Vegan

Ze is wetenschapper van beroep en blogt op Vegetus en Gewoon Vegan over heerlijke vegan recepten. Zijn er gerechten die je graag wilt veganiseren met ingrediënten die je om de hoek kunt kopen? Dan kan Martine van Haperen je hiermee helpen. Wil je weten hoe ze dit doet, wat het veganisme voor haar betekent en wat haar als blogger uniek maakt? Dit en nog veel meer lees je in dit interview. Heel veel leesplezier!

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Mijn energie komt voor een groot deel uit mijn eigen creativiteit en inspiratie. Als ik een nieuw idee heb, krijg ik super veel zin om dat te gaan uitwerken. Dat kan een recept zijn, maar ook een artikel voor mijn werk. Als ik een ander echt vooruit kan helpen met iets wat ik doe, dan haal ik daar ook heel veel energie en voldoening uit.

Wat rituelen betreft, ik ben geen ochtend- of avondmens. Mijn meest productieve uren zijn ’s middags. De ochtend en avond probeer zo veel mogelijk te gebruiken voor kleine klusjes en dingen die ik leuk vindt zoals wandelen en koken.

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

In 2010 kreeg ik voor het eerst serieus interesse voor het veganisme. Ik heb er toen nog ruim anderhalf jaar over gedaan om echt vegan te worden. David en ik waren al vegetariër omdat we niet wilde dat er dieren zouden sterven voor ons eten. We realiseerden ons dat ook melk en ei veel leed en milieuschade veroorzaken, en dat we vanuit onze waarden dus eigenlijk plantaardig zouden moeten leven. Kaas was het grootste struikelblok, want dat gebruikten we als smaakmaker in bijna al ons eten. Ik heb echt een beetje opnieuw moeten leren koken, en dat kostte tijd, zeker omdat er toen nog veel minder informatie en producten waren dan nu. Op Tweede Kerstdag merkten we dat we de hele feestdagen plantaardig hadden gegeten, en toen hebben we de knoop doorgehakt om voortaan als vegans door het leven te gaan.

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

We doen meestal op zaterdag de weekboodschappen, en door de week halen we er af en toe nog wat kleine dingen bij. Het meeste kopen we bij de supermarkt, aangevuld met toko’s, de biowinkel en de markt. Ik doe mijn best om het een beetje lowbudget en gezond te houden, dus ik koop veel basisproducten zoals peulvruchten, granen, groente en fruit. Kant-en-klare vlees- en kaasvervangers zijn luxeproducten die we niet iedere dag eten.

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Mijn partner David is samen met mij veganist geworden. Davids moeder heeft de kinderen vegetarisch opgevoed en ook  zij eet inmiddels vegan. Onze poes Mindl krijgt Amicat brokjes en algenolie supplementen en doet het daar super goed op. Ik ben dol op koken en bakken voor vrienden, collega’s en familie, dus ook die eten regelmatig een vegan hapje mee.

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Ik heb uiteraard mensen in mijn leven gehad van wie ik veel heb geleerd, maar niet echt één specifiek voorbeeld of rolmodel. De belangrijkste les is denk ik om rustig door te blijven gaan, ook als het tegenzit en niet te veel te twijfelen aan jezelf. En dat gewoon goed genoeg is, het hoeft allemaal niet perfect te zijn.

Hoe is het idee voor je blog, Vegetus, ontstaan en wat maakt jou als blogger uniek?

Toen ik startte met Vegetus waren er nog bijna geen andere Nederlandstalige vegan blogs. Ook de VeganChallenge bestond nog niet. Ik heb veel geleerd van Amerikaanse blogs en boeken, zoals die van Isa Moskowitz, en wilde die kennis ook in het Nederlands beschikbaar maken. De kernwoorden van Vegetus zijn positief, toegankelijk en vernieuwend. Je vindt bij ons geen informatie over dierenleed. Dat is een bewuste keus, die informatie staat al op andere sites. Ik wil een veilige plaats bieden waar mensen zich lekker alleen op plantaardig eten kunnen richten. Ik vind het super gaaf om niet-vegan producten zoals kaas, worstenbroodjes en spekkoek te veganiseren, en dan liefst met ingrediënten die je gewoon bij de winkel om de hoek kunt kopen. Zulke goeie ideeën heb ik natuurlijk niet iedere week, dus ik post ook regelmatig onze gewone maaltijden. Verder ben ik wetenschapper van beroep en vind ik het heel belangrijk dat de informatie die ik deel betrouwbaar en goed onderbouwd is.

Hoe is de Vegetus en Gewoon Vegan community ontstaan en heb je tips voor andere bloggers om een groot bereik te creëren?

Ik breng veel tijd door op Facebook (en vroeger op forums) om vragen van lezers te beantwoorden en mensen die recepten en informatie zoeken naar Vegetus (en Gewoon Vegan) te verwijzen. Vegan Facebookgroepen zoals Vegan Nederland en Super Vegans zijn daar heel handig voor. Verder probeer ik altijd zo snel mogelijk antwoord te geven op de comments op mijn blog. Mensen waarderen het dat mijn recepten bijna altijd lukken en dat ik klaar sta om vragen te beantwoorden en problemen te helpen oplossen als die er zijn.

Ik probeer ook goed op te letten waar mensen naar op zoek zijn. Zo is Gewoon Vegan erbij gekomen omdat ik merkte dat er behoefte was aan een toegankelijke website over vegan producten. Gewoon Vegan groeit nu harder dan Vegetus.

Wat zou je fulltime willen gaan doen als geld geen rol zou spelen?

Ik zou best fulltime recepten willen schrijven en mensen helpen om plantaardig te gaan eten. Ik ben nu bezig om een bedrijf op te starten waarmee ik dat in ieder geval een deel van de tijd ook echt kan gaan doen.

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een vegetarische of veganistische lifestyle?

Do’s: richt je vooral op alles wat je nog wél kunt eten. Neem de tijd om nieuwe producten en smaken uit te proberen. Er gaat een wereld voor je open! Ik ben een groot voorstander van geleidelijk omschakelen. De kans is veel groter dat je het op de lange termijn volhoudt dan wanneer je van de ene op de andere dag ‘cold turkey’ je dieet omgooit.

Don’ts: voel je niet te schuldig als het niet altijd lukt om je aan je voornemens te houden. Foutjes maken hoort erbij, en het overkomt zelfs mensen die al jaren vegan zijn nog wel eens. Leer ervan en bedenk hoe je het volgende keer beter kunt doen.

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Ik zou het heel tof vinden om bedrijven zoals supermarkten, cateraars en restaurants te adviseren over het uitbreiden van hun vegan assortiment. Misschien dat dat in de toekomst nog op mijn pad komt.

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

Dit vind ik een enge vraag om te beantwoorden,  is dat raar? Je legt zoveel vast met concrete wensen. Ik hoop dat ik in de toekomst op een goede manier mijn eigen weg kan blijven gaan, hoe die er dan ook uitziet. Verder wens ik wereldvrede voor mens en dier, lekker veilig en zoetsappig.

Ben je gelukkig?

Niet altijd, maar gemiddeld genomen wel ja. Ik denk overigens dat het niet realistisch is om steeds gelukkig te willen zijn. De mindere tijden horen bij een echt leven, en dat is okay.

Wat is jouw definitie van succes?

Dat je in je levensonderhoud kunt voorzien, werk hebt wat je graag doet, iets bijdraagt aan de samenleving, en genoeg tijd overhoudt voor jezelf, vrienden, familie en leuke dingen.
 

Gedeeld: een korte samenvatting van mijn proefschrift ‘In Touch with the Dead: Early Medieval Grave Reopenings in the Low Countries’.

Mensen kennen mij van mijn blogs en het vegan wereldje, maar de meesten weten niet dat ik ook archeoloog ben, gespecialiseerd in vroegmiddeleeuwse begraafplaatsen en grafrituelen. Daarom deel ik hier een korte samenvatting van mijn proefschrift ‘In Touch with the Dead: Early Medieval Grave Reopenings in the Low Countries’.

‘In de Vroege Middeleeuwen (450-800 n. Chr.) was het de gewoonte om de doden met veel zorg en rijk uitgerust te begraven. Na de begrafenis bleven de graven vaak niet onaangeraakt liggen, maar werden opnieuw geopend. Men groef een kuil in het graf, doorzocht de inhoud en nam een deel van de grafgiften en mogelijk ook botten mee.

Archeologen interpreteren dit vaak als grafroof, een economisch gemotiveerde, criminele praktijk. Het promotieonderzoek van Martine van Haperen laat echter zien dat er meer aan de hand was. Ze bestudeerde ruim 1300 graven uit 11 grafvelden in Nederland en België. Het bleek dat de gravers veel objecten achterlieten en zich primair richtten op mannengraven die naar verhouding minder waardevolle spullen bevatten. Er werden specifieke groepen objecten meegenomen met een belangrijke symbolische betekenis voor het grafritueel en de vroegmiddeleeuwse samenleving als geheel. Het hoge percentage heropende graven (gemiddeld 41%) suggereert dat het hier gaat om een sociaal geaccepteerde praktijk.

Van Haperen betoogt dat het openen van graven onderdeel was van de normale omgang met graven. Er zou bijvoorbeeld sprake geweest kunnen zijn van een cultus van voorouderrelieken, vergelijkbaar met de cultus van heiligenrelieken in de kerk, die in dezelfde periode ontstond. Ook kunnen heropeningen gebruikt zijn om de angst voor onrustige doden te bezweren.

Dit onderzoek is niet alleen relevant voor de studie naar de Vroege Middeleeuwen, maar biedt ook interessante ingangen om na te denken over moderne begrafenisrituelen en hoe wij met onze overledenen omgaan.’

[separator]

99,9% van alle mensen uit mijn netwerk leer ik eerst online kennen. Merel behoort tot de 0,1%. Ik leerde haar offline kennen tijdens de eerste Get Together die ik organiseerde. Vanaf dat moment was er een instant klik. Ik ben enorm onder de indruk van haar heerlijke vegan recepten en hemelse taartjes. Ik kan niet wachten tot haar droom uitkomt (nieuwe hotspot!). Heel veel leesplezier!

Wat geeft jou energie? Hoe verwerk je dit in dagelijkse activiteiten? Wat zijn jouw rituelen?

Wat mij energie geeft is reizen, lekker lang in de keuken staan, vegan taartjes bakken en andere inspireren om groener te gaan leven. Dit verwerk ik in mijn dagelijkse bezigheden door onder andere mijn blog waar al deze verschillende hobby’s samen komen. Sinds kort doe ik naast mijn baan, ook vrijwilligers werk voor stichting Viva Las Vegas. Het maakt mijn dag een stukje drukker, maar het geeft mij veel energie om op deze manier mee te werken aan een groenere wereld.

Ik sta vroeg op, ook in de weekenden ben ik geen uitslaper. De rituelen zijn hier in huis vooral het samen eten. We ontbijten iedere ochtend samen aan tafel, echt een rust momentje waar we graag wat eerder voor opstaan. En ook met het avondeten bespreken we de dag en onze ideeën met elkaar.

Wanneer en waarom ben je veganistisch geworden? Hoe heeft jouw reis eruit gezien, waar liep je tegenaan en wat kun je aanbevelen of juist niet?

Ik ben ongeveer 1,5 jaar geleden veganistisch geworden. Dit is eigenlijk vrijwel overnacht besloten. Nadat ik zo’n 2 maanden ziek thuis had gezeten met heftige buikpijnaanvallen en er voor de zoveelste keer niets uit een onderzoek kwam ben ik het bij mezelf gaan zoeken. Ik volgde al een tijdje verschillende vegan blogs, maar het leek mij altijd te ingewikkeld en niet aan mij besteed. Toen ik mezelf meer ging verdiepen in de gezondheidseffecten van een plantaardig dieet was ik om. Ik herkende mezelf in de ervaringen die ik las op internet: ik was vaak moe, had dagelijks hoofdpijn, spierpijn en een opgezette buik. En hoewel ik het idee had een aardig gezonde levensstijl te leven, kon het natuurlijk altijd beter. Ik besloot het 2 maanden te proberen. In deze twee maanden ging ik mezelf beter dan ooit voelen. Na het zien van documentaires als Cowspiracy, Fork over Knives en Earthlings en al het lekkere eten dat ik in die tijd at was ik om. Na die 2 maanden ging ik ook niet meer terug.

Hoe ziet boodschappen doen er voor jou uit?

Ik doe één keer in de week boodschappen. Ik maak een planning waarin ik voor de hele week de ontbijtjes, lunches, avondeten en tussendoortjes opschrijf. Aan de hand van dit lijstje doen we de boodschappen. Ik ben sinds kort bezig met afval verminderen, onze boodschappen zijn daardoor best wel veranderd. We gaan elke week naar de markt, daar kopen we al onze groenten, fruit en kruiden. Daarnaast kopen we producten als noten, rijst en havermout bij Crudo, dat is een vegan eetcafé en verpakkingsvrije winkel in Nijmegen. We gaan boodschappen doen met onze zelf meegebrachte bakjes en zakjes om op deze manier verpakkingsvrij te leven. De boodschappen vullen we verder aan met producten van de Ekoplaza en Albert Heijn.

Heeft jouw keuze voor het veganisme ook invloed gehad op het leven van de mensen en dieren om je heen?

Ja, dat heeft het zeker. Toen ik besloot om veganisme een kans te geven stond mijn vriend hier gelukkig ook voor open. Samen zijn wij het avontuur aangegaan en ook hij is al die tijd vegan gebleven. Ondertussen heb ik al meerdere mensen in mijn omgeving geïnspireerd om vaker dierlijke producten te laten staan. Dat vind ik super goed om te zien. Doordat je anders eet zet het iedereen om je heen aan het denken, er zijn vaak gesprekken over op het werk of met familie bijvoorbeeld. Ik denk dat je met deze gesprekken, en door vegan eten te laten proeven zaadjes plant in je omgeving. En ik hoop dan altijd dat daar wat moois uit gaat bloeien.

Wie is jouw grootste voorbeeld en wat is de belangrijkste les die je van hem of haar hebt geleerd?

Er zijn zoveel mensen en dingen die mij inspireren. Ik leer dagelijks van mensen om mij heen, zowel online als offline. Voor mij is iedereen die zich inzet voor de rechten van mensen, dieren of het milieu een held.

Hoe is het idee voor je blog, Blackbirds and Cakes, ontstaan en wat maakt jou als blogger uniek?

Het idee is eigenlijk ontstaan vanuit mijn Instagram account. Toen ik begon met foto’s posten van mijn vegan baksels en ontbijtjes, kreeg ik vaak vraag naar mijn recepten. Ik heb lang getwijfeld want er waren al zoveel blogs, en wat kon ik er nu aan toevoegen. Maar uiteindelijk ging in november 2016 mijn blog online. Ik was eerst van plan om er alleen recepten en hotspots op te delen. Maar inmiddels blog ik over alles wat te maken heeft met een groene lifestyle. Ik dacht eigenlijk dat alleen mijn familie mijn blog zou lezen en ben nog dagelijks verbaasd over alle leuke reacties op mij blog. Ik hoop dat een stukje herkenbaarheid en bereikbaarheid mijn blog uniek maakt.

Wat betekent taart voor jou en hoe ben je begonnen met het veganizen van taart?

Taart betekend voor mij echt gezelligheid. Het hoort erbij op speciale momenten wanneer je iets te vieren hebt, maar je kunt er ook momenten speciaal mee maken. Vooral het maken van taart betekend voor mij ontspanning. Wanneer ik een drukke dag heb gehad ga ik niet op de bank zitten maar juist de keuken in om wat lekkers te maken. Het veganizen van taart is voor mij begonnen nadat ik al een tijdje vegan was. Lunch of avondeten is vrij makkelijk te veganizen of buiten de deur te verkrijgen. Maar met taart valt dat toch tegen. Ik was het eeuwige bananenbrood een beetje beu en begon met taart recepten uit kookboeken en blogs te maken en later ook mijn eigen taart recepten te ontwikkelen. Na veel positieve reacties uit mijn omgeving besloot ik ook mijn taarten op bestelling te gaan maken, ik mistte dit nog in mijn stad. Ondertussen heb ik al veel mensen blij mogen maken met mijn vegan taartjes en daar wordt ik zelf dan weer enorm blij van! 😀

Wat zou je fulltime willen gaan doen als geld geen rol zou spelen?

Ik droom al jaren van een eigen lunch/koffiezaakje. Ik zie het al helemaal voor mij: een historisch pandje in Nijmegen met een Scandinavische interieur en heel veel planten én heel veel vegan lekkers natuurlijk! Een plek waar iedereen zich welkom voelt en kan genieten van een ontbijtje, een stukje taart met een kopje koffie of een foodbowl voor de lunch. Maar ook droom ik van reizen, ik wil graag nog meer van de wereld zien en mezelf inzetten voor deze wereld door vrijwilligerswerk te doen voor een organisatie die zich inzet voor dieren of het milieu.

Heb je tips, do’s en don’ts voor mensen die graag willen overstappen naar een vegetarische of veganistische lifestyle?

Maak het jezelf vooral niet te moeilijk! Ik maak graag een beetje extra zodat ik ook voor de volgende dag klaar ben met koken of iets lekkers voor de lunch heb. Ik probeer doordeweeks zo kort mogelijk bezig te zijn met koken, zodat ik meer tijd vrij heb voor andere leuke dingen. Wanneer ik op zondag een paar uurtjes over heb, bak ik regelmatig wat snacks voor de aankomende week of maak ik alvast de lunches voor de aankomende dagen. Ga ook vooral allerlei leuke bloggers volgen en zoek op Pinterest naar recepten. Je wordt vanzelf creatief in de keuken en vindt ook vanzelf je eigen weg in je nieuwe levensstijl.

Waar droom je over? Zijn er samenwerkingen waar je op zoek naar bent of open voor staat?

Mijn persoonlijke dromen zijn om door te blijven gaan met andere verleiden tot een groenere lifestyle. Deze droom kan zich in van alles uiten: een eigen vegan bedrijf, een groter platform van mijn blog mogen maken, meer tijd besteden aan vrijwilligerswerk of een samenwerking met een groene organisatie. Ik sta dan ook open voor samenwerkingen met mensen of organisaties die dezelfde droom najagen als ik. En ook zou ik het super tof vinden als ik ooit een kookboek mag uitgeven.

Stel je mag 3 wensen doen. Welke zouden dit zijn en waarom?

• Een wereld zonder discriminatie.
• Een wereld zonder leed.
• Een wereld waar de klimaatveranderingen wordt teruggedrongen.

Ben je gelukkig?

Hoewel ik mijn dagelijkse leven niet doe wat ik het allerliefste wil doen, ben ik toch meestal wel gelukkig. Ik heb een lieve vriend, samen hebben we een fijn huisje en mogen we zorgen voor onze asielpoes Maki. We doen allerlei leuke dingen en maken regelmatige mooie reizen. Ook ben ik gelukkig met de mensen om mij heen.

Wat is jouw definitie van succes?

Succes is doen waar je gelukkig van wordt. En dat is voor iedereen anders. Succes zit zich voor mij al in kleine dingen: het behalen van kleine doelen die jezelf stelt bijvoorbeeld.

Gedeeld: Mijn lievelingsrecept

Ik wil graag dit recept voor linzen curry met jullie delen. Hij is niet alleen een gezond, vullend en verwarmend recept, maar ook nog eens super makkelijk om te maken.