Een maand geleden leerde ik Bea en Kim kennen tijdens een Wandel- en Meditatiedag in de Veluwe georganiseerd door hun Wandermind. En wat een onwijs inspirerende vrouwen! Ze zijn helemaal thuis in de wondere wereld van meditatie, boeddhistische gebruiken, natuur en nog veel meer. Ik wens je dan ook onwijs veel lees plezier en inspiratie toe! En… Ze geven ook 1 plekje weg voor hun komende Wandel- en Meditatiedag op 2 maart. Ik kan niet wachten, want ook ik ga weer gezellig mee deze dag. Zie ik je dan? 😀
Wat geeft jullie energie? Hoe verwerken jullie dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jullie rituelen?
Bea: Ik krijg energie als ik ruimte heb om alleen thuis te zijn en zaken op orde te stellen. Hele dagelijkse suffe dingetjes zoals wasjes draaien en de rotzooi van een drukke week weg werken. Maar ook in de natuur zijn maakt enorm veel uit. Zelfs als ik erg moe ben kan ik dan vaak zodanig ontspannen, dat ik bij een energiebron kom waarin ik de drukte van alledag vaak kwijt raak. Ik verwerk dit in mijn dagelijkse leven door extra aandacht te geven aan momenten waarop ik langs een stukje stadse natuur fiets, op weg naar werk. Of als het weer het toelaat, heel even ergens in het zonnetje stil staan en de telefoon, of gedachtes aan wat er nog moet gebeuren, daar te laten en de zon op mijn gezicht te voelen.
Kim: In de natuur zijn, ontmoetingen met mensen en meditatie studeren.
Jullie hebben WanderMind opgericht. Hoe is het idee hiervoor ontstaan?
Bea: Het idee dat uiteindelijk in samenwerking met Kim, WanderMind werd, vormde zich bij mij tijdens een mindfulness workshop. We stelden elkaar de vraag waar we nu mee bezig zouden zijn als we verder geen obstakels hadden, zoals geld, tijd of energie. Een aantal jaar eerder liep ik met Norwik 2 weken in Noorwegen met een groep jonge mensen. Hierna voelde ik sterk de behoefte om vaker de natuur in te trekken, maar ook om dan langere periodes te mediteren, naast het wandelen.
Ondertussen organiseerde ik al lange tijd meditatie-avonden en retraites voor jonge mensen. Daarnaast was ik begonnen te leren om meditatie instructies te geven en mensen bij hun meditatie pad te begeleiden. Dit alles kwam samen toen ik die vraag kreeg. Terwijl ik antwoordde merkte ik dat ik er ontzettend vrolijk van werd.
Toen ik vorig jaar Kim belde omdat ik weer eens aan het einde van een project stond en geen idee had waar ik met mijn werkende leven heen wilde, sloten onze ideeën en wensen zo mooi op elkaar aan, dat het alleen maar natuurlijk leek om hier samen verder over te gaan brainstormen.
Waar staat WanderMind voor en wat is jullie missie?
Bea: De naam WanderMind is een woordgrapje met verschillende lagen. Onze leraren hebben het vaak over de discursieve geest die afdwaalt, en het Engelse ‘wandering’ heeft wel iets weg van dwalen. Mind staat voor geest, maar is ook een verkorte versie van mindfulness. WanderMind geeft dus een mogelijkheid om je discursieve, dwalende geest terug te brengen naar het hier en nu, al wandelend en mediterend in de natuur. Wij geven gedurende een dag, weekend of week een structuur waarbinnen deelnemers het ‘moeten’ van de alledag los kunnen laten. Je telefoon mag je inleveren als je wilt, je hoeft de tijd en de route niet in de gaten te houden, en kunt aankomen bij jezelf. En wat dat dan precies inhoudt? Voor iedereen is dat iets anders, maar we bieden een programma dat de ruimte geeft om bevriend te raken met je gedachtes en emoties, juist ook als deze minder prettig zijn. In zo’n ruimte van vriendelijkheid valt ontzettend veel te ontdekken en wij hopen dat deelnemers deze ontdekkingen ook weer mee naar huis toe nemen.
Kim: Met WanderMind willen we zoveel mogelijk mensen in en met natuur, meditatie en wandelen, (weer) het contact met zichzelf, de ander en de wereld laten ervaren. Je hoeft geen ervaren hiker of meditator te zijn, onze programma’s zijn toegankelijk voor iedereen die hier nieuwsgierig naar is.
Wat betekend de natuur voor jullie? En waarom wandeltochten?
Bea: Jaren terug merkte een goede vriendin op toen we samen in het Amsterdamse Bos liepen, dat ik compleet veranderde als ze mij in de natuur zag. Nog steeds merk ik dat ik als vanzelf mijn lichaam begin te voelen via mijn zintuigen als ik de natuur ben en op die manier een eerste en heel belangrijke stap maak in aandacht en bewustzijn trainen. Het is dus makkelijker om dit te voelen voor mij als ik in de natuur ben, zodat ik dat ook weer mee kan nemen als ik terug de stad in ga.
De beweging van wandelen, waarbij je de ene voet voor de ander zet, trekt mij ook weer terug in mijn lichaam. Ik kan een soort vertrouwen voelen in de grond onder mij en in mijn voeten die mij dragen. Van daaruit voel ik mij verfrist en vaak wakkerder.
Kim: De natuur is niet buiten ons. We zeggen wel; we gaan de natuur in. Maar eigenlijk zijn wij mensen net zoveel natuur als het bos of de heide waar we met elkaar lopen. In de natuur maak ik het makkelijkst contact. Waar ik ook ben, hoog in de bergen op de hei of in het bos; het is direct, helder en alles heeft zijn eigen tempo. Door op wandeltocht te gaan komen we (weer) bij (onze) natuur. En die is helder, open, vriendelijk en flexibel. En vol energie.
Hoe zijn jullie met het boeddhisme in aanraking gekomen?
Bea: Mijn ouders leerden elkaar kennen via een Tibetaans boeddhistische groep, waar ik in mijn late tiener jaren zelf steeds meer naartoe getrokken werd.
Kim: In mijn pubertijd las ik van alles van verschillende leraren en stromingen. Zodra het kon ging op reis. Toen ik terugkwam van één van mijn reizen naar Dharmasala, waar de Dalai Lama woont, wilde ik mij verder toeleggen op mediteren. Google bracht mij bij het meditatiecentrum om de hoek, dat onderdeel is van een wereldwijde community. Ik ben hier nog steeds aan verbonden.
Wat betekent het boeddhisme voor jullie?
Bea: Het is voor mij een rijk lichaam aan leringen, in schrift maar ook levend overgedragen via lezingen en gemeenschap, dat voor mij een leidraad geeft voor zelfonderzoeking en een manier om aanwezig te zijn in de wereld en met de mensen om mij heen op een manier waar ik mij goed bij voel.
Kim: Een pad, een leer en levende inspiratiebronnen in de vorm van een sangha (community van beoefenaars) en leraren. Meditatie is zo’n directe manier om met jezelf en de wereld om je heen te werken. De traditie waarin wij studeren is erop gericht om zowel individueel als collectief (dus ook in de samenleving) meditatie in de praktijk te brengen. Alleen voor mezelf op het kussen zitten en allerlei ontdekkingen doen, krijgt voor mij pas waarde als het ook voor anderen en de wereld om ons heen helpt.
Naast de wandel- en meditatiedag bieden jullie ook meerdaagse programma’s in binnen- en buitenland + meditatiebegeleiding en workshops aan. Kunnen jullie hier wat meer over vertellen?
Bea: Deze programma’s zijn bedoeld als retraites waar meditatie en wandelen een even belangrijke rol krijgen. Door midden in de natuur en tussen de elementen te zijn, worden we automatisch in contact gebracht met onze inherente, gezonde menselijke aard. Meditatie kan ook een middel zijn om op die manier in contact te komen met jezelf, maar door dit in de natuur te doen geef je jezelf nog een extra handje daarbij.
Bea; je begeleidt sinds 10 jaar meditatie avonden voor jonge mensen en zomerkampen met elementen van mindfulness voor kinderen. Waarom is mediteren voor jonge mensen en kinderen zo belangrijk? En heb je hier ook een paar praktische tips voor?
Mijn eigen ervaring is dat er een hoop op mij afkwam als kind en tiener waar ik door overweldigd werd. Onder andere studiekeuze, een carrière kiezen, maar ook omgang met (sociale) media heb ik heel lastig gevonden. Ik was snel van de leg als kind, kon mij niet goed handhaven in sociale situaties en had moeite met mijn energie op een gezonde manier te kanaliseren. Meditatie en aandachtstraining werden steeds belangrijker voor mij toen ik merkte wat voor een effect het had om dagelijks een korte periode stil te zitten en mijn ademhaling te volgen. Niet dat ik toen plots wist wat ik wel wilde, maar het gaf mij op den duur de rust om niet al te zeer te vervallen in een onderliggend paniek gevoel over of ik wel de goede keuzes maakte, omdat ik kon leren te voelen of iets juist was of niet. Als dingen even een tijd dramatisch leken kon ik altijd terugkomen bij gewoon zitten en zijn, zonder ‘iemand’ te moeten zijn.
Tips vind ik vaak lastig, omdat praktische zaken voor ieder anders werken. Maar als er een ding is dat ik zou moeten noemen, dan zou het zijn om te benadrukken hoe belangrijk het is om gedachtes en overtuigingen te leren loslaten. Niet omdat ze geen waarde hebben, maar omdat je er telkens opnieuw weer voor kunt kiezen, als je merkt dat ze je nog dienen, zonder dat ze je leven gaan beheersen. Die keuze kun je maken als je je bewust bent van je kern, of met andere woorden jezelf kunt voelen, in plaats van dat je keuzes maakt op basis van sociale of culturele conventies, of op basis van wat een ander vindt dat je zou moeten doen.
Kim; je bent opgeleid als sociaal gedragskundige, cultuurwetenschapper en MBSR trainer. Je geeft daarnaast nog diverse andere trainingen, workshops en je ontwikkelt zelfs producten samen met je jongste broer. Kun je hier wat meer over vertellen?
Meditatie is voor mij de basis van alles wat ik doe. Ik zoek altijd naar bruggen en manieren om de vertalingen naar ons dagelijks leven of andere werkgebieden te maken.
Op welke gebieden willen jullie de wereld een stukje mooier maken?
Bea: WanderMind is daar zeker een deel van. Maar verder gewoon in mijn dagelijks leven. Door mijn tekortkomingen te leren erkennen en herkennen, en waar nodig en mogelijk anderen te helpen.
Wat zijn de 3 mooiste reacties die jullie van deelnemers ontvangen hebben?
Poëzie, een open blik en een warme omhelzing.
Ontvangen jullie ook weleens kritiek en zo ja, hoe gaan jullie hiermee om?
Bea: Tot nog toe zijn we nog gevrijwaard, maar eerlijk gezegd hoor ik die kritiek graag!
Hebben jullie tips, do’s en don’ts voor de lezers die heel graag meer zen in het leven willen staan?
Bea: Allereerst is het goed om je veronderstellingen te leren kennen. Wat betekent ‘zen’ in het leven staan eigenlijk voor jou? Wil je rust in het leven, wil je zelfkennis opdoen? Als je je beweegredenen niet kent kan meditatie in sommige gevallen een heftige ervaring worden, omdat je geconfronteerd wordt met wat er in jou leeft. Gedachtes, emoties, de manier waarop je naar jezelf kijkt bijvoorbeeld. Ben je klaar om dat te zien? Uiteindelijk is het ideaal als je je pad als een onderzoek kunt zien waar geen definitief antwoord op komt, en je toch dingen kunt leren. Veel mensen hebben baat er bij om dit niet alleen aan te gaan, maar vooral een groep en gemeenschap te hebben die samen dit pad betreden en elkaar kunnen ondersteunen.
Kim: ‘Meer zen voelen’ is een vaak gebruikte zin, met veel verschillende betekenissen.
Een pad van meditatie gaan is vooral jezelf leren bevrienden en onthullen op een manier die bijdraagt aan het welzijn van alle levende wezens. Daarin kom je soms ook dingen tegen die juist schuren, of niet zo comfortabel aanvoelen. Als je meditatie inzet om tot een bepaalde staat te komen, ben je in eerste instantie meer bezig met een ‘verbeter-project’ omdat je iets ervaart wat je niet wilt ervaren. Je kan je leven lang bezig met altijd maar betere of andere ervaringen te willen hebben, zonder echt te kijken wat er hier en nu is. En dat is, als eerste stap, in het vrienden worden met jezelf, nodig. Daarin kan je natuur tot uiting komen.
Zoals jullie weten is het mijn missie om einde te maken aan dierenleed in de wereld. Hebben jullie tips en adviezen voor mij?
Kim: Inzicht en vriendelijkheid vergroten. Inzicht in hoe je geest werkt, je patronen leert zien, en je keuzemogelijkheden vanuit vriendelijkheid. Dierenleed komt voort uit menselijk gedrag en houding.
En mijn ervaring is dat meditatie uitstekend geschikt is om te (leren) zien wat er nou precies in je omgaat en wat je keuzes zijn.
De vier gedachten (Four Reminders) in het Boeddhisme zijn ook een interessante les en contemplatie oefening om je inzicht en vriendelijkheid te vergroten. Ik doe het vaak, omdat het mij herinnert aan de basic facts of life, die nogal eens wat schuring kunnen geven 😉 . Zo herinner ik mezelf steeds weer niet alleen met mijn ‘eigen’ navel en agenda bezig te zijn maar dat onze natuur relationeel is. En we allemaal onderdeel van een groter geheel zijn en ook bestaan door dat grotere geheel. We zijn een web van relaties. De Vier zijn:
- Kostbare menselijke geboorte. Beeld je eens in wat er allemaal samen heeft moeten komen voor je geboren werd. Generaties mensen, moleculen, enz.
- Vergankelijkheid. Dingen ontstaan en vergaan. Het is een doorgaande cirkel, net als de seizoenen. Niks is solide en altijd in beweging.
- Onderlinge afhankelijkheid. Alles wat je doet heeft effect. Alleen hier en nu kan je kiezen en koers bepalen.
- Lijden is onderdeel van het leven.
Wat is de allermooiste herinnering die jullie hebben aan een dier? En hoe ziet deze herinnering eruit?
Bea: toen ik 10 was kregen we 2 katten, één daarvan een rood katertje. Toga is 13 jaar lang bij mij geweest en mee verhuisd toen ik uit huis ging. Er waren tijden als kind en tiener dat ik het moeilijk had en ontzettend veel troost ervoer bij deze monsterlijk grote kater, terwijl hij luid spinnend op mijn borst lag. Daar ben ik nog steeds ontzettend dankbaar voor, het gaf zo veel ontspanning.
Kim: Ik was altijd gefascineerd door paarden, maar daar mocht ik niet op, omdat ik op ballet zat. Hoewel we ook maar op een ‘sport’ mochten, verbood mijn balletjuf het ook. ‘Slecht voor de beenstand en spier-ontwikkeling.’. In de zomer vakanties reed ik wel. Later ben ik op paardrijden gegaan. Paarden herinneren mij aan elegantie en kracht.
Wat is het mooiste boek dat jullie ooit gelezen hebben en waarom is juist dat boek je bij gebleven?
Bea: A Wizard of Earthsea door Ursula K. Le Guin is een verhaal van een man die erg begaafd is, maar door zijn arrogantie fouten maakt die hem blijven achtervolgen. Uiteindelijk blijkt zijn angst voor zijn eigen schaduw het enige dat deze schaduw de kracht geeft om schade aan te richten.
Ik lees graag stripboeken, met als favorieten onder andere Lumberjanes, Saga, WitchyComic en Monstress. Mag dat ook? 😉
Kim: Zoveel moois… In de filosofie tijdens mijn studie was het A Thousand Plateaus van Deleuze en Guattari. Ik kom er steeds bij terug. Net als bij The Embodied Mind van Varela en Thompson. De laatste jaren heb ik met Henk Oosterling, een Rotterdamse filosoof gewerkt. Hij schrijft direct en radicaal. Hij staat er voor dat we NU iets moeten met de wereld en onszelf. En stelt een ECO3 verlichting voor: Fysiek, mentaal en sociaal. Als je zin hebt om je ergens in vast te bijten, lees Henk
(of begin met wat YouTube filmpjes).
Daarnaast lees ik graag poëzie. Rupi Kaur houd ik de laatste jaren in de gaten. Scherp, juicy en zo raakbaar.
En als roman één uit mijn pubertijd: Van de Koele Meeren des Doods van Frederik van Eeden. Een wordingsroman over Hedwig’s leven als jonge vrouw in een beknellende omgeving.
Wat zijn jullie favoriete meditaties?
Kim: Dat wisselt per periode, met wat er in mijn leven speelt en nodig is en waar ik in mijn boeddhistische studie mee bezig ben.
Wat is jullie grootste droom?
Bea: Ergens wonen waar ik uit huis de natuur in stap.
Kim: Dat iedereen zijn natuurlijke wijsheid leeft.
Bea: Zeker wel. Vaak ga ik door een proces dat begint bij te veel geld uitgeven aan dure (natuur)wijn en eten, en vervolgens langzaam steeds verdrietiger te worden en dat ook toe te laten en te voelen. En gewoon een potje huilen, yin yoga doen en mediteren. Maar heel eerlijk, ben ik best vaak nog eerst een tijdje bezig met allerlei tijdelijke oplossingen die niet naar het onderliggende gevoel gaan.
Voelen jullie je weleens eenzaam? En zo ja, hoe gaan jullie hier mee om?
Kim: Ja. Dat gevoel komt en dat gaat heb ik inmiddels geleerd. Het hoort bij het leven.
Ik trek mij terug. Ga bijvoorbeeld in mijn eentje de natuur in. Er komt dan weer een moment dat het lukt om uit te reiken en contact te maken.
Zijn jullie gelukkig?
Bea: Soms wel, en soms niet. Eigenlijk houdt die vraag mij niet zoveel bezig, omdat ik niet zo goed weet wat geluk nou eigenlijk precies is.
Kim: Mij ook niet. Gelukkig zijn gaat voor mij over momenten waarin dingen samenvallen en het mij toevalt in plaats van dat ik er heel gefocust mee bezig ben om mij gelukkig te willen voelen.
Wat is jullie definitie van succes?
Bea: dat ik mij goed voel bij de dingen die ik doe, het gevoel heb dat ik progressie maak, zonder persé productief te zijn. Ik voel mij succesvol als een project goed gaat, mensen blij zijn, of dichter bij zichzelf komen als ze deelnemen aan een programma dat ik begeleid.
Kim: Als we betekenisvolle ontmoetingen tot stand brengen.
Gedeeld: Win een plekje en ga gratis met ons mee op 2 maart!
Heb je de review van Claire al gelezen van onze vorige Wandel- en Meditatiedag? Dit keer maak jij kans om onze Wandel- en Meditatiedag te beleven op 2 maart. Voor meer informatie klik hier. Ook Claire gaat 2 maart weer met ons mee. Enthousiast geworden en ga je mee? Laat dan een reactie achter op dit artikel en stuur een mail naar Claire met daarin waarom wij jou moeten uitkiezen.
Nog meer kans maken? Like ons dan ook op Facebook en deel met ons jouw mooiste wandel/meditatie verhaal of een filmpje/gedicht/quote die jou inspireert. Volgende week woensdag maken wij via een persoonlijke mail, de winnaar bekend.
♥
[separator]
