Direct nadat we waren bijgekomen van het geweldige
nieuws dat we in verwachting zijn van een wonder zei ik tegen Roy ‘’lieverd, ik wil ons kleintje nu al op geen enkele manier meer in aanraking laten komen met geweld en leed. Ik wil dat ons kleintje vanaf nu alleen maar voelt dat het leven mooi is, dat unicorns bestaan, je dromen kunt realiseren en dat dierenliefde je ultiem gelukkig kan maken.’’ Zo gezegd, zo gedaan. In dit blog artikel deel ik met je hoe ik alle vormen van leed en geweld uit mijn leven heb verbannen. Van horrorfilms tot aan nieuws en dierenleed. Maar ook dichterbij, zo vertel ik je over de deur naar mijn verleden die ik (voor nu) op slot heb gedaan.
Dag horrorfilms, thrillers en andere gewelddadige films en series.
Stiekem is het al jaren een guilty pleasure.. Er is namelijk vrijwel geen horrorfilm die ik niet gezien heb en ook zijn er maar weinig thrillers en andere heftige series en films die geheimen voor ons hebben. Ik knipper niet snel bij het zien van afgescheurde lichaamsdelen, mensen die worden opgejaagd en verhalen zoals The Purge en Final Destination.
Zodra dieren veilig zijn, dan zit ik goed en is er eigenlijk niets waar ik ziek van wordt. Toch was het voor mij een no brainer dat ik dit alles niet meer wilde zien nu we in verwachting zijn van ons kleintje. Ondanks dat er geweldig goede films uit zijn gekomen die we zo graag wilde zien (waaronder IT: Chapter 2 en Scary Stories to tell in the dark).
De reden? Ik moet er niet aan denken dat ons kleintje ook maar iets mee krijgt van de verhalen. Stiekem is het misschien ook wel omdat ik mij soms schaam dat ik zo kan genieten van verhalen die zo rauw, sadistisch en hard zijn. Het past namelijk totaal niet bij wie ik ben en waar ik voor sta. Laat staan iets is wat ik met trots mee wil geven.
Maar eerlijk is eerlijk… Ik ben niet perfect. Er zijn namelijk 3 uitzonderingen die ik op deze regel maak;
- Films en series over vampiers; ik vind het gewoon iets magisch en romantisch hebben.
- Films en series over dieren die wraak nemen op mensen; denk aan haaienfilms.
- Films en series die magisch zijn; goed voor mijn creativiteit en voor die van ons kleintje.
Een tijdelijke stop op mijn onderzoek naar het vergroten van dierenliefde.
Dierenleed is wat mij betreft het allerergste, lelijkste en gemeenste wat zich op deze wereld afspeelt. Het is ook niet voor niets dat het mijn levensmissie is om een einde te maken aan dierenleed wereldwijd. Met het doen van mijn onderzoek naar het vergroten van dierenliefde, hoop ik op basis van verschillende factoren manieren te vinden die hierbij helpen. Eén van deze manieren kennen jullie uiteraard al. Zo droom ik erover en ben ik druk bezig met het openen van mijn eigen animal sanctuary.
Toch ben ik dagelijks nog steeds bezig met het vinden van nieuwe manieren en oplossingen. Hiervoor lees ik nieuws items en duik ik soms ook in de wereld die ik zo ontzettend verafschuw. Ik kan je niet vertellen wat voor gevoelens dit in mij los maakt, het is zo intens. De tranen stromen over mijn wangen en ik moet oppassen dat ik niet gevangen wordt in het gevoel van machteloosheid. Gevoelens die ik niet graag door wil geven aan ons kleintje. Ik hoop namelijk zo dat ik mijn levensmissie in dit leven kan realiseren en dat ik het stokje kan overdragen aan ons kleintje en dat hij/zij ervoor kan waken dat de wereld ooit weer zo’n donkere plek wordt.
Ontvolgen en ontvrienden.
Op social media volg ik onwijs veel mensen die net zoals ik niet tegen dierenleed kunnen en die zich hierin vaak machteloos voelen. Uiteraard zijn er ook mensen die het verschil maken en enorm inspirerend zijn! Maar voor nu zijn de posts van de eerste groep, de beelden die ik op geen enkele manier tot mij wil nemen, te veel. Ik kan de foto’s van dieren die volledig misbruikt, met geweld om het leven zijn gebracht en nog zoveel meer gewoon echt niet verdragen. Letterlijk.
Want naast de tranen is het mijn lichaam die ook in protest gaat en zich direct wil ontdoen van al het eten wat ik binnen heb. En daarom kies ik er juist nu voor om mensen te ontvolgen (wanneer ik ze verder wel leuk vindt) en te ontvrienden voor wanneer ik eigenlijk ook gewoon geen klik voel.
Dit knuffelmonster is voorzichtiger geworden.
In één van de allereerste dagen van onze zwangerschap (toen we zelf ook nog nergens iets vanaf wisten), heb ik iets heel erg naars meegemaakt. Misschien herinner je je het nog wel (ik schreef erover in dit weekoverzicht). Speciaal voor Animal Rights Nederland organiseerde ik samen met Melissa een event ‘Mediteren voor de dieren’. Eén van de deelnemers bleef maar om mij heen lopen en aan de energie voelde ik al dat het niet lekker zat. Maar wat kan er mis gaan als je met alleen maar veganisten samen bent toch?
Dus gaf ik hem een kans en knoopte hij een gesprek met mij aan. Het bleek een hels gesprek te worden waarin hij uit de doeken deed hoe hij al sinds een klein jongetje van 4 jaar oud katten en honden mishandelt. Veel spijt bleek hij ook niet te hebben gezien de grapjes die hij maakte. Ik voelde mij verschrikkelijk. Mijn maag draaide om, mijn ogen liepen vol en ik heb direct afstand genomen. Maar na afloop wist hij het toch voor elkaar te krijgen om mij een knuffel te geven. Iets wat ik compleet onbegrijpelijk vindt van mezelf, want hoe dan?!
Dit moment heeft voor mij heel veel veranderd. Sindsdien ben ik toch een heel stuk afstandelijker geworden en knuffel ik pas met iemand wanneer ik echt voel dat de energie goed zit. En niet omdat het zo hoort of omdat iedereen een knuffel verdient. Door te knuffelen deel je namelijk energie, vooral nu met de kleine, wil ik dat alleen nog maar doen wanneer alles zuiver voelt.
Ik kies voor het nieuwe leven.
Ondanks alles, ben ik mijn hele leven bezig geweest met als nog een band te krijgen met een vader die alcohol altijd belangrijker heeft gevonden. Daar ben ik mee gestopt. Ik verdien het om gelukkig te zijn en ons kleintje verdient het om omringt te worden door mensen die enorm veel van hem of haar houden en het allerbeste voor hebben. Dat mijn vader daar niet bij hoort is heel pijnlijk, maar tegelijkertijd ook oké. Hij heeft zijn keuze gemaakt en ik kies met volle overgave voor het nieuwe leven dat in mij groeit.
Unicorns and Rainbows.
Voor ons kleintje wens ik niets meer dan heel veel Unicorns and Rainbows. Het leven kan namelijk zo onwijs mooi zijn! Dat is ook iets wat ik zo belangrijk vind om mee te geven. Ik kies er dan ook voor om tijdens onze zwangerschap (en daarna) super gelukkig te zijn en alleen maar bezig te zijn met positieve en mooie dingen. Het is namelijk zo’n wonder dat we dit mee mogen maken!
Wat betekent een geweldloos leven voor jou?
