Yoga bij rouw en verlies

Yoga loopt als een rode draad door het leven van Lenneke Gentle. De ene keer dunnetjes, de andere keer wat dikker en soms ook wat rafelig van karakter. In dit blog artikel deelt ze haar heftige en tegelijkertijd inspirerende verhaal over yoga bij rouw en verlies.

Met de deur in huis

In 2019 kreeg mijn man de diagnose kanker. Een chronische vorm, die met een behandeling van zes maanden goed in toom te houden zou zijn totdat wij oud en rimpelig zouden zijn. Precies zoals we elkaar aan het altaar hadden beloofd. Maar het liep helemaal anders. Drie jaar lang gingen wij ziekenhuis in, ziekenhuis uit. In combinatie met ons opgroeiende zoontje, zijn oudste zoon, ons dansbedrijf en de gewone dagelijkse dingen, was dit een tijd waarin ik op de automatische piloot door moest. In die tijd deed ik op woensdagochtend een uurtje hatha yoga, voor meer was eenvoudigweg geen tijd. 

In de zomer van 2021 kwam mijn man meerdere malen op de intensive care terecht. Hij reageerde zo slecht op de toxische stoffen, dat behandeling niet meer mogelijk was. Mijn grote, sportieve, goedlachse man kreeg ik als een klein hoopje ellende mee naar huis.

Net voor kerst 2021 kreeg onze zoon een ongeluk met zijn oog, waardoor ik ineens mantelzorger werd voor de twee liefste mannen in mijn leven. In maart 2022 is mijn man uiteindelijk bij ons thuis overleden. Na de uitvaart gingen de operaties aan het oog van mijn zoon gewoon door. Na de zesde operatie is hij uiteindelijk toch blind geworden aan zijn rechteroog. 

Mijn leven lag in puin 

Ik wist niet meer hoe ik verder moest. Zo veel verdriet, tien kilo zwaarder en een energielevel onder nul. Toen heb ik een zomerabonnement genomen bij de yogastudio bij ons achter en heb ik mezelf vier keer per week op de mat gelegd voor yoga bij rouw en verlies. Ik wilde allerlei soorten yoga uitproberen en mijn eerste les was Yogalates. De docent startte de les met een meditatie: “Weet dat je altijd veilig bent in je eigen lichaam. Daar kun je altijd op terugvallen. Je lichaam is hier om je te dragen.” De tranen druppelden via mijn wangen op mijn legging, eindelijk rust, ontspanning, veiligheid. Eindelijk weer terug richting mezelf. 

Hup, de mat op!

In deze hete zomer heb ik mijn hele huis opgeruimd en was ik vier keer per week in de studio te vinden voor yoga bij rouw en verlies. Hoe heet het ook was, hoe verdrietig ik mij ook voelde, ik ging. Want hoe vaker je gaat, hoe meer je lichaam vraagt om die fijne ervaring. En door gewoon te gaan leerde ik ook te zijn met de donderwolk van die ochtend. Of juist met de positieve energie of de liters tranen. Zo fijn dat er gewoon ruimte is voor alle emoties. Er wordt niet overdreven getroost tijdens yoga bij rouw en verlies, maar je mag er gewoon zelf doorheen gaan. Want wat er komt, kan je aan. 

Ik probeerde ook yin yoga, en kon daar echt heel diep van in ontspanning raken. Doordat je de houdingen een paar minuten aanhoudt, kan je lichaam zelfs tot op bindweefsel niveau ontspannen. Een heerlijke Yin houding vind ik nog steeds de vlinder. Op je rug liggen met je knieën opgetrokken en dan je knieën open laten vallen met je voetzolen tegen elkaar aan. Dan je handen boven je hoofd leggen. Voor mij voelt het dan alsof ik mijn eigen energie goed kan voelen en dat ik mijn hart weer kan openen. Helemaal fijn is deze houding met een lange bolster onder je ruggengraat. 

In de Yin Yang yoga worden de zachte, ontspannende houdingen afgewisseld met krachtige houdingen en series. Ook ontzettend fijn om te doen, want door je spieren te trainen wordt je niet alleen sterker, maar ook positiever in je hoofd. Na de krachtige flow val ik altijd lekkerder in de Savasana, de grote ontspanning. Soms zelfs in slaap! 

Yoga bij rouw en verlies

Ik heb altijd veel gedanst en heb hier ook mijn werk van gemaakt. Dus ik weet hoe goed dansen werkt voor je lijf, je lijn, je lach, maar ook tegen de donkere wolken die je soms in je koppie hebt. Maar ik kon de stap naar de dansvloer nog niet zetten. Zo fijn dat ik wel bij yoga terecht ben gekomen, want de vinyasa flow lessen waren voor mij een soort dansyoga. Heerlijk hoe de les wordt opgebouwd met de losse houdingen die je herhaald, om uiteindelijk de series steeds verder uit te bouwen zodat je de houdingen achter elkaar doet en de flow de houdingen aan elkaar verbindt.

Voor mij voelde dat als thuiskomen, dansen op de mat eigenlijk. De vinyasa flow lessen zijn ook wel het zwaarst, ik merkte dat ik sterker werd, mijn lenigheid weer terug kreeg en dat ik af begon te vallen. Eindelijk weer mijn lichaam terug en lekker in bikini aan het strand. 

Het helingsproces

Dankzij yoga bij rouw en verlies leerde ik voor het eerst in mijn leven mezelf van een afstandje te observeren. Om mijn gedachtes te onderscheiden van mijn intuïtie. Eigenlijk heb ik best een druk hoofd en dat hoofd met al die ideeën en gedachtes kan ik nu meer los zien van mezelf, van mijn identiteit. Ik leerde voelen hoe ik er mentaal of emotioneel bij zat en dat dat dus verschillend kan zijn. Hierdoor ben ik echt veel meer in het nu aan het leven en kan ik mijn emoties en gevoelens echt als tijdelijk ervaren.

Ik leerde mijn eigen energie te voelen en weet nu dat ik altijd terug kan naar die stabiliteit, mijn basis. Tijdens de meditaties voelde ik mijn man vaak bij mij. Soms zat hij met mijn hoofd in zijn handen, andere keren kwam hij naast mij liggen. Hele dierbare herinneringen in die prachtige oude kerk waar de yogastudio gevestigd is. 

Tot slot…

Yoga bij rouw en verlies. Wat een intense tijd en wat ben ik dankbaar dat ik yogastudio My Journey heb gevonden. Ik ben weer met vertrouwen in mijn lichaam teruggekomen, liet veel oud zeer los en er kwam ook weer wat ruimte voor plezier, ontspanning en wat nieuwe vrienden. Heerlijke yogalessen (niet alleen voor yoga bij rouw en verlies trouwens), maandelijks ademwerk, fijne teachers en een nieuwe ik. Hopelijk op de mat tot ik 80 ben!