gastblog artikel

Alles om ons heen is energie. Nu weten kinderen dit als geen ander. Maar hoe zit dat met jongeren? Kunnen wij hun helpen om dichtbij hunzelf te blijven? In dit gastblog artikel deelt Kris Korzelius, energetisch jongerencoach en oprichtster van Moxie&Sam, al haar tips en voorbeelden van middelen die je kunt gebruiken om te spelen met energie. En… Leuk nieuws! Ze geeft ook nog 2 energiesessies weg in een win actie! Mogen we jou hier blij mee maken? 😀

Het is mijn missie om jongeren in vertrouwen en veiligheid kennis te laten maken met energie.

Ieder mens is meer dan het lichaam wat in de spiegel zichtbaar is en het brein of de gedachten die hem dagelijks aansturen. Einstein heeft ons geleerd dat alles om ons heen energie is. In dat kader is het op zijn minst interessant te noemen dat de meeste kinderen en jongeren nooit geleerd hebben wat dat eigenlijk inhoudt. Alles heeft een eigen energie-uitstraling (aura). Mensen, dieren, planten, stenen, plaatsen, etc.. Er vindt continu energie uitwisseling plaats tussen jouw aura en die van anderen.

Alle bovenstaande middelen zijn een manier om de jongeren met zichzelf te laten verbinden. Hun (opnieuw) kennis te laten maken met hun energie. Het is in deze tijd ongelooflijk belangrijk dat een jongere zijn Zelf kent en daar op durft te varen. En dat doe ik meestal met inzet van (één van) deze middelen. Ik laat hen zien hoe het werkt, wat je er mee kan doen en hoe je dit op een veilige en ‘aangesloten’ manier gebruikt.

Tarotkaarten zijn een prachtig middel om je bewust te worden van je intuïtie.

Met jongeren begin ik vaak met intuïtieve kaarten maar tarot lenen zich hier ook prima voor. Het voordeel van intuïtieve kaarten is dat ze makkelijker te duiden zijn. Vaak staat daar een woord gecombineerd met een afbeelding op die tot de verbeelding spreekt. Tarot ligt vaak iets verder van de jongeren af. Het gebruik van kaarten is heel simpel. Je stelt een vraag over iets wat nu erg in je bewustzijn is en vraagt de kaarten om een boodschap.

De jongeren versterken hun intuïtie door het duiden van de kaart, vaak weten zij, wanneer ze de eerste onwennigheid voorbij zijn, in een split second wat de kaart hen wil vertellen. Daarnaast stemmen de jongeren door het werken met kaarten ook af op waar ze druk mee zijn. Er komt dus aandacht voor iets wat in zichzelf leeft in plaats van iets wat hen extern wordt aangeboden. Jezelf versterken kan alleen maar van binnenuit. Kaarten zijn een mooi hulpmiddel om je dit bewust te worden.

Pendelen is manier om energie-uitstraling te meten.

De pendel maakt als het ware zichtbaar wat door de energie wel gevoeld wordt maar door het oog of andere zintuigen niet direct waarneembaar is. De pendel werkt als een verlengstuk. Door het werken met de pendel word je getraind in het tot de kern brengen van dat wat belangrijk voor je is. Met een pendel kun je te weten komen waar je je sleutels hebt gelaten, je kunt een lekkere appel kiezen van de fruitschaal, maar de pendel kan je ook helpen met het maken van belangrijke keuzes. Met een pendel kun je ook energie neutraliseren, bijvoorbeeld om een slaapkamer te reinigen.

Edelstenen zijn stuk voor stuk uniek en bevatten hun eigen werking op energetisch niveau.

De werking is niet tastbaar maar wel voelbaar. Net als wij, bestaan ook edelstenen uit energie. De krachten van de verschillende stenen zijn erg divers. Voor alle doeleinden of ondersteuning is een steen te vinden. Bijvoorbeeld voor ontspanning, bescherming, creatie en aarden. Edelstenen nemen energie op en geven energie af. Zo kan een steen als knuffel gebruikt worden, of een soort beste vriend waar je alles tegen vertelt. Er is nog veel meer mogelijk met edelstenen maar in een eerste gebruik is de ondersteuning van de steen vaak al heel helpend.

Met automatisch schrift schrijf je op wat niet bewust uit je gedachten komt.

Dit klinkt ingewikkeld maar is het niet. Wat ik zie gebeuren met automatisch schrift is dat jongeren in het begin sceptisch zijn. Het kan toch niet zo makkelijk zijn om contact te maken met je hoger bewustzijn? Maar na enige oefening en met het geloof dat dit voor iedereen beschikbaar is, zie ik prachtige dingen ontstaan. Gesprekken met de hogere Zelf van de jongere waar zoveel kracht en wijsheid beschikbaar is!

Werken met energie is vooral heel erg leuk!

Je kunt heerlijk spelen met energie. Zolang je er zorgvuldig mee omgaat, is het ook een luchtige manier om te weten te komen wat je in je diepe binnenste al weet. Je brengt je onderbewustzijn naar boven. Daarbij geldt voor alle middelen, oefening baart kunst en pas het toe met mate.

Het grootste verschil tussen jongeren en kinderen is dat kinderen nog veel dichter bij zichzelf staan.

Werken met energie, op welke wijze dan ook, is voor kinderen normaal. Zij zijn zich dit totaal onbewust. Het is hun natuur. Het is heel waarschijnlijk dat kinderen dingen waarnemen die zij niet vreemd vinden en wij als niet bewuste ouderen afdoen als fantasie. Of een levendige verbeelding.

Zo heeft mijn zoon Seb contact met overleden mensen, engelen en gidsen. Hij vraagt engelen om hem te begeleiden bij bijvoorbeeld een toets op school en heeft edelstenen als ‘vrienden’. Deze stenen zijn zielrijk. Ze zijn sterk in uitwisseling van energie. Seb voelt feilloos aan welke steen hij nodig heeft, bijvoorbeeld voordat hij naar bed toe gaat. Mediteren helpt hem om de overvloed aan prikkels die hij gedurende de dag te verduren krijgt te neutraliseren.

Jongeren hebben al heel wat jaren meer geleefd onder beïnvloeding van het zogenoemde collectief bewustzijn. Los van de meningen van ouders, school, vrienden, familie en baantjes, zijn zij ook in een vormende leeftijd. Wanneer deze jongeren uit verbinding zijn met wie zij werkelijk zijn zet ik het werken met energie in. Vaak hebben zij niet eens meer in de gaten wat zij allemaal waarnemen en hoe sterk ze bijvoorbeeld energie aanvoelen. Het grootste verschil van inzet is dus dat het werken met energie bij kinderen zonder enige moeite loopt en dat een jongere de bereidheid moet kennen om zich opnieuw open te stellen.

Ik ben een plek aan het maken waar jongeren in de leeftijd van 14 tot 21 jaar kunnen zijn.

Waar ze van alles kunnen maar niets hoeven. Waar ze vooral uitgenodigd worden om zichzelf te zijn en te ontdekken. Los van de druk van school, ouders en omgeving. Een veilige, warme, creatieve plek. Een plek waar verschillende interventies aangeboden worden waar jongeren gebruik van kunnen maken als ze daar behoefte aan hebben. Denk hierbij aan kunsteducatie, huiswerkbegeleiding, therapie, expressie, etc..

Ik zie kinderen/jongeren in de knoop omdat hun ouders niet meebewegen omdat ze gewoonweg niet weten hoe. Omdat systemen als school gebouwd zijn voor een jeugd van vroeger. Die kinderen wil ik sterk maken, bekrachtigen. Voor zichzelf leren te gaan staan. Niet los van de ouders en de omgeving maar wel met de jongeren in the lead.

De ouders volgen wel. Die hebben juist hun kinderen als spiegels nodig. Wanneer de jongeren in zichzelf geloven, zullen de ogen van hun ouders ook verder opengaan. En terwijl dat proces in gang is, hebben de jongeren een prettig ‘Honk’ om te zijn. Hun eigen verlengde woonkamer.

Benieuwd geworden wat ik voor je kan doen? Doe dan mee en maak kans op een gratis energiesessie!

Onder de lezers van dit artikel geef ik graag twee energiesessies weg voor een jongere of zijn/haar ouder, als kennismaking. Let wel! Deze sessies kunnen boven de 12 jaar alleen worden aangevraagd door de jongere zelf. Als je meedoet voor je kind, stem dan van tevoren even af of je kind hier ook op zit te wachten. 😉

Wanneer je kans wilt maken op één van de sessies, volg @moxieandsam op Instagram en stuur Claire dan even een mail (info@clairesmission) zodat we je gegevens hebben. We maken de winnaar volgende week vrijdag bekend in een persoonlijke mail. Wie weet zien we elkaar snel! En wil je eerst meer informatie over mij en Moxie&Sam? Neem dan ook een kijkje op mijn website.

Wie zou jij blij willen maken met een energiesessie?

Haar kinderen waren altijd ‘anders dan anders’. Maar wat het was, daar kon ze niet echt de vinger op leggen. Tot dat uit een onderzoek bleek dat haar 2 zoons hoogbegaafd zijn. Wat een opluchting! Of toch niet? In dit gastblog artikel deelt Kris Korzelius, haar verhaal en ook een paar tips voor wanneer je zelf kinderen hebt die (misschien) hoogbegaafd zijn.

Het lukte niet meer en ons kind had daar ernstig last van.

Stan (2006), onze oudste zoon, was altijd al anders dan anderen. Heel alert vanaf zijn geboorte, moeite met alleen in slaap vallen. Hij kon al vroeg praten, eerder dan lopen, en sprak vrijwel direct met ingewikkelde woorden. Al vonden wij dat destijds vooral wat Stan Stan maakte.

Er veranderde veel toen Seb (2011) geboren werd. Waar Stan rustig was en vooral op de achtergrond bleef, was Seb vanaf het moment dat hij er was, aanwezig. Stan was onze ideale baby, peuter en kleuter. Hij was intelligent en gevoelig, maar ook heel eenduidig. Wanneer we Stan voorbereidden op wat er komen ging, kon hij daar prima mee om gaan.

Bij Seb daarentegen werkte het iedere keer anders. Onze ‘methode’ die bij Stan prima werkte, ging voor Seb niet meer op. Hij liep continu tegen de klippen op. Wij twijfelden aan onszelf en onze opvoeding. Het keerpunt kwam toen Seb met zijn net 3 jaar oud tegen ons zei dat ‘het wel stom was dat hij altijd boos was’. Toen heb ik contact opgenomen met JGZ (Jeugd en Gezinszorg). Schoorvoetend. Het voelde als een behoorlijke drempel om over te gaan, want daarmee gaven we aan dat we het zelf niet konden.

De test uitslag? Onze 2 zoons zijn hoogbegaafd.

Bij de JGZ troffen we een ouder-kindcoach. We hebben eerst gesprekken gehad over het ouderschap en onze opvoeding. Deze coach was vanuit haar privésituatie bekend met hoogbegaafdheid en na het observeren van Seb heeft ze ons aangeraden hem te laten testen bij een in hoogbegaafdheid gespecialiseerde orthopedagoog.

De orthopedagoog testte Seb zowel op intelligentie als op sociaal vlak. Twee weken later hadden we een behoorlijk dik rapport in onze handen waaruit bleek dat hij een bovengemiddeld IQ had waardoor zijn hoofd en lijf onvoldoende in harmonie waren. Daardoor voelde hij zich continu gefrustreerd. Gelukkig ontvingen we ook een soort ‘handleiding’ waarin begeleiding van Seb aan moest voldoen.

Toen we dat rapport in handen hadden wisten we dat we Stan ook bij deze orthopedagoge zouden laten testen. Inmiddels zat hij in groep 6 en hij had al meerdere keren, in verschillende schooljaren, aangegeven dat hij niet blij was op school omdat hij zich zo verveelde. De uitslag van de test gaf dan ook hetzelfde resultaat; hoogbegaafd.

Hoogbegaafdheid behelst veel meer dan een bepaald IQ.

Hoogbegaafdheid is een combinatie van intelligentie, creativiteit en doorzettingsvermogen. In Nederland geldt dat je hoogbegaafd bent wanneer je IQ hoger is dan 130. Veelal wordt deze IQ grens nog altijd als leidend gezien. Terwijl inmiddels bekend is dat hoogbegaafdheid veel meer behelst dan een bepaald IQ. Wie met hoogbegaafdheid te maken krijgt zal zich vooral herkennen in een combinatie van anders denken, een analytisch brein, een onderzoekende levensstijl en een hoge mate van gevoeligheid.

Onze opvoeding? Wij zijn enorm flexibel.

Bij ons thuis zullen we nooit ‘netjes’ bij één onderwerp blijven. Er bestaat niet zoiets als ‘de kern’. Ontdekkend leren is ook iets wat aan de orde van de dag is. Seb was 4 jaar oud toen hij ‘s ochtends op de eettafel stond om er vanaf te springen omdat hij de zwaartekracht wilde testen.

In het begin is het behoorlijk schakelen geweest. Niet omdat de jongens hoogbegaafd bleken te zijn, maar omdat we door die hoogbegaafdheid en de onbekendheid daarvan bij ons en in onze omgeving wel met een nieuwe, verse blik naar onze kinderen gingen kijken.

We moesten als ouders samen, en ook ieder voor zich, veel van onze denkbeelden en patronen loslaten. Dingen waarvan we voordat we kinderen hadden zeiden, ‘nou, apart koken gaan wij echt niet doen. Ze eten maar lekker mee.’ Totdat we erachter kwamen dat Stan geen verschillende texturen in zijn mond kon verdragen en hij kokhalzend boven elke maaltijd zat.

Sociaal zijn bij anderen mensen en gelegenheden zoals verjaardagen, direct antwoord geven als iets gevraagd wordt, mensen aankijken als je met ze praat. Maar ook straffen en belonen. Er zijn legio dingen die ons al van jongs af aan zijn bijgebracht door onze ouders en de maatschappij waarin we leven als ‘dat wat hoort’. Dit bleek in onze opvoeding en begeleiding van onze kinderen totaal niet passend te zijn.

Wat we vooral geleerd hebben van de jongens is hoe we met hen in verbinding kunnen staan. Dat kan alleen maar als we ons eerst met onszelf verbinden. Dat is niet ingewikkeld maar vraagt wel oefening en aandacht.

Over Kris Korzelius

Kris is de oprichtster van Moxie&Sam. Als energetisch jongerencoach helpt zij jongeren inzicht te krijgen in hoe energie werkt en helpt zij hen om hiermee te leren werken. Meer informatie kun je vinden op haar website en Instagram. 

Wil je meer weten over hoogbegaafdheid of heb je een andere vraag aan Kris? Laat dan gerust een reactie achter onder dit blog artikel.

De komende tijd ga ik wekelijks een podium geven aan een moeder met een missie. Vandaag deelt Esther ter Beek in dit gastblog artikel waarom natuurlijk ouderschap zo belangrijk is en hoe we terug kunnen keren naar de basis. Want is het echt nodig om honderden euro’s uit te geven aan onze kinderen of hebben ze veel meer behoefte aan aandacht en liefde? En worden we voor de gek gehouden door slimme marketing of hebben baby’s echt heeeeeeel veel spullen nodig? Hoe zit het daarnaast met aanraking en waarom is het geven van borstvoeding zo belangrijk?

Het begint al tijdens de zwangerschap…

Iedere ouder wil het beste voor zijn/haar kind en daar maken de babywinkels dankbaar gebruik van. Vooral bij ouders in spe is er een onbedwingbare oerdrang om de toekomstige baby te beschermen, waardoor er heel wat euro’s over de toonbank vliegen in ruil voor een zekere (schijn)veiligheid. Door slimme marketing wordt je wijsgemaakt dat je een enorme berg spullen moet kopen om een goede ouder te zijn. Zo zijn er tegenwoordig matjes voor in de Maxi-Cosi te koop die je een appje sturen zodra je je kind vergeet en kleine radiootjes die het geluid van de hartslag van een ouder nabootsen om naast de wieg te zetten.

In onze westerse wereld ben je de baby vooral vaak aan het verplaatsen.

De baby zit in de box, je tilt hem/haar op en verplaatst hem/haar naar het wipstoeltje. De baby wordt wakker, je tilt hem/haar uit het wiegje en verplaatst hem/haar naar de commode. Luier verschoond? Je verplaatst de baby naar het speelkleed en even later mag hij/zij mee naar buiten toe in de kinderwagen. Het oppakken van de baby is vooral iets nuttigs.

Als je niet veel nadenkt over het ouderschap dan doe je gewoon hoe het hier in het westen lijkt te horen. Hele babywinkels zijn erop toegerust je allemaal verschillende dingen te laten kopen waar je een baby heen en mee kan verplaatsen. Wipstoeltje, wiegje, box, speelkleed, stoeltje, kinderstoel, kinderwagen,  enzovoorts. 

Ook de ouders zelf worden continu afgeleid door hun smartphone waarop mailtjes en appjes de hele dag door binnen komen. Daarnaast moet alles snel, efficiënt, tijdbesparend en makkelijk. Voor de opvoeding van een kind zijn deze dingen juist funest en geeft het alleen maar spanning. Juist voor kinderen is een ouder die zelf ontspannen is, in verbinding staat, geduldig is en zeeën van tijd heeft, zo ontzettend waardevol. 

Vraag jezelf eens af…

Als je onderweg bent met je kind en met volle aandacht bij hem of haar bent zou je je kind dan vergeten? Als je jouw baby veel bij je draagt en samen slaapt zou je dan nog een radio met hartslag nodig hebben? Als je jezelf verbindt met een jengelend kind, geborgenheid en nabijheid aanbiedt zodat hij zijn emoties kan reguleren zou hij dan liever achter een beeldscherm zitten?

Ouderschap lijkt in onze maatschappij een parttime iets te zijn geworden en dat is een gemiste kans.

In de westerse wereld heerst het idee dat je wat voorstelt wanneer je werkt. Thuisouder zijn krijgt in onze maatschappij niet veel credits. Het kromme daaraan is dat als je andermans huis gaat schoonmaken en op andermans kinderen past je ineens wel onderdeel bent van het bruto nationaal product. Als de werkelijke waarde van een thuisouder erkend zou worden dan zouden ze gevierd en rijkelijk beloont worden. 

Ook lijkt het ouderschap nu allemaal zoveel makkelijker te zijn geworden. Je kan tegenwoordig prima je eigen ding blijven doen als je een baby hebt. Je kan blijven werken want dan breng je je kind naar de opvang toe, je kan ‘s avonds blijven Netflixen want je kind ligt in zijn eigen kamertje met een babyfoon, enzovoort.

Verbinding, aanraking en ontspanning.

Een ontspannen baby slaapt goed, eet goed en is een tevreden baby. Om te ontspannen moet hij/zij zich veilig voelen. Een baby voelt zich veilig als aan de eerste levensbehoeftes zijn voldaan; zuurstof, voedsel, warmte en de wat mij betreft vergeten eerste levensbehoefte; aanraking. 

Bij iedere keuze die je maakt voor je kind zou je jezelf kunnen afvragen; ‘’wat is de meest ontspannen optie?’’ Bijvoorbeeld:

• We moeten over een uur bij oma zijn, het is een half uur rijden. Begin ik nu met alles inpakken, klaarzetten en het kind klaarmaken en aankleden, op mijn gemak met ruimte voor een onverwachte poepbroek of begin ik gehaast 10 minuten van tevoren?
• Welk behang of welke verf zou je kiezen voor op de muur in de kinderkamer als ontspanning het uitgangspunt zou zijn? Zou je dan kiezen voor een grote Mickey Mouse op de muur of wellicht wat zachte natuurtinten?
• Zou je 3 bakken fel gekleurd speelgoed voor zijn/haar neus zetten of misschien één stapeltje neutrale blokken?

Wij als mensen behoren tot de primaten; laten we ons ook zo gedragen.

Wij als mensen behoren tot de primaten, dat is de orde van zoogdieren waartoe alle apen en halfapen horen. De behoeften van alle primaten is vrijwel identiek. We zien dat apen hun baby de hele dag dragen. De aap voorziet zijn baby de hele dag van lichaamscontact en aanraking. Een baby aapje wordt dus de hele dag gedragen én aangeraakt. We weten inmiddels ook hoe belangrijk dat lichaamscontact is voor een mensenbaby. Zijn hormoonsysteem en zenuwsysteem zijn in ontwikkeling, hoe minder stress, hoe beter en stabieler deze zich ontwikkelen. Al zijn/haar lichamelijke functies van zijn hartslag tot zijn ademhaling worden gereguleerd door aanraking. Je geeft je kindje dus echt iets enorm waardevols door hem zoveel mogelijk te voorzien van lichaamscontact. 

Je baby heeft bijna de hele dag door lichaamscontact nodig.

Je kan je baby bijvoorbeeld dragen in plaats van hem in de kinderwagen te leggen. Hiervoor zijn hele fijne draagdoeken te vinden. En dan heb ik het niet alleen over een wandeling of wanneer je boodschappen gaat doen. Je kan je kindje ook prima dragen bij bijna alle dagelijkse bezigheden zoals schoonmaken, boodschappen doen, stofzuigen, afwassen en koken. Door je baby de hele dag dichtbij je te dragen voelt hij/zij zich veilig en wordt hij/zij gezonder, blijer en slimmer. Een uurtje per dag even met hem op de bank liggen is echt te weinig, eigenlijk heeft hij/zij bijna de hele dag door lichaamscontact nodig. 

Borstvoeding wordt vaak alleen nog maar gezien als het geven van melk maar dat is niet het volledige verhaal. Door je kind aan de borst te leggen geef je niet alleen melk maar zoveel meer. Het hele ritueel van dicht tegen mama’s huid aan, het horen van de hartslag en de verse warme melk die precies op de goede temperatuur is en per direct, altijd en overal beschikbaar is. Daarbij komt nog dat het schijnt dat als de baby verkouden is, de moeder het virus herkend en dat de borstvoeding automatisch aangepast wordt om de baby van de juiste antistoffen te voorzien die zijn weerstand verhogen. Daar hoef je als moeder niets voor te doen dat heeft de natuur zelf helemaal perfect geregeld. In dat daglicht kan je ook je vraagtekens plaatsen bij het afkolven van de melk als je baby niet in de buurt is. De onbewuste interactie tussen moeder en kind tijdens huidcontact bij borstvoeding is enorm, jouw natuurlijke lijf regelt dat helemaal perfect voor je kleine.

Tijd en er helemaal zijn; zijn voor mij kernwaarden in mijn ouderschap.

Haast en druk maakt zoveel stuk. Heb geen tijdslimiet bij het naar bed toe brengen. De frustratie als je kind nog niet slaapt op de bedachte tijd is het echt niet waard. Je kind doet het niet expres om wakker te blijven. Help hem/haar te ontspannen; masseer zijn/haar voetjes, kriebel zijn/haar ruggetje, aai zijn/haar wangetje. 

Probeer daarnaast in je ouderschap ontspanning als basis te hebben; bij alles. Moet je weg samen met de kids? Probeer dan altijd vanuit ontspanning te vertrekken. Geen stress of gemopper omdat ze niet opschieten of niet meewerken. Begin op tijd, blijf rustig doorademen in je buik en verbind je met de wereld van je kind. ‘’Ik ben verantwoordelijk om mij in de wereld van mijn kind te verplaatsen en hem/haar van daaruit te begrijpen.’’ Dat vraagt dus ook wat van jezelf om bij je gevoel en bij de verbinding met je kind te blijven zodat je zelf ook ontspannen kunt blijven. 

Blijf daarnaast altijd naar je kind kijken en liefdevol meebewegen. 

Over Esther ter Beek

Esther is moeder van een tweeling van 12 jaar oud. In haar praktijk gaat Esther stress en burn-out effectief te lijf door middel van massage en yo-chi. Op de website van Praktijk Esther ter Beek kun je meer informatie vinden. Daarnaast kun je Esther ook volgen op Facebook en Instagram.

Wat betekent natuurlijk ouderschap voor jou?