten. Kinderen doen dit overigens nooit express. Ook al lijkt dit soms zo. Vaak weten ze zelf niet waarom ze doen zoals ze doen. Dat komt omdat zij puur uiting geven aan wat er binnen in jou speelt. Ook geef ik ze denk ik mee, door mijn manier van leven, dat er altijd een keuze is. Juist als je denkt dat die er niet is. En vooral hen en mezelf herinneren dat we een goddelijk wezen of spiritueel wezen zijn, dat een ervaring heeft op aarde, in de vorm van een mens. Ons lichaam is de tempel, dus zorg daar goed voor. Ze echt bewust maken van die goddelijke kracht.
Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?
Ik droom over een hele grote vallei, dicht bij de zee met ‘mooi’ weer. En dat daar een hele kudde paarden chill kan rondlopen om mee te zijn. In die vallei is een soort community waarbij iedereen voor zichzelf kan zorgen, maar er ook gemeenschappelijk goed is. Ze wonen daar niet per se in huizen, maar eerder Gers (yurts), pipocampers en tiny houses en soms misschien wel in een ‘gewoon’ huis wat duurzaam is gebouwd.
Het kan nog steeds ‘modern’ zijn. Dus het hoeft niet per se zo te zijn dat niemand daar meer een telefoon heeft of computer, maar wel dat daar heel bewust mee wordt omgegaan.
Ook zou ik een eigen moestuin echt super super vet vinden. Ik heb nu ook een miniminimoestuintje. Eén van mijn kwaliteiten is mensen bij elkaar brengen en verbinden die op het eerste gezicht veel van elkaar lijken te verschillen. Dus ik denk dat deze droom wel werkelijkheid is/kan worden.
Ben je gelukkig?
Ja, ik ben wel gelukkig. En ik wordt steeds gelukkiger. Geluk is in mijn idee een groeiproces, omdat geluk ontstaat hoe meer je één bent met jezelf, ofwel dat pure stuk of dat pure kind dat je ooit was. Door alles wat wij als kinderen opzuigen en uit liefde overnemen van anderen, in de hoop onze ouders/juffen/leidsters/meesters gelukkig te maken, heb je best wat meegenomen. Van jezelf verwachten dat dit in één dag is opgeruimd en opgelost is een best een groot doel. Zelf heb ik dus ook niet het gevoel dat geluk zo zwart wit is. Tegelijkertijd geloof ik ook dat geluk iets blijvends kan zijn, zolang je het van binnenuit laat ontluiken en er ruimte voor maakt. Vooral dat geluk van binnen, dat het te vinden is binnen in ons, dat mogen meer mensen gaan beseffen.
Wat is jouw definitie van succes?
Moeiteloos ondernemen. De tijd hebben om heerlijk tijdloos een wandeling te kunnen maken met mijn kinderen. Voldoening ervaren met wat je doet en daar ook een realistische prijs voor vragen. Echt impact maken bij mensen. Door wel bij jezelf te blijven en ze vanuit jouzelf te begeleiden. Niet redden of ‘helpen’, eerder ondersteunen en begeleiden. Ik geloof namelijk wel dat je de stap zelf moet nemen. Dat je de moed moet hebben om het zelf te doen. Als coach kan ik je daar natuurlijk wel bij helpen, en uiteindelijk kan ik die stap niet voor je maken.
Delen: een uitnodiging en gedicht.
Als je je als ouder aangesproken voelt door wat ik hier verteld heb, dan nodig ik je van harte uit in de community. Om met elkaar te kunnen verbinden.
Het volgende maanthema “Paardenkracht” begint op 26 mei en loopt t/m 23 juni. Inschrijven kan t/m 25 mei 23.59. We beginnen live door lekker te gaan ervaren met de paarden bij mij thuis op 26 mei. Vanaf 20 mei kun je je aanmelden via deze link.
En ik wil graag dit gedicht met jullie delen:
Verbinden
Is ver te vinden deze dagen
Het is
Moeilijk om te binden
Als verschillen
Zo groot lijken
Te zijn
Verbinden is helen
Verbinden is delen
Vanuit je hart
Als je echt verbindt
Dan ondervindt
Je de liefde binnenin
En ont – bindt
Je jezelf van oordelen
Oordelen van de ander
Oordelen over de ander
Én vooral
Oordelen over jezelf
Verbinden is helen
Verbinden is delen
Zonder vrees of blaam
Verbinden is vinden
Dat kleine stemmetje
Dat beeft
En het verwarmen
Liefdevol omarmen
Totdat het weer leeft
Leeft het en geeft
Het je kracht
Nu
Om samen verder te gaan
Innig verbinden
Met die wereld
Van binnen
Die we even
Vergeten zijn
Verbinden is helen
Verbinden is delen
En zingen
Het lied van je eigen wijsheid
Het lied van de vrijheid is nu daarbinnen
Luister maar
Heeft Yoshi jou ook geïnspireerd? En is er een vraag die jij aan haar zou willen stellen?
Jaarlijks worden er in ons land 1 tot 2 levende – en vijf tot zes dode vondelingen gevonden. Stichting Beschermde Wieg wil aandacht voor deze levensbedreigende situatie en komt op voor deze moeders en hun kinderen zonder stem. In dit blog artikel vertel ik je graag meer over deze prachtige stichting en wanneer je hier terecht kunt. Want ondanks dat het voor mij persoonlijk een ver van mijn bed show is, hebben we toch iets met elkaar gemeen; de liefde voor leven.
Iedere baby krijgt een veilige wieg, ook al kan of wil de moeder niet voor hem of haar zorgen.
Ben je zelf niet in staat om voor je baby te zorgen of om hem/haar op te voeden? Is de enige mogelijkheid die je ziet je baby af te staan? Ben je bang om instellingen te benaderen en wil je liever anoniem terecht? Dan ben je van harte welkom bij de Stichting Beschermde Wieg. Dit prachtige initiatief is in het leven geroepen om iedere vrouw die in verwachting is, zich angstig, wanhopig en radeloos voelt, te helpen en te behoeden voor het maken van verkeerde keuzes, waarvan zij jarenlang veel spijt en verdriet zal hebben. Indien je ècht geen kant meer op kunt en hebt besloten afstand te doen van je baby (door het ergens onbeschermd achter te laten of, nog erger, om te brengen), mag je ervoor kiezen je baby in een speciaal kamertje te leggen.
In dit kamertje wordt je baby warm en veilig opgevangen en zal het je baby aan niets ontbreken. Is er medische zorg nodig, dan zorgt de Stichting Beschermde Wieg daar direct voor.
Hoe het in de praktijk werkt.
In het kamertje staan een bedje en een stoel. Je mag er even bijkomen en in alle rust afscheid nemen van je baby. Ook mag je altijd even praten met de Beschermde Wieg moeder. Als je dit wilt, dan kun je op een knopje drukken. Deze “moeder” die voor het kamertje zorgt, komt dan zo snel mogelijk naar je toe. Je hoeft je naam niet te zeggen als je dat echt niet wilt.
Er ligt in het kamertje een envelop met informatie over de gevolgen van je bevalling, over de noodzaak van medische hulp en waar je daarvoor terecht kunt, ook als je anoniem wilt blijven. Het kan voor jou belangrijk zijn dat je zelf, naast medische verzorging, ook andere hulp krijgt. Ook daar ontvang je informatie over.
In de envelop zit een puzzelstukje. Bij dat puzzelstukje hoort een ander puzzelstukje, dat bij jouw baby blijft. Als die stukjes in elkaar passen, weten jullie later dat jullie moeder en kind zijn. Dat is van groot belang, omdat je kunt terugkomen op je keuze je kindje af te staan. En als je wilt terugkomen op je keuze om je kindje af te staan, is het belangrijk dat je dit binnen 6 maanden na de geboorte doet.
Hoewel je ervoor kunt kiezen je naam en verdere gegevens niet in het kamertje achter te laten, moet je weten dat het belangrijk kan zijn voor jouw baby om later, als hij of zij groot is, met jou in contact te komen. Om die reden en vanwege het recht om te weten van wie je afstamt, vindt de Stichting Beschermde wieg, dat je je gegevens bij ons achter zou moeten laten, maar dat het uiteindelijk aan jou zelf is om te besluiten dit al dan niet te doen. Indien je besluit je gegevens, die al die tijd veilig in een kluis worden bewaard, achter te laten, worden deze op verzoek van je kind pas aan jouw kind gegeven als hij of zij 16 jaar oud is.
Als je weggaat, leg je je baby in het bedje. Je baby is daar veilig. Als je de deur vervolgens achter je dicht doet, sluit deze vanzelf om je baby alle veiligheid te geven die nodig is. Weet dat wij achter het kamertje voor je klaar staan en dat je er altijd op kunt vertrouwen, dat alles wat je ons ook vertelt geheim blijft.
Ongewild zwanger zijn is geen misdaad. Praat er (anoniem) over.
De meeste vrouwen zijn blij met een positieve test, omdat ze een kinderwens hebben, maar misschien is dit voor jou anders en schrik je ervan dat je zwanger bent. Wil je hier anoniem over praten en daarbij al je vragen stellen? Bel 0800-6005, of app 06 – 1111 65 65 de Stichting Beschermde Wieg dan. Zij is er voor jou. Niet alleen door zo goed mogelijk advies en antwoord op je vragen te geven, maar ook door je te helpen tot een veilige en goede keuze te komen als het om de toekomst van jou en je baby gaat. Bij hun is je geheim veilig.
De Stichting Beschermde Wieg helpt je, van mens tot mens, zónder oordeel en mét liefde.
Voor meer informatie…
Op de website van Stichting Beschermde Wieg kun je alle informatie vinden die je nodig hebt. Zoals een stappenplan, de adressen van alle locaties, gedachtegoed en veel meer. Ook kun je op de website een live chat vinden.
Wil je de Stichting Beschermde Wieg helpen?
Deel dit blog artikel dan of schrijf zelf een blog artikel of post op social media. De Stichting Beschermde Wieg red levens. En het is van levensbelang dat haar boodschap en initiatief zichtbaar is. Daarnaast wordt de Stichting Beschermde Wieg niet gesubsidieerd. En iedere donatie, groot of klein, is van harte welkom! Dit kun je doen door een boek te kopen, of via de website een Tikkie te ontvangen of door vriend te worden. Op de website staan alle donatie mogelijkheden.
Ook kun je eenmalig een bedrag overmaken. Dit kan eenvoudig en snel met iDeal of via een eigen overschrijving op het bankrekeningnummer NL38TRIO0197977324.
Draag jij de Stichting Beschermde Wieg ook een warm hart toe?
Duurzaamheid, ambacht, transparantie en bewustwording dat is waar het bedrijf van Alicja Cwikla voor staat. In dit interview deelt ze meer over Narzuta, haar ontdekkingsreis in de wereld van linnen en hoe zij het ondernemerschap combineert met het moederschap. En daarnaast fantastisch nieuws! Je mag namelijk een linnen plaid uitzoeken uit haar webshop t.w.v. €149 – €199! Heel veel leesplezier!
Je hebt een missie, kun je hier wat meer over vertellen?
Duurzaamheid speelt in deze tijd een grote rol. We realiseren ons steeds meer dat het tijd wordt dat wij beter voor de aarde gaan zorgen. Maar hoe kun je als consument bepalen wat een goede keuze is? Steeds vaker krijg ik de vraag; ‘hoe weet ik nou of dit echt duurzaam is?’. Door de woonaccessoires van Narzuta terug te traceren naar de bron en de consument volledig inzage te geven in het maak proces, is het mogelijk om een bewuste(re) keuze te maken met een aankoop.
Je hebt zelf een bijzondere ontdekkingsreis gemaakt in de wereld van linnen. Wat voor ontdekkingen heb je gedaan?
De grootste is denk ik wel dat lijnzaad de basis van linnen is. Ik kende lijnzaad alleen van mijn ontbijtjes, maar had werkelijk geen idee dat dit de basis is van linnen. Ook ontdekte ik dat Nederland een grote rol speelt (wereldwijd) in de linnen productie. 80% (inmiddels geloof ik 85%) van al het vlas op de wereld groeit in Nederland, België en Frankrijk. Dat is toch fantastisch! Alleen wat er vervolgens mee gebeurd is iets waar wij als consument op moeten letten. Veel van het vlas dat hier groeit wordt getransporteerd naar China om het daar vervolgens tot stoffen te weven. Gek genoeg komt een groot gedeelte dan weer terug naar Europa. Niet echt duurzaam voor zo’n natuurproduct! Daarom heb ik alles zo dichtbij mogelijk gehouden wat betreft de productie. Het linnen dat gebruikt wordt voor de plaids van Narzuta groeit in Nederland, België en Frankrijk. De garen worden gemaakt in Polen en de stoffen worden geweven en genaaid in Litouwen.
Narzuta is ontstaan doordat ik op een punt stond waarbij ik mijn hele (werk)leven anders wilde indelen. Ik had een stressvolle baan, ik was moeder, ik stond altijd aan en ik wilde dit niet meer. Toen begin vorig jaar mijn werk in een keer wegviel zag ik dit als dé motivatie om na te gaan denken. Ik had niks meer en mijn hoofd was leeg. Dan ontstaan de mooiste ideeën! Mijn vriend heeft een aantal horecazaken dus eigenlijk zaten we beiden in een fase waarin we alles opnieuw wilde gaan opbouwen en de tijd wilde nemen om na te denken. Ik had die tijd voor geen goud willen missen; natuurlijk was het heftig – vooral financieel gezien, maar het is het mooiste dat wij hebben meegemaakt. Sterker nog; het heeft ons doen inzien dat hoe goed je alles misschien op papier voor elkaar hebt, het leven altijd een andere wending kan nemen. Wij zijn dus meer dan ooit aan het leven en aan het doen wat ons gelukkig maakt. Dit zijn dingen zoals ontbijten, lunchen en avondeten met z’n 3tjes aan tafel. En op dinsdagmiddag ineens besluiten om een lange boswandeling te maken. Heerlijk!
Narzuta is ontstaan doordat ik op de bank zat en keek naar een stapel plaids (ik lig ALTIJD met een plaid op de bank) en mij oprecht afvroeg waarom dit altijd van die ‘goedkope’ dingen zijn die je snel verstopt als er visite komt. Vaak krijgen we die in een kerstpakket of koop je het bij de Ikea voor een paar euro maar echt mooi is het niet. Daarbij is het 9 van de 10 keer van een synthetische stof gemaakt. “Wat nou als ik een statement piece plaid ontwikkel, van natuurlijk materiaal, dat je juist wil laten zien” zei ik letterlijk tegen mijn vriend. En nog geen week later had ik een fabrikant in Polen aan de lijn die mij volledige inzage in het hele proces heeft gegeven en mij in contact bracht met alle contactpersonen. Vanaf dat punt ging het snel. Ik stond vervolgens op de vlasplantages te filmen en kort daarna ben ik naar Litouwen gevlogen om mijn ontwerpen te maken en de stoffen uit te zoeken. Alles op onderbuikgevoel.
Wat maken de prachtige linnen plaids die je verkoopt zo bijzonder? Ontwerp je daarnaast ook alle designs zelf?
Allereerst omdat ze van 100% linnen zijn gemaakt; een 100% natuurlijke stof. Vlas is een prachtig materiaal en alles van vlas wordt gebruikt. Restmateriaal wordt bijv. gebruikt voor dollar biljetten, spaanplaten, papier en isolatiemateriaal. De designs maak ik allemaal zelf. Het leuke is dat de wafelstructuur (BLOOM) zelden te zien is in linnen. Het is zo vol geweven dat de meeste mensen denken dat het katoen is omdat ze linnen enkel van de luchtige zomerse stof kennen. Ik wil laten zien dat linnen veelzijdig is. Het is ongekend zacht, hoog knuffelgehalte, vol, het kan gewoon gewassen worden op 40 graden en het wordt zelfs zachter naarmate je het wast.
Wat zijn je toekomstdromen en plannen voor Narzuta? Sta je daarin ook open voor samenwerkingen?
Ik wil met Narzuta een merk creëren waarbij elk interieur accessoire terug getraceerd kan worden naar de bron. Ik heb veel accessoires en technieken op mijn lijst staan die ik wil onderzoeken. Daarnaast wil ik ambacht weer op de kaart zetten. Al krijg ik het voor elkaar om 1 jongere te inspireren om i.p.v. het ICT beroep een ambacht uit te voeren is mijn missie al geslaagd. Ambacht mag nooit verloren gaan. Het is zo bijzonder om mensen te spreken die gepassioneerd zijn. Ik wil het podium zijn voor mooie interieurproducten voor de consument maar ook het podium zijn voor ambachtslieden en laten zien wat zij kunnen.
Je dochter Fien, is 3 jaar oud. Hoe combineer je het moederschap met ondernemen?
Ik vind tijd met mijn dochter heel belangrijk. Zij is het grootste cadeau dat wij hebben. Zij is ook de inspiratie om qua werk te doen wat ik leuk vind. Ik werk vanuit huis maar ik heb wel de ambitie om te groeien met Narzuta. Ik denk dat beide prima samen kunnen gaan door het maken van goede afspraken (vooral met mezelf). Fien gaat 2 dagen naar de opvang en deze 2 dagen zijn mijn volledige werk dagen. Op dinsdag is het papa dag en dan is het ook mijn werkdag maar omdat ik thuis werk en zij nu ook thuis zijn resulteert dat vaak in een lange wandeling met z’n allen. Verder werk ik eigenlijk altijd ‘s avonds en tijdens haar slaapjes en in het weekend.
Wat zijn voor jou belangrijke dingen die je meegeeft in de opvoeding van je dochter en wat voor voorbeeld wil je voor haar zijn?
Dat we elke dag plezier moeten maken en dat alles altijd goed komt. Positiviteit. Ik wil dat Fien van ons meekrijgt dat de natuur belangrijk is. Dat dieren net zo belangrijk zijn als mensen en dat de liefde die jij geeft altijd terugkomt. Wij hebben een hond en dat is haar beste vriend (zegt ze zelf). Toen ik na mijn bevalling thuis kwam hebben wij meteen de Maxi-Cosi onder de neus van Bux (onze hond) gezet. Hij heeft aan haar gesnuffeld en vanaf dat moment was het goed. Ze zijn altijd samen die 2. In het begin sliep Bux ook altijd naast haar wiegje. Nu is Fien op een leeftijd dat Bux er even geen zin in heeft (Fien springt, roept & aait de hele dag), maar het is heerlijk om die 2 te zien.
WIN! Een Narzuta linnen plaid naar keuze!
Geweldig nieuws! Alicja wil graag één lezer van dit interview blij maken met een zelf uitgekozen plaid. Dus neem een kijkje in de webshop van NARZUTA en laat onder dit artikel weten met welke plaid we jou blij zouden kunnen maken. Mail vervolgens je adres naar info@clairesmission.com. That’s it 😀 ! Volgende week vrijdag maken wij de winnaar bekend in een persoonlijke mail.
PS: Wil je nog meer kans maken? Volg Narzuta dan ook op Facebook en Instagram. Daarnaast krijg je momenteel op alles in de webshop 10% korting met de code LOVENATURE.
Met welk linnen Narzuta plaid mogen we jou blij maken?
Update 9 april 2021: Bedankt allemaal voor jullie reactie! We zijn overweldigd door jullie lieve en hartverwarmende berichten. De winnaar heeft zojuist een persoonlijke mail ontvangen.
Wist je dat plantjes die niet verkocht worden of die niet helemaal perfect zijn vaak worden weggegooid? Doodzonde! Gelukkig bedacht Plantje.nl daar een oplossing voor; de Groene Kneusjes box. Een geweldig initiatief om plantverspilling tegen te gaan! En speciaal voor dit blog artikel ontving ik een Groene Kneusjes box met maar liefst 12 kamerplanten. Benieuwd naar deze beauty’s en mijn ervaring? Ik deel het allemaal met je in dit blog artikel.
Plantje.nl staat bekend om het hebben van het grootste online assortiment kamerplanten van de Benelux. Naast de kamerplanten verkopen ze ook prachtige buitenplanten en hebben ze een ruime keuze aan plant-arrangementen en cadeauplanten.
Milieubewustheid is enorm belangrijk voor Plantje.nl. Ze hebben er dan ook een missie van gemaakt om plantverspilling tegen te gaan.
Alle plantjes van Plantje.nl worden vers van de kweker geleverd en beoordeelt op kwaliteit. Want alleen de topkwaliteit planten worden verstuurd naar de klanten. Om de mindere plantjes – de Groene Kneusjes – van de groenbak te redden, werden ze door het Plantje.nl team onder hun hoede genomen. En met de nodige extra liefde en aandacht, herstelde ze bijna allemaal. Hoe mooi! Maar omdat het kantoor nu uitpuilt met ex-Kneusjes, ging het team opzoek naar een andere oplossing. Zo is de Groene Kneusjes box ontstaan. Een set goedkope planten die met de juiste verzorging weer helemaal kunnen opleven.
Steeds vaker zijn het geen ‘kneusjes’ meer maar gezonde verse planten.
De coronacrisis heeft de sierteeltsector hard geraakt. Dit komt omdat veel kwekers de planten niet meer kunnen exporteren en daarom gedwongen worden om deze te vernietigen. Hartverscheurend! Om dit te helpen voorkomen en om de kwekers te steunen, koopt Plantje.nl deze planten sinds het begin van de coronacrisis in en heeft besloten om de box deels te vullen met gezonde en verse planten. Daardoor kunnen de kwekers toch nog een deel van hun handel verkopen en kan Plantje.nl weer een bijdrage leveren aan hun missie om plantvernietiging tegen te gaan.
Heel veel plantjes voor weinig geld.
Je betaald voor de Groene Kneusjes box slechts €23,95! Hoe de inhoud eruit ziet is een verassing. Ook het aantal planten verschilt per box. Gemiddeld ontvang je 10 tot 12 planten. De pot maten variëren van ongeveer 5 cm in diameter tot maximaal 17 cm in diameter. De gemiddelde waarde van de box is €50 a €60!
Ik ben gewend dat wanneer je online plantjes besteld, ze er vaak heel zielig uitzien bij binnenkomst. Hoe vaak ik wel geen blaadjes in de doos vond of dat de aarde compleet uit de pot was gegaan.. Maar toen ik de Groene Kneusjes box openmaakte, was ik aangenaam verrast! Kerngezonde plantjes straalde mij tegemoet. De ene nog mooier dan de andere. De plantjes zitten daarnaast perfect ingepakt. Je voelt en ziet de liefde!
En toen had ik een luxe probleem… Haha! Ik had niet verwacht dat er 12 prachtige (best wel grote) formaat plantjes in de box zouden zitten. Maar gelukkig stonden er in onze schuur nog een paar potten. Wat ik heel erg leuk vind is dat er bij de planten geen omschrijving of naam bij staat (je kunt dit trouwens wel heel eenvoudig op zoeken via de gratis Plantsnap app). Persoonlijk ben ik niet echt van de gebruiksaanwijzingen en vind ik het veel leuker om lekker creatief op mijn gevoel te tuinieren. Dus ik heb een paar plantjes bij elkaar neergezet. Dit staat altijd zo leuk en gezellig!
Ik heb ieder plantje aandacht bewonderd, maar ik kon geen imperfectie vinden. Ze zijn stuk voor stuk zo mooi! En mega vers!
Eindconclusie:
IK BEN VERLIEFD! En ja dat moest even in hoofdletters 😀 . Want wat een geweldig initiatief is deze Groene Kneusjes box! Ik kan het iedereen aanraden. Voor jezelf of om cadeau te geven. Vooral in deze tijd. Want het hebben van (veel) planten ontstresst, zuivert de lucht en geeft je gewoon een heerlijk gevoel. En voor het geld hoef je het niet te laten. Daarnaast steun je Plantje.nl ook in hun missie om een einde te maken aan plantvernieling. Picture perfect! Ik ben fan!
Wist je dat er in elke basisschoolklas gemiddeld 3 kinderen zitten die in armoede opgroeien? Dit is één van de redenen waarom Renée Kranenberg de stichting Uitgestelde Kinderfeestjes heeft opgericht. Een geweldig initiatief dat ik graag in de spotlight wil zetten! In dit blog artikel deelt Renée waarom ieder kind een kinderfeestje verdient, hoeveel kinderen zij al geholpen hebben, wat ze doen tijdens deze coronacrisis en hoe je de stichting Uitgestelde Kinderfeestjes kunt helpen. En geloof mij; dat wil je. Want wat een prachtig initiatief!
300.000 kinderen in Nederland groeien op in armoede.
Ik schrok enorm toen ik deze cijfers voor de eerste keer zag. Want wist je dat er ongeveer 300.000 kinderen in Nederland opgroeien in armoede? Dit zijn gemiddeld 3 kinderen per basisschoolklas. Deze kinderen hebben het thuis (financieel) moeilijk waardoor er geen ruimte is voor extraatjes. Dus al helemaal niet voor een kinderfeestje. Er is vaak niet eens een slinger of een cadeautje voor de jarige. Hier maakt stichting Uitgestelde Kinderfeestjes het verschil in. Juist wanneer het thuis moeilijk is verdient een kind de positiviteit van een eigen kinderfeestje.
Zonder buikpijn uitkijken naar een verjaardag.
Ieder kind verheugt zich op zijn of haar verjaardag. Stichting Uitgestelde Kinderfeestjes vindt dat ieder kind een kinderfeestje verdient en om zonder buikpijn uit te kunnen kijken naar hun verjaardag. Want je verjaardag, dat moet een feestje zijn!
Renée: ‘’Wij bieden deze jarigen, door heel Nederland, een kinderfeestje aan met hun vriendjes uit de klas. Zo kunnen ze meedoen, een leuke verjaardag beleven met vriendjes én worden ze terug uitgenodigd door klasgenootjes. Ze horen er nu bij!
We hebben daarnaast gemerkt dat het kinderfeestje ook voor de ouders een manier is om te participeren op school. Ouders komen door het feestje weer in contact met ouders uit de klas waardoor de ouders ook weer naar het schoolplein durven komen. Daarnaast hebben de ouders ook weer iets leuks om naar uit te kijken.’’
Renée: ‘’Een Uitgesteld Kinderfeestje is een kinderfeestje voor jarige kinderen in Nederland, in de basisschoolleeftijd (groep 2 t/m 8), die in armoede opgroeien en zonder onze tussenkomst geen kinderfeestje kunnen vieren. Dit feestje wordt door onze stichting gefaciliteerd, dus geregeld en betaald, maar door de ouders/verzorgers uitgevoerd. Net als bij de andere kinderen uit de klas. Soms gaat er ook een hulpverlener van het gezin mee. Niet alleen om te helpen maar ook om samen eens iets leuks te doen.
Fondsen en donateurs (zakelijk en particulier) maken het financieel mogelijk dat wij onze diensten kunnen uitvoeren. Doordat wij over de ANBI status beschikken is een donatie aan ons fiscaal aftrekbaar.’’
Een Uitgesteld Kinderfeestje in de praktijk.
Renée:‘’De jarige mag met in totaal 8 kinderen en 2 volwassenen naar een professionele feestlocatie in de buurt gaan. Denk aan een klimbos, een kinderboerderij, een speelparadijs, een knutselatelier, een sportclinic op een sportclub of iets anders leuks. Hier gaan ze een hele middag of ochtend lekker aan de slag met de activiteit. Ook eten en drinken hoort hier natuurlijk bij. Meestal bestaat dit uit drinken voor de kinderen en volwassenen, iets lekkers en ter afsluiting een kindermaaltijd. Een compleet uitje voor de hele groep van 10 personen! Wij doen het feestje altijd bewust buiten de deur zodat ouders alleen maar hoeven te genieten en zich ook niet hoeven te schamen voor hun thuissituatie. De jarige staat een paar uur helemaal centraal. Daarom adviseren wij ook altijd om jongere broertjes en zusjes niet mee te nemen.’’
Hoe ziet een Uitgesteld Kinderfeestje er nu tijdens deze coronacrisis uit?
Renée: ‘’Sinds maart 2020 zijn wij gestart met het verstrekken van pretpakketten aan onze jarigen. Door corona konden een groot deel van het jaar de feestjes helaas niet door gaan. De pretpakketten bieden uitkomst! Het is een flinke doos vol sportieve, creatieve en educatieve artikelen. Een feest om te ontvangen! Er zitten bijvoorbeeld artikelen in om mee buiten te spelen, maar ook een familiespel om met familie of met vriendjes te doen. Ook de creatieve artikelen vallen goed in de smaak. Denk aan goede kleurpotloden, stiften, lijm en een groot pak tekenpapier. Hier krijgen we de mooiste reacties over! Het lijkt simpel, een pak papier. Maar voor een gezin in armoede is dit een luxe artikel. Er kan mee geknutseld worden, geprint, huiswerk op gemaakt worden en getekend. Een uitkomst!’’
Dit jaar heeft de stichting 654 jarige kinderen blij mogen maken.
Maar liefst 654 jarige kinderen die in armoede leven, hebben dit jaar dankzij stichting Uitgestelde Kinderfeestjes tóch een leuke verjaardag gekregen. Thuis met een pretpakket, tijdens scherpe corona maatregelen, of op locatie met een kinderfeestje in de periodes dat dit mogelijk was.
De doelstelling voor 2020 was dat zij 400 jarige kinderen zouden verblijden met hun diensten. De stichting heeft dus 63,5% meer kinderen blij gemaakt dan beoogd! En dat in corona tijd. Hoe mooi en bijzonder!
Hoe kunnen we helpen?
Renée: ‘’Momenteel hebben wij vooral donaties nodig zodat we nog meer kinderen een onvergetelijke verjaardag kunnen geven. Via deze link kun je snel, veilig en makkelijk doneren. Elke gift is van harte welkom!
We hopen spoedig weer te kunnen starten met het faciliteren van kinderfeestjes. Maar tot die tijd blijven we pretpakketten door het hele land versturen.
Help je ons mee? Start 2021 met een warm gevoel en draag bij aan een onvergetelijke verjaardag. Voor een jarige jongen of meisje, ergens in Nederland. Want dankzij jou kunnen wij een kind gelukkig maken en de verjaardag geven dat het verdient!’’
Voor meer informatie…
Wil je meer weten over dit geweldige initiatief? Neem dan een kijkje op de website van Stichting Uitgestelde Kinderfeestjes. Hier kun je ook een kinderfeestje of pretpakket aanvragen en nog veel meer. Ook is de stichting daarnaast op zoek naar vrijwilligers (klik hier voor de vacatures).
Heb je daarnaast vragen over de stichting of wil je bijvoorbeeld met je school, bedrijf of serviceclub iets betekenen? Stuur dan een mailtje naar info@uitgesteldekinderfeestjes.nl. Dit komt bij Renée terecht.
Nog nooit eerder is het zo tastbaar geworden wat het consumeren van vlees en andere dierlijke producten teweeg brengt. Want laten we eerlijk zijn, als ieder mens vegan was geweest, dan hadden we geen coronavirus gehad en laat staan in deze lockdown gezeten. Maar wat als je nog niet vegan bent? Waar begin je? En hoe pak je dit aan wanneer je de enige persoon binnen je gezin of familie bent die vegan wil leven? In dit blog artikel neem ik je mee in mijn reis, inspiratiebronnen en nog veel meer.
First things first; waarom ik vegan ben.
Ik ben vegan geworden omdat ik niet langer mijn ogen wilde sluiten tegen al het dierenleed. Want jeetje, wat is dit afschuwelijk. Koeien, varkens, kippen en nog vele andere dieren die geslacht worden, vaak nog wanneer ze een baby zijn. Maar ook konijnen, honden, apen en andere dieren waar op getest wordt voor make-up en medicijnen. De hele industrie is door en door verrot. En het ergste is nog, dat het volkomen onnodig is. Want er zijn zoveel alternatieven! Dingen die je lekker vindt om te eten, daar hoef je helemaal geen afscheid van te nemen. Want de allerlekkerste burgers, koekjes, kaas, melk en nog veel meer, die zijn er tegenwoordig 100% plantaardig! Net zoals de mooiste cosmetica, kleding, schoenen en eigenlijk alles wat je je maar kunt bedenken.
Hoe ik ben begonnen met het veganizen van mijn leven.
Het is inmiddels alweer 4 jaar geleden dat Roy en ik onze levensstijl zat waren. We waren beide verslaafd aan roken (dit is hoe ik na 15 jaar cold turkey stopte met roken), hadden geen energie om te sporten en lagen na het avondeten altijd met een food coma op de bank. En dat terwijl we nog super jong waren! Roy wilde stoppen met roken en ik wilde meedoen maar wel met als voorwaarden dat we vegetarisch zouden worden (ik ben mijn hele leven op en aan wel/niet vegetarisch geweest). In diezelfde week zette ik vrij naïef de documentaire Cowspiracy aan. Roy zat ook op de bank, met zijn laptop op schoot. Al vrij snel konden we onze ogen niet meer van de tv houden. Ik huilde tranen met tuiten en ook Roy was onder de indruk. Direct na afloop heb ik een vuilniszak gepakt en heb ik alle producten met dierlijke ingrediënten en die getest worden op dieren die we nog in huis hadden weggegooid. Alles heb ik toen in de loop van dagen/weken/maanden vervangen voor vegan alternatieven.
Mijn leven als activiste begon.
De eerste 2,5 jaar als vegan was ik onwijs activistisch. Niet alleen met mijn blog, maar ook in mijn persoonlijke leven. Wanneer je dit leest begrijp je vast wat ik bedoel met als ik zeg dat het voelt alsof je het licht hebt gezien. Opeens zie je alles zo helder en duidelijk. En begrijp je niet waarom andere stug door blijven gaan met vlees eten, producten gebruiken die op dieren zijn getest en op andere manieren dierenleed in stand houden. Ik gebruikte ieder podium om mijn kennis te delen en om mensen te onderwijzen. Ik sprak op vegan festivals, discussieerde er op los zowel offline als online, werkte bij een vegan restaurant en de Nederlandse Vereniging voor Veganisme en ik deed nog 101 dingen. Het resultaat was dat ik soms een compliment kreeg, maar nog vaker doodsbedreigingen van veehouders, jagers en mensen die niet zien wat ik zie. Het maakte mij moe, eenzaam en ik voelde mij vaak onbegrepen.
Ik werd zachter, compassievoller.
Uiteindelijk koos ik ervoor om (uiteraard) vegan te blijven maar wel te verzachten. Ik stopte met het ‘harde’ vegan activisme en ging opnieuw aan de slag bij de Dierenbescherming als vrijwilliger en ik leerde mensen kennen die net zoals ik dol zijn op dieren. Maar sommige aten nog wel vlees of waren vegetarisch. In gesprekken vond ik gelijkenissen qua dierenliefde en ik koos ervoor om mij hierop te focussen. De verschillen waren er zeker en soms voerde we hier een discussie over. Maar ik koos er dit keer voor, om mijn compassie te vergroten. Niet alleen voor de dieren, waar ik nog steeds dagelijks een stem voor probeer te zijn, maar ook voor de mens tegenover mij. Want ik heb zelf ook een lange weg afgelegd om te komen waar ik ben. Hoe vaak ik er wel niet voor koos om mijn ogen te sluiten bij het zien van beelden waarin dierenleed voorkwam…
De perfecte veganist bestaat niet.
Als er iets is wat ik in de afgelopen jaren heb geleerd, is dat de perfecte veganist niet bestaat. Iedereen heeft wel iets kwetsbaars of vindt het lastig om iets te vervangen voor een diervriendelijk alternatief. Hoewel je bij mij niets van leer, bont of producten vindt die op dieren getest zijn. Heb ik sinds ik borstvoeding geef, een onverzadigbare behoefte aan zoet en als er een koekje of chocolaatje wordt aangeboden waar ei of koemelk in zit, heb ik soms niet meer de kracht om dit af te wijzen. En weetje wat, dat is oké. Voor mij betekent vegan zijn, dat ik er dagelijks alles aan doe om de wereld een mooiere plek te maken waarin alle ruimte is voor dierenliefde.
Wat als alleen ik vegan wil zijn binnen mijn gezin?
Toen ik nog thuis woonde, waren er periodes waarin ik echt geen vlees meer wilde eten. Vegetarisch worden in een huishouden waar vlees het belangrijkste onderdeel van je bord vormt, valt niet mee. Vooral niet wanneer je er mee wilt stoppen vanwege ethische overwegingen, niet omdat je het niet lekker vindt. Wat mij toen hielp was om kennis te vergaren. Boeken lezen, aansluiten bij een organisatie om vrijwilligerswerk voor te doen (of je nu vegan wordt voor het milieu, dieren of je eigen gezondheid) en gelijkgestemde vinden. Persoonlijk vond ik de switch naar vegan makkelijker. Het is drastisch. Je kijkt niet meer naar kaas gemaakt van vegetarisch stremsel (waarbij ik zelf vaak toch verleid werd om gewoon die lekkere oude kaas te pakken), nee je zoekt vegan kaas.
En natuurlijk kan het gebeuren dat jij de enige persoon binnen je gezin bent die vegan is of wilt zijn. Dit hebben Roy en ik ook een tijd meegemaakt. Wat ons hielp was afspraken maken met elkaar. Vlees is mijn harde grens, het komt er gewoon niet in. Net zoals leer, bont en andere producten. Maar wanneer mijn hubby kaas wil eten, ei en heel af en toe vis. Dan heb ik daar niet zo’n moeite meer mee. We zijn hierin heel liefdevol, zacht en respectvol tegenover elkaar.
Wil je vegan worden? Dit zijn mijn tips.
Waarom wil je graag vegan worden of waarom ben je vegan? Het is een vraag die je heel vaak mag gaan beantwoorden. Want veganist zijn, hoewel je het steeds vaker hoort, is niet vanzelfsprekend. Voor veel mensen is het bijzonder. Soms positief maar ook negatief.
Mijn belangrijkste tip is dan ook; blijf met jezelf filosoferen. Wat vindt je belangrijk en waarom? Waar liggen je grenzen? Hoe voelen bepaalde gebeurtenissen? Hoe zie je jezelf of zou je jezelf willen zien? Als veganist ben je voor veel mensen een inspiratiebron maar ook iemand die gebruikt wordt om tegenaan te plassen. Je moet soms sterk in je schoenen staan om beschermd te blijven tegen alle weerstand. Wat mij hierin enorm helpt is dat ik mezelf en al mijn beweegredenen door en door ken. Ik voel daardoor ook de kracht wanneer ik merk dat het gesprek een wending krijgt die mij niet bevalt, om op te staan en weg te gaan. Zowel offline als online.
Laat je inspireren. Er zijn zoveel leuke bloggers, mooie boeken, restaurants (hopelijk mogen we ze snel weer bezoeken) en series! Vegan zijn is allang niet meer stoffig, maar ook gewoon heel stoer en sexy! Je huid straalt, je voelt je goed, je staat sterk en je leeft je leven volgens jouw idealen. Daar mag je super trots op zijn! En je staat niet alleen! Er zijn zoveel mensen die je kunnen inspireren (bijvoorbeeld deze 10 toppers).
Kies voor positiviteit. Je kunt je als veganist heel eenzaam en onbegrepen voelen. I’ve been there. Vooral Facebook groepen zoals Vegan Nederland, voeden mijn verdriet hierin. Want ja, je kunt je omringen met andere veganisten. Maar de waarheid is, is dat de wereld die nog niet vegan is (helaas) nog veel groter is. Mijn weg van compassie en mindfulness, heeft ervoor gezorgd dat ik vol liefde en positiviteit in het leven sta. Ondanks dat ik vaak omringt ben door mensen die nog niet zien wat ik zie. Punten van gelijkenis vinden helpt hierin. Want als ik eerlijk mag zijn… Ook binnen de groep van veganisten, vond ik niet vaak mensen die net zo bezig waren met dierenleed als dat ik zelf ben.
Uiteindelijk bouwen we allemaal onze eigen ‘tribe’ gevuld met mensen die ons leven verrijken.
Ik ben er voor je. Mocht je vragen hebben of tegen bepaalde dingen aanlopen. Weet dat je er nooit alleen voor staat! Je mag mij altijd mailen (info@clairesmission.com) of een berichtje sturen op social media. Iedere stap die je zet, is een stap naar een betere wereld. Dankjewel daarvoor!
Ben je al vegan? Zijn er dingen waar je tegenaan loopt? Of heb je tips? Al je reacties zijn welkom! 😀
Prentenboeken met een mooi moraal; wij kunnen er geen genoeg van krijgen! In dit blog artikel heb ik 9 gloednieuwe en inspirerende prentenboeken voor je op een rij gezet met de mooiste verhalen en lessen. Want met het opvoeden van een wereldverbeteraar kun je niet vroeg genoeg beginnen 😀 !
Jips vader is flessenpostbezorger: hij brengt alle zeebewoners netjes hun brieven. En hij komt altijd thuis met spannende verhalen, maar Jip vindt het te eng om met hem mee het water op te gaan. Ze is er zeker van dat er allerlei griezelige wezens in de zee zwemmen. Maar dan wordt haar vader ziek, en is er niemand anders die de post kan bezorgen. Jip raapt haar moed bijeen en gaat eropuit. Zal de zee echt zo eng zijn als ze dacht? Of zal ze thuiskomen met haar eigen spannende verhalen?
Waarom dit één van onze favoriete boeken is.
Dit boek is zo adembenemend mooi geïllustreerd! De liefde voor de oceaan speelt in ons leven een hele grote rol en dit boek is dan ook echt een geschenk. Naast de prachtige prenten is het verhaal heel mooi, puur, liefdevol en stoer. Ook qua moraal is het een indrukwekkend prentenboek over moed. Echt een aanrader!
Hallo, mijn naam is Lucia. Ik heb een ondeugend hondje. Hij heet Kiko. Samen met mijn vriendinnetjes en vriendjes ben ik alles aan het klaarzetten voor het grote buurtfeest. Er wonen hier veel verschillende families, maar we hebben één ding gemeen: we helpen elkaar en houden van elkaar. We zijn één grote familie. Ga je met ons mee? Een lief inclusief prentenboek over verschillende nationaliteiten, gezinssamenstellingen en een meisje met het syndroom van Down.
Waarom dit één van onze favoriete boeken is.
Dit prentenboek zou echt in iedere boekenkast moeten staan! Het gebeurt niet vaak dat een prentenboek mij tot tranen toe roert, maar ik moet toegeven dat ik een brok in mijn keel had toen het verhaaltje uit was. Een prachtig moraal over inclusiviteit. Absoluut een aanrader voor zowel kinderen als volwassenen!
Hoe hard Vera ook haar best doet, de woorden komen niet! Ze is te verlegen om te praten. Maar als het nieuwe heksje Floor bij haar in de klas komt, ontdekt Vera dat je helemaal geen woorden nodig hebt om vrienden te worden. Dan is het de grote dag van de toverwedstrijd. En er gaat iets heel erg mis! Kan verlegen Vera nu wel haar woorden vinden, om haar vriendinnetje te redden?
Waarom dit één van onze favoriete boeken is.
Verhalen over heksen, toveren en magie; ik heb ze als kind verslonden. Ik vind het dan ook zo leuk om dit nu door te mogen geven aan Lana. En dit is haar eerste magische boek. Wat wij zo leuk vinden aan Verlegen Vera is dat het een prentenboek is met een onwijs mooi en liefdevol moraal over vertrouwen, vriendschap en een stem hebben zelfs wanneer je mond niet beweegt.
Jip en papa gaan op vakantie. Jip heeft er zo’n zin in! Hij verheugt zich op slapen in een tent en kanovaren. Maar er gaat veel mis: pap weet niet hoe hij de tent moet opzetten, eten maken op een campinggasje blijkt lastig en ook het kanovaren is niet zo eenvoudig als gedacht… Desondanks beleven Jip en papa samen de allerleukste vakantie ooit!
Waarom dit één van onze favoriete boeken is.
Vakantie, vakantie, vakantieeee!!! Wie wordt er niet blij van?! Dit prentenboek is super mooi en vrolijk vormgegeven met uitgesproken kleuren en prachtige illustraties. Wat ik heel leuk vindt is dat Pap en Jip beide een iets ander idee hebben bij vakantie en wat leuk is. Ik kan mij dan ook voorstellen dat dit een perfect boek is om voor te lezen voordat je op vakantie gaat en het met je kind te hebben over jullie wensen en dromen voor de vakantie. Daarnaast zit er in dit prentenboek een mooi moraal over dingen samen doen, hulp aanvaarden en samenzijn.
In het bos ziet Vos een vervallen huisje. Dat ga ik opknappen, denkt hij. Ik maak er een droomhuis van! Hij is nog niet weg of Das komt eraan. Ook hij ziet het huisje en denkt: als ik dit opknap, wordt het mijn droomhuis. De volgende ochtend begint Vos meteen met het repareren van de muren. ’s Middags maakt Das het dak. Zo gaat het een paar dagen: Vos komt ’s ochtends klussen, Das in de middag. Maar dat weten ze niet van elkaar. Tot het droomhuis klaar is… Hoe zal dat aflopen? Een vrolijk klusverhaal op rijm!
Waarom dit één van onze favoriete boeken is.
Het is niet gek dat dit prentenboek de lezersprijs van de kinderboekenweek 2020 heeft gewonnen. Het verhaal is namelijk onwijs mooi en inspirerend! Daarnaast vinden wij het heerlijk dat het op rijm geschreven is. Qua moraal kun je er heel veel uithalen op het gebied van samen delen. Aanrader!
Op een avond glipte Emma uit huis om naar het bos te gaan. Daar keek ze omhoog naar de nachtelijke hemel. Emma wilde niets liever dan wonen tussen de sterren…
Waarom dit één van onze favoriete boeken is.
De illustraties van dit prentenboek zijn adembenemend mooi! Wat ik ook erg leuk vind is dat er bladzijden zijn die qua tekst leeg zijn, waardoor je het verhaal ook zelf verder vorm kunt geven. Qua moraal gaat dit boek over doorzetten, staan voor waar je in gelooft en is het een mooi verhaal over vriendschap en familie. Daarnaast geeft het ruimte over het voeren van een dialoog over buitenaardsleven…
Pauw Pol heeft niet in de gaten dat hij een prachtige staart heeft. Zijn vrienden zien dat wél. “Als ik ook maar één zo’n veer zou hebben, zou ik de gelukkigste haas zijn die er bestaat,’ zucht Hop de haas. Als de bescheiden Pol eenmaal doorheeft hoe blij hij anderen kan maken met een veer uit zijn pauwenstaart, deelt hij ze uit aan wie ze maar wil hebben. Tot alleen nog de allerlaatste veer uit zijn kale achterwerk steekt…
Waarom dit één van onze favoriete boeken is.
Dit is één van de allerliefste prentenboeken die ik ooit gelezen heb! De illustraties zijn heel zacht en lief. Het verhaal is doordrenkt met een prachtig moraal dat gaat over delen en dat schoonheid van binnen zit. Wat een prachtig boek!
Alle dieren op de boerderij waren vrienden. Samen zorgden ze voor de boerderij en voor elkaar. Het was misschien niet altijd perfect, maar iedereen vond het prima zo. Tot de ganzen op een dag begonnen te roddelen. Ze broedden op een plan om de boerderij te verlaten en alleen te gaan wonen. Zou hun leven daarna wel perfect zijn? Een modern fabeltje over vrijheid, veren en vriendschap.
Waarom dit één van onze favoriete boeken is.
Dit is één van de lievelingsboeken van Lana en Roy. Het is prachtig geïllustreerd en ondanks de mooie lessen, is het ook luchtig en met humor geschreven. Het is ook een perfect prentenboek om met leuke geluiden en gekke stemmetjes voor te lezen. Daarnaast is het moraal over eerlijkheid, vriendschap en vrijheid, prachtig. Aanrader!
Al eeuwenlang worden fabels verteld om wijze lessen door te geven. Maar vooral zijn het dierenverhalen waar iedereen van kan genieten: om kan lachen, door kan griezelen en zich in kan herkennen. De beroemdste zijn de fabels van Aesopus. Elli Woollard koos de mooiste uit en zette die op speels rijm – net als ze deed bij de Waarom? Daarom!-verhalen van Rudyard Kipling – en net als bij die heerlijke bundel, maakte Marta Altés er vrolijke, kleurige tekeningen bij, zodat weer een nieuwe generatie kan genieten van al die bekende verhalen: van de Haas en de Schildpad, de Veldmuis en de Stadsmuis en noem maar op. Want nog steeds zijn deze verhalen even actueel. Wie denkt er bij de Baviaan en de Vos niet even aan Trump of Johnson? Zelfs Marta Altés lijkt de vergelijking getrokken te hebben…
Waarom dit één van onze favoriete boeken is.
De illustraties van dit prentenboek zijn betoverend mooi! Daarnaast staan er een paar verhalen in die wij ontzettend mooi en inspirerend vindt. Een super mooi bundel en een pareltje voor in je boekenkast!
Ze is één van de allerliefste en meest positieve mensen die ik ken; Lisa Mennes van Freedom Evermore! In dit interview deelt zij wat vrijheid en dierenliefde voor haar betekent, geeft zij een kijkje in haar vegan leven, verteld zij meer over haar plannen om binnenkort fulltime te gaan reizen met haar bus en nog veeeeel meer. Ben je klaar voor heel veel goede energie en inspiratie? Lees dan snel verder. Heel veel leesplezier!
Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?
Ik noem mezelf vaak ‘extreem introvert’, omdat ik heel veel alleen-tijd nodig heb. Ik doe ook het liefste alles alleen; dagjes uit, boodschappen doen, winkelen, vakanties etc. Dit betekend niet dat ik mensen niet leuk vind, want ik vind mensen heel erg leuk en vaak heel inspirerend. Het is alleen dat ik mijn batterij weer oplaad door het alleen zijn.
Op dit moment werk ik 4 dagen in de week voor een gezin. Dit is nog voor een paar maanden en dan stop ik. Ik ben grotendeels hun nanny, maar ik doe ook gedeeltelijk het huishouden, de tuin en ik verzorg de dieren. Dit werkt perfect voor mij! Het is een fijne afwisseling en ik heb veel alleen-tijd. Ik voel mij snel opgesloten, maar dit gaat al 8 jaar heel goed, alhoewel het nog steeds niet mijn ideaal is.
Ik heb geen vaste en typische rituelen, maar bij drukke dagen plan ik altijd bewust alleen-tijd in. Ik ga in de avond bijna nooit weg en in de weekenden ben ik meestal alleen. Dit geeft mij weer nieuwe energie voor de dagen dat ik met andere mensen ben. Ik probeer altijd een goede balans te houden. Iets anders wat mij helpt is mediteren. Bijna elke avond mediteer ik. Soms voor 5 minuutjes en soms voor een uur. Mijn ritueel is denk ik, dat ik mezelf goed ken en daardoor goed naar mijn lichaam kan luisteren en daarnaar handelen.
Buiten introvert zijn, kan ik ook heel veel energie halen uit een inspiratie. Dit is soms een persoon, soms een goed gesprek, soms het helpen en blij maken van andere mensen en dieren en soms een vriendelijke caissière Ik heb mij altijd heel verbonden gevoeld met dieren en de natuur, dus daar haal ik ook zeker mijn energie uit. En ironisch genoeg, haal ik een groot deel van mijn energie uit de kleine dingen in het leven. Een gemeende glimlach, een bepaalde geur, een zoete aardbei, zonnestralen op mijn huid, hommels die van bloem naar bloem zoomen, een onhandige houtduif of mijn hond Nola die lekker bij mij komt liggen.
Wanneer en waarom ben je veganist geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?
Als kind wilde ik altijd vegetariër worden, maar ik vond vlees heel erg lekker en dus lukte dit mij nooit. Varkens zijn mijn lievelingsdieren en toen ik 10 jaar geleden naar ‘Het Beloofde Varkensland’ in Amstelveen ging om een workshop varkens masseren te volgen, kon ik daarna geen varkens meer eten. Kort daarop ging al het vlees mij tegenstaan en wilde ik het niet meer eten. Dit ging eigenlijk geheel vanzelf.
Een paar jaar nadat ik vegetariër was geworden, las ik het boek ‘Skinny Bitch’. Ik weet niet meer precies hoe ik destijds aan het boek gekomen ben, maar ik ben eeuwig dankbaar dat het toen op mijn pad kwam. Ik las het in 2 dagen tijd en vanuit daar ben ik meer en meer gaan researchen. Ik consumeerde toen al niet veel dierlijke producten meer, maar ik at hier en daar een ei, af en toe zuivel (vooral kaas) en producten waar dit in verwerkt zat. Hoe meer ik leerde, hoe meer ik automatisch vegan werd. Dingen gingen mij tegenstaan, ik zag dingen die afkomstig waren van dieren niet meer als voedsel. Toch had ik momenten dat het mij nog een beetje tegenhield om echt de stap te zetten, bijvoorbeeld wanneer ik met andere was en ik niet vervelend wilde zijn. Het boek ‘Vegan in 30 Days’ heeft mij in 2013 echt het laatste zetje gegeven. In 2014 heb ik toen ook al mijn make up en beauty producten vervangen voor vegan merken.
Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?
Boodschappen doen vind ik toevallig één van de leukste dingen om te doen! Ik kan uren (letterlijk) in een supermarkt zijn. Vooral nieuwe supermarkten! Ik vind het heerlijk om de schappen langs te gaan, ingrediënten te lezen, nieuwe (vegan) producten te ontdekken en te bedenken wat ik ga maken/eten. Ik eet grotendeels ‘whole foods – plantbased’ en dus zijn de meeste dingen in mijn karretje groente, fruit, granen en bonen/kikkererwten. Ik haal ook altijd dingen zoals kokosnoot yoghurt (zonder suiker en slechte toevoegingen), probiotica (kokosnoot drink, kombucha en miso), kruiden, tofu/tempeh, pindakaas, amandelboter, tahini, biologisch brood/wraps (ook zonder slechte toevoegingen) en ALTIJD ‘Oatly Barista’! Dingen die ik af en toe meeneem zijn: koekjes, chips, wit brood, chocola (best vaak!) en vleesvervangers, maar alleen als ik daar echt zin in heb.
Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?
Ik kan mij nu niet meer voorstellen dat spareribs, biefstuk en gamba’s ooit mijn lievelingseten waren. Veganisme is voor mij zo normaal en logisch, dat ik soms vergeet dat er mensen zijn die nog wel dieren eten en gebruiken. Hier heb ik dan ook heel erg veel moeite mee, vooral als het gaat om mensen van wie k heel veel hou. Ik heb wel geleerd, door de jaren heen, dat het niet helpt om mensen te forceren. Helaas! Haha! Ik ben altijd in voor een vegan discussie/gesprek, zolang het maar op een respectvolle manier gaat. Ik ben gek op zaadjes planten!
Ik ben opgegroeid in een gezin met veel liefde voor dieren en natuur en gelukkig zijn ze, nadat ik vegan ben geworden, bijna allemaal vegetariër geworden en eten ze ook grotendeels vegan. Dit scheelt een hoop, want ik ga niet met mensen aan tafel zitten die voor mijn neus een lichaamsdeel van een dier op zitten te eten. Ik kan dit gewoon echt niet meer, want het doet teveel pijn. Ook veel vrienden en kennissen zijn nadat ik vegan ben geworden, vegetarisch of zelfs helemaal vegan geworden. Soms hoef je er helemaal niet veel voor te doen, maar gaan mensen al nadenken als ze leren dat ik geen dieren eet of gebruik. Je inspireert altijd en ik weet dat de grap ‘Hoe weet je dat iemand vegan is? Ze vertellen je het zelf wel!’ een cliché is, maar ik probeer altijd ergens te laten vallen dat ik vegan ben. Niet op een vervelende manier (ik heb zo mijn trucjes), maar vaak zijn mensen geïnteresseerd wanneer ze het te weten komen en dan beantwoord ik natuurlijk graag al hun vragen!
Ik hield altijd al van dieren en dat heb ik heel erg te danken aan mijn opvoeding. Sinds ik vegan ben, ben ik dieren wel anders gaan zien. Ik zie ze als een persoon, een ‘iemand’. Ze zijn een ‘hij’ of een ‘zij’ en niet een ‘het’. Ieder dier heeft het recht op een fijn leven en veel dieren hebben een functie hier op aarde. Mensen hebben niet het recht om over hun leven te bepalen of ze toe te eigenen op welke manier dan ook. Ik probeer ook altijd mijn best te doen om mezelf nooit de ‘eigenaar’ of het ‘baasje’ van Nola te noemen. Haar leven is van haar en ik voel mij vereerd om mijn leven met haar te delen, maar ik ben niet haar ‘baas’ en ze is niet mijn ‘bezit’. Dieren zijn hier met ons, niet voor ons.
Wat betekent vrijheid voor jou?
Vrijheid is alles! Allereerst betekend vrijheid dat ik alleen wil doen wat ik wil. Vrij zijn in mijn dagelijkse leven. Ik wil kunnen gaan waar ik wil, zeggen wat ik wil, nee kunnen zeggen als ik iets niet wil, volmondig ja kunnen zeggen wanneer ik iets wel wil en zijn wie ik ben. Ik wil vrij zijn in alle aspecten van mijn leven.
Sinds 2 jaar woon ik in een omgebouwde bus. Dit was altijd mijn droom. Over een paar maanden ga ik er de wereld mee rond reizen, met als enige kompas ‘de zon’. Ik maak een uitzondering voor het Noorder Licht, aangezien die alleen goed te zien is van september tot maart. Ik ben niet gemaakt voor de kou en dus zodra ik onder het Noorder Licht geslapen heb en walvissen in het wild heb gezien (die blijken rond de kust te zwemmen rond dezelfde tijd), zal ik heel snel naar het zuiden rijden, voor zon! Ik heb geen duidelijk plan van waar ik heen wil. Ik wil gewoon fulltime reizen, stoppen waar ik wil, gaan waar ik wil en leven met de dag. Dit is zo’n groot aspect voor vrijheid voor mij. Het is ook voor onbepaalde tijd. Misschien dat ik het maar 2 jaar ga doen, misschien 10 jaar, misschien 30 jaar en misschien voor altijd. Alhoewel ik ook nog wel een andere droom heb; als ik ooit stop met fulltime reizen in mijn bus, dan wil ik graag een duurzame tiny house bouwen, in een fijn klimaat, van een shipping container en zoveel mogelijk zelfvoorzienend leven (eigen groente/fruit tuin etc). Daarbij wil ik graag een sanctuary beginnen voor ex/geredde boerderijdieren en voor oude/zieke huisdieren die in het asiel zitten, zodat ze het laatste gedeelte van hun leven kunnen leven omringd door liefde. Het leven is alleen nooit helemaal te voorspellen en dus probeer ik mij niet teveel vast te pinnen, maar zoveel mogelijk in het NU te leven. Ook een groot aspect van vrijheid!
Doordat ik zo extreem introvert ben, heb ik altijd moeite gehad met werken/stages/school. Ik werk liever voor mezelf, zodat alles wat ik er in stop, altijd een directe invloed heeft op mijn eigen leven. Zo kan ik bepalen wat ik doe en werken op een manier die overeenkomt met mijn normen en waarden. Ik wil mij graag inzetten voor andere mensen en hun dromen waarmaken. Ik wil mij graag inzetten voor dieren en het milieu. Ik wil graag een verschil maken!
Vrijheid betekend ook gelukkig zijn. Wanneer je niet gelukkig bent, ontneem je je eigen vrijheid. Dus, gelukkig zijn in wat je doet, maar ik bedoel hier ook mee dat je gelukkig bent met wie je bent als persoon. Jezelf accepteren geeft ontzettend veel vrijheid. Dit betekend niet dat ik dit nooit moeilijk vind. Ik heb, zoals zovelen, ook onzekerheden. Toch merk ik steeds meer dat ik die steeds vaker los kan laten. Daarbij hou ik veel van nieuwe dingen leren en ben ik altijd op zoek naar dingen die mij kunnen helpen om te groeien als persoon. Zo kom ik elke keer een stapje verder en voel ik mij iedere keer een stukje vrijer. Het is een proces.
Dan wil ik als laatste nog even toevoegen, dat vrijheid voor mij ook staat voor vrijheid voor mens en dier. Niemand zou in onderdrukking moeten leven en niemand zou iets klakkeloos moeten geloven. Dit komt natuurlijk heel duidelijk naar voren als het bijvoorbeeld gaat over oorlogen, mensen die hongerlijden, het exploiteren van dieren, discriminatie en racisme. Maar ik bedoel hiermee ook, de vrijheid die iedereen zou moeten hebben om te denken voor jezelf. Vraag jezelf eens af of dat alles wat jij denkt en doet komt vanuit je eigen overtuigingen of vanuit wat je geleerd hebt van anderen. Wees je eigen persoon!
Je bent de oprichter van Freedom Evermore. Kun je hier wat meer over vertellen?
Ik wilde een platform creëren waarbij vrijheid centraal staat. We leven zo in een systeem waarbij we geleefd worden en waarbij we alles wat we leren voor normaal zien. Er zijn zoveel mensen die geloven dat het leven dat ze leven hun enige keus is. Dit is zo niet waar! Ik wil graag laten zien dat je kan kiezen wat je maar wilt en mag zijn wie je bent. Je hoeft niet te studeren, een huis te kopen, te trouwen en kinderen te krijgen. Het is geweldig als dit iets is wat je echt wilt, maar ik merk dat er veel mensen zijn die leven naar de verwachting van de maatschappij. Denk eens outside de box, neem eens een risico en ga voor wat je echt graag wilt. Denk niet altijd aan de toekomst, maar leef eens vanuit je eigen gevoel. We zijn als mensheid veel te veel bezig met oppervlakkige dingen, dingen die er uiteindelijk niet toe doen. Daarbij vergeten we soms wie we zijn, waar we voor staan en wat we echt willen. Maak je dromen waar, leef zoals JIJ dat wilt.. Leef je leven!
Hoe ben je in aanraking gekomen met The Breakaway Movement? En wat betekent Kangen Water voor jou?
Omdat ik over een paar maanden fulltime ga reizen, heb ik veel nagedacht aan hoe ik geld ga verdienen terwijl ik reis. Ik heb niet veel geld nodig, maar ik moet wel mijn rekeningen betalen, diesel tanken en mezelf en Nola voorzien van eten en drinken. Ik wist één ding zeker en dat is dat ik nooit meer terug wil naar een ‘normale’ baan.
Ik heb een diploma in dierverzorging, ik ben interieur stylist, nanny, lifestyle coach en voedingsdeskundige. Ik heb veel nagedacht hoe ik vanuit deze dingen iets kan opbouwen, zodat ik genoeg geld zou verdienen. Ik ben het afgelopen jaar veel bezig geweest met het opzetten van iets, maar ik had altijd in mijn achterhoofd dat er iets beters was. Ik had altijd dit gevoel dat er iets was waar ik op aan het wachten was, ik wist alleen niet wat.
Een aantal maanden geleden sprak ik een oude Instagram vriendin van mij. Ik ken haar al vanaf het begin dat ik Instagram heb. Ze was een tijd niet zo actief en toen ik haar weer eens sprak en vroeg wat ze tegenwoordig allemaal aan het doen was, vertelde ze mij over de Breakaway Movement en Kangen water. Ik was direct heel erg geïnteresseerd en vroeg haar 101 vragen! Toen ik er iets meer over leerde dacht ik alleen dat het een Multi Level Marketing(MLM)/Pyramid Scheme was en aangezien ik daar al eens eerder mee in aanraking ben geweest, wilde ik er in eerste instantie niks mee te maken hebben. Toch bleef ik nieuwsgierig en besloot ik mij vrijblijvend aan te melden bij de Breakaway Movement. Daar heb ik een paar van hun gratis cursussen gedaan en heel veel geleerd over de business. Ik kwam erachter dat het juist geen MLM/Pyramid Scheme was en het juist een geweldige kans was! Nog eens 101 vragen verder (mijn arme vriendin, haha!) en ik besloot dat dit is wat ik wilde.
Alles in de Breakaway Movement staat gelijk aan mijn normen en waarden en het lijkt wel alsof dit voor mij gemaakt is. Ik verbaas me er nog elke keer weer over als ik weer iets nieuws ontdek en hoe geweldig het is. Ik geloof ook heilig dat ik deze kans onbewust heb gemanifesteerd. Qua baan is er nog nooit iets geweest waar ik mij zekerder over voelde.
Over Kangen water.. Ik wist nooit dat ik zo gepassioneerd was over water! Ik drink altijd veel water, maar Kangen water is zoveel meer dan dat. De Kangen water machine die ik heb, de K8, zorgt niet alleen voor goed en gezond water om te drinken, maar het heeft ook heel veel beauty voordelen, vervangt echt een enorme hoeveelheid producten (die je dagelijks gebruikt) en daarmee dus heel veel plastic en chemicaliën. Ik ben nog nooit zo enthousiast geweest over water. En hoe meer ik leer, hoe enthousiaster ik word. Ik snap niet dat niet iedereen zo’n machine heeft. Het is zo’n uitkomst. Niet alleen voor jezelf, maar vooral ook voor het milieu. Er zijn maar liefst 68+ mogelijkheden voor het water. Je kan het zo gek niet bedenken of je kan het er voor gebruiken. Om een paar te noemen: het schoonmaken van je huis (of bus!), make up remover, bevordering van een betere nachtrust, antibacteriële zeep (nu vooral heel hot!), koken en het verwijderen van pesticiden van groente en fruit. Ik vind het echt de machine van de toekomst (of van nu eigenlijk!).
Business Compensation Plan from The Breakaway Movement on Vimeo.
Hoe ziet je leven er over 5 jaar uit?
Ik verwacht dat ik nog steeds fulltime aan het reizen ben tegen die tijd. Ik wil misschien zelfs uiteindelijk mijn bus laten overschepen naar de USA, zodat ik daar ook kan rondreizen. Dat is echt een droom! Daarnaast weet ik zeker dat ik dan een level 6A 2-3 ben bij de Breakaway Movement en dat ik een verschil maak voor heel veel mensen, voor heel veel dieren en voor het milieu en de wereld. Ik geef zelf niks om geld en omdat ik met de Breakaway Movement veel en veel meer geld verdien dan dat ik zelf nodig heb, wil ik graag veel weggeven. Ik wil dingen doen zoals compleet nieuwe verblijven financieren voor sanctuaries, zodat ze meer dieren kunnen opvangen. Ik wil mijn ouders en familie helpen om hun dromen waar te maken. Ik wil mijn vrienden en mensen in het algemeen blij maken met iets wat ze altijd al graag hadden willen hebben/doen. Ik wil projecten steunen waar ik helemaal achter sta. Ik wil mensen in het zonnetje zetten en een lach op iemand zijn gezicht toveren. Dat zijn dingen die mij ontzettend gelukkig maken en dus over 5 jaar, wil ik sowieso dit soort dingen doen en dat is het enige waar ik 100% zeker van ben.
Heb je tips voor andere mensen die de wereld graag tot een mooiere plek willen maken?
Er zijn mensen die hun leven wijden aan wetten veranderen en wereldleiders toespreken. Dit is een roeping en daar heb ik echt enorm veel respect voor! We hoeven dit alleen niet allemaal te doen om een verschil te maken. Ik ben er van overtuigd dat een betere wereld begint bij jezelf. Als je zelf gelukkig bent en het goede voorbeeld geeft, straal je dat uit. Stap 2 is dan om jouw wereld te veranderen door het inspireren van de mensen om je heen. Maak goede keuzes, help mensen waar en wanneer je kan, wees jezelf, wees authentiek, wees aardig en leef uit liefde!
Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?
Mijn grote voorbeeld is Boeddha. Veel mensen geloven dat het Boeddhisme een religie is en dat je Boeddha aanbidt, maar dit is niet waar. Boeddhisme is eigenlijk de leer van Boeddha en hij was geen God, maar gewoon een mens, zoals jij en ik. Door het Boeddhisme heb ik geleerd wat het is om uit liefde te leven, om meer in het NU te leven, hoe we allemaal één zijn en waar het in het leven om draait. Ik vind Boeddhisme echt een prachtige leer!
En dit zijn nog een paar voorbeelden van mensen die ik bewonder om wie ze zijn en om wat ze doen, die denk ik iedereen wel kent, zijn: Ed Winters (Earthling Ed), Seb Alex, Greta Thunberg, Joaquin Phoenix. En daarnaast zijn er nog veel meer geweldige mensen, waaronder jijzelf Claire, die zich allemaal inzetten voor een betere wereld!
En last but not least, voor alle mensen die een verschil (willen) maken, die outside the box denken en hun dromen waarmaken! De grootste les is wel, dat je meer kan dan je denkt, zolang je maar in jezelf en je eigen visie gelooft!
Wat is het mooiste boek dat je ooit gelezen hebt en waarom is juist dat boek je bij gebleven?
Eén van mijn favoriete boeken is en blijft ‘Eat Pray Love’, geschreven door Elizabeth Gilbert. Ik voel mij heel erg verbonden met dit boek, omdat ik mij er heel erg in kan verplaatsen en het één van de eerste boeken was die mij inspireerde om mijn dromen waar te maken. Ze heeft ook nog een ander boek geschreven, dat echt wel tot mijn favorieten boeken hoort en dat is ‘Big Magic’. Echt een aanrader voor als je je dromen wilt najagen!
Verder vind ik ‘Eat Like You Care’, geschreven door Gary L. Francione en Anna Charlton. Echt een must-read. Het is een slim geschreven boek, wat je echt laat nadenken.
Op mijn website heb ik een speciale pagina voor boeken die mij geïnspireerd hebben, daar vind je onder andere: The Alchemist, Siddhartha, The 4 Agreements en The Power of Now!
Ik hou van boeken die mij laten nadenken, mij iets leren en inspireren, maar ik kan ook 300x alle Harry Potter boeken lezen hoor! Haha!
Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?
Naast het helemaal vrij zijn en mij helemaal vrij voelen in mijn leven, droom ik over enorm leuke samenwerkingen met geweldige like-minded mensen! Wie weet ik nog niet precies, maar als iemand zich geroepen of aangesproken voelt tijdens het lezen van dit interview, zich herkent in mijn verhaal of vragen heeft, stuur mij alsjeblieft een berichtje, want ik wil jou leren kennen!
Voor mij is iedereen gelijk en ik hecht geen waarde aan mensen die (heel) bekend zijn, dus ik heb niet speciaal iemand in gedachten als je dat bedoeld. Mij gaat het er vooral om dat ik met mensen samenwerk die echt zijn en eenzelfde visie hebben als ik!
Ben je gelukkig?
Makkelijke vraag, want JA! Ik ben eigenlijk altijd gelukkig geweest. Natuurlijk ben ik wel eens wat minder gelukkig, heb ik ook hele moeilijke periodes meegemaakt en gaat niet altijd alles zoals ik wil. Maar ik ben heel positief ingesteld en ook al zat ik in een moeilijke periode, ik zag altijd licht aan het einde van de tunnel (ook al was het soms een speldenprikje). Ik vertrouw mezelf (steeds meer), omdat ik weet hoe ik mezelf gelukkig maak en hou. Daarom ben ik juist dankbaar voor mijn mindere periodes, want ik heb daar hele waardevolle lessen uitgehaald. Ik kan dus niet anders zeggen dan dat ik gelukkig ben. Ik hou van het leven, van mijn familie, van mijn lieve vrienden, de dieren, de natuur en ik kan intens genieten van de mooie dingen in het leven.
Wat is jouw definitie van succes?
Mijn definitie van succes is: gelukkig zijn! Doe wat je wilt, wees vrij, wees wie je bent en wees TROTS op wie je bent!
Niemand wordt gelukkig van een ‘goede’ baan, waar je veel geld verdient, maar waar je geen plezier in hebt. Niemand wordt gelukkig van je anders voordoen. Leef geen leven, waar je niet helemaal achter staat. Vier het leven, wees dankbaar, kijk kritisch naar je eigen geluk en settel niet voor minder. Dan ben je pas succesvol!
Gedeeld: Durf NU te leven!
Als je kiest voor jezelf, je eigen dromen waarmaakt en naleeft en dit doet met een dankbaar hart, vanuit liefde, dan ben je zo’n inspiratie voor de wereld. Durf NU te leven!
Als je ergens mee zit, je niet weet waar je moet beginnen of je het idee hebt dat je in een vicieuze cirkel leeft, aarzel dan niet om mij een berichtje te sturen. Dit mag per mail maar ook via Instagram.
Er is zoveel leed in de wereld. Zoveel dierenleed waardoor ik dagelijks op meerdere momenten mijn ogen ten hemel sla en mezelf afvraag of ik ooit mijn levensmissie zal gaan realiseren. Een einde maken aan dierenleed wereldwijd; hoe haalbaar is dat nog? In dit blog artikel neem ik je mee in mijn dagelijkse struggle van een wereldverbeteraar willen zijn. Benieuwd naar mijn pieken en dalen?
Zwanger zijn en een missie hebben.
De afgelopen jaren
hebben non-stop in het teken gestaan van mijn levensmissie. Ik deed
vegan werk dat bijdroeg aan een dierenleedvrije wereld creëren, daarnaast gebruikte
ik ieder vrij uurtje om vrijwilligerswerk te doen, blogde en interviewde ik ook
wekelijks over mijn missie en was ik dagelijks druk bezig met het realiseren
van mijn droom voor het opzetten van een animal sanctuary. Is mijn leven
veranderd sinds ik zwanger ben? Zeker. Ik doe geen vrijwilligerswerk meer, ik
ben helemaal niet meer activistisch bezig, ik werk fulltime vanuit huis en ben
alleen nog maar bezig met mindful dingen. Maar toch is mijn drang voor het
realiseren van mijn levensmissie nog nooit zo groot geweest als nu.
Dierenleed; het is overal.
Nog nooit ben ik zo ontvankelijk geweest voor het voelen van de pijn die dieren voelen als nu. Van Nederland tot aan Australië en ver daarbuiten. Mijn hart huilt dagelijks op zoveel momenten. Het lijkt wel of het niet uitmaakt waar je kijkt, overal is dierenleed. Maar toch kies ik ervoor om mijn lijden niet van jou te maken. Daarom deel ik de dingen die ik zie, voel en hoor niet op mijn blog en niet op social media. Dat is mijn persoonlijke keuze.
Liever stroop ik mijn eigen mouwen op en onderneem ik zelf activiteiten die zorgen dat dierenleed verdwijnt. En bij voorkeur; dierenliefde weer terug in de maatschappij gebracht wordt zodat dierenleed verdwijnt.
Activiteiten ondernemen wanneer je 24 + 6 weken zwanger bent.
Als je mij zou vragen wat ik op dit moment het allerliefste zou doen, dan zou ik zeggen in een vliegtuig stappen en naar Australië toegaan. Ik zou de dieren letterlijk willen gaan redden uit de branden en wanneer ze gewond zijn, willen verzorgen. Maar.. Ik ben nu 24 + 6 weken zwanger en hoewel ik absoluut niets te klagen heb want ik geniet intens van het wonder dat in mijn buik beweegt, is even op en neer naar Australië gaan nu niet haalbaar. Het is ook niet haalbaar om allerlei acties te gaan organiseren en letterlijk dingen te gaan doen. Want lang stilstaan en veel bewegen wordt steeds een beetje lastiger. Kan ik dan alleen maar toekijken en niets doen?
Je bent toch vegan?
Ik heb jarenlang gedacht door vegan te zijn, ik automatisch toe werkte naar een dierenleedvrije wereld. Maar als er iets is wat ik heb geleerd de afgelopen jaren is dat alleen vegan zijn niet betekent dat je automatisch een wereldverbeteraar bent. Want ondanks dat je zelf geen bijdrage meer levert aan dierenleed, zorgt het er niet voor dat dierenleed verdwijnt. De druppel is te klein. Want je kunt nog zo hard roepen hoe duivels de slachtindustrie, bontindustrie, jachtindustrie etc. is, het probleem is dat veel mensen gewoonweg geen idee meer hebben wat dierenliefde is en daarom de pijn ook niet meer voelen. Ik ben zelf vegan en zal ook nooit meer de stap terug zetten, maar ik ben opener en liefdevoller geworden voor dierenvrienden die vegetarisch zijn of af en toe nog vlees eten omdat ik erin geloof dat we samen sterker staan. En natuurlijk juich ik het nog steeds toe wanneer iemand kiest voor een veganistische levensstijl, het is alleen niet meer mijn doel an sich.
Dingen die ik wél doe.
Naast dat ik dagelijks voor mezelf en onze kleine wereldverbeteraar to be zorg, ben ik ook druk bezig met het smeden van plannen. Mijn droom voor het openen van een animal sanctuary is nog steeds heel groot. Dagelijks ben ik dan ook nog steeds bezig met het lezen van boeken om meer informatie te verzamelen en doe ik onderzoek. Volgende maand ga ik samen met Roy naar de Emigratiebeurs om nieuwe ideeën en contacten op te doen. Daarnaast ben ik druk bezig met het uitstippelen van acties en vrijwilligersprojecten die ik ga oppakken zodra de kleine in april geboren is. Ik heb een heerlijke idealistisch beeld waarin ik de kleine overal met mij naar toe ga nemen in een draagdoek. Ik weet nu al zeker dat hij of zij net zoveel van dieren houdt als ik. Al tijdens de zwangerschap is ons kleintje namelijk in contact gebracht met heel veel verschillende soorten dieren en daar gaan we strakjes gewoon mee verder. 😀
Ook zijn er kleine
praktische dingen die ik doe (naast vegan zijn), zo ben ik bezig met afval
scheiden, verspillen we zo min mogelijk eten en leven we zo duurzaam mogelijk.
Oh, en ik blog natuurlijk!
Mag ik mezelf nog wel een wereldverbeteraar noemen?
Ondanks de dingen die
ik wél doe, voelt het dagelijks als een struggle waarin ik vind dat ik
te weinig doe. Al vanaf een hele jonge leeftijd zei mijn moeder tegen mij dat
ik het leed van de wereld op mijn schouders draag en nu ik strakjes verantwoordelijk
ben voor het leven van ons kleintje, lijkt die last alleen maar zwaarder
geworden te zijn. Want ik heb tijdens mijn leven een hoop leed moeten zien en
een hoop dieren zien uitsterven, hoe zal dat straks wel niet zijn voor ons
kleintje?
Bewustzijn en intenties zetten.
Ik mediteer nog steeds dagelijks en tijdens deze momenten van bewustzijn, bundel ik de mooie energie en stuur ik deze naar alle dieren toe. Ik geef ze reiki, mijn mooiste hartenwensen en intenties. Alles is energie. En ik wil graag geloven dat ze deze warmte en liefde voelen. Om die reden leer ik ook andere om te mediteren en hoe ze dit kunnen doen. Wie weet ga ik daar binnenkort een filmpje over maken. Zou jij dat interessant vinden?
Welke dingen doe jij om de wereld mooier te maken en zie jij jezelf als wereldverbeteraar?
