Ze werkt voor één van de allermooiste organisaties die we in Nederland rijk zijn; Animal Rights. Een tijd geleden interviewde ik haar vriend en nu is het tijd om Marisa Plaisier in een schijnwerper te zetten. Zelden ontmoet ik mensen die zo puur, vol liefde en eerlijkheid zijn als haar. Ik ben zelf dan ook enorm onder de indruk van dit mooie en kwetsbare interview. Laat je inspireren. Heel veel leesplezier!
Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?
Ik haal mijn energie voornamelijk uit kleine dingen. Ik vind het heerlijk om bij onze kippen in de tuin te zitten, de leuke contacten die ik heb tijdens het werk met mens en dier, in het weekend samen ontbijten met lekkere broodjes en een smoothie, een lekker nummer waardoor je zin krijgt om te dansen, een mars of demonstratie waarbij je gelijkgestemden treft, lekker bezig zijn in onze tuin en ondertussen allerlei dieren spotten.
Actie voeren geeft mij ook energie, wat er ook gebeurt, iets positiefs of negatiefs, het geeft altijd een boost om door te gaan met actie voeren..
Heel de dag door heb ik mijn vaste rituelen, maar de fijnste rituelen vind ik als ik na het werk thuiskom, en de kippen mij staan op te wachten, een warme kop thee voor het slapen gaan en na het douchen lezen in bed.
Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?
Van kleins af aan ben ik al dol op dieren. Als klein meisje besloot ik samen met een vriendinnetje om een vieze sloot vol plastic e.d. schoon te maken voor de dieren. Dierenleed vond ik verschrikkelijk. Ik herinner mij nog dat ik in de jaren 90 op vakantie in Spanje was met mijn toenmalige vriend en wij dierenleed tegenkwamen in diverse dierenparken. Dan werd er een telefooncel gezocht zodat ik het thuisfront kon bellen met de vraag of er iets geregeld kon worden. En in al die jaren heb nooit de link gelegd met de dieren die op mijn bord lagen. Pas op latere leeftijd zag ik een beetje het licht en besloot ik vegetarisch te gaan eten. Gaandeweg ontdekte ik dat je als vegetariër nog steeds producten in je winkelmandje stopt waar dieren voor misbruikt en gedood worden. Voor mij was dit de reden om over te stappen naar plantaardig eten. Dit was nog niet zo heel erg makkelijk, omdat ik een moeilijke eter was met vaste veilige eetgewoontes. Zo at ik voorheen als ontbijt muesli met melk, als veganist heb ik de eerste weken droge muesli gegeten omdat de stap naar plantaardige melk voor mij nog te groot was. Het grappige is dat juist door deze levensstijl ik veel meer nieuwe dingen heb geproefd dan als voorheen. In het begin is het zoeken naar wat wel en niet kan, maar gaandeweg word je er handiger in. Ook komen er heel veel plantaardige producten op de markt.
Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?
Ik maak sowieso een boodschappenlijstje, ook al zijn er producten die standaard elke week in mijn mandje belanden. Ik ga ook naar winkels waar afgekeurd of op de datum voedsel word verkocht. Op deze manier ga ik voedselverspilling tegen en het scheelt mij natuurlijk ook veel geld. Vaak als ik een nieuw product zie liggen in de supermarkt wat veganistisch is beland dat ook in mijn mandje. Mijn vriend en ik gaan ook om de zoveel tijd naar Duitsland toe, daar is de keuze voor veganistische producten zoveel groter. Ik vind het altijd een feestje om in Duitsland boodschappen te gaan doen.
Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?
Ik probeer mensen bewust te maken welk leed er achter hun maaltijd zit, dat kan door een opmerking of een gesprek die ik heb met die persoon, een magazine die ik aanbied of ik plak een provocerende sticker op een plek waar men niet omheen kan. Soms tonen mensen interesse, maar het merendeel houd liever oogkleppen op. Voor sommige zal ik wel “die irritante veganist zijn” die haar mond open trekt, maar dat boeit mij niet zo. Ik ben blij dat mijn ogen geopend zijn, ik wou dat ik een veganist was tegengekomen zodat mijn oogkleppen eerder af waren gegaan. Mijn partner is gelukkig ook veganist, ik zou het vreselijk vinden als mijn partner nog dierlijke producten zou eten. Onze katten staan sinds een jaar deels op veganistische brokken. Ze vinden de brokken lekker en ze doen het er goed op. Helemaal overstappen op alleen brokken vind ik niet ideaal, ik ben destijds niet voor niets gestopt met het geven van alleen maar brokken aan de katten.
Je zit in het comité van Ban de Jacht van Animal Rights Nederland. Hoe ziet je rol eruit?
Mijn rol bestaat uit het verkopen van merchandise en daarnaast zoek ik waar er op dieren word gejaagd. Het is belangrijk om het gedrag van de dieren te kennen, om zo een passende anti jachtmethode te bepalen. Ook met dat laatste draag ik mijn steentje bij met nieuwe tactieken te bedenken om de jacht te kunnen dwarsbomen. Er is momenteel veel gaande binnen de organisatie van de Hunt Saboteurs. Hoe de nieuwe rollen eruit gaan zien, moet nog worden besproken.
Wanneer en hoe ben je begonnen met het verdedigen van de rechten van ieder dier?
1.5 jaar geleden ben ik pas echt actief geworden. Ik heb een aantal demonstraties bijgewoond en de mars in Brussel gelopen. Bij één van deze acties werden mijn partner en ik uitgenodigd voor een gesprek op het kantoor van AR voor een meeting m.b.t ban de jacht campagne. Na deze meeting besloten wij om mee te doen en zo volgde onze eerste actie.
Hoe ziet een Ban de Jacht actie eruit?
Vroeg in de ochtend verzamelen wij met een groep activisten, na de briefing verdelen wij de activisten over de auto’s en gaan op zoek naar jacht partijen. Als iemand een locatie gespot heeft word dat doorgegeven zodat de andere activisten naar de gevonden jachtlocatie kunnen rijden. Daar zorgen wij dat er beeldmateriaal geschoten word via foto/videocamera of per drone, en als het nodig is gebruiken wij toeters om de dieren te waarschuwen. Na het actie voeren verzamelen wij weer en praten nog na met een lekker bakje koffie en meestal is er ook wel iets lekkers te eten.
Wat is het meest heftige wat je ooit hebt mee gemaakt met Ban de Jacht?
Het is altijd vreselijk om te zien hoe dieren worden neergeschoten. Zo zijn wij getuigen geweest van ganzen die uit de lucht worden geschoten, of hazen die door een drijfjacht geen kant op kunnen en daardoor worden neergeschoten. Of jachthonden die spelen met neergeschoten maar nog levende dieren.
Wat betekend Animal Rights Nederland voor jou?
Animal Rights is een stichting die zich 100% inzet tegen dierenleed. Een stichting met een gedreven groep vrijwilligers die op allerlei manieren het dierenleed in kaart en onder de aandacht brengt. Veganisten die nog niet actief zijn, kan ik aanraden om een keer mee te doen met een actie van Animal Rights.
Wat voor kwaliteiten moeten iemand hebben om een goede dierenactivist te zijn? Heb je hier ook tips voor?
Dat ligt sowieso aan de soort acties. Bij een ban de jacht actie is het belangrijk om je emoties niet de vrije hand te geven. Zo kan je niet een veld inrennen om een jager te grazen te nemen of om dieren bij de jagers weg te nemen. Je moet je niets aantrekken van de provocerende opmerkingen van sommige jagers/pro jacht mensen die je tegenkomt tijdens de acties. Oog voor detail is ook handig om jagers te spotten. Wil je meedoen met een actie, schroom niet om je aan te melden. We hebben een leuk team met vrijwilligers die je welkom heten.
Je ziet enorm veel dierenleed en maakt ontelbaar veel traumatische gebeurtenissen mee. Hoe verwerk je dit?
Het word mij ook wel eens even te veel. Naast de ban de jacht acties zie ik ook nog veel leed via social media voorbij komen. Je voelt je vaak zo ontzettend machteloos. Het raakt je en je wilt zo graag dat het allemaal ophoud. Dan kan het gebeuren dat ik overprikkeld raak en dan gaat het niet zo lekker. Ik heb er (nog) niet echt een oplossing voor om dat wat makkelijker los te laten, ik ben mij gewoon heel erg bewust van de wreedheden die elke dag plaatsvinden. Mijn eigen kipjes en reuzenslakken, en alle varkens die ik weleens ergens kan knuffelen geven mij de rust die ik vaak niet zo goed kan vinden. Zij zorgen dat ik rust in mijn koppie krijg en laten mij de nare dingen even vergeten.
Welke 3 gebeurtenissen zijn je het meeste bij gebleven en waarom?
Tijdens de Hunt Sabs krijg je vaak te maken met dierenleed. Het is moeilijk om daar 3 gebeurtenissen in te benoemen omdat het altijd vreselijk is om dieren te zien die worden afgeschoten en/of lijden. Wij maken ook mee dat er dieren juist niet neer geschoten worden, en ook dat blijft je bij. Hoe mooi is het als een haas kans ziet van de jagers weg te vluchten richting een veilige plek. Of als de ganzen door ons getoeter verder vliegen en zo weer even veilig zijn.
Hoe ga je om met kritiek?
Kritiek krijgen vind ik lastig. Maar dat heeft meer met mijn eigen onzekerheid te maken. Het ligt er ook aan wie kritiek geeft en hoe het gebracht word. Of je nou word afgebrand of opbouwend kritiek krijgt is nogal een verschil. Maar vaak schiet ik te snel in de verdediging. Voor mij is kritiek krijgen nog een leerpunt, het is net als met complimenten krijgen best wel lastig.
Daarnaast ben je ook verantwoordelijk voor de verkoop van merchandise artikelen. Kun je hier wat meer over vertellen?
Ik heb een aantal artikelen hier thuis op voorraad liggen. Voor een Hunt Sabs actie word er gevraagd of er interesse is, zodat ik dat kan reserveren en meenemen naar de actie. Als er nieuwe vrijwilligers bij zijn neem ik een voorraad merchandise mee. En wie wil er nou niet een Hunt Saboteurs longsleeve! Deze zijn te bestellen, naast vele andere mooie artikelen in de webshop van Animal Rights.
Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?
Eerlijk gezegd heb ik niet een specifiek iemand. Ik heb verschillende mensen leren kennen die op een bepaalde manier wel een voorbeeld voor mij zijn. Dat kan bijvoorbeeld op het gebied van actie voeren zijn, contact met mensen, hoe iemand in het leven staat. Er zijn ook mensen waar ik van heb geleerd hoe ik juist niet wil zijn. Elk mens die op je pad komt heeft wel een reden.
Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?
Denk vooral niet dat veganistisch leven enorm lastig is, wees niet bang dat je niets meer kan eten. In het begin is het misschien zoeken, maar gaandeweg word het zoveel makkelijker om veganistische producten te vinden. Er is van alles te koop, volgens mij is er voor alles wel een alternatief, van etenswaren, kleding, tot dagelijkse verzorging. Zie het als een ontdekkingsreis, er gaat een hele nieuwe wereld voor je open. Ga eens naar een veganistische beurs waar je van alles kan ontdekken en proeven. Leer mensen kennen die ook zoekende zijn, of vraag advies aan mensen die al verder zijn. Neem die eerste stap op weg naar een veganistisch leven, voor de dieren, de aarde en jezelf. Ik wou dat ik zelf eerder de stap had genomen om veganistisch te leven.
Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?
Het zou mooi zijn als de Hunt Sabs acties en andere acties/demonstraties niet meer nodig zijn, mensen respect zouden hebben voor alles wat leeft en er gewoon geen leed meer zou zijn. Dat is een droom, waar velen veganisten en activisten aan meewerken om die uit te laten komen. Tot die tijd zou het geweldig zijn als onze Hunt Saboteurs vrijwilligersgroep groter en groter word. Zodat wij makkelijker op diverse locaties actie kunnen voeren. Samenwerking met provincies voor duurzame en diervriendelijke oplossingen zou ook erg fijn zijn.
Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?
Mijn eerste wens is dat alle mensen respect hebben voor alles wat leeft, en dat iedereen veganistisch word. Zodat dierenleed een woord word die wij niet meer hoeven te gebruiken.
Mijn tweede wens is een klein, simpel huisje met heel veel grond voor dieren, met een moestuin en zoveel mogelijk zelfvoorzienend zijn om los te komen van de maatschappij. Met eventueel een plek voor mensen die op zoek zijn naar rust, zodat zij kunnen opladen, genieten van de dieren en heerlijk veganistisch eten.
Mijn derde wens is dat ik bepaalde dingen uit het verleden een plek kan geven en persoonlijke groei omdat ik op bepaalde vlakken nu stil sta.
Ben je gelukkig?
Ik hoop hier ooit volmondig ja op te kunnen zeggen. Er zijn echt wel momenten of dagen dat ik geluk ervaar. Maar ik worstel nog met wat dingen uit het verleden, ook het vele dierenleed werkt hier niet aan mee. Ook daar moet ik mijn weg nog in zien te vinden om dat een plek te kunnen geven.
Wat is jouw definitie van succes.
Succes is voor mij niet een hoog banksaldo of een carrière. Het gaat er om dat je gelukkig bent met wat je doet en wie je bent. Zodra je dat hebt bereikt, kan je spreken van succes. Wat heb je aan een hoog banksaldo als je ongelukkig bent met wat je doet of wie je bent?
Gedeeld: Mijn lijfspreuk.
Fear can hold you prisoner, hope can set you free!
[separator]
