Mama me-time: mijn verhaal incl. 40 tips

Ik voelde al een tijdje dat mijn lontje korter aan het worden was en ik steeds meer moeite had met opladen. Steeds vaker voelde ik mij gestrest en betrapte ik mezelf erop dat ik met mijn neus in mijn telefoon zat. Hoog tijd dus om de rem in te trappen en een paar stappen terug te doen. Maar… In bijna 3 jaar tijd heeft deze mama eigenlijk niet meer aan me-time gedaan… Hoe werkt het ook alweer? En wat ga ik doen met mijn mama me-time? Ter inspiratie voor mezelf schreef ik daarom dit blog artikel. En ik deel het met liefde met je (inclusief mijn persoonlijke verhaal)! Misschien dat het voor jou ook inspirerend is?

Ik voelde mij niet langer gezien.

Toen ik in verwachting was van Lana, konden we ons geluk niet op! Het was in alle opzichten een wonder en voor even leek het alsof de wereld om ons geluk draaide. Iedereen was extra lief, vroeg regelmatig hoe het ging en ik had enorm veel tijd om stil te staan bij dit geluk.

Na haar geboorte, draaide alles om Lana. Niemand vroeg meer hoe het mij ging en dat vond ik helemaal niet erg! Want ook mijn wereld draaide om dit minimensje.

Toen ik anderhalf jaar later in verwachting raakte van Lyam, waren Roy en ik vooral bezig met; help, wat nu (en ook help; hoe heeft dit kunnen gebeuren)? Naast dat we natuurlijk heel blij waren. Het hele verhaal heb ik al een paar keer met je gedeeld, maar door het stoppen met borstvoeding en de medicijnen die ik daarvoor kreeg voelde ik mij vreselijk. Daarom was ook de zwangerschap (en bevalling) heel erg heftig. En daar struggle ik soms nog weleens mee. Aan de ene kant omdat ik mij daar schuldig over voel richting Lyam (die ontzettend geliefd is en waar we oneindig veel van houden!!!) en omdat mijn angst helaas ook werkelijkheid werd. Waar we na de bevalling van Lana afscheid moesten nemen van mijn vader en Roy’s moeder. Hebben we na de komst van Lyam afscheid moeten nemen van mijn allerbeste vriendin; Lily Lotus.

En ondertussen blijf ik natuurlijk doorgaan. Ben ik de altijd vrolijke mama die de leukste avonturen met haar kids beleefd, werk ik vrijwel fulltime aan mijn blogs (naast dat ik er als thuismama altijd voor mijn kleintjes en hondenkind ben), ben ik bezig met 2 online programma’s te maken en de hele dag door bezig met eten maken, drinken pakken en andere verzorgen.

En er is maar één persoon die aan mij vraagt hoe het gaat; Roy.

Hij ziet mijn tranen wanneer de kids op bed liggen. Hoe ik vaak vecht met de klok omdat er te weinig uren in de dag zitten en hoe erg het mij raakt wanneer mijn mond gesnoerd wordt met ‘’dat zijn we allemaal’’ wanneer ik antwoord met ‘’druk’’, als er toch een keer bij hoge uitzondering wordt gevraagd hoe het mij gaat. Alsof wat ik wil zeggen er niet toe doet omdat ik maar een simpele huismoeder ben die niet langer bijdraagt aan werkend Nederland…

En dat is voor mij in alle eerlijkheid, de andere kant van het moederschap. In plaats van mij op handen gedragen te voelen, heb ik regelmatig het gevoel dat er op mij wordt neergekeken. Alsof ik meer waard zou zijn wanneer ik mijn kids naar een kinderopvang breng en fulltime zou werken. Al wordt er vergeten dat ik alle ballen hooghoudt terwijl ik met mijn blogs ook gewoon een fulltime salaris verdien.

En toen sloegen de stoppen door…

Vorige week trok ik het allemaal niet meer en hoorde ik mezelf voor de eerste keer sinds we kinderen hebben tegen Roy zeggen; ‘’ik heb behoefte aan even alleen zijn’’. Hij vond het helemaal niet leuk om te horen, maar ik besloot om door te zetten. Op de familieplanner blokte ik de zaterdagochtend als ‘mama me-time moment’ en besloot ik om gewoon te gaan. Dagen keek ik ernaar uit! Even een momentje voor mezelf. Ik besloot even lekker ouderwets naar Hoofddorp toe te gaan. Ik moest iets ruilen bij de Hema, wilde even op mijn gemakje in de boekenwinkel kijken en ik was echt toe aan een nieuwe BH. Als slagroom op de taart (letterlijk!) besloot ik even te gaan werken bij Bagels & Beans. Even ongestoord dit artikel schrijven en ondertussen verwend worden met eten en drinken. Food for my soul. Letterlijk!

Mama me-time: dit ga ik vaker doen!

Ik weet nog niet precies hoe en wanneer, maar één ding weet ik wel; mama me-time ga ik vaker doen! Roy en ik zijn nu ook aan het kijken voor een oppas die we misschien wekelijks kunnen vragen om een paar uurtjes op de kids te passen zodat ik thuis lekker door kan werken. Even een paar uurtjes lekker in een schrijfflow zitten zonder onderbroken te worden; daar gaat mijn hart van zingen. En wie weet hebben we zo’n klik en gaat dit zo goed, dat we haar zelfs durven te vragen om een keer op te passen zodat Roy en ik op date kunnen gaan.

Tijd vullen doe je zo!

Maar… Positive vibes! Alle tijd voor jezelf (en elkaar) is meegenomen! Terwijl ik een slokje neem van mijn iced coffee en hapje vegan pecan pie, droom ik alweer weg van het volgende mama me-time momentje. En inspiratie genoeg! Deze mama me-time uitjes staan allemaal op mijn wensenlijstje (in willekeurige volgorde);

• Ongestoord schrijven/werken bij een coffeebar.
• Buiten de deur lunchen (of dineren).
• Mediteren.
• Een yogales volgen.
• Een massage ontvangen.
• Een online programma volgen.
• Lekker wandelen in de natuur.
• Ongestoord winkelen.
• Lekker lang douchen en/of in bad gaan.
• Een hotel boeken en bijslapen (haha, hoe lekker klinkt dit!).
• Een boek (uit)lezen.
• Beginnen aan een journal.
• Fijne verzorgingsproducten kopen en jezelf opsluiten in de badkamer (maskertje hier, crème daar, scheren, make-upje, haren stijlen etc.).
• Naar de schoonheidsspecialiste.
• Naar de kapper.
• Fotocamera mee en bewust naar buiten gaan om te fotograferen.
• Hardlopen.
• Een creatieve workshop volgen.
• Een kookworkshop volgen.
• Een museum bezoeken.
• Een fotoalbum maken.
• Zwemmen.
• Meditatief kleuren.
• Een strandwandeling maken.
• Een nieuwe stad bezoeken en als toerist ontdekken.
• Hoelahoepen.
• Surfles nemen.
• Suppen.
• Schilderen.
• Tuinieren.
• Een brief schrijven aan jezelf waarin je je wensen, dromen en verlangens opschrijft. Over een jaar mag je de brief openen en opnieuw lezen.
• Een muziekinstrument leren bespelen.
• Bij mooi weer; op een terrasje gaan zitten met een lekker drankje en hapje. In stilte, mensen kijken.
• Een kaart of brief aan een geliefde schrijven.
• Een fotoalbum maken.
• Je vervelen.
• Een altaar maken / een lekker plekje in huis die alleen voor jou bedoeld is.
• Plannen maken voor een volgende reis.
• Vrijwilligerswerk doen.
• Naar een healer toe gaan.

Tot slot…

Ik voel mij gezegend. Echt waar. Ik heb prachtige kinderen. Een heel lief hondenkind. Een fantastische man en een heel fijn leven. Ik heb geen enkele reden om niet dankbaar of gelukkig te zijn. Maar toch is het er ergens ingeslopen dat ik niet blij meer ben met mezelf. En er is niemand die daar iets aan kan veranderen dan ik zelf. Daarom is mama me-time ((helemaal als mama!) wat mij betreft ongelofelijk belangrijk! Want uiteindelijk zou je zelf je grootste cheerleader moeten zijn. En is het vooral belangrijk dat je jezelf ziet.

Wat betekent mama me-time voor jou (als mama) en hoe zorg jij voor jezelf? Ik ben super benieuwd! Deel je het in een reactie 😀 ?