Daar ben ik weer! Terug van weggeweest. Letterlijk. Want vorige week zaten we nog in de Griekse zon. En nu zijn we thuis op Belgische grond. En wat is er de afgelopen tijd een hoop gebeurt! Ik heb het gevoel dat ik opnieuw ben ontwaakt en mijn missie is vuriger dan ooit tevoren. Ik ben wakker! En in dit blog artikel deel ik met je hoe dit zich gaat uiten op Claire’s Mission en wat je mag verwachten van deze mama met een missie.
Claire’s Mission: mijn missie
In 2017 heb ik Claire’s Mission opgericht met een vrij activistische boodschap; een einde maken aan dierenleed wereldwijd. En hoewel deze missie en wens, ook nadat ik moeder ben geworden, nooit weg is geweest. Merkte ik wel dat het niet meer klikte.
Voor het oprichten van een animal sanctuary had ik namelijk zoooooo veel onderzoek gedaan, mensen gesproken (zelfs met dr. Jane Goodall) en kwam ik tot de ontdekking dat het te groots was. Onhaalbaar zelfs in dit leven.
En ik ben niet iemand die klein denkt of opgeeft. Maar ik raakte wel verloren op mijn weg. Want wat kan ik doen? Wat kan ik betekenen? Kan ik überhaupt van betekenis zijn?
Iedere ziel telt
En toen werd ik ook nog ziek en heb ik momenten gehad dat ik dacht dat mijn lichtje compleet zou doven. En storten onze werelden ook nog in op andere vlakken. Ik maakte kennis met de enorme vergankelijkheid van dit leven. De korte duur. En het belang om niet vooruit te kijken maar vooral in dit moment met aandacht te leven. Te omarmen wat er is. En daar de vreugde en schoonheid in te zien.
Ik ontdekte en leerde het grote web kennen. Het enorme Universum. Dat alles en iedereen met elkaar verbind. Maar tegelijkertijd ook iedere ziel een lichtje in het grote geheel laat zijn.
Ik heb altijd geweten dat mensen niet boven dieren staan, het plantenrijk niet onder doet voor het dierenrijk en vice versa. Maar dat juist alles één geheel is. Gelijk. Iedere ziel waardevol is. En dat alles een ziel heeft.
Wereldverbeteraars
Wij kiezen er heel bewust voor om te vertragen en onze kinderen dagelijks in aanraking te brengen met al het moois wat de wereld te bieden heeft. Van reizen tot in de natuur duiken, kennis maken met het dierenrijk en zoveel meer. Alle schatten. Bijzonderheden. En meer.
Daarom waren wij vorige week in Zakynthos. Om onze kinderen kennis te laten maken met de natuurlijke habitat van de zeeschildpadden, kennis te laten maken met de Griekse kruiden en ook de Griekse keuken. Te laten zien hoe je olijfolie kunt maken en welke planten en bomen er op het eiland groeien. En stiekem ook om te vieren dat mama weer helemaal gezond is en geen last meer heeft van nierstenen (hoeraaaa!).
We hadden alleen nooit maar dan ook nooit verwacht juist hier, op dit prachtige idyllische Griekse eiland dat zo dichtbij huis, in aanraking te komen met de Plastic Soep.
Zo waren de stranden ontzettend vervuild, met plastic tassen, flessen, maar ook met grote en kleine stukken plastic. Die de zee soms uit spuugde op het strand. En ook in de zee dreef vrij veel plastic.
Natuurlijk brachten we ook een bezoek aan het Zakynthos Turtle Rescue & Information Center, waar we tot de schrikbarende ontdekking kwamen dat de zeeschildpadden op Zakynthos aan het uitsterven zijn door massatoerisme. Het eiland is zelfs compleet opgegeven als zeeschildpadden thuis. En naar verwachting zal er vanaf volgend jaar geen zeeschildpad meer te zien zijn op de stranden en in de zee.
Impact maken
En dat opende mijn ogen. Onze ogen, moet ik eerlijk toegeven. Want al vanaf het moment dat ze in mijn buik zaten, voeden wij Lana en Lyam op als wereldverbeteraars. Ik heb dit eigenlijk steeds minder tot nauwelijks online gedeeld. Omdat ik onzeker was. Want voordat ik in verwachting was van onze prachtige dochter, was ik zo activistisch en had ik echt een medium gecreëerd wat een stem had. Wat zelfs boeren en jagers soms zo op de kast joeg, dat ik doodsbedreigingen ontving via social media.
En toen raakte ik in verwachting en koos ik ervoor om stiller te worden en onze veiligheid prioriteit te maken. En natuurlijk, zorgde het moederschap er ook voor dat ik zachter en voorzichtiger werd.
Dus in plaats van mensen op de kast te jagen en discussies aan te gaan, koos ik ervoor om in alle rust onze kinderen te laten zien hoe wij impact kunnen maken. Zo hebben we in Zakynthos de stranden opgeruimd en plastic uit de zee gevist. Onze kinderen zacht de kennis gegeven, van wat zij waarnamen. En thuis hebben wij dit verder doorgepakt.
Zo hebben Lana en Lyam nu een eigen actiepagina bij het WWF om geld op te halen (voor onder andere de zeeschildpadden) en heb ik een Facebook groep voor ze opgericht waar ze bijvoorbeeld knutsels verkopen, acties en andere dingen kunnen delen die zij doen voor de dieren en goede doelen (wil je lid worden? Stuur dan gerust een berichtje).
En dit zijn eigenlijk maar hele kleine voorbeelden. Zo heb ik nog niet eens met je gedeeld dat ik eind vorig jaar samen met de kinderen in samenwerking met het dierenasiel Lommel een grootschalige actie heb opgezet en alle zwerfpoezen en katten in onze buurt te laten steriliseren/castreren, de 7 zwerfpoezen en katten die wij dagelijks voerde een warm mandje hebben kunnen geven (waarvan we zelf ook een poesje en katertje hebben gehouden) en dat we regelmatig de natuur intrekken met een vuilniszak en een afvalgrijper. Dat we een paar weken geleden volop bijen-, vlinder- en vogelzaden hebben gestrooid in de natuur zodat er straks overal bloemen in overvloed groeien. En nog veel meer.
Want daarnaast zetten wij ons ook vol in voor mensen die bijvoorbeeld geen eten hebben of bepaalde dingen waaronder luiers kunnen kopen. Ook zij zijn welkom en staan regelmatig voor onze deur.
En dat is hoe wij impact maken. Het is niets om over op te scheppen. Verre van. Maar ik denk dat ik het toch met je wil gaan delen. Omdat kleine dingen doen, voor een ander een enorme impact kan maken. Want dat ene pak luiers weggeven, kan ervoor zorgen dat er geld overblijft voor een maaltijd. Boeken weggeven die anders in de boekenkast blijven staan, kunnen voor een ander een hele nieuwe wereld betekenen. Een stuk plastic opruimen van het strand, kan een leven redden.
Mama met een missie
Dus ik ben er weer. Eigenlijk terug van nooit weggeweest. Maar ik ben klaar om met je te delen wat wij doen, hoe wij het doen en om je uit te nodigen om met ons mee te doen. Want samen staan we sterk. Maken we impact. En zorgen we ervoor dat wij ieder lichtje, iedere ziel, laten stralen.
Doe je met ons mee? En ben je ook een mama met een missie? Deel het gerust in een reactie onderaan dit blog artikel. Super fijn om elkaar te leren kennen en inspireren!
11 reacties
Wat mooi en krachtig geschreven, Claire! Fijn dat je weer gezond bent en zo vol vuur je missie voortzet. Je inspireert!
Super lief! Dankjewel! Ik waardeer het enorm.
Wat mooi! Ik had een zelfde ervaring toen ik met mijn (toen) 17-jarige zoon in Afrika was. De armoede, de zichtbare gevolgen van de opwarming van de aarde, plastic dat is doorgedrongen tot de meest afgelegen plekken. En we kunnen vast iets samen doen, te beginnen bij jezelf, zeg ik altijd. Al lijkt het een druppel op een gloeiende plaat. Als het niet voor jezelf is, dan wel voor toekomstige generaties.
Wat verwoord je dat prachtig en ook zo krachtig! Wat heftig dat jullie dit in Afrika ook zo hebben ervaren. Hebben jullie het roer vanaf daar helemaal omgegooid?
Wow Claire, wat een energie, je bent weer terug van weggeweest. Ik ben sinds ik ouder ben geworden, ook steeds meer bezig, om het vuil in de wijk op te ruimen.
Super lief, dankjewel! Ik waardeer het enorm. En wat goed van je! Samen kunnen we absoluut het verschil maken.
Wat fijn te horen.
Fijn dat je kinderen leert over dieren, ik hou echt veel van dieren en kan moeilijk verdragen dat dieren pijn hebben op verschild manieren. Bedankt om met ons te delen.
Dat is heel herkenbaar, dankjewel voor het delen.
Lieve Claire, wat fijn dat het weer goed gaat met je en dat jullie samen zoveel mooie dingen doen voor de wereld en je omgeving. Dat maakt mensen blij. Alle goeds voor jullie.
Wat een mooi artikel heb je geschreven hoe jij en jouw gezin de wereld aan het verbeteren zijn! Welkom terug. Zo zielig om te lezen over de zeeschildpadden
Wat heb je dit mooi geschreven! Ik denk dat de wereld een stuk mooier zou zijn als iedereen bij zichzelf begint en zijn/haar kinderen bewust(er) zou opvoeden.