"retreat"

Ze is moeder, ondernemer en veganist. In dit interview laat Jessica Moreno Avila van Het dieet van de liefde zien hoe haar leven er uit ziet. Ze deelt haar tips en tricks over hoe je kinderen vegan kunt opvoeden. Ook deelt zij hoe zij denkt over vaccineren. Ben je daarnaast benieuwd wat het veganisme voor Jessica betekent en wat haar dagelijkse rituelen zijn? Lees dan snel verder. Heel veel lees plezier!

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Echt energie krijg ik van kundalini yoga, bepaalde muziek en naar buiten gaan.

We wonen in de stad dus we proberen in het weekend wel de natuur op te zoeken, maar ook van het dagelijkse fietstochtje naar school krijg ik al energie. Voor mij werkt het beter om dagelijks iets van beweging te hebben dan 2x per week naar de sportschool te gaan.

1 avond in de week heb ik yoga les en ik probeer momenteel een korte practice te ontwikkelen die ik in mijn dagelijkse activiteiten kan integreren.

Tijdens huishoudelijke klusjes of werk luister ik naar mijn favoriete muziek via Spotify.

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Ik ben veganist geworden in 2011 na een wandelvakantie. Op dat moment was ik al enkele jaren af en aan vegetariër. Ik had ook al eens een ayurvedisch dieet gevolgd dat 100% plantaardig was maar dat besefte ik toen niet, dat deed ik meer voor mijn gezondheid. Ik was vaak erg moe en volgde dit dieet als een soort kuur voor meer energie.

Maar ik werd veganist vanwege de dieren. Tijdens die vakantie zag ik koeien met kalfjes in de natuur en ik besefte plotseling heel goed dat ik dat bij ons in de buurt nooit zag. Ik woonde tegenover een melkveehouderij en daar stonden de kalfjes in van die kleine witte hokken.

De koeien kwamen wel buiten maar de wat grotere kalveren stonden op een stukje land achterin, ver weg van de kudde. Hoewel ik dit eigenlijk wel wist, ik dronk bijvoorbeeld al jaren geen melk meer vanuit het besef dat melk borstvoeding voor kalfjes is, kwam het op dat moment om de één of andere reden keihard binnen.

Na die vakantie ging ik het veganisme onderzoeken. Ik kende helemaal niemand die zo at en de eerste persoon die ik over mijn plannen vertelde deed het af als een of andere puberale ‘fase’ (ik was 33, ahum).

Ik besloot er 3 maanden helemaal voor te gaan, en als ik dan daarna nog twijfelde zou ik af en toe kaas mogen eten. Kaas vond ik namelijk het aller moeilijkste om los te laten. En ik twijfelde in die periode ook of het wel gezond was. Net als iedere andere Nederlander was ik opgegroeid met het belang van vlees voor ijzer en eiwitten en zuivel voor de calcium etc.

Omdat gezondheid heel belangrijk voor mij was ging ik op zoek naar blogs en kookboeken die vooral over gezond plantaardig eten gingen. In die tijd waren er nog niet zo veel als nu en ik kwam uit bij de Happy Herbivore (Lindsay Nixon). Haar recepten waren eenvoudig, snel klaar en ze gebruikte alleen maar eenvoudige ingrediënten die ik gewoon bij mijn buurt supermarkt kon kopen. Voor mij als alleenstaande moeder met een klein budget was dat ook heel belangrijk. Als iemand dus zegt dat veganist zijn duur is kan ik het tegendeel bewijzen!

Maar om een lang verhaal iets korter te maken: er ging een wereld voor mij open!

Ik was altijd al dol op koken geweest maar zat wel een beetje vast in al het traditionele, at veel geitenkaas en zo. Nu ontdekte ik dat je met de juiste kruiden en specerijen de heerlijkste maaltijden kon bereiden met puur plantaardige ingrediënten. Ik vond het een groot feest!

Omdat Lindsay Nixon recepten maakte gebaseerd op de aanbevelingen van plant based dokters zoals Dr. Fuhrman en Dr.McDougall was al het eten ook nog eens gezond en kookte ik zonder olie zonder dat ik het eigenlijk doorhad.

Hierdoor viel ik zonder het te willen eindelijk al die kilo’s af waar ik al jaren vanaf wilde.

In die tijd waren er ook nog weinig vegan vleesvervangers beschikbaar en aan tofu en tempé moest ik nog erg wennen. Eigenlijk ben ik die pas veel later meer gaan eten. Ik at eigenlijk heel basic; groente, fruit, peulvruchten, aardappelen en wat soja yoghurt of plantaardige melk/room door een recept. Dus ook het idee dat je als veganist heel veel soja moet eten is een grote misvatting!

Na een paar jaar ging het een beetje ‘mis’. Er kwamen toen steeds meer veganistische producten op de markt en uit enthousiasme wilde ik die allemaal proberen. Zoals vegan smeerworst, kroketten, shoarma, mayonaise…. Een geweldige ontwikkeling natuurlijk maar niet allemaal even gezond en vaak heel vet en zout dus slecht voor de lijn. Er kwamen wat kilo’s aan die ik er ook met geen mogelijkheid meer af kreeg en mijn eetpatroon raakte er door verstoord.

Dr. Lisle zegt: you crave what you eat. En ik heb ervaren hoe waar dat is.

In de tijd dat ik eigenlijk op een enkele uitzondering na, altijd gezond at, had ik ook altijd zin in gezond voedsel. Ik bakte zonder problemen patat voor mijn kinderen en at zelf een salade. Vanaf het moment dat ik mijn lichaam en brein meer genotsvoedsel gaf werd het steeds moeilijker.

Dit triggerde mij echter om nog meer te leren over plantaardige voeding en voedingspsychologie. Ik volgde de opleiding plant based nutrition bij Cornell University en dook in het werk van Dr. Lysle, oa auteur van de Pleasure trap.

Op dit moment zijn de meeste kilo’s er weer af maar ik heb nog altijd wel wat moeite met gezond eten. Maar juist omdat ik de valkuilen en moeilijkheden ken als moeder in een gezin van 5, en ik het een enorme uitdaging vind om toch de oplossingen te vinden, weet ik wat er ook bij anderen speelt en kan ik ze helpen vanuit ervaring. Dat is wat ik op mijn blog probeer te doen.

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Ongeveer 1x per twee weken bestel ik bij de AH en voor de rest heb ik zo mijn vaste adresjes. Het moet voor mij vooral gemakkelijk zijn, dus ga ik meestal naar de supermarkt op de route van school naar huis. Voor sommige dingen ga ik naar de Natuurwinkel en ook de Holland & Barret heeft soms goede aanbiedingen. Het liefste zou ik al mijn eten op de biologische markt halen en zo weinig mogelijk afval produceren, maar op dit moment laat mijn budget dit nog niet toe.

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Mijn vriend was vegetariër toen ik hem ontmoette en inmiddels voor 98% veganist. Ik merk dat veel mensen al met het veganisme in contact zijn gekomen en het feit dat ze dan iemand kennen zoals ik, maakt de stap vaak nog net even kleiner. Vooral ook omdat ik er erg van houd om mensen te verwennen met heerlijke eten als ze langs komen 😉 .

Je bent de oprichter van Het dieet van de liefde. Hoe is de naam en het idee hiervoor ontstaan?

Ik was mijn werk helemaal beu en mijn vriend zei op een dag; ‘’waarom doe je eigenlijk niet iets met eten? JE weet er veel van, bent er altijd mee bezig.’’ Het was super logisch maar het duurde nog een hele tijd voor ik het ook zo zag. Het was meer een hobby, iets voor mezelf, iets waarvoor ik eindeloos veel interesse had. Op een gegeven moment besloot ik er toch voor te gaan en ontwikkelde ik een online programma. Ik schreef ook een e-book, ik noemde dat PUUR voor jou, en de ondertitel werd: kies het Dieet van de Liefde.

De reden was dat ik plantaardig eten ook zo zie. Wanneer je eet vanuit liefde voor jezelf maak je makkelijker de juiste keuzes. Maar veganistisch eten doe je ook uit liefde voor de dieren en de planeet en zelfs je medemens. Het was dus eigenlijk ‘maar’ een ondertitel maar het bleek precies te verwoorden wat ik probeer uit te dragen. Op dit moment ben ik daarom bezig met het maken van een nieuwe website: www.dieetvandeliefde.nl.

Hoe zien de recepten en weekmenu’s eruit?

Ik probeer het zo eenvoudig mogelijk te houden, wat nog niet altijd makkelijk is. Ik ben vaak bang dat mensen het saai zullen vinden. Mijn ervaring is dat hoe langer je basic en onbewerkt eet hoe meer je smaakpapillen zich aanpassen en hoe lekkerder de eenvoudigste dingen zullen smaken. Maar je wil natuurlijk ook dat iemand die gewend is aan bewerkt voedsel het lekker vind en niet meteen afknapt. Hierin is het soms nog zoeken geweest, maar ik kies nu toch steeds meer en duidelijker voor minimalistisch eten. Dit is gewoon op lange termijn het beste voor je lichaam, de aarde en goed voor je budget. Wie meer te besteden heeft kan voor duurdere en biologische ingrediënten kiezen.

Wat betekent eten voor jou?

Eten is voeding maar ook gezelligheid, creativiteit, samen zijn, huiselijkheid. Feest! Het eerste blog dat ik ooit begon heette Veganfeest 🙂

Hoe kom je aan inspiratie voor het continu ontwikkelen van nieuwe vegan recepten?

Soms gewoon doordat ik op zondag een soepje in elkaar gooi en mijn vriend zegt: ‘’Wow, dit is ECHT lekker.’’ Dan schrijf ik het snel op en wordt dit een recept. Soms heb ik iets in huis en heb ik alleen een vaag idee van wat ik er mee zou willen. Dan ga ik soms gewoon Googlen, en dan juist niet alleen op vegan recepten. Zo kom ik vaak op nieuwe ideeën. Ik heb ook een tijdje recepten uit de Allerhande geveganiseerd.

Verder heb ik ook weer favoriete blogs, soms zie ik daar iets voorbij komen dat mij dan weer inspireert.

Je voedt je kinderen ook veganistisch op. Hoe ziet dit er in de praktijk uit?

Ik heb 3 kinderen, de oudste twee hebben een andere vader. Bij hun vader eten ze alles. Dat is soms wel lastig, maar je kan niet anders dan het accepteren en hopen dat wat je ze meegeeft en voorleeft van invloed zal zijn op de keuzes die ze straks zelf gaan maken. De oudste is inmiddels uit zichzelf vegetariër, ook bij zijn vader en anderen.

De jongste wordt dus wel veganistisch opgevoed. In de praktijk betekent dat gewoon dat hij zo veel mogelijk met de pot mee eet. Hij is net als iedere andere peuter gek op zoetigheid, maar ook fruit. Hij eet havermout, drinkt smoothies maar is ook gek op boterhammen met hagelslag.

Ben je voor of tegen vaccineren?

Ik ben niet voor en niet tegen. Ik ben wel voor eerlijke informatie. Op dit moment gaat de discussie heel erg twee kanten op. De tegenstanders doen alsof je je kind vermoord wanneer je het vaccineert, de voorstanders juist als je het NIET doet. De waarheid ligt waarschijnlijk ergens in het midden. Ik geloof niet in complotten maar ik denk ook dat het heel erg naïef is om te denken dat een industrie zo groot als de farmaceutische, waar zo ontzettend veel geld in om gaat, geen invloed zou hebben op beleid en onderzoek.

Ik hoop dat de kritiek van de anti-vaccers daar invloed op zal hebben. Want zeg nou zelf, vaccinaties zijn het perfecte verdienmodel. Het verplicht stellen van vaccinaties vind ik wel echt veel te ver gaan. Ik vind vooral dat beide kanten goede voorlichting moeten krijgen. Zo hoeven mensen echt niet bang te zijn voor een niet-gevaccineerd kind. En kunnen anderen weer beter de keuze maken om wél te vaccineren omdat ze zeker weten dat ze eerlijke en onbevooroordeelde informatie zullen krijgen in plaats van een praatje van een arts die bij voorhand vooral jou wil overtuigen het wél te doen. Dat werkt bij mij tenminste het beste.

Heb je tips voor andere vegans die hun kinderen graag veganistisch willen opvoeden?

Gewoon doen, en je niet te veel zorgen maken. Ik zie ouders vaak tot in het kleinste detail letten of de juiste voedingsstoffen wel naar binnen gaan. Maar mijn oudste twee eten zeker niet altijd super gezond en zijn grote, sterke jongens hoor. Gezonde voeding is zeker belangrijk maar het gaat vooral om het patroon dat je meegeeft. Het beste is wanneer kinderen helemaal niet met bewerkte voeding in aanraking komen, die kinderen behouden echte smaak en zullen de beste keuzes maken omdat ze simpelweg niet anders kennen. De meeste problemen die we hebben met voeding komt door al die kunstmatige voeding die onze smaak papillen als het ware lam legt voor echte smaak.

Dit is echter ontzettend lastig, zeker als je ook nog een sociaal leven wilt hebben en je kinderen naar school en feestjes gaan. Ik zelf laat het daarom dus maar een beetje los en probeer ze steeds meer van het goede mee te geven.

Als het gaat om lekkere dingen is het steeds makkelijker geworden. Veganistisch kinderen kunnen ook tosti’s eten, taart, patat met een kroket, bitterballen, loempia’s en saté broodjes. En er komt langzaam maar zeker steeds meer. Dus je hoeft als vegan kind echt niet meer op een wortel te knabbelen terwijl de rest aan het snoepen is.

Wat zijn de 3 mooiste reacties die je ooit ontvangen hebt n.a.v. een recept?

Wanneer mensen het zo lekker vinden dat ze het spontaan delen met anderen, of dat ik ergens in een Facebook groep zie dat iemand een recept van mij deelt. Dat vind ik echt de leukste reacties.

Krijg je ook weleens kritiek en zo ja, hoe ga je hiermee om?

Jazeker, met name op het feit of het wel of niet gezond is. Zelf zit ik inmiddels best in een vegan bubbel met mensen die heel goed weten dat vegan eten heel gezond is. Ik schrik er dan ook best wel van wanneer iemand opeens zegt dat ik kinderen in gevaar breng met mijn adviezen. Dan denk ik echt van Huh? Van welke planeet kom jij? Maar er zijn dus nog gewoon heel veel mensen die denken dat dierlijke producten onontbeerlijk zijn voor een goede gezondheid.

Ik probeer meestal gewoon rustig te reageren en eventueel wat goede bronnen te tonen die laten zien dat een plantaardig dieet wel degelijk gezond is voor kinderen. Maar ik heb wel geleerd dat je dat soort mensen niet moet proberen te overtuigen dus ik stop er liever niet te veel energie in.

Wat voor type veganist ben je?

Wat een grappige vraag! Nou, ik ben in de eerste plaats vooral mezelf. Plantaardig eten is één van de keuzes die ik maak in mijn leven. Ik ben geen activist of zo. Ik wil mensen vooral bewust maken van welke invloed hun eetpatroon heeft op henzelf en ook hun omgeving. Wat je in je mond stopt maakt uit! Waar we ons geld aan uitgeven heeft enorm veel invloed, kijk maar eens hoe het veganistisch aanbod gegroeid is. Die bewustwording, daar help ik graag aan mee.

Verder maak ik elke dag weer keuzes, en probeer ik vooral een positieve kijk te behouden.

Er is al zo veel veranderd! Maar ik begrijp het wel dat sommige mensen er soms moedeloos van worden wanneer de zoveelste video aan het licht komt met de horror van de bio industrie. Dan snap je gewoon echt niet dat mensen daar nog steeds aan mee werken, dat er nog steeds mensen de link niet leggen tussen hun eigen gedrag en de industrie.

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Oei! Dat is een lastige! Mag ik er ook een paar noemen?

Lindsay Nixon, omdat ze mij met haar recepten zo goed op weg heeft geholpen en omdat ze volledig haar eigen koers vaart ondanks dat ze ontzettend veel kritiek heeft gekregen uit de vegan gemeenschap.

Dr. McDougall, omdat hij als arts durft te zeggen dat voeding de oplossing is voor veel voorkomende gezondheid problemen. En hij deed dit al zo’n 30 jaar geleden toen veganisme nog amper bestond. Inmiddels heeft hij ook de sprong gemaakt van gezondheid naar de milieu en ethische aspecten van veganisme. Hij blijft zichzelf vernieuwen op latere leeftijd, en ik hoop dat ik dat ook zal kunnen doen.

En last but not least: Gary Yourofsky, zijn speech raakte mij recht in het hart 7 jaar geleden en ik heb enorm veel bewondering voor zijn passie en daadkracht.

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Geef jezelf in ieder geval de tijd om te wennen en geef niet op als iets niet lekker is. Ga ook niet te veel dingen vervangen. Vegan kaas smaakt niet als kaas. Het is niet anders. Maar als je een tijdje geen kaas meer hebt gegeten kan een tosti met vegan kaas best heel lekker zijn.

Zie het als een leuk experiment en een ontdekkingstocht. Ga vooral niet te veel denken aan alles wat je niet meer ‘mag’ en wees niet te hard voor jezelf als het eens mis gaat.

En Educate yourself! Oftewel, zorg ervoor dat je blijft leren over het hoe en waarom van veganisme. Je hebt mensen die veganist worden in eerste instantie vanwege de dieren, of gezondheid of het milieu. Maar uiteindelijk denk ik dat je alle drie de redenen nodig hebt om het op de lange termijn vol te houden. Dus wat je reden ook is, leer erover. Dit zorgt voor een sterke basis en daardoor zal je niet snel van je stuk gebracht worden.

Spreek ook met jezelf af welke keuzes je maakt op bijvoorbeeld feestjes en vakanties. Blijf je strikt veganist of laat je de touwtjes wat vieren?

Zorg dat je dit duidelijk hebt voor jezelf. En bereid jezelf goed voor. Dat is makkelijker dan elke keer weer de keuze te moeten maken. Ga ik wel of niet zondigen op dat feestje? En voorkomt dat je overvallen wordt door lastige situaties.

Weet wat die lastige momenten zijn en zorg ervoor dat je alternatieven hebt.

En tenslotte, één van de beste tips die ik ooit hoorde: van een middag niet eten of weinig opties hebben ga je niet DOOD. Sommige mensen zijn helemaal overstuur als er ergens geen vegan opties zijn. Ze voelen zich dan ofwel vreselijk of ze zwichten voor niet vegan food want ze MOETEN eten, toch? Nou nee dus, als je het echt niet wilt eten, dan kan dat een prima keuze zijn.

Als jij normaal gesproken voldoende eet ga je echt niet flauw vallen van een middagje overleven op een appel en een stukje stokbrood of zo. Je kan er natuurlijk ook voor kiezen om buiten de deur minder strikt te zijn maar denk daar van te voren goed over na zodat je geen keuzes maakt waar je later spijt van krijgt. En als het een keer mis gaat, geef jezelf dan niet teveel op je kop. Morgen is weer nieuwe dag en je gaat geen dieren redden door je rot te voelen.

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Ik droom van mooie retreats waar plantaardig eten, radical self-love, yoga en meditatie samen komen. De samenwerkingen hiervoor heb ik al in mijn hoofd. Ik wil een plek creëren waar je werkelijk gevoed en opgeladen weer vandaan komt.

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

Mijn eerste wens zou zijn dat gezonde voeding een ettelijk recht zou zijn. Ik vind het vreselijk wanneer ik hoor dat kinderen van arme ouders niet gezond kunnen eten omdat ouders bijvoorbeeld afhankelijk zijn van de voedselbank. Als ik rijk was, dan zou ik daar iets aan doen. Dus misschien moet ik vooral wensen dat ik heel rijk wordt 😉 .

Mijn tweede wens is uiteraard dat er een einde komt aan de uitbuiting, opsluiting, verkrachting en moord van miljoenen dieren. Elk jaar weer.

Mijn derde wens is dat er binnen het onderwijs meer ruimte komt voor lessen in bewustwording voor kinderen. Dat gelukkig zijn het grootste goed wordt.

Ben je gelukkig?

Ha! Meestal wel, soms niet. Maar ik ben zeker gelukkig met hoe mijn leven zich op dit moment aan het ontwikkelen is.

Wat is jouw definitie van succes?

Het lastige met woorden als succes vind ik dat er dus ook een tegenhanger is. Bij succes denk je al snel aan ergens goed in zijn, geslaagd zijn, geld verdienen misschien ook wel. Je kunt in de ogen van anderen heel succesvol zijn maar niet gelukkig.

Ik denk dat ik mij succesvol voel wanneer het mij lukt om in steeds meer gebieden van het leven echt mijn hart te volgen. En een leven te leiden waarin ik elke dag kan doen wat ik leuk, inspirerend en vervullend vind. En mij vrij voel om volledig mezelf te zijn.

Gedeeld: Een inspirerende video.

Deze video heeft mijn kijk op ons eet gedrag totaal veranderd. Veel mensen denken dat een behoefte aan bepaald voedsel een behoefte weergeeft, ik denk dat onze werkelijke behoeftes bedolven zijn onder allerlei opgedane informatie en ontwikkelde gewoonten. Het is echt super handig om te weten wanneer je veranderingen wilt doorvoeren in je leven en dat dit in eerste instantie dus totaal niet prettig kan voelen. Het verklaard ook waarom we zo kunnen snakken naar ongezonde dingen en we vaak moeten leren om gezond te eten.

Dr. Lisle is ook verbonden aan het TrueNorth Health Centre waar mensen met chronische ziekten en overgewicht, door middel van gezonde voeding en vasten geholpen worden. Erg inspirerend.

[separator]