Claire's Mission
  • Categorieën
    • Ouderschap
    • Thuisonderwijs
    • Persoonlijke ontwikkeling & Spiritualiteit
    • Reizen
    • Duurzaam thuis, groen & DIY
    • Dierenliefde
    • Reviews
    • Ondernemerschap & geld
    • Mode
    • Vegan cosmetica
    • Interviews
  • Mediakit
  • Favorieten
  • Claire’s bloggers bestand
  • Op avontuur met kids
  • Contact
    • Privacyverklaring

Category: Interview

Interview: Wendy Walrabenstein

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh mei 15, 2018
Interview Wendy Walrabenstein

Tijdens VeggieWorld dit jaar zag ik dat de lezing van Wendy Walrabenstein onwijs goed bezocht was. En dat niet alleen, iedereen reageerde super enthousiast! Hoog tijd dus om Wendy eens te interviewen. Benieuwd naar haar boek, waarom zij en haar man veganistisch zijn geworden, haar liefde voor voeding, nieuwste onderzoek en nog veel meer? Lees dan snel verder. Wendy geeft namelijk ook 2 exemplaren van haar FOOD BODY MIND boek weg! 😀

 

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Energie heb ik gelukkig iedere dag. Ik moet eerder af en toe gestopt worden… Ik denk wel dat enkele rituelen hieraan bijdragen, zoals bijvoorbeeld altijd tijd nemen voor een gezellig en lekker ontbijt met mijn man. En ik denk dat een goede nachtrust ook heel erg bijdraagt aan mijn energieniveau.

 

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Mijn man en ik zijn bijna 20 jaar samen en vanaf het begin waren we al aan het experimenteren met vegetarisch eten, gewoon omdat wij van dieren houden. Toen wij van 2008 tot 2012 in Zwitserland woonden kwam er een echte ommekeer en gingen we overwegend plantaardig eten. Mijn man las Eating Animals van Jonathan Safran Foer en ik The China Study van T. Colin Campbell en toen was het snel gebeurd. Wat hielp was het feit dat wij naast een hele lieve boer woonden (hij riep iedere avond al zijn koeien bij naam naar binnen), maar toch een brok in de keel kregen toen naast ons in de tuin een koe stond te huilen omdat haar kalf binnen lag.

 

In het begin deden we maar wat, er was nog niet zoveel informatie als nu en we wisten ook eigenlijk niet zo goed wat we moesten koken. Mijn man is bij ons de kok en ontdekte gelukkig snel de Indiase keuken, heerlijk!

 

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Boodschappen doet mijn man bijna altijd, echt waar! Maar soms gaan we samen en dan is het gewoon een rondje door de supermarkt en meestal ook even naar de biologische winkel. Samenvattend: we slaan de middenpaden grotendeels over en eten vooral producten die mijn overgrootmoeder ook herkend zou hebben (en natuurlijk maken we heus wel eens een uitzondering, ik eet echt wel eens bitterballen of ijs, wel vegan uiteraard).

 

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Nou, er gaan gelukkig geen dieren meer dood voor mijn ‘genot’, dat is wel een prettig idee. Naar vrienden en familie toe hanteren wij de strategie van Tobias Leenaert. Wij eten nooit vlees, vis of kip, maar zijn mild en motiverend als andere mensen voor ons willen koken. Dat betekent dat er dan wel eens wat ei of zuivel in een gerecht zit. Door enthousiast te blijven en mensen thuis bijvoorbeeld heerlijke roomsauzen van cashewnoten te presenteren (erg lekker nu voor over de asperges), laat je zien hoe het ook kan. Heel effectief, veel vrienden en familie eten nu ook meer plantaardig.

 

 

Je bent diëtist-onderzoeker en auteur van het boek FOOD BODY MIND. Hoe en wanneer is je liefde voor voeding ontstaan?

Ik ben eigenlijk econoom en werkte 15 jaar bij banken in Nederland, Italië en in Zwitserland. Toen wij in Zwitserland woonden kregen we heimwee naar familie. Ik nam ontslag, we pakten ons boeltje en verhuisden weer terug naar Nederland.

 

Op dat moment besloot ik dat het ook een goed moment was om iets anders te gaan doen. Ik zag het niet zo zitten om nog eens 25 jaar bij een bank te werken. Maar eerlijk gezegd wist ik op dat moment echt niet wat ik dan wél wilde. Ik zie dat nu ook wel eens bij andere mensen en je hoort het ook veel zeggen: ‘Had ik maar een passie! Maar ik weet gewoon niet wat ik wil!’. Heel herkenbaar, dat had ik ook.

 

Toen we weer in Nederland woonde, heb ik zo’n 3 maanden gewoon geleefd. Geen plan, geen idee. Het grappig is dat ik toen alleen maar met eten bezig was: groentetuin, eten koken, brood bakken, lezen over voeding en gezondheid. Zo is het dus gekomen…

 

 

Je hebt een ‘Certificate in Plant Based Nutrion’, kun je hier wat meer over vertellen?

The China Study van T. Colin Campbell las ik nadat ik een interview had gezien met Bill Clinton op CNN. Hij vertelde over zijn ommezwaai naar een meer plantaardig voedingspatroon en hoe dit impact had op zijn gezondheid. Ik zocht uit hoe hij hierop was gekomen en ontdekte toen Dean Ornish, Caldwell Esselstyn en T. Colin Campbell.

 

Na het boek wilde ik meer en volgde de modules voor Plant Based Nutrition. Dit was leuk en interessant, maar ik merkte ook dat in plaats van antwoorden, ik juist nog veel meer vragen kreeg!

 

Op dat moment realiseerde ik dat ik enorm nieuwsgierig ben naar wat er nou precies in ons lichaam gebeurt nadat we bepaalde voeding hebben gegeten. De geboorte van mijn passie! Ik heb toen gezocht naar een opleiding die daarover ging en kwam uit bij de klassieke opleiding tot diëtist aan de Hogeschool van Amsterdam. Ik ben erdoorheen gevlogen! Zo interessant! Het grappige is dat ik daar ook ontdekte dat wetenschappelijk onderzoek bij mij past, dat had ik nooit verwacht.

 

 

Wat was voor jou de aanleiding om vegan te worden? En wat voor type veganist ben je?

Ik werd vegetariër uit dierenliefde, plantaardig uit gezondheidsoverwegingen en vegan voor dier, mens en milieu. Ik ben niet perfect (perfectionisme helpt niet) en ben naar mijn omgeving verdraagzaam en sla geen stukje kaas af dat mijn Italiaanse buurvrouw speciaal voor mij hoogstpersoonlijk, lopend door de bergen gehaald heeft. Bij ons thuis kom je echter (voor zover ik weet, want je ontdekt steeds weer nieuwe producten waarvoor dieren hebben moeten lijden) geen dierlijke producten tegen en dat is mede te danken aan mijn geweldige, veganistische man.

 

 

Je bent recent met je droomproject begonnen: wetenschappelijk onderzoek naar het effect van een plantaardige leefstijl op ziekte, te beginnen bij reumatoïde artritis en artrose. Wat zijn de eerste zaken die je ontdekt hebt?

Wist je dat bijna 2 miljoen mensen lijden aan een vorm van reuma? En dat artrose de meest voorkomende chronische aandoening is in Nederland? De zorgkosten voor reuma (officieel: reumatoïde artritis) en artrose nemen met ongeveer 1,9 miljard euro meer dan 2% in van alle zorgkosten. Best belangrijk dus.

 

Maar veel belangrijker is natuurlijk dat al deze mensen nu erg afhankelijk zijn van de dokter en maar weinig ’tools’ krijgen om zelf de regie te kunnen nemen. Ik spreek veel patiënten en weet dat mensen dit wel willen.

 

Steeds vaker zie ik dat patiënten met artrose een verwijzing krijgen voor een maagverkleining, pas daarna wordt de knie of de heup vervangen. In ons systeem werkt het zo: als je een voedingsprobleem hebt, dan worden 3 uur diëtist vergoed. Dat kost 180 euro. En als die uren op zijn, dan is de andere optie een maagverkleining. Kosten: meer dan 10.000 euro. Daartussen zit niets en dat wil ik veranderen.

 

Voor reuma werkt dit anders dan bij artrose. Daar is het probleem dat de recente ontwikkeling van hele effectieve medicijnen ervoor gezorgd heeft dat reuma niet meer betekent dat je invalide wordt. Dat is geweldig. Maar ondertussen is er een groep mensen die daaraan niet genoeg heeft. Dit kan zijn omdat de medicijnen voor hen ongewenste bijwerkingen hebben, omdat de medicijnen bij hen niet werken (dat komt in ongeveer een derde van de gevallen voor) of omdat zij gewoon ook zelf, ter ondersteuning wat willen doen.

 

Voor al deze mensen is een multidisciplinair leefstijlprogramma mogelijk een uitkomst. Of dit effectief is ga ik dus onderzoeken. We hebben echter al wel hele mooie voorbeelden van programma’s waarbij veel effect werd behaald. Mijn grootste voorbeeld is Dean Ornish. Hij toonde aan dat plantaardige voeding, beweging en stress management hart- en vaatziekten niet alleen goed kan behandelen, maar zelfs kan omkeren. En dat allemaal zonder bijwerkingen!

 

 

Ik heb altijd zoveel bewondering voor mensen die een boek hebben geschreven. Hoe heeft voor jou het schrijfproces van FOOD BODY MIND eruit gezien? En hoe was het om je boek te lanceren?

Eigenlijk is het belangrijkste dat je een boodschap hebt en een enorme drive om ‘iets te zeggen’. Dan komt de rest vanzelf. Mijn boek is geen grote bestseller geworden en je wordt er niet rijk van! Per saldo heb ik er echter heel veel aan gehad.

 

Toen ik mijn praktijk startte, was het feit dat ik een boek had geschreven voor veel cliënten aanleiding om de telefoon op te pakken. En ook voor mijn onderzoek heeft het geholpen. Het was voor mijn promotor (dat is prof. dr. Dirkjan van Schaardenburg, die mag best even genoemd worden, van deze hoogleraar gaan we nog veel horen) goed om te zien dat ik het zitvlees heb om een boek te schrijven.

 

 

Heb je tips voor iedereen die graag een boek wil schrijven?

Waar ik zelf nog steeds geen antwoord op heb, is of het beter is om met een uitgever te werken of zelf een boek uit te geven. Maar het lijkt mij goed om daarover na te denken. Verder was het met mijn boek heel erg lastig om het te positioneren. Het is een informatief boek over gezond ouder worden, maar er staan ook recepten in. Waar moet het dan in de boekwinkel staan? Dat bleek in mijn geval lastig.

 

En verder moet je echt een verhaal hebben dat eruit moet!

 

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Ik probeer vooral mijn eigen weg te volgen en niet die van een ander. Daarom laat ik mij graag inspireren door meerdere mensen. Voor mijn werk zijn Dean Ornish, Valter Longo belangrijk en recent is daar ook Andreas Michalsen bij gekomen. Zijn boek De innerlijke arts is recent uit het Duits vertaald en kan ik iedereen aanraden. Deze heren houden zich allemaal op verschillende manieren bezig met leefstijl en gezondheid, Lifestyle Medicine. Een geweldig mooi vakgebied. En…tijd dat er een vrouw bij komt, vindt je niet?

 

 

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Hoewel er ook mensen zijn die van de ene op de andere dag volledig vegan zijn, is voor de meeste mensen een meer geleidelijke weg gemakkelijker en duurzamer. Ik adviseer mensen soms om eerst ‘laag hangend fruit’ te zoeken: wat in jouw voedingspatroon kan je gemakkelijk weglaten of vervangen?

 

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Overal waar materiële welvaart boven een bepaald niveau komt, stijgt het risico op fysieke en mentale ziekte. We worden rijker, maar ondertussen daalt door de leefstijl die daarbij hoort onze vitaliteit. Alleen een betere leefstijl, op basis van meer plantaardige, volwaardige voeding, beweging en minder stress, biedt hiervoor een duurzame oplossing. Ik droom van meer vitaliteit voor iedereen. Ik wil mensen leren, verleiden en behandelen richting meer betekenisvol leven. Want dit kan alleen als je fysiek en mentaal gezond bent.

 

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

Ik ben niet zo van de wensen. Ik geloof dat als je iets wilt of een visie hebt (een echte, niet zo maar een oppervlakkig verlangen), je een stap moet zetten. Breng het terug tot jezelf: wat kan je nu doen richting die hogere wens? Voor mij is dat meer vitaliteit voor iedereen, daar ben ik iedere dag mee bezig.

 

 

Ben je gelukkig?

Ja!

 

 

Wat is jouw definitie van succes?

Dat iedere dag betekenisvol is.

 

 

Gedeeld: win een exemplaar van mijn boek FOOD BODY MIND

Ik wil graag 2 exemplaren van mijn boek FOOD BODY MIND weggeven. Wil je hier kans op maken? Deel dan dit interview en tag mij hierin op Facebook of Twitter of Instagram. En stuur een mail naar Claire met daarin jouw adres; info@clairesmission.com.  Volgende week maandag (21 mei) maken wij de 2 winnaars bekend. ♥

 

Leo en Wendy

 

 

[separator]

 

 

mei 15, 2018 0 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappEmail

Interview: Natascha van Plantaardiger

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh mei 8, 2018
Interview Natascha van Plantaardiger

Het heeft even geduurd maar eindelijk heb ik mijn vriendinnetje Natascha van Plantaardiger geïnterviewd. SHE ROCKS! Benieuwd waarom ik dat vind en wil je kennis maken met een ontzettend mooi mens die dol is op tuinieren, fotograferen, dieren, activisme en bloggen? Lees dan snel verder en laat je inspireren. ♥

  

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Ik krijg de meeste energie van dingen doen waar mijn hart ligt, zoals het veganisme, moestuinieren, bloggen en activisme.  Maar ook put ik heel veel energie uit de natuur. Wanneer ik een uurtje ga wildplukken op de hei of in het bos kom ik terug alsof ik een weekendje wellness achter de rug heb. Dat is zeker de moeite waard om even helemaal op te laden, vooral wanneer ik dit op mijn blote voetjes kan doen. En wat mij ook energie geeft is vriendelijk zijn. Iets kleins doen voor een ander, al is het maar een glimlach of een knipoog. Dat is iets wat ik het laatste jaar beoefen. Hoeveel je krijgt, wanneer je gaat geven, dat is voor mij echt een eyeopener.

 

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Ik ben nu 1 jaar veganist en daarvoor was ik 2 jaar vegetariër en daarvoor kocht ik alleen biologisch vlees. Eigenlijk ben ik altijd bezig geweest met dieren eten en dat ik het op een ‘zo goed mogelijke wijze ‘ wilde doen. Als kind van 4 jaar wilde ik het al niet en toch door sociale druk en mijn omgeving, begon ik steeds weer met vlees eten. Ik ben wel 20 keer vegetarisch geweest. Of ik zorgde dat ik wegliep van mijn  gevoelens terwijl ik bijvoorbeeld kipfilet klaarmaakte, dat is mij ook heel bekend, dan moest er echt een knopje om. En toen wist ik nog niet dat je ook gewoon helemaal zonder dierlijke producten kunt leven! Nu hoef ik mij nooit meer schuldig te voelen over wat ik koop, eet en draag. Ik kwam er vorig jaar achter wat er met koeien gebeurd in de melk industrie, dat daar dus kalfjes voor sterven. Daar ben ik zo van geschrokken dat ik besloot te stoppen met melk en zo kwam ik achter steeds meer waarheden.

 

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Ik maak thuis een lijstje waar ik mij dan strikt aan probeer te houden in de winkel, zodat ik niets impulsief koop. Ik probeer namelijk te sparen. Ik neem mijn eigen groentezakjes en boodschappentasjes mee en ik doe het zo kalm mogelijk en één keer in de week. Ik let op dat de producten die ik koop niet hebben bijgedragen aan dierenleed en dat ze grotendeels biologisch zijn. Dat vind ik ook heel belangrijk namelijk, onbespoten groenten en fruit.

 

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Jazeker. De mensen die het dichtste bij mij staan zijn nu ook veganist en sommige nog in de overgang van vega naar vegan. En met vrienden heb ik veel gesprekken, gelukkig is er veel respect momenteel, dat was in het begin wel anders. Toen werd ik vaak aangevallen op mijn veganist zijn.

 

 

Je blogt op Plantaardiger. Hoe is de naam en het idee hiervoor ontstaan?

Ik begon in 2016 een Instagram account en wilde dit alleen voor mijn moestuintje gaan bijhouden en misschien wat vega recepten., in het begin van mijn account was ik vegetariër. Plantaardig. Plantaardiger, dat werd binnen een minuut bedacht eigenlijk, uit het niets. En nog steeds ben ik er heel blij mee.

 

 

Je hebt een onwijs goed initiatief opgezet namelijk 30 dagen 30 vragen. Kun je hier wat meer over vertellen?

Ik krijg als vegan Instagrammer en blogger best wel wat vragen over het veganisme. Zoals:  ‘hoe kom je aan je eiwitten? ‘ Of   ‘wat is er mis met eieren? ‘ het leek mij goed en leuk om in 30 dagen 30 vragen over het veganisme te gaan beantwoorden in de vorm van blogposts. Nu is het mij alleen niet in deze 30 dagen gelukt, maar het resultaat, daar ben ik blij mee, ik heb veel positieve reacties ontvangen en ook best wel wat mensen die nu het veganisme gaan proberen hierdoor! En ook voor andere veganisten kunnen mijn artikelen handig zijn wanneer ze zich willen uitleggen naar anderen toe. Ik heb mij voor dit initiatief laten inspireren door Earthling Ed (ik ben een groot fan van hem!).

 

 

Wat zijn de 3 mooiste reacties die je ooit op je blogs ontvangen hebt?

Ik vind berichtjes van mensen die ik heb mogen inspireren het mooiste. Oorspronkelijk heb ik een moestuin blog en daardoor heb ik veel lezers en volgers die niet vegan zijn. Nu ik zelf wel vegan ben geworden, neem ik deze mensen erin mee en nu kan ik veel mensen kennis laten maken met hoe leuk, lekker en gemakkelijk vegan zijn is. En ik kan hen uitleggen waarom het zo belangrijk is. En het aller mooiste vind ik dat er mensen zijn die vegan zijn geworden door mijn artikelen. Dat ik ze heb mogen inspiratie, dat ze de connectie met de dieren op hun bord hebben gemaakt. Dat is denk ik het beste gevoel wat er bestaat. Ik krijg momenteel wekelijks wel zo’n bericht. Het meeste bijgebleven is een lezeres die eerst vol tegen mijn artikel over vlees eten in ging, ze vond dat ik te veel mijn mening opdrong. Maar na een aantal keer heen en weer mailen met elkaar, waar er ruimte was voor elkaars argumenten, zijn we nu best wel dicht naar elkaar toe gegroeid en ondertussen maakt zij zelf een transitie mee van vlees naar vega. Maar ook mensen die het ineens aandurven om een tuintje te gaan beginnen blijven ontzettend mooi.

 

 

Krijg je ook weleens kritiek en zo ja, hoe ga je hiermee om?

All the time 🙂 . Ik wil graag iedereen te vriend houden. Ik wil dat de hele wereld vegan word en ik vertel graag de waarheid over de bio industrie, maar tegelijkertijd wil ik ook alle vlees etende volgers behouden. Juist omdat ik denk dat ik hen iets kan inspireren. Dat gaat niet altijd. Ook krijg ik feedback op mijn spelfouten, wat volkomen terecht is, ik ben heel slordig en heb weinig geduld om artikelen een aantal keer door te lezen voordat ik ze online zet, iets waar ik nog beter in kan worden, soms vergeet ik dat er nog een paar duizend mensen mee lezen. Ik laat kritiek niet een te grote rol spelen overigens, ik blijf doen waar ik mij goed en prettig bij voel, ik kan niet iedereen tevreden houden natuurlijk.

 

 

En gesproken over je verhaal doen. Je doet ook vrijwilligerswerk bij o.a. Anonymous for the Voiceless. Wat betekent vegan outreach voor jou en waarom vindt je het zo belangrijk?

Toen ik veganist werd, dacht ik dat dit het beste was wat ik kon doen voor de dieren, maar toen werd ik dus actief en nu weet ik dat dit het beste is wat ik kan doen. Dieren kunnen niet praten en dus heb ik besloten dit voor ze te doen. Als ik in hun positie had gestaan, had ik ook graag gewild dat er iemand voor mij zou opstaan. Outreach betekent voor mij mensen in contact brengen met hun gevoel, met hun compassie voor dieren, 90% van de mensen die ik spreek vinden het verschrikkelijk voor dieren en steken juist daarom het hoofd in het zand, omdat het pijnlijk is. Ik vind het heel erg belangrijk dat iedereen op aarde veganist wordt, omdat ik vind dat iedereen recht op een eigen leven heeft. Dieren zijn hier op de wereld met ons, niet voor ons. We hebben geen dierlijke producten nodig om te overleven, sterker nog het maakt ons en de planeet ziek. Mijn doel is om bewustzijn en liefde te creëren.

 

 

Wat voor kwaliteiten moeten iemand hebben om een goede dierenactivist/vegan advocate te zijn? Heb je hier ook tips voor?

Iedereen die vegan is kan een activist zijn, je kunt op zoveel manieren actief zijn! Door veganisme te promoten, door folders  te verspreiden, door met cupcakes in de winkelstraat te staan, door met een megafoon in een winkel te staan, door mee te doen aan campagnes, door te bloggen, door een boek te schrijven, maar ook door je aan te melden bij Anonymous of The Voiceless. Waar je beelden laat zien van de bio-industrie en met het publiek in gesprek gaat. Hiervoor heb je alleen wat lef nodig, vooral in het begin kan het spannend zijn, spreken tegen vreemde mensen. Maar zolang je vanuit je hart spreekt, kan er eigenlijk niets mis gaan. En vragen stellen is altijd beter dan een oordeel geven. Dus:  ‘waarom denkt u dat deze kalfjes doodgemaakt worden?’; in plaats van: ‘doordat u melk drinkt, gaan al die kalfjes dood’. Het doel is om mensen richting het veganisme te krijgen en niet om ze weg te duwen. Maar dat groeit vanzelf.  Het is een fantastisch gevoel dat je meer kan betekenen. Bovendien zijn alle mensen die hier aan mee doen, zo lief, je voelt je meteen thuis en mensen (the vegan family zoals het ook wel wordt genoemd) zal je steunen, aanmoedigen en helpen. Ik vind het heel belangrijk dat veganisten gaan opstaan voor waar ze in geloven, de dieren hebben ons nodig!

 

 

Wat voor type veganist ben je?

Ik denk dat ik een veganist ben die dit uit ethische redenen is geworden. Ik vind dat ieder leven telt en waardevol is. Ik probeer geen boze veganist te zijn, al maakt al het geweld tegen dieren mij wel boos. Ik probeer dit niet af te reageren op mensen die geen veganist zijn. Ik probeer ze juist te begrijpen, ik bedoel niet heel lang geleden at ik ook nog dieren en dat terwijl ik altijd echt van dieren heb gehouden. Ik probeer begrip op te brengen voor de psychologie achter carnisme en met mensen in gesprek te blijven, op een respectvolle wijze. Dit lukt me steeds beter.

 

 

En voordat ik het vergeet… Ik heb je alweer een hele tijd geleden leren kennen. Vooral ook als planten vrouwtje en de go to person op het gebied van (moes)tuinieren. Hoe en wanneer is je liefde voor de natuur ontstaan?

Een paar jaar geleden ben ik erg depressief geweest. Ik heb inmiddels een persoonlijke groei door gemaakt. Ik wil er niet al te diep op ingaan, maar ik heb echt in conflict met mezelf gezeten en toen ik op zoek was naar wie ik nu was en wat ik wilde in het leven, probeerde ik veel hobby’s uit. Borduren, schilderen, sporten en de moestuintjes van de AH. Dat was het wel voor mij. Wat begon met een paar plantjes, is nu uitgegroeid tot een obsessie van ongeveer 200 m2 🙂 . Door mijn urban farm kwam ik veel buiten en was ik tot laat in mijn tuintje bezig. Dan kom je in contact met de aarde, met de planten, bomen, met alle kleine diertjes, met vogels, met vlinders, bijtjes, spinnen en kikkers. Ik begon steeds meer verbintenis te voelen met de natuur, mij thuis te voelen, de natuur stelt geen eisen aan hoe je bent of aan wat je doet. Alles is precies goed zoals het is. Hierdoor begon ik mezelf steeds minder belangrijk te gaan vinden en vanuit daar is ook bij mij het veganisme begonnen, dat weet ik zeker. Ik zag de wereld met andere ogen ineens.

 

 

Wat voor groentes en kruiden ben je op dit moment aan het verbouwen en kweken?

Ik heb heel veel ruimte momenteel en op dit moment kweek ik; andijvie, 3 soorten sla, radijsjes, wortels, aardappelen, meloenen, komkommers, tomaten, augurken, courgettes, luffa, boontjes, doperwtjes, eetbare bloemen, laurier, peterselie, anijs, venkel, dille, basillicum, pompoenen, aubergines, peper en paprika’s.

 

 

Hoe en wanneer is Kas & Co op je pad gekomen?

Op de urban farm waar ik bij aangesloten ben, wordt helaas nog wel eens wat vernield. Een vrouw de bij een andere tuin zit wist hier van en zij mailde mij met de volgende tekst: ‘’Natascha, kun jij vrijdag om 12.00 uur komen op de Kromme rade 5 in Kortenhoef, denk aan: nieuwe kansen.’’ Toen ik daar kwam zag ik een gigantische kas en zij heeft mij in contact gebracht met de oude kwekerij en ik kon meteen een stuk van de kas krijgen (tegen betaling hoor, maar als nog, een droom die uitkomt!).

 

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Het is geen persoon maar ik denk dat ik het meeste geleerd heb van moestuinieren. Dit leert mij geduldig te zijn, dat er voor alles een tijd is en ook dat niets voor altijd is. Dat ik moet genieten en in het hier en nu moet leven en niet in het verleden of in de verre toekomst. Bovendien zorgt tuinieren ervoor dat ik mindful blijf en helpt het bij tijden van stress en zorgt het voor heel veel geluk en ontspanning, ondanks alle moeite die je doet. Zo mooi!

 

 

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

De hoofdgedachte van veganisme is eigenlijk simpel, dat je geen kwaad wilt doen. Maar hoe doe je dat? Voor dat je iets doet of zegt kun je bij jezelf nagaan, ‘Zal ik met deze actie, een ander kwaad doen?’  Op een bewust niveau handel je dan al naar je wens om niet kwaad te willen doen.

 

Het kan een kleine handeling zijn, zoals een vlieg buiten te zetten in plaats van het dood te maken. En een wesp in je glas toch te redden, in plaats van het glas te schudden. Maar het kan ook zijn dat je twee keer nadenkt voor je iets kwetsend zegt tegen iemand die je liefhebt.  En door dat je geen kwaad wil doen, zul je merken dat je steeds meer keuzes zult maken die minder kwaad doen. Veganisme is daar een logische stap in en je zult merken dat je zelf veranderingen gaat maken wanneer je hier klaar voor bent.

 

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Ik wil voor mijn 40ste  dolgraag emigreren naar Curaçao en daar een bed & breakfast met moestuintje beginnen. Lekker ontbijt met vers fruit uit eigen tuintje aanbieden. En diertjes opvangen die dat nodig hebben. Ik ben niet perse op zoek naar samenwerkingen, maar sta wel overal voor open!

 

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

Dat zou fantastisch zijn! Ik ga meteen voor grote wensen dan 😉 .

 

  1. Dat alle wezens verlost zijn van lijden
  2. Dat er vrede is voor al dat leeft
  3. Dat elk wezen gelukkig is en vrij

 

 

Ben je gelukkig?

Ja ik ben enorm gelukkig! Zelfs wanneer dingen niet lopen zoals ik dat voor ogen had, kan ik dit prima accepteren en vertrouw ik erop dat alles uiteindelijk goed komt en dat ik precies zal krijgen wat ik nodig heb, in plaats van te krijgen wat ik wil.

 

 

Wat is jouw definitie van succes?

Ik zou zeggen geluk. En dat is voor iedereen anders. Een carrière of veel geld heeft mij nooit getrokken. Maar vrijheid om te doen wat ik leuk vind wel.

 

 

Gedeeld: 30 dagen 30 vragen

Ik wil iedereen uitnodigen om de artikelen in de 30 dagen 30 vragen te lezen. Ook wanneer je al vegan bent, kan het je helpen om antwoorden te geven aan mensen in je omgeving. Klik hier voor meer informatie.

 

 

27971983 1642336252470802 1633805349211911904 n

 

[separator]

 

 

mei 8, 2018 3 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappEmail

Interview: Tobias Leenaert

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh april 3, 2018
Interview Tobias Leenaert

Na het lezen van zijn boek ‘How to Create a Vegan World’, vroeg ik mij af wie Tobias Leenaert is en wat zijn drijfveren zijn? Dus ik trok de stoute schoenen aan en ik vroeg hem of ik hem mocht interviewen. En tadaaa, dit is het eindresultaat. Het komt niet vaak voor dat iemand zich zo kwetsbaar en eerlijk op durft te stellen. Wil je Tobias echt leren kennen? Lees dan snel verder en laat je inspireren.

 

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Ik denk dat ik vooral energie krijg van positieve contacten met andere mensen en het gevoel te hebben dat ik anderen kan helpen of inspireer. Wanneer ik lezingen geef heb ik heel veel energie en ben ik helemaal in the moment. Daarnaast krijg ik ook een goed gevoel wanneer ik iets gecreëerd heb. Dat kan een blogpost zijn, of een nieuwe presentatie, of wat dan ook…

 

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Ik was ongeveer tien jaar toen ik mij afvroeg wat het relevante verschil was tussen de hond bij onze stoof en de koe op de wei in de regen. Ik vroeg mij af welk verschil precies kon rechtvaardigen dat ik de ene streelde en de andere opat. Ik vond geen verschil en realiseerde mij dat ik eigenlijk zou moeten stoppen met dieren eten. Maar ik at zo graag vlees. Ik koos er altijd voor bij een restaurant en ik protesteerde altijd wanneer mijn moeder iets vegetarisch kookte (zij wou gezond eten maar sprak niet over dierenleed). Uiteindelijk heb ik pas aan de universiteit iemand leren kennen die mij het boek Animal Liberation van Peter Singer gaf. En daarna ben ik, nog steeds stap voor stap, geëvolueerd. Eerst naar pescatariër, toen vegetariër en daarna naar veganist.

 

 

Om welke reden ben je vegan geworden?

Voor mij was het allemaal om dieren te doen, maar de andere voordelen voor de planeet en het milieu neem ik er graag bij. Ik vind gewoon niet dat we dieren moeten laten lijden en doden als we perfect zonder kunnen. Vroeger was dat misschien te rechtvaardigen, maar het past volgens mij niet meer bij het gevoel voor moraal dat we vandaag ontwikkeld hebben.

 

  

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Die zijn verdeeld tussen de supermarkt en een natuurvoedingswinkel. Ik kook heel graag (en volgens mijn vriendin niet slecht) en ik heb graag van alles in huis om mee te experimenteren. Ik geniet ook van een glas goede wijn. Ik probeer de ongezonde dingen te beperken, maar ik slaag er lang niet altijd in.

 

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

De mensen die dicht bij mij staan zijn inderdaad voor het grootste deel mee geëvolueerd: mijn broer, mijn moeder, mijn vader, vrienden… Maar een meer structurele impact heb ik denk ik met de lezingen die ik geef en de dingen die ik schrijf.

 

 

Je bent de co-founder van ProVeg International, co-director van Centre for Effective Vegan Advocacy (CEVA), founder van EVA en auteur van het boek ‘How to Create a Vegan World’. Hoe combineer je dit alles en hoe zorg je ervoor dat je alles evenveel aandacht geeft?

Dat gaat allemaal organisch. Vroeger was ik directeur van EVA en had ik veel meer verantwoordelijkheid: over het budget, over onze plannen, over mensen… Sinds ik een burn-out heb gehad en EVA verlaten heb, probeer ik het met iets minder stress en deadlines te doen. Het is zoeken naar een evenwicht tussen enerzijds het gevoel voldoende te doen voor dieren en anderzijds mijn eigen gemoedsrust.

 

 

Wat betekent vegan advocacy voor jou? En kun je ons meer vertellen over het Centre for Effective Vegan Advocacy (CEVA)?

Vegan advocacy gaat uiteraard over het verspreiden van de blijde vegan boodschap, of het op een of andere manier meewerken aan de verdere verplantaardiging van de wereld. Bij EVA heb ik zo’n vijftien jaar gewerkt met allerhande stakeholders (ik noem ze “steakholders”) en heb ik veel ervaring opgedaan omtrent communicatie met mensen en groepen die nog niet aan boord zijn met ons idee. Na EVA ben ik mij gaan richten op het doorgeven van mijn opgedane ervaring en kennis aan andere vegans. Als de mensen die al aan boord zijn, de boodschap kunnen verspreiden op een efficiënte manier, dan zou dat enorm helpen. Ik vond dat daar werk aan de winkel was en dat veel vegans teveel communiceren vanuit hun eigen waarde, positie, ervaringen zonder voldoende rekening te houden met hun publiek. Rekening houden met je publiek is het centrale punt van wat ik vertel.

 

  

Hoe is de samenwerking met jou en Melanie Joy, de andere co-director van Centre for Effective Vegan Advocacy (CEVA), tot stand gekomen?

 

Ik was al langer bevriend met de man die later haar echtgenoot zou worden: Sebastian Zoesch, directeur van de Duitse veggie vereniging VEBU (nu van naam veranderd naar ProVeg). Hij heeft mij aan Melanie voorgesteld. We hebben op een bepaald moment samen een training gegeven in Berlijn en dat viel zo goed dat we besloten dit verder op te zetten en structureel samen te werken. Momenteel reizen we dus de wereld rond met onze trainingen.

 

  

Wat zijn de 3 meest bijzondere momenten die je samen met Melanie Joy hebt meegemaakt tijdens jullie vegan advocacy werk?

We ontmoeten geweldige mensen en een bloeiende beweging waar we ook komen: van Argentinië tot Australië, van Helsinki tot Kaapstad. Ons meest recente reis naar Taiwan was een van de mooiste tot nu toe. De host organisatie was een boeddhistische spirituele groep. Die mensen waren niet alleen heel liefdevol, maar ook nog eens enorm goed georganiseerd. Als je je over niets zorgen moet maken, alles vlekkeloos verloopt, en je je kan focussen op je taak en de deelnemers het beste van jezelf kan geven dan geeft dat een geweldig gevoel.

 

  

Ook ben je de co-founder van ProVeg International. Hoe ziet jouw rol eruit en waar staat ProVeg International voor?

ProVeg International is een nieuwe vegan organisatie, die eigenlijk een rebranding is van het vroegere Duitse Vebu (VegetarierBund Deutschland). ProVeg is ontstaan toen Sebastian – de directeur – en ik lang geleden het idee hadden om een soort van Greenpeace van het veganisme op te richten: een organisatie die in vele landen onder dezelfde vlag zou opereren. Dat bestond nog niet, in elk land was er een aparte organisatie – wat veel nadelen heeft. Vandaag is ProVeg, een dik jaar na zijn ontstaan, al aanwezig in vijf landen en we groeien heel snel. De organisatie heeft nu bijna honderd medewerkers. Ons hoofddoel is de halvering van de productie en consumptie van dierlijke producten tegen 2040. Mijn rol is vooral strategisch. Ik geef advies bij het grotere plaatje en vertegenwoordig de organisatie ook naar buiten toe, op congressen, festivals en tijdens lezingen. Ik bemoei mij niet met de dagelijkse werking.

 

  

Daarnaast heb je net je eerste boek geschreven ‘How to Create a Vegan World’. Ik heb hem uiteraard direct gekocht en gelezen. De titel alleen al is erg interessant! Kun je er nog wat meer over vertellen voor iedereen die nog niet eerder van jouw boek heeft gehoord?

Het boek is bedoeld voor mensen die al aan boord zijn met het vegan idee en beantwoordt niet de vraag waarom, maar hoe. Ik argumenteer dat pragmatisch te werk gaan vandaag meer zoden aan de dijk zal zetten dan al te idealistisch denken en communiceren. Ik leg uit hoe vleesvermindering, om welke reden dan ook, ons kan brengen naar een vegan wereld. Ik heb het ook over het belang van onze omgeving en vooral de bedrijfswereld die alternatieven creëert. En er is een groot hoofdstuk over hoe vegans beter kunnen communiceren met de buitenwereld. Het meest controversiële is wellicht het stuk over de definitie van veganisme en hoe te rigide denken daarover ons niet helpt.

  

 

Hoe heeft het schrijfproces eruit gezien?

Dat was vooral lang. Ik dacht op een bepaald moment dat het boek klaar was, mailde het manuscript naar de uitgever, maar kreeg te horen dat het duidelijk nog in “the early stages” was. Ik was zo ontmoedigd dat ik het een jaar liet liggen en pas daarna heb verder gewerkt. Schrijven vraagt heel veel discipline. De ene dag heb ik daar meer van dan de andere. In ieder geval ben ik blij dat het boek er nu is en vooral dat het zo positief ontvangen wordt.

 

 

Je aanpak is vrij soft wanneer we het hebben over vegan advocacy. Je geeft aan dat we bijvoorbeeld meer dierenlevens kunnen redden wanneer we mensen motiveren om een dag geen vlees te eten, flexitariër worden in plaats van dat we mensen oproepen om vegan te worden. Ben je nooit bang geweest voor kritiek? Wat is de ergste kritiek die je hebt ontvangen en hoe ben je daarmee omgegaan?

Er is kritiek ja. Ik ben er niet bang voor, maar die kan wel pijn doen. Als je probeert een goed mens te zijn en je inzet om de wereld beter te maken, en je doet dat bijna helemaal vrijwillig, dan doet het soms pijn wanneer mensen zeggen dat het om je ego, of geld, of wat dan ook te doen is. En die pijn komt van een ontgoocheling in hoe andere mensen – die eigenlijk in je kamp zitten – zo snel kunnen oordelen, hoe ze zo snel kunnen denken je te kennen. Alsof ze je gedachten kunnen lezen. Hoe ik ermee omga? Als ze grof blijven, blokkeer ik ze op Facebook, want ze maken mij niet gelukkiger. En voor de rest probeer ik ze te begrijpen, mij te realiseren dat ze het allemaal goed bedoelen en ook van dieren houden, en tenminste om iets geven.

 

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Er zijn veel mensen die ik inspirerend vind. Om er maar één te noemen: de onlangs overleden Marshall Rosenberg, grondlegger van “geweldloze communicatie”. Ik vind het leren communiceren met elkaar, vooral wanneer we van mening verschillen, ontzettend belangrijk. Als we dat niet kunnen leren, zijn we verloren. Rosenberg heeft een poging gedaan een systeem te ontwerpen om beter met elkaar te kunnen communiceren. Het is niet makkelijk en niet perfect, maar het stemt tot nadenken en het inspireert.

  

 

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

  •  Doe het op je eigen tempo.
  • Laat je niet wijsmaken dat het alles of niets is of dat je perfect moet zijn.
  • Houdt je geest open. Veganisme betekent stoppen met dierlijke producten. Het betekent niet stoppen met denken.
  • Zorg dat het makkelijk is om lekkere dingen te eten.

 

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Ik wil ooit fictieboeken gaan schrijven. Het zouden vreemde mengelingen zijn van filosofie, technologie, futurisme, spiritualiteit en paranormale dingen.

 

  

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

Los van een vegan wereld en wereldvrede en het einde van het lijden? Hier zijn er een paar:

 

  • Dat mensen trager zouden zijn in het vormen van meningen en oordelen. Ik noem het “slow opinion”. Meer nadenken, meer luisteren, minder over alles een opinie willen hebben.
  • Dat we er beter in slagen om het hart en het hoofd (empathie en rationaliteit) te combineren met elkaar.
  • Dat er morgen goedaardige aliens landen die onze maatschappij naar het volgende level tillen.

 

  

Ben je gelukkig?

Doorgaans scoor ik een acht tot tien op dat gebied. Wat mijn omstandigheden betreft heb ik een fantastisch leven. Ik heb een geweldige vriendin, woon in een mooi huis (dat van haar is), heb een super job, hoef mij geen zorgen te maken over geld, ben kindvrij, en heb van alles meer dan genoeg. Alleen is het in mijn hoofd soms allemaal zeer complex en word ik soms een beetje gek van teveel nadenken. En ja, ik heb al veel geprobeerd ook mediteren, maar dat heeft nog geen vruchten afgeworpen.

 

  

Wat is jouw definitie van succes?

Ik denk dat ik dat zou definiëren als een combinatie van gelukkig (of tevreden) zijn enerzijds, en anderzijds een significante positieve impact hebben voor andere wezens. Als er één van de twee ontbreekt zou ik mezelf niet succesvol vinden. Daarnaast denk ik ook dat het te maken heeft met realiseren van je eigen potentieel. Sommige mensen kunnen nu eenmaal meer dan andere en misschien dat ik van hen meer zou verwachten voordat ik hen succesvol zou noemen.

  

 

Gedeeld: Mijn lijst met positieve quotes.

Op momenten dat ik teveel nadenk of extra inspiratie kan gebruiken, lees ik mijn lijst met positieve quotes. Deze wil ik graag met jullie delen (klik hier). ♥

 

 

DSC 5770

 

[separator]

 

april 3, 2018 0 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappEmail

Interview: Rob Kerpel

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh maart 27, 2018
Interview Rob Kerpel

‘’Wake up! De meesten activisten hebben een fulltime baan of studeren.’’ In dit interview doorbreekt Rob Kerpel projectcoördinator bij Ban de Jacht van Animal Rights Nederland verschillende vooroordelen. Hij geeft je een kijkje in de wereld van activisme en dierenliefde. Een mooi mens met een hart van goud. Hij heeft mij overtuigd om onderdeel uit te gaan maken van het Ban de Jacht team. Laat je inspireren door dit interview en wie weet zie ik je snel tijdens één van de acties.

 

 

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Ik haal mijn energie vooral uit kleine dingen. Van het zien van wilde dieren in vrijheid, word ik al erg blij. Echte rituelen heb ik niet. Behalve een kop zwarte koffie in de ochtend misschien.

 

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Ik ben sinds 1,5 jaar volledig veganistisch gaan leven. Daarvoor was ik vegetarisch. De omslag is gekomen doordat ik mij ging inlezen in de bio industrie. Zoals velen stond ik niet stil bij het vele leed welke deze industrie met zich meebrengt. Als je er goed over na gaat denken, is het uiteindelijk alleen maar een keuze van producten die in je boodschappenkar terecht komen. Het is dan ook een kleine moeite om producten te kiezen zonder dierenleed.

 

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Mijn boodschappen zijn heel divers. Van gezond tot feel good food. Zolang het maar zonder dierenleed is. Ik ben mij wel veel meer bewust geworden van E nummers.

 

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Indien je kiest voor het veganisme, heeft dat hoe dan ook invloed op mensen. Er komen vragen wat de reden van die keuze is. De ene persoon vindt het extreem, de andere gaat er over na denken. Onze katten staan voor een gedeelte op veganistische brokken. We hadden deze dieren al voordat we vegan werden. Het blijft een dubbel gevoel. Katten hebben vlees nodig, en ik koop dat liever niet. Een goede oplossing is hier nog niet voor helaas.

 

 

Je bent projectcoördinator bij Ban de Jacht van Animal Rights Nederland. Hoe ziet je rol eruit?

Door mijn fulltime werk kan ik de coördinatie niet alleen doen, we hebben een stuurgroep opgericht waar iedereen een rol heeft. Mijn rol is onder andere het screenen van nieuwe vrijwilligers voor ban de jacht en het coördineren op de actie locaties. Indien we niet aan onze taken toe kunnen komen, pakt een andere persoon uit de stuurgroep dit op.

 

 

Wanneer en hoe ben je begonnen met het verdedigen van de rechten van ieder dier?

Met activisme ben ik een goed jaar actief. Voor die tijd stond ik niet heel erg stil bij al het leed, ondanks dat ik gek op dieren was. Zoals velen zat ik in een bubbel, die eerst moest klappen voordat je over bepaalde zaken gaat nadenken. Ik kon mij niet vinden in het leed wat dieren wordt aangedaan en ik ben van hieruit verder gegaan. Mijn vriendin was hier al verder in en zij heeft mijn ogen wel geopend

 

 

Hoe ziet een Ban de Jacht actie eruit?

Met een groep activisten spreken we af op een verzamelplaats. Daar vandaan gaan we kijken waar er gejaagd wordt. Zodra er jagers gespot worden, proberen we zo snel mogelijk dieren te verjagen van die locatie. Je begrijpt vast wel dat we niet met open armen ontvangen worden, waar we op zich blij mee zijn. Het betekend namelijk dat onze acties wel degelijk een verschil voor de dieren kunnen maken.

 

 

Wat is het meest heftige wat je ooit hebt mee gemaakt met Ban de Jacht?

Het feit dat er dieren voor je ogen worden neergeschoten en de frustratie dat het niet altijd te voorkomen is dat er dieren geraakt worden. Er is niet 1 specifieke situatie te noemen die mij is bij gebleven. Bij iedere actie waarbij confrontaties met jagers plaats vinden, is er wel een gebeurtenis die je bij blijft.

 

 

Wat betekend Animal Rights Nederland voor jou?

Animal Rights Nederland is één van de weinige stichtingen die achter hun principes blijven staan en geen water bij de wijn doen. Animal Rights gaat naar plaatsen toe waar dierenleed is waar vele andere stichtingen de handen niet aan willen branden. De manier van werken en onderbouwen spreekt mij erg aan. Ik ben dan ook heel blij dat ik deel uit mag maken van deze organisatie.

 

 

Wat voor kwaliteiten moeten iemand hebben om een goede dierenactivist te zijn? Heb je hier ook tips voor?

Het hangt af van de type actie. Bij ban de jacht acties is het belangrijk om ervoor te zorgen dat je emoties niet de overhand krijgen. Dat valt in sommige gevallen niet mee omdat je je vaak machteloos voelt. Het is belangrijk om te kijken naar de dieren die gered worden. Het is vaak geen pretje om getuigen van een jachtpartij te zijn, maar als je op de bank blijft zitten wordt er alsnog geschoten. In het veld heb je nog een kans om leed te voorkomen.

 

 

Je ziet enorm veel dierenleed en maakt ontelbaar veel traumatische gebeurtenissen mee. Hoe verwerk je dit?

Ik probeer er zelf rationeel mee om te gaan. Ik weet dat ik niet ieder dier kan redden maar voor de dieren die ik kan waarschuwen, maken ik en de andere activisten een verschil. Iedereen gaat er op een andere manier mee om en er is denk ik niet een juiste manier te benoemen om met gevoelens om te gaan.

 

 

Je werkt vrijwillig bij Animal Rights Nederland naast een fulltime baan. Hoe combineer je dit en waar vindt je de tijd?

Er zijn momenten dat het niet meevalt om Ban de Jacht en mijn werk te combineren. Maar voor alles is een oplossing, ik hoef het tenslotte niet alleen te doen. Vaak wordt het verwijt gemaakt dat activisten werkeloos zijn, niets beters te doen hebben en werk moeten gaan zoeken. Voor de mensen die nog steeds dit beeld hebben….Wake up.. Bijna alle activisten hebben een fulltime baan of studeren nog. Ik hoop wel dat de vele veganisten die Nederland kent, meer actie willen ondernemen. Ook al werken ze fulltime.

 

 

Opkomen voor je principes vraagt meer dan  plantaardig eten naar mijn idee.

 

 

Hoe ga je om met kritiek?

Dat ligt helemaal aan de situatie. Als de kritiek in mijn ogen terecht is, dan doe ik hier iets mee.Krijg ik kritiek op de acties die we voeren, dan veeg ik dat direct van tafel met onderbouwde argumenten. Het mooiste voorbeeld was een vrouw van een jager die kritiek op onze acties had. We hadden namelijk een “leuk dagje uit” verpest voor een grote groep mensen. Ze doelde op de jagers. Fantastische kritiek, daaruit blijkt dat onze actie zeer effectief was.

 

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Ik heb geen personen als voorbeeld. Ik bewonder iedereen die zich inzet tegen dierenleed. Wel zie ik dieren als voorbeeld. Deze doden niet voor de lol.  Vaak zie je in het dierenrijk een compassie waar mensen nog iets van kunnen leren. Overigens heb ik wel veel bewondering voor mijn vriendin. Ondanks dat ze dierenleed niet kan aanzien, blijft zij zich sterk maken voor de rechten van dieren, ook al betekend dit een zware geestelijke belasting voor haar.

 

 

De hunt saboteurs in Engeland zijn als organisatie wel een voorbeeld. We doen ons best om op hetzelfde niveau te komen.

 

 

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Tips? Ehh gewoon doen lijkt mij. Gezien alle schandalen van de laatste tijd, lijkt mij dat reden genoeg om voor het veganisme te kiezen.

 

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Dromen is leuk. Dromen realiseren is nog veel leuker. Ik hoop dat de jacht door het grote publiek gezien gaat worden en dat de publieke acceptatie afneemt. We hebben het verzoek gehad om actie te gaan voeren met de Engelse hunt sabs. Misschien is dit iets voor de toekomst.

 

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

Wens 1: Een sanctuary met veel dieren.

Wens 2: Meer dieren.

Wens 3: Bewust wording van mensen.

 

 

De reden waarom: Bezoek stichting Melief eens op een open dag.

 

 

Het ligt voor de hand om te schrijven “geen dierenleed meer in de wereld”. Maar als ik iets wens, kies ik er voor om iets haalbaars te wensen. Met een opvang kan je mensen zeer bewust maken dat bijvoorbeeld een varken niet anders is dan een hond, die in Nederland wel heilig is verklaard. Indien mensen die oogkappen afdoen en ook een varken als een individu zien, dan pas zal er echt iets veranderen.

 

 

Ben je gelukkig?

Tot een bepaalde hoogte wel. Op veel vlakken heb ik niets te klagen. Met het bezig zijn op het gebied van dierenleed betaal je een prijs. Het gaat je niet in de koude kleren zitten. Onwetendheid is vaak beter om gelukkig te worden. Als niets je interesseert hoef je je ook nergens druk om te maken. Helaas gaat dit niet op voor miljoenen dieren die lijden. Indien ik een stukje van mijn eigen geluk moet inleveren, om het lot van dieren te kunnen verbeteren, lijkt mij dit een kleine prijs om te betalen.

 

 

Wat is jouw definitie van succes?

Dat dit interview niet als saai wordt ervaren hahaha. 😀

 

 

Succes is heel betrekkelijk. In deze maatschappij is de maatstaf geld en materiële spullen bezitten. Ik heb daar zelf niets mee. Indien het bewust maken van mensen mij lukt, vindt ik dat wel onder de noemer “succes” vallen.

 

              

 

Gedeeld: Ban de Jacht campagne

Ik wil de Ban de Jacht campagne wel even delen. Voor de mensen die overwegen om actie te gaan voeren, kijk ook eens naar het dierenleed in het wild. De natuur is niet schattig of leuk, maar keihard. Dieren hebben het al zwaar genoeg in deze omstandigheden, en de mens hoeft het niet nog zwaarder te maken. Temple Grandin heeft de uitspraak “nature is cruell, but we don’t have to be”. De jacht brengt zo veel onnodig leed met zich mee, wat door weinig mensen wordt gezien.

 

 

DSC 1611 1 e1521721292630

 

 

Ik hoop dat door dit interview, mensen zich willen inzetten tegen de jacht. Aanmelden kan op de website van Animal Rights (klik hier).

 

[separator]

 

PS: De prachtige header foto is gemaakt door Robert Molenaar. Voor het lezen van zijn interview klik hier.

 

[separator]

 

 

maart 27, 2018 0 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappEmail

Interview: Yvonne Ufkes

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh maart 20, 2018
Interview Yvonne Ufkes

Wie droomt er niet van het maken van een eigen magazine? Yvonne Ufkes maakte haar droom waar. Afgelopen zondag lanceerde zij haar Vegan Glossy. Ben je benieuwd naar het magazine en wie Yvonne is? Lees dan snel verder. In dit interview deelt zij onder andere hoe het proces van idee naar magazine eruit zag. En… Ze geeft 3 Vega Lifestyle magazines weg! 😀

 

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Eigenlijk zijn er meerdere dingen waar ik energie van kan krijgen.  Zo kan ik veel energie krijgen van mijn kinderen door lekker met ze bezig te zijn. Of juist door lekker een half uurtje hard te lopen. En van mijn magazine krijg ik ook enorm veel energie.

 

 

Ik kom het liefst zo laat mogelijk uit mijn bed, ik moet dus altijd racen om de schooltassen van de kids klaar te maken. Gelukkig kleden de kinderen zichzelf om.  Dan breng ik ze naar school toe. Thuis gaat dan gelijk de laptop aan en bekijk ik alle e-mails, maak ik een lekker ontbijtje klaar en ga ik aan de slag.

 

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Op mijn 15de ben ik vegetariër geworden. Gelukkig steunden mijn moeder mij hierin door het vlees apart te bakken. Twee jaar geleden werd mijn vleesetende vriendin van de één op de andere dag veganist. Ja hoor, dacht ik toen. Maar ik werd wel nieuwsgierig en sloot mij aan bij de Facebook groepen Vegan Groningen en Vegan Nederland. Ondertussen was ik ook een vega foodblog gestart en ik maakte steeds meer vegan gerechten. Na een poosje van alles gevolgd te hebben in de Facebook groepen, werd ik geprikkeld om de laatste stap te maken en volledig vegan te worden.

 

 

Waar ik soms tegenaan loop is waar de meeste vegans tegenaan lopen. Namelijk mensen uit mijn omgeving, die zijn helaas vaak erg kortzichtig en begrijpen niet waarom ik geen dierlijke producten meer wil eten en gebruiken. Zo krijg ik vaak de vraag ‘’waarom ontneem jij jezelf zoveel?’’. Met mijn magazine hoop ik deze vooroordelen uit de wereld te helpen.

 

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

In het begin is het zoeken, maar na een poosje heb je een aantal vaste producten gevonden. Helaas is alleen niet alles bij de supermarkt verkrijgbaar. Voor bepaalde producten ga ik daarom naar de Ekoplaza of naar een event. Eerder ging ik hiervoor naar de VeganSuper, maar die is er helaas niet meer.

 

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Ik was al 23 jaar vegetariër voordat ik vegan werd, mensen waren dus al gewend dat ik anders eet. Voor mijn gezin zijn dingen anders geworden. Ik kook vaker vegan voor het hele gezin. Eerder kookte ik apart. Nu maak ik graag vegan schotels zoals curries, lasagnes en.. Dat eten ze gewoon mee. En mijn jongste zoon wil ook niets dierlijks meer.

 

Je blogt op Vegafoodblog.nl en Vegalifestyle.nl. Hoe is het idee hiervoor ontstaan en kun je er wat meer over vertellen?

Jaren geleden werkte ik als visagiste en tijdens mijn zwangerschap van onze derde zoon wilde ik iets anders. Toen is mijn beautyblog ontstaan, dit vond ik zo leuk om te doen, maar na een jaar miste ik toch iets… Ik startte daarom ook nog met een mama blog.

 

 

Op een beurs was ik in gesprek met twee grote ondernemers die graag met mij wilde samenwerken. Alleen wilde ze pas samenwerken als ik mijn recepten en food items op een apart blog zou gaan plaatsen. Onderweg in de auto belde ik toen met mijn man dat hij Vegafoodblog moest registreren en de volgende dag was mijn foodblog online. Binnen een maand was ik toen al ongemerkt bijna helemaal vegan en mijn recepten waren toen ook allemaal vegan.

 

 

Vegalifestyle.nl is pas geleden ontstaan. Er kriebelde nog iets. Ik miste een magazine om lekker op de bank te lezen. Een magazine die aansluit bij mijn levensstijl. Het starten van een eigen magazine is altijd al een droom van mij geweest en daar hoort natuurlijk ook weer goede website bij.

 

 

En je hebt afgelopen zondag je Vegan Glossy gelanceerd. Vertel! Hoe was het feest en hoe is het ontvangen?

De lancering was echt super leuk, gaaf en reuze spannend. Weken heb ik naar deze grote dag toegeleefd en afgelopen zondag (18 maart) was het eindelijk zover. De hele middag ben ik onder andere samen met Jantien van der Meer bezig geweest met de hapjes en alles klaar te zetten. Tegen een uur of vijf kwamen de eerste gasten binnendruppelen. En tegen kwart voor zes heb ik mijn welkomstwoord gehouden. Dit vond ik super spannend, maar toen ik er eenmaal stond, kon ik niets anders doen dan er onwijs van genieten. Al deze mensen waren hier gewoon voor mij en de lancering. Na mijn woord heeft Janneke van der Meulen nog een super leuke lezing gegeven. Na haar lezing was het dan echt zover; de officiële lancering. Samen met de redactie leden die aanwezig waren heb ik de magazines gelanceerd en de dames het eerste magazine overhandigd. En toen was het groot feest, met heerlijke hapjes. Ik kijk terug op een hele leuke en fijne dag en een super toffe lancering.

 

 

Kun je wat meer vertellen over het proces waar je in hebt gezeten voor Vega Lifestyle Magazine? Hoe is het idee ontstaan en hoe heb je het werkelijkheid gemaakt?

Het maken van mijn eigen magazine spookte al jaren door mijn hoofd heen. Vlak voor de zomervakantie was ik met een vriendin in gesprek over dromen waar durven maken. Ik vertelde toen dat ik heel graag een eigen magazine wilde maken. Tijdens dit gesprek kwam ik er achter dat het perfect zou zijn om er een vegan magazine van te maken. De volgende dag werkte ik dit idee helemaal uit. Dit keer wist ik precies wat ik wilde en voor wie ik het magazine wilde maken. Voor iedereen die geen of minder vlees wil eten en wil stoppen met dierlijke producten te gebruiken.

 

 

Na het uitwerken van mijn idee, had ik iemand nodig die mijn ideeën kon uitwerken. Ik had namelijk geen idee hoe ik een magazine moest gaan maken. Gelukkig wist Marijke dit precies, zij was dus mijn volgende stap. Marijke en ik zaten samen aan mijn keukentafel en hebben mijn idee besproken. De weken daarop gingen we samen aan de slag om een proefmagazine van 8 pagina’s te maken. Ondertussen was ik bezig met het maken van een nieuwe website. Dit proces duurde een paar weken. En toen stond er een magazine waar ik heel blij van werd. Ondertussen had ik via Facebook en op events al laten vallen dat ik bezig was met het maken van dit magazine en voordat ik het wist had ik een super gave redactie bij elkaar.

 

 

Na een paar weken had ik een leuke website en een mooi proefmagazine van 8 pagina’s om aan adverteerders te kunnen laten zien. Weken ben ik met het magazine en mijn verhaal van hot naar her geweest en heb ik veel adverteerders gesproken. Vele waren enthousiast na het zien van mijn magazine en het horen van mijn verhaal. Sommige zeiden direct; ‘’ja, we gaan adverteren!’’. Uiteindelijk zijn er maar een paar die ook daadwerkelijk adverteren. Ze vinden het natuurlijk super spannend zo’n eerste magazine, ze weten niet hoe het magazine eruit gaat zien en wie ik ben. Ze hebben nu vast spijt, nu ze zien wat voor mooi magazine het geworden is. En voor de lancering zijn er gewoon al 500 verkocht! Nederland is er dus klaar voor…

 

 

 

Wat is het ultieme doel dat je met het magazine wilt behalen?

Met mijn magazine hoop ik mijn steentje aan een mooiere en betere wereld te kunnen bijdragen. Op verschillende manieren;

 

  • Het magazine is erg toegankelijk ook voor niet vega’s. Het magazine is in vier groepen ingedeeld; beauty, lezen, inspiratie en food.  Zo kan je in het eerste magazine bijvoorbeeld alles lezen over eiwitten, hoe je kunt bakken en koken zonder ei, wat smeer je eigenlijk allemaal op je huid etc..
  • En het is een mooi en kleurrijke glossy geworden. Dit maakt je meteen helemaal vrolijke en blij.

 

 

Heb je tips voor mensen die graag vanuit het idealisme willen gaan ondernemen en hier van willen kunnen leven?

Dit vind ik lastig. Kijk goed of er markt voor is en of je het zo groen mogelijk kan produceren.

 

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Ik heb niet echt een voorbeeld. Van verschillende mensen om mij heen leer ik veel.

 

 

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Ja, allereerst super dat je deze stap wilt gaan maken! Voor de één is deze stap heel makkelijk voor de ander iets lastiger. Kijk goed wat bij je past. Stap voor stap of van de één op de andere dag volledig plantaardig. Er zijn veel websites met goede informatie en leuke blogs met o.a. heerlijke recepten. Op Facebook heb je verschillende groepen voor vegans, hier kan je veel van leren ook door zelf vragen te stellen.

 

  

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Mijn droom begint nu werkelijkheid te worden. Het magazine komt nu 4 keer per jaar uit. Maar ik zou graag een kerstspecial willen maken dit jaar als extra editie. En in de toekomst zou ik iedere maand een magazine willen uitbrengen. Het zou dus geweldig zijn als het magazine goed verkoopt en er voor de volgende edities nog een paar adverteerders bij komen. Ik droom dus van groei met het magazine.

 

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

Als ik drie wensen mocht doen voor de wereld, dan wens ik dat er eindelijk vrede zal zijn, geen criminaliteit en honger meer. Een plantaardige wereld, geen leed meer voor de dieren.

 

 

En voor mijzelf wens ik dat ik geen rekening met geld hoef te houden, dat ik kan doen met mijn magazine wat ik wil. Dat betekend o.a. dus een dikker magazine, iedere maand uitkomen, specials maken.

 

 

En hoe cliché ook, gezondheid en een fijne toekomst voor mijn kids (en al mijn dierbaren).

 

 

En dan zijn mijn wensen alweer op. Dat ging snel…

 

 

Ben je gelukkig?

Ja (meestal wel).

 

 

Wat is jouw definitie van succes?

Dat is een lastige vraag. Voor mijn magazine is succes nu dat het goed verkoopt en dat er leuke reacties op komen. En er een tweede magazine en een derde en een.. gaat komen. Als moeder betekent succes dat mijn kinderen blij en gelukkig zijn en ze sterk in het leven staan.

 

 

Gedeeld: maak kans op één van de drie gratis Vega Lifestyle Magazines!

Speciaal voor de lezers en volgers van Claire’s Mission, wil ik 3 Vega Lifestyle Magazines weggeven. Dus wil je hier kans op maken? Laat dan onder dit interview een reactie achter en stuur een mail naar Claire (info@clairesmission.com) met het adres waar ik het magazine naar toe mag sturen. A.s. maandag maken wij de 3 winnaars bekend 😀 !

 

 

MG 6167

 

[separator]

 

maart 20, 2018 5 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappEmail

Interview: Marleen Schrijvers

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh maart 13, 2018
Interview Marleen Schrijvers

Marleen Schrijvers heeft niet alleen een succesvolle vegan webshop maar ze heeft dit jaar ook haar Your Foodprint lunchroom geopend in Gouda. Hoe gaaf! Ze is nog super jong maar nu al een waanzinnig inspirerende idealistische ondernemer. In dit interview kun je verder kennismaken met haar en… Ze heeft een onwijs leuke goodiebag voor je samengesteld met vegan producten uit haar assortiment. Wil je hier kans op maken? Lees dan snel verder, enjoy 😀 !

 

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Als ik wakker word heb ik eigenlijk meteen energie en heb ik gelijk zin om aan de dag te beginnen. Het is zo fijn om een eigen bedrijf te hebben dat zo dicht bij jezelf ligt, dan voelt het ook niet als werk. Ik ben dus elke dag wel bezig met de veganistische lifestyle.

 

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Ik ben inmiddels zo’n 3 jaar veganist geloof ik, ik tel het eigenlijk niet. Daaruit is Your Foodprint ontstaan. Ik woon zelf in een klein dorp, waar erg weinig op veganistisch gebied te vinden is. Mijn reis begon dus eigenlijk met het op zoek gaan naar veganistische producten. Ik ontdekte dat het daar in kleine steden en dorpen nog aan ontbreekt. Toen was het idee voor Your Foodprint ontstaan. Ik ben veganist geworden na het zien van de documentaire Cowspiracy, wat ik zo interessant vond dat ik ook andere documentaires ben gaan kijken (waaronder What The Health, Racing Extinction, Fork Over Knives). Ik wilde eigenlijk beginnen met het een week te proberen maar daar ben ik nooit mee gestopt. Er ging een wereld voor mij open, wat mij zo goed beviel.

 

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Veel proeven en proberen van de vegan producten uit mijn webshop en winkel in Gouda. Nieuwe producten bij groothandels in binnen- en buitenland ontdekken en snuffelen in de supermarkten.

 

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Jazeker, mijn moeder (nu 90% veganist) en vader zijn vegetarisch geworden. Ook mijn broer en een goede vriendin zijn vegetarisch gaan eten. Terwijl ik deze levensstijl eigenlijk nooit aan iemand opdraag, waardoor ik het extra bijzonder vind dat ik toch indirect invloed uitoefen op de mensen om mij heen.

 

 

Je bent de oprichter van Your Foodprint. Hoe is het idee hiervoor ontstaan?

Al vanaf het begin van Your Foodprint, toen het alleen nog een vegan webshop was, leek het mij al tof om ook een fysieke winkel te hebben. Toen de webshop ruim een jaar bestond en het goed draaide, durfde ik de stap te maken om het daadwerkelijk te doen. Ik wilde de winkel, waar nu ook keukenaccessoires en duurzame (cadeau)artikelen te vinden zijn, heel graag combineren met een biologische lunchroom met plantaardige keuzes op het menu. Zodat de mensen ook echt kunnen ervaren hoe heerlijk de plantaardige keuken is. Uit mijn onderzoek is gebleken dat het nog aan dergelijke initiatieven ontbrak in de middelgrote steden en Gouda vind ik sowieso een hele leuke stad waar het nog ontbrak aan een vegan plek.

 

Je bent begonnen met een webshop en daarna heb je ook een Your Foodprint Lunchroom geopend. Super gaaf! Kun je iets meer vertellen over het proces van droom naar doel en hoe je dit hebt gerealiseerd?

Ik heb heel goed onderzoek gedaan naar het idee, zodoende kwam ik op dit concept (combinatie van een winkel met lunchroom) in Gouda uit. Door middel van crowdfunding heb ik het benodigde bedrag bij elkaar gehaald, waardoor ik meteen te weten kwam of er genoeg animo voor was voor in Gouda. Dit was een heel leuk proces, waar ik ontzettend veel van heb geleerd en heel enthousiaste reacties op heb mogen ontvangen. Ik ben ontzettend blij dat er mensen zijn die in het idee geloven en daar aan hebben willen bijdragen, zonder hen was het mij nooit gelukt.

Heb je tips voor andere die ook een droom hebben en het kapitaal (of een gedeelte hiervan) willen ophalen door middel van crowdfunding?

Zorg ervoor dat je goed onderzoek hebt gedaan en dat je een goed verhaal hebt. Een sterke video, waarin je jouw idee uitlegt, is heel belangrijk. Ik heb de video zelf gemaakt, maar je kunt het ook door een professioneel bedrijf laten doen. Het is ook erg belangrijk dat jouw verhaal bij de juiste mensen onder de aandacht komt. Crowdfunden is hard werken en biedt geen garantie, maar het geeft je extra veel voldoening als het uiteindelijk lukt.

 

 

Wat is het allerlekkerste gerecht wat je op je lunchroom kaart hebt staan?

Lastig! Maar dan ga ik toch voor het broodje met vegan zalm. Deze maak ik van gerookte wortel, waardoor het echt doet denken aan gerookte zalm, met een hele lekkere plantaardige kruiden-roomkaas. Er wordt ook erg enthousiast op gereageerd.

 

 

En… Je gaat binnenkort een bloggersevent organiseren. Super leuk! Kun je hier iets meer over vertellen?

Jazeker, op woensdagochtend 28 maart organiseer ik van 10:00 – 12:00 uur een event om iedereen kennis te laten maken met Your Foodprint. Er komt een heel tof programma, waarbij hopelijk ook een spreker ons komt vergezellen. De aanwezigen krijgen ook een aantal vegan hapjes en smoothies te proeven die we serveren in de lunchroom. Ben je ook een blogger of vloggers en lijkt het je leuk om aanwezig te zijn? Stuur dan even een mail naar info@yourfoodprint.nl, want er is een beperkt aantal plaatsen beschikbaar.

 

Heb je tips voor mensen die graag vanuit het idealisme willen gaan ondernemen en hier van willen kunnen leven?

Ook hier geldt, het is hard werken, dat is het ondernemen sowieso. Maar het geeft heel veel voldoening als je onderneming dichtbij je ideaal ligt en je onderneemt vanuit je hart met veel persoonlijke motivatie. Denk altijd grootser en probeer te blijven groeien.

 

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Ik heb erg veel aan de mensen om mij heen. Als ik ergens tegenaan loop of een lastige beslissing moet maken, kan ik altijd bij hen terecht. Ik ben altijd erg blij met de hulp, tips, visies, meningen en adviezen.

 

 

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Mijn tip is eigenlijk om het gewoon te gaan proberen. Het geeft zoveel voldoening, zowel op persoonlijk gebied (je gezondheid) als het wereldaspect, namelijk het milieu, de aarde en de dieren. Ik ben juist veel afwisselender en lekkerder gaan eten, omdat er een wereld aan mogelijkheden open is gegaan. Veganistisch eten heb ik nooit als beperkend gezien, maar het blijkt juist een heel veelzijdige keuken te zijn.

 

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Jazeker, ik zou het heel tof vinden als Your Foodprint echt een begrip wordt, waardoor het veganisme voor iedereen toegankelijk wordt. Ik sta zeker open voor allerlei samenwerkingen.

 

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

Eigenlijk heb ik al genoeg aan 1 wens, namelijk dat ik nog jarenlang bezig mag zijn met Your Foodprint.

 

 

Ben je gelukkig?

Jazeker, ik zeg het niet snel maar ik ben heel trots op mijzelf wat ik al heb neergezet met Your Foodprint. Ook heb ik een hele lieve vriend die geheel achter mij staat, wat enorm fijn is. Ook mijn familie en vrienden zeggen regelmatig hoe trots ze zijn, daar probeer ik dan even bij stil te staan.

 

 

Wat is jouw definitie van succes?

Succes is voor mij met je droom iets realiseren en daar van kunnen zeggen dat er echt iets staat. Bedenk voor jezelf wat je eruit wilt halen, is dat voldoening, een uitlaatklep, samenwerkingen of geld? Heb je dat bereikt, dan ben je naar mijn idee succesvol.

 

 

Gedeeld: Win een goed gevulde Your Foodprint goodiebag!

Ik zou het heel tof vinden om de mensen die Your Foodprint aanspreekt te ontmoeten in Gouda. De winkel met lunchroom is gevestigd in de Lange Tiendeweg op nummer 44, waar ik altijd voor je klaarsta.

 

 

En… Om alvast kennis te maken met Your Foodprint geef ik één goodiebag, gevuld met vegan producten uit het assortiment cadeau! Wil je graag kans maken op deze prijs? Laat dan onder dit interview een reactie achter en stuur Claire een mail (info@clairesmission.com) met je adres. Aanstaande maandag maak ik op de Facebook pagina van Your Foodprint de winnaar bekend. 😀

 

 

Your Foodprint1

 

 

[separator]

 

 

maart 13, 2018 18 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappEmail

Interview: Caroline Ligtenberg

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh maart 6, 2018
Interview Caroline Ligtenberg

Ik vind Caroline Ligtenberg een onwijs inspirerend mens. Samen met haar vriend Jeroen woont ze op Hierland, waar ze zoveel mogelijk zelfvoorzienend proberen te leven. Ook geeft ze buiten yoga, wandelcoaching, organiseert zij evenementen, verhuurt zij pipowagens, weet ze ook alles af van idealistisch ondernemerschap en is ze een geweldige coach. Laat je dan ook inspireren en… Maak kans op een overnachting voor 2 personen in een pipowagen op Hierland! Hoe gaaf! Lees dus snel verder. Enjoy 😀 !

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Ik krijg energie van de natuur om mij heen, yoga en meditatie, bewegen en contact met leuke mensen. We hebben een grote tuin waar we groenten en fruit telen en die ons wilde kruiden levert. Daar ben ik veel in aan het werk. Daarnaast wandel en fiets ik veel en ik loop hard. De dag begint vaak om 6:00 uur met een meditatie of ik fiets naar het zwembad. Daarna wandel ik minimaal een uur in het bos met de hond. Van yoga heb ik mijn beroep gemaakt. Leuke mensen ontmoet ik in mijn yogalessen, de buurt waarin ik woon en de gasten die de pipowagens huren. Gemiddeld een keer per week bezoek ik vrienden of familie of bezoeken zij mij. Daarnaast woon ik met een heel leuk mens samen.

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Ik geloof dat ik nu ruim 17 jaar veganistisch leef. Ik begon ruim 30 jaar geleden met vegetarisch. Ongeveer 20 jaar geleden kwam ik met het veganisme in aanraking. De toenmalige hoofdredacteur is een goede vriend van mij en deze activiteiten en zijn informatie konden mij overtuigen dat een veganistische leefstijl te prefereren is boven een vegetarische. Alleen vond ik dit sociaal erg onhandig. In die tijd had je nog niet zoveel veganistische producten. En mensen vonden het erg moeilijk om veganistisch voor mij te koken. Daarom heb ik er nog lang tegen aan gehikt. Totdat ik samen ging wonen met een veganist. Dat is geloof ik 17 jaar geleden.

De geleidelijkheid en alle informatie heeft mij geholpen om het vol te houden. Ook was het gemakkelijker voor mij om samen met een andere veganist vrienden en familie te bezoeken. Verder helpt het enorm dat ik erg creatief ben in de keuken.

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Ik maak heel veel zelf sinds we in Kranenburg wonen. Daarom houden we vooral de voorraden op pijl. Dat kan bij de grote drogisterij keten hier in Kranenburg. Het vers kopen we vooral in de natuurvoedingswinkel of de boeren markt als de tuin niet genoeg oplevert of te weinig variatie biedt. De boodschappen in de tuin vind ik het leukste. Het geeft me een groot gevoel van dankbaarheid als ik brandnetels of boontjes kan oogsten. De wilde kruiden versmaden we zeker niet en wieden doe ik daarom weinig. De kruiden geven zoveel variatie aan smaak en zijn super gezond! Een deel hiervan droog ik voor de winter. Voor in smoothies of om mee te koken. Amandelpasta en kokosmoes koop ik online bij Betty Butter. Die gebruik ik als room- of kaasvervanger en ik maak er melk van. En soms koop ik noten en zaden online omdat deze van betere kwaliteit zijn bij de webshop waar ik ze bestel.

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Ja natuurlijk. Ik kan je verzekeren dat dit voor iedere vegan geldt ook als deze er zich niet bewust van is. En dat zonder voor de levensstijl te prediken. Sommige mensen vinden mij en mijn bord confronterend. Deze mensen sus ik altijd en zeg dat ik ervoor gekozen heb en zij niet en dat dit gewoon zo is en oké is. Vaak komen we dan toch nog in gesprek. Veel mensen beginnen dan na te denken over wat ze in hun mond steken. Vooral als we voorbij het ‘Ik eet maar heel weinig vlees’ zijn. Zo zijn er al meerdere mensen vegan geworden. Nog meer vegetariër. Dit weet ik doordat ze bij mij terug komen met vragen om meer informatie, recepten en restaurants. Vrienden en buren houden altijd rekening met ons wat soms resulteert in een compleet vegan etentje voor iedere aanwezige. Alleen sommige familieleden vinden het maar lastig en nog steeds confronterend. En ook dat is invloed.

Door alle events die ik organiseer weten ook mijn klanten van mijn vegan lifestyle af. En ook uit deze groep mensen komen veel vragen over hoe het anders kan. Daarnaast hebben we de afgelopen jaren veel vrijwilligers via Workaway en WWOOF gehad. Uit heel veel verschillende culturen. Voor sommigen waren de vegan maaltijden een eyeopener. Voor anderen de aanzet om helemaal op vegan over te gaan. De meesten hebben hun beste vegan recept achter gelaten.

Onze honden en katten eten ook vegetarisch. Zonder discussie 😉 . Hun gezondheid is goed of zelfs verbeterd sinds ze hier zijn. Ze ruiken goed en zijn bijna nooit ziek.

Ik heb niet uitgerekend hoeveel dieren door onze levensstijl gespaard zijn. Dat laat ik aan anderen over 😀

Je bent de oprichter van Hierland. Hoe is het idee hiervoor ontstaan? Waar staat Hierland voor?

In 2011 zijn wij hier komen wonen. Hierland is van mij en Jeroen, mijn partner. Ik ben dus niet de oprichter. De plek bestond al en ik gebruik haar nu het meeste voor het werk dat ik doe. Deze plek heeft mijn leven veranderd. Ik had een recruitment bedrijf voor ‘maatschappelijk verantwoorde’ bedrijven en deed aan loopbaancoaching. Dit werk kon ik steeds minder rijmen met wie ik werkelijk ben en wat ik echt belangrijk vind. Daardoor heb ik geleidelijk aan mijn leven en werk veranderd; we leven steeds meer zelfvoorzienend in contact met de natuur in mij en om mij heen. Ik kwam langzaam echt aan bij mijzelf in het hier en nu. En ik merkte dat onze plek hetzelfde effect heeft op andere mensen. Hierland staat voor in het hier en nu zijn.

Kun je ons wat meer vertellen over de evenementen die je zoal organiseert?

Alle events die ik organiseer ondersteunen mijn missie: Mensen inspireren om vanuit hun eigen kracht en waarheid te leven. Ze dragen zo bij aan bewustwording in het algemeen maar vooral rondom een vegan lifestyle.

Zo kan ik verschillende events organiseren zoals yoga, wandelingen, wilde groenten verzamelen en verwerken en ondernemerscoaching. De bezoeker ontvangt alternatieve informatie over een bepaald onderwerp en wordt gesterkt in diens eigen verantwoordelijkheid voor zijn of haar eigen leven en de levens om haar/hem heen. Daarnaast leren mensen bij coachings events, zoals wandelingen, en bij de yoga events meer over zichzelf. Vooral waar ze kracht uit kunnen putten en waar ze energie van krijgen.

Overigens, dit jaar komen er nog drie varkens wonen van Verein Tierfreiheit. En ik ga in de zomer vaker lezingen organiseren rondom het thema dierenwelzijn waar ik andere mensen voor inschakel. Zo heeft een van de vaste gasten een boek over hondenfokkers geschreven; een krimi met een boodschap. En hij is bereid om een lezing te geven over de vreselijke wantoestanden die de dierenhandel met zich mee brengt. Informatie die je in de media niet tegen komt omdat het wordt verzwegen of verdraaid.
Verder komen er diverse yoga events. Ik doe zelf altijd mee met International Yoga Day op 21 juni. De opbrengst van die dag gaat naar een goed doel. Vorig jaar was dat Plenty Food. Vaak organiseer ik dan ook een extra workshop.

Je geeft ook buiten yoga en wandelcoaching. Hoe ziet dit er in de praktijk uit?

Een wandeling duurt anderhalf a twee uur. We spreken af in een gebied rondom Nijmegen of hier in het Reichswald. Telefonisch of over de mail of de app hebben we het thema waaraan gewerkt wordt vast gesteld. Ik bewaak het proces en reik oefeningen aan, prikkel en spiegel. De natuur helpt ons daarbij. Ze spiegelt graag mee. Ons onderbewuste vindt altijd aanwijzingen in de natuur voor de problemen die we mee dragen. Bijvoorbeeld twee bomen die elkaar omarmen kunnen iemand vertellen dat ze er niet alleen voor staat.

Ook nemen de meeste mensen een rechte houding aan als ze lopen en kunnen ze diep doorademen. Hierdoor komt er meer zuurstof in o.a. de hersenen wat vaak al een opening geeft naar een andere kijk op een situatie. En… de energie uit de aarde en de hemel kan beter door iemand heen stromen. Zo raken we beter verbonden met onze eigen natuur en putten we kracht uit ons zelf in plaats van verwachtingen aan onze omgeving te stellen. Verder is het voor de meeste mensen niet dagelijks zo’n boswandeling en dat helpt weer om patronen te doorbreken. Na afloop kijken we terug op wat er gebeurd is tijdens de wandeling. Eventueel krijgt de coachee huiswerk mee en we kunnen een vervolgafspraak maken.

Een yogawandeling vindt in een groep plaats. Ze is opgebouwd als een yogales: warming-up, ademhalingsoefeningen, oefeningen. Er is alleen meer ruimte voor meditatief wandelen, ademhalingsoefeningen tijdens het lopen, balans oefeningen en de omgeving en het jaargetijde geven een extra dimensie. Zowel praktisch; Een boom die helpt bij een oefening, als ook energetisch; het contact maken met de omgeving. Zelfs het toestemming vragen aan een boom of deze mee wil doen met een oefening. Een meditatie over het weer, jaargetijde, natuurelement etc.

En… Pipowagens! Hoe gaaf! Hoe is het idee voor deze verblijven ontstaan en hoe zien ze er precies uit?

Al in het eerste jaar dat we hier woonden hebben we ons opgegeven voor Vrienden op de Fiets. We vonden het allebei leuk om mensen te logeren te hebben. Toen ik de kamer op Airbnb gezet had kreeg ik al meteen een aanvraag, van een vegan zelfs. Op een gegeven moment waren we de inbreuk op onze privacy een beetje beu. Ik heb mij toen beperkt tot de verhuur van de pipowagen. Omdat ik op Airbnb kan laten weten dat we geen vlees op ons terrein dulden komen er alleen leuke mensen. Sommige mensen komen zelfs regelmatig hier naartoe en zo ontstaat er een dieper contact. Echt leuk en daarom heb ik vorig jaar de tweede in gebruik genomen en vanaf april wordt ook de tipi van 8 meter doorsnee verhuurd. Deze heb ik laten komen voor de yogalessen, maar ze is te klein voor mijn groepen waar ik nu een ruimte voor huur. Hier kun je zien hoe ze eruit zien.

Heb je tips voor mensen die graag vanuit het idealisme willen gaan ondernemen en hier van willen kunnen leven?

Ja, ga ervoor! Laat je niet weerhouden door je angsten en blijf bij jezelf. Blijf open voor wat er zich aandient. Plannen helpen je om een stip op de horizon te zetten maar pin je er niet aan vast.
Zorg voor een stimulerende omgeving. Ik heb gemerkt dat een omgeving erg belemmerend kan werken. Mensen projecteren graag hun eigen angsten voor een zelfstandig leven op jou. Zoek mensen op die ook in je geloven. Of zoek een mentor die dit pad al gelopen heeft. Communiceer je plannen, je stappen en je successen dit zorgt ervoor dat je huidige omgeving er zich op instelt dat je echt voor jezelf bent begonnen en dat dit voor jou je pad is. (Soms moeten ze gewoon even wennen. Met hun negatieve projecties willen ze je eigenlijk beschermen.)

Maak duidelijke keuzes die je waarden ten goede komen. Ik ben van mening dat we allemaal kunnen doen wat ons hart ons ingeeft en daar van kunnen leven als we er ook echt voor gaan. Wil je toch nog in die uitkering blijven of vasthouden aan je goed betaalde baan dan gaat het niet lukken. Ook niet als je bij de overtuiging blijft dat succes op je bankrekening staat.

Doe aan zelfonderzoek en aan persoonlijke ontwikkeling. Idealistische ondernemers leven hun eigen waarden. Het is erg belangrijk om te ontdekken wat jou drijft. Wanneer heb jij een vervuld leven? En wat zijn jouw krachten? Als je dit weet kun je je vertrouwen in jezelf en in het leven te vergroten zonder in (steeds dezelfde) valkuilen te stappen.
Verder: Hard werken is niet altijd nodig. Vanuit onze cultuur hebben we geleerd dat dit bijdraagt aan je succes. Ik weet uit ervaring dat het tegendeel waar is. Sinds 1986 ben ik ondernemer en ik heb heel hard gewerkt, weken van meer dan 80 uur gedraaid. Daarmee heb ik veel geld verdiend en verloren. Zelfs mijn gezondheid heb ik verloren in die tijd. Nu ik vanuit mijn eigen waarden werk verdien ik veel minder. Er bestaat geen scheiding meer tussen werk en privé en ik leid het leven dat ik wil leiden naar mijn waarden en mijn missie.

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Mijn vriendin Pimmm. We kennen elkaar uit onze studietijd. Ze heeft de glazen botten ziekte en daardoor heeft ze vaak in het ziekenhuis gelegen in haar jeugd en wordt ze in haar bewegingen sterk beperkt. Echter, ze heeft altijd haar dromen waar gemaakt. Zo is ze zelfs danseres geweest! Ze is belangrijk voor heel veel mensen waaronder haar man, reist de hele wereld rond en doet werk waarin ze haar talent kwijt kan. Van haar heb ik geleerd dat je je dromen waar kan maken ongeacht pijn, ongemakken en andere obstakels. En … dat je ook altijd weer voor andere dromen kunt gaan als de oude niet meer bevalt

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Doe het stapje voor stapje en kijk daarbij ook of je een voedingspatroon aan kunt passen. Bijvoorbeeld van de aardappelen – groenten – vlees naar de Indiase curry met dahl. Op die manier blijven je maaltijden lekker en kun je wellicht nog meer slechte eetgewoonten aanpakken.

Organiseer een open buffet (Potluck) voor je verjaardag zodat je omgeving leert om creatiever met veganisme om te gaan. Uit eten met vleeseters vind ik niet leuk en soms ontkom ik er niet aan. Ik boek, waar mogelijk, zelf een restaurant voor iedereen of bel het restaurant vooraf en bereid ze voor op een of meerdere vegans.

Bezoek vegan events voor inspiratie en voor ontmoetingen met gelijk gestemden.

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Ik droom van een inspirerende plek waar mensen bij zichzelf komen en nieuwe stappen zetten voor verandering in hun leven. Ik geloof dat die droom al aardig verwezenlijkt is met Hierland. Ook droom ik ervan om de yogastijl waarin ik les geef, Do-In Yoga, in Duitsland te verspreiden zodat daar ook in meerdere steden Do-In Yoga gevolgd kan worden. Daar zou ik nog wel eens met iemand over willen sparren die iets soort gelijks gedaan heeft.

Zoals ik al aangaf komen er drie varkens die geld kosten. Ik ben op zoek naar donateurs voor de Verein Tierfreiheit eV. (nog geen website). En trouwens ook voor Stichting Dalle Noble Horse en Stichting Plenty Food.

En we zoeken vrijwilligers omdat we dit jaar geen ruimte hebben voor vrijwilligers via Workaway. We hebben wel losse klussen die een paar intensieve dagen in beslag nemen. Bijvoorbeeld schilderwerk en onderhoud aan de Pipowagens en in het najaar mensen die helpen met de tipi afbreken en schoonmaken. Af en toe onderhoudswerk aan de tuin. Mocht iemand zoiets leuk vinden dan kom ik graag in contact. Je krijgt dan kost en inwoning voor die dagen, werken maximaal 6 uur op een dag en er zal ruimte zijn voor wandelingen en uitstapjes.

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

  1. Alle mensen vegan. Dit heeft zo’n impact dat de wereldvrede vanzelf ontstaat. Honger is er dan ook niet meer. De positieve impact heeft Dr. Will Tuttle, een filosoof uit de US omschreven. Voor meer informatie klik hier.
  2. En alle dieren waaronder mensen gelukkig en vervuld zijn.
  3. Voor mezelf wens ik ook een gelukkig en gezond leven met lieve mensen en veel dieren om mij heen.

Ben je gelukkig?

Geïnspireerd door het Boeddhisme ben ik eerder gelijkmatig. Geluk is een moment en ja, ik ken heel veel momenten van geluk.

Wat is jouw definitie van succes?

Succesvol ben je als je je talenten tot ontplooiing weet te brengen en je leven leeft zoals jij dat wenst naar je eigen waarden. Als je ook voor andere dieren (waaronder mensen) iets kunt betekenen en als je veerkrachtig met tegenslagen om kunt gaan en daar weer sterker uit komt. Kortom als je de wereld straks een stukje beter achter laat dan hoe je haar gevonden hebt

Gedeeld: Win een overnachting in een pipowagen en ontvang korting op een wandelcoachsessie rond Nijmegen!

Speciaal voor alle Claire’s Mission lezers en volgers heb ik een win actie. Ik geef namelijk één overnachting weg voor twee personen in een pipowagen! Wil je hier kans op maken? Laat dan een reactie achter onder dit interview met antwoord op de vraag waarom jij deze overnachting verdient en wie je met je meeneemt. Stuur daarnaast een mail naar info@clairesmission.com met je telefoonnummer. A.s. maandag maken wij de winnaar bekend middels een persoonlijk mailtje.

Collage voor Claires Blog

Lat but certainly not least… Verleen ik een korting van €20,- op een wandelcoachsessie rond Nijmegen. Deze kost normaal gesproken €90,- en met de kortingcode ‘ClairesBlog ‘ betalen jullie slechts €70,-. Deze korting is geldig tot drie maanden na plaatsing van dit blog.

  1. Dank je wel lieve Claire voor de mooie vragen. Ik heb er veel plezier aan beleefd om ze te beantwoorden.
maart 6, 2018 2 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappEmail

Interview: Josje Snijders & Soleil Sturm

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh februari 27, 2018
interview Josje Snijders & Soleil Sturm

Ze dromen van een groene wereld zonder dierenleed. Josje en Soleil zijn heerlijk to the point. Hun brand is Vegan as Fuck, letterlijk, want daar staat VEGAN AF. voor. Een super sterk merk dat op komt voor dierenrechten en vegan awareness in Nederland. Ik ben onwijs fan de meiden en het merk. En gelukkig is de liefde wederzijds, want speciaal voor Claire’s Mission hebben ze een vet gave win actie bedacht. Wil je kans maken op 1 van de 2 ‘PLANTBAE’ setjes (shirt + shopper)? Lees dan snel verder. Enjoy 😉 !

 

Wat geeft jullie energie? Hoe verwerken jullie dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jullie rituelen?

Het geeft ons energie om te weten dat we geen mensen of dieren pijn doen met ons dagelijkse leven. Dit geeft ons ook de motivatie en energie om uiteindelijk iedereen te overtuigen hoe energizing een vegan lifestyle is. Wij zelf zijn nooit ziek, voelen ons heerlijk met alle mooie ingrediënten die wij mogen gebruiken, kunnen lekker sporten en alles eten wat we willen eten. Wat kan ons meer energie geven dan niemand kwaad te doen met het leven van ons leven? Niets.

 

 

Wanneer en waarom zijn jullie veganistisch geworden? Hoe heeft jullie reis eruit gezien, waar liepen jullie tegenaan en wat kunnen jullie aanbevelen of juist niet?

We zijn een aantal jaar geleden als vegetariërs begonnen. Daarvoor waren wij al tijden aan het kijken hoe we onze levensstijl bewuster konden invullen, biologisch eten, minderen. Uiteindelijk waren we in een grote supermarktketen, waar wij zagen dat op de verpakking van de biologische kippendijen tot onze grote verbazing stond ‘deze kip heeft met 10 andere kippen op 1m2 geleefd, deze kip groeit 30-40 gram per dag’ en tot slot ‘deze kip heeft genoeg zonlicht gehad’. Dit was voor ons de  welbekende druppel. Na het verdiepen in de zuivelindustrie zijn wij uiteindelijk veganistisch geworden en dit was zonder twijfel de beste keuze die we ooit hebben gemaakt.

 

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jullie uit?

Als een langdurig project, haha 😀 ! Inmiddels hebben we hele lijsten met daarop producten die vegan zijn. Alsnog doen we altijd de dubbel-check omdat je maar nooit voorzichtig genoeg kan zijn met de labels van tegenwoordig. Het zou fijn zijn als het vegan keurmerk zo snel mogelijk overal doorgevoerd kan worden. Uiteindelijk maken we ook van deze uitdaging weer een feestje, onze koelkast, onze binnenkant en ons geweten zijn dan ook ‘clean’.

 

 

Heeft jullie keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om jullie heen?

In positieve en negatieve zin. Er zijn mensen om ons heen die het veganisme niet ‘begrijpen’ of onzin vinden. Gelukkig zijn er meer positieve dan negatieve reacties (in ieder geval waar wij bij zijn) en merk je dat mensen zich gaan verantwoorden als ze in ons bijzijn iets dierlijks eten, en terecht 😉 .

 

 

Jullie zijn de oprichters van VEGAN AF. Hoe is het idee hiervoor ontstaan?

We zijn inmiddels al vijf jaar zelfstandig ondernemer, waarin wij verschillende bedrijven onder onze naam hebben. We hebben de afgelopen 5 jaar nagedacht wat we terug konden geven aan de wereld. Aangezien we al in de retail zitten dachten wij aan een vegan awareness brand, om veganisme te promoten en vooral iets terug te doen door middel van donaties.

 

 

Waar staat VEGAN AF. voor?

Letterlijk: Vegan as Fuck, dit omdat wij graag veganisten willen bereiken van alle leeftijden. VEGAN AF is een stoer merk die opkomt voor dierenrechten en vegan awareness in Nederland. Veganisme is niet iets om je voor te schamen maar juist om trots op te zijn, vandaar dat wij dit willen uitdragen met onze collectie.

 

 

Wat is jullie missie?

Onze missie is vegan awareness verspreiden en een gedeelte van onze opbrengst doneren aan verschillende doelen die mensen zelf kunnen kiezen bij het afrekenen. Deze doelen rouleren wanneer er genoeg  donaties binnen zijn gekomen, zo kunnen wij meerdere vegan non-profit organisaties supporten, wat super belangrijk is voor de vegan awareness in Nederland.

 

 

Wat voor producten verkopen jullie allemaal?

Wij verkopen 100% cruelty-free, 100% biologisch en 100% vegan streetwear zoals shirts, sweaters en shoppers.

 

 

Waar komt jullie inspiratie voor jullie ontwerpen vandaan?

Onze inspiratie komt uit wat wij in het dagelijks leven meemaken, bijvoorbeeld onze onvoorwaardelijke liefde voor hummus, daarom hebben wij  een design voor gemaakt genaamd ‘In Hummus We Trust’ als een eerbetoon in het naar onze mening het lekkerste vegan gerecht ter wereld!

 

 

Hoe ziet de toekomst van VEGAN AF. er uit?

We hopen natuurlijk dat VEGAN AF. goed word ontvangen, we zijn onlangs gestart en hebben al veel toffe reacties ontvangen. Uiteraard hopen we dat we veel kunnen doneren aan het eind van het jaar aan onze goede doelen, daar gaat het uiteindelijk om.

 

 

Wie is jullie grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

We hebben niet echt een vegan voorbeeld in onze nabije omgeving. Gelukkig hebben wij elkaar en dat heeft een positieve en motiverende werking. Wij leren van elkaar.

 

 

Hebben jullie tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Gewoon doen! Niet nadenken of je kaas gaat missen of niet, niet denken dat je het niet kan, want dat kun je wel. Als je het alleen moet doen, weest sterk en zoek via social media andere vegans op die je kunnen inspireren.

 

 

Waar dromen jullie over? Zijn er samenwerkingen waar jullie op zoek naar zijn of open voor staan?

Natuurlijk staan wij voor alles open. Zoals op onze website staat vermeld zijn wij altijd opzoek naar nieuwe non-profit organisaties waar we mee kunnen samenwerken. Onze dromen zijn dat in ieder geval iedereen minstens 1 keer vlees en zuivel laat staan per week, natuurlijk is de ultieme droom dat iedereen veganist zal worden, en dat natuurlijk in een VEGAN AF. shirt 😉 .

 

 

Stellen jullie mogen allebei 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

We hebben eigenlijk maar 1 wens, een groene wereld zonder dierenleed.

 

 

Zijn jullie gelukkig?

100%

 

 

Wat is jullie definitie van succes?

Als we al één iemand per gesprek, verjaardag, bijeenkomst kunnen laten inzien wat veganisme voor positieve impact heeft. En natuurlijk om VEGAN AF. terug te zien bij velen, want the future = vegan.

 

 

Gedeeld: Win actie: 2x een ‘PLANTBAE’ setje (shirt + shopper).

Speciaal voor alle Claire’s Mission lezers en volgers hebben wij een win actie bedacht. Je kunt nu 2x een ‘PLANTBAE’ setje (shirt + shopper) winnen! Kans maken? Like VEGAN AF. dan op Facebook (klik hier) en/of volg ons op Instagram (klik hier). Stuur daarnaast even een mailtje naar Claire (info@clairesmission.com) met je maat en adres. Volgende week maandag maken wij de 2 winnaars bekend.

 

 PLANTBAE SHIRT WMN WIT

 

 

PS: Wil je nog meer kans maken om te winnen? Laat dan onder dit artikel een reactie achter en vertel ons waarom jij fan bent van VEGAN AF.

 

 

PPS: Ben je ook verliefd op de heade rfoto? Dat begrijpen wij! Deze foto is gemaakt door Lotte Bronsgeest.

 

[separator]

 

 

februari 27, 2018 5 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappEmail

Interview: Peter Janssen

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh februari 20, 2018
Interview Peter Janssen

Gebroken botten, zware verwondingen en celstraf. Peter Janssen heeft het allemaal meegemaakt in zijn strijd tegen dierenleed. Hij zet zich 24/7 in om onder andere te zorgen voor een wettelijk verbod op het stierenvechten wereldwijd en het fokken van konijnen voor de vleesproductie. Ik vind het een enorme eer (en dat op mijn b-day 😀 ) dat ik dit mooie mens mag interviewen. Benieuwd naar het werk van de Vegan Strike Group, stichting Konijn in Nood en hoe het leven van een dierenactivist eruit ziet? Lees dan snel verder. Ik wens je heel veel inspiratie toe!

 

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Echte rituelen heb ik niet, maar ik ben wel erg streng voor me zelf. Vanuit mijn hardloopcarrière heb ik een vorm van discipline mee genomen in mijn activisme die erg goed werkt. Ik ben iemand die zowel met mijzelf als andere veel evalueert. Dingen die niet goed verlopen, of dat nou door eigen toedoen is of door externe factoren zoals geweld door stierenvechters en hun supporters, wil ik steeds verbeteren. Dat is ook de reden dat ik tegenwoordig stierengevechten verstoor met een helm op, om mijn hoofd te beschermen.

 

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Op mijn 12de werd ik met mijn broer vegetariër, pas toen ik 18 jaar was besloot ik om veganist te worden. Het dierenleed dat rondom mijn ouderlijk huis in de farms afspeelde en de vele veewagens waren voor mij de reden dat ik geen dierlijke producten meer wilden eten of drinken. Voor mij was het dan ook niet moeilijk om over te stappen, voor mijn lichamelijk gehandicapte moeder die dagelijks voor mij kookte was het een grotere opgave. Wel was het voor mij een uitdaging en een ontdekkingsreis om te zien waar dierlijke spullen allemaal in verwerkt zitten.

 

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Het ligt er maar helemaal aan waar ik mijn boodschappen doe, want door het jaar heen ben ik veel in het buitenland. Boodschappen doen in Mexico is bijvoorbeeld heel anders dan in Nederland. Bij ons in Nederland is het een verademing om een biologische winkel binnen te stappen, ik kom zelfs een beetje tot rust in een bio shop. Daarin tegen sprint ik door de normale supermarkten als de Aldi en de Plus want al het dierenleed hoef ik niet in verpakking te zien liggen.

 

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Toen ik op 1 maart 2008 de uitzending van Paul de Leeuw verstoorde om aandacht te vragen voor het leed dat dieren moeten ondergaan in de vleesindustrie, heb ik heel veel mensen aan het denken gezet. Ondanks dat Paul de Leeuw misbruik maakte van de situatie, dachten mensen wel na over mijn slogan op mijn rug: Vlees is moord.

 

 

Helaas is de media gericht op sensatie. Ik was meer gericht op het overbrengen van mijn boodschap. Toen ik doorhad dat de ludieke manier van een maatschappelijk probleem, het dierenleed, onder de aandacht brengen niet goed werd opgepakt ben ik in datzelfde jaar nog gestopt met streaken. De clowns tegen politie geweld waren mijn voorbeeld.

 

 

Je bent de oprichter van de Vegan Strike Group en stichting Konijn in Nood. Hoe is het idee voor beide stichtingen ontstaan? Waar zetten de stichtingen zich voor in?

De Vegan Strike Group heette voorheen Vegan Streaker Group, een verlengde van het streaken waar ik bekend mee ben geworden. We vonden het binnen de organisatie niet meer passen om deze naam te gebruiken omdat de actiemethode veranderd is. Vandaar dat we voor de naam Vegan Strike Group hebben gekozen. De doelstelling was al heel snel duidelijk; aandacht vragen op een zeer directe manier, voor de dieren die lijden voor vermaak van de mens. Namelijk de dolfijnen in de dolfinaria en de stieren en paarden in de Spaanse, Portugese, Zuid Franse, Mexicaanse en Colombiaanse arena’s.

 

 

Stichting Konijn in Nood hebben we opgericht in 2011. Op zoek naar een nertsenfokkerij kwamen we een konijnenfokkerij tegen, puur toeval. Ik wist niets van konijnen in de Nederlandse vee industrie af. Als dierenactivist heb je de taak om te weten waar je over praat, daarom heb ik vele jaren onderzoek naar de commerciële konijnenhouderij. Ik kwam er toen samen met verschillende dierenvrienden achter dat huidige dierenorganisaties heel weinig aandacht bestede aan het konijnenleed. Waarom is er een stichting Varkens in Nood? Omdat er extreem veel varkensleed in Nederland plaatsvind, en daar speciaal een organisatie voor moet zijn die voor deze doelgroep opkomt. Zo ook voor de konijnen in de Nederlandse konijnenhouderij. Supermarkten moeten er bewust van zijn dat het onethisch is om konijnenvlees te verkopen!

 

 

Wanneer en hoe ben je begonnen met het verdedigen van de rechten van ieder dier?

Op de boerderij waar ik woonde hadden we geen dieren, maar onze buren wel. Ik ben dus opgegroeid met hoe (sommige) boeren omgaan met dieren en hoe ze kijken naar de natuur in zijn geheel. We kregen als jonge jochies het aanbod om in de kersenboomgaard wat extra geld te verdienen door spreeuwen dood te schieten, dit omdat zij de kersen opaten. Dan begin je als jonge dierenvriend wel te denken, is dit een gek die alleen aan zijn opbrengst, de kersen, denkt? Of denken meer mensen zo over dieren.

 

 

In 2007 kwam ik voor het eerst in aanraking met het stierenvechten, dit heeft mij nooit meer los gelaten. Voor mijn strijd tegen het onrecht dat dieren wordt aangedaan heb ik al meerdere keren een hoge prijs betaald. Zo zit ik tijdens het geven van dit interview met een gebroken rechterarm en met een hersenschudding na het verstoren van een stierengevecht in Manizales, Colombia 11 januari 2018. Maar ook de kleine kamertjes achter de tralies zijn mij niet vreemd. Wereldwijd strijden mensen voor politieke en maatschappelijke verandering, zoals voor homo rechten, de milieu strijd en natuurlijk die van veel dierenvrienden namelijk die voor een veganistische samenleving, waarin we samen kunnen leven tussen mens en dier, zonder dood en verderf!

 

 

 

In Japan heb ik 20 dagen vast gezeten om aandacht te vragen voor het extreme leed dat dolfijnen in Taiji en in de dolfinaria moeten ondergaan.

 

 

 

Ook met de beslissing van de Nederlandse overheid om de nertsenboeren tot 2024 de tijd te geven waren we het niet mee eens. Resultaat, 5000 nertsen kregen een kans op leven en ik moest daar 240 uur dwangarbeid voor verrichten plus een celstraf van 3 maanden. Iets wat ik heb ondergaan voor de dieren.

 

 

Veel mensen zien jou als dé dierenactivist van Nederland. Ben je hier trots op je?

Veel dierenvrienden doen hun best om dieren op te vangen of zich op een andere manier direct in te zetten voor de rechten en vrijheden van de dieren. Dat ik bekend ben, heeft mij niet altijd goed gedaan. Maar wat ik wel erg belangrijk vind, is dat ik andere mensen inspireer. Zo was er niemand voor 2013 die een stierengevecht verstoorde in Spanje. Op dit moment zijn er in zeer veel verschillende steden activisten die mijn acties kopiëren. Dat doet mij goed!! Graag gebruik ik mijn bekendheid om in de media de stem te zijn voor de stemloze, zij die niet voor zich zelf kunnen opkomen. Dit heb ik gedaan bij verschillende programma’s als Nova met Twan Huys in 2008, Eva Jinek in de zomer van 2017 en in het programma van Pauw & Witterman. Door mijn bekendheid is het iets makkelijker om undercover beeldmateriaal van bijvoorbeeld konijnenleed op de Nederlandse tv te krijgen. Ik ben daarom ook erg trots op het undercover beeldmateriaal dat we samen met Omrop Fryslân in de Nederlandse konijnenfokkerijen hebben gemaakt. En dat al twee keer op NPO2 is uitgezonden.

 

 

 

Wat voor kwaliteiten moeten iemand hebben om een goede dierenactivist te zijn? Heb je hier ook tips voor?

Iedereen kan demonstrant worden, en zich aansluiten bij een organisatie! De trend van deze jaren is de ‘softe street action’ daarmee bedoel ik het informeren van het publiek op straat. Het is een geweldig fenomeen, om met een groep mensen op straat beelden te tonen met je laptop of tablet. Je hebt daar geen activisten voor nodig. Iedereen, ervaren of onervaren mensen, kunnen hier aan mee doen.

 

 

Om activist te zijn of te worden heb je discipline nodig en adviseer ik om ervaring op te doen bij mensen die al jarenlang dierenactivist zijn. Het zou namelijk jammer zijn als je foutjes maakt bij een nachtelijke bevrijding die je misschien niet was begaan als je spreekt met mensen die dit al jaren doen, bijvoorbeeld 269Life. Een andere eigenschap dat je nodig hebt als activist is doorzettingsvermogen, de dieren hebben niks aan je als je denkt; ‘we doen het wel een andere keer, het komt me nu niet zo goed uit.‘ Als je weet hoe vaak ik de trappen afloop op zoek naar mijn zitplaats in de stierenvechtarena, en denk ‘ik wil hier niet zijn, vandaag even niet! Het liefst keer ik mijn kont om en ga ik naar huis‘ maar wat hebben de paarden en stieren in de arena dan aan mij. HELEMAAL NIKS!

 

 

Je ziet enorm veel dierenleed en maakt ontelbaar veel traumatische gebeurtenissen mee. Hoe verwerk je dit?

Hoe ik mijn traumatische ervaringen verwerk? Door er veel over te praten met mensen, door er ’s nachts over te dromen (vele malen na een stierengevecht) maar ook sporten helpt mij om mijn verdriet en woede om het dierenleed kwijt te kunnen.

 

 

Hoe en wanneer heb je de knop omgezet en de keuze gemaakt om je gehele leven te geven aan het redden van dieren en het opkomen voor hun rechten?

Eigenlijk was dat wel in 2006 begin 2007, ik was natuurlijk al vele jaren vegetariër maar het actief saboteren van dierenleed kwam toen pas. Ik zag hoe effectief je dieren kunt helpen die in nood zijn. En wat voor liefde je ervoor terug krijgt. Dat deed mij echt heel goed!

 

 

Welke 3 gebeurtenissen zijn je het meeste bij gebleven en waarom?

Het geweld tegen mij, onder de tribunes, uit het oog van de camera is beangstigend en blijft mij vaak lang bij. Maar de winst in de rechtszaak tijdens een kortgeding dat Stichting Konijn in Nood had aangespannen in 2017 bleef mij ook lang bij. Maar het hoogte punt is toch wel als een supermarktketen met 460 winkels zoals de Aldi en de Plus in 2017 aangeven geen konijnenvlees meer te verkopen. Ja zulke successen blijven mij lang bij!

 

 

Hoe ga je om met kritiek?

Veel mensen bekritiseren mij, zowel de mensen van wie je het verwacht uit de stierenvechtindustrie als de konijnenfokkers, die het graag persoonlijk maken. Dit gaat volledig langs mij heen. Veganisten of dierenvrienden die mij bekritiseren, daar besteed ik wel graag tijd aan om het één en ander aan uit te leggen. Omdat ik dan hoop dat ze iets leren van de keuzes die ik maak. Maar vaak gaat de gezegde wel op ‘de beste stuurlui staan aan wal’. Zelf merk ik dat er ook veel jaloezie naar mij toe is. Daar kan ik niet veel mee, het beperkt de gene die dit gevoel hebben mij niet.

 

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Ik heb niet echt voorbeelden waar ik mij aan optrek of van leer, ik heb wel erg veel respect voor het doorzettingsvermogen van Martin Luther King, geweldloos maar direct verzet. Ondanks het geweld dat tegen hem en zijn demonstranten werd gebruikt. Ik adviseer elke dierenactivist of demonstrant om naar de film Selma te kijken. Zeer inspirerend.

 

 

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Jazeker heb ik tips voor vleesverlaters of vegetariërs die veganist wil worden. Als jij iets wilt moet je er voor gaan. Jouw overtuiging voor de dieren en je gezondheid is vele malen belangrijker dan de mening van een vleeseter die jou graag weg wilt zetten als een extreem iemand of als gek. Misschien ga je heerlijke dingen missen zoals ijs, taart of andere producten waar dieren voor geleden hebben. Maar ga lekker uit eten bij vegan restaurantjes of zoek recepten op, je kunt zulke heerlijke dingen maken zonder ei, zuivel of vlees! Wees vastberaden om te slagen als veganist en wees daar ook trots op. Net zoals een roker die is gestopt, vertel trots aan iedereen dat je al zoveel dagen/weken bent gestopt.

 

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Graag werken wij met de internationale Vegan Strike Group in verschillende landen achter de schermen samen, ofwel met politici ofwel met journalisten en lokale organisaties en activisten, om ons doel te bereiken.

 

 

Voor de buitenwereld is het niet altijd even duidelijk met wie Stichting Konijn in Nood samenwerkt en dat houden we ook graag zo. Een kiemplantje gedijt beter met de juiste omstandigheden. Zo ook onze organisatie! Wel is duidelijk dat we als Stichting Konijn in Nood veel sympathie hebben van dierenvrienden en mensen op straat die fel gekant zijn tegen het fokken van konijnen voor de vleesproductie.

 

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

Mijn drie wensen zijn:

  1. Politici wordt eens wakker, volg niet de weg van de korte termijn en van het snelle geld (bezuinigingen) maar zet je in voor een betere wereld met veel meer gelijkheid voor mens en dier dan dat er nu is.
  2. Een verbod op de productie en verkoop van het luxe product bont!
  3. Een wettelijk verbod op het stierenvechten wereldwijd en het fokken van konijnen voor de vleesproductie.

Oeps dit zijn 4 wensen, haha.

 

 

Ben je gelukkig?

–

 

 

Gedeeld: Steun mijn werk, deel onze berichten en een tip!

Wil je na het lezen van dit interview mijn strijd tegen bijvoorbeeld het stierenvechten steunen? Jij kunt onze volgende actie in de arena mogelijk maken door een (kleine) donatie te doen op onze crowdfunding pagina (klik hier).

 

 

 

Met het delen van al onze berichten op Facebook, Twitter en instagram maak je ons ook erg blij!!

 

 

Zou ik je handtekening mogen hebben? Om één van mijn dromen te verwezenlijken. Klik hier.

 

 

Tot slot heb ik nog wel een kijktip voor je, de documentaire die over mijn werk voor de dieren is gemaakt is zeker de moeite waard om te kijken!

 

 

[separator]

 

februari 20, 2018 1 reactie
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappEmail

Interview: Jurgen Verweijen

door Claire Richardson - van Vrijberghe de Coningh januari 30, 2018
Interview Jurgen Verweijen

Vorig jaar stond ik samen met Jurgen Verweijen op het podium tijdens VeggieWorld Utrecht. Een boom van een man, met een hart van goud en een waanzinnig inspirerend verhaal. Het is dan ook een eer dat ik hem eindelijk mag interviewen. En eerlijk is eerlijk, dit zou weleens het meest inspirerende interview van het jaar kunnen worden. En nog een reden om het niet te missen… Jurgen geeft 2 potten Silverback Protein weg! Dus… Wil je kennis maken met deze ijzersterke vegan man, top sporter en ondernemer? Lees dan snel verder. Enjoy!

 

 

Wat zijn je goede voornemens voor dit jaar?

Allereerst heel erg leuk dat ik hiervoor gevraagd ben, echt een eer! Ik doe niet aan goede voornemens op een vast moment per jaar. Ik neem mij continu goede dingen voor. Niet bij de start van een kalenderjaar maar op de momenten dat daar aanleiding toe is. Bijvoorbeeld wanneer ik nieuwe dingen leer of tot nieuwe inzichten kom. Goede voornemens bij een nieuw kalenderjaar is een traditie en met tradities heb ik sowieso weinig. Het zorgt er vaak voor dat mensen zonder goede reden irrationele dingen doen terwijl het overduidelijk is dat het eigenlijk niet zo handig is.

Maar, mijn meest recente voornemen dan: ik wil heel graag dit jaar ook de allerbeste vegan protein bar gaan ontwikkelen.

 

 

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Op een positieve manier bezig zijn met dingen die mij echt aan het hart gaan, zoals milieuproblematiek en onrecht. Het geeft mij dus echt energie als ik onderdeel kan zijn van de oplossing en niet van het probleem. Door mensen bewust te maken, te laten zien hoe het ook kan en gedragsverandering te creëren. En nu dus ook door er zelf voor te zorgen dat er een innovatief product ligt waar mensen hun milieubelasting significant mee kunnen verminderen, zónder in te leveren op kwaliteit.

 

 

De ellende die we onze eigen leefomgeving en dus elkaar aandoen gaat mij echt aan het hart. Veel ellende volgt indirect op onze daden en dit hangt in een zeer groot complex samen. Daarom zijn de consequenties van onze acties meestal niet zichtbaar. Tenzij je er goed over nadenkt en je je goed laat informeren, dan ga je wel verbanden zien.

 

 

Ooit was vlees eten iets wat nodig was om te overleven en was het ook haalbaar vanuit duurzaamheidsperspectief. Maar inmiddels zitten we met 7 miljard mensen (and still counting) en is het simpelweg niet meer haalbaar om structureel vlees te eten. In een laatste verwoede wanhoopspoging om toch grote groepen met vlees te kunnen voeden, moeten we met zijn allen hele grote offers brengen. En die offers gaan verder dan de opoffering van een rein geweten. Er moet bijvoorbeeld gigantisch veel veevoer voor verbouwd worden. Als je het hebt over offers: eeuwenoud regenwoud wordt afgebrand, met monoculturen wordt de grond uitgeput en we vervuilen onze leefomgeving met gif en mest. Het aantal insecten in Duitsland en naar alle waarschijnlijkheid ook in Nederland is met 80% afgenomen, vermoedelijk vanwege het gebruik van pesticiden in de landbouw. De insecticiden die gebruikt worden zijn doseringsonafhankelijk. Dat betekent dat ook als een insect met lage doseringen geconfronteerd wordt, het niet onwerkzaam is maar dat het alleen langzamer werkt en het insect nog steeds overlijdt. Zonder insecten hebben we allemaal een heel groot probleem; bijna al onze voeding is direct of indirect afhankelijk van bloemen en bevruchting. Het aantal dieren dat vrij leeft is echt nog maar een fractie van wat het ooit was en dagelijks sterven er nog steeds tientallen dieren uit vanwege het verlies van habitat, gif of jacht. En die diersoorten komen dus nooit meer terug. We hebben al bijna al het andere (vrije) leven op aarde uitgeroeid. Van de totale biomassa van alle dieren zijn de wilde dieren nog maar een paar procent. En in plaats van dit te koesteren, zijn we hard bezig dit laatste vrije leven ook te vernietigen. In dit tempo hebben we straks een wereld met mensen, lege, toxische oceanen met alleen plastic en een handjevol diersoorten die we voor ons gewin houden: varkens, koeien en schapen.

 

 

Om deze vraag over energie toch positief te eindigen: we hebben nu een generatie die zich meer dan ooit bewust is hiervan en er echt voor vecht. Het aantal vegetariërs ligt in deze generatie écht heel hoog vergeleken met de generaties ervoor. En er zijn zoveel goede initiatieven zoals het opruimen van de plastic soep, het filteren van CO2 uit de atmosfeer en ontwikkeling van plantaardige alternatieven. Laten we met zijn allen breken met de tradities van onze ouders en de schade herstellen. Dát geeft mij energie!

 

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Vroeger aten we thuis geen vlees, al beschouw ik die tijd niet als (bewust) vegetarisch. We aten het thuis gewoon niet, zonder dat daar heel duidelijke principes aan ten grondslag lagen. Dus als ik ergens was waar vlees gegeten kon worden (vriendjes, familie, restaurants etc.) dan ging ik daar altijd voor. Ik moet bekennen dat ik vlees gewoon heel erg lekker vond (en vind, denk ik).

 

 

Toen ik op mezelf ging wonen op mijn 19de als student, was ik ook net begonnen met krachttraining. Ik was toen helaas in de veronderstelling dat ik wel vlees ‘moest’ eten. Ik was duidelijk niet goed geïnformeerd en ik was nog niet zo principieel, al moet ik zeggen dat het wel al een beetje knaagde. Het begon mij steeds meer dwars te zitten. Ik stelde mezelf een paar keer de vraag: moeten al die dieren dood zodat ik net een beetje meer spiermassa kan opbouwen? Dat werd een steeds sterker nee, totdat ik daad bij het woord voegde. Dan maar minder sterk, ik hoefde geen kracht te verwerven over de rug van dieren die nooit een kans op vrijheid hebben gehad en hele nare levens hadden. Dat was het moment dat ik echt vegetariër ben geworden. Wat ik toen niet wist maar wat achteraf overigens al wel vrij snel bleek is dat je helemaal niet minder sterk hoeft te zijn. Zeker niet als je een beetje weet waar je mee bezig bent.

 

Dat was toen best een stap omdat niemand in mijn omgeving er zo over dacht. Ik had niemand om mij aan op te trekken. Maar dat zorgde er wel voor dat er best veel interesse was in hoe ik dat dan deed. Soms werd ik ook gevraagd presentaties te geven hierover. Ik kom dan graag goed beslagen ten ijs dus ging extra veel informatie hierover tot me nemen. Met al dat lezen kwam ik eindelijk ook tot de conclusie dat zuivel echt een raar product is. Nog raarder dan vlees wat mij betreft. Bovendien raakte ik ervan overtuigd dat het niet echt gezond is voor je. Maar het was destijds als krachtsportende vegetariër wel een belangrijke eiwitbron. Ik vond het dus wederom heel spannend om dat voor plantaardig eiwit in ruilen. Ik wilde goed begrijpen wat de verschillen zijn tussen plantaardige en dierlijke eiwitten en heb in die zoektocht de basis gelegd voor Silverback Protein.

 

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Mensen denken wel eens dat het erg ingewikkeld is om boodschappen te doen als je geen dierlijke producten eet. Continu etiketten lezen bijvoorbeeld, maar dat is natuurlijk niet zo. Iedereen heeft een bepaalde routine in de supermarkt, ik ook. Je zoekt het één keer uit en dan weet je wat je moet hebben. Ik vul mijn karretje net zo snel als iedereen. Soms als je een nieuw product wil proberen, moet je het etiket even lezen. Maar dat deed ik toch altijd al, ik wil altijd weten wat ik eet. Bovendien probeer ik het aantal bewerkte producten te minimaliseren, dus dan valt het aantal etiketten dat ik moet lezen helemaal mee.

 

 

Ik ben vooral veel bezig bij het groente en fruitschap. Dat eten wij namelijk echt veel. En daarnaast met veel peulen samen met granen of boekweit. We gaan verder vaak even rustig zitten en gaan dan ‘emmers’ fruit snijden/schillen om met zijn allen op te eten. Met de kinderen samen een bord mooi versieren met gesneden fruit: fuittaart! Verder eet ik ook veel pap (teff/boekweit bereid met sojamelk), vaak met boerenkool. Op werkdagen vind ik brood met notenpasta’s erg praktisch om overdag te eten.

 

 

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Als je zelf echt overtuigd bent van de vele voordelen van het schrappen van dierlijke producten dan gun je dat anderen ook of vind je dat anderen ook een verantwoordelijkheid hebben. Veel mensen zullen de drang herkennen om anderen erover te vertellen of ervan te overtuigen. Ik heb die drang echt leren te beteugelen. Ik heb namelijk in de jaren gemerkt dat het minder expliciet ermee bezig zijn effectiever is. Ik probeer een normale peer (bedoeld als het Engelse woord) te zijn. Dit soort dingen komen toch wel vanzelf een keer ter sprake. En als je er niet zo’n ding van maakt is de interesse veel oprechter. Als mensen dan zelf tot bepaalde conclusies komen of er iets over horen of lezen en geïnteresseerd zijn, zullen ze aan je denken en zich daardoor realiseren en gemotiveerd zijn dat je zo ook een heel ‘normaal’ leven kunt leiden. Op die manier heb ik echt al van veel mensen teruggekregen dat ik ze geïnspireerd heb om minder tot geen dierlijke producten te eten.

 

 

Je bent de oprichter van Silverback Protein. Hoe is het idee voor je onderneming ontstaan?

Het begon eigenlijk allemaal met mijn eigen behoefte aan optimalisatie. Mijn sportmaatje en ik zijn altijd heel fanatiek competitie aan het bedrijven; wie pakt de zwaarste gewichten, etc. Ik kon het mij eigenlijk niet permitteren om minder dan optimaal bezig te zijn omdat hij echt gigantisch sterk is. Ik vond het altijd al erg leuk om mij te verdiepen in de verschillende aspecten rondom krachtsport: trainingsleer en hoe je de trainingsprikkel effectief varieert, hersteloptimalisatie door onder andere voeding. Het was daarom toen ook erg spannend om als enige volledig plantaardig te gaan eten, hoewel ik inmiddels echt niet anders meer wilde.

 

 

Ik wilde eigenlijk gewoon zelf het allerbeste plantaardige eiwit binnen krijgen als dierlijk niet meer kon. Ik kende het concept van combineren van eiwitten, bijvoorbeeld granen en bonen en ben gaan uitzoeken hoe dat nou precies zit. Dus ik begon zelf eiwitbronnen te mengen om de kwaliteit te verhogen. De volgende stap was het berekenen van welke verhoudingen ideaal waren voor het optimale aminozuurprofiel, maar ik bleef hiaten zien in de vergelijking met dierlijk eiwit. Ik heb tal van blends en verhoudingen doorgerekend en in het staren naar al die grafieken zag ik ineens mogelijkheden om juist heel specifiek die hiaten te elimineren waardoor ik eigenlijk mijn eigen eiwit kon ‘engineeren’. Ik ben dat eerst zelf gaan doen in grote emmers, maar er was zoveel interesse in mijn omgeving en daarbuiten dat ik eigenlijk niet anders kon dan de ‘rest van de wereld’ mee te laten profiteren van dit principe. In feite had ik namelijk een belangrijke sleutel in handen die ik niet voor mezelf kon houden: plantaardig eiwit, maar dan met de kwaliteit van dierlijk eiwit. En dus een sleutel waarmee ik drempels kanwegnemen voor mensen om minder dierlijk en meer plantaardig te gaan eten.

 

Wat maakt Silverback Protein zo uniek?

Het is het enige plantaardige eiwitsupplement dat minstens net zo goed is als het allerbeste dierlijke eiwit. Dat zit hem in het unieke concept waar de specifieke nadelen van plantaardig eiwit worden gecompenseerd door middel van aminozuurverrijking. Met dit concept hebben we de kwaliteit niet alleen op gelijk niveau gebracht, het is zelfs beter: ten opzichte van whey bevat het meer leucine (wat de eiwitopbouw in je lichaam versnelt) en meer BCAA’s (de  belangrijkste bouwstoffen van spiermassa). Dit concept wordt al heel lang toegepast om plantaardig veevoer effectiever te maken. Met deze tweak bouwt het vee namelijk substantieel meer spiermassa op terwijl de hoeveelheid veevoer hetzelfde blijft. Het concept is ds bewezen effectief. Deze industrie past immers alleen toe als het écht werkt en dat ook keihard bewezen is.

 

Bovendien bevat het geen allergenen. Veel stoffen die klachten kunnen veroorzaken of opname verminderen zijn geëlimineerd: alfa-galactosides, fytinezuur, lectines, trypsineremmers. Zuivel (waar whey uit geïsoleerd wordt) daarentegen wordt niet zo goed verdragen. Soms zelfs zonder dat mensen het realiseren kan het bijvoorbeeld acne, buikklachten of overmatige slijmvorming veroorzaken. Last but not least is het natuurlijk veel minder belastend voor de wereld om plantaardig eiwit te produceren. Het dier als ‘eiwitfabriek’ is een gigantisch inefficiënte en onethische schakel in de totale productieketen.

 

Ik ben er van overtuigd dat Silverback Protein het allerbeste eiwitsupplement is wat je op dit moment kunt gebruiken. En dat geldt niet alleen voor vegans, maar zeker ook voor niet-vegans.

 

 

Kun je ons wat meer vertellen over de testen die jullie hebben gedaan?

Het voelt als een enorme verantwoordelijkheid om producten op de markt te brengen die mensen echt innemen. Mensen vertrouwen hun gezondheid aan ons toe en dat betekent echt heel veel voor ons. Ik doe precies wat ik zou verwachten van iemand anders die míjn voedsel produceert. Mijn eigen moeder, mijn vrouw en ik gebruiken het ook en dat moet met een gerust hart kunnen.

 

 

Er zitten vele kwaliteitsslagen in de gehele productieketen. De fabriek waar de productie plaatsvindt, is op alle mogelijke manieren geaccrediteerd. Zij kopen namens ons ook de grondstoffen in. Wij zitten er bovenop, maar de fabriek en de grondstofleverancier bewaren de kwaliteit al heel goed. Wij krijgen dan ook netjes van hun specificaties met daarop de garanties dat het aan alle wettelijke richtlijnen voldoet. En hoewel het dus niet zou hoeven, gaan wij daar nog verder in en schakelen we voor veel geld zelf een onafhankelijk laboratorium in. Daar sturen we steekproefsgewijs een pot naar toe om te laten testen op zaken als zware metalen, microbiologische verontreinigingen, mycotoxines en pesticiden. Wij testen op echt heel veel mogelijke verontreinigingen, testen van deze diepgang heb ik nog niet eerder in deze markt bij andere partijen gezien. En al helemaal niet als een extra dubbelcheck aan het einde van de gehele keten zoals wij dat doen.

 

 

Maar je bent natuurlijk afhankelijk van meerdere productieketens die samenkomen in één product. En helaas is het zo dat bijna al het voedsel verontreinigingen bevat, het gaat erom dat je binnen de (gelukkig strenge) wettelijke kaders blijft. Het ligt er ook aan hoe goed je zoekt en wij zoeken heel goed. We laten ons daar zelfs in bijstaan door een externe consultant en tot nu toe hebben we echt hele mooie resultaten. Hoewel we ernaar streven dat er helemaal niks gevonden wordt, kan het natuurlijk altijd gebeuren dat er bepaalde sporen gevonden worden. Zelfs in biologische landbouw worden bijvoorbeeld bepaalde pesticiden gebruikt. Met de testen laten we in ieder geval zien hoe ontzettend serieus wij de kwaliteit nemen. En door alles te publiceren zorgen we voor optimale transparantie naar onze klanten omdat ze zien wat ze wel en niet binnen krijgen. Hadden we die transparantie maar voor al ons voedsel!

 

 

Welke producten verkoop je allemaal?

Dat is het afgelopen jaar steeds verder uitgebreid. Het begon met gewoon 1kg potten van de ‘gezoete’ variant. Deze variant was voor mij altijd ideaal omdat ik mijn eiwit altijd innam met mijn eigen bereidingen met verse ingrediënten zoals banaan, cacao of kaneel. Ik vond het dan erg prettig als het eiwitpoeder dan meteen een goede zoete basis vormt zonder dat het meteen een uitgesproken smaak levert. Dat was dan ook onze eerste ‘smaakvariant’. Blijkbaar was ik niet de enige en had ik dat niet heel gek gedacht, want dat is tot op de dag van vandaag nog steeds een heel erg populaire variant. Deze variant zijn we later in bulk gaan aanbieden. Wederom beredeneerd vanuit mijn eigen behoefte. Als je dan eenmaal toch het allerbeste eiwit gevonden hebt en dit wil blijven gebruiken, waarom dan niet in bulk aanschaffen? Minder verpakking, minder vervoer en die loyaliteit wordt meteen ook beloond met een flinke korting. 5kg voor de prijs van 4. Later hebben we ons assortiment ook uitgebreid met een ongezoete variant voor de mensen die niet van stevia houden en een (appelkaneel)-smaak voor als je het even snel in alleen water wil kunnen maken, bijvoorbeeld onderweg of meteen na het sporten.

 

 

We kregen ontzettend veel complimenten over ons logo, een super stoere Silverback gorilla, getekend door een dijk van een designer. We kregen daarom veel verzoeken of we geen T-shirts wilden maken. Die hebben we inmiddels dus ook in store, in twee verschillende kleuren zelfs. We kregen ook erg veel verzoeken om shakebekers te maken, want mensen zijn trots op het feit dat ze Silverback Protein gebruiken. We hebben dan ook echt supervette shakebekers, al zeg ik het zelf. Gaaf design, mooie smoke-kleur, BPA en DEHP-vrij plastic waarmee je van alles kunt uithalen zoals vaatwassers, vriezen, verhitten in oven of magnetron.

 

 

Ik wil dit jaar heel graag nog repen gaan ontwikkelen en op de markt brengen. Zelf mag ik ook graag eiwitrepen in mijn tas hebben omdat het gewoon ontzettend praktisch is. Maar ik baal dan altijd dat het niet de kwaliteit van Silverback Protein heeft. De markt voor eiwitrepen is behoorlijk verzadigd, je kunt tegenwoordig (gelukkig!) op iedere hoek van de straat (vegan) eiwitrepen kopen. Toch denk ik dat wij ook in die markt een mooie plek kunnen innemen. Onze repen zullen niet alleen heel goed gaan smaken maar qua kwaliteit ook écht onderscheidend zijn.

 

 

Wat is de leukste reactie die je ooit van een klant hebt ontvangen?

Het voelt onbeschrijflijk goed om iets te doen waar je zo ontzettend veel mensen blij mee maakt. Er zijn zoveel ontzettend enthousiaste reacties. Het is dan ook ontzettend leuk om fora of Facebook groepen bij te houden en dan al dat enthousiasme te zien. Maar de reactie waar ik toch het meest trots op ben, is die van mijn moeder. Mijn moeder is al aardig op leeftijd en heeft, zoals meer mensen op die leeftijd, steeds minder trek. Ze kreeg spontane wonden bij haar benen die niet wilden genezen. Niemand in het opgetuigde medische circus had er blijkbaar aan gedacht naar de voeding te kijken. Ze eet vrijwel helemaal plantaardig en omdat zij steeds minder calorieën at, bedacht ik mij ineens dat ze mogelijk helemaal niet genoeg eiwit binnen kreeg. Narekenen bevestigde die gedachte. Het bleek niet erg praktisch haar eiwitinname omhoog te krijgen via haar voeding, dus ik heb haar Silverback Protein shakes gegeven. En het mooie is dat die wonden vrij snel dichtgroeiden en ze er nu geen last meer van heeft. Mooi verhaal, toch?

 

 

Wat maakt dat eiwitten zo belangrijk zijn voor sporters en wanneer worden ze belangrijk?

Tijdens sportieve inspanning gebruik je je spieren intensief en dat leidt onherroepelijk tot wat schade. Bij die schade gaan eiwitten kapot en die moeten hersteld worden. Je lichaam gaat heel efficiënt om met de daarbij vrijgekomen aminozuren, maar toch moeten er continu nieuwe aminozuren aangevoerd worden om te kunnen herstellen en de spieren beter bestand te maken tegen de volgende belasting (dat noemt men ook wel super ccompensatie). Door ruim in je eiwitten te zitten, kun je dit herstelproces optimaliseren. Zeker als de eiwitsamenstelling erg gunstig is met heel veel leucine. Bovendien draagt een hoge eiwitinname er toe bij dat je makkelijker afvalt. Dit blijkt zelfs effectiever te zijn dan koolhydraatrestrictie wat momenteel heel populair is.

 

In kort, ook zonder eiwitsupplementen kun je intensief sporten en groot en sterk worden. Maar ik ben er ook van overtuigd dat als je je eiwitinname optimaliseert – shakes kunnen daar erg praktisch bij zijn – je je herstel ook optimaliseert en dat je zo dus sneller en meer progressie kunt boeken.

 

 

Hoe ziet je eigen sportschema eruit?

Dat wisselt, maar ik ondervind erg veel plezier in de competitie met mijn sportmaat. We richten ons veel op rauwe kracht en meten onze onderlinge verschillen het liefste af met het maximale gewicht dat we 1 fatsoenlijke herhaling kunnen gebruiken. Ik heb ondervonden dat less is more. Vroeger trainde ik het liefste echt iedere dag, maar nu we zo duidelijk progressie kunnen meten aan de hand van die maximaalkracht, merk ik dat het gewoon beter gaat als je voldoende rust inbouwt. Ik denk dat 3-4 krachttrainingen per week echt de max is als natural. Je moet je lichaam en je zenuwsysteem gewoon voldoende ruimte geven voor herstel. Dat wil niet zeggen dat je rustiger aan moet doen, maar dat áls je traint you better make it count. Dat betekent ook sommige dagen echt niks doen en andere dagen dingen voor conditie doen. Ik vind het zelf namelijk érg leuk om te mountainbiken. Ik hou van natuur en bos en vind het heerlijk helemaal midden in het bos te zijn met niemand om je heen en alleen maar natuur te zien zo ver als je kunt kijken. Voor de dagen met slecht weer heb ik een rollentrainer staan zodat ik indoor op mijn mtb kan trainen. Verder probeer ik mijn schema functioneel te splitten: push/pull/benen/conditie.

 

 

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Pff, wat een lastige vraag. Ik heb niet echt individuele voorbeelden. Iedereen is wie die is en je moet nooit zoals iemand anders willen zijn. Wel zijn er mensen waar ik veel respect voor heb. Het gaat dan vooral om mensen die zich zonder eigenbelang inzetten voor een betere wereld en hen die niet voor zichzelf op kunnen komen. In Nederland hebben we ook mensen die met mooie ondernemingen bezig zijn die écht verschil kunnen maken; bijvoorbeeld Wietse van der Werf met zijn Sea Rangers, Laurens de Groot met zijn ShadowView, Boyan Slat met The Ocean Cleanup en Mark Kulsdom met de Dutch Weedburger. Wat zij laten zien is dat je als individu met doorzettingsvermogen echt een verschil kan maken.

 

 

Wat zou je fulltime willen gaan doen als geld geen rol zou spelen?

Haha, de eerstkomende jaren zoveel mogelijk tijd met mijn gezin doorbrengen. De fase waar ik nu in zit, vader van jonge kinderen, duurt superkort maar is echt geweldig. Ik ben supergek op mijn kinderen. Ik zou lekker op ons gemakje met ze rondtrekken en de wereld bekijken. Maar goed, dat brengt ook weer allerlei praktische bezwaren met zich mee qua school, maar daar vinden we wel wat op. Als de kinderen ouder zijn zou ik me ook wel graag een jaar belangeloos willen inzetten voor mensen die het minder getroffen hebben dan wij. Maar dan toch ook snel weer aan de gang met de dingen die ik nu ook doe. Eigenlijk vind ik het allemaal erg leuk, maar het zou alleen wel nog een stuk leuker zijn als het ‘moeten’ eraf kon.

 

 

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een veganistische lifestyle?

Nooit voor anderen doen en de tijd nemen totdat je intrinsiek zo overtuigd bent dat je ècht niet anders meer wilt. Dan wordt het allemaal veel makkelijker namelijk. Het heeft mij heel wat jaren gekost om zo ver te zijn, maar ik zal echt nooit meer terug gaan. Het is denk ik een kwestie van informeren. Hoe beter je geïnformeerd raakt en dus hoe meer je weet over de impact van intensieve veehouderij op klimaat en het verlies van oerwoud en diersoorten, bodemvervuilding en bodemuitputting en natuurlijk de omstandigheden die gecreëerd moeten worden om vleesproductie op deze schaal te mogelijk te maken, hoe makkelijker het wordt om de stap te zetten. Het is erg prettig om in het reine te zijn met je geweten. Veel mensen realiseren zich zelf ook wel dat het niet helemaal klopt en ervaren cognitieve dissonantie. Onderschat niet hoe prettig het is om van dat gevoel af te kunnen.

 

 

Verder heb je vaak net ‘het licht gezien’ en daarom is de verleiding heel groot om iedereen te overtuigen. Vaak komt daar ook bij dat je het anderen ook kwalijk gaat nemen dat ze onderdeel zijn van het systeem. Maar zoals ik al eerder zei, kun je beter weerstand bieden tegen die verleiding. Mocht je mensen toch proactief willen gaan overtuigen: Mijn ervaring is dat argumenten over milieubelasting en gezondheid het stukken beter doen dan morele bezwaren.

 

 

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Ik droom over een toekomst waarin we eindelijk een duurzame harmonie met de rest van de aarde gevonden hebben. Waar we in onze energiebehoefte kunnen voorzien op een manier die 10000en jaren vol te houden is en waar, na zaken als slavernij en vrouwenrechten, de laatste morele blinde vlek verdwenen is: geen uitbuiting van dieren meer en genoeg ruimte voor échte natuur. Ja, ik realiseer me dat dat alleen kan als de huidige overbevolking ten einde komt. Maar een plantaardig dieet als hét normale dieet is al een hele grote stap in de goede richting.

 

 

Ik zou het geweldig vinden om daar met Silverback Protein een bijdrage aan te kunnen leveren. Door drempels weg te nemen om minder dierlijk en meer plantaardig te gaan eten met onze innovatieve plantaardige eiwitten die mogelijk nog beter zijn dierlijk eiwit. Ik zou het erg mooi vinden om de schaal te halen waarbij mensen massaal het whey gaan laten staan.

 

 

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

Ik gebruik dan twee wensen voor één doel zodat ik zeker weet dat het uitkomt. Namelijk dat we eindelijk stoppen met het uitbuiten van dieren en onze leefomgeving en dat we een duurzame toekomst tegemoet gaan. De derde wens zou dan toch het eindigen van alle oorlogen en onrecht zijn.

 

Geen wensen voor mezelf, ik behoor al echt tot the lucky few.

 

 

Ben je gelukkig?

Zoals iedereen die met deze materie bezig is, kan ik wel eens moedeloos worden. Maar ik weet dat ik mij beter kan inspannen om een positieve bijdrage te leveren. Ik werk daar heel hard voor en merk dat dat veel voldoening geeft.

 

 

Wat is jouw definitie van succes?

Dat je je talent(en) ontplooit, die maximaal benut, dingen voor elkaar krijgt die je belangrijk vindt en waar je echt heel trots op bent. En, nog wel het belangrijkste, dat je gelukkig bent.

 

 

Gedeeld: Win! Een pot Silverback Protein!

Speciaal voor de lezers van Claire’s Mission wil ik 2 potten Silverback Protein weggeven. Dus neem een kijkje in onze webshop en laat onder dit interview in een reactie weten of je voorkeur uit gaat naar de Silverback Protein 1kg pot, Silverback Protein ongezoet 1kg pot of Silverback Protein Appelkaneel smaak 1kg pot . Stuur daarna een mailtje naar info@clairesmission.com met je adres. Volgende week maandag mail ik de winnaar/winnares.

 

 

foto3 Jurgen

 

 

PS: Nog meer kans maken om te winnen? Volg Silverback Protein dan ook op Facebook en Instagram.

[separator]

 

januari 30, 2018 7 reacties
0 FacebookTwitterPinterestLinkedinWhatsappEmail
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • …
  • 9

Ik ben op zoek naar…

Over Claire

Over Claire

Hi! Mijn naam is Claire en ik ben het gezicht achter Claire's Mission! Ik ben een mindful mama die de wereld een stukje mooier wil maken en daar blog ik met liefde over. Zo kun je op Claire's Mission allerlei blog artikelen lezen van ouderschap tot aan spiritualiteit, thuisonderwijs, reizen, huis & tuin en nog veel meer! Ik hoop je te kunnen inspireren en door de wekelijkse win acties, heerlijk in het zonnetje te zetten. Liefs!

Facebook Twitter Instagram Pinterest Linkedin Email
Bol AlgemeenBol Algemeen
300 x 250 algemeen
  • Facebook
  • Twitter
  • Instagram
  • Pinterest
  • Linkedin
  • Email

Copyright © 2017 - 2024 door Claire Richardson-van Vrijberghe de Coningh (alle content inclusief foto's op de website vallen onder onze copyright)


Terug naar boven
Deze website maakt gebruik van vegan cookies om je ervaring te verbeteren. Is dat oké? Klik dan op akkoord. Afmelden is ook mogelijk.
Claire's Mission
  • Categorieën
    • Ouderschap
    • Thuisonderwijs
    • Persoonlijke ontwikkeling & Spiritualiteit
    • Reizen
    • Duurzaam thuis, groen & DIY
    • Dierenliefde
    • Reviews
    • Ondernemerschap & geld
    • Mode
    • Vegan cosmetica
    • Interviews
  • Mediakit
  • Favorieten
  • Claire’s bloggers bestand
  • Op avontuur met kids
  • Contact
    • Privacyverklaring