Toen ik haar blog voor de allereerste keer zag was ik direct verliefd op de mooie vormgeving en de heerlijk eenvoudige gerechten. Hoog tijd dus om Kirsten Bloemen van Geen blaadje sla eens te interviewen! Benieuwd hoe zij veganist is geworden, haar tips en hoe haar leven er als freelance schrijver uit ziet? Lees dan snel verder. Heel veel lees plezier!
Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?
Ik leef mij ‘s ochtends graag uit in de sportschool (als m’n wekker gaat word ik hier niet perse heel gelukkig van hoor, maar als ik klaar ben voel ik mij lekker energiek en fit voor de dag), douchen, schrijven voor mijn blog of andere freelance klussen doen, een dutje rond 16.00, daarna lekker koken en eten met mijn vent, oftewel: mijn dag helemaal kunnen indelen hoe ik dat wil. Daar word ik echt blij en energiek van.
Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?
Hoewel ik vlees heel lekker vond, ging het eten daarvan mij steeds meer tegenstaan. Hoe vaker ik erover nadacht, hoe meer ik inzag hoe belachelijk het eigenlijk is. Want waarom worden we met zijn allen panisch als we horen dat ze in Aziatische landen honden eten, maar eten we zelf wel op grote schaal koeien, varkens, kippen, lammetjes en vis? Waarom denken wij mensen dat we zo met dieren om kunnen gaan? Maar vooral: waarom deed ik, als XXL-dierenvriend, hier in godsnaam aan mee? Drie jaar geleden nam ik daarom van de één op andere dag de stap naar vegetariër. Ik wilde niet meer meedoen aan dat dierenleed.
Als vegetariër kwam ik via blogs op Instagram steeds meer in aanraking met het veganisme. Eerst wist ik nog niet wat er mis was met mijn bakkie kwark, maar door deze blogs leerde ik steeds meer over de zuivel- en ei-industrie. Ook allemaal verre van best. Stap voor stap schrapte ik daarom ook zuivel en ei van ’t menu en 1 januari besloot ik dan toch echt helemaal full vegan te gaan. Mijn beste goede voornemen ooit.
Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?
Ik maak thuis altijd een lijst, anders raak ik het overzicht kwijt en ga ik sowieso dingen vergeten. Ik ga eerst naar de Lidl (want goedkoop en goede producten), en alles wat ze daar niet hebben haal ik bij de Jumbo. Ik heb hier een Jumbo Foodmarkt in het dorp zitten. Geweldig, ze hebben daar alles. Op de een of andere manier vind ik boodschappen sowieso heel leuk om te doen – tenzij het heel druk is in de supermarkt. Dan ben ik al overprikkeld voordat ik de groenteafdeling voorbij ben. :’)
Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?
Ja! Best wel veel mensen in mijn omgeving eten nu steeds vaker vega(n). Zo lachte mijn broer – die dan ook de bijnaam Brammetje Biefstuk had – mij vierkant uit toen ik drie jaar geleden zei dat ik vegetariër werd. Nu eet hij vijf dagen in de week vegetarisch! Mama knipt voortaan altijd de veganistische recepten uit de Libelle en die gaat ze dan proberen. En laatst vroeg mijn beste vriendin of ik haar wilde helpen, want ze wilde een week vega(n) eten. Zulke dingen. Daar word ik superblij van.
Je blogt op Geen blaadje sla. Hoe is de naam en het idee hiervoor ontstaan?
Toen ik vegetariër werd, sloeg ik lekkere vegetarische recepten op in mijn notities of ik schreef zelfverzonnen recepten op. Toen die ene broer dus uiteindelijk ook vaker vegetarisch wilde eten, vroeg hij of ik die recepten in een Google Drive bestandje wilde zetten zodat hij ze ook kon zien. En toen wilde mijn andere broer ook graag toegang. En mijn vriendinnen ook. En de collega van mijn broer ook. En de buurvrouw van mama ook. En de huisgenoot van een vriend ook. Buiten dit documentje trokken ook steeds meer andere vrienden bij mij aan de bel als ze een vegetarisch receptje zochten. Ik vond het superleuk om deze mensen te helpen en inspireren, dus toen is eigenlijk het idee van een lekker toegankelijke vega(n) foodblog gaan broeien. Toen ik ook nog eens 100% vegan werd, besloot ik dan ook maar meteen de stoute schoenen aan te trekken en ben ik een site gaan bouwen. De naam is gebaseerd op het stereotype dat er heerst over veganisten: die eten alleen maar blaadjes sla. En wortels. Valt dus reuze mee als je geenblaadjesla.nl checkt!
Wat betekent eten voor jou?
Veel! Ik kan ontzettend genieten van lekker eten. Natuurlijk in goed gezelschap, maar ook als ik in mijn eentje ben. Zelfs dan mompel ik regelmatig tegen mezelf: ‘Kirsten, wat heb je toch weer lekker staan koken meid’, of zit ik hardop te mmm-en. Ja, ik weet het. Ik ben echt een ei soms. :’)
Hoe kom je aan inspiratie voor het continu ontwikkelen van nieuwe vegan recepten?
Ik denk aan non-vegan recepten die ik vroeger lekker vond, ik zie iets lekkers in/op een menukaart/uithangbord/tijdschrift/Pinterest of ik denk ‘hey, daar kan ik ook wel iets lekkers van maken’ als ik bepaalde producten in de supermarkt zie liggen. Maar het vaakst nog komt er zomaar iets m’n hoofd binnen ploppen.
Waar blog je naast eten, nog meer over?
Het is bij mij wel allemaal eten-gerelateerd, maar naast recepten blog ik ook over waarom ik vegan ben geworden, wat er allemaal achter dierlijke producten schuilgaat en tips over hoe je als vegan kan overleven op een festival, op vakantie, tijdens uiteten, etc.
Wat zijn de 3 mooiste reacties die je ooit op je blogs ontvangen hebt?
Dit klinkt lekker nat, maar elke positieve reactie die ik krijg vind ik mooi en lief. Echt zo. Ik krijg bijvoorbeeld regelmatig te horen dat mensen moeten lachen om mijn posts of dat ik zo leuk schrijf. Dat is ook mijn doel: mensen op een lekker positieve, toegankelijke manier kennis laten maken met veganistische receptjes. Niet al te moeilijk, nuchter, beetje humor d’r bij. Zo ben ik ook als persoon.
Ik vind het ook al heel leuk als ik hoor dat iemand mijn recept maakt. Laatst was ik op een festival en kwam er een meisje naar mij toe die ik via via vaag ken. Zij vertelde dat ze zelf geen vegan is maar wel mijn blog volgt en al verschillende receptjes van mij heeft gemaakt. Ze vond het heerlijk. Daar word ik dan ook helemaal happy van.
Krijg je ook weleens kritiek en zo ja, hoe ga je hiermee om?
O ja, meer dan eens. Van mijn kritische broers bijvoorbeeld, of bourgondische Brabanders hier in de omgeving. Hoe ik hiermee omga ligt ook aan de persoon en wat hij/zij zegt. Ik leg graag uit waarom ik plantaardig eet, maar als ik merk dat de ander totaal niet luistert en niet eens openstaat voor mijn verhaal, begin ik er niet eens aan. Ik heb wel meer te doen in m’n leven. Ik heb bijvoorbeeld nog een hele familie op Sims die ik moet onderhouden.
Wat voor type veganist ben je?
Ik eet gezond, maar niet overdreven gezond. Door de weeks eet ik over het algemeen gezonde maaltjes en in het weekend vaak iets van frietjes, chips en/of pizza. En drankjes. Ik hou mij, net als toen ik nog vlees at, aan de 80-20 regel: 80% gezond, 20% wat minder gezond. Ik ben niet zo’n gezonde whole plantbased vegan dus – waar overigens helemaal niks mis mee is. Ik zou willen dat ik de discipline had, maar ik hou nou eenmaal teveel van friet en chips. Sorry bips.
Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?
Pfoe, lastig. Ik ben niet zo van de voorbeelden. Ik weet wel dat mijn eerste positieve kennismaking met veganisme door Lisa Goes Vegan kwam. Ik had op internet weleens wat gelezen over veganisme (mijn reactie: ‘oh my god helemaal géén dierlijke producten, wat overdreven’) maar dankzij Lisa kwam ik op een hele positieve en chille manier meer te weten over waarom veganisten deze keuzes maken. Ik had geen idee! Lisa Goes Vegan was dan ook de eerste vegan blogster die mijn volgje kreeg op Instagram.
Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?
Pak een kop koffie of thee – of een bel wijn, wat maakt mij het uit – erbij, kruip op de bank en ga lekker Googlen; lekkere recepten, handige tips, welke producten je als vegan in huis moet hebben (Remia Mayolijn bijvoorbeeld), etc. Sla alles op. Plan vervolgens wat je de hele week gaat eten (ontbijt, lunch, diner en tussendoortjes) en stel een boodschappenlijst samen. Zo’n eetplanning kan in het begin een hele fijne houvast zijn, en een volle voorraadkast zorgt ervoor dat je minder snel naar een dierlijk product grijpt. En als je hulp wil: vraag! De meeste vegans vinden het leuk om mensen te helpen. Ik krijg ook regelmatig berichtjes van mensen die niet weten hoe ze bepaalde dingen precies aan moeten pakken en ik help deze mensen dan met alle liefde en plezier.
Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?
Qua Geen blaadje sla hoop ik dat mijn blog nog veel groter mag worden en dat ik daarmee heel veel mensen en bedrijven inspireer. Mijn eerstvolgende droom op korte termijn is het uitbrengen van het e-book waar ik momenteel mee bezig. Dit wordt een e-book met hele concrete handvaten voor mensen die graag de overstap naar vega(n) willen maken, maar niet zo goed weten hoe.
Verder hoop ik dat ik ooit mijn eigen boek ga uitgeven (mag over eten gaan, maar ik heb nog veel meer andere ideeën) en droom ik van een eigen gezinnetje en een gezellige bankrekening.
Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?
- Met stip op één: dat mensen stoppen met het mishandelen en eten van dieren. Het is gewoon niet nodig, het is slecht voor de dieren, je gezondheid én het milieu. Ik hoop zo erg dat alle mensen dit een keer in gaan zien. Of ik dit nog ga meemaken weet ik niet, maar ik hoop het wel.
- Oké, gedeelde eerste plaats dan: dat mijn familie en vrienden – en vooruit, ikzelf ook – gezond en gelukkig zijn en blijven. Lekker cliché, maar dit vind ik belangrijker dan wat dan ook.
- Dat ik dadelijk mijn geld kan verdienen met hetgeen wat ik leuk vind: schrijven. Ik ben net afgestudeerd, dus ik ben nu mijn freelance opdrachten aan het uitbouwen zodat ik uiteindelijk fulltime bezig kan zijn met mijn blog en deze freelance schrijfopdrachten. Ik ben dus al goed op weg!
PS mocht je dit lezen en nog een goede, creatieve en gezellige tekstschrijfster nodig hebben: I’m your woman.
Ben je gelukkig?
Ja, eigenlijk wel. En daar mag ik best eens vaker bij stilstaan, nu ik er zo over nadenk. Er zijn altijd dingen die beter kunnen, doelen die je nog niet behaald hebt of kutsituaties die opeens opdoemen. Je focus ligt dan al gauw daarop, maar ik heb de leukste boyfriend ever, mijn lijf is gezond, werkt naar behoren en ziet er ook nog eens prima uit, ik heb hele lieve (en hilarische) vriend(inn)en, een gezellige familie, een supermooi huisje en er ligt regelmatig naturel ribbelchips in de kast. Volgens mij heb ik niks te zeuren.
Wat is jouw definitie van succes?
Mijn gestelde doelen behalen, of in ieder geval goed op weg zijn om deze te behalen. Helemaal doen waar je gelukkig van wordt en daar je geld mee kunnen verdienen – en nee, ik hoef niet perse miljoenen op de bank te hebben staan. Al is het natuurlijk altijd welkom.
Gedeeld: Favoriete recept.
Elke friet-met-stoofvlees-lover moet deze vegan versie geprobeerd hebben. Echt. Morgen sporten we het er wel weer af.
[separator]
